Vocabularium juris utriusque ex variis ante editis, praesertim ex Alexand. Scoti, Jo. Kahl, Barn. Brissonii, et Jo. Gottl. Heineccii accessionibus; opera et studio B. Philip. Vicat ... Tomus primus quartus LP. 3

발행: 1760년

분량: 438페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

261쪽

mentio est in I. 1 f. C. Tbeod. de h,s sui Dp. relis. eonsenti. N U M V s a Numa Rege, quin uinos primum apiid Latincri ima-einibus notarit , A titulo nominis sui praescripsit, vocatum tradit Isidorus lib. I 6. erig. e. II. Quin umos argenteos adulterinos flaverit , falsi erimine tenetur ι. 9.D. de leg. CorneI. de fals. Asperum numiam apud Pers. Sal. I. με q. R Suet. in Nero s. c. 44. interpretatur Brisson , recens per-

cultum L signatum. Senee. Epi'. 29. Nec voles, quod debeo, in aspero & probo accipere. vide in

voce asper. Quicumque num os. aureos partim raserit , partim tinxerit , vel finxerit, sumnio supplicio ad fici debet I. 8. D. deIM. Corn. de DIT. Nuinis colere dicitur eo lonus, qui ad pecuniam

numeratam conduxit L. I 6. D. de furt. coniuncta I. as. f. 6. D. Deat. Numira decargyrus L DI . c. Theod. Si quis perum. cons. NUNC, non est hoc .cmporis

momentum, sed laxius accipitur pro hodie . sive hoe tempore I. I. g. MIt. D. da AEdilit. MIE . I. ult. D. M iniit . I. 23. D. de υβ,ει r. IS. Ulp. tit. 8. g. s. Nunc primum I. 33. g. ult. D. de resam. muit. Nune usque, id est hue uiaque t. 4s. C. Tbeod. da episcop.

est de nunciare, ne quid operis novi fiat I. r. 6. uIt. D. de altera. iudici vetus glossarium .' Nunciare novum opus est prohibere testationem, ne novum opus fiat. Vide R I. I. I. I. da remisson. Nuntiare alias est fisco deserre δ. 38. oe 43. D. de ure Me. Sic neiare bona I. 22. D. de Sciman. fideleomissum I. 13. g. 7.D. da jυν. e. renuneiare dicit

NUNCIA Tio ad fiscum fieri dicitur, quoties bona vacantia .

vel caduca, vel ex aliis ea ussis in

fistum exdentia deferuntur ι. II. I. 7. ι. 38. i. 43. D. eo . tit. Nuntiatio novi operis , vel de- nunciatio , ut loquitur I. I. I. Io. D. de nctu oper. nunciat. ba iare nostra aedificantem . vel adversus servitutem nobis debitam quid molientem prohibemus . idque vel per praetorem fit, vel lapilli iactu t. s. Io. D. eod. tit. I 8. 9. I. D. I. δενυiν. vindici Unde haec nunciatio fieri, loeum hab

re . Procedere, tenere, R estntra

cellare , extingui , missa fieri . remitti, dicitur. Adde ι. I. V. I. oe Io. D. esd. xit. 9 I. I. D. de νemissim. NUN cIAT , qui novum opus nunciat d. t. s. g. 6. D. de

Nasesssores etiam sunt delatores, ut in L 3. C. de injur. I. 6. g. 3. C. ad SC. TurpiII. Nuntiatον in primis dicitur, qui fisco nunciat , ut in I. I. I. uls.

N u N C i u s, ait Festus, & res ipsa, A persona dicitur . Consentit Servius ad lib. 6. AEneid. 1. 43. ω lib. I i. v. 8sq. Isidor. lib. Io. orig. Nuncius, qui nunciat, &quod nunciatur . Sed nuncius ipso homo genere masculino , id vero quod nunciatur, genere neutro, ut hoc nuncium, haec nuncia. Edquidem rem significat hoc verbum, veluti Nunciorum gerulus in I. I. C. ne quid pubI. Ietit. In persona vero nuncius est, qui specialiter eerti negotii gratia ad aliquem destinatur , ti absenti ministerium praebet. Ita eonstituere absentes per nuncium possumus I. 14. D. de pectio. eonflit. D aliae hujusinodi locutiones passim. Num-eium pro repudio etiam usurpant I. 3. C. de repud. Et ita nuneium mittere est repudiare , & ita Nuncium mittere, A remittere coniuges dicuntur l. 2. C. eod. tit. I. 7. g. vir. D. de iur. Lot. Cie. Disilir

