장음표시 사용
301쪽
in solo fiunt, pertinet I. I. s.
. D. de op. nov. nunc. Contrae
interdicto, quod vi aut clam teneri eum, placet, qui arbores succidit, quamquam ad ea quoque Opera, quae in solo fiunt , id interdictum pertineat ι. 7. f. s. D. quod vi aut et. Rursus opti, in edicto de novi operis nunciationeaeeipimus, non si unum aut alterum caementum fuerit impositum,
sed si proponatur instar quoddam operis , &quasi facies quaedam facti operis ι. 2I. g. 3. D. de nov.
Opus dicitur adprobari I. 24. D. Iota . esset I. D 3. D. M v b. ObI. fieri I. 49. g. υIt. D. de Iegat. I. itemque meriti opus I. 3 o. g. 3. D. De. Opus quoque faeere mediet liberti dicuntur ι. 26. D. de operi Iib. sed & animalia , veluti bos I. I . q. 3. D. de praef. Ureb. opus privatum I. 2I. I. I. D. de re mil. publicum tit. D. de oper. pubI. rusticum I. a I. g. DIt. D. de
ciatio quid sit, vid. art. nuntiatio. Opus aliquando pro opera. Ita operibus servi uti ι. 3 6. D. de sipuI. δενυ. id est , operis. opus inde e Iinabile pro eo,
quo carere non possumus. Opus est, ut de hoc primum referendum
Opus publicum , species poenae, quando rei vincti opus facere cogebamur , quale erat metalli I. . D. de paen. seu metallicum , ut est in I. 28. f. 6. D. de poen. salinarium I. 6. D. de evr. 6 pincvel perpetuum , vel temporarium L I. g. T. D. de effractor. Ad o. pus publicum dari I. 6. D. de
extraord. erim. In opus damnari,
vel in ludum operis publiei ι. s.
ORA, regio , tractus. Quum Afrieae oram teneret I. a. s. 66. D. O Orig. iuri
ORACULUM. Id M. Semea in praef. lib. i. controv. de filii voluntatem divinam , hominis erede nunciatam Cic. in Top. e. M. Oracula ex ipso adpellata sun , quod inest his Deorum oratio. 1c plane oraculum ab Oio ductunesse , Pristianis notat.
At Imperatores, qui sibi d; ἐ-na omnia adrogabant, ita ciens ad satus suos, seu sacra rescripta vocabant I. pen. C. de dives. refer. I. Io. C. de saeros Eel. Quo genere loquendi utitur Synis Inach. Iib. II. Epis. 13. Uetin Glossar. Sacrum oraculum est rea scriptum, quod Imperator preci.
bus ti supplicationi respondem rescribit, vel ea fieri, vel non fieri debere , quae postulat. Sic adoptio. quae saero oraeulo fit F. II. IV. de adopt. Et dicitur
ita quod orando indeptum . Oraculam, aedes sacra, in qua oratur , capella , vel oratorium
ORALE, vestis episcopalis , in sermam sindonis , quam R, Pon tifex capiti quasi in modum veli imponit, L replicat super hum
ros ti ante pectus. Innoc. II Llib. I. s. mi I. c. 53. Durandis lib. 3. c. 9.ΟRARE pro agere dixisse veteres ex eo probat Festus ιιib. I 3. quod ti oratores, tili , qtii nune quidem legati, tunc vero oratores , quia reipublicae mandatas partes agebant. Hinc caussas orare, id est, agere in I. a. g. 43. D.
ORARIUM, vel ab ora , praextremitate vestium , derivatur, labore, peplum designat. Proinprie dieitur sudarium, quo os a pergitur Hieron. ep. ad Nep
rian. In habitu sacerdotali est pannus
302쪽
nus oblongus, brachio sacerdotis imponi solitus , cuius in Graecis
litu reiis frequens mentio , quam que manualem laciniam modo προ- φιον, modo λωρον Graeci vocant. Alcvino de divin. 4 . e. yy. Ora
xium, id est . stola, dicitur, eo quod oratoribus , id est praedica.toribus concedatur. Graeci tamen
utilentur distinguere stolam ab orario , hoc Diacono tribuentes Pallam Sacerdoti. Sed inter Latinos sola, ti orarium promiscue acci-Piuntur. Sacerdotibus circa eol. Ium ponitur , Diaconis super humerum ti quidem sinistrum Cen-eil. Tolet. IV e. 4o. Apud Graecos orarium Diaeono per modum Crucis cancellatur, k in eo nomen. γios tripliciter essgiari solet. Habuerunt L Episcopi orarium suum , velut quoddam dignitatis insigne , sed hoc peculiaris
fuit formae, nec ut cetera craria, simplex tantum fascia , quare etiam pallium est vocatum. Lectores L subdiaconi Concil. Aurel.
