Clementis Romani epistulae. Ad ipsius codicis Alexandrini fidem ac modum repetitis curis edidit Constantinus de Tischendorf. Accedit tabula

4쪽

EDITIO SECUNDA.

7쪽

l ui,i, iii in Clomonti uoi mini ad Corini litos in lii tot is iiii ac ii, Α:is apostoliciis Oxcoporunt insignetu rio ilicatu primum locum occupat. Posteritati illa filii lein, pariter iit quo quas omentito nil toro Pimul in Cloinentis nitem dici sol t, sorvata non est nisi eodire Alexandrino in ros utrius tuo Tostamenti libros complectente. quoni quum anno Cyrillus Luestris, putriarcha primum Alexandrinus post Constantinopolitanus. ad Carolum I. Angline regem por Thomam Iliso ex lenitione Turei ea Londinum redeuntem dono misisset, inin lii impie nranis Post Patricius Iunii , tu ue bibliothoetu lii stino curator, quao oxtromis soliis undecim continebantur ol em npostolici viri nomine insignita cum orbo Christiano communieavit. s iiii in re diligentissimuille sibi vorsatus viilebatur, syllab irum vocumque deperditiirum, litterarum vetustate ENUsarum, ipsorum FPntiorum mitiono habita. R petiit inlitionem suam anno Istili, nec alii do frant qui eius vostigiis insistiment. Atqui, Prodii riint iis quo nil nunum 1866 ubi quo terrarum oditiones Gi necae, ut varias inierPr 'lationi syraei revinus, pluμ triginia. Ex his celebritatem quandam adsecutae sunt Prni tur oditionem Principem quani vis inpriinis vitiosam cae quas Hunricus Wotton 'antabrigino et Guiliolinus Iacobson Uxcinii putilicavorunt UItenim Wottonus ipsum codicerii sive, ut primi e litoris vorbis utiir, laceras eius reliqui nκ multo nec uratius Iunio

excussit ni quo ITI 8 plerumque ad littorum typis uxscripsit, ita Incobsoniis plura, quae dubia innusurniit sollerwr indagavit et studiis ter ropolitis sprimuin edidit i 838, quarium l8, 3ὶ cum popularibus suis tum exteris bene consuluit ruo autem maior in per totum ortisui Christianum doeium epistuliA illis Clementis, ex

quo primum Prodioriant, honorem ni tuo cultum bullitum ossis scimus, eo mitis mirum videbatur nondum 'iusmodi ei litionem patuitam cesso qua singilla quac in codico si tersunt ii iam nocurati Asimo repraes ninruntur.

Quill quod ii se Carolo Godolis. Nisi de noe Iloni leo IIerv. nabser, quum edebant ox Alexandrino codico cum artificiosa imitatione autiquae scripturae, hie Votus, Novum illo Ter tamentum, curno fuerat ut pistulae Clo-m titis Misitona typis deseribur latur, quamvis non manu tantula eadum scriptito, sod etiam antiquis dignari Visau Ossent quilo unum cum ipsis incris litteris corpus estiuerunt.

8쪽

Milii ipii liuii iiiiiiiiiii proΡ ,Αitii iii orat ut illoruiti supplerem ritullia, praesertim quum ex recentiori nisse liti altilius illi licissi in istium nint,igua multorum locorum lectio mansis et. uu naeute quum ineunte anno 180: A1igliani repotissum, comperi aliquot nnuis ante Musei Britannici cui litoreη ex sententin il Octoruin OxonionAiuili et Cantat, rigionstitui reliquias s l 'inentiniis arto photographi 'a exprimi paucisque exemplis e liiiississe. Quae res pro rei nutura iniri tui tantum laeno cossit. t i enim muliorum locorum scriptura Pro vetustate codicis non satiΑ consorvata est ut vitro Plini grui lito a Pompicuo reddi potuerit. ita Olim, brevii, ,κ quarti codex pretiosissimus I Olidinum advoctus est, imprudenter infusa gallarum tinctura Plures palpitae lani oporo maculatae sunt ut Plaot Urnplius non tam litteras . iam ma las imit didi riti Undo factum ost ut duundecim soliis illis paginae novom maculis nigris plus minus deformata ex manibus photographi proelirent. quattuor vero Paucis ex optis nil eruondam scripturam adlii tu ri omnino vix poκseni. Hinc non erat cur ip- a proposito desisterem; poteriit tam 'n Photographica illa editio, cuius do Paucis ex inpiis soX sui3 perant,nomii iii milii utilitatis uisorre. Impetrata igitur a nobilissimis Musoi Britanitiei curatoribuΑ v nin. ipsum codicem, quem plerique vol digito tangere volantur, studiose Pertractavi maxiniam ilio Cloinerit inomni partommanu mea dogcripsi. Ι'ra torca illi, quo gingulari erga mo favore sunt, ipsius photograpiticae seditionis exemplum dono milii de loriant. quo mulius Varias antiquae scripturase rationses imitari sti si alia quilo litterae deperditae occupasgo vidorentur indicare possem.