262쪽

Tep. e. 4. si mulier quum suIsset

Nupta cum eo, quicum connubii ius non esset, nuncium remisit. xlem Lib. I. au Attici Epis. I 3. Deinde ex SC. Consules rogatio Mem Promulgasse, uxori Caesarem nuncium misisse. Sed nec uxortantum, verum etiam Pater nun- Cium mittere,ac remittere dicitur I. S. . MIt. D. de iuν. dot. I. 8. D. eia diυort. Si socer nurui nuncium remiserit ι. 32. f. 49. D. de δε- mat. int.. vir. ω ux. Neque nuptiar modo , sed di sponsalia, nuncio misso, dirimi dicuntur, sponsamque necdum uxorem nuncium mitte. e legimus, ut in I. 6I. g. . D. de riti nupr. I. 6. ω Io. D. de sponsal. I.7. I. 3. La I. D. de iuν. do . Nuntium mittere , metaphorice , est valere, iubere, vel desere. re quid Cic. Iib. I s. ad Iamit. VI. I 6. Quare si iam biennium,

aut trieunium est, quum virtuti

nuneium remisisti, delinitus illecebris voluptatis. Nuncius in e. 2I. pr. de osse.

ει potes. jud. deIez. est, quem ius civile viatorem, & adparitorem ad pellat.

NUNCUPARE, docemvirale verbum, ut adparet ex his XII. Tab. verbis : Quum nexum faciet mancipiumque , uti lingua nuneupassit, ita ius esto , hoc est, ut Festus interpretatur . ita uti nominabit, loquutus erit, ita ius esto Varro lib. s. de ling. lat.

Nuncupare nominare valere , adparet in Legibus , ubi nuncupa-sa pecuniae sunt scriptae. Festus nuncupata pecunia est . ut ait Cineius tib. a. de osse Icti. Nomina certa nominibus propriis pronunciata. Vetus Glossar. Nuneupare est palam nominare, & confirmare. Nun pare heredem est Pronunciare, & verbis eXprimere, L nominare , ut loquitur ι. I 2. D. de iuri patron. Nuncupare Uero heredes, & scribere opponun- m. III.

tur in I. 2I. oe et s. pr. D. quites. De. puI. I. I. I. I. ι. v. f.

2. D. de hered. ius. I. 8. I. ult. D. de Mn. posses. sec. rab. Nuneupari etiam testamentum dicebatur, quoties testaturus perges di libram , peracto mancipationis ritu , tahulas testamenti tenens ita dicebat : Haec, ut

in his tabulis cerisve scripta sunt, ita do , ita lego , ita testor ,

Itaque vos , Quirites, testimonium praebitote . Quae nuncupatioti tessario vocatur ab Ulpianorit. ΣΟ. νMut 3. 8. di qui ex eo repetit Isidoro lib. I. eum I. c. 32. Erat autem testator per ritum mancipationis illum quasi venditor familiae, quam emtori ex imaginaria venditione mancipabat e qui emtor familiae eo ipso heres aperte fiebat, quemadmodum nec in comitiis seres potuit in

areano esse. Hinc vero, cum perieulum testatori immineret , ne ei struerentur in filiae , alia eius actus ratio introducta est , qua alius quidem heres in tabulis mystiee seribebatur , alius vero em tori familiae erat vel si emiator ipse heres scriptus esset c ut antiquissimis temporibus factum esse eredibile est hoe dieis saltem causa fiebu , & hereditas

ad legatarium in tabulis clausis scriptum tota perveniebat, non dum enim Leges Furia, L Voc nia modum Iegatis imposuerant. Deinde frequentia actuum eo ventum est , ut eum familiae emtor intelligeret luerum h reditatis numquam ad se spectare, circuitus ille tandem sit praeter missus, L alius scriberetur heres in tabulis , quas clausas tenens

terator, ea verborum, quam modo attuli, formula post mancip tionem utebatur. Id genus testandi ei sue cessit, quod ante in comitiis calatiso A ex Lege populi fiebat. Videsis Editoris dissert. de succus. resam. I. 2 . not. 6.

263쪽

N O N C U P A T i o stripturae opportur . Si pater sibi per frenptaram, filio per nuncupationem

iecerit testamen um I. 1 o. s. DIt.