I. c. 2O. Emcar. I. c. 9. III. e.
I. 4. ut ti monachi orarium seris re prohibentur. Hoc autem orario
privari erat signum degradationis in omnibus ora inibus Anasas in Agath. Steph. IV. ORATIO pro quolibet scrimio. Orationis paginae in I I 6. C. Thecd. de naiietil. ubi ponitur pro precibus L querela naviculariorum Imperatori ex bibitis. Oratione, principum in iure dicuntur , quibus illi Senatum , aut
Coram orante , aut absentes per
epistolam consulebant I. 3. C. deIeg. ω tonsit. Hujus odi plera que exstant D. Marc , ut de transactione alimentorum , de bonis maternis, de fugitivorum requisitione , de eoni eis, ι. 8. D. derransadi. I. 6 j I. de ecnfus. I. I S. de re itidie. Item Marci. RCommodi, de prohibitione nuptiarum inter tutores di pupillas suas
tio, cuius fit mentio L q. C. dap ad mil. quam etiam fingulari libro Paullus interpretatus erat , ut ex aliquot ea pitum in seripti nibus, R iudice Pisano adparet
Tacitus An I. lib. VI. e. 23. Ur
tionem principis secuto patrum eonsulto . primi IEdui senatorum in urbe ius adepti sunt. De Amtonini di Commodi oratione in se natu reeitata, vide Ulpian. tit. 26. QMI. f. . tapius enim orationcm principis a quaestoribus,qui eandidati vocabantur recitatam fuisse ostendit Erisson. antiquit. Rom. I. II. p. Ist. Oratione igitur Prineipis eautum in L pen. D. ad Sc. TertuII. L passim , idem est ae SCO , ad orationem principis constituto. Oratio, licentia exeundi apud monachos, quia licentia dabatur oratione, seu benedictione Prioris, Reg. F uctuest e. 8. Oratio dominica', quae etiam paterna , herilis , quotidiana diiscitur , post canonem in micta recitatur ex statuto Gregorii Ruis
Oratio super populum vocaturtillima benaedictio , quae fit in officio milite illiner Iog. e. I. Oratio piabis, quae post evange lia legitur Conei I. Lugd. Iia c. s. Oνariones vocant rituales lihri eas preces, quas in sacris liturgii
pera tunt, quaeque a verbo e emtis
initium habent,& semper ad Deum. patrem diriguntur Capittit. Carm. ιib. 9. e. 66. Has collectast adpellant. Durandus observat in ecclesia Lateranensi numquam dici orationem , sed in missa, L in omnibus horis alta voce pronunciari
303쪽
orationem dominieam; sieque fieri consuevisse in primitiva e eclesia. O tionale. liber, in quo conti-
Dentur orationes , quae in ecclesia recitantur, quae a voce oremus
initium habent. ORATOR. I ta olim dictus letin. virgil. lib. I . En. v. IO . Jamque oratores aderant. Ad quae verba Servius : oratores , ait, legati a perorando pro re publica nominati. Orntorem etiam Plutariachus in qua'. Rom. Io 3. dici ait,
κον. Quod ad legatos , Oratores, comitesve attinebit L . D. ad Ieg. ivl. de υi pubι. Oνatores pro advocat s in I 33.
disertissimos legum oratores , tioratores maximos, id est, Ictos, A caussarum patronos egregios, reperimus in Cons. omnem reip. f. a. ω g. s. a antecess. item ρητορας in Cons. graeca de pand.
oratores pro grammaticis I. 1.D. de usurp. ετ usuc. Oratores peregrini , qui ad Ss. Iimina orationis, & pietatis ergo pergunt Can. illi, qui peregrianis, vel oratores Hierius sanctiaq. min. 3. ORATORIUM. De oratoriis mentio est in I. pen, g. S. C. de Feb. ered. oratorium templi I. 3. pr. C. de his, qui adeeries. eon . . . C. Theod. eod. D L. Oratoria
templaria, hospitalaria,& privata
memorantur in Q parentib. Io. de privia. Est autem Ora oriDm, ε - νιον , Iocus orationi dicatus, Aug. v. I 2I. oratoria deinde dicta sunt sacellai monasteriis adiaiuneta Reg. S. Emed. e. 38. a. s I 8. quae non erant omnibus peruia, ut ecclesiae, quas ideo cath
licas vocabant , quod utriusque sexus populo paterent, & in quibus collectas celebrare non licebat, sed erant tantum ad mona.
ehorum preees. & assiduos tantus
accommodata. Braturia tamdem dicta saeella quaedam domestica , aut privatae aedes sacrae in agris tivillis exstrume , quae parochiarum ius non habebant , ti a magnatibus ex fundis suis dotabantur, Rab episeopis conseerabantur Cone.
