Libri duo ... de controversia hominis et Fortunae / nunc recens ab interitu vindicati, et commentariis in lucem editi: auctore Cypriano a Popma

발행: 1570년

분량: 213페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

11쪽

LIBRI DUO

HENRICI MEDIOLANENSIS VETE

RI POETAE AC PHILOs OPHI

De Controuersia Homini, &Fortunae:

NPNC RECEN AB INTERL

Oνindieati, in ommentariseis lucem editis Auctore

Phrysio. COLONIA AGRIPPINAE,

EX OFFICINA TYPO GRA-

pnica Theodori Graminaei. Anno Salutis M. D.LXX.

12쪽

ni Ad Lectorem

Epigramma.

In luce e tenebris nouus hicproducitur author, Materiam tractans cum grauitate nouam. Forsan in obscuris, conspersuspuluere,iet tis Delituit, nulli notus. author erat. Nunc demum inlucepi ordit tenebrosa pero sim, Secum adfert multas,tilitatis opes. In lucem minime Nenit absq; interprete nudus, In Vatem rχάλiρν qui tibi scit,a est.

Iure refers laudem a cun Zis Opriane, poeta ui in lucem tanti nobile reddis opus. Reddis,marte noua noua Commentariascribis,siua Anga ingenii sint monimenta tui. Est opis egregium, Musis G Apolline dignum, Me dignum es cedro iudice itis opus. Huic nos Irocedat acundus a se poeta: Huic cedis Vati docile Tibulle nouo. carminapodiis habent succo neruosa redunilat, Docilius haudῬnquam reddidit alter opus. Ergo nouo fultor, IIudiosepoemate Lector: crede mihi laventes quae didicisse iuuat.

13쪽

AMPLISSIMO

CLARISSIMO a V VI

Arcani Consilii Regis Hispaniarum Pr sdi, Iureconsulto Clarissim O.

Lato princeps ingeni de loci rinae, teu Marciis Cicero

appellat, AMPLIS--SIME VIGLI, Poe

ta diuino spiritu agitari,&ab ipsis nausis dependθre, earum 6ue

quasi singulari benescio de dono mortalibus commendatos es

se tradidit. Rectὸ ille quidem

prudenter. Nam hi nobis ab ine. u' te aetate quodammodo vita ra a tione

14쪽

tionem commonstrant, quid agedum,quidue declinandum adeo ut non ulli asserere minime addubitauerint poetam solum esse sapientem quod etiam cum Pythagoricis comprobat Aristogenes.

Hi mores&assectiones edocent, res generosas uiucunditate prς-cipiunt .hi reges armare, in bella deducere, naualibus classes immittere, coelum terra: aequora de-icribere, actus hominu adamussim designare,excitare torpetes, laude dignos monere, temerario os retrahere noriit Horum familiaritate atque collo iiiij summi Imperatores, reges,adeoq; tyra ni delactati fuerunt,ut arctissime eorum non sollim amicitiam coluerint verum etiam in summo cultu atque honore illos habile. rint

15쪽

NUNCUPATORIA.

rint Policrates enim Samiorum tyrannus consuetudine usus est Anacreontis: Et Siracusas ad Hisronem profecti sunt Aeschilus&Simonides. Cu Dionysio qui ali. quanto post in Sicili tyrannide adeptus est familiariter vixit Philoxenus. Cu Antigono Macedonum rege cognomine Conota Antagoras Rhodius &Aratus Solesis: de apud Homerum legimus Alcinoo familiarem fuisse Demochum poeta.D.Brutus vir maximus,atque Imperator fortissi, mus magnopere Accium poeta

dilexit, nulla quidem alia decausa praeterqua quod in scribedo caris mine priῖclaro ingenio foret Caius Marius tot triumphis clarus, etsi durior ad studia humanitatis esset, Archia tamen nobilis poe. 3 q,s

16쪽

familiaritate hoc libentius utebatur,quod a nemine doctius res suas Cymbricas conscribi posse

crederet, in quibus laudes tu suae ipsius, tum P. R. celebrarentur.

