장음표시 사용
2쪽
Trado Tibi, But anna vir praestantissime, hunc libellum, non Commendatum
quidem aut opera n me insumpta, quae ne omnino Peritura sit uel ipso ma ximo uereor, aut eorum quae esseCi nouitate, Cum Tu saltem eius a mentum maximam partem iam cognitum habeas, sed ea spe fretus, soro ut non nimia cum expectatione accipias quae non ob ali iliam praestantiam sed ex solo officio Tibi offerri putabis. Tu enim mihi ante nos quattuor annos in hospitalem domum Tuam recopto, ut ad haec potissimum antiquitatis monumenta animum appellorem auctor fuisti: Tu disiecta coniungentem, deperdita restituentem, quibus p tuisti modis adiuuisti; ut siquid lucis salutisque antiquissimarum legum Romanarum reliquiis allatum est, id ad Te, a quo prosectum est, optimo iure redeat. Sed has mihi reliquias. ad nostra usque tempora diuulsas, nunc autem coniunctas, illustraturo primum hoc ngendum est, ut, non Tua solum, sed et aliorum causa qui hae lecturi sunt, paucis uerbis exponam, qua ratione quibusque modis fragmenta illa inter se iunxi, posthac quae de twularum aerearum in quibus seruantur satis externaque specie Comperire potui, Postremo quae da legibus nostra opera restitutis aliunde constant. Itaque ut primum coniunctarum tabularum rationem reddam, eae quattuordecim inscriptiones, quas restitutas ante oculoa ponam, iam quidem omnes dudum collectae sunt a Fuluio Vraino, sagaci imo sui temporis talium monumentorum perscrutatore, inter eas, quas Antonii Augustini operi de legibus et senatusconsiatis addidit, primo loco positae ): partem etiam earum iam ante Ursinum Carolus Silonius , omn8s uero, tam quas solus Sigonius a se suppletas et emendatas, quam quas Ursinus, Sigonio ut uidetur incognitas, ediderat, multi post eos seorsum repetitas uulgarunt: ceterum ex his praeter Sigonium et ursinum
3쪽
nemo animaduertit, quod illis plane latuisse non est credibilo,.omnes cognatione quadam teneri. Et nos quoque non uidissertius, singulas ex singulis coniunctione sacta restitui quodammodo posse, nisi Tu, Butimanne, o bibliotlieca regia nobis cum Communicauisses Io. Primi eri musei Ambraserisis, nunc Vindobotiensis, catalogum, cui quattuor do minoribus inscruationibus Ursinianis II. III. IX. X. ex aereis tabulis lescriptae adiectao sunt. Vnde uero cum illud saltem appare rei, - nam quod oditor in acreis tabulis edicti praetorii reliquias se inuenisse putauerat, nemini PDrsuaderi Potuit, - ex duabus tabulis quattuor descriptas esse inscriptiones, e uestigio persi acuum erat, totam tabulam, cuius haeo duo certo erant fragmenta, suisse. Deinde harum inscriptionum unam fragmentum osse legis Seruilino, de Ciuidato danista, quam simo diuersam putanta lege de repetundis e de iudiciis, iam anto uideramus,' quam eam cum reliquis Vrsinianis conferre licuerat: post collatis intelleximus, cum ea, quam legi
Seruiliae attribuendam Censueramus, quae apud Ursinum est decima, coniungi posse quartam decimam, Cum duodecima nonam, ' cum octava lina parte te tiam decimam, ex altera undecimam, Si modo medii inter eas maioris frusti iacturam factam esse dicamus. Cum autem hoc modo septem posteriores ex Vrsiis ilianis ollim inter se iunctas fuisse constaret, septem uero priores ut numero ita