Differt oratorium , secundum uenis
nullos,a Capella, quia haec dicitur publieum oratorium, L non potest erigi absque diceeesani lioenistia , sed oratorium simpliciter, in quo non celebratur , quaelibet psivata familia absque ulla lieentia erigere potest. vid. c. 33. daeo e . dis. I. REARE. orbatus luminibus r. I. g. s. de posuI. Lactant tib. a. divin. inst. e. 8. Appius Claudius Censor, quum adversus responsum ad servos publieos saera Herculis transtulisset , luminibus orbatus est. URBrs terrarum universus intres dividitur partes , Europam , Asiam, Afri eam , ait Plinius Iib. 3. his. nat. ia ita accipitur orbis
terrarum in ι. o. g. tiIt. D. da operi tiberi. ι. 2. C. de iurejuri propν. caltimn. Saepe orbis terrarum est Imperium Romanum, ut ι. un. C. deusve. transform. ubi omnis orbis
terrarum, in quo antiqui uiuea- Pionem extendebant , quod perereram , quae ninro imperio gMe natur, exponitur pr. IV. de tisse. D. Hieronymus ιib. 8. Ep s. ad
Demetriad. orbem terrarum ci eum vivit, k multa aedificavit Pleiarumque tamen veteres utuntur
verbis orbis Romanus ut in L 7. D. de sat hom. Cassi . II. 3. Nar. e. 12. Uariis Augusti taquidem temporibus orbis Romanus agris divisus , censuque de seriptus est. Idem lib. Io. e. 8. ad Iussinian. Aug. Decet enim ut &iste orbis iuvamine vestro splendeat Diuiti Corale
304쪽
deat. Apulei in Florid. p 344. de
Alexandro Macedone . Edixit universo orbi suo . ne quis effgiem
Regis temere adsimilaret aere , colore , cce Zmine. . O R B i T AS parentis conditio,
qui liberos amisit. Plaetiarii, qui
viventium filiorum miserandis in. figunt parentibus orbitates i. tili. C. ad Leg F b de ρIagiar. De eo quoque dicitur.qui liberos non suscepit diti . tir C. de insem. poes. caeli, orbitatis. De hujus orbitatis poena vide Gredd. in comm.
x a b signis Dicitur etiam orbitas de liberis, & vidua, qui patre carent L marito, ut in ι. 2 o. C. de inoff. is . . O R B U s, ait vetus Glomarium, est, qui liberos non habet. Ulpianus in inscript . reg. rit. 13. Deecelibe , orbo . ia solitario patre. c I sid. lib. Io. orig. Orbus quod liberos non habet, quasi oculis a. missis. Iustin. lib. 26. hi'. c. I. Hellanicus Senex , ti liberis orbus J Nec vero quisquam orbus habeatur, A proposita huic no.
mini damna non noceant, aiunt Impp. Constantin. R Const. in I. I. C. de infirm. poen. calib. Nem-Pe antea poenae orbitatis constitutae erant, de quibus praeter laudatum supra Gced. editari ni plenius Helia necc. in Comm. ad Leg. Iul. ει Pap POpp. tib. i. e. z. orbos autem Romae sim ma observantia co-Ii eonsuevisse ab his, qui eorum testamenta captabant , Ammian. Marcellus testis est locuples, qui
tib I 4. e. I9. de corruptis Romanorum moribus agens: Nunc vero , inquit. inanes flatus quorumdam , ut te esse, quidqu d extra urbis pomoerium nascatur, aestimant praeter orbos ti coelibes , nec credi potest, qua obsequiorum diversitate coluntur homines sine liberis Romae Adde Plaut. 3n miti .slaraos act. I. scn. L. N. III.
ORCHEs TR A nomen a saltando nacia ; ορ- ουμαι enim grae eis est salto . sive gesticulor, locus erat in medio theatro . ubi l natorum spectantium sedes collocat Vitruv. lib. s. e. 6. Sacram secimus constitutionem , nemini permittentes , neque invitam mulierem ancillam , aut liberam in scenam , aut orchestram pertrahe re t. 33. C. de Eρ scop. avd.
Ο Rcivus libertus ad pellatur, qui testamento manumissus, id eli, liber esse iussus est , seu qui testamento directam libertatem ac iupit, quas testatoris , orco demi libertus έ seu, ut Apuleius loquitur , qui iam in peculio Proserpinae, di in orci familia numeratae libertus 3.1. IV. da singuI. reb. peν fidele. νeIict. I. a 3. D. n. pe cuI. Iegat. Is qui directo liber elisse iussus est. Greinus fit libe as.
