Disquisitio

발행: 1854년

분량: 30페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

11쪽

eaquo ipsa Da Luea tumum evaporare roliando oro erepat. Alia etism , et pes: lior: responsiono obviam ire in hune celeberrimum auctorem juvat. Et notandum. quod eausa alicujus prohibitionis saepe saepius una potissimum eminet. quin aliae causae, quae evenire, aut exeogitari possent, prohibitionem eamdem im .pellant. ac in illa potiori causa innodentur. Talis hei e casus occurrit. Quid auio Tridentinum praestabant muneris metropolibani Ampla quidem auctoritato suffraganeis supereminebant. juramento obedientias sibi esse devinctos illos. ia. ordinatimo jubebant. eosdem censuris innodare, ast so vocare. eorumque dioereses visitare poterant. IIaec omnia, atque alia ejusdem generis Tridentinum abolevit. IIujusmodi, ut ita dicam, metropolitanorum exauctoratio magni momenti erat existimanda . utpote illa. qua, multo jugo, magnisque ambagibui sussraganeos liberaverat. Quare no daretur ansa, ut vetus

exotellium auetoritatis motropoliticae quovis modo pedetentim obreperet. bene vetitum fuit ipsis qualemcumque . praeterquam in casibus a Tridentino exceptis . episcopalium insularum pandero in suffraganei dioecesi explicationem, quae olim praeeminentiam, atquctauetoritatem liquido significabant. s ride efregium opus. r eeelesia sileo plenamente inso malo dei p. Fumpo Mevia d. e. d. G. . nostria. T. pM. Ios. Cum igitur ab hae pe- eulia et eausa prohibitio nuper enueleata oriatur . altera quas addiici posset causa , quod ornamentis alieni episcopi episcopalibus jus dioeeesani perturbetur. vel nulla, vel vaga. aut incerta remanet, neque aliquid contra resolutionem meam probat: eo vel magis, quod sensus Tridentini contra talia ornamenta vario exponitur ab auctoribus. quide usu ipsorum, ut supra ait Mendo. adhuc certant. Undo nequo negotium mihi sa-ressit Do Luea; argumenta quae attuli adhuc a vi. si quam habent. propter auctoritatem tanti viri non enervantur, et resolutio, cui adhaerere generosuri censeo. in tuto

Consuetudinis, et praeseriptionis ratio ex laeto diceresanorum. insignia. opiscopalia extraneis episeopis inhibente. quas mihi haee scribenti quidam sano doeius objecit, non es- lineat adamussim ad rem. Non consuetudinis, quae supponit et emunitatem suis repelitis actibus legem destruentem, et Principem vel consentientem , vel punientem. Nihil ex bis hie habet locum; cum solus episeopus dioeeesanus insignia illa inhibere supponitur. Non praescriptionis, quoniam diceresanus est. qui pro se, atque in domo sua hujusmodi

inhibitione ossiciat; quin alter aequo iure. et paribus viribus illi ore uerat. Quapropte videtur in hoc eam applicandum dioeeesano illud potissimum plinei pium: quod Princi- his tactum in rem domesu eam subditi, ob pr grandem potentiam, quae in ipso prae

