장음표시 사용
51쪽
azo. D. de verb. senis Liberos eius, qui adsignatus est, accipere
debemus, non solum filios , verum etiam nepotes , & neptes, R deinceps descendentes i. 3. f. s. D. de adsign. liberi. Ulpianus de.liberis deeurionum agens , liberos, ait, non tantum filios aecipere debemus , verum omnes liberos t. s. g. 13. D. de pan. Proinde, stipulatione ita interposita , ut tiberorum nomine dos ad maritum resideat, nepotum quoque nomine d s retinebitur ι. S. D.
DIur. matrim. Sed & si quis tutores Iiberis dederit , nepotibus quoque dedisse intelligitur 3. uir.
IV. qui res. rvt. Inter liberos nepotem quoque ex stia contineri, D. Pius rescripsit I. ult. D. de polluit. Eadem est apud Graecos τανυ, fignificatio. Etenim η των
tio L ad nepotes extenditur, ait Modestinus ι. io D. de verb. F-gnis. In edicto de legatis praestandis , quo generaliter liberos praeis Ior excepit, nec gradus liberorum enumeravit, in infinitum , ait ULyianus , iis praestabitur , nec re fert, utrum ex virili sexu , an ex seminino descendant. Liberos autem etiam eos ad legatorum petitionem admittimus , qui an adoptionem dati sunt, vel etiam adoptivi , dummodo maneant liberi I. I. g. vlt. D. de lego. pras. Ceterum Paullus in I. Io. f. 7. D. de grad. oe . Vo. liberos uiaque ad tri nepotes, ultra hos p seriores vocari , scribit. Unde in ι. II. D. de m vn. ω bone r. liberis A pineris alleuius data est Immunitas. Sed obtinuit Cati iasi sententia, qui ut omnes in in-fnitum , etiam se pra tritavum , rarentes, ita liberos ultra Irineis potem , in infinitum , dici eensuit l. . f. ult. D. de .in itis voe.
Ulpianus in Edicti de in jus v
eando interpretatione liberos, ait, secundum Cassium , ut in parentibus , & ultra tri nepotem accipimus ι. Io. f. s. D. eod. tit. Senatorum liberos acet pere debemus non tantum senatorum filios, verum omnes , qui ex hic geniti ,
ex ve liberis eorum , dicantur , sive naturales , sive adoptivi sint liberi senatorum, ex quibus nati dicuntur ι. Io. D. de se tori in contra tabulas bonorum possessi ne Iiberas accipere debemus , sive naturales , sive adoptivos, si neque instituti , neque exheredati sint ι. I. D. de hon. po Q. contritab. Similiterque in bonorum possessione , unda liberi , liberos accipere debemus tam naturales, quam adoptivos ι. I. g. 6. D. si tab. ses. nult. exsab. Alias tamen liberorum nomine naturales tantum ti justi , non etiam adoptivi exaudiuntur. Et enim fideleommilium , a filiis relictum , si quis ex his sne liberis diem suum obierit , adopti nis commento non excluditur I. 7 6. D. de eondit. ει dem. Is, cui in tempus liberorum tertia pars relicta est, utique non poterit adoptando tertiam partem consequi ι. II. g. uir. D. de Iegat. Σ. Liberorum utique nomen post e- nrancipationem amittunt adoptiui I. . D. si tab. rinam. πυι. evi. Enim vero liberorum adpellatione continentur non tantum , qui sunt
in potetstate , sed omnes , qui sui iuris sunt, sive virilis , sive seminini sexus sint, exve seminino sexu descendentes i. 36. I. ult. D. de verb. signis. Quod ait praetor in edicto, qui satisdare eogantur, liberosva suos accipiemus iaex seminino sexu descendentes liberos I. a. f. 3. D. qui fatifrieog. Si quis operas si stipulatus sibi , liberisque suis , etiam ad postumos pervenit stipulatio I. s. D. de oper. Iiacit. Quod vero adsta Dipitia
52쪽
SC. Tertullianum attinet, Iiberi non sunt , qui contra formam humani generas , converso more, Procreantur LI4 D. de flat. bom. Paul. Ita. o. alant. tit. 9. f. 3.Lieet in Lege Papia etiam portentosi , monstrosi , L prodigiosi partus inatri prosint l. 13. D. deverb. signis. Immo non est sine Iiberis, eui vel unus filius, unave filia est. Hate enim enunciatio, habet liberos, vel non habet liberos , semper plurativo numero profertur , ii eut & pugillares, R eo-diciali ι. I 8. D. M verb. signifGell. lib. a. east. I 3. Antiqui oratores , historiaeque, aut carminum scriptores etiam unum filium filiamve liberos multitudinis numero adpellarunt. Quamquam&singulari numero extulerit Iustinianus in I. 33. C. de inoff. tes. I. 8. f. tilς. C. de secund. nvpr. oepr. IV. de serυ. eun. Vide supra liber. sine liberis uno pluribusve L tili. f. s. D. de legat. a. Filios autem isdorus lib. s. orig. e. s. in legibus hoc liberorum nomine adpellari tradit , ut isto voeabulo secernantur a servis, quia sicut servus tu potestate domini , se L filius in potestate est
