장음표시 사용
351쪽
ΒΟΥCUP ECA NGA L e Anguis in tergo notulis quibusdam distinctus, multo est
Cressior ejusque notae supra modum virulentae judicantur. yA RARACUC , Io interdum palmos Iongi his Dentes sunt grandiusculi, quos InΟrsuri digitorum instar protrudunt, alioqui u cis tectos. Hoc non est huic generi pecμliare proprium, sed Serpentibus omnibus commune. J Pra cipuum in his virus; hunior Crocei colori , deo potens, ut 4 horarui a spatio hominem de medio tollat Plures simul enituntur foetus, nam Sc qui I utero servaret exenteratum se
IA RARA COAT PIT IUGA, Le. Anguis cujus cauda magis alba est quam susca tam
venenatus quam Vipera Hispanica, nec sorma multum differt aut color. PARARA EPEBA, cui linea rubri Oloris catenulae instar supra dorsum de sub ventrς disturrit, caetera suscus aut cinereuS. His ultimo in loco adjicere libet Catalogum Serpentum Indicorum. Doctissimoi amicissimo Viso D. Taneredo Robinsen, M. D. Ccep tum,quem ille in nostram gratiam & operis hujus supplenientum e Musio e densi descripsit.
I. Serpens Indicus Coronatus, Diademate seu
conspicillo insignitus, Lusitanis C O BAEA SD E C A PAE L L dictus Garciae ab Horto. Naia gesan. Vipera Indica vittata gesticularia Catal. Mui Ind. Vipera pileata quibusdam Animal ipsum postea vidit Amicus noster praedicitus apud D. Chariston: Erat a duos plius m
352쪽
des longum, rostro oblongo capite plano studepresso, latissimo, cum ocularibus seu conspicillis infimmo, cujus oculi ad imam capitis partem se extendebant. De uil, quivel Animali huic Serpenti inimicissimo superius egimus sub Viverra De Lapide terre de Cobra de Capello dicto, qui veneni hujus Serpentis Antidotum est, re
medium praesentaneum, in descriptione Anatomica Anguis rotatophori. D. The veno peregrinator ille insignis lapides hosce artificiale esse, ait, non desumptas e capite huius Serpentis.
a. Vipera didica tricου major, RAEL RA RIPA Teylonensibus, i. e. Serpens Amaranti tricoloris facie, sub terra degens. g. Vipera e lanica minor maculis fusicis holo seri-eeis eleganter variegata. TUN ROGO Zeylonensibus, id est, arcuum c sagittar amore variegata.
q. Serpens Indicus albis luridis foribus in eripselus, A LX AERA B GELA Teylonensibus. s. Serpens Indicus gracilis viridis, in arboretis& fruticetis degens, AE HUCTU GLA Te Ionensibus, i. e. Oculis infestus. Idem ex virudii albo variegatus, capite mucronato. 6. Serpens e laniem elegantissimis miniatis flet' lulis decussatus, AL POLO Zeylonensibus. . Serpens utorius, Dryinus Gesaeri yon-
353쪽
8. Serpens Indicus Bubalinus, AN AC AD AI Z lonensibus, id est Bubalorum aliorumque umentorun membra conterens. 9. Serpens indicus Saxatilis, lineis per tran-σ-
Io Serpens Indicus caninus spadiceus cum maculis albicantibus I AN BALLA Teylon id
est, Canum more praetereuntes invadens. II. Serpens Indicus ex fusio nitricans eum ac Iis albfeantibus N INTIPO LO NGA Zeylon. i. e. Somnum lethalem morsu inducens, Serpens hypnoticus. 12. Serpems Indicus Arundinaceus , EP
LON Zeylanensibus, i. e. faciem Arundini3 Indica Rotanque diei ae prae se serens. 13. Serpens fluviatilis urinamensis, variis haracteribus Orientalibus inscriptus. I . Serpens Indicus spadiceus sagittatus, ad Cem vicem' dorsum maculis sagittiformibus imscriptuS. Is Serpens Indicus utorius grysioduteus, HO-TA B I A Zeylonensibus . Haec D. Tan- credus Robinso e Museo Egregii Viri P.Hermanni. Forte horum nonnulli cum Brasiliensium aliquibus specie conveniunt quod nisi Animalia ipsa inter se, vel deseriptiones eorum accuratas conserendo nequit determinari.