Disit iaces by Cooste

12쪽

sumitur, non potest praeseriptionis favorem sibi vindieare. Nescio tamen utrum in easu nostro eonditio illa, quae est veluti praescriptionis prima. sciliret genus quoddam . ut ita di eam . bonao sidet . adveniat, quando simplicia ornamenta episcopalia a dioeeesano exstraneis episcopis volantur: eum hoc, quod dioecesani obtendunt ius. non clare,. et stri- ete. ut a nobis hucusque demonstratum est. ex Tridentino eruitur. Veiantur, vel quia opinio insignibu, adventu episcopi eontraria magis arridet, vel quia unusquisquo in ditiore sua vult omnimodo superior haberi. Quare eonsuetudo . et praescriptio eum ad casum non quadtent, neque aliquid heie coneludere videntur. Evolvendum ad hunc heum videretur, qualia se habeant lusignia episeopalia a ueto, ritatem, et jurisdietionem exprimentia . et qualia , quas in simplici hornatu personam comitanto . contineantur et eum illa majora . atque haec minora aliqui a uel ores vocareeonsuevere. Sed ne in longum disquisitio abeat. haec atque alia missa faciens. dico: id. quando evenit. prudentia. et recta ratiocinatione. maximo a certa consuetudine, et aliis legibus, si quao adunt, desiniendum, omnibus utique bens perpensis circumstantiis. rebusquo saepe saepius non. ab'oluto, sed relativo consideratis. Quare, exempli gratia. bMeuius , qui dominationem praese ferro videretur. duetus a clerico pro episeopo in Cora ris processione. postquam episcopus ipso in templo eo usus est nihil aliud eerta arguere potest, quam personae simplex ornamentum. IIveusquo a me ingenuo, atquo ut mihi persuasum est, enucleata eerto non militant pro reliquis praelatis. etiam regularibus . insulis episcopalibus donatis: quas ipsi ad meram suae dignitatis significationem, eum pro eisdem non eadem instet rationum parilitas. vo.Latque Alexander VII, ut supra indieatum est. adhibero libero in publicum, quando oc- eurrit in processionibus, nequeunt. Quamvis, quae edissere placuit, jurl episcoporum alienigenarum suffragari videantur. attamen in his certe respectum mutuao dilectionis. et urbanitatis inter episeopos habendum esso nemo recusabit; ae potissimum quando dicoeesaniis miti animo, perpolitisquo moribus commendatur; qualis hodie Deo adjuvanto in hujus panormitanae archidia3cesia levamen archiepiscopus oppido. nobilis, illustrissimus, et reverendissimus Dominus v. OM I Nas , vicario multae laudis rmo D. Antonino ea nonico Cervello eomitatus. praefulget. Cum haee do ornamentis episeopalibus in alieno territorio. quas nullam alienae jurisdieti nis significationem in vero eonee pia praeseterunt, pertractassem, rogo lectorem utique non obliviscatur . mo quaestionem non absoluta tantum sed respectu ad proeessionem cor

potis Christi ex Gregorii XIII saeuitato attigisse, quod multum hujus resolutionis meae

momentis virium praestat. eamque tutiori obtutu repraesentat. Ex dictis ergo eruitur. beno se gessisse, et nullius justae querimoniae reum si redis

didisse episcopum Benso, quando letens in collegiali Constantiniana ecelesia Mansionis

13쪽

munus reeloris, quod laudabiliter . et strenus usquo adhue gerit . eum solomniter in procrisione ab ipsa eeclesia foras . et fere propo ejusdem ambilum, deserret anno mille. simo octingentesimo quinquagesimo recundo, dis vigesima junii . venerabile saeramenium; jussit, ut ante se per vias, plateasque, mitra sui ipsius, et baculus, ut moris est d pud epi, pos . in processionibus meantes, deferrentur. Ut rei huie praefatus episeopus navaret operam. adnisus quoque est Inquisitor noster, maxima nobili lato deeorus. d

minus D. Antoninus de Spuelles, dux Caecabi, lum quia juris ecclesiastici peritus. tumeliam, ne ordinis Constantinis ni, qnem is deperit, solemnitas. ae relligio in Christum, velamine sacramentali leetum, ulla celebriori pompa deseerent.