Patris. Inter filios etiam fit emancipatis, ut filius sit liber a patre , sicut fit, servo manumisso, ut sit Iiberatus a domino. Quo aci ludens Cassiodorus lib. 7. var. e. II. de matrimonio loquens : Durum, ait, Iibertatem liberam non habere, unde librii procreantur. Ceterum insignia sunt passim liberortim et gia. Cic. ad 2 uirit. pose. redit. e. 1. Quid dulcius hominum generia natura datum est, quam sui euique liberit Mihi vero & propter indulgentiam meam , ti propter
excellens eorum ingenium vita mea cariores. Et in Ve=ν. I. c. 44. Quid enim , ait, natura Uobis iucundius ' quid carius esse
voluiti quid est dignius, in quo
omnis nostra diligentia, indulgentiaque consumatur i linmo A liberos coficeptos dumtaxat, R in utero necatos , spem parentis, memoriam nominis, subsidium generis , heredes familiae , designatos rei p. cives, vocat idem pro
Liberorum hare summa divisio est , quod alii sunt naturales, alii adoptivi l. 7. g. 2. D. de bonis damo. Naturalium rursus triplex est differentia. Nam vel justis nuptiis, vel vulgo quaesiti sunt, vel etiam in servitute suscepti t. 87. g. 12. D. de legat a. Illi Iegitia mi, de quibus vid. supra hac voce. Sed nec semper liberorum nomine naturales , id est , non ex justis nuptiis procreati comprehenduntur. Etenim si quis rogatus sit , ut, si sine liberis decesserit , re stituat hereditatem , voluntatis quaestionem ei se, de qualibus liberis testator senserit , de natu
ralibusne , an de justis , Ulpianus respondit, idque ex dignitate, R ex voluntate , L ex conis
ditione eius , qui fidei commisit, accipiendum esse, existimavit IoII. g. q. D. ad SC. TrebeII. Jus liberorum commodum significat , quod , susceptis ex justo
matrimonio liberis , patres matreiave consequuntur νtiis. ω I. I. de tu . liber. ti apud Ulpian. xit. 17. I. 1. Plaut. lib. q. Sent. tit. q. D. Augustin. lib. a. eonrea J ιian. Isidor. lib. c. oνQ. e. 24. Ius liberorum es conjugum .sine liberis invicem pro Deo pignorum herediis talis alterna eonscriptio. Hujusmodi autem jus liberorum ti ad legis Iuliae di Papiae Poppaeae prae naia , solidumque ex testamento capiendum , A ad legitimam,
quae ex SCO Tertulliano ma tribus deserebatur, hereditatem proficiebat. Itaque circa hoe jus duplex est inspectio. In primis auton sciendum eIt , virum atqt:
53쪽
uxorem Inter se, nudo matrim titi nomine , decimam dumtaxat capere potuisse . At, sublatis IL eris, uno pluribusve, plus ca-Pere poterant, quemadmodum Ul-Pianus tit. II. regul. exponit. Sed nec ex cujusquam testamento coe-
Iibes & orbi rapere poterant, ut patet ex I. I. C. de infirm. pae π.cαIib. Proinde qui vel caelibem vitam agebant , vel parum felix matrimonium erant experti , ac denique qui liberos nullos sustulerant, ut iudicio amicorum pro inereri possent , ius liberorum a principe impetrabant , ut eorum bonitas illis indulgeret, quod se tunae malignitas denegaverat. sicut Plinius loquitur lib. Io. Epse. s. Ulpian. tit. I 6. I. I. Ali-
u niso, ait , vir ti uxor intere solidum ea pere possunt , velut si uterque vel alteruter eorum non dum ejus aetatis simi, quam lex Inberis exigit, aut s itis liberorum a principe impetraverint . Atque hoc ius liberorum Iuvenalis Sat. 3. iura parentis vocxt. Martialis eodein loquendi genere usus iura
paterna lib. 3. epιgr. 93. Idem lib. 28. epigr. II. quo loco eleganter deridet eum . qui , quum uxorem
duxisset, a caelare importune ius hoc, quo de agimus , flatitaverat, quod ipsemet sibi absque principali beneficio quaerere, ac para re liberis procreandis operam dando potuisset.