Romanam ex altero Penhisma Graecum. aut de ea tabula aerea. quam ita deseribit Caiet. Marini atti e monum. dea stat ut areali II. p. b68 et 569.). in vi ex altero utero um Romana dω iudi His ex altero sex mea muliat eis ii mistis iam . extat tabula quaedam aerea in museo ΜMiceo. quae ex utroque iatria I manas i ea Oatendit. Autera huius tabulas para a Milion. Maneto. Mus. Veron. D. CCCL XV. deseripis est. altera. Lanato auctore. a M Hido in e. i. p. et Q. noti M. . quarum exempla Paullum nostra opera et auetiora et emendatiora inbu-
pars Massaianar pars Marinianar
Ins pilanem Marii anain logia Pompeias da iussiciu t in e a fragmentum nobis eos uadent. quaa ex hae im maius da pilarum aequatiotia dequa εortitione ra indie PILLIS. tradit in argum. Cae. oe. pro Mia ... H. iasia uot. 77. Alteram partem lesia ali tua reperiin m. Artoae Iuliae, uestigia exhibere. nemo ἀ-
4쪽
forma posterioribus planct congruerent, de quattuor nutam Ambracensibus certum sol binas sibi oppositas suisse, haud temors coniicere licuit, omnes quattuordecim ox una eademquo fuisse talmia, quae ex altera parte legem Seruiliam ex
altera Thoriam tenuerit, ita ut Prima octauao opposita suerit, secunda nona , te tia decimae, quarta undecimae, quinta duodecimae, sexta tertiae decimae, septima quartas decimae ; id quod septem quoque Priorum fragmentorum Cottiui
otio, siquis mentem ad uerba et sententias conuerteret, Per omnia coiisirmauit. Hactenus rem extra dubium positam illustrissimus Savinius, quicum eam Communicaueram, tradidit Hauboldo, qui summa mihi qua solebat humanitate sua sponte obtulit quas sibi ipse dudum in his rebus maior cum studio. uersatus ad haeo
monumenta collegerat. Cuius coniectura ductus tandem comperi, paene omnes nostrarum inscriptionum tabulas adhuc extare, ita ut praetor duo fragmenta
Ambrasonsia GL et IM, III. et X. , quattuor maiora I. et VIII , IU. et M., R et XII., VI. et XIII. Neapoli, ex ni eo Capi montano nunc in Studia translata, asserumtur, neque quidquam perierit praeter unum Parisiens UII. et XIV. , in quosxquirendo adhuC Certe operam perdidi. Neapolitanas deinde tabulas, Precibus nostris ad potentissimum Siciliarum regem ab Ill. do Baindolit Augustissimi regis nostri illo tempore legato delatis, ueniaque clementissime nobis data, Fridericus Blithmius, amicus doctissimus, summa diligentia descripsit, descriptasque transmisit, ut mihi quo lue paene incredibili cius industria frui liceret; Αm Drasenses uero denuo conferre mihi ipsi Vindobonae contigit asstato anni MDCCCXXI. Quo pacto nouis cum subsidiis donuo rom aggressus, fragmentis tabulae singulis et uersibus singulis optandis, componendis, sub Culculum et ad rationem reuocandis, postea iis quae defecerant pro uiribus addendis atque supplendis, denique tentando, experiundo, diui nando eo perueni, ut iam, quonam totius tabulae loco
singula fragmenta collocanda sint, non uideatur in dubium reuocari posse. Antoenim quam nouit'. ad nos peruenere Subsidia, quattuor tantum restituendo esseCimus tabulae Partes, quarum Prima ex aduerso insCriptiones primam et sextam, exauerso OCtauam et tertiam d imam, altera hic quartam illic undecimani, tertia
hic tertiam et septimam, illic decimam et quartam decimam, quarta hic quintam
et secundam, illic duodecimam et nouam gerebant. Ex his autem quattuor tabulae partibus, 41uae,inter so quomodo aptandae essent ante affirmare ausus non eram, redintegrata opera diuis priores ita Coniungetidas esse uidimus, ut inscriptioni primae ad doextram, non ut ante uisum erat ad laevam, e regione Ponere tur quarta, octauae ad laeuam undecima. Nqm cum in lege Thoria primus uer
sus ab illis incipi ut uerbis, is princi PIUM. FUIT. PRO. TRIBU. Q. FABIUS. Q.
