Adnotationes ad carmen panegyricum panegyricum Pisonis

1쪽

Gorale

2쪽

am praeterito Anonymi armet. --ν-- ad Pisonem non tamquam prorsus emendatum et ex toto restitutum, sed in quo compluria eor-nda rectiusque explicanda superessent, eo potissimum consilio in lucem edidimus, ut sodales seminarii nostri philologie annotatione eritica in sitimidium vorata ingenium suum in maculis eius earminis iuveMidandis Mugandisque exemere possenti quod quum in scholis aestivis imi prioris ex parte lacturii iti eius rei nonnulla rete testimonia atque loeum elita vobis, dilectissimi Comimilitones, nune proferre δε instituto libelli huius academie non abso

num est viSum.

Cortin pro ulla, non tonstat qua de causa sed sortasse propter v imaginitiis, quod cum P. Duill sm hene quadrare videtur ad ii pii lante Burmanno ad Anthol Lat A. p. 207 eoniecit ulla Vulgatam recte defendunt Nemsdors et Beckius, sed neuter

animadvertit neque tria eis pro mala diei posse, neque mi in opter v ι ,

3쪽

proprie usurpatitur de porticibus, postibus, trabibus eici, ut quos locos interpretes laudant Iuvonat. VII, 82 umidarum fulta columnis issenalio et Stat Theb. I, 144 monti is isti gratis est uua nitebant atria. Et bene dicuntur atris h. l. fulis, quia in auiis erectae solebant esse columnae, quitiis imagines maiorem et insignia victoriae vigebantur Neque tamen curia fulia de columnis intelligetidum, quas ditissimi Romani ex teriris 3 rsteriliis sibi lietebant, sed de uillitudiit inlaurimi in maiorii et se spoliis multis innumerisque, si uiluis ilia sive olumnae stiriorum erant refertae atque repletae, ita ut insignia et tropaea quaSi pro sularis essent quam multitudinis imaginum signorumque triumphi notionem ut poeta ac ratius exprimeret, usus est non modo plurali numero substantivorum sed etiam . trium iis, quod nulli plura quam . tropaeis contiiipiis a Nic. ΙΙeinsio corrigi non debebat neque a lethio in contextum recipi. Sensus verborum hic est quid olumnae in atriis eum imaginibus maiorum et cum

in ignibus triuintiliorim erectari si mores sunt depravati et ita compta3Vs. 14 17. ouid memorat e vereo eu, tu domus a, noto liseus, elaraque Pisonis tulerit cognomina prima, humida allosa cum pinsere hordea deaetra Gil. Variav. liabet prima, quamobrem Martyni Iamna, quem repetita vocabulorum in a exeuntium terminatio in derat, primum inuit, probatum vetesiare qui subiectum desiderans etiam primus scribere vult, sed iniecturam primo id est Gah rus neque gratii litati a ratio euncedit neque historia rerum probat. Primum autem non quadrat eum gens Calpurnia gli iluini usatum non. bis Saeviusque Sumserit, neq'φ' m' acuetaeingeres cognomen Pisonis iam initio habuisset, pqueavem deposuisis Seda' 'istur u inui, quod non cum . domus coniungendum est, ita ui di urina gens alii genti ore natur, cui et rerum historia adversatur, quum nulla alia gens ei Elioni ui Pisonis assumserit, et sedes obstat vocis prima in tuo versus yr primaque Dum i 0sitae atque a, alnil mis in remotae, sed quod collocati verborum siue in v. nos mitin pertinet, ita ut alia calpurnia mutis ignomini significentur. Eienim minis eos--

mimi gentis sive noniano Calpurni mim erant Pisones, postea alia accesseriint cognomina ut Flammae, Asprenates, Bestiae, Bumli. Vel si ad solos Pisone rem referre malis,

prima dixit poeta, quia iidem Piscines praeter hoc et aliud cognomen rus tulerant. coniungi autem inter se possunt utina eο--ia primo, quum prima praedicative

positum sit et duo substantivi adiectiva quorum alterum est attributum, alterum pra dicatu in ita vulgo Pollocentur, ut substantivum sit medium quemadmodum . . cf. Mumer Grammat Iat 685 , et adiectivum quod inhaeret vel attribuitur substantivo

4쪽

Vs. 18. 22-26. Me ri et ela resim breeiter decurrere possim;

armorumque labor eleres decuere uiriles atque i a reinere siti per carmina rates. nos quoque pacata Pisonem laude nitentemeaeaequomus aris.