354쪽
Θnopstis Animalium Quadrupedum.
De octavo genere merentur legi quae D. Cle erus in Ephemer German. Anno II. Observ. . cui Titulus De Serpente magno Indiae Orientalis Uro-
bubalum deglutiente narrat, cui longitudo pluLquam a s pedum. Hoc genus Serpentes quamvis ob apparentem faucium angustiam minime videantur Animalia deglutire posse, id tamen verum esse experientia confirmat. E cujusdam dissecti ventriculo extractum vidit Cle erus ipse Cervum mediae aetatis integrim cum omnibus partibus ex alterius sylvestrem caprum magnis praeditum cornibus pariter integrum e tertii Hyst ricem cum aculeis. In Am-
bona Moluccarum insula Cinquito quondam
mulier integra gravida a Serpente insucsta fuit. Fame utique maceratus Serpens, quibuscunque animalibus, quae saltu petere, morsu apprehendere valet insidiatur. Captum hoc modo Animal a Serpente cauda, reliquo corpore Circumligatur, atque adeo stricte vincitur, ut vel ipsa in corpore nimalis ossa frangantur comminuantur. Quod si Animal quoddam robustius renitatur, ut spiris anguinis enecari non possit, serpens Crebris cum Animali convolutionibus, cauda sua proximam arborem in auxilium S robur corporis arripit, eumque cir-Cundat, uti eo sortius, valentitis gyris is Animal comprimere, suffocaret demum enecare possit Ad hoc facinus morsu simul prehendit Animalis nares, quo spiritum non tantum intercludat, sed c Sanguinem ex iis ad internecionem usque eliciat. Sequitur deinde
Historia Urohubali hoc modo deglutiti, in quo praxipue notabile, quod fragor ossium comminutorum ad distantiam actus tormenti bellicina ajoris exaudiretur. Tum deglutitionis modum enarrat. Serpens itaquit qui gulam c
355쪽
fauces Contractas quidem, sed ultra modum extentibiles habet, cum animal praefato modo o cidit, atque ossa ejus minutissime confregit, adeo ut cadaver tanquam rude Chaos iaceat, linguam id prius extendit, deinde sputo suo virulento illud ad deglutiendum aptum fingit, diL poniti secundum pilos lambendo laevigat, ut cadaver e longinquo tanquam glutine obduini mresplendeat, sic aptum ad brhendum videatur. Quo facto incipit Serpens rictu suo cadaveris caput apprehendere,& suctu sortiore quasi abserhere, donec animal interemptum cum omnibus is partibus paulatim in ventrem secesserit. Hac actione iuxta cadaveris moleni Serpens quandoque ultra biduum insimit. Postquam cadaver igitur tali insuctu in Serpentis ingluviem secessit, inibique tanquam epultum est, Serpens tali crapula insigniter turgidus, adeo invalidus redditur, ut nec pugnare an Plius nec aufugere, nec naovere se de loco sito valeat. Hinc fit ut a rusticis sive ejus loci venatoribus, solo reste circa collum adstricto Serpens tuto stranguletur, Mnon raro sustibus oc-Cidatur. ntei emptus ita Serpens in frusta, Partes secatur, caroque ejus pro cibo gratissimo
NA TR LX torquata, The common nati. Descriptio quae apud Ambrosinum occurrit adiconem ad vivum delineatam facta vulgari nostro angui satis hene convenit. Circa caput Cossum tenuis est, crassior circa ventrem, postea in caudam admodum exilem finit. Color terga nigricat aut ferreus est circa alvum inter luteum, viridem medius, lineis nigris virgatus. Huius autem nota insignis est in collo nam maculae candicantes e pallido instar to quis
356쪽
quis, circulum tamen non abselventis apparent. Inter utrasque maculas in summo cervicis angustum est interstitium duarum forma quamularum, ubi macula utrinque quasi triangulari figura in acutum desinunt. Deinde maculae
nigrae splendidae utrinque etiam post torquem singula conspiciuntur. Adde multo longiorem esse Vipera, In duplo nonnunquam majorem
Crassitiem excrescere. Ova in utero minime foveti excludit, aut vivos laetus in lucem edit, Vipera modo, sed vorum elenchum in terquilinio seu finieto deponit, ubi calore fimi 1 lis incubantis radiis tepefacti sola laetus perficiunt excludunt.