Is autem, cui per fidei commissium data est libertas , non testatoris , sed manumissioris fit libertus. Ulpian. sit. a. regul. I. 8 Hi or ei ni liberti testatoris funus pileat sequebantur , D ad eos pertinent, quae scribit Dionys. Halicarn. Isb. 4 p. 8.sθυ. In glossis Palaemonis Ore inus definitur , morsa manumissus. Vetus glossiar. graecum
berti eius , qui mortuus est , quos vocant libertos eharonianos, se a circinos. Inde est ut Ulpianus ait , statu liberum ea condi ion: esse , si ve alienetur , sive usuca piatur, sive manumittatur , non perdat spem Orcini liberti ι 2. D. de Ilaiulib. Obtingente enim eius conditione, vel die in quam statutam, ti destinatam libertatem habet, in libertatem empstur , tatamquam testamento manumissus testatoris libertus essi itur. Piae te
rea, qni ob necem detectam clamini praemium libertati seonsequitur, fit orcinus liber Lus L S. D.
305쪽
SCO Rubriano ad libertatem pem venit, Oreintis libertus effcitur D. de Iegit. ιυι. Quin etiams is, cui servus legatus est, P Ratus manumittere , latitet , o et tis fiet libertus I. q. D da fideicomm . libινe. Hoc amplius, si minor vieinti quinque annis adierit hereditatem eius, qui libertatem fideicommissam debebat, Ain integrum si restitutus , abstinendi caussa, ex successione se vo libertas perinde competit, atque si ex testamento libertatem Consequutus esset. Erit igitur libertus oreinus, non ejus, qui fideicommissam libertatem debebat I.3o. Ir. θευ. D. de Iidete. lib. Orcinus heres in I. 8. D. de Bered. in1'. est servus, quem testamento dominus liberum ti here.
dem eme iussit , qui heres L Iibertus oreinus est testatoris heri. ORDINARE, instituere,c sicere , componere. Ita ordina- Te caussam I. a 4. D. de liberat.
ca I. I. I. C. ad SC. Turpit. I 3'C. de eo ieiu. judicium I. I. D. de bon. posses ex ref . mil. I. 2 .s- 1. L 23. β. I. D. de liberat. OGI. libellos inscriptionum I. 3.
g. I. D. de aecus litem I. 24. D. de liberaI. eaus opus novum,
id est condere , incipere , inchoare I. 3. C. Theod. de op. pubI. rem inossiciosi ι. 8. g. I. D. de in . tes. suprema sua I. as. g. I. D. de lib. ω pos . id est te- samentum, ut habet d. I. 23. q.
Ordinari porro dicuntur, qui in
ossicio aliquo constituuntur. Ita curator ordinatus I. I a. C. qui
Patur etiam de iis,quibus ossicium Ecelesiasticum confertur, ut in c.
a. de orin. ab Episci di passim in jure canonico.
quod ordine fit , vel ex ordine est. Ita ordinarium est. . t. D. de peeυι. I. I. D. ri posses her. per. ι. I. pr. D. si tab. test nuII. ex'. Ordinaria actio ι. 32. g. 9.
de reg. iυν. bonorum possessio LI. 3. 3. D. de tegat. prae i. l. 3.
ordinaria opponitur Carbonianae, quae extraordinaria est.
Osdinarius loci Episcopus , qui habet ordinariam iurisdictionem in
saussis Ecclesiasticis. Otatuarii etiam di euntur ex oris dine Eeesesiastico , quibus com
Oνdinarius etiam erat dignitas Canonicorum regularium , Innocent. lib. I. ep. p. 3 o. Ordinarium oνdinarioνum dicitur summus Pontifex quod collationem beneficiorum habeat Cone1I. Late ran. c. I. cap. Aut qua de priυ.
O dinotus Consul. Vide inart. consul. Ordinarius Iudex. Vide voc. Judex.
Ordinaνitim iudicium ti ius. Vide in his vocibus. ordinariae potestates vicariis oppositae I 7. C. Th. Ordinaria sedex idem ae iudicium ordinarium in I. ult. C. Th. de his qui cond. propn veἰiq. Ordinarius servus, quemadmodum vetus glossarium interpretatur , est , qui aliis servis praeest:
Si servus meus ordinarius Vica .rio, habeat I. I . D. de pecuLEt ita ordinarius servus Vicario opponitur.I. I9. D. eod. xit. I. I. g. I. D. de tνιbut. Ac e Theoph. in I. 4. Ins. quod eum eo, qui in ali. pol. Interdum tamen ordinarius servus vulgari, & mediastino oppouitur , ut ι. IS. β. 44. D. de initiν. Ad ordinarios etiam servos adludens Sen. Ep. IO. Unicuique nostrum, aio, paedagogum iDiuitiaco by Corale
306쪽
dare Deum, non quidem ordinartiam sed inferioris notae , ex e inrum numero, quos Ovidius ait de plebe Deos. Idem lib. 3. de benefe. 28. Ad hortos alicuius , ne ordinarium quidem habentis ossi-
Ordinariἱ tabularii in I. 3. C.