Nexus Sententiarum subobscurus est. Reichardus hunc invenisse sibi visus est: Arma et bella eterea Romanos adhue rudes moribus et litteris in uos marime id b tu decere, unde et emeas marime oris laude poetae Romani Ennius v. c. et alii recte eeinerent a nostra aetate, quae ea longe cultior etiam aliis quam bellis eirtutibus laus e immortalStas parari possunt, quales tu, Piso, mereris etc. Sed Oppositio illa, quam Reichardus vult, in sententia non apparet, cui repugnant terte . nos quoque. Neque Mart mi-Laguna nexum sententiarum percepit, qui particula sed, quam non recte intellexerat, in ri et distinctione ante nos ita mutata, ut apodosis

a V. Os quoque incipiat. vii stat iii sensitan et texunt: Si maiores nostri propter bellictis lavdes non ea ere irtutum suarum praeconio, nos quoque Pisonem, pacata laude nitentem, carmine mactemus. Lagunae eonicetur displicet quum nexus s. 22 cum

verbis prioribus titilliis lipar at o partieula coiiiunctiva desit, una non metae Veteres rates et receiites nos opponantur sed res gestae laudesque bellicae atque pacatae. Particula sed respicit ad s. I S, ut sit nexus et sensus hie Xec breviter decurrere possim priscorum Ilisonum titulos et bella sed etiamsi possim uiacta commentorare, nolini sive n0 opus si, quunt nunc ia in veteres Pisones praedicandi sint, quibus laudiet honori eraiit decuere ut recte iii Cod. Varsav. res bello sortiter gesta , sed recelites, qui pacati virtutibus nitent, qualis est Piso et quum vetere illi earininibus praedicati iam suos invenerint vates, Piso contra poetae praeeonium nondum sit nactus atque ut veteres illi vates priscos Pisones laudibus Oritarunt ita nos quoque hunc Pisonem pacatis virtutibus bellicas maiorum aequantem per ammina celebramus.

inuintis, 37 p in itis, Sed quae Pisonum claros risura triumphos i molim turba eis implererat agmine denso, ardua nunc eadem alii a fora, cum tua moestos V defensura reos ocem facundia mittit in , Id. bHaec est Sicardi primi oditoris aliorumque, qui eum sequuntur, scriptura Ilimius et qui recentiores carnien patiegyricum vulgaruit habent Θιaeque patrum claros usu- dum risura trivmphos ex emendatiotie, quunt aes liarticulam non intellexissent. Puaeque vero propter que adiunctivum stare non potest, quinii sententia ad priora non accedat quasi additamentum explicandi nequo prioribus adhaereat, sed alia eademque n0va, quae a lirioribus diversa sunt, contineat deinde non patet, quinain Sint patres, num prisci Romani in universum an patres Pisones denique displicet cumulati uv. quo um

5쪽

olivi qualis pud Terentium Eum V, 2, 15, non apud nostrum poetam fieri potest), praesertim quum sim de tempore diu praeteriis, cui s. a mine opponitur, Lareeihi, Meatur, quam quondam i ' quodam tempore de tempore praeterito in universum.

Mescius sed quae Pisonum esuros pro manis sta interpolatioti habet. milii est eorrigendum ae non est tempora diversa disturguentis, ut Ner a nobis scriptum est,

sed poetae se eorrigentis et speetat ad s. 32 qui asse muto ruin eunde maeri in e uel es uti is res remorumetu de eis proeeede semis is aeus ita ut ne nissu sed quid te exhortor, ut superes res hellicas maiorum forensibus tuis stetis, eum eloquentia tua in foro iam notissima sit; nam populus iam stipat lora te. vel sed iam antecessisti titulos tuorum tuorum; mu Populus, qui lim impleverat vias, trium, os intomim tuorum visurus, in stipat eadem sera te dierem auditumis. lam molium, quod in v. siniorum s. 32 respieit, propter sed necessarium est et ardua, quod eum turba, non eum fora coniungi debet, orouam erreta certice statitemst attento animo audientem significat, ut Turnus apud Virgil Aen. IX, 3 equo vectus dicitur eampo os orduus inferre Lis erectus, circumjiciens, et apud Grai Sat. I, 2 88----em -- ceterum ad Metendam nostram iniecturam Cisero Gidente

Se ιriga ante ferrentia Theaealua ora mobilibus frenis in aperto flectere amo.