Ceterum non modo rus libero-Fum, verum etiam nominatim
trium liberorum, quod plenius erat, latiusque patebat , a principibus peti solebat, cujus fit mentio I. S. C. Th. de legit. hered. Atque ita ius tritam liberorum Zefibi Plinium , & Suetonio Tranis quillo a Traiano impetrasse , ex eaus lib. Io. Dis. a. oe 93. liquet. Indultum etiam id sibi a Domitiano , praedicat Martialis lib. a. e gr. 91. O 'a. Ad eos au.
tela loeos, quos de iure trium
uitarii loco aditeit illa Statii l. b.
quod Ausoniae pner Augustissimus urbis ius tibi tergeminae dederat
laetabile prolis, Omen erat, Uenit toties Lucina , piumque intravit repetita larem. Gell. lib. - II. Ammini ego Romae quae in
negotio rei tune nou parvae posti ante, an octaυo mense infans ex
utero edrus , oesraim msrtutis justrium liberorum implevi et ' Matres autem hoc trium liberorum aure ad legitimam filiorum in t statorum hereditatem ex SCO Te tulliano admittebantur, quem asmodum Paullus lib. Ient. rit. 9. F. I. & Iustinianus tit. Ins. da Sc. Tertuli. scribunt. Ut veroaus hoc liberorum consequutae vi derentur, ter peperi δε eas suGetebat, dummodo vivos , di pleni temporis peperissent ut idem Paullus ibid. Et hoc ita in ingenuis matribus servabatur . Latinam vero libertam , nisi ius Quiritium consequuta esset , quater peperisse necesse erat, ut ius liberorum consequi pollet. Enimvero non superstites tantum , sed& amissi. filii matribus proderant. Quin etiam absque ullo pastu , matres, quae neque liberos habebant, neque umquam habuerant, ius trium liberorum beneficio principis adipiscebantur, qu rum omnium auctor est Paullus I.c. Ius hoc modo erat liberorum generatim , si vel unum habuit se
proficeret, modo eommunium liberorum , si unus utriusque parcntis filius, vel una filia sussiceret, ut in solidi ea pacitate. Ulp. fragm.
D. I 6. I. I. Et id'est Ius eo m-muo. Iiberorum apud Grut. inscrip. 322.8. ubi non commune, sed communium legendum esse monuit
54쪽
Pap. I . 2. e. a s. f. 8. Qui veto saepe realis . n libertis, libe tabusque Latinae conditionis quatuor , provincialibus quinque liberis ad certa privilegia opus esset, non dubitandum , quin Rcuaetior oe quinque liberorum ius aliquando datum , impetratumquest. impetrabatur autem initio a Senatu , te ite Dione Cais. lib. a. p. 7 9 p stea a principe, saltim Eb Dnmitiano, Mart. lib. 2. Nigr. i. λ multo magis sub Traiano λ sequentibus Imperatoribus. Plin. lib. a. epis I 3. lib. 7. epise. 16.
lib. io. eris. 2. ω 93. Non t mere tamen d batur, nisi utrili sique parentis anni computati , Asimul ducti centum iratui se dicerentur. Augustin. lib. a. a N. Iuliam. Multa potius, quam bona, de hoc iure liberorum diste ruit M. Veta Maurus. in opere de 1υνe Iiberarum , recuso in Thesaur. juris eis. Tom I. p. 963. Hein. Iure liberortim excluseri t. *7. s. I. D. de ext . quod possunt,
qui tres liberos superstites Romae vel in Italia quatuor , vel quinque iit' prouinciis habent pr. Ins.
de ex s. sui. Errabat ergo Italus
ille, sive provincialis , in specie
gabat, excusatum credebat. Lia ERT ab aliquo inanim. missa i. 46. o. de ν'. nut. e
que Iibe ri etiam adpellatione continetur l. 172. D. deverb. fgnis His verbis Liberiis libertabusque meis libertum libertae testatoris non
contineri I. ina. D. eod..tit. I s, quatenus se
vituti opponitur, dei iniente Cicerone Para x. s. est potestas vivendi, ut velis, vel ut Florentinus noster describit , naturalis facultas eius , quod cuique iacere
Iibet, nisi siquid vi, aut iure prohibeatur l. 4. D. de flat. bom. Quod Per . Sar. v. 8S. his
quam meus a Praetore receis : Ciu
mihi non liceat, iussit quodcum que voluntas, Excepto si quid Massuri rubrica notavit' In definitione autem Florentini pa ticula nisi vim non habet excludendi notionem libertatis ab eo qui vim patitur etiam iniustam,
vel qui lege. civili tenetur , vel etiam pacto , quo quis se ad quid
in specie praestandum obligavit. Notanda vero est duplicis lignis iacatiua libertas . Una absoluta, qua nempe quis a nullo homine dependet , seu nullius voluntatem pro iussu habere a se servandam. A ltera nec absoluta , qua quis , alias ab imperio civili, vel patria potestate dependens nullius dominio est sit biectus , qualis erat libertas civis sive paterfamilias suique iuris fuerit, sive filius familias: Imperium autem ei vile a d minio diversum hete sacio. Illud enim in ea tantum se exserit, quae a fine ciuitatis assi quendo depcndeat, dominium vero sive imperantis sive privati in hominem eo extenditur, ut hic nihil muni habeat , quod quidem imperio civili
non continetur , ut enim contineatur finis civitatis minime re
quirit. Ut autenm servi alii sunt privatorum, alii reipii blicae , hinc libertas servituti opposita definienda fuit, qua quis nullius , ne rei publicae quidem, dominio est subrectus, praeter patriam potestatem, quae apud Romanos antiquissimos pro dominio erat , quamvis filiis ilias liberi dicerentur. Triplex libo tas est , ait Al
son. in gripho v. 6 . videlicet να- δεα , per quam civitatem Romanam manumisii is consequitur, Larino, & dedititia. Via. supra art.
