장음표시 사용
181쪽
3. G1 Iustus, sed Laurentiit auctor conversionis Eadbaldi restis. - S. Ethelberto Cantuario mina rege anno sexcentesilia decimo Sexto mense Februario vita functo si iccessi Eadbaldus ejus sit lius . tui vivente patre Christi dem suscipere noluerat. Quare Mellitus episcopus Londinen Sis, et Iussus episcopias Rosensis ad partes Galliis secedere coacti sunt, Laurentis arctii episcopo Cantuariensi
beati Petri Apostolorum pri iacipis flaoellis simul eterhortationibus animalo ut in Canti remaneret.
Is post illam exii oriationem et flagella ad Eadbaldum regem Venii, qui, ut audivit quae ab Apostolo
Laurentius perpe8Su esset, extimuit, si Suscepit sidem Christi, et baptigatus, Ecclesia rebUS, Uantum valuit, in omnibus consulere ac saxere cura iis . Revocavit etiam Mellitum et Justum, qui post annum, VH abierant, reversi sunt. u; omnia a
Beda lib. , cap. 6 narrata. Conversio laque a lbaldi regis non a Iusto, ut scribi Baronius, sed a Laurentio peracta, licet ustus postea in eo erudiendo multam operam posueri l. Conversio illa contigit hoc ann0, vel Sequentis, quo Laure/ὶtiuS Oblii, initio. 4. Tempus conversionis Eadbaldi restis mcloiserplicatur. - Reditus pariter Mellit se Iusti in Angliam ad hunc annum Vel ad se litentem perlinent. Fit quidem menti regis Lodbaldi in littoris Bonifacii pap hujus nominis V Iusto ait no DCLXIvdalis quemadmodum et in iis, quas idem Pontifex ad Eduinum Anglorum regem, a Beda lib. 2, a P.
10 recitalis anno DCXXV, ut Suo loco Stendetur, scripsit; sed non illi de con Versione, in recen Speracla suerit, ut Bedam Baronius explicat. Ibi enim Bonifacius V Eadbaldi exe inplum Eduino u orionil, et ob curam in erudiendo adbaldo a Iusto adhibitam, hujus prί0 dicationi et ministerio icinarum gentium salutem committit. Hanc Baronii interpre- talionem Secillus est Pape brocius in Conatu Clironico-His l. ad Boni sacium V, qui arbitratus est, Boni- facium, quem Beda ibidem cap. 9 indical litteras accepisse ex Anglia de spe con et Sionis Eduini regis, post mensem Julium anni DCXXV alas, Superstilem fuisse post diem XXV men Si S ci ob ejusdem anni, quo iamen Anastasius illum sepultu in suisse disertudocet; quia, inquit Pape brociuS, men Sium III Spatium, quod a sine Julii ad Bonifacii bilum intercessisset, angustum nimis S rebus ante ille ras
Scriptas gestis, conversioni Scilicet thel valdi seu Eadbaldi Ethel burgae ejus sororis, et duini cum
ea matrimonio, a Con VerSioni Vertim anno DCXXV,
p0s mense in Iulium, neque de balui mi 0 Eadbaldi, neque de baptismo or0ri Hu actum, quia ille que lio vel Sequenti anno idem Christianam amplexi sunt, sed tantum tunc de mali intolii Ethel buryo cum Eduino, et de hujus baptis in sermosuit, quod in ira mensem unum fieri poluit ac alitumensem Octobrelia Bonifacis pase in Significari, quem ideo nullum dubjum esse debet, quin die xv siclob anni DCXXV, terrae mandatu fuerit; quod tamen Papebi Ociu in annum DCXXV perperam disesert ut suo loco ostendam. Sed porgo narrare, quae ab hoc ann ad cxxv in Anglia gesta sunt, quia Baronius ea hoc anno narrat. 5. Obitus S. Laurentii Cantuariensis archim. - Eodem libro cap. 7, recitat Beda mortem aurenti archiepiscopi Cantuariensis quem dicit sepullum esse die quarto nonarum Februariarum, OStquem Melli ius Londini episcopus, sedem DorOVeΓ-nensis seu Cantuariensis Ecclesiae suscepit. uot anno sancius Laurentius Ecclesiam illam rexerit, non declarat Beda Sed cum ibidem scribat, Mellitum annis quinque rexisse Ecclesiam Cantuarien- Sem, et obiisse anno cXX iv, die octavo kalendarum Maiarum seu die xxi mensis Aprilis, manifestum est, sancti Laurentii mortem accidisse anno sexcentesimo decimo nono dum Sedes Romana acaret; ciam Laurentius die ii mensis Februarii illius anni Vivi excesserit e Bonifacius V die xx mensis Decembris ejusdem anni Pontifex R0manus con Secratus uerit. Quare Laurentii obitus a Sigeberi in Chr0nico anno Christi cxi accurate illigatus. Quae mihi certa labat sententia, cum apud Vari honum pari. I Angliae Sacrae, pag. l legi id radere G0lse linum in Vita . huj iis pra sulis adhuc M s. am Gol-