s dinarii inter ossiciales iudicum , seu ad paritores I. 3. C. Th. de iis enae adminifr. I. I 6. C. Theod. de eahytat. Appellantur & o1dinarium ossicium ι. 7. C. IV n. tir Th. de bon. proscrip r.
dinati reponit Leoninus in III. D. Fn. regund. id est , ordinibus locorum inspectis , ut aliter ac ille interpretatur Iac. Gotho r. in Comm. ad. LI. C. Th. n. regund. notatque vocem propriam fuisse agri mensoriam , Uide infra in voce ordo verb. ad I
23. C. de iure de r. id est confectio. Ordinatio pro institutione in Ee-elesiasti eo ossicio. Itaque ordinatio hoe sensu est personae ad eertumoffetum Ecelesiasticum lectae solemnis benedictio , qua mediante potestas illius obeundi cum esse acta, di gratia spirituali eonfertur:
de ea vide e. 9. ea . t. qu. 3.
Conei l. Trident. sess. 23. c. q. oe ses . a 3. de sacram. νd. e. a. item c. 4. catis. I. ρυ 7. & tot sunt ordinationes , quot sunt ordines seu gradus ecclesiastici. Sacerdotum creandorum ordinationes I. I 2. C Theod. de heret. ORDO est rerum relatio qua aliae aliis tempore, aut loco praecedunt. Ita ordo edictorum I. τα. D. de iudici exsequutionis I. 4. 3. 4. D. de re itidie. instituti enis ι. O . V. 4. D. de Sulg.
I. . c. de feni. oe interIoe . IurivLI. C. de liberaι. ea . possessionis I. I. g. 4. D. uti possid. postulationum leg. s. g. 4. D. d. c. proconL publicorum capita istium I.8. D. de pubI. iudie. rei
gestar ι. 3. C. de exsequut. re iudici sententiarum dicendarum l. a. D. de decurion. Ordine sacere I. 2. D. ad SC. VHI. ire l. . D. de usue. item ex ordine ι. Io. 3. i. C. de fidei f.ordine turbato mortalitatis I. II. D. de in . res. ordine incerto nascentes ι. I S. D.
da flat. bem. suo ordine I. i. g. II. D. de suetus edi e . ordinem facere I. s. D. de adsign. liberi. habere ι a C. qui pol. in piguis
Ad Iocorum ordines Ieg. I. C. Theod. Fn. regund. interpretatur in re praesenti Jac. Gothoir. in comisadd. I. ordines enim locorum proprium in limitibus eoiistituendis significatum habere , R quidem ia signatis, seu datis, de quibus iit ea lege agitur, locis docet idem ex his Aegen. Urbici pag. 143. edit. Realti ει ρυ 66. edit Goesis verbis : Seeundum signa in formis
nominata , locus quicumque erat, restituatur , aut artificio signorumloea requirantur. Si erunt c ut frequenter evenit turbata, docere nos angulorum politiones pol runt. Sic erit, ut & artis sincertistas servetur , & ordo veteris adissignationis non praetermittatur. Ordinis beneficium, quod 1c e
eussionis dieitur , quo fideiussor
ante principalem eonventus excipit de non servato ordine, R de debitore prius conveniendo, excutiendo No I. 4. e. I. Vid. excusseonis beneficiti m. ordo, gradus, dignitas. ordo am plissimus, id est, senatus. Item ordo senatarias I. 27. D. de ri .nvt. equestris t. a. g. 47. D. doeνυ. -ν. inferior L superior ι. 4. D. de senaris. ingenuorum I. 44. D. de exc.
307쪽
Sed Ic mancipiorum Oido die Itur, ut sussci eo ter alere, A vestire debet secundum ordinem ti dignita em mancipiorum ι is. 6.1.D. de V. id est secundum concitionem k qualitatem minasterii, quod in familia exhibuit. Ordo absolute politus ord nemdecurionum notat I. 9. C. de epist. aud. I. 6. Er 14 37. 44. Q. oe 66. o passim C. Theod. de decuνion. Ordines ei vitatum ι. 29. oe So.
municipales I. a. C. Th de ρ IIIon. oppidanei I. 47. C. Tbeod. de deetiri . patriae ι. 79 C. Tδ. d. tit. urbium I. 2. C. Tb. quid prob. deb. ad quam . mil. ven. J ordo in ecclesia Rom. est omdinis sacramentum , quod ei confertur , qui in aliquem ordinemeeelasiasticum eooptatur. Sunt autem ordines alii maiores, seu sacri, Subdiaconatus, Diaconatus, Presibyteratus, Episcopalis, alii minores audiunt Cantoratus, Psalmistatus, Ostia ratus , LectoraIus, Exorcistatus, Acolytatus. In ordinibus maioribus eonstituti ad
celebrationem nDssae concurrunt,
ministri altaris dicti e. I 6. dis.