iustum sub fili. Iussa & Iegitima L pleni ma libertas vocatur I. I.
Quo genere ex jure Quiritium li
55쪽
berum quem fieri, ait Seneca M.
3. not. cuael . Eadem est libertas vera in I. un. f. Io. C. de La
tio. II tolt. ceu ex verbis i piis L opposita libertate intelligitur , Unde hic palmam advertario suo
Jano Grutero concedit Dion usi Gotho redus conject. 9 var. le'. a Senec. p. I 8. duin veram libertatem de praesente, A non in diem dilata , interpretatur, eamque con iecturam testimonio Senecae Eps. Σ. fulcire nititur , quum tamen
de philosophica libertate , de qua
. Eiusdem Iibertatis L hae species sunt dijecta , A sdeicommissa ia, de quibus suis locis. ,
Libritas aliquando κατest ingenuitas. : Et ita accipienda est libertas in I. 2. ρν. C. Th. de laberes. caus ubi Constantinus N. negat, liberta: em , id est iu- genuitatem , filiis eripi posse a parentibus. Constat enim fi lios a patribus ter venumdari potuisse ex instituto Romuli, ceu docet Dionys. Halicam. Et ingenuos κατιταχλο dichos ene liberos, ex I. . D. de ius.' π iur. patet. Ubeestaris xstimatio ad infinitum extenditur I. S. 3. tili. D. rat. stem. habit. Infinita est restimatio libertatis t. 176. I. uis. D. de vera. 1ur. Liber as intestimabilis res est I. ios, D. de reg. juν. pecu nia lui non potest, nee repararI
Libertatem impInere I. insti. D. de bon. Iiberi. I. . D. da manum. υἰud. Quae phrasis ducta ab eo , quod captivi servi , vindicta manumittendi, lictoris virga imponi solebat. Libe, las etiam aliquando est iur-tas juris, vel emancipatio . Sic libertas levitatis paeternae testis l. Nn. in sa. C. de sentent. paJ. Liberias opponitur servitutibus, per exmque aedes la praedia , seruitutibus , sublatis , liberantur ι.
. iar. D. de Uus. ω disti . cuiusmodi libertatem usucapi potest notum eii ex ι. 8. β. υις. D.
Libertas etiam avibus, ia seris, quae custodi humana non coercentur, tribuitur. Naturalem enim libertatem recipere aves, feraeque intelliguntur, quum in suam naturalem laxitatem pervenerunt, vel oculos nostros effugerunt, vel
ita sunt in conspectu nostro , ut dissicilis sit earum persequutio . l.
vel amit ι posses. g. I 2. IV. dorer. dis. Quo loquendi genere Arrianus lib. 3. di s. epictet. c. 26. p. q. o. sq. usus ulta his verbis,
Nihilominus patefacto qualicum que exitu exsiliunt. Adeo prorsus sunt ad petentes libertatis istius na'. .