VII. Inter haec, mihi praelo hane meam disquisitionem eommittenti, oecurrit prao manibus decretum quoddam a sacra rituum eongregationo id januarii Im2 latum , -- is meo argumento amne . Inquirebat inter alia ab ipsa congregatione reverendissimus Ioannes Antonius Triderieus Baudius . episcopus in partibus Arethusinus , archidia resis eoloniensis Suilia ganeus, ac illius metropolitanae ecclesiae canonicus: ae an episcoeu pus, nempe idem ipso Baudius, titularis suffraganeus, canonieatum, vel dignitatemu in capitulo retinens , possit retinero habitum canonicalem , vel an debeat, uti ha-a hi tu episeopali ordinario inter omela publica, ab alio seu episcopo, seu saeerdote eois a lebrata in eeelesia cathedrali, et in aliis dioeeegeos ecclesiis r nPatres, saeris tuendis ritibus praepositi, cum antea praemonuissent, se memores es steteram rituum eonfragationem. et apostolicαm Sedem eonsuluisse. ut debitus episeopalidipnitati praestetur honor, et reuerentia exibeatur: subiecerunt circa illud, aliaque, dare simili, eirca praelationem titularis episcopi ea nonici inter ea nonicos, dubiar certiorem faetendum esse archiepiscopum coloniensem do ecclesiarum urbis ei rea res lusce eonsuetudine; tuadendo, tii introdueatur iterum in iva metropolitana eeelelia, glauti dereredisnoieitur.- a Itaque in ecclesiis Urbis. praesertim patriarchalibus, haec potissimum a servantur. Episcopi titulares choro addicti adhibent, et adhibero tenentur habitum ora dinarium, quo utuntur episcopi in romana curia; idest rocheltum supra subtanam. et a mantellum violacei coloris . . In missis . . solemnioribus cum indumentis pontifiealibus,

e do lieontia ordinarii. . Et omnia. episcopali dignitate competentia, titularibus episeopis a tribuuntur non intermisso. . v srid. ephem. Ia utenra, e de sol. XXVII fau. ISApap. n. Iam vero haec in rem med in referens . cupio , lector animadvortat: saeram rituum congregationem , Sedemque Apostolicam, cogitationibus honoris. et reverentiae in episeopos quam maximo duci, ita ut Romae, dum omnia dignitati episeopali eompe-

14쪽

tentia absqus intermissione tribuuntiar: episeopis eamnieis insignia eorum relsitudini consentanea, at non vero eanoniealia inter alios emonicos , deeernantur. Quid ergo ni episeopus Constantinae Dominus Benso. ecclesiae Mansionis rector, potuit. ideas de sua dignitato romanas attingens, illasque. ut par erat. praesumens, eum venerabile Saeramentum pras manibus publieo in superius enucleata supplicatione ferret, inphulis suis tantae solemnitati consentaneis, ornatum prodirer certe, ut rector non potis erat, ob ecclesiae suae, ordinisque Constantiniani honorem. a ferendo Sacramento o detrectare. Imo ad hoc quod amodo adigebatur ex saerae rituum eongregationis i 2 junii i6n do. erela. quod sic se habet: a in vesperis autem diei octavae . nempe a Corpore, si fiat et proeessio. deseratur ab eo, qui cantavit vesperas . modo sit dignitas vel eanonteus. v D-tamo, vi supra pag. 33T. Quid r Idem episcopus Benso, ut sententiao aliquorum satis faceret. dobebat veluti simplex sacerdos . ac primus inter collegiales agens , dignitatem suam quodamodo expungens. imo pessundans, sego in publicum committere et Ast. qui paulo anto in celebrandis ossiciis divinis , intra Mansionis ecclesiam omnimodo exemptam nulli . episcopus, mitra, et haculo, aliisquo episeopalibus aeressionibus pra fulgens, cum in eo esset, ut Christum publico ex concessione Gregorii XIII portaret quo paeto potuisset illis se. absquo populi ipsius admirationo, alquo ossensa , et sole. mnitatis turbamento, exueret Si legem aliqui . huic rei adversam, eaquo nobis fueum facere. obtendunt. certe nollent, legem omnia susque deque esse habituram. Nequo alieni territorii extra Mansionis limites cogitationibus tune immorari fas erat, cum, ut saepe saepius dixi. Pontifex Gregorius illud ad tempus pro hac Sanctissimi proeessione infra octavam. libere cuicumque concesserat: admonens postremo cujusvis gradus episcopos . ut hoe in negotio. favori faciendo proni magis magisquo satagerent. En Ponti- seis verba ad ealcem bullae supra numero l. relatae. e. Et nihilominus universis. et singulis . . patriarchis, archiepiscopis, et episcopis, aeu dileetis siliis taeteris locorum ordinariis . . motu simili per praesentes committimus, ae et mandamus, quantenus ipsi . . praesentes literas, et in eis contenta quaecumque,c ubi et quando opus fuerit . . fuerint requisiti, solemniter publicari, eisque in praeae missis emeaeis defensionis praesidio assistentes. faciant praemissa omnia, et singula abu omnibus. quos illa eoncernunt, inviolabiliter observari, ac praedictos interesso hau hontes illis paei fieo frui. et gaudere. BSupponit igitur Pontifex, episcopos, in permisso ab eo taeito, at absque dubio, omnibus eorum territiorio in processionis Corporis in octava . sibi gratanter morem gerere. Territorio igitur panormitano per id temporis, et solemnitatis, tamquam por po tisiciam auctoritatem etiam suo. uti bene poterat episeopus Denso. xplicans in eo suae dignitatis, pro Christo arimis talente, impli uias episeopales. Neque in hoc erat hilum ambigendum do archiepiscopi Pignatelli, nunc e vivis erepti, bono animo, quem rario ad