IO. e. o. dis. 7 I. non teque in minoribus constituti e. 3. I 2. ds. 32. c. 3. dis. 6o. Memoratur Crisdo, A gradus presbyterorum in I. Io. C. T,. de Fd. te'. ordo clericalis , seu eleritatus. Conferre Urdinem pro ordinare in e. II. de aetat. ει qual. ει ordin. rae'. Cur ordines in quatuor temporibus fiant, L cur Episcopi diebus Dominieis, presbyteri vero, ti ceteriministri eeelesiae sabbato ordinentur , indicabunt ossiciorum divinorum scriptores.
Oido liber ecolesiasticus , qui
vulgo ordo romanus , editus cum
seriptoribus de ritibus ecclesiasti. ois , cujus mentio fit in capitu.
famil. ercsse. ulna , mensura se num pedum, Herodot. quaternorum cubitorum passus valea inisterprete. Dioscor. Db. 4. δεκα ορ- γυιας eci a ν υ ισς , decem ulnas altus , ut exponit Ruellius. Heis sychius σου αν ait esse την των
amborum braehiorum extensionem , men suram ex eo sic dictam, quod ea mensurant τα γυια id est, agros. Iul. Pollux exponit , spatium quantum protensa hominis utrimque brachia ab altero summo medio digito ad alterum traiecta per pectus longitudinem patent.
ORIENs modo pro parte orbis , cui proprius praesectus praetorio attributus erat , modo Prodice celi, quae provincias quindecim continebat, Palestinam nimirum, Phoenicen , Syriam. Cyprum, Ciliciam , Palestinam Secundam, Palaestinam Salutarem , Phoenicen Libani, Euphratensem , Syriam Salutarem , Osroenam , Mesopotamiam, Ciliciam, Isiuriam, Arabiam. Quamquam G dll. Tyrius
Orientem , ex veterum auctoritate,
Antroebaam diaeresim adpellare se feribat Iib. 3. da beII. Der. e. IS. Supra dictae autem provinciae Omnes sub dispositioite viri spectabilis
Comitis orientis erant, ut ex No sitia Imp. patet. Cuius comitis curae SeIeueena Classia mandata vulgo legitur ι. tin. C. de Classe. Quo in Ioeo mendum esse . Brissonius doeet ex scriptis Codicis Iu stinianei libris , R impresso The dosii Codiee, m quibus longe re
308쪽
DIus serἰptum est ad auxilium purgandi Orontis, qui fluvius est
Syriae Seleuciam affluens, cuius loco vulgo legitur orientis. vide
OstiGIMAL is dicitur, qui ipsa nativitate, seu origine sua conditioni alicui adstrictus est. Si econditio originalis ι. I . C.. Tb. de priυil. ear. qui in sae . palat. milie Originales coloni f. I . C. Theod. de an non. ει trib. curia Ies ι. I 3. ω ς6. C. Theod. dedeciari Originalis levamentarius I. I. C. Theod. de naυieul. qui parentes habuit levamentarios. Ortis ginales suariorum t. s. C. Tb. de Ibar. Vide art. Suarius. Originalia vincula I. 81. C. Theod.
d. decurii ORIGINARI US , a, um.
naria alienae posset sonis l. 7. C. de murileg. quam confer cum I. Io. C. Tbes d. eod. tit. Originarii coloni I. 7. ω II. C. de agrici seensit. originarium solum l. 22. C. Theod. de rebor at
o RIGo initium cuiusque rei lignificat I eausam. origo emendi, vendend que a permutationibus
norum possessio ex jure civili originem non habet I. I. D. und. eogra.
Oνigo etiam dieitur, unde quis est , R unde ortum ducit ι.ε. D. ad municipat. Civaes origo facit N. 7. C. de incoI. Eius qui iustum patrem non habet , prima origo a matre numerari debet I. 9. D. ad mumieipal. Vide L I. 1. ει 6. g. MIι. I. 7. D. eod. tit.
Origo etiam sgnificat initium adquisitionis, domini ive alicuius ι.