Diversa ab his est libertas philosopbica , quam Seneca Epis. 6 I. definit , nulli rei servire , ii ni
necessitati , nullis casibus, sortu- inam in aequum deducere. Et libro cui titulus est in sapientem
non cadere injuriam c. I9. libertatem esse , est, animum opponere injuriis , R eum facere te , ex quo solo sibi gaudenda veniant,
exteriora deducere a se , ne inquieta agenda sit vita , omnium
risu; , omnium liεguas timenti . Et hanc libertatem cum illa iuris gentium comparans Epis. VIII. Philosophice , inquit, servias, opor- itet, ut tibi continzat vera libertas . Non dissertur in diem, qui se illi subjecit, A tradidit t. statim circumagitur. Hoc enim i sum, servire philosophiae libertas est. Idem Epis. 8o. Itaque , inquit , in tabellas vanum coniicitur nomen libertatis , quum nec
qui emerunt , habent , nec qui ven
56쪽
vendiderunt. Tibi des oportet istud bonum , a te petas . Liberate primum metu mortis, illa nobis primum jugum imponit, deinde metu paupertatis . Sed his quidem libertas philosophica de qua Stoici tam magnifice loquuntur , ad jus civile non pertinet. LIBERTI Nus, Libeνtina, Zc ingenua opponuntur l. 2. D. ad SC. Tert&II. Libertina pro liberta I. 23. t. p. l. a I. I. 56. I. 8. D. de rit. Πυρα. Senec. QU. II. Libertina conditio, cuius etiamessicietur homo liber, qui se vendidit , si manumittatur I. 21. 29. de fat. ho m. Libertimae personae l. 2. D. de oper. βτυ. progenies t. titt. C. de in D lat. ex os. LIER I Ni To, libertinorum status, & conditiovi. 14. D. de probat. ει ρ sm. Ea Id ingenuitas opponuntur i. 32. 3. 7. D. de rec. arbitr. I.qo. C. de libera . cauis. LI ROMUs opponitur ingenuo I. 8. I. 7. D. de man. Libertini
enim sunt, qui ex iusta seruitute manumissi sunt l. 6. II. de flat. hora.znisi quis fuerit ex ea i eroitu te manumissus, in quam vel a Patre venumdatus, vel ob aes alienum addictus , vel noxae a patre deditus, vel ab hostibus captus. Hi enim mali umiis, non libertini erant, sed ingemui Pauli. I. Sent. 1. Quinctii. Tu i. orat. s. e. 3. declama II. g. . Ins. quib. mod. patν. pos . solυ. vid. Cuia c. II obf9. Libertinus frius , & verus filius separantur in I. 9. c. de ingen.
Libertini ergo manumissione tantum constituuntur l. 9. Co9. de ingen. manum. Qui nihil. lib. j. Ins. e. Io. Qui servus est , si manumittatur, sit libertinus , non etiam addictus. Et lib. q. e. q.
ubi plenius ia fusius idem arguis euerrium tractat : Servus,quum
manumittitur, fit libertimus. Sed L Iib. I. e. i. Libertinis detrahenda est auctoritas. Licet his testimonium reddere industriae, per quam exierunt de servitute. Et ita libertinum intellige l. 37. D. MV.,liberi. I. L6. I. 32. ι. 3 . 3.tat. l. 2. D. de vis. nut. Liberintini igitur dicebaatur ratione si tus, libe ti ratio me patronorum. Oise l. ad Caii Insit. I. I. p. I. Vid. in ira libertus.
At Appii Claudii Caeci tempo-: ribus , sc deinceps aliquamdiu Iibertinos dicios, non ipsos, qui manumitterentur , sed ingenuos, eri his procreatos , Suetonius ira Claud. e. 23. tradit, quos Graeci Uccant, , . teste Hesy
tur man remi Fortim: seti loci torum siti. Qua voce eodem sensu utitur Dio Cau m. 3 p. 33 I. similiterque Dionys. Halicam lib. 4. p. 226. liberti uortim tribum vocat εξελευ- At Modestinus ex libertis ortos & descendentes αυ- λευ3GIκους adpellat I. I. D. de cxcusOBERT Us, aliquando idem ac libertinus. Sic Ioeyti dicuntur hi, qui de iterant eme serviri. .iu su. D. de jus . oe jων. απε- λιυθερους Graeci vocant I. I 4. D. de excusat. Theoph. pr. Inst. dolibeνι in. Aπελε γερος , inquit,ες; νν
Libertus est , qui ex j s a vel legitima servitute est manumissus. At proprie libertus dicitur , re latione facta ad patronum. , libem tinus ad statum, vel conditionem, uti recte docuit Laur. Valla ED-gaut. lib . . e. I. loquutus omnino de recentioribus. auriston Mic'-rum , quorum fragmenta in Pandectas migrarunt, temporibus. Nam olim ab Appii Claudii Coeci temporibus omnes omnino manumisia
sos It ιtios dictos esse . iam Paullo
57쪽
ante aniculo libertinus notavit Brisson. Iam facile intelliguntur sequentia r Libertum in caussa sue eessionis intestati accipere debemus eum , quem quis ex servi tua te ad civitatem Romanam perduxit, sive sponte, sive necessitate, quoniam rogatus suit et in manu. mittere I. 3 . 3. I. D. de Dis sι it. Libertum in lege Iulia de adulteriis capite de divortiis accipimus etiam eum , qui a patre, Vo , proavo , R ceteris sursum vertant manumissus est l. q. D. He di υorr. Libertorum etiam adpellatione contineri intelliguntur ii, qui eodem testamento vel posteriore loco manumissi sunt l. 2* . D. de verb. segnis Libertorum horum triplex olim erat disserentia. Alii enim erant eiυes Romani , alii Latini , alii Mdii tit. Cives Romani fiebant,qui vindicta, censu , vel testamento, aut , quod a Ccnstantino constiis tutum fuit, in sacro mctis ecis etesiis manumittebantur. Vid. Cie.