15쪽

mentem Gregorii, praeessioni hujusmodii ejusque magni seentiori apparatui faventem. Omnis homo prudens , et rectus existimare debebat. Quare superius memoratum decrεtum repetens. dico: quod si Romae omnia episeopali dignitati eo eientia sitularibus episeopo tribuuntur non intermitu. cur eadem etiam in supra dicta solemnitate Panormi non erant

episcopo Benso tribuenda r

At non me fugit, quo compede, quamvis ad speciem, meam vineira videantur resol tionem verba ejusdem decreti, idest: in miuis . . solemnioribus eum indumentis pontiat ealibus, de istentia ordinarii. Utiquo ad speciem , eum casus non sit casu nostro implieitus. Agitur de consuetudino romana, idque eo verum , quo sacra rituum con gElio exortari euras habet archi praesulem coloniensem, ad consuetudinem ipsam in suam archidicoresim introducendam. Quae igitur Romae, licet sapienter, quandoque circa episeopos sunt. legem universalem ubique terrarum. et Panormi, episcopos arctantem. non semper adstruunt. IIoe, tyronibus etiam cognitum, in ipso jure canonico elucet. Agitur de episeopo suifraganao, idest, juxta nostrum loquendi morem, adjutore. et canonico in recte a metropolitana arehiepiscopi coloniensis, scilicet do viro, in omni summa eidem subdito. Quid mirum ergo. ut celsissimi superioris reverentiae, et rectae hujus rei odidi nationi consulatur, quod episcopus Baudius subditus debeat in missis solemnioribus eum indumentis pontificalibus de licentia ordinarii operari 2 Verum isthaee omnia n stro episcopo Benso tantum non quadrant. quantum ipso adiutor non archiepiscopi pa normitani, sed matariensis invenitur, ecclesiaequo ordinis Constantiniani exemptas nullivg rector moderatur, solique Magno Magistro, qui est pius felix augustus Rex nosterra mam,d n. ejusdem ordinis . ad mentem bullae militantia i 18 Clementis XI. vero . et proprio ordinario, et Magno Priori subest. Agitur de re superioris decreti, in nullo ponti si elo diplomalo praesumpta a contra ac in nostro casu evenit. pro quo , ad processionem in octava Corporis peragendam . anus ad insignia episcopalia pandenda, Gregorii Xlli constitutio eum interdum summopere facit. Ad hunc loeum nostrates quidam subjiciebant. Perdinandus Ill siculi legatus Ponti-steis sanetvit, ut elerus Constantinianae Mansionis processionem Corporis, die uno oetidui ab ejusdem festo, posset peragere. TRBDm unus V episcopum Denso rectoremeretesiao collegiali Mansionis constituit. Tantum legati munero fungitur tertius Ferdinandus, quam secundus. Quare cum isto episeopum illi ecclesias rectorem voluerit, certe praesumitur, voluisse etiam, et concessisse veluti legalus, ut idem episcopus, per vias