Aurisu, quod descendit bos et aureo i oeno, Moisi sive ab oreis frenorum parte, ut d et Festus p. saana Aurem moris oureus enim diois V. με rura stemini, quod ad aures equorum religabotur, orea' Lind. Misast quo ora Geree auum non solum dicitur is qui cursum regit inprimis in ludis Circensibus equorem agitator, sed etiam, ut recte Milicant L L Maligerus et Barthius, eques, inprimis eques artifex, praeterea eques soluarius, quem diruut, qui 'quo solo vehens eum regit,

ait s. 52 singularis quadrupes et v. alae inetis ostendunt. Cuius vocabuli haesignificatione dicti, quod sciamus nullum exstat exemplum. eque h. l. de certa iiiiii ei ludis Circensibus sermo est, sed in universum de arte equitandi hine s. 0 veri

e laudatur, non cireua, neque eri sina solitaria mustum in ire instituiseommemorantur laeus eris Sueton. Mig. 55 Melirio equo-fumiasium es o Mei mdeia rem dubiam non inprobat

6쪽

Iectione affert mirea, quod sensu caret Barthius, quum qui os in aura torquere dici non possit, coniecit in armos, qui oppon tur Sustragialibus, Secutus ortasse Virgil Aen. VI, 882 am qu- pedes Des is hostem, re apumantis equi fodere ea αι----, ubi armi sunt laterii. Et sane h. l. ii a de concitando sed de eompescendo et e --bendo equi eum est sermo retorqueri enim dieitur equus . lui post longum directumque cursum in breviorem gyrum sive orbem eorripitur et coercetur. um vero aput qui retortum vel in amos sive in peetus deorsum ompellitur, vel in sum, si, in in altum simum tralatur. Itaque Bari tui comemtra, ueninem uin

Kemsdors eam interpretatur aurahere frenina e equum oereere, admitti potest; sed a non opus est neque torquere in armos alibi legitur. Vulcata optime s hahet. Auriga sive eques ita coercet equunt et adducit habenas, ut equus pedes priores erigat,

antectus se tollat, auras migulis quasi petere rideatur etenim is mir- est L . in altum, ut a d Virgil in IV, 10 de avi igis ipsis Imnque i se iamque elati sublime

eidentia aera per aevi Verri atque arergere in auras. Quod sequitur em ιee rotata, cuius loco Merus v. d. voluerat retorta, significat equi, oblique modo in dextram modo in Misistram flexi, erviem in gyrum conversam et incli viam. Vs. 89. 90. vs. 77. 784. stura etiam mellis ront in prosimia ors Graecia recropiaeque inna muria M-- um. Postquam poeta isonem de iuventute Romana in controversiis excolenda optime meritum laudibus celebravit, nunc ad eiusdem indolei in utraque lingua et graeca et latina etiam declamantis, ut posteriora dueent, transit offendit vero in lac aliarumis subiecti, quu*pro Pisonis persona, quam poeiaantea dixerat ima aliud subiecima ureis positum si et in iis quain sequuntur sineis emi a quo reserenda sint nesctu quamquam si per legem ri miliaticani ieeret, ea ut, liter cum Pison subiecto eo iungeres. ItaqueNic. Heinctius pro puris coniecit metrus, ut sit id quod mel eloquentiae, quam orireturam emisors merit repudiavit. Sed quod ipse suspicatus est onus pro Minui, quamquam lacilius ad Pimiem diserri potest, inconcinnitatem structurae au t. quum transitus a tertia Graecia ad secundam ursonam fieri . . non poSsit, nisi prius addito ibi . . Piso. Aeredit altera in titiei iiii itas. tenim dum in utroque Vera Singula voeabula accuratiustae sibi respondent et iliter se concinunt, facilis et frunis, romano ore et eoru in ursi prosta et omis, aperte v. Graecia et aenintus non habent quocum eonferantur. Deinde quamquam sonare de oratore dicitur, es Cic. Brat. 74, 259 Colla sonaba eontrarium catulo subagreste viddam tante cum . prosiu comparatum, quod fere idem exprimit, abundare videtur. Gravissimum vero xiiiiiiii inest in v. Graecia, quod editores pro lingua graeca accepisse videntur, id quod mulo modo seri potest. Vocabulum, ut ex prioribus patet, e ruptum est Promuimns imper em pro Graecia, quod cum in semul δε straetura bene eonvenit, praesertim M proe u pro furius seribitur, sed coniecturae nimium a literarum ductibus recedunt

et aliis de musis displiceat. Loci dissicultas, nostra quidem sententia, optime tollitur,