qui tinani. De. pus Ceterum ut Iestamento per scripturam ficto bonorum misessio secundum . tabulas , ita per nuncupationem fa-lto , bonorum possesso secundum nuncupationem defertur ι .ult. C. de bonor. posses se. M. quod quidem fiebat ob deficientem mancipationis ritum, de quo modo.dixi, is quo interveniente hereditas rotunde non bonorum possessionis involuero defertur . NUN MAE. Eas, teste Festo, seriarum diem esse voluerunt antiqui , ut rustici convenirent , mercandi, vendendique caussa , eumque nefastum , ne si liceret, cum populo agi, interpellarentur nudi natores . Earum originem DFonis. Halicarnass. Iib. a. p. 98. ad Romulum refert, his verbisse latine e graeco versis: omnes adsuefaciens, ut ruri manentes incumberent operi rustico., nisis quando opus esset mercatu , tum enim in urbem iri posse, ac emi necessaria nona quaque die

nundinis adsignata . Idem lib8. 7. Nundinae autem apud Romanos' nono quoque die celebrabantur, ut nunc etiam. Iis nundinis plebs agi estis in urbem confluebat, venaliaque ier mutabat, L iure inter se a ebat. Vide L Dion. Cas Lib. 4o p. 342. λ ιν b, q8. p. 377. Nundinae certae civitatibus, ti territoriis orda nentur Ne velι. Theod. HV Valenti tin eis. II. Nundinarum quoque mentio est in I. 38. D. da verb. oblig. I. 29. f. r. D.

de ann. Iegat I. I. D. ι. I. C. de nundin. er mereat. I. 3. g. GIst. D.

de fer. Cessent in ecclesiis, earumque coemeteriis negotiationes, A

NU P

praeeipue nundinae, ae sori tuis

Nundinae turpes in ι.j. C. N. de iis, qua adm. vel osse. id est

nundinationes.

Nundinae pro epulis in ι. 6 q. D. pro se. vide sub articulo eis

pere, ita Nulla remanente apud eum, qui ad exhibendum missus est, copia nundinandi I. 1. C. de exhib. ct transmis. reis. Sensus est, interprete Hein ecclo, reo ex hibito nullam relinquendam esse faeultatem, vel commentariensem, vel Meuiatorem , vel ipsos iudices pecunia corrumpendi. Nundinari alias est emolumentum, iae ommodum aliquod, R ferme furistivum , ut uneatur L 1. C. Tb. de liberaI. eatis. quaerere. Quo sensu haec vox aeeipienda in Lio.

Theod. de his, qui etim dispenseontrax. itidem pro torruptione ponitur, idque voeabulum k iis, qui eorrumpunt, & qui corrumpi se patiuntur, tribuitur, seu tiapud Sueton. in Tits e. 7. Con stabat , in eognitionibus Tatris nundinari, praemiarique solitum. Si e L nundinationem iuris dixit

Cic. agr. I. c. 3.

Nundinatio tamen aliquando nin bonam partem accipitur , Ueluti in I. 32. c. Th. da eνου, mi Ii . annon. ubi aestimationem , seu pretium denotat.

NUPER, ait Festus , quasi

NUPTA LITI Us, a , um. Munus nuptatilium L I94. D. de verb. fgn. i. e. nuptiarum. NUPTI IE, ut ait Modestinus , coniunctio sunt maris & s

264쪽

m Inae, k eonsortium omnῖς vitae, divitii L humani iuris communi catio ι. I. D. de rit rupi. quain definitione Modestinus respicit ad saera illa p ivata cuiusque familiae Romanorum. Iustin. nuptiae, sive matrimonium , viri timulieris coniunctio , individuam vitae consuetudinem continens 9. I. In R de parr. pol. Cuius vocis varias notationes Festus adfert . Probabilior vero est illa , quam

AElio Gallo & Cineio placuisse

tradit , quia fammeo caput nubenistis obvolvatur , quod antiqui obnubere vocarim. Ac plane Varro ab

nuptu , id est , opertione dictas Lib. 3. de ling. lat. scribit. Ambros. in tibν. do Patriareb inde enim L nuptiae dictae , quod pudoris gratia se puellae obnuberent, quae verba relata sunt in e. 8.eatis 3 o. quae'. s. sive quemadmodum Paulus Apostolus interpretatur , ut admoneretur, quod iret in potestatem mariti. Isidor. lib. 2. de Usc. e. I9. Feminae eum mari tantur , ideo velantur, ut noverint se semper maritis suis subditas esse , quae verba leguntur in Q 7. quaes. ca&s Io. adde e. muIier 3. quo. s. caus33. k e. quaecumqae a. do. 3 o. Nuptialia matrimonium in aliquot locis distinguuntur, veluti

pen. IV. de nupt. V. 2. Ins . de hered. quae ab intefl. 3. I. IV. de patr. por. nsi quod nuptiae de feminis tantum , matrimonium de utriusque sexus personis dici consueverit ; nam A de viris nuptias dictas esse notat Hei necc. ex l. 3.