in Top. e. z. Ulp. t r. I. β. s.
sis. Theophil. ad . 3. fetibertin. Latini fiebant , qui in eonvivio , vel inter amicos , vel per epitatam, vel ab eo, qui in bonis tantum , non etiam es jure Quiritium, servum habebat, manumittebantur . vid. supra art. Iunia Norbana lex. Dedititii vero, qui vincti tortive aliquando fuerunt , quibusve notae inustae,
ut ex iisdem Ulpiani Cati, A Theophili locis intelligitur , di ex C.
Iussi uias. tit. de Latio. Iiberi. toII. . V da dedit. liberi. toII Quid auistem libertis manumissio conferret, praestaretque , breviter Tertuli. in
plexus eli his verbis : Si famulum tuum libertate mutaveris , & vestis albae nitore , R aurei anu ii honore , D patroni nomine , ac tribu, mensaque honoratur. Quincti Iian. lib. 7. e Propria lil-beri, quae nemo habet, nisi liber
praenomen , nomen , cognomeri , tribum . Unde Pers. Sat. I. ras . de seroo manumisso: Verterit hunc dominus, momento turbinis evit
Marcus Dama. Id est , qui prius
unico servili Damae nomine adpellabatur , jam incipit praen men Marci serre. Libeνtus avitus . Vid. supra arta
Libeνtur civitatis I. s. q. T. D de diυis. rer. uemadmodum enim A civitatibus , & templis suis erant servi, quorum illi publicis, hi a Diis Deabusque ad pellabantur , ita δε libertos nommodo ei vitatum , sed la templo
rum fuisse, anim2dvertimus. Pri ris generis erant liberii Tarvi sinorum , apud Gruter. p. 83. II. Celeiensium ibid. pag. LII. S. Taurinorum pag. 7. 8. Alfinensium p. LIII. I. Narbonensium p. 986. 2. Tergestinoruni apud Rei nec Clas . I9. in r. 3 s. ubi plura notavit vir iste doctissimus p. 89o. Posterioris generis libertam nevis apud Cic. in Drυina t. c. 17. liberti sciuneris Er=cinae pud
Gruter. p. Io 6. I. Hos vero ia
manumissos in Deorum templis mansisse, & adparuis te sacerdotibus , discimua ex sermula fideicommissi Attiae loci. I. I. D. de
Lib., si ecclesiae memorantur ine. de libertis j. ne vero ea L. I a. qu. 2. s.c. Ionginquitate ibid. Libertus orcinus , ut habet vetus Glossarium, qui in resia mento eisis, qui apud Orctim . id est, qui est mortuus , manumittitur. Vid. infra art. Orcinus. L I B I D o pro Venereae Vola talis stimulis , adpetituque usurpatur I. 3 . D. I. X a. b. 2. D eis D r. l. 3. I. . D. ad Leg. Co nel. de sicar. ι. I. C. de suo' πυρι. l. 23. C. ad Ieg. tui. de asili. I i. c. ad SC. Gaud. I. I.'D. de extraord. crim.
58쪽
PraUa voluntate . Sua tibidine,
id est , arbitrio voluntatis ι. 3. C. per quas pιά. nob Libido prave consulenti uin iudicum ι. 6 I. c. Th. de decur. Libidinum omnium servus I. . C. Theod. de sent. pass. Libido , ut ait Donatus in Hecyri . a. β. a. est quae ibet voluntas emere suscepta. Idem in Phorm. Act. . fc. . ad haec verba: Dum libido eadem haec manet. Bene sinquit, libidinem posuit pro VO-Iuntate hominis incerti, A levis. Hera id. ad Amob. lib. 3. p. IIo.
Libidinem sepe dicunt Latini ,
quam Graeci νοσ:ν , quumanati rati , di eo co impetu ferimur ad aliquid sine ratione . Lia ITINARIUS , quem Graeci vocant , qui funera curat I. I. I. 8. D. de ins irον. di apud Senec. lib. 6. de mef. e. 38. a Libitina, cujus in
id est, quae ad funera pertinebant, venibant , ut auctor eli 7: utarch. Ibae i. Rom. Vetus Gloisarium t
LIBON NυMSC. quo LN pis Corneliae de falsis poena adversus eos consti tuta est, qui in alterius testamento , vel eo dieillis 1egatum,hereditatemve sibi sua mariu adscripsissent νυbr. D. de Leg. cornet. de fals s de s C. Libon.