F. PRIMUS. SCIVIT., ideoque restituto solito plebiscitorum exordio 'γ non plures M litteras ab initio legis Thoriae periisse sciamus, Seruilia autem lex in nostra tabula tanto maioribus scribatur litteris, ut, uno eodenique spatio, in primo versu Seruilias 75, I hortus 97 litteras superstites sint: sacile inde ration m d cere licuit, ut iii primi legis Seruiliae liorsus sine, qui oppositus est exordio I ho-N Gg;s moriae parimn inter alia agrariarum lemn fragmenta. in museo Castimontano regni Ne polἰ- tamἰ inertiari iamdudum eoni erat Hau idus in histi siti I. s. M. not. p. CL Ab . Syrum. Mooebius. Comm.ta rabb. Herael. II. p. 383. M CL Lesa sema. Cap. I. not. l. -
5쪽
riari post uerbum AMICITIAVE noli plures quam 45 litterat perierint, itaque imseriptio undecima, cuius nonnulli uersus m ad M litteras continenti non ad doratram octauae, ideoque nec quarta ad laevam Primae Collocari potuerit. Post. quam hoc modo simul constituimus, quosnamiad sines t x Seruilia ad dextram, lex Thoria ad laeuam porrigenda esset, legis Seruiliae ad laeuam ita constituimus fines terminosque, ut summa diligentia retractatis, quae iam Sigonius maximam partem ex Consuetis legum formulis initio posuerat, ex restituto exordio primi uersus latitudinem definiremus, quam, iisdem quibus anto calculis subductis, ad oppositam legis Titoriae partem transtulimus. Postremo, Comparatis litteris quas in utriusquct leuis primo uersu maiores εunt quam in sequontibus, ut in primo versu ita in reliquis numerum Computauimus litterarum, quae in utraquct lem essent restituendae. Itaque duabus superioribus quas ante eueceramus partibus eo modo coniunctis, ut simul totius tabulae latitudo ad dextram et ad laevam'co
stituta esset, porgendum erat ad inferiores. Harum autem unam, ex auerso ii scriptiones decimam et quartam deCimam, ex aduerso tertiam Et septimam Contiariontona, iam ex apographis Ρrimi erianis φὶ ita cognouimus, ut in logo Servilindecima et quarta decima ad dextram initio, ideoque in lego Thoria tertia oeseptima ad laeuam in sino coli Candact essent. Paucis deincio uerbis litterisu interiectis alteram quoquo insertoriim tabulao partium cum altera, inscription duodecima aptiosita ad quartam decimam, coniungi posse uidimus; quo sacrumost, ut quintam a laeva Cum septima Coniungere liceret. Postremo has duas tabulae partes, superiorem et inferiorem, quas iam ex illis Pattuor e cimus, in lego quid ni Seruilia et ipsas inter se iunximus, conitiuCtionisquct rationes suo loco reddidiinus; hi in Iego autem Thoria nondum Potuimus. IlaCtenus satis quidem expositum uidebatur, quonam modo singula fragmenta in tota tabula disposita et collocata, quibusque rationibus subductis quai defecerant inserta fuerint; nihil
minus, ut oculis quoquct subii Cerem totius tabula a nobis restitutae speciem, id latus, cui lex Seruilia inscripta suit, ad rationes nostras Compositum, nummo formaque singularum inscriptionum, earum Ius pariter ac totius tabula uersibus diligonter indicatis, iisque quae Periisse uideruntur alia scriptura insertis, in si huius libelli adieci. Ei uoro qui ham digna habere uelit, quae diligentius exam riet, non possum Plin Confitear, ms in supplendis litteris deficientibus multa.
