장음표시 사용
51쪽
os Antiexitates Albionenses. Gerionem augurem celebrant quos texti 1 mundi artate huc venisse scribiticinnius.Poli
naei filia,deinde Locrini Sc Guendolenae filius Madanus, Afenspicius Madani, Manlii fratris caede infamis, J Eboracus Mesricii, BrιtannisEbrauo,dictus, Brutus seu potius Brito Eboraci a scuto viridi cognominatUs, Telius Bruti, Hudibratus Lelii, Bladudus Nudibrati Se Lerbae, Bladussi. Hic cum tres filias haber Albania, Ragauam Hennino Danmoniae Principibus, matrimonio junxit. Tertia nomine Cordella Aganippo regi Gallico nupsit, pulsumq; a s 'roribus Patrem in regnum restituit atq; illi demum
successit Capta a nepotibus Is ganoMVD-πi,CunedagioHennini filiis,& carceri mancipata Victam maerore animam emavit. SupC-Τatum bello civili Morganum interfecit, Ct proinde solus regnavit, Cunedagius 8 quem secuti sunt Nicialis cuned ii filius, Gorgusius Ni Gallonis, ejusq; frater Si mus,5 AEgo Gorgusti filius aut nepos, Chyni marchus Sisilis, Gorbodugus Chimmarc Por-
rex fraterq; Ferrex Gorbod i filii. Fratris insidias fugiens in Galliam abiit Ferrex, dc cum Suardi regis uxiliis rediens fuso a Porrece exercitu occumbit. yictorem Rint. l. 8. victi longe amantior sopitum in tento- 'i' rio, cum ancillis occupans, in frusta disscidit
52쪽
Antiquitates Aulonenses. 29cidit Communis mater Videnta. Post: ejus mortem in quinq; regna dispertita est Britannia , regnantibus , in Danmonia Cloteno , in Dotaria orsre, tu Cambrist Nuda co, in Northumbria Eugenio , Sc in
Albaniu Staterio. Succedens patri clateno in regno Daumoniensi stantius DunGallo
regis Gorgusi tri nepos, extinctis bello
Drane,livdaco Sc Staterio acceptoque in deditionem Eugenio, Britannie monarcha
evasit. Filii ejus Belinus Sc Brennus tecto Chenulpho Morinoruω rege celebris post diuturna odia ac dissidia, C uom
matris interventu concordes essecti, regiones plurimas ingentibus Gallorum ae Britannorum copiis stipati incit artant. Veios confugere, stratos ad Alliam flumen Romanos coegit, ipsamq; captam diripuit Romam Brennus. At praestan- tissimum nacti ducem Camillum, cin exilium paulo ante civium invidia actum 'regressi, Veiis Romani capitolium Ob isessum inito conflictu liberarunt, Sc ad oct- m. . . aVum ab urbe lapidem hostes in via Gabi, i. na assecuti,ad internecionem usque cum ipso
. duce Brenno deleverunt Hic aurumBrenno , a Sulpitio tribuno numeratUm, recOptum t . est, non autem totum praemisia cnim pars, fuerat ad Gallicas in Etruria colonias cum
aliquot turmi Iaae cognita sociorum clade . . sese
53쪽
Aistiquitates Albionenses sese Dion to tyranno adjunxerunt; hanc etiam diu postea ex provincia Galliu in fiseum retulit Propraetor Livius Drusi/s. Beliuin Pannoniam subegit,' relictaq; illic Gallorum ac Britannorura colonia, Regnum suum taliciter repetiit , moriensq; filium Gorguntium habuit face florem. Post hunc regnavit filius Guitelinus, quo mortuo,Regnum administravit uxor Martia quoad Si illus filius adolescret. Sty uis succesiit filius cliomarus cui frater Elanius sive Danius cui filius e Tangustela concubina Morindus. Ingruontem ille Morinorum, regem caesis fere omnibus ejus militibus profligavit, ipse
postmodum cum monstro marino congressus, ab eodem devoratur. Quo mortuo inter quinq; filios in totidem regna divisa est Britannia. Hi erant Gorbonianus, Archigallo, Elidurus , Eugenius MPer edurus. Gorbovianum excepit filius Regino 3 Archigallonem propter tyrannidem a suis pia sum Se ab Uriduro fratre restitutum filius Morganus, atq; illum frater Ennianus secutus est. Captus ab Eugenio ac Pereduro statribus, idem Eliduris post ipsorum mortem amissum regnum recuperavit ,filioque Gerontio reliquit. Eu genio Edovallus, Pereduro Runo, filii successerunt. Gerontio succci1it filius Cudelius
54쪽
Antiquitates Albionenses. post quem regnaruot, Cadesii filius Coelus,