Disit illed by Coos le

16쪽

ex M

venerabile Meramentum pori usi omnia . quae sunt suas dignitatis episcopalia insignia expliearet; eo vel magis, quod hoc quoque ad decus, et reverentiam Regis Magni Magistri Constantiniani condueit. Sed haec meminissa juvabit; eum ius in magno hoo legati Regis nostri negotio a bulla fideli Benedieli XIII, atquo a certa praescriptione veraciter emonio tantum desumendum, nostrates alii, inter quos ego, autumant. Caeterum , mihi plura deerela circa meam hane resolutionem , Romae edita . evolventi . non occurrit adhue aliquod decretum . quod conceptis verbis illam infirmaret, damnareique . Altamen, ut ex eisdem decretis eruatur quod solidi, et veri aliquid pro una, vel pro altera parte evineat, aestimo iis, quas subjicio, attendendum. Romanae congregationes saepe secundum id. quod quaeritur. respondent; quas nova, vel consuetudino firmata. tantum rationum momentis vel negant. vel concedant, quamvis a novitatibus merito aborro ant: ecclesiasticam auctoritatem abolitam renuunt, atque ex integro creatam

favoro prosequuntur; aliquoties omissis, quae sunt in juris, de quo agitur . merito, ad evadendas, vel sedandas lites applicant responsiones: ad Sanctae Sed is jura, et favores, quod apprime rectum , et justum voco, respiciunt; casibus, locisque peculiaribus provident, quin provisa ad omnes eventus, locosque extendore intendant; do re ipsa aliquid, vel totum. juxta temporum. locorum, personarumque circumstantias, omni in sapientia, et prudentia, diversis temporibus sive laxant, sive astringunt. Ilisce aliisque veluti ro. mana decreta interpretandi regulis, quae illa pervolvendo. collegi, non modo nil adhuc in illis resolutioni meao liquido , et claro adversans, ut supra innui, sed etiam non pavea faventia inveni. Nihilominus quae hucusquo in hae disquisitione, aliisquo Italicis libellis meis a moelaeubrata in lucem prodeunt. et prodiere, meque ipsum ex tota anima, mente, et cordoi ad Petri arcem, nempe ad Romanam Sedem , in qua columna, et firmamentum veritatis in universum orbem exollitur, humilis provolvo, et subigo. Si quid humani ius scribendo erravi, non solummodo ad verbum, sed ad nutum etiam illius Sedis, mihi omni vita carioris, quoniam ab ea fons vitae manat, corrigere, et ad nihilum etiam redigere, Deo adjuvante, salagam . tioe quod catholicus quietamque, eerto etiam magis praestare debet gaeerdos, scriptorque Constantinianus, ob illam, qua is estormatus. ordinis i onstantiniani mentem. Sanet o Petri Sedi continenter devolam. Constantinianus ordo omne hoenum, quod certa maximum habet, ut in commenlationibus meis. j m editis, do privilegiis, et exemptione Constantiniana probavi. id totum ab illa Sede repelli: eui vires ista numquam salis laudatus ordo rependero per saecula tot plaoclaris laetis pro rei holi ea rom na ecclesia, gestivit, et gestit. Sed do quaestione in praesentiarum. et pro mea tenui late, satis saperquo, quam aequi boniquae facere sapiens lector non dedignetur.

17쪽

Lieeat tamen m '. hete, pro raronide, sacerdotes cujuscumque dignitatis obseerare vehementer. ut si quid per haec studia boni in Dei ecclesiam a lserimus, et nostrorum studiorum nervos magis tendere debemus in certamine, ad quod hodie provocamur. Et provocamur 3b hostibus perduellionibus, vaferrimis . ac prisci fuere. nequioribus. nempe Socia- Iistis. Comunistis. Sansimonianis. Illuminatis, vel potius hominibus undequaque tenebricosis, aliisque ejusdem furfuris quam plurimis. qui non modo haeresibus. Meleribusqualiorrendis implieare humatius genus, et summopere juventutem in romanum Pontificem. in Reges. inque eaeteras sublimes potestates a Deo positas, atquo in sacerdotio, fortunisquo praestantes machinantur, sed Deum, Christum, ecclesiam catholicam. uno verbo Religio.nom omnem ex animis, cordibusque omnium, nefario daemonis a malu acli, eradiearo totis medullis entiuntur. Ad quid ergo intendunt i Ut homines ad pecudum conditionem pro- siprnant, societatem universam pessundent, Sanguinem Iesu Christi frustrent, vitamquatuturam oblivioni tradant. praecludantque. Quis non videt de ro nostra ea pitali vehementer agi 2 Provocamur utique ab hujusmodi hostibus verbis. imo blasphemiis. et libri , et dolis , omnique telorum genere, quae ipsi sive in tenebris , si vo in dio acuere