tanquam qua restituere non possem missa lacera ot paucioribus litteris quam qitas ratio si accuratissimi tristitueretur serret, Contentum ess maluisse, quam ut uel pauca reciperem, quae eum excederent itumeriun, da quo in unoquoquo
Vt iam ad singulas inscriptionum nostrarum tabulas conuertamur, breui exponendum est, tam quibus Cognitae et a quibus oditae fuerint, quam quamnam earum, qua 'ndhuc extant, externa Sitiforma et species: iniquo, Iiacet laminae aereae nunc quidem Px Partε iterum atqui iterum fracta sunt, υμ, men , Ursini potissimum auctoritatem secuti, tantum ad ea septem fragmenta --
6쪽
VIIx Iemus, quas ab IlIo ex utroque latero ita descripta sunt, ut Ipsa uel integra
suerint uel, si non fuerint, id non uisum sit annotandum. Primam harum septem lamina i , quis primam et octauam collectionis ursinianae inscriptionem contisnet, nemo quod equidem sciam, eo modo descriptam edidit, ut ipse eam uidisso uideatur, praeter Sigonium et Ursinum, licet multi Post illos utramque inscriptionem reddiderunt. Vnde ad Ursinum tam haec Iamina quam reliquae perum rint, nescimus; Sigonius autem utramque inscriptionem te ex tabulis aereis inmuseo Bombi Cardinalis asseruatis Patavii descripsisse tostaturi Ianc Iaminam, ut nunC Neapoli assematur, fractam ess constat; Bluhmhis autem iam Si-gonii temporibus eam non integram suisse conlicit, nec tamen aut Vrsinum aut Sinonium de re non dubia admonere opera pretium putauisso. Alteram laminam Vrs. U. Et IX. praeter Ursinum, quem unum Gruterus secutus est postea descripserunt Ios. Gacampius, Archiep. Berytensis, anno 1762, et postremo Io. Primissorus, uterque ex Ambrasensi prope oent Pontem mus , quod nunc ut diximus Vindobonam translatum est. Cum hac altera lamina, ut supra diximus, in museo Ambrasensi asseruntue tertia cos. In et x , iisdem qui saltera uiris doctis cognita et a solis iisdem a quibus illa edita, nisi quod tertiam etiam a Ios. Bimardo Romae exscriptam tradit Muratorius. Quartam laminam Urs. IV. et G. ediderunt primus IaC. Marachius ), post eum una cum prima Iamina sigonius ' et Ursinus, e quibus eam descripserunt Brissonius ηφὶ et Gruterus. Nunc huius tabulas superior pars Neapoli asseruatur, inferior depordita uidetur. Quintam laminam curs. V. et XII. int gram primus Ursinus devit; superiorem uero eius partem eodem fore temPore, ex Claudii Puteant apographo, Brimonius. inseriorem Steph. Vinandus Pighi o tabula Veneta heredum Bembi Cardin
3 Vtrum Sisonius istrammis ex una an ax duabua tablilia deseripsarit. ab ipso Meto non do mur. CLM ivra ant. Ital. II. 2. de iudiciis II, 27.
