장음표시 사용
2쪽
DEI ET APOSTOLICAE SEDI GRATIA
EPISCOPUS MONREGALENSIS ET COMES
PRAELATUS DOMESTICUS S. S. SOLI P0WIFICI ASSISTENS ABBAS COMMENDATARIL PERPETΓΓSAE DALMATII
VENERABILI CLERO clVITATIS ET DIOECESIS Ex quo ad regimen illustris huius Monregalensis Dioece-sis Dei providentia evecti sumus, venerabilis Clerus iucundissima Nobis semper fuit corona, verum gaudium et maxima consolatio, postremis praesertim hisce temporibus non levis discriminis iis omnibus, qui Iesu Christi vestigia Sequuntur Quapropter Nos a generalibus decretis per Paucis exceptis edendis, quod ad ecclesiasticam disciplinam, consulto hactenus abstinuimus, ea mandata satis esse putantes quibus pro variis et rerum et temporum adiunctis Nostrae Dioecesi consulere studebamus. Quum tamen mutatae temporum rationes plus aequo in accuratam ecclesiasticae disciplinae custodiam vim aliquam
3쪽
2 exercere queant, Nostri Pastoralis ossicii esse credidimus sapientibus Nostrorum Antecessorum Constitutionibus qua dam addere, tum ad eandem tuendam disciplinam, tum ad impediendum quominus abusus, qui iam in nonnullis locis irrepserunt, ulterius propagentur. Dum ergo Synodi celebratione pro rebus et temporibus plenius in posterum prospiciemus, nunc, POS ea quae sive una cum Venerabilibus Episcopis Comprovincialibus
Nostris, per Epistolam pastoralem sub die a tulit 849,
sive in conventu Parochorum in aedibus Venerandi huius Seminarii, anno nuper elapso habito, monuimus, invocato Dei auxilio, sequentia edere decreta constituimus.
Confirmamus in primum synodales optimi praedecessoris Nostri Michaelis Casati Constitutiones quas ille edidit annis 3763 et 777, earumque plenam religiosamque observati
nem dicimus, onere adiecto: I. Capitulis tum Ecclesiae Cathedralis, tum Collegiatarum Ecclesiarum, intra mensem, una aut pluriDus vicibus perlegendi capita de ita et honestate Clericorum, de sacrisici Missae, de Cultui et Canonicis, De non viginti capita synodalia Episcopi Antonii Castruccio, quae, ex Dioecesana Synodo, a Canonicis sunt accurate implenda, ac dein communi deliberatione iactas animadversiones ad Nos transmittendi. a. Parochis intra idem temporis spatium cogendi Ecclesiarum succursalium Rectores, appellanos, aliosque Sacerdotes parocciae addictos, iisdemque in unum collectis, eadem capita de ita et honestate Clericorum, et de sacrisci Missae legendi, adiecto capite de Sacerdotibus Aculorum sacellis addictis, indeque factas observationes ad Nos pariter transmittendi. 3. Vicariis oraneis et Parochis intra trium mensium spatium Nobis putes aciendi, quae iam synodulium Consti-
4쪽
lutionum partes non observentur, quibus de caussis in desuetudinem abierint, et utrum, nec ne expediat easdem renovare elapso tempore praestituto rationem Nobis reddent qui commissum officium brevi non impleant.
Quum habitus ecclesiasticus ordini et status dignitati congruere quam maxime intersit, ideo Nos facultati inhaerentes a S. Canonibus, et praesertim a S. ridentino Concilio Episcopis concessae Clericorum dioecesis formam habitus constituendi, ne in Nostro Clero tot et tam varii vestium usurpentur modi, qui a laicis quotidie excogita tur, quibusque Clerici risum haud raro movent, haec decernere cogitavimus i . I.' abitus ecclesiastici nomine, quem singuli Clerici induere debent, vestem talarem, galeum triangulare et collare ex lino albo more ecclesiasticorum a intelligimus; huic habitu tempore aestivo palliolum vulgo mantellina in civitatibus, aliisque saltem locis, quibus aedes ita sunt iunctae, ut regulares efformentur vici, addetur hyemali vero tempore pallium nigri coloris, nec nimium eleganti collari distinctum, nec manicatum, prout penes plerosque Cleri-Cos est in usu.