de rit. nupt. qui in eo pnait disse. rentiam , quod Nuptiae ti eo nubium . si nonima si ut vocabula iuris civilis , ae proinde nuptiae inter solos cives Romanos, Romanasque constituerent pr. IV. de nupt. peregrini contra non habere dῖeerentnr ius eonnubii Ulpian. tit. I. g. 4. Θ 8. quuin

contra matrimantum esset vocabulum iuris gentium , idque omnes ingenui, etiam inter quos non erat rus connubii , recte contraherent. Hi ne in iure nostro matrimonium dieitur etiam de eo, qui uxorem iniustam habet ι. I 3. g. I. D. ad teg. ivi. de adult. Et quamvis maximam, meliamve capitis deminutionem passi, passaeve in eonnubio , ti nuptae esse

desinant I. I 6. D. DIMι. matνimmanebat tamen inter eos vitae conis suetudo ti matrimonium I. 13. I. r. D. de Mn. int. vir. 9 ur. id est. matrimonium sine connubio,

uti loquitur Papinianus apud Authorem Collat. Leg. Mof ω Rom. xt s. q. f. S. Nuptia iustae. vid.

Instrumenta I. Io. I. I i. C. de

naturat. libeν. id est dotalia , ut est in β. υIt. IV. ἀe ns t. & g. . I. IV. de ber. ρυ ε ab int. Nullus ad pes latur filii vetor I. q. I. s. D. de erad. ει ad . Sponsa filii nurus non proprie dicitur ι. I 2. I. I. D. de νis. nupta Nurus tamen adpellatione eam contineri ait Ulpian. ι. 6 g. MIe.

D. eod. tιt. Immo nurus adpellatro ad proniarum,& ultra porrigenda est ι. so. D de verb. signis. Et ita se habet in ea usta prohibitarum nuptiarum per L. I . g. D. de rit. nut. edicto quoque

265쪽

NuTARE dieitur census magistratuum Antiochenorum ι. 69. C. Theod. de deeurion. Nutare neglecta opera ι. 19. c. Theod. de oper. ροθι. NUTRICI us, a , um. Nutricia in I. I. f. Ιχ. D. de exin raord. eognit. subintelligi pretia monet Hei nece. Sunt autem mercedes, quae nutricibus ob alimoniam infantium debentur. Eadem figura Senecam dixisse nutrireum. L subintellexisse ossicium in Consoι. ad Helv. e. II. idem

notat.

. NUTRIRE alere in I. ron. de bis, qui fui veI alien. iuri

I. 14. D. da manumiss. υind. trire, metaphorice, est augere in I. x. C. da debit. eiU. I. 32. C. Tis de erogat. milis. annom. ι. 4 I. C. Theod. de heret.

Ea oblig. s as id est, gestu, quo

animi sententiam significamus. Nistus pro voluntate in I. I . c. T, d. Iegat. ω decrep. Ita nutu heredis ι. 46. D. de fidele. Irbret nutu nostro ι. 9. C. Th.

Nυ X. In I. 2Is. D. de verb. An. nuces adpellatione pomi contineri , traditur. Maerob utique Iib. a. Saturn aL c. I9 nuces eTquorumdam sententia diei omne pomum , quod foris duro tegatur,

R intus habeat quod esui est , scribit, & a malis distrigui docet. ' Nucum etiam varia genera idem e. 18. enumerat. NYCTA OEs a somno nuneupati , quod vigilias noctis reis spuant, superstitionem esse diceriistes , iura temerari Divina , qui

noctem ad requiem tribuit e. 39.

3.6ι quaest. 3. eaus 24. NYCTA Lops, Ulpiano est, ut neque matutino tempore Ui- et , neque vespertino I. Io. g. 3. D. de AEd ι. edict. Plin. Iib. 28. e. a. nyctalopes a graecis dictos tradit. quos latini lustitiosos vocant, Idem tib. 8. e. so. de capris agens: Tradunt & nominon minus cernere , quam interdiu. Ideo fi e prinum iecur vescantur , restitui vespertinam a. ciem his, quos nyctalopes Uocant. Adde Paul. AEginet. Iib. 3. c.22. Aet. lib. . Alexaud. Trall. ιib.

ita enim legendum esse non autem iuxta vulgatam & Haloandrinam nitos, augus , ceu in ha Woee supra dictum est. NYM pHAEUM. Nymphaea a thermis separantur in ι. s. ω I. 6. C. de aquaedus. Apud Zonar. annai. Tom. 3. p. 42. & Cedren. p. 286. Nymphaea sunt aedes publieae nuptiarum festivitati,nuptialibusque epulis, ac choreis deservientes, maxime in gratiam e rum , qui domibus earebant. Sed

gnifieat, suida teste , ita praeter ista nuptialia Θmphaea fuisse ,

quae aquae/eopiam populo praebebant , non dubium est. Et enim in Nymphaeis non minus, quam in thermis ex aquaeducta fistulis aquam ductam , docet d. I.6. c. de aquaeduct. Ilue spectant Cedreni ipsius verba p. 23 I. si Glatine versa e Victo Procopio, Valens reversus , magnifico Urbem aquaeductu exornavit, quem Valentem adpellavit, unde magna aquae copia urbi fuit. At eumraefectus urbi , gaudium eius eneseii eaussa obortum , ut

stenderet Nympbaeum condidit iti

266쪽

mula m1gnitudine urbis diagnum , diemque festum elit. Hae enim Cedreni verba ad nymphaeum non nuptiale, sed aliud aquarium intelligimus ex socratis bH.