7쪽
DA Oscriptam, ii ulgarum. Gruterus Vrsurum ad litteram secutira est. Hanc laminam et ipsam tenet Neapolis, sed in tres Partes diuisam, ut haud sciam an iam Vrsini et Put ni tenali ire non solum in duas sed in tres partes Iracta suerit. Quin otiam sexta lamina Vrs. VI. et XII. est in codem musis Neci politano, a nemine nil hunc diem exscripta praeter Ursinutu et qui eum sequitur Grut rium 'binam uero omnia haec fragmenta Neapolitana post Berribi atque V sini tempora tuerint non exploraui, sed probabile uidetur, uel ab ipso Benitio iam ua collecta suisse, uel saltem ab eiusdem lier dibus, quorum plurimum interessa potuit, ad ea quae sigonio teste ante in m meo Bombino fuissent, alia eiusmodi fragmenta addere; apud eosdem uero Pigilius quomie fragmentum inuenit, quod Sigonii tempore in collectione Bembina nondum fuerat cs not. 23. . Qualido
autem et quomodo liaec fragmenta Post in muscum Capi montanum uenerint ne que i, ro certo comperire potui neque coniicere audeo. Post romo ut ad septimam Iaminam Vrs. VII. et XIV. uelitam, ea a sola Vrsino bene exscripis est, a cet ris qui pam ediderunt corrupta. Prodiit enim in sarragine Boi ardi ' summas quidem diligoni lao seecie deScripta et tant uti non depicta, sed reuera ita desommata, ut facile intelligatur Boissardum neque ipsum aes unquam uidisse et und cunque descripsit non sana mente descripsisse. Videtur enim ex schedis nescio
unde sibi transmissis, U) in quibus fortasso nequo initium nequo finis siti guloruris
uersuum satis indicatus strat, apographum suum Consecisse, et tanta quidem negligentia, ut Plero ue uersus medios frangeret, eorumque fragmenta nulla rationis cuin sequentibus iungeret, et Praeterea nonnulla uerba et adeo uersus Propter sormularum similitudinem repeteret uel omitteret. Hanc fraudem Boi ardi Brius ni non solum imitatus est, sed ipse quoque se ista monstra in tabula aereamusei regii Parisiensis legisse mentitur. verum quamuis Brissonium tabulam ipsum uidissu non credam, nihilominus eam Olim Parisiis suisse Constat. Iam enim
anno 1567 Petrus immo, Caroli IX. Galliarum regis domesticus et a secretis, eam in cimoliarchio regio nil soniem Bl audi. uidit et ex parte descripsit; 'γ eandona uero Cui acius in bibliotheca regia Darisiensi se uidisso testatur. δ' Post illa tempora nosque ullum hominem noui qui eam uiderit, neque de ea quidquam Parisiis inuestigare potui. Ex illa autem Boissardi et Brissoliti descriptiono
250 Grinerva ex Vmno utramque huἔua lamin e Inseri ionem resare inter Met aritaeonsulis in Mereta
ροὶ Pisa Petrea Hamo ad iratia di omasiem ex hae tabula sibi deseripserat Muturao apoeimina, P M. inise mulis ei dem generia nae iis Me lo. abillon . eaqua uulsavit i. De re dipi. Paris. I s. i. praes. uorsus finem et in imo opero P. 341. 345- ,3M Cuiacius enim obaeruati. VII. N. ex eiusmodi tabula re memoria retinere dieii formulam VmEI. DE. PLANO. RECTE. LEGI. POSSlT.. quam promi dubio in vomu 22 inser. VII. uiderat; ea enim nostra. rum D,aeriptiorium. in qua eandem sormuum iterum detrehendini xll. ix et nudius plaaam eam vitendit qua quod Mimina unquam in musao Parisiensi fuit. CL ses fieruilias Cap. xi X. not. 14.3iὶ --ma disinaria. timim Vmno am Besa Mo fides habenda ex . tam vesini exemplum si faue. p. D quam Boi Mardi ut BriMonu cib. p. DXI. reddendum censuita . .
