Opuscula sua anatomica de respiratione, de monstris aliaque minora

31쪽

D. ALBERTI HALLER

DI A pHRAGMATIS MUSCULIS DISSERTATIO ANATOMICA A

33쪽

AD LECTOREM.

- ro ea, quae sanctissima nobis inter- A cesserat . amicitia, IOHANNI FREDERICO SCHRLIBERO, Regiomontano, Me

dico vere docto, jam ante aliquot annos, scriptum hoc pollicitus fueram. Videbatur haec pars corporis humani minime ignobilissima, non pro dignitate hucusque tractata fuisse.

structura nova diaphragmatis promittitur di multa continet aliena, multis caret, qUae maxime huc spectant, & plagii postulatur publice, a CL DREI INCO URTIO si, Interim dum polio, dum aliis incumbo, prodiit celeberrimum WiNSLO VI opus, quo omnis laudem merendi spes penitus fere prostrata est, ut taceam de COR PER I posthumis tabulis, quae hactenus, dum haec scribo, ad manus non fuerunt. Locorum etiam distantia, uuae SCHREIBERUM , exercituum Rusticorum Medicum, ab homino A a Helve-

34쪽

helveto separat, excusare poterat, quod destinabam silentium. Id tamen integerrimi amici memoriae dedi, ut haec dissertatio publica fieret, de qua pro sua humanitate me lius forte speraverat, quam oportebat. Saltem argumento futura est animi , quo Virum de me bene meritum observo. Caeterum ut hic labor multorum commodis inserviat, primum in votis est. Dabam Bernae Helveticorum Kalendis Ianuariis A. P. C. N.

MDCCXXXIII, set

Σ) Iconem, adjectam primis editionibus, rejeci, tum quod ipse meliorem dederim in 1. fasciculo iconum anatomicarum tum quod longe perfectiores AL-BiNIANAE nunc prostent, uti ipsa etiam ALBI- Ni plenissima descriptio est, ct unice meo tracta- tui id supersit, quod ex vivorum animalium disse Hionibus de actione nobilis inusculi propono.

35쪽

tus, tenuis, imum pectus terminans, obli quosi 3 φρένες HIPPOCRATI qui ejusdem cum heparite nexum notat de Venis p. I 4. Δ φραγμα primum PLATONI in TIMAEO ARISTOTELI de Pari Animal. Lib. III. Cap. X. 13 Sic primus CELSUS Lib. V. Cap. XXVI.

3) Non multum rei anatomicae interest, num Unus num duo, num tres musculi numerentur in septo recte judicante CO PERO Mγοι pario P. I O6. Antiquitus cum easdem partes ejus describerent fere quas nos, pro simplici habitus est. 2nostra memoria ita considerare maluit SCHEL-

36쪽

6 DR MUsCULIs DIA PHRAGMATI s. quo ) fornice, ab anterioribus ad posteriora

Protentus, angulum internum efficiens cum sterno obtusem, cum spina dosi acutum. Al

tissima fornicis ea pars s sin est, quae supra Ve

nae caVae transitum, mediae apon curos eos latus

dextrum 6)essicit, expanso vero tendinosa, non ad

NUM Antro'. Lib. III. Cap. IU. duplicem eta Vo-Iuit, refellente utrumque RIOLANO. Magis hane sententiam confirmavit CASPAR BARTHOLINUS de Dra b- V. Struct. Nov. Triplicem vero fore musculum, si ejus a Dpendices seorsim numerentur, redie SANTOR US observ. Avati Cap.

XIl g observat, ct DRA KE Anthropol Lib. II.

Utcunque hoc exprimunt figurae VES ALII Lib. II Tah VII. EUSTACHII Tab. XX V BIDLOITab. LII. Licet variam hanc convexitatem & altitudinem dissicillimum sit tabulis imitari. Non ergo anterius est altissim uiri sed ejus tendinea expansio omni carnea adhaesione altior in cadavere quod primus notavit Cl STENONIs F. l. c. Neque existimandum, ideo adscendere infra thoracem diaphragma, quod ab aere abdomen replente intra vacuum nee resistens pe6tiis pellatur. Pertuso enim thorace. Et admisso aere, manet altior expansio, licet minor sit diversiitas & fibrae a cartilagine ensiformi cartae perpetuo adscendunt. 63 Haec enim pars expansionis tendineae magis fur sum urgetur a mole hepatis, recte notantibus

37쪽

DE MUSCULIS DIAPHRAGMATIS. 7 adpendicibus solum lumbaribuς, sed & ipsa ori

gine anteriori e X costis & cartilagine ensiformi, altior es . Superius pleurae, & pericardio, in ferius peritonaeo obducitur. Glandulis renatibus, lieni, renibus, oesophago, hepati, Ventriculo varie per membranas, aut immediato adplicatu, adhaeret.

g. N. Diaphragma sornix sive conus elliptoides, est, cujus lectio ad ellipsin adcedit, & in cir

cum serentia positas habet fibras carneas, interiorem Vero eXpansionem tendineam. Ρarn

rurgicis. Vidi Parisiis thoraeem ob empyematis Iraetum apertum in homine, cujus pulmo post fata sanus repertus est, abscesiit interim di aphragma, ct adhaerentem partem hepatis ., depascente.

ct alias similis argumenti historias invenio . Recte hoe renovavit Cl. SANTORINUS Ob

Anat. Cap VIII. f. 3. quia nempe fibrae a carti Iagine ensiformi ortae breviores sunt reliquis, Ia-terales longiores. Veteres omnes fere exfemo. Nem hanc uotarunt, nimiam etiam VIDUS UI, DIUS Anat. L IU. p. et o l. T XLIX. f XIII. me

iusifere UESALIUS L. II. T VII. M ad terram. Alii septum etiam antrorsum prominenS, ut CAROLUS STEPHANUS L. IL p, 24 I. fg. ad C. XXXVII. ct recentiores quidam , vel rotunde coeuns, ut VESLINGIUS 6ntum. T. IX. f. H. VII. vel rescissum, ut HEISTERUS Compend. A 4 Auat.