Eceles lib. . c. 8. verbis sic latine redditis r postea autem conis tigit, ut aquaeductus, a Valente redificatus , maximam aquae copiam urbi Coni antinopolitanae Praeberet .... duumque aquaeductus

ille in urbem perductus esset , Clearchus praefectus urbi , in fo- To, quod nunc Theodosii dieitur , ingens lavacrum redi fleavit, quoa υνυμ, id est, eo-piosa aqua adpellatum fuit. Adde Iosephi verba Io. i. de MIL iud.

quae ita vertit Rufiinus: Maritimis autem Laodicensibus aquaeductum condidit, apud Ascalona vero Θmphaea, sive lacus ornatissimos L balneas. Iul. Capitol. kn Gordian. III. e. 32. Opera Cordiani Romae nulla exstant Praeter quaedam Nymphaea,ia balneas , vide s ibid. Salmas not. int νυμοικα apud.Suidam vocabantur nuptiali lavacra, quae ex fonte, qui erat in foro , suanebantur. Moris enim erat apud δε thenienses , ut illi , qui nu tias faeiebant, lavacra ipso nuptiarum die sibi adserenda curarent , missis ad id puero mare , qui generis proximus erat. Et hic dicebatur λουτρογρειν, ipse ve

NYssu Nus Episcopus Gregorius I. I. C. Theod. de Fd. ca- ab L Nyssam autem urbem in

Pontica dioecesi sui gie , eadem lex ostendit.

k Oasin ι ult. I. 2. C. depexu. vide .infra sub voce Ouasis. O a praepositio , observante Festo, alias ponitur pro ei cum,

ut quum dicimus urbem obsideri,

ob fienari, obvastari , alias ponitur in vicem praepolitionis, quae est propteν , ut ob merita , ob d peratos hostes. Priore sensu a ccipitur in XII. TLb. in illis: Cui testamentum defuerit , is tertiis diebus ob portum evagulatum ito, id est, ut Festus sub voce portus interpretatur, ob domum, vel eiν- ea domum , ut idem doeet in bo-ce e gulatum. Eodem modo diei videtur a Marcello : Si causam ad rogationis ob alia probabit I. I 8. D. de adopt. id est , interprete Hei neceio : Si circa aliam austam caussam , cur pupillum adrogare velit, adprobaverit. ob significat sappius propter, Ue Iuli ob has eaussas in t. 73. . ult. D. de iur. At. O, referendam vicem sponsione . se al- stringere I. r. pr. C. de s r. id est , ad referendam vicem. ORCANTARE , vide infra

necantare.

O CLAU DE RE, vide oc- eludere.

OBDOR M i R E, vel obdormisere , in somnum incidere in ι. 47. g. 9. D. ad Ieg. Aqu.& in Collat. Leg. Mos. . Rom. tit. Ia. g. 7. OBDUCERE. Obducitur umbra exquisitae defensionis , aut muniminis , id est obtenditur I. s. C. de aposar. OBDURARE. obdurata militia I. a. C. de exact. trib. . OBEDIENTs A. Qui ad per-eipienda haec obedit , obedientiae sibi virtutem evaeuat, ii ad haec etiam ex proprio desiderio anhelat c. I. . quae I. I. ea . 8. cic. paradox. I. I. Si servitus sit ,

sicut est, obedientia fracti animi, L abjecti , 8c arbitrio earentis

suo. Idem olf. I. 29. Obedientiam relinquere, di abiicere. O B E D I R E , obtemperare , obsequi, & ut ait Festus . obis

audire , id est , dicta audien-R 3 tem

267쪽

tem esse. Obedire Iegibus

f. a. o. de murr. oe bon. on Ess E, obstare , ossicere , nocere. Ita si obest exceptio ι. D. ι. 3 o. . uls. D. de excepi. rei

1ud. id est , si obstat. obesse fa-

Inae ι. 24. D. de bas, quae ut indign. i. e. nocere.

os Ex pro impedimento, vel obstaeulo. Sie obicem praeseri tionis dicunt Imperatores in I. 33. c. ad Ieg. ivl. da adult. ροι. I 64. C. Th. de dee. OBIECTus, tis. obiectu

corporis I. I9. D. ad SC. Silan. criminis l. Mil. v. nemo C. de aecus ex e tionis ι vlt. C. qiab. ex catis maiori id est, oppositis corpore , crimine , exceptione.