Coeli Porrex, Porrecis Cherinus, cujus filii Fulgentius Eldadus Sc Androgeus Pate num inter se regialam partierunt. Circa haec tempora Vixit Brennus junior qui e Pannonia cum ingenti exercitu in Graeeiam movens immensas illic strages edidit. Hunc cum priore Brenno confundunt Dannes Priseus eques Sc m redus Lududus; ac Poly doro Virgilio graviter succensent, quod inter cognomines hosce principes centenos denos intercessiile annos assirmet. Quanquam Joseptina caliger in suis ad Eusebium Animadversionibus, C Diodoro Siculo M Dionso Halicarnasseo inter se collatis probata L, Sen nes duce Brenno seniore Alpes Olympiade nonagesima septima transiiste, Romamq;
primo' Oti mpiadis nonagesimae octa, ae anno cepisse, Pyrgione Athenis , Archonte; quo etiam tempore Persis Artaxerxem Mnemova, Macedonibus Amyntam, Siculic. Dion ικω sertiorem , imperaste constat ;Appiani quoque hac de re fragmentum a Fuisio Ursino publicatum citat 'Ob 'Oλυ: -
ζητητο γης , quod nonagesima sep -
tima Graecorum Olympiade, cum Celtarum
55쪽
Antiquitates Albionenses. terra ipsorum multitudinem non caperet, exurgit ampla habitantium circa Rhenum Celtarum pars ad aliam terram eXquirendam ; juniorem vero hunc Brennum haud ante centesimam vices;mam quartam o.
Iympiada in Graeciam irrupiste, suaque, sibi manu lethum illic Olympiade proxime sequente conscivisie, regnantibus in Epiro PIrrho, in Syria Antiocho Sotere, in AZgIsto Ptolomeo Philadelpho, non minus est compertum. Unde quam immerito hic suggillatur Polydorus facile quispiam judicet. Succeilbrem habuit rex Androsurus filium vi ianum , post quem hi aeges memorantur, Eliud Uriani, sile-daeus Eliadis , Clotentis Clerici, Gor guntius Clatent, Merianus Gorguntii, Bu- dudus Meriani , Capys Bladudi, Oenus Canis, Sc Oeni filius Sisellus 3 Hujus in ter talios Belgoredum Sc Archimultam dividitur regnum. Secuti exinde sunt Ar-ehimulli Eldolus, Eldosi Nessi onus, Redioni Nodericus, Roderici Samilus cogno.
filius Caporius. Atqui e recentioribus quam plurimi universos hosce reges tanquam meras lar-VaS atque pura puta Annii Viterbiensisia Galfridi Monumethen is figmcnta ac lsomnia ex ipsa rerum natura explodere
56쪽
Antiquitarer Asilonensis sategerunt. Quae nimii tamen rigoris c argui poterit censura, cum apud Caes- rem Dis Pater, apud Parthanium Nicaeum Bret aruus, Celtice ac Celtes Diodoro GaIates dictus, apud Appianum Polyphemus
ac Galatea, eorumq3 lilii Celtes Galateae atque udrius occurrant. sed reges Ami-- anos tueri non instituimus, nedum omnes Galfridanos 3 at vero ipsius Britonis longe ante Galfridum meminit Mnnius, quem anno octingentesimo quinquagesimo octavo floruisse constat; Guas , Ge ejus origine recensuit opiniones, unam Vulgatam, qua pronepos AEneae Trojani constituitur, alteram deinde, qua Hylaionis
filius fuisse dicebatur; qui quidem Hificio Alanii filius, qui Sethetiri, qui Ogomuni, qui et Eoi, qui Boibi, qui Semeonis , Mil Muini, qui Euthachi, qui Aurthachi, quii Ethechi, qui OtH, qui Abirii, qui Hai, i qui , qui Drani, qui Bar hi, qui
a tanum Graeci scriptores appellant, qua upeti, qui machi, filius extitit. Alios quoque tres filios Hileioni , tribuit Fran
ii cuias Francorum, Romanum Romanorum, in Alamannum Alamannorum Epoomos. Hi-
ycionis frater Armeno quinque habuisse filios perhibetur, Gothum Gothorum,
57쪽
fundum Eurgundionum Sc Langobardum Longobardorum conditores. Armenonis frater Negno quatuor filios genuisse fertur, Vandalum Vondolorum. Saxonem Saxonum, Sarum Togarorum, qui nunc Eoisari iab avari ac Turguis Turingorum princi-Pes. Eritones tertia mundi. aetate huc . - advenisse testatur idem scriptor, quae computatio cum Pontificis Hebraei Eli tempore ad amussim quadrat, quando Trojanos primo Britanniam intraste retulit Monumelle s. Anglosaxonibus Veteribus non incognitum suiste hunc Britoneni sive Erutum ostendunt desumpta ex codice Saxonico M. S', qui cxtat yn Col