8쪽
IXmenda omnia enumerare non uidebatur operae pretium esse; singulorum ustrouerborum, quae interdum rectius descripta uid rentur, uarietatem suo loco indi callimus. Ceterum omnia fragmenta, quae Blulamius Neapoli et ipse ego Vin dobonas contulimus, nobis persuadent, totam tabulam primo ad solam legem Seruiliam recipiendam sacram aptatamqtie fuisse, Thoriam uero postea demum,lieot non longa mora interposita, in auersa parte mis adscriptam; a fronte enim, quae t Gem iamiliam fert, laevigata politaque, a tergo autem Scabra est, quales esse sotat, quae in una tantum paris Conscriptae sunt. Delado legis Seruilino scriptura mi megans, nitida et ubique aequabilis: Contra lex Thoria diue sissimis inter se litteris, modo grandibus modo minutis, uersibus maximam partem obliquis et inaequalibus, denique s stinantius scripta est. Ita in utraqus letas litteras nonnullaa figura minus uulgari formatae sunt: ut enim in Iege Thoria festinationi
scalptoris tribuo, quod G interdum pro Q, uel Λ pro A scribitur, ita in et gantiori Seruilia maiori diligentiae scali toris tribuendum puto, quod praesertim
in numeris scribitur pro D, d pro L. Nunc ad uniuersum harum legum argumentum transeamus, quod in grauissimas dissidiorum, discordiarturi, seditionumqua publicarum Causas et rationes incidisne e uestigio videmus. Romae enim, ut ferct sit, post quant noua odia, ex avaritia et luxuria exorta, diu occultQ Serpserant, tandem igni non amplius clam gliscente, flamma aperta singula Oidinum iiim nrripuit, eaque Partim niutauit, pamtim sustulit, ut labefactata multis seditionibus uniuersa tandem res publica conia uersionem evitara non rinteret. Vt risero nil ea ii ira, in quibus tolt senilis mutat distio per septimum urbis saeculum discrimen Positum fuit, prae ceteris iudicia publica et rom agrariam pertinere Constat, ita inter eas leges, qua repetiandarum iudicia constituerunt mutarunt firmarunt, Serii illam, iniser eas, quae rem nyariam designa eunt statuerunt determinamini, Thoriam praecipuo loco positam esse nemo noscit. De re agraria Pluribus disserere non est huius loci, sed haec omnia ad id tempus, quo et lini Tia orias legis restitutionem publici iuris faciendi otium dabitur, dissersenda ratus, nunC in eis iuribus explicandis subsistere decreui, in quibus constituendis confirmandisque inter alias sex Seruilia uersatur, ut expositis eis, quae do pecuniis repetundis dequo iudiciorum publicorum sorma nouimus, facilius perspiciatur, quinam nostrae legi locus, siue ad tempus quo lata ost, siti ad ea quae ipsa CO iutituit respicere uelis, a nobis uindicari debeat. Cum autem ea 1udiciorum sorma, quae Primo non nisi ad pecunias repetundas constituta erat, mox plerasPie publicus causas ita mutarit, ut sere Omnes, εenatoriis et popularibus iudiciis remotis usti saltem restrictis, coram iudicibus ex albo selectis et ad singulas res iuratis Peragerentur, Iex Seruilia etiam in eam controuersiam incidit, quam a Semproiiiis legibus usque ad Iulias de modo et ratione constituendi illius albi iudicum modo maiore modo minore cum studio ab utrisque partibus defensam, nullo autem tempore plano Compositam et sublatam videmus, Ideoque non modo de repetundarum legibus, sed etiam de iudicariis articulatim erit disputandum. Si primum ad crimen repetundarum Conuersi Paerimus, quibusnam modis Romani prioribus Itb ras rei publicae saeculis libidinos cupiditatesque magistratuum Coercu rint, pauca et sero nulla inuenimus eius prudentiae uestigia, qua legumlatores septuno urbis sacculo in una quaquct ipse repetundarum curiose usi fiunt, quam rem non tam Priorum temporum alicui negligentiae quam posteriorum