a. Dum magnopere illos Ecclesiasticos commendamus qui vestem talarem nunquam exuunt, quosque ab aliis imitari vehementer optaremus, in civitatibus praesertim et
locis frequentioribus dioecesis, permittimus nihilominus ut brevior habitus vulgo fracco indui valeat, dummodo nigri sit coloris et ultra genua haud parum demissus in ecclesiasticis vero unctionibus semper exuatur, nec festis diebus eodem uti liceat, praeterquam extra civitates, et OLficiis omnibus in parochiali Ecclesia absolutis omni autem studio illum commendamus, qui penes Nos nuncupatur iracco atramstolica fortasse quia hic solus a Concilio Rom. Permissus suit , quique a parte anteriori unica clauditur
5쪽
globulorum serie, iamque in usu est penes nonnullos graves Ecclesiasticos huius dioecesis. 3. Vetamus ne palam in civitatibus locisque frequenti ribus Clerici prodeant habitu induti vulgo uncupat ρα- letot vel alio habitu breviori peri u lateribus instructo, qui parum differt a primo, quamquam permittimus, ut qui huiusmodi habitus iam sibi quaesiverunt, eos privatim et itineris occasione conterant, ita tamen ut eosdem, vix ac ad locum, quo tendunt, pervenerint, illico deponant. 4. Haec eadem de palliis manicatis vulgo chiri intelligi exoptaremus. Horum autem usum absolute interdicimus, quemadmodum et pilei in uneribus et sepulturis, in quibus Clerici procedere debent capite byreto sacerdotali cooperto, utut hyemali tempore a pallio iisdem pedimittendo non simus alieni. 5. ' Nec Nobis se probat usus, quem nuper in Vexere nonnulli, calceorum e panno utpote quod a gravitate ecclesiastica et a spiritu mortificationis et poenitentiae, qui ab ipsa clericalis habitus forma et colore designatur, est maxime alienum; si quis tamen huiusmodi iam sibi calceamenta paraverit, iisdem liceat uti, dummodo semel monuisse sufficiat, ne in posterum ad eadem reverti coga
6. Vetamus Sacerdotibus omnibus, et Clericis tonsura insignitis, ne barbam sub tempora vulgo sciant*lioni colant, nec crines ita excrescere sinant, ut nimium promissi frontem auresque tegant, tum etiam ne coma adscititia utantur, casu necessitatis excepto, et debita venia interce
s. Pro viribus, et quidem in visceribus D. N. Iesu Christi, omnes venerabiles Sacerdotes exhortamur et ob teStamur, ut eo maiori, quo fieri potest, servore Missam celebrent, debitam praemittant praeparationem, in eaque
6쪽
5 saltem per horae quadrantem perseverent, nec ab Ecclesia exeant, quin per aequale temporis spatium in gratiarum
actione suerint versati iisdem recessum, sacrarum SCientiarum studium assiduum horarum canonicarum devotam recitationem, orationis mentalis, lectionis spiritualis ac visitationis S. Sacramenti quotidianuin exercitium, utpote quae ad propriam et aliorum sanctificationem obtinendam sunt potiora, omni quoque studio commendamus. I. Rectores Ecclesiarum, quorum conscientiam oneramus, Sacerdotes qui in Missae celebratione tertiam saltem
horae partem non impendent 5 , quum iuxta Synodum dioecesanum non sit infra quadrantem cum dimidio contrahenda , primum moneant, sique relabantur, Nobis directo denuntient. Quod quidem intelligatur et de iis, qui
praescriptam praeparationem aut gratiarum actionem mittant.