Eadem forma dicitur obiectus sequestrationis in I. aen. C. Th. s. eert. pee. Obiectus debilitatis alienat ι 84. C. Th. de decων. id est,

obiecta debilitas. Οn IIc Ean, id est , proiicere. Ita si corpus suum obieeit ι. I. I. 34. D. ad SC. SiI. Obi eere bestiis I. I I. 3: tiIt. D. de poem seris Cie. pro Rosc. e. 26. Spart. in cir. c. I. Obiicera pro opponere. Ita obisiirere compensation om I. 7. ι. 8. d. do compens exceptionem ι. . D. de rei vind. s. I9. g. 2. D. da probas. Falcidiam I. 78. D. da legas. a. praescriptionem ι. I 1.3. 7. D. ad Ieg. ivl. de adiatre. replicationem ι. 1. 3. I. D. Oexe e. objici etiam dicuntur apin

obire iudieium, id est, se iu

dicio siste te i. s. C. Th. de re . adρ. Eadem forma dixit Cie. 9-bire auctionis diem in lib. 3. ad famiI Ep. I 4. Obira vadimonium lib. 8. ad Ars. Ep. I 8. Obiνe etiam est mori I. I. C. da randit. insert. I. 3 D. de cond. indeb. Eodem sensu Obινε diem suum I. 6. β. I. D. de bon. Iiber . I. 26. D. M Leg. Cain. do Dis. ultimum diem I. I. c. l.

do jure eod. ti passim. Sed & fatali sorte obire est in ι c.

ad SC. Ter . . to a ITER liberari, id est per

O E ITus. Post obitum I. 3.3.7. D. ad SC. Gebeu. id est, post mortem. OBIURGARE, eastigare verbis, ut in I. 2. β:4 3. D. do orig. Hν. sed & ii die untur obiurgare, qui poenam infligunt. Sic ve beribus obiurgare dixit Sen. ιib. 3. de ira colaphis Petron. iassa I r. e. 3 . Denique Per s. sat. S. v. 169. Solea. puer, obiu gabere rubra. Quapropter Festus ait in genere objurgatio post turpe factum castigatio. v x A T i o aestimationis LMIt. D. de tegat. a. cautionis LXI. β. 32. D. de damn. ios debiti l. s. C. de soti instrument rum Paul. Iib. a. sen . tit. 17. q.

i d pretii L . C. de M. or iur. pellationes , id est , interponi, has. rei furtivae l. ωι. t Cod. vi

vel interlici ι.44. I. 58. ι. 33. C. gond. ων. Th. de adp. γ' Obusiones dicimus quaeeumque obiicero pro exprobrare , ut de.propriis A licitis rebus Eccle- Otiirare crimen ι.ε. D. da eri sae a fidelibus offeruntur C. cavspit. heud. I. H. D. ad lag. ivt. D 13. de in . sigra. e. videntes de adiat. lenocinium ι. a. g. 4. Iis. quas . M Cavs 12. adde D. d. stiri evm into a '. de Verbor. signis Ovinae, id est, fungi. Levis Si maritus ad oblationem Dei uxo times, quae obeuntur ι.ε. D. d. o donaverit o. a. D. δε

m. in . viri oetigation. Obire munus I. a. eod. tis.

268쪽

O 2 LATIT Ius, a,um. Oblatilium aurum , cuius mentio fit in I. s. t. q. c. Theod. de sinna t. t. I . C. IV. eod. eit. ubiti oblatio amplissimi ordinis vocatur. Ita vero dicebatur, senatores Imperatoribus certo tempore , veluti sub prinei patus auspicia, quinquennalibus, decem natibus . quindecem natibus , vicennalibus ultro offerebant. Iae. Gothosted. ad d. I. s. C. Tb. de Senator. ubi diversum id eme ab auro glebali eontra Culaetum ostendit. Oblationum tamen unia mersarum nomine in I. I7. C. TA. de prat. utrumque comprehendi ait in parat. tit. de senat. OBLIGARE aliquo iuris vinculo obstringere. s,ligari civiliter I. I. D. de eontrar. sutel.

I. I. f. a. D. de verb. Obl. id est, iure civili, ut est in g. I. IV. de ex e. obligari naturaliter I. I . D. de obl. 9 act. Obligari verbum eonstruῖtur cum easu sexto nominis vinculi, quo tenemur . vel rei aut facti, quibus inducitur obligatio. Ut obligari re . aut verbis, aut consensit, aut lege , aut iure honorario , aut ex peccato I. 32. D.

de oblig. ω act. id est, contractu reali , vel verbali , vel consensuali , vel lege immediate, aut praetorio edicto , aut ex de- Iic o tam iure civili quam honorario. s ligari actione temporali I. 9. β. a. D. de adminiην. s

gnoratio contrario iudieio c seu actione d t. 6. C. si aIlen. res iudieio eommuni dividundo I. 6.D. de Oblig. criam ipso iure I.