9쪽
summas auaritiae adscribi debere perspicuum est. Ciuibus enim Romaias eodem quo postea modo, siquae Pecuniae ereptae essent, non solum ciuili sere actions et priuato iure eas repetore sed etiam ex lege XII tabularum iudicEm arbia tremue iam datum, qui ob rem dicendam pecuniam aCCepissct Conuictus esset, cri,itis accusare licebat; sociis autem, si Liuio fidem habere licet, anis finem saeculi sexti nemo unquam in ulla re oneri aut sumptui suit, ita ut, quod tradi solet, quibusdam legibus olim prouinciis prospeCtum magistratuumquosumptui aliquem modum impositum fuisse, id prioribus non possimus adscribere temporibus quam M. Porcii Catonis, quem yraeter alias innumerat iles sumptu Has leges eam quoquo Porciam auctorem ii ere auspicor, quam de sumptu magia' stratuum in prouinciis Coercendo plebiscitum de immunitate Termessensium aD sert. δ') Cum autem Africa Graeciaquo subacta populus Romanus paullatim ita
mutatus esset, ut pleriquct ciues Romani Italiam nouercam suam uocarent, antiqua illa Dusalitas cessit luxuriae, luxuria auaritiae, et ex austritia tandem erupit audacia et intemperantia, ad quam in prouinciis Coercendam primo iudicia extraordianaria deinde ordinaria et perpetua introducta sunt. Extinordinaria illa iudicia nondum publica, sed tantum priuata suisse, omnes quidem quos noui uiri docti consentiunt et quanquam de modo et ratione harum quaestionum non omnia satis intelligo, tamen nisi Livii uerbis uim sacere uolumus, dubitare non possum, quin etiam Iaaeo prima et extraordinaria reliet undarum iudicia publica fuerint; ordinariis uero iudiciis perpetuisquo quaestionibus liberae rei p. temporiabus magistratuum libidinem lego lata primus coercuit L. Calpurnius L. f. Piso
Tr. pl. Manilio et Censorino coss., deinde M. Iunius D. L Trib. pl. , ε' post
da peeuntis repetundia aoeiorum ea a constitus a siti Nam Huibus eum sunt ereptae pecuniae, esuili sera actionao priuato iure repetuntur. ' CL a M. e. m. at in Verr. I, 14. II, 5.
nuus a Mati ambo, a DasWaear eum dieenda da intum ea a esset, excusati aealtis μι- - - martias . Fiuiua Praenaata Matientia Tibur exulatum abierunt.'
4M Ds amata et argumento huius Iuniae ammare quid- nihil audem eum praeter u tram Iogem Seruiliam sevitia suaeras .itia ueat,ia ἔ id uero non nescio Si nium in hae e. ualde erras... Quo minus enim eum eo illam Μ. Iunio Penno. qui L pido et Oresta e Tribunua plebis suit, adscribamus, nos impeditD--ι praenomen. qnod patri Mares rosa toria adseribitur in eo noatra. legia loco. quem Sigoniua nondum noti rat Lin. LXXIlI. Cap. XXlII. not. 3. CL Lin. XXlll. Cap. ViII. not. 15. ; Penui autem patrem illum Mameum fuisse. qui eum Q. Aelio Consul suit ex Cicerone eonstat. Bruti M. da ost. III. M. Ad Mee quaa da poena exilii. qua σκ tua Iunia dam ali inseri luerint, Sisonina inmmenluo est, infra pluribus rasutata sunt. CL p. XI. - . 6. Ceterum monendum est, nullam repetundarum legem praeter Iuditam et Cal urniam in S mila eommemorari. ita ut nulla mater Iuniam alia iuramedera uideanar iniar Calpurniam et serviliamι quo a m
10쪽