Quid Domitianus Caesar' Quid

Numerianus Cari filius Nonne poetas suς aetatis non modo summa liberalitates uerunt, sed honoribus etiam amplissimis prosecuti sunt Quid D. Augustus, quata liberalitate,beneuoletia, ac humanitate Virgilium fouit amplexusque fuit. Quem quidem poetarum principem ita adama uit,ut eum a se tristem nunquam discedere pateretur, nec commito teret quicquam a se efflagitari quod non impetratum auferret Nonne Alexander Magnus ob rerum gestarum magnitudinem

17쪽

N UNCUPATORIA

cognominat Homeri ita studio-lsus fuit, ut Iliada eius in omni b. expediti nibus dormies sub pului nari habuerit 'Nonne Lacedemo in ijs olim Thebanam urbem comburentibus hunc versum Pinda,irus pro foribui posuit πινδα ουτῆ μου domo Pindari incendium auerterunt: quod etiam Alexad rumpO- stea fecisse cum Thebas caperet, historici testantur familiae enim Pindari poet: e parci iussit Apollo autem quanti Archilochum poetam fecerit, ex eo apparet, quod cum Archilochi interfecto templum intrare vellet, euhis verbis prohibuit μοοσαων θερα

sarum ministrum interfecisti,exi templo. Quare merito Diuinus il le Pla.

18쪽

Ie Plato in sectiundo de Res ublica

poetam graue plenumq; carmenno sine numinis alicuius instinctu fundere dixisse videtur. Nec tame me latet, quosdam phanatico furore squientes, poetas homines esse fabulosos, licere,eorum que poemata me lacijs ac lasciuiis plena, S Deorum gentilium ineptijs referta. Quamuis longior quidem illa disputatio sit, quam hic tota explicari possit, hoc unutamen illis responsum velim,poetas non ut vita hominum deteri. or atque turpior fieret, sed ut ad bonos mores vitamque honestiorem conducerent, poemata sua proponere voluisse. Nam ut unuatque alterum exemplum addu

cam, Quid sibi vult fictio illa Homerica de Vlysse, quam principe

virum

19쪽

virum' magistratum gerentern calliditate ortitudin sapientia, rerumq; experientia,caeteris prae

stare debere Quid Gigantum

adu ersus Deos concertatio nobis

aluid indicat, quam eorum qui

asDe Opi. max aduersantur, omnia opera inania esse ac vana Cotraque qui piὸ iusteq; vivunt, sconani in loco tutos esse, ut Dei ipsius auxilio nunquam destituantur 'Quid Daphnes in laurum semper virentem metamorphosis 'ne aliud quidem nobis signis ca-bit,qua Virginibus sacris immortalem gloriam a Deo omnium rerum opifice esse praeparata Quid Virgilius alios apud inferos ingens saxum voluere,alios vero radij rotarum districtos pendere testatur, aut quid Licaonis in tu, o pum

20쪽

puma Iouis in vaccam conuer

sio nobis aliud ostendit,quam sce

leratis&peruersis hominibus nomodo varios cruciatus sed aeter

na esse supplicias r parata Quid

de infernis iudicibus commemo, rem Nonne Radamathus Minos S racus,hoc est sceleria conscie n. tia,iusticia diuinat infracta veri, tas damnatos omnes post morte a Deo omnium rerum opifice dis

gregant. varijs pro ut meriti sunt supplicijs afliciunt. Vera sunt, ergori loquutur poeta sed

specie quadam velata Metuebat enim, ut est apud Lactantiit, si cotra publicam persuasionem quid dicerent, ne periculum sibi immineret. Sedit aliquando ad poetam nostrum veniamus, que nos incommunem rei literariae utilitatem

SEARCH

MENU NAVIGATION