sol in iis monachus ei lini an iis qui exeunte saeculo Ecclesiae X floruit S. Laurentii Vilam scripsit, quae deperdita credebatur. Illam nostr saeculo adornarunt, lamienschenius ad diem ii Februarii, quam Mabillonius spe c. II Benedici. 6. Monachus frit. - Coinlita anno DCXVI, Π. 8, Laurentium, et Francum , et presbFlerum fuisse contendit. Sed, ut 0bservat abillonius ibidem, explorallim videtur Lararentium ex Italia cum Λugu Slino, non ero e Gallia, in Britanniam profectum fuisse Augustinus enim si archiepiscopus genti Anglorum ordinalus nil sit c0ntinuo Romam Laurentium prest, Flerum, et Peli uni monachum D, inquit Beda lib. s, cap. 26, non mi SSuru profecto, nisi quos Roma Secum adductos, Grestorio synon0los habebat. Ex quo apparet, eliam Laurentium monachum suisse ; cum non nisi moliachos timentes Dei Dra, ut ait Beda lib. 1, cap. 25, ex Italia Cregorius in Angliam miseri l. si Oniam Vero rariores lumerant in monasterii presbyteri, h0s presbSteros non moliae ho appellare Solebant, quo nomine Beda presbyter celebrari consuevit. Adde in Ecclesia Can-litariens ab Augustino ad 0nga hisque tempora nullis antistiles, ni Si 40nachus, praesui SSe. Quae duo abillonio recte observata. Quibus adde quae ordericus, qui Anglus erat, lib. 4 pag. 5lii, in eamdem rem habet: raugustinus, inquit, ut Laurentius, aliique primi prii dicatores Anglorum monachi fuerunt, ei in episcopiis sui vice canonicorum liuod vix in aliis terris invenit tir monachos pie constituerunt Coenobia multa et praeclara construxerunt, et conversis in Stiluta regularia Verbis et
exemplis tradiderunt s. Agit de Laurentio Baronius
tuo sanci Lati renii Mellitus Cantuariensis archi -
182쪽
episcopus, et sussus R0sensis elii Scopias u cum magna Ecclesi in Anglorum cura ac labore gubernarent, susceperunt Serilita exhortatoria a Pontifice Roma in00 Apostolicae e lis Bonifacio, qui post Deusdedit
Ecclesiae prie fuit, anno Incarnationis Dominicar Dcxlxn, inquit Beda lib. 2, cap. I. ideoque anno SexcenteSimo Vicesimo cum Bonifacius V die xiii mensis Decembris anni DCXIX Ecclesiam Romanam regere coeperii. Scripta illa Bonifacii, seu Epistolae, de quibus loquitur Beda, ad nos non per enerunt. Post haec Beda ibidem referi Mellitiini, postq/lamannis quinque rexit EccleSiam, ad caelos migrasSeaλmo ab Ilicarnatione Domini DCXX iv, die Vm kal. Maiarum. Annus quidem in Beda versione Saxonica desideratur, Sed reperitur in Additamen iis Bedae diale paulo inferioribus, ut inquit Warthonusci latus pag. 9 2. Tum capite sequenti ait Beda, Iustum suscepto episcopatu Cantuariens Romanum epi Scopum Osensem consecrasse, data sibi ordinandi episcopos auctoritate a Pontisice Bonifacio cujus auctoritatis ista est forina: Dilectissinio fratri Iusto Bonifacilis. Quam reo te, etc. ua iuEpistola narrationi Iacius accepisse se ab Ead valdo rege quanta sacri eloquii eruditione ejus o nimum ad verse conΓersionis et indubitato sidei credulitatem iustus perduxerit. Addit Bonifacius se ei pallium direxisse, ac concedere etiam orinnationes episcoporum