3. Qui vero, quod Deus avertat, Missae celebrationem infra horae quadrantem contraheret, ne excepta quidem Missa de requiem suspensioni a dioinis Nobis reservatae
4. Eandem suspensionis poenam Pso facto pariter incurret Sacerdos, qui Missam sine patenti tonsura celebrare non dubitaverit , , vel sacrificium offerre sine veste talari, aut saltem sine Diiogio, nigra nempe tunica, non manicata, quae ab humeris usque ad talos producitur 8 . 5. Ad harum vestium vulgo vitum comparationem quod attinet, quae in Synodi dioecesanae capite 8 n. si
sunt opportune constituta renovamus, eorumque executionem Rectorum Ecclesiarum parochialium nec non Sacellorum ruralium religioni committimus, facta etiam iisdem facultate eas vestes, quas indecoras repererint, interdicto subiiciendi. 6.' Maximo ardore ac studio omnes Sacerdotes exhor tamur ut semel saltem in singulas hebdomadas exhomologesim faciant eos vero, qui per integrum mensem huic
7쪽
6 obligationi non satisfecerint, amissae celebratione diebus profestis ipso facto prohibemus, ita tamen, ut haec prohibitio esset cum primum proprium impleverint ossi
I. Animarum Rectoribus nunquam ex animo gravissima obligatio decidat, qua commissum populum singulis
saltem estis diebus verbi divini pabulo enutrire tenentur, iuxta ridentinae Synodi sanctionem, quam etiam urgent Constitutiones Synodales dioecesanae his verbis nec ulla
anni arte sanctissimum hoc et Plane diuinum ministerium Praetermittatur. Contrariam consuetudinem, si alicubi invaluerit, tamquam abusum improbamus. I. Interea singulis Parochis et Ecclesiarum succursalium Bectoribus praecipimus, ut intra mensem, Postquam horum decretorum exemplar acceperint, sibi librum deperiter concinnatum comparent, cui haec inscripti apponetur: Codex arochialis raedicationis. In hoc adnotentur singulae institutiones, quae circa aliquod Christianae doctrinae caput ad populum habentur, additis die et argumento, quaeque in explanatione vangelii titi a Missum parochialem versantur, nec non alii omnes sacri semmones, quos in Ecclesia sive per se, sive per alios reci- rari contigerit. Iic codex Episcopo erit exhibendus toties illi oties ab eo expostulabitur, et etiam singulis annis occasione Pastoralis visitationis sive eidem Episcopo, sive alteri, cui hoc fiterit ossicium commissum. 3. Qui mensem pro eterlabi siverit, quin mandato obtemperaverit adnotandi praedicationis argumenta, iuxta fonstituta in numero praecedenti, ipso facto facultate absolvendi a peccatis Nobis reservatis, aliisque facultatibuso innibus extraordinariis, quas a Nobis impetraverit, carebit; hae tamen reviviscent quum se dictae praescriptioni
8쪽
74. Sacerdotes qui ex peculiari ossicio ad deserviendum in certa Ecclesia non adstringuntur, sciant Ecclesiae parochialis aut subsidiariae illius eiusdem loci in quo sedes firmaverint, servitio Nostra voluntate esse addictos, proindeque teneri, iuxta generalia decreta, pueros in Catechesibus instituere, parochialibus unctionibus talari veste et superpelliceo indutos adesse Deo non in Sacramentorum administratione operam praestare, etiamsi a Parochis haud requirantur ro).5. Id etiam oneris Parochorum conscientiae imponimus ut eos Nobis denuntient, qui intra I dierum spatium huic
praescriptioni non paruerint, et iam nunc declaramus, praeter alias poenas ex Nostra voluntate constituendas haudquaquam sere, ut refractari concessionem aut prorogationem a Nobis obtineant iacultatis poenitentiae Sacramentum administrandi.