7쪽

si seribimus gratia pro Graecia, quoi vel ex gloSSa v. cecropiae I x ommutations olim est, et Ont pro sonat, ita ut Sermonis Eam et sonus intelligatur. Poeta in Pisone unitam laudat s lustium et gratiam olimus latinae atque raritaten et aemulationen sermonis attici sive Taeci. Et hanc emendationem inmiti poetae respotulere apparet ex loco qui postea legitur s. Is s linia iri l. lii Pisoni perinde graptim a lepo attribuitur: liro ubea gravis inter fora, mima omissa paullisper grat Quis sepos. Et recte utitur poeia V. Um, quod eum pronuntiationem, tum oculi inima in arte oratoria Muiam expirimit et cie de rati II, 13 Xenopho

leniore, dum sono es - . e qui ill- impetrim oratoris non habeat adde I. . . Ernesti Lexie techniit Latiit. lietur. p. 365 sq. Iam ninia inti, se eoiigruunt sitiiqne respondent Deilia gratia et sonus graria, romano re et eoopiae aemulus urbi, ita ut

v. nostin utrique euientiae sit eum me ei tertia persona in his et in iis quasi sequuntur eum subie ei su Mite procedat, dativus em ei sarii suppleri possit Vs. 100 101. 0 88. M. Sed auper ista more mina fruerit eis ineullus e insigni primi si in agine rigus. Praestinguit, quod a stili Pulmanno conimendatu incileteli ardiis in Pontextum recepit, in plerisque scriptoriun locis ubi legitur dubium est, neque huic loco convenit, eum sit id quod obscurare, debilitare, extinguere. Saepius in M. commutantur praeriringere et perestrinsere es Drahoeb ad sit. Ital. I, 3683, quae oculorum aciem plus, minusve ninii splendore obtusam vel percussam Significant. Itaque et t. l. gerit,endiarii osse videtur perstringa, quod ni elius quadrat, laudes Piwnis augens cuius vultus primum audientes in universum movisse, deinde eurum oculos pereulisse atque animos pereussisse

solis radii laus perstrinxere nostros. Desideratur vero hie tum verbi, nareris is non m t nominativus, qui post ultus langli et sed accusativiis nisi malis eiri scribere so pluralis magis placet exprimens 'λλnem oculos auditoruni perstrinxisse,

quotiescunque aliquis eum iutuebatur.

umina pauper adu, quem rem mi ima beatim eaeeipit et subito iura indulgentia censu Poeta qui ante do animi virtutibus Pisonis dixerat, de fide, liboralitato probitate, nune liberalitaten eius et beneficentiam laudans eum alloquitur iurenis Deunde.

sed quid quaeso rei est liberalitati ex beninentiae eum timidia ea non opus est, sequi benignus, ut Piso sua sponte beneficia tribuere velit vocabulum est eorreptum:

lege uetinde et epitlieton Oete sp hahet. Iucundus senim dicitur qui non iodo Atiavis et dulcis est, sed etiam alios iuvat et delectat animum alienius hilarem astunique reddit; et quod proprie de rebus dicitur, de aqua, agris etc. etiani ad homines triuisiertur;

8쪽

α Cici Cat. IV, 6, 1 Cornel Att. 16, 1 Plin. . . initi seriperator immdissime. mini enim a v. unania quasi iu---, qui alterum iuxat, mutor est alteri ut

gaudeat unde Cie de Fin II 4, 14 hanc quoque iucunditatem at eis rariser in imum; -are enim in sinoque sicuti eae eoque ut indum. te te vero . . dicitur Mundus, qui ultores, Hientes, pauperes adiuvat ii iisque gaudium excitat; quapropter poeta et Min M. I ii seris,sisse videtur. Quod seqvitur animosa Michard male explieat indulge uia statis e. - animi habens ad eineendos araritiae e dis vitae insultas; est potius il laod promta studiosa, aeris, quamobrem poeta s. ii ldidit aubito, neque est mutandum, generosa es et s. 251 239 si rea cismosa olimias. Ita

inlio apud Taciti in I, 24, quem locum iis attulit, dicitur si Minus eo mri Addes identi Psychm. 874 animosa Fidis ierem para L

illi enata iste mens elisine erimine constet ova, tamen probita cinn supertate iacebit.