34. g. ει Ie. D. de aur. arg. Ieg. jurejurando I. Io. D. de obsequ. parent. voto I. a. de poII.

Eodem sanificata construitur

hoe verbum cum genitivo, subi telligendo aliud quid in eam au ferendi. veluti obligari damni infecti, subaudi , cautione I. I. .r. D. us in possessi. Iegat. vel, eie. furti se. actione seu delicto I. 23. D. de donat. neg tiorum gestorum I. 6. I. a . D.

de obl. s es . n. actione. Sed iaconiungitur hoe verbum vel eum ablativo e: us rei, ad quam praestandam obligamur addita prae positione in , ut in aere alieno I. 28. D. de reb. aure. Ddis. possis. in totis quinque libris ι. 3

eum dativo , ut oblitari seri alieno I. 6. I. 8. D. a jquir. υet sinmiti. hered. muneribus I. s. C. d. ine. id est, ad munera obeunda. Item legatis l. 87. f. . D. ad Ieg. fala. ministerio ι. tilp. f. II. D. de man. ω bon. operisI. 43. D. de oper. lib. tributo capitis I. 3. D. de cens ad ea omnia praestanda.

Etiam obligari dicimur alleui , in euius gratiam quid praetarenos oportet , ita ei obligatur in ι.ε. I. 24. D. de ebl. oe act.

Histari hereditati in I. Ia. D. qui test. De. pos . de eo dicitur. qui heres esse tenetur. OUringi dixit La I. g. I. D. de a q. vel

cedon. Singularis vero est loquutio : Pignoris obligatio etiam inter absentes rem ex contractu obligatur l. 23. 3. I. D. de pignor. Vere esse Atticam loquutionem observat Heliseee. Quemadmodum enim Attiei dicunt νιλαν

γελωτα , risum ridere , μανιαμ μ xωσγα, furere furorem, πανον πονειν , laborare laborem , χαι-

ν , gaudere gaudium, ita & optimi Seriptores latini habent jurare iusjurandum Cicero Ii.. s. Miu. a. gaudium gaude

269쪽

re. Coelius apud eumdem lib. I. Epis. 2. vitam vivere Proper.

Lib. I. e Ieg. q.

Obligari stem dieuntur res , quae pignori, vel hypothecae dantur. Ita obligatus fundus I. 43. f. ult. D. de legat. I. Obligata praedia ι. 38. D. de Iegat. 3. Sed& eo sensu hominem noxae n mine, vel alias obligatum, ait ι.I8. β. vlt. D. de mori. ea f. d mat. Et aliquando substantivum pignus additur. Ut plenoris obligatae aedes I. 44. g. ult. D. da

damn . infect. id est pignoris nomine , aut paeto , vel pignoris iure , ut habet ι.ερ D. de furt. ι. 2. D. de alim Item pignori, ut pignori obli ata ancilla ι. 9. C. de serv. pign. da . Praeterea obligare est ob nec e-re , ut in illo Paulli tib. s. sens. si . 23. 3. I s. Qui saera impia

nocturnave , ut quem obcantarent, defigerent, obIigarena, secerint. Festus obnectere , obILgare maxime in nuptiis frequens Q. obligati dieuntur notante Hein. qui venefiatis, eeu vinculis

ligati sunt, L illeeebris quibusdam veluti defixi tenentur , ut non nisi unam ament Turneb. adυeUar. Iib. a. e. 3 o. o praeli gatum pectus apud Plaut. Bae-ehid. AR. I. s. T. v. 18. Uide

supra defigere. O LisATro est iuris vinculum , quo necessitate adstringimur alicujus solvendae rei seeundum nostrae eivitatis jura pr. IV. de obIig. Latiori sensu etiam naturalis dieitur obligatio a ciuili diversa. Et ita obligationis hae sunt species , naturalis , civilis,

honoraria I. I. f. ut . D. de n

vas. I. 21. f. 2. D. da fidei ον. Filio familias mortuo, nulla cex eredita ipsi pecunia mutua vivente patre obligatio, aut naturalis, aut eivilis superest L 18. D. M SQ Macedon, Naturalis c me.