S. V. Poenae suspensionis a Dinis Nobis reservatae mmfacto erunt obnoxii:
I. Sacerdotes, ut ut dumtaxat ad tempus in ostra dioe-CeSi commorantes, qui post elapsos quindecim dies ab horum decretorum promulgatione in publicum prodierint tum in locis in quibus sedem habent, tum in aliis intra
dioecesim vestibus induti laicorum more usurpantes Scilicet vel pileum orbiculatum, vel linteam, aut, nisi causa valetudinis, sericam Asciam loco collaris, vel foemoralia
oblongata vulgo Pantaloni. I. Sacerdotes qui spectaculis scenicis interfuerint in theatris, aliisve profanis spectaculis, aut ludis, quae a ioculatoribus, unambulis eiusdemque generis circulatoribus in locis septis habentur vel choreas duxerint, aut iisdem sive publicis, sive privatis peram dederint m).3. Sacerdotes, qui aut ipsi ludere, aut ludentibus spectatores se adiungere non erubuerint in cauponis, in poti
9쪽
8num ossicinis Caffe), in quibuscumque tabernis, aliisque locis ad quae laici convenire consuescunt ad ludendum aut ad legendas ephemerides tum etiam ii qui in huiusmodi locis ephemeridum vetitarum lectioni incubuerint tum demum qui ludis cuiuscumque generis in publicis plateis acviis, aliisque locis populo frequentibus indulserint ia).4.' Sacerdotes, qui operam venationi dederint, nisi civilibus hac de re legibus se se accommodaverint, a Nobis insuper impetrata venia, quam tamen Nos non dabimus nisi vel de eo venationis genere agatur quod sine igneis bulistis exercetur, vel ea conditione ut in loco clauso aedibus contiguo eidem indulgeri dumtaxat possit i3 .
5. ' Sacerdotes, qui, Nobis inconsultis, in proprias aedes iure cohabitationis i 4 mulieres nec consanguinitate, nec assinitate devinctas receperint. Quo in loco monendum, cum iis tantum, quae primo aut secundo consanguinitatis aut affinitatis gradu sunt coniunctae, Sacerdotibus cohabitationem licitam esse; nam si de aliis in remotioribus gradibus constitutis agatur, nisi aut quadragesimum annum attigerint, aut veni Nostra intercesserit, suspensionis poena assicientur. Quam poenam pariter non esstigient, qui, venia a Nobis non impetrata, mensa aut contubernio ultra hebdomadam usi sue in in amiliis non consanguineis, nec assinibus, in quibus mulieres adsint infra quadragesi
6. Sacerdotes, qui, post dies triginta ab horum decretorum promulgatione se ad ancillarum aetatem quod spectat, Dioecesana Synodi praescriptioni non accommodaverint irat'. debitam a Nobis in scriptis veniam impetrando,
Quod tamen non concedemus, nisi vel cum Sacerdote habitent consanguinei, aut affines in primo vel secundo gradu, vel iustae ac probabiles causae Nos impellant. Si qui vero in hisce rerum, de quibus supra diximus versabitur adiunctis, et hanc a nobis facultatem obtinere
10쪽
9 exoptabit, ad os deserat vel proprii parochi, vel vicarii
soranei, si de parocho agatur, testimonium ex quo constet ululam iam conductam, aut conducendam, probatissimis esse moribus. Huic insuper authenticum aliud baptismi testimonium coniungatur. Rectoribus Ecclesiarum, etiam regularibus, sub Obedientiae rueCγt vetamus, ne ad missae celebrationem admittant: I. Sacerdotes qui constitutionem latam sub num. 4. III perfringant a. Sacerdotes tum extraneos tum dioecesanos alibi domicilium habentes, sive saeculares, sive regulares, qui litteris commendatitiis a proprio Ordinario, aut Superiore relatis non sint muniti, nisi fortasse iidem rectores eos probe noverint, atque habeant ut bene moratos Ecclesiasticos, nec in suspicionem adducantur aliqua censura eos esse irretitos 3. Sacerdotes sive extraneos, sive etiam dioecesanos, extra dioecesim tamen
Commorantes, qui post secundam diem, si in hac civitate, et post quintam, si in aliis dioecesis locis, per rectores eosdem a Nobis, aut a Nostro Vicario Getierali facultatem celebrandi non obtinuerint. S. I. Suspensionem a celebratione missae ad quinque dies profestos continuos producendum , Obis ta inen non re- Servatam mm facto incurre ut i*: i. Sacerdotes qui aleae opera in dabunt, ludis praesertim qui di ura sorte appellantur, uti bassetta, et similibus. Permittimus nihilominus ludos sortis lotteris vulgo nuncupatos, illo excepto, qui lingua vernacula appellatur nuocodi Genova 17 . a.' Sacerdotes, qui licito ludo indulgentes in locis noupublicis, talem pecuniae summam exponent, ut a meridie ad meridiem libellas duas amittant, aut aliud quidpiain aequalis pretii tum etiam qui in ludo intra idem temporis spatium ultra duas horas et linidium versabuntur. Quod