Frequens est in dumetisin locis uliginosis; per hyemem in soraminibus ad radices arborum vetustarum, vel in aggeribus sepium torpidus sere latitat Vix veneni aliquid habere deprehenditur, siquidem manibus tractant, Winsinu gestant multi sine incommodo, ut rectὰ
Mormius graminibus, insectis, Wobviis quibusvis vesci ait mures etiam praedatur, non minus quam Vipera. Mensis Octobris Anni 169a initio huius generis Serpentem nactus eum plenius descripsi Dorsum coloris erat nigricantis seu terrei Venter seu pars prona varia ex albo coeTulescente4 ni gro, prope caput tota fere alba, paucis un- taxat ad latera maculis nigris adiectis inserius sensim maculari lineae nigrae plures majoresque ad anum usquei ultimam caudam, ubi totae
fere squamae ventrales nigrae sunt, utraque tantum extremitate albo-Ccerulea. Ventrem totum
transversae squanaae simplices longa velut parallelogrammae obtegunt; unde quam arum ha-T' cum squamis parvis commissuram pro communi
357쪽
6Θnopsis animalium Quadrupedum.
muni limite dorsum & ventrem disterminantes h in his tantum colores quos diximus inhaerent Dorsi lioc eit, partis supinae, quousque squamae parVae extenduntur, Color serdide terreus aut nigricans, verum nigris lineolis varius, e quibus inligniores sunt in utroque latere transveris a commissura ventris Sc dorsi, seu a squamis illis quibus venter integitur extremis utrinque incli atae,in versus medium dorsum astendentes, longitudine semunciali aut majore,diltantia duarum triumve squamarum minorum. Numerus harum linearum in utrolibet latere o excediti Praeter has lineas maiores, longiusculas duae insuper minorum macularum nigrarum linearium ordines in quolibet latere superius prope medium dorsum a capite ad caudam decurrebant,
non tamen valde conspicui. Caput summum squamis amplis reliquo corpore obscurioribus t gebatur. Naxilla aperior ad latera utrinque albicabat, utiq; aut sex lineis nigris perpendicularibus distincta Maculam utrinq; ad cervicis latera seu maxillarum angulos habuit pro torque albo luteam cui basi sua insidebat inacula hinc inde triangularis nigra ampla vertice caudam respiciente. In maxillis dentes caninos seu longos incurvo acutos qui venenum morsia vulneri inflicto instillent, nullos habuit, sed, duntaxat duos dentium nainorum serratorum ordines in utraque; unde Serpentem hunc innocuum esse, d impune tractari posse minime dubito.
Rictus ohis ut Sc Oesophagus amplisamus est,
ut mures integros forte etiam maiora minialia ab eo deglutiri posse mirum non sit. Viscera omnia dc intestina eodem fere modo
se habent ouo tingue rotatophoro superius
358쪽
Americimi eris dberier. Ammodytes. O-
Aper Apere Canisuli spretes. . - -
359쪽
Eutrones Bovis genus. 72Caeabost Hydri Brasit ne gas Catus Brasil. Simiae Species. . Cayierio Simiae Species. Is e Brasit ejusdem ibid.
Camelopardalis. Camelus. Bactrianus. . lae Dromedarius.
360쪽
Cynocephalus. 249 Dama Reeentiorum P. 3s Dasypus I. e. Cuniculus. Os I ipsas.