I9. C. de donat. ι. 24. C. de F- deleom. Ad hanc loquutionem acuis te adludit Tertullianus , dum Iibra de earne Cissi e. 2. origina-Ita instrumenta Christi, ti in libro
ORIGEMIANI ab Oriaene auctore .exor i. sunt , dicentes , quod non possit videre Filius patrem , nec Spiritus sanctus filium. Animas quoque in mundi princi
versitate peccatorum e coelis usqus ad terras diversa corpora , quasi vincula meru me , eaque caussa factum esse mundum e. 2uidam 39. g. 39. caus 2 . quae i. 3. ORIRt, id est nasci , vel originem capere. Unde cum de corporalibus rebus, veluti de aqua in ι 8. C. de δενυit..s σθω. ι. I. I. 13. D. M aqv. ω aqv. pIυυ. tum de incorporalibus. ut de actionibus I. 9. β. uis. D. de reb. aues. ius. possi. usurpatur. oriri etiam dicuntur,quae repente accidunt, ut incendium I. I. g. 4. D. quod vi aut ei. tempe is stas I. I 3 3: 1. D. Iocat. ORIUNDus quis dicitur , unde originem trahit, ut in I. . D. ad municipal. I. 3I..D. deve b. signis. ι. II. D. de Senat. ORNAMENTA in loco saero I. I. D. ne quid in De. sacr. insepulchris ι. s. C. de SepuIcr. υioI. publicorum operum ι. 23. C. Theod. de pagam. Ornamenta muliebria sunt, quibus mulier ornatur, veluti inaures , armillae , viriolae , anuli praeter signatorios , vel omnia. , quae ad aliam rem nullam parantur , nisi eorporis ornandi caussa , quo ex numero etiam haec sunt aurum, gemmae , lapilli , quae aliam in se nullam utilitatem habent ι. 23. 3. Io. D. de auν. arg. mund. Ieg. Hinc ornamenta a mundo muliebri separantur I.
8. II. 3 o. D. eod. tit. I. Ino.
f. a. D de legat. 3. Differentiam utriusque exponit Ulpianus d. t. 23. 3. Io. Tertullianus de habiν. muIier. lib. I. e. . Habitus seminae , ait, duplieem speciem cir
309쪽
ctii tum diei mus, quem mundum muliebrem vocantornatum quem immundum muliebrem convenit diei. Ille in auro, argento, gemmis, & vestibus derutatur , iste
in cura caHllorum , & cutis, R earum partium corporis , quae oeulos trahunt. Hinc ornamenti adpellatione signatorius anulus non coutinetur . 47. D. de υreb. Mulf orn mentorum adpellatione vestis inuis iebris non eontinetur ι. 37. D.
ornamenta honoris ' dignita iis, bservante Hei neceio , habere dicuntur , euibus honorum dignit tumque insignia , sine re , conferuntur. Qualia erant ornamenta
consularia, triumphalia , duumviralia , quatuorviralia. Quin &Principalia orn menta ab Imperatoribus data legimus , apud Lamprid. in Elasab. e. 4. Dabantur porro illa non modo viris , sed &feminis. Ulpianus meciosas personas accipere debemus clarissimas utriusqRe sexus, item eorum, qui ornamentis senatoriis utuntur ι. 1 o. D. δευεν,. signis. Quin &versonis vilissimis eo neelia esse talia ornamenta ab Elagabalo observant Lamprid. ibid.& Dio Cass. in excerpt. Petres. p. 766. Quumque alias feminae, nuptae prius Uiris consulari hus. ' postea in inferioribus eonditionis virorum t ros concedentes prioris matris nil dignitate exeiderent ι. 8. D. de Senatoν. aliquando tamen impetrabant a Principe , ut manerent in eonsulari dignitate , velut Antoninum Caraealtam id Iuliae Mammaeae , consobrinae suae indulsime, testatur Ulpianus ι. 11. D. eod. xit. Lucillam quoque, L. veri viduam, amisso viro Principe, Pomponio , privato , nuptam, sellam Imperatoriam , aliosque honores , Commodi Imperatoris indulgentia, retinuiue , teris est ue-
rodianus lib. I. bi'. e. Io.ctenamenta honoris metaphori. te in I. I . C. Th. de proximis
ΟRNATRIX. Ita vocabatur ancilla, quae matronis comendis deserviebat, eisque ministerium in eapillis di sponendis , dirigendis, crispandis, ac torquendis exhibebat I. 6s. j. 3. de legas. L. Ovid. liis 2. amori eleg. I . Non acus abrupit, non vallum pectinis illos, ornatrix tiuo corpore semper erari Suet. in CIaud. c. go. Inducta teste in Sehatu : Haec inquit , matris meae liberta, L ornatrix suit. Maerob. lib. 1. Satrimis e s. Eadem Iulia mature habere coeperat Ganos, quos legere ster to solebat. Subitus interventus patris aliquando oppressit orna-trites. Exstat in lapide quodam Romae inscriptio huiusmodi: cineribus Camillae Alpionilla 2 sirita
natrici. De ornatricibus plura Io. ouueren ad illud Petronii : Die Chrysis, numquid indecens sum λ numquid incompta
gis operae pretium fuerit, testisse, quae de ornatri eibus, ti e metis
ORNAT Us ei vitatis I. I 22. D. de legat. I. domus I. 3. g. 7.D. de usur. Imagines, quae in aliquo ornatu villae fuerunt ι. ra. f. 36. D. δε in'. Oeι inflν. Ieg. ORONTEs I. uo. C. Theis. de as. ex qua corrigenda est I.