Ae his , quae pro non fripe. hab. δεd hoe S C. Paullus , ut Indice Pisano constat, librum singularem seripserat , eique Claudianum con iunxerat. Ae plane in eamdem sententiam edictu in C. Claudii scrii tum fuerat, ut ostendit I. II. D. de Leg. Coνn. de faIL. I. 3. C.
de his qui sibi ad ferib. fCi utique
nomine in I. I. I. 3. D. de te, i. martit. I. I . pr. I. II. f. a. D.
a Leg. Corn. de DIT. ι 3. l. tili. C. deibis, qui sibi a scrib. Libo. manum hop intelligendum est.
Conditum est hoe SCum anno eb V. C. 76 q. T. statilio Tauro,ia L. Scribonio Libone Coss. non Statilio or υνο Cor. uti est apud Pariar. IV. Mot .s Rom. tir S. I. 7. Unum enim hominem significant Statilius ti Taurus.
Libra auri l.. i. β. 3. D. δε Ξeie. libere. Hanc septuagintati duorum solidorum esse des niunt : Libram vero argenti quinis solidis auli ant I. I. C. do
suscepi. oe artar. t. Gn. C. de arg. prael. Unus autem aureus eiscit. libras aeris et . I. I. C. de eoisat.
Q. Libram vero aurci & pondo pro iisdem usurpat Pomponius in
Sic decem libra in auri mulctam subire, & sub viginti librarum ausri interminatione. Jubeo signum Dei ex lib=is centum in illa saera Me, & in patria statui subseri tione nominis mei I.ῖ8. I. Mit.
Libra pro statera . Te. ais ad libra pensa aEhiberi nou potest Ulpian. tit. ψo. I. 3. sed inani. fessum est, ibi legendum eme, aut libripens. Id iam observavit Cuiacius, nee aliter ediderunt Clia rondas, L Schulimg.ρ 627. Hein.
stamentorum genus suisse , ait, per familie emancipationem , cui aes ti libra adhibebatur. Add Ulpian. ibid b. a. Justinian. g. I. IV. de tectam. orian. & ibi Theophil.
qualitate I. I. 1. i. D. de via γitin. pubi. νe'. Utitur eadem voce , sed alio seni R Seneca NaturaI. ava'. lib. I. c. I a. oe Iib. 3. e. x s. o da benes lib. 6. e. χα. Est enim libramentum i pium per libram exa men. Libramentum examinis l. r. c. Th. de petit. Er ultr. da .
59쪽
de rete t. arbitr. Linn ARE, Ponderare. Caelestes praescriptiones , quas non ante praecelsa sedes tua libravit ι. C. Tis d. de cohort. Librata impendia i. a. C. Neod. de expens Iud. LIBRARIA, librorum ossicina, seu librariorum taberna, &
riis qui eam historiam descripserant erueti vis. Pallad. de revus. in praef. Sed quod volumina haee ruris colendi serius quam iusseras scripta sunt, Lib ανii manus segnior secit, cuius ego tarditatem numquam maligne aestimo. Libνa. tim in transcribendis st i puta tionis verbis errasse, scribitur Lo a.
nymo Episs. ad Nisiam litterarum scriptores , a libris & cortiribus
arborum , qυibus veteres ante chartie δ: membranae usum ut bantur. librarios ad Je trusos ante ait. Et ait Iibrarios accipe in I. asD. de rei vimi. t 1 . I. D. densisse. ι. 7. F. . D. de beνt. ex quibus, socis .cod huius. modi minii terium servorum, etiam impuberem opera usos esse veteres discimuS. Sic li libris saccipe in I 6. 3.s. D. de extraor9.erenit. R λι matri apud Modestinuin I. is. D. de exesiat. Alm xander seuerus Imp. post meri-
. .dianas horas subscriptioni. rc l. ctioni epistolarum seinperdidedit operam, ita ' ab epistolis, A libellis di a memoria semper exi
simini, relegentibus. cuncta libνα
videntur tamen S.Iibrarii dicti, qui conglutinandis, compirigendisque membranis, librisque, Peram dabam eam , quae describitur ι. δ. b. I. D. de legat. I. Talis sane tuit structor librarius, si ibi recte lestit Reines CI I. XI. Inscr. x I. p. 6so. Idem eadem CD T. xy. Insorii 13. edidit aliud vetus monimentum , ex quo intelligimus et ancillas ei sive scribendorum , sive compingendorum librorum perae adhiberi consuevisse. Laudatur enim ibi Meti a Junia Libra-
Librarii L in castris fuerunt, ut & Veget. lita a. de mitit. c. 7. docet, qui rationes ad milites pestinentes in libros Dinominentarios referebant. Hinc L brarii ea ueσ-rum , depositorum, oe horreorum inter ministeria imilitaria recensen
Librarii eaducorum , qui caduca legionum, quorum I Q. 6. I p. D. ere Iobri sit mentio, in libros rei erebant, ut idem veget.