Praedicat laudibus meta vii t nisu Pisonis in tonsuetudine mam aliis tonspicuas, veram amicitiam aequo prosectam, sine discrimine fortunae nataliumve et elientelam, quae solam probitatem spectet, comparatque Pisonem cum aliis, qui amicos tenues spe

nentur et clientes lavviles sistidiant in quitas nitu in dissicultatis, ni v. - a

Bersmanno salso intellecti , quod ex usu popiarum et seriptoruna post Augustum se . Ovid. et XI, 766 ue Maeo eoetus nisi arua adibat i ro adverbi raro sive id quod, o fit dictum est, vel cum non ossiunctum id quod mutiae Significat, ita ut

huc spectent, quae o ius iis staminiux, o praeut eis sed quaeritur quid sibi

velit illi, quod Corti et Reichardo probatum Ollius coniecit pro siue et Beerius in contextum recepit. Alii illic, ex sequente eo earia ortum, male servant, quum non habeat quo reseratur et dativus propter eo te exspectetur, sed nec illi aptum est, sive de domo, ubi a Nereus oritur sensus, sive de essenii intestigitin , ubi nim omnia quadrant cur enim simu soli dista mens et oua tribui debet cur non et amiso corrige siti quod ad utramque ultorem appetat d quibus postea s. 22 et s. 124 sermo est, ad omitem S. clientem et ad meum quos et antea s. 114 significaverat o probitus es. s. 12l spe ueriurioi, coluieret rem inis eum prioritas, in quibus multae domus, a Pisoniana diserepantes, mi eos et clientes aspereari die tur quamobrem distineti minor post v taenum et maior post v eua ponenda est. In nini hus porro editionibus s. 122 sed legitur, quae particula post lamen nullum hic labet locum,

9쪽

prioribus ita Ohaerent, ut per opulam, quani Laur. Santemus voluit, impliciter addita o probitas m- ακμ ω is hi exHieent. Id 'in tua ortu iacturam vir

tutis cum luxupertate coniunctae aecuratius declarari, non hominum in quaerendis amicis comitilausquo pol versitatem vituperari Qualia vero nil ne sunt verba apparent angvida et rigida. Praeterea in sententia probus cum nuperi, iacebit aliquid ineonei ire impersecti est; neque mini probita eum ait:=σω lueere absolute diis potest, quippem,d neque semper, neque apud omnes it. Sed si re ita sim ex teinpore, pro renata. Id quod interdiim fit expri in ivlliin suit. Enuntiatum itaque non est intomuni P buas autem per se non tueri cum avertate es propter aupertatem, sed ubi non magni aestimatur, in honore non habetur, quod a Pisone secus fieri poeta et antea s. ii4

probii 'pectam is Misy an navit et postea 6 12 sqq. repetit ita ui quae ab

aliis contraria fieri dicuntur interposita sint. Sensus itiique et noxiis luci hic osse debet: un tiro sibiles tenuem amicum aspernantur et uni item clientem sistidiunt,

licet uterque probus et castus sit; quod si sit probitas paupertatis peribit. Iam ex re quae saepius fit ves iacta esse diuitur 6. II sq. raro dom-- perii Mur est.

pileta transit ad sententiam generalem, Sed ex conditione pelidentem, quae adesse debet, unde et Diripinnina varietas ealaa et laeebit explieatida est. Qiiamobrem

ponenda est distuletio minor post V isecti et eurrigendum si pro aed, quod a; in IISS. in pius eum si ei siuiditur, ita ut quae sequuntur ad us usque i27, eodem inoso inter se coniuncta, arum omnem Mina, quem da amor sed tiem taui merem et nee quisquam largitur amim, quem ego eae equo sed area Hipe focum ab hac particula redeant. Reete autem stat sententia, quae ita procedit Pisoniana domus probitatem inquare nilis amicis et Hientibus spectat aliae eonio domus amicos clientesque pauperes, sidet in im meastique, despiciunt; attamen si comites et mihi aio puro amore sed propter opes et mire de quae intur mores probi integrique interinunt Ii id patet pro sed neque te, quod MuSSniann niecit, neque num quod Beckius voluit, ad h. l. quadrare. Denique notandus est praepositionis mim sus quae eunditionem indicat euin re aliqua ita emitu iam, ut de explieetur quod rei accidisse dicitur, quasi sit dieium propter paupertatem; nam si diviliae tu honore sunt laeti virtutis, probitas eiu paupertate uniuncta purit ei inaudit Turaestin T. II p. oo, quem uectius laudat.