L se unicasmina prima ante omnes
Setit Trojani semina belli . I hinc Britones dixere Helenam. Sed Var- Eanuae ille Excelsus Trhii pater extitit unci C
58쪽
-ntiquitates Albionenses. Hes Q NDitanni Heroum, sumpsere genusuetixtim mus idem , hunc Orbem primis iCRQTQ Ec dominarier ausius. Et alibi SFOQD Epurid hiy ope namo he clepe S hiu
Irisiti Ia dicta fuit Brutannia nomine Bru- id. 'TBabessenis item Bardorum Coryphaeus, Ct Merlini, Britannici poetae, uti nar- Pris hin xat Ioannes Prisas, quos ante mille plus ' it ' De mirici S annos claruisse liquot, suis carmi- faetitios R, ita nos Trojanorum reliquias Brutique Hepotes subinde appellant. Et dein-
CQPs, 'habessinin quidem in odula quam
cici sitis erroribus composuit sic inscripta, Britannice Hannes Thallessia, videlicet er-xorCs Thallesimi, ait se tandem divertisse aes reliquias Troiae, sub his quidem ver
his, Mia dcythy myma at Wqdilthion Troja. Neq; dubitandum est hoc fuiste opus
Thribessimi; nam praeter innumeros codices vetustissimos qui inscriptionem hujusimodi attestcntur nullo reclamante, nullus est xCCentiorum qui phrasin illius tam apti- quam carminiive majestatem hactenus asis equi potuit. . Et ideo summus ille vates
inter Britannos censetur et nominatur. Ad hos accedit Henricus Huniivgdoniensis cujus Hen. Hunc
59쪽
Antiquitates Assioiuenses. authoribus reperi; scripserunt enim a Darilano principium emanasse Brittonum. Dardanus autem pater fuit Troii, Troius autem Pater Priami Sc Anchise, Anchises pater AF-neae, AEneas parerAscanii, Ascanius pater Disii;olvius autem cum uxorem duxisset, Nea praegnans esset,praedixit magus quidam filium unde praegnans erat intersecturum Patrem suum. Occiso igitur mago pro Vaticinatione illhnatus est filius M vocatus est Bruto. Post multum vero intervallum dium ipse luderet cum pueris, ictu sagittae occidit patrem non industria sed casti. Quamobrem expulsus ab Italia pervenit in Gaiatiam, ibiq; condita civitate Turonorum,
quae vocatur Turonis , invasit tractum
Armoricanum. De tractu autem Armoricano huc adveniens sibi partes insularangentis vindicavit , Sc ex nomine io
ittanniam vocavit. Dicunt autem illi authores quod quando Eruto regnabat
in Brittannia, Heli sacerdos judicabat Israel, & PoII humus sive Disius filius AE
nea regnabat apud Latinos, cujus nepos' erat Bruto. Haec Huntingdonisses verba, non unico solum tunc temporis, sed variis fuisse Brutonem scriptoribus memoratum probant. Idem alibi Henricus de supe- ratis a CenoOaldo rege Britonibus agens
i sis icit, et facta est super progeniem Eru-
60쪽
ii plaga insanabilis in die illὶ Scripta
autem fuisse haec ante editam Galfrid translationem, tam ex ipsius de summi talibus rerum tractatu, quam ex dicta Galfridi translatione, ad calcem non mala observavit Priseus, Translationem dico cum historiae Britannicae neutiquam author fuerit, sed ab antiquiore quodam Britannicς conscriptam, et ex Armorica a Gualia raro Calano Oxoniensi archidiacono allatam in Latinum sermonem verterit Monu-- thensis. Sed et Prototypon Britannicum legisse coaetaneus Monumethensi Gipalduae sit M Cambrenses, qui in Galpidum acriter invectus, quod suae historiae inseruisse, quae ςΗ- apud cambros non posse inveniri fidenter asserit; Walgia vero, inquit, non a Wa Due duce vel Mandolena regina, sicut fabulosa Gapidi Arthuri mentitur historia,
quia revera neutrum eorum apud Cambros invcnies, sed a barbarica potius nuncupatione nomen istud inolevit. Saxones enim occupato regno Eritannico, quoniam lingua sua extraneum quemlibet missum vocant ue & gentes has sibi extraneas inalgenses vocant, et inde us que in hodiernum barbara nuncupatione, c homines Walgenses et terra Lia vocitatur. Hic vero cursim adnotare liceat 3 cum summa