ιib. 2. e. 2 o. comprobat. Sueton.
in Domit. e. 7. Geminari legionum callia prohibuit, nec plus. quam mille nuinos a quoquam in ligna deponi, quod L. Antonini apud duarum legionum hibernares ''vas moliens , fiduciam ce Pute etiam x depolitorum summa viciebatur. Librarii horreortim iiderii cum illisi, qui in antiquo lapide ad pellantur a rarionibus mia ιιιaras 1. umenti 'id est, qui specie ruin si scalium,& annonariarum, in horreis conditarum , rationes huminia abant l. 6. C. de suspee i. praepossis are. Librarii etiam inter decuriales
60쪽
Tuni inventos ductuς di modos docili alibratione ostendit. Quod vocabulum usurpant Traianus , di Plinius lib. Io. epise. 6 9. 7 Q. RFronti n. lib. 2. de aqua tiΗ. Ceis rerum in a. I. I. C. de excus aν
ri f. quid manus Triboniani praestiterit , intelliget, qui eam cum illa , quae sub eodem titulo Codi cis Theodosiani legitur, eontulerit.
Linop pNs adpellatur, qui in mancipationibus flateram teneis hae , ut est hodie apud Caium scriptum lib. I. IV. rit. 6. 9. 3.ε quem tamen auctorem;seripssse probabile est , qu. libram aeneam renebat. Sic enim Boeth. in pie. Cicer n. lib. 3. & Priscianus lib. 6. Casi ,erba de nexu facie n. do referentes scriptum habent. Mancipationem utique factam ceristis verbis, Itbνipevde & quinque testibus praesentibus , Ulpian. eit. o. I. I. tradit. Plin. Iib. 33. e. 33. Et militum stipendiori im , hoc est, stipis ponderandae pensatores, libripendes dicuntur. Quae suetudine in his enationibus,
quae mancipi . sunt , etiam nunc libra interponitur. Tertuli. abess. Marcian. lib. 2. e. 6. Adscripta
O illi quas libripens e ncipatia Des boni libertas , oe p testas. Sed & in testamento , quo 'perses ti libram , id est, s r imahi
Mariam mancipationem fiebat, ii-bripens adhibebatur , ut idem Ul-Pianus docet tit. 23. F. I. Iustinianus, . r. IV. de tectam. Orsin. R Ruinctilian. Declam. 3o8. In antiquo quodam vocabulario scrip-xuin est: Librapeus dieitur libram tenens,, quod de eius manibus pendeat libra, vel libram pendentem sustineat. l. ICEN sopro Neitum in I. c. Tis..da vis. quod tamquam Parum latiuum corrige ex ι. i.
euram legitur. LICEM TE R. si illiis citra nostrae adnotationis indultum id licenteν exegerit, severissimae sub iaceat ultioni I. 29. C. N. daeurs pubi. id eii, temerario aula. LICENTI A pro facultate ,
vel potestate aliquid faciendi. Sie
Iicentia est , ad noxalem caussam transire I. 4. g. I. D. de noxal. are. Licentiam dare l. I. D. ralib. eausi. denegare I. 3. D. qui, ad libere. habere I. 33. D. de Iegat. I. Liceuria patet I.8. C. noro dot. mul. permittitur l. s. c. de νei Nind. Licentia p6 est a tis I. a. C. commvn. de f&etes
Plerumque tamen in deteriorem partem accipitur pro te e rario ausu, Et in I. 2I. C. ad Ieg. itii. de adult. l. II. C. de acetis. l. s. C. Theo eod. xit. I. 9. C.
de υectigat. 9 eommissL I c E R E , ut Cicero Philipp. 13. e.6. eX ponit, dicimus , quod legibus ,rquodsemore maiorum, institutisque conceditur. Neque e
nim quod quisque potest , id ti
licet: nec si non obstatur,4propterea permittitur. Sie in Edicto Praetoris, ex quibus rati s maiori
quod eius per leges , plebiscita , SCa, edicta, decretaque principum
Iicebit ι.. I. in su. I. 28. ,. 2.D. iacto tit, Add. I. 7. g. Iq. D. de pact. I. 7. I. uir. D. quod mee. ea s. Quum vero quaedam permittant leges , c hoc est impune seri sinant quae virtuti & honestati
liquando quoci licet ei Opponitur, quo honesttim vel titile est. Non e nim omne , quod licet , honestum est l. I 44. D. de reg. ivnsemper in coniunctionibus non solum quid liceat. considerandum