Alae inquam ero pretium largitur amico quem resta eae aequo eicibi tι regatis ab illa,

sed miseram area stipe Delial, ut Mitriis dos eorrere reis ineris risi possu. Offensioni est v focilat, quod male ab eadem stirpe atque v. Deiriindi repetniat et foret, mulcet. λωπει M interpretantur prima enim syllaba, nae in v. Desilandi eorripitur es Plaut. Pers. I, 3, 24 DeviaI, in V. Desint L L ducitur; quar'

10쪽

repetendum est a faucibus, non a Dciis, ut mederieiu Lat. m. . VI p. 32 nu. Blud, quod Casaub ad Sueton. Aug. I a faucibtis male deriVatum expli .it aegraa Drumipposuit in Din re et Uesuer. in Thesauro synem flatu leni uerem aeritare, iam Festus s. v. δε- p. 6 Lind. Qi endi est olubriemis dictum esse uiola fit;

Deu me contra ivo lio hosti loco P in i iussar. at s raee ex Cod. r. 7692 apud mang. . III p. 332 legitur Deilare Onio tutor 1, 3 l . Ill est . . ovor . nutrire. Additur tertium V focis, quod exstat cum glossa φωμέζω, demo alticis nSupplem Antiquari apud Ducingera L et eum glossa Dero fixe Deis, mirae ex L8angem in Labbe Gloss. p. 248 Lond. et in castigati Labb. p. 365 Lund.ὶ sed illud fore sive Dei Hildebrant in Gloss. at secul. IX p. 12, 104 recto in Deilo mutarit nullum enim exstat oestvulun Deire, quum verba uniugationis tu ire non esistend----Mitiris imae exennubiis lara in nostro Deo aptum esse viviret, sive signium adeserare, o ere, sive m trire, Mutinere. Neque opus est erue datione Devat, orbo inusitato. luod secundum analogiae legem ut ex oeare fiteocitare ex Deare 10i mare possis. Est enim De re me foci lar frequentativum quoddam verbi Derere in uinum si ex in s. uouera L p. 45 Vel tu vitaiens, ut alia verba, petulans petulare , muri lare, spectauri est. s. meg. r.

Lat. l. l. not. 7. Proprie Sigauneat Deare, quod Stilaerest in perfocare praefoeare, refocare, i. q. fauces aliqua re elaudere sive implere quae actio si repetita esse dieitur,

fit equentativum oriture sive Deriure, quod est cibum in s saepius inserere, cibare, i c. V. Indetransbite licitur quin lassaria bene extubent deserere, merere aliqua re

Et usus est lini ta iterativo Verbo, quia patrimus illi, pauperem clientem et amicum numini illi ers si Flet Vel Saepius inescasse, illexisse putandus est. Accedit quod 1 v.

parea stipe addita significationem verbi optime adiuvarit, quum divites in 10eilaudo id est negando sive nutrieta parvulis rebus escae id eis vulgo utantur. Vs. 128-132 sus. Ni-I2i l. Da proeri latea proeia haec forium refusit Piso tuam enerande rimum is mitis e ueri asperitate arena γε que per Omma I tu

i iter ut equaist 1ina inmerari a vicos, Obsequiumque docea et amorem quaeris mundo.

Unus ex paucis laris, in quibus Sicardum sinu non licet. Bene exhibet Iunius

ista pro ι ohes, quae ad priora spectarit; iri iubes, ubi non in re, sed merces impia homines consociat et haec fortuna, quani amici pauperes inter eouriri salibus patiuntur. Quibus verbis poeta clausulam quandam prius ab eo dictis imponit et ad

alias Pisonis virtutes, in e iusuetudine euriatiis conspicuas ad coninion, humanitatem eic. laudandas irausit. Displicet autem Mevili se iura hye -- siror, plurimis