sine tutoris auctoritate pecunia credita est ι. 64. D. ad Sc. Trebis vide supra in voce natuνaIis. A Civilibus porro obligationibus separantur honorariae, veluti his verbis : Deinde omnium obligationum summa diviso in duo genera deducitur. Namque aut Civiles sunt, aut pretoria. Ciυiles sunt, quae aut legibus constitutae, aut certe iure eivili eomprobatae sunt. Praerariae sunt, quas Praetor

ex sua iurisdictione eonstituit ,

quae etiam honorariae voeantus 9. 2. IV. de ObιQ. Sequens obIigat σπυm diuisio iaquatuor speetes dedueitur. Auzenim ex contractia sunt, aut quasi ex contractia . aut ex maleficio, aut quasi ex maIeseis. Earum, qu ex contractu sunt, quatuor sunt speties. Aut enim re contrahuntur , aut verbis, aut litteris, auteonsensu g. 1. IV. eod. νῆ . adde ι. I. D. do oblig. or act. Et obligario dieitur eomprobari I. 3 g υιt. D. de ostre. liber . constiis tui I. g. g. I. D. de acceptiI. Lontrahi ι. I 8. D. da donas. distrahει. s. f. 3. D. M obL oe act. fieri I. I 3. F. υI . D. de re sudis. resuscitari I. 27. g. 3. D. di pactis parere actionem ι. 2. I. a. D. de praeurat. Oblieatio doni, muneris, Op rarum Paul. Lib. 2. sent. stit. 32.

g. I. fideiussoria , hereditaria ,

maior, minor I. I 2. f. a. t. So.

270쪽

gionem redire I. 3o. D de ObI. oe act. Eodem modo vinculum obligatio- Dis solvitur, quo quaeri solet ι. 6.D. de adquir. vel amisi. possessobligationem aliquando pro Pignore poni, docet Cujacius in re

Iaris est loquutio. Si quis societatem coierit ad obligationem in- Mocentium I. I. D. de Ieg. cor-κeI. de fals. in cuius verbi haud quamquam mutandi significatione

exponenda Hei nece . adstipulatur Corn. van. Bynkersh. ostendenti ιib. 3. obf. e. I s. p. z23. ac

cusatos diei a veteribus solere litibus implicitos , crimine nerios, adeoque obligatos , adeoque hei cobligationem accipiendam esse pro

ObIigario pro malefieto,quo quis defixus tenetur. G Iosia defixiones

leficium , obligatio. vide supra in voce obligare in Fn.

O LIGATORI Us, a, um.

Non est oblitatorium mandatum, quod contra bonos mores est 3.7. IV. de mandat. OBLINERE coeno , lato ι. I. D. de extrao d. erim. ibi oblinuerit legitur , ti apud Pauli. Lib. I. sent. ιit. 4. I. I 3. oblini- verit , quum grammaticis praeteritum formandum vidoatur oblevi. At non refragari analogiae hanc

de privit. eor. qui in sacr. palat. milit. ι. . C. Theod. I 3. C. J-sio. de Apossat. est oblivioni dare. OLI v IO. Per oblivionem L, D. quae res pigo. vel υρον. OBLI v I sc I passive usurpari observant in I. 6o. g. 6. D. darit. n st. A qua pastiva huius verbi notione non abhorrent auctores veteres , inter quos Virgilius Eclog. s. v. 33. Nunc oblita

mihi md earmina. Et Priscianus Iib. I. p. 7ν I. verbum obIiυisor refert inter verba eommunia , quaeti active, L passive accipiuntur. Attamen in lege 6o. q. 6. D. derit. nup . nihil impedit , verba adoptiυae familia cinviscuntur , accipiantur in casu genitivo, di

emane ati, ut sensus sit , quia adoptisi emancipati pose emaneia partonam in totum familia adopiniae obliυisuntur. Hein. ΟΕLD U I. Nec huic obloquitur , id est , refragatur , adversatur ι. Io. C. de non numeris peri OBMUTEs CBRE, mutum

fieri, flere in ι. 23. D. qui te

OBNOXIUS , a , tim. Ita

dieitur, qui crimine, vel poena tenetur , & qui vineulo aliquo obligationis obstringitur. Quod adeo verum est , ut ti obnoxius, absolute pro reo ponatur I. 3. C. de lege Aquit. Tunc vero varie' eonstituitur , modo cum casu tertio, quod frequentissimum, modo cum secundo , modo eum uarto cum praepositione , mo-o eum sexto, ceu docent exempla sequentia obnoxius accusationi ι. II. C. ad Ieg. CGnenda DI3. criminum I. II. C. dareligios ad praestationem ι. tiILII. de eontra emt. lege Aquilia I. I. I. 7. D. de δενυ. eo'. cri mine I. I. D. de Iega Fab. Sed & res dicuntur obnoxia, ut in I. 6. C. qua res pign. id est obligatae. Et obnoxia absolute dicuntur pignori nexa. Ono Lus in I. a. C. Theos. de aquaed. est mensura, seu modulus certus aquarum. Obolus faeit sex siliquas Alex. ab Alex.

SEARCH

MENU NAVIGATION