indesinenler rabidi non cessant. Nequo satis est nobis ad retundendum in hoc certamine studiorum praesidium . sed opus etiam est nobis animi meliori virtuto, quae unumquemque nostrum comprehendat.ilissam mei, atque inexpugnabilem esticiat. Loquor do assidua ad Deum preeatione . nam uJleentia norim ex Deo es i. do verae humilitatis spiritu , alque exercitatione non intermissis: nam ubi humiles, ibi opitulatur Deus omnipotens, et misericors , de rerum humanarum abdicatione, non amplius quae sua sunt miserrimis artibus conquaerendo. sed

quae Iesu Christi: mente revolvendo identidem illud Gregorii Magni. Si erso. fratres

earissimi. esse dirites eupilis. rems diuitia8 amate: ei culmen teri honorii quo eritis. ad eoeleste resnum tendite si ploriam dianitatum diligitis, in illa superna a Melorum euria adseribi festinate. Loquor da inculpabili vita, ut si quis eae cideerra est. rereatur, nihil habens malum dieere de nobia. do amore Dei intimis praeeordiis in dies magis magisquo ea lente. do telo animarum. et de tenerrima in Dei param pietate, cui datum est omnes haereses. integrumque avernum pede niveo invincibili conterero. In his aliisque, quae alioquin munus sacerdotalo requirit , en animi nostri vers. et praegrandis virtus. Attamen virtuti huic addamus . quantum tenuitas nostra patitur , viros observantia singulari erga successorem Petri, vi ea rium Christi, Romanum ecelesiao ea tholicae uni.

18쪽

versalem Pontifieom. Deus bono i Nonno Potri do Christi divinitato eonfessio, seu vivida fides exeavit, eomposuitque ecclesiae ipsius tundamentum Fundamentum hoe est po-tra illa, quae . Christo eodem promittento . nullo erit, ut accidit, accidotquo, quali, eumquo averni conatu deturbanda . Si petra in fido. atquis ideo in veritata, sequitur, ab hae fida petram ipsam divinitus sustentari ita, ut una porro, ab altora deseere numis quam possit. Nonne munus pascendi oves. In quibus patres. seu praelati intelliguntur. et agnos. nempe fideles quoscumque . fuit Petro commissum Quid in paseendo designatur, nisi docere. erudire, praediso . regero. et regnare a quod pastor in scias oves, agnosque faciti Ego sum pastor bonus , ait Christus , utrius omni potestate a Patro

plenissimus in eeelesiam, quam erat sanguine suo aequisiturus , ut revera aequisivit. Iam vero ex eo, quod reclesia militans tam divina eget opera, et virtute, ac trium.

phans. tit poto ulraque corpus Christi essicit, et in Deum tendit, quamvis una patiens, et altera gaudens: eum Christus, qui transiturus ersit ad Patrem , militanti Melesiae

Petrum superstitem pastorem , et caput constituisset; nonne opus erat , ut sui ipsius supremi. atque aeterni pastoris potestatem, licet non omnem. Petro eidem quam eumnis alissime eonferret Ego sano emo m eum volutarem, dominum nostrum Iesum Christum respexisse antea Petrum . ni fundamentum, et dehine eeelesiam, ut aedifieium Nam dixit tu es Petru8, et super hane petram aedificabo ecelestam meam: animo et corde fixum haliut . illum voluisse, ut omnia . quas sint pro Animabus in universam hom-m Meietatem eomodo, a Petri inedia auctoritata in hoe mundo derivarent.