310쪽
un. c. JUM. oririt. ubi OHempis vulgo legitur. Est autem Grontes Syriae amnis , qui inter Libanum , & Antilibanum iuxta Heliopolin nascitur teste Plinio lib.
a. bifl. nai. e. IOI. lib. I. e. a I. 22. Strabo lib. 6. edi I 6. ait um amnem , quum prius Ty-Phon dieeretur, mutato nomine
ab illo, qui in eo pontem fecit,
Orontem esse adpellatum. Eous orentes adpellatur a statio Papinio lib. 4. FIυ. 7. υ. 46. Guil. Tyrius Lib. 4. de beιι. saer. e. R.
p. 6 8s. Fluvius, inquit, eui pons superimpositus est praedictus , cu nus adpellatur , verbo uulgari Fer dictus, qui ab eo loco secus Antiochiam defluens , inde ad mare descendit. Meminit hujus
luvii idem auctor lib. q. e. IO.er e. Io. Male ergo Hegesippus ιib. I. e. s. eum Orientem adpel-
ι. 34 C. de Ep. ω eler. est i eus, in quo filii orbi, ti parentibus orbati alunturos PHAENOTRO pH Us I. 3 o. er 34. C. de Ep. oe cier. 6 Nov. 7. tis. I. c. I. qui praeponitur orphanis nutriendis , tamquam tutor , seu curator minoiarum. Vetus Gloss. orphanothr
Phus est orptanorum, A pupill rum tutor, ti adolescentium eurator , qui eos parentibus L f cultatibus destitutos suscipit educandos. o R pH Ti ANUM sCum
Orphito ti Rufio Cossi iactum Marei temporibus , ut testis est Justinianus pν. IV. de SC. oris bir. Eius autem SCi auctorem fuisse D. Marcum , oratione in senatu recitata, indicat Caius I. s. D. ad SC. Trebelι. Sacratissimi inquiens , imperatoris nostri oratione cavetur , ut matris intestatae hereditas ad liberos, tametsi in aliena potestate erunt , perci- m. III.
neat. Ulpianus vero tit. 26. I. I. D. Marco socium adiungit Commodum filium. Ait enim. Sed postea Imperatorum Antonini MCommodi oratione in senatu re eitata id actum est , ut sine in
manum conventione matrum legitimae hereditates. ad filios pertineant , exclusis consanguineis, tireliquis adgnatis. Hoc autem SC. effectum . ut liberi ad bona incrum intestatarum admitterentur , ait Iustinia. nus pr. Inf. da ICO O*b. idemis
Quod vero Pauli. lib. 4. sene. I 4. g. I. his verbis proditesttium autem ita manumiserit: obsonatorem vel qui ex anellia tua nascituν , libertim esse volo , ex ον-fitiano Sci perinde libertas eomperit , ae si nominatim data ita: Ianon eiusdem illius SCi eaput alterum, sed aliud eius nominis S meta arbitratur ' Hei nec eius cum Guil Ranehino de suetiss. ab in- β. f. s. n. a. ti Antonio Sthulia tingio furiisr. - . Gutei. p. 27- ORTHODOXA ecclesiis ι. I 4. c. de Sr Eretis religio I. 11. ' IS. C. eod. tit. Ut eunctis orthodoxis Episcopis, qui Nicaenam fidem tenent, catholicae Ecclesiae toto orba reddantur ι. 6. C. Theod. da heret. Orthodoxus ait Isidorus lib. 7. Orig. e. tili. est recte eredens. ΟρΘους enim gr ceracto dieitur , δeξα gloria , hoc est , vir rectae gloriae , quo nomiis ne non potest vocari , qui aliter uiuit quam credit.. Verum δοξα hele est Sententia. Ο Tus..imperii I. . in fin. . tiιν. C. ae feriis id est, primo dium , origo. os, oris. Os alicui pereunsum I. I. g. υIt. de in fur. Quod