Adhibitis igitur typis mois Sinaiticis quantum utriuAquo opi ivlao in codice Alexandriuo superest ad litteram sexscripsi inquo Appondi eo in moniti codicum cole horri inorum Sinnitiei Vaticani Alexandrini anno 18t,7 rocopi. Cuius libri exemplari Lug intra pauoos hos annos divonditig 'lomontinnaeius iniri η singillatilia nunc repotero placuit. uua in metiolitiono etsi non uis leui quibus in Appendico typis usus sum, tamen similitudo ipsius libri antiqua manu mi pii tanta conservata sest ut accuratiora Riudia de singulis locis, inpriinis Ois qui propter lacunas dubii sunt, maiiar mi in modum nil iuvetitur. Nec vero frustra donuo post tot alios Clomentina ista ex ipso codi est odendi laborem in mo suscopisse mihi videor. Nec senim pauca magnam legondi diis culinii in habetit sibique oculos exerciliitissimos poscunt; rursus viti it M ipsius antiquae scriptumo praὐsum 'ntum cogitatione id quis i scribi debebat saetio in errorem duci L Unde videntur excusationum habere si qui lugmido salsi suuL Fulsi autoni sunt piissim omnes ubi iam nihil dubii resticium est; alia quan prout sunt dubitationem habent. nune demum probabili coniectura constitui poterunt. Ita, ut ex vitiis iter duo liace saecula reii 'titis aliquid exciti plo in anominus, hucusque

lia quibus quis tram videt parum eoucinne scriptum osse υσ cis i o- εδει εia Eip3 Scilicet hanc lectionem filixit Iunius, nec verum substituit quisquaui eorum qui posterioribus euris toties eum eorrexerunt. In codicovuro seriptum mi: υσ op os eie Meti', quae verba me quid in iudieo nihil dubii habμnt, lieot nimiii

9쪽

litterae in inelubraman lacerniti inci limit. Qui o laceratio sane docui qui seri P itiit rit ut Onanos rente mosallerentur.' Emium cat ite ineuii te omnos oditioin s liabitemini I, priotarco, ipse vero collox more inco oo. Rursu capite 50. ineunte malo ex codie ' eruerant ομ cim Fcoori pro op μ supra scripti in Mi tari yM, quo do loco villo comin 'iatarivin. Similiter vitium inventum est illii rovera non iust l, 2 CκοσμHi epol. Omnino Onim

q,ofio 3 ini 'pol secrer nomo vidit post ini superosso o. undo Mn o 3poμ- edendum Drat, nste magis viΝum QAt I, 8 με o oi ou pro se QU, nut 2, 6, quod miror quum pliuii Asiiiiiiiii sit, Iop κοσμον ολον prii Top ολον κοσμον. I, 5. laucusque post spm iis supplenduiti Oso putarunt ut 'ε λεν. - Ἀεν me εμ. At suIFerust- εν, quo nihil horum recto supidori docetur. Itoni in ordine verborum ori arunt qui 1, 20 εμ ε ρε pH inl oseoimio moto εμ αi edidorunt; hoc enim loco εμ o opoici κcii CipHi logitur. Ad 1, 30 malo refertur in codico osso ovos notitiis ou litteris sui vir im. At seripium Ost civουν. vi reeio initi Iacobsolius iudieaviti Additi A igitur litteris ou manu haud dubio ot ipsa antiqua manifesto ανου Ουμ scrit,tum est. Enrum liorro lectionum, ad quas in editionibus corrigendas necuratior sputii ratio valeat, Exempla haec sunt: i, 13 εο- σ mpoo. cui lectioni civ -σ cicr praestat; 1, 32, ubi potius iεpεur TC Kat λεUt Ucr quam cpcis κcii Minaciσ restituendum est: 1, 33uhi non TH εαυπου mpotri circi a Rpntio coni mori dationem habet, se i Cainou συμ aici. 1, 7 noo lsλLmαῆ μιν i κciλον cum spatio satis convenit nec Iκcii mpo Oδcinoi . 1, 51J. vix uicii δL Uci 0c-l, fortasse icii δ ut 0σ. pro Rpntio legi potest, certe non potest riaci δ. o θεοσ. 2, 4. εμ Iloiouj o G edendum est, non εν oui Oiσ. His unum tantum locum addamus, ubi intollectu difficile est quomodo potuerit errari. Locum dico 1, 53, ad quem apud Incobsonuiti ex eoque apud plures odit Oros haec leguntur: ..ci so imo τJ. Editores qui lineum sinistri in Iou m censebant i sso l, exhibent opogati is o γ. At ineui in Doti nisi sex literas ii iiiiittit; et tempus mselliis eum contextu congruit Haoc salsa sunt propterea quod optaso xeunte versu Positum est absquo ulla lacuna; ineuna vero solo ineunto vorsu proximo esti uo uindoni modo l exuuii te versu PO luusalvo nsto obseuro positum pro priore parto littorno haberi potuit γMontio nutem hoc loco faciunda est duarum editionum, quae brevi post Api elidicerii inuntii prauli eruiit. nitora exeunte anno Londini et antabrigine, altera I ii sine itioitute tinno 187 3. I.ipsi tisis oditio

Cetoruin hane e litionis Iasti, hinnianae priorumutis otimium sine aiionem iam anno I 5, Cnii inhrixiar itum vorsului eum a minis m is Cantabrigiensibus ei,mmunieavi. titulo fastilo si quia potu me re di in m inspexit, panil ni irritonem confirmare