heatissimo Papa nostro regia Lx halai, loquitur. et gubernat; orgo inenarrabita ejusdem Pontificia judietum, et plena in universam ecclesiam , si vo coactam, sive dispersam. iurisdietis. Ex hoe unitas, unitatisque omnium cujuscumquo generis, et regionis eath i eorum ligamen, ac fidei. morumque, per omnes aetates , inconcussum tribunal et pro quo gratiis quam maximae sunt Deo habendae, quod numquam error. et mendacium possit Melesiam Boi dissolvere, et nullus siliorum ejus, sicut sidus errans. aut nebula, omni doctrinae exitialis vento circumducatur, agiteturque. Tales certa per romanum Pomtilleem doctrina, et spiritus Christi adspirant, et ad salutem via panditur usquo in s. nem saeculorum, quales ab ipso Christo exordium habuero. At quo pacis posset recto suo munere Pontifex fungi, alienae dominationi obnoxius Quantae, si ita obnoxius esset. in eatholicis suspiciones, Politicae simultates, resistentias

Diuitia sed by CO le

19쪽

illi ad obediendum, et seissiones Maximi ponderis hoe est ad Religionis ipsius vitam. Ludo

non potest Pontifex nisi aut rex, aut marer consistere. Reqnum meum non est de hoe mundo: utique . no so Pontifex implicet in mundi hujus oblectamentis, cor suum divitiis, honoribu uo apponat, mundumquo ipsum pro suo sine respiciat: eum se ipsum, catholi- eosquo omnes ad meliorem mundum . idest ad futuram aeternitatem. in quam humanum omno dissolvitur, impellero tonetur. Itaquo regnum meum non est de hoc mundo illud quod hodio religionis hostes nimis huit et subdolo opponunt. non sonat . arguitque . esse romanum Pontificem ab omni temporali dominatione. et gubernio prohibendum. Ηiseo lieeat adhuc addere: regnum Christi spiritalo non esse do hoc mundo, quatenus non do mundi elementis. sed ex divina gratia conrergit, non a militum legionibus. armisque, sed ex virtutis a coelis roboratur, et stati non ab temporum, hominumquo vici situdinibus. qu. o etiam firmiora regna olim destruxerunt, unquam impetitur. Sed prorogabit go inter ipsas suorum spissas interneciones firmum, et constans, usque ad Sau-

euli diruptionem. Atqui Christus natura erat. atquo est hujus mundi pariter Rex, imo Rex restum, ei dominus dominantium, a quo regalem potes latem illi, qui regnis pra fiunt, mutuantur; ergo amotio ab omni humano gubernio in textu illo pessimo deducitur: et bene Pontifex potest in ditiono sua, ad modulum Christi universalis Regis, etiam regali erigi, ut erigitur, majestate. Pastea de hue tam praee aio . uti liquo argumento dolibasso lanium . hrovicula haec scriptio sinit. At in hoc ipso immorari amoro magno, idem eum fiducia loqui, et co

tra conatus omnes adversos viriliter defendero et en observantia. quae eoelestem in ministerium nostrum virtutem indubitantor adaugebit. Etenim eum in romanum Pontificem propendere animis, sancti omnes studio, et devotiono magna voluere, et purioris

Religionis sit indicium, certo hoc majoris opis frugem a Deo optimo maximo non poteSt non mereri. dtique in romanum Pontisicem propendamus animis, nunc maximo in hac temporum colluvio, in qua hostes vaferrimi illum, ut eaput, labefactando, religionem universam labefactari conantur. Caveamus insimul, no inseiamur ab aura quadam ad speciem, ut quidam enutiunt, inuoeua, sed vero pestilentiali, a protestantibus. ab janienianis, atque ab atheis in romani Pontificis iura, alque attributa equidem profecta, Sametae traditioni, patribusque contraria. Quid ab hujusmodi hominibus, superbia indomabili elatis. erroris, et damni sacerdos catholicus non debet suspicari, et timere. Interim romano Pontifici, alquo Apostolicae Sedi sit presbyter constantinianus, prae iis, verbo, et opero summopero addictus, tum grati animi significatiouo, ob praeclara henesieta ab ecclesia romana in ordinem suum conlata , tum etiam ob exempla majorum Constantinianorum, qui utique pro Pontifice, Sedo Apostolica, ipsaque ecclesia vires, opes, sanguinem . Sequo ipsos i retro anto saecula . exEntiavero : queis in exemplis quantum pro Superil non praestat illud amoris, obsequii, ut eomodi, quod Em I-