38쪽

posteriori implantantur musculi a vertebris orti. Altitudo modica est: unius unciae alteriusVe. Sectionis diametri ad obliquos angulos se secant, breVlor eis, quae retrorsum descendit, longior quae latitudine corporis terminatur. Illa fere pollicum seX, haec septem cum dimidio, in mediocri statura.

Adnectitur vero sterno, costis a septima ad duodecimam omnibus, vertebrae dors ultimae vel lumborum primae, deinde secundae & ter Vae, quandoque & quartae. AtqUe primo ori

An t. erit. nuperio . T. III. f XIII. Omnes vero figurae vel pleraeque, delineatae sinat ad dia. phragma ex corpore exemtum, quae solennis e. rat huius musculi administratio, confer LYSER D Anat. L. IV. C. IV. Unde orta STENONIS querela de Musi ct Glavd. p. 8. nullam hucusque

figuram diaphragmatis prodiisse, quae perito sa

tisfacerCf.

s) Linea pinguedinosa sejunctis. Horum mentionem primi injecerunt CARΡVS in Isque &GUINTERUS AN DERNACENSIS in Instit Analom L. II. 4 qui rec e addit a si periori parte cartilaginis ei fiformis oriri. D UGLASSI IS ea descendere scribit Compar Desicription in the M esei p. 84 wINSLO US autem Anac. p 8. Tom. Is recta retrorsum procedere vult. Mihi verum est quod jam STENONlUS observavit: vinnes nempe lineas, quae a vertebris ad costa

39쪽

DE MUSCULIS DIAPHRAGMATIS. 9di ad posteriora tendentibus angustis, brevioribus quam sunt reliquae fibrae carneae, ab adpenclicis sterni facie postica. Inde spatia duo p) relinquuntur fibris vacua, solis membranis pleurae & peritonaei tecta. in cujus cellulosa substantia, plerumque pinguedo reperitur. IO).

Porro oritur fibris carneis a parte interiori hujusque margine inferiori, plurium costarum. Qui lacerti longiores retrorsum sursumque &intro sum arcuati procedunt. Haec adhaesio in septima costa vera esst, in eXtrema parte ossea, per duas tertias cartilaginis, in octava eX cartilagine, in nona, decima, Undecima, eX POrtione osseae partis & cartilagine si i); a duodecima vero tota procedunt fibrae Carneae, quae recta antrorsum adscendunt si a , quae &

xu in ambitum duci possunt, ' dum tensum riget α dum resolutum languet diaphragma, incurvari, convexas esse in thoracem, concavas ad abdomen. si in V INSLOw Tom. II. g. 6 9. io In qua nata steatomata visa sunt dissicilis respiraticinis causae insuperabiles VESLING. sin-ragm. Anat. C IX. KER RING spici g. Ossero.

ΣC Per eadem spatia non valde rarum Cit- insig-Nes ramos mammariae arteriae ad hepar descen

disse. 1 Vide haee apud adcuratissimum V INSLO-

40쪽

IO DR MUsCULIS DIAPHRAGMATIS . aliqua sui portione proximis vertebris, tum borum primae, dorsique duodecimae adhae-xent si 3). Cum transverso, licet ProXimo, nonnisi membrana intercedente jungitur si ). Ad psoam vero & quadratum sis lumborum iste pe

i 3 DO JGLAS Compar. Anat. of Musiles Appenindix INSLOW 661. Inter hane adhaesionem eostam duodecimam fornix est, quem format dia phrygma pone quem psoas ct quadratus adscendunt. DOUGLAS p. 64. i 43 Toto sedulo ante BARTHOLINVM hane ad. haesionem descripsit VES ALIUS de Fabr. Cor Hum. C XXXV ct post eum plerique anatomici idem dogma conservaruid, ut Ι. UALVERDOAnat. L. II. CXXII p 0 94 C. BAUHfNUS Noatr.

L. II p I93. Iidem omnes etiam cum musculo secundoab dominis, nempe obliquo minore, septi fibras concurrere voluerunt. Pro re nova ex bove descripsit BARTHOLINUS Di br. Struct. D. p. 26. & partes laterales diaphragmatis cum transverso confluere, septi raraque cum eo muscu. tum triga stricum emcero ex stimavi L Ueterum

placita repetiit BIDI OLIS ad T. XXVI. An.rt. γ. Hum Res non liquebat CO PERO A oi. Ref. Cap Ι p r 8. Cl. vero SANTORINUS Ob Anat. Cap. IIX. 3. 9 ad partes laterales ct poste

riores utriusque lacertos communicantes enarrat.

ius nonnisi per membra uam laxam costas operiplintem cohaerere , quarum oppositis marginibus inseruntur. Hinc inde vero fibras communicantes

dari, sponte concedit INSLON I. e.