oum C. Servilius Gllaucia, tum M'. Acilius Glabrio, eius Glabrionis, qui Vor rem Praetor damnauit, pator, paullo post L. Cornelius Sulla Dictator ot postronio C. Iulius Caesar primum Consul. Post illa autem tempora, cum imp ratorum auctoritato magis magisquo emic retur, ut magistratus Romani antiquae illius potentiae, quam anto tot legibus arceri opus fuerat, iacturam sacerent, uix quidquam noui lcgibus senatusve consultis aut Constitutionibus principum introductum est ad auaritiam magistratuum coercendam Illis uom legibus si quaerimus quidnam do hoc crimino corestitutum fuerit, primum dispiciendum itidetur, quodnam repotundarum crinion dixerint, deinde quonam modo hoc crimon uindicati- dum statuerint, et postremo quibusnam et hi quas personas actionem iudiciumque Permiserint. Pocuniae repetundae in genere quidem uocatae sunt dona, quae magistratus in ossicio accopii; sed prauterea ne luis aduersus leges dona et numera fictitio nomine ui mini suo extorqueret, ciusmodi pecuniao in fraudem legis cropino codem numero habitae multisquo uerbis CircumsCriptae sunt. QuodClinque enim
ox legibitis repetundarum potitionem nominis lite delationem suisso, exemplum legis Sorati litio docet. verumtamen nequis magistratus ob leuissimam rem ad magnam quaestionem abripi posset, Cautum fuisse uidetur, ut parua dona, quorum sub imperatoribus summa centum aureorum fuit, Ainct fraude capero liceret. ' Hoc uero repet durum crimen tam priuata repetitione, quam publica accusatione uindicari potuisse mihi persuasum est. My Vt enim iam prima illa extra-
quidem eonioetura eonfirmatur. qui apud Valerium Max. VI. 9. 10. pro C euia Ca*-Iam substituendam een--nt Sig da iud. II. 27. Menarae in Cie. Verre. I. Hein. antiq. IV. 18. 72b; eorum vutem opinio refellitur. ut eum Perratio in epistolis, Veneti 17M. I. in. p. U. . Iuniin plane omissa Aialiam ante Seruiliam ponenam eMe eoniicium. mehius legem Iuniam praeterit. de Acilia dubitanter loquitur iα histi iuri od. VII. p. 168.4l Aetliam luem nemo quidem praeter Cieeronem et Asconium eommemorat. ii uero is modo. ut licet eorum uerba multis in rebus dubia sint sel. Cap. XIV. not. 1. . tamen non intellium, qua raticina OL Ferrat l. e. I haee lex prior Seruilia putari potuerit. Cie. in Verr. I. e. ..Glaueta Primus tulit, ut comperendinaretur reus: antea uel iudieati primo poterat, uel amplius pronuntiari.'' Aseon. ad verr. ael. I. e. 17. .,M'. Aellius Glabrio legem Aelliam tulit da poeuntia ropetundis aeuerissimam. ut qua ne eomperendinari qui tam Eeeret V et ad lib. I. e. ,.quaa lex neque eomperandi itionem. nequa ampliationem habet. 42 Ex hae tua Complia. quas erat una ex multis illis p iblisorum iudiciorum I silms, quas Sulla Diamator a. Mi --74 tulerat. aecusati sunt Cta. Dolabella se . Perlaon. animadu. e. 2. D. M . C. Verres. in quem Cicero Aedilis Datronus dabatur. Q Maere . quem idem Praetor damnavit fCie. ad diuers. XV, 21. Val. Max. IX. 12. 7. . M. ron eius, quem praetorius defendit, et L. Taceus Os. Garati aci P. Manut. ars. in Cis. M. p. Plaeeo,
mi, non solum ex Cim oratione pro G Rabirio Poatumo ces. praeterea in Pison. e. 16. M. ad Au. V. io. 16 ad diuers. V. m. VIII, 8. , sed etiam ex iureconsultorum interpretationibus, quM Iustinianua recepti in Dia. XLVIII. 11. Cf. Vitriar. l. e. cap. IlI.
GESTA POTESTATE. Cie. de lesibus III. 4.
463 CL I- 6. D..da lege Iul. rep. XLVIII, 110 et L. Seruit. Cap. I. not. 5. 47 Noe ipsum diserimen uia illa formula vitandieare videtur t .. DR EA. M. PENIIV. NOHNIA QUAE DELATIO. ESTO V Vid. L. Seruit. Cap. I. not. 7.