20쪽

NANDUs V. Rex , et noster Magnus Magister in Briare in . tunc temporis, malarum artium odio. atque injuria. Gaelao extorrem, assatim contulit 8 Etiam singulari, et integra in Romanum Pontificem observantia magis magisquo strenui, et sortes ad praelianda praelia Domini, quotquot sumus vivo majores, sive minores Saeordotes, evademus. Quid restat' Manum operi, nempe huic tam sancto certamini prolinus admovere. omnes id praestent sacerdotes: ut Constantinianus sacerdos, qui catholi eam fidem tueri jurejurando pro sessus est, nonne voloeloti eotia tu in hanc arenam descendero adstringitur tinam in hisce fraternae vocis monitis sacerdotes universi saperent, et intelligerent, ne ipsos fortasse desidiae suae aliquando poenitere contingat , quod Deus propter magnam bonitatem suam avertat. IIoc unum tandem maineat alta mento repositum: eo audaciones, esse ratioresque hostes religionis extolli, quo sacerdotes debiles, negligentes, limidi, et juxta saeculum prudentes. ab dimicando in illos, conticescunt, atque quiescunt. Finem tandem laetant verbis hiseo meis Beda o venerabilis verba: quod Deus tartantes eum ho

AD NUM. I. ET II.

Ee elegia eollegialia constant in lana Mansionis Panormi pollet ei iam privilegio, nimis admodum

singulari. nempe. ut solemnis suppileailo, sive praeessio Corporis christi. In magno eiusdem s sto. ab ipsa e eelesia. et non a eathedra li egredi debeat. Iloe unde exordium habuerti, paucis ab

sol emus.

Cum Urbanus iv de ereverti per hullam transiturus de hoe Mundo. anno lassa datam. ut solemnitas Corporis Christi eelebraretur in orbe universo, teria quinta post oeia iam Peniem sies: mili lues Theuiontei Panormi. ineolae Mansionis, ut pota illi. qui Corporis testum aliquibus thannis in ipsius Mansionis e celesia et lebrabant, animum obfirmabani suti. quod in eorum ipsa ecclesia. et non in altera Panormi idem corpuris testum esset eelebrandum. Iliue oria esi lis inter ipsos Theutoni eos . et archiepiseopum panormitanum et quia is festum Corporis suae eeclesiae. ut matri. eum petere obtendebat. Post varias diseeptationes utraque pars tulit. aueioritate etiam Ur,hani tu . foedus. ut festivitas Corporis praedicia in Theutoni eorum Mansionis templo seret . oli, quibus tamen exeeptis. Ilaee ferme erant . quae ad haee usque tempora sarta, ei teria habemur: quod eathedralis e celesiae thesaurarius de heat illo in templo prima luee missa saetis elum tacere. Saeramentum in eapsula. quae eadem est feriae quintae in eoena Domini . tepone te . supplicationis tempore ex eapsula ipsa illud e dueer . et in sphaera inelusum are hi episeopo, per vias dueendum tradere. t Fid. io m. a. eonstitiai. ea nonia. et morat. p. Benedieii chia ita eone tota nostri , eae inelbia Me. Ies . . eonsuli. S . num. T. et S. f. 58S Ai eur tu eapsula, et non sursum patenter. ui hodie in more postium est, sub eo nopeo ' Mon.

gliotiua nostet ita respondet. dula aut i qui illi, videlicet, qui testum corporis primi, ah Uthanu

SEARCH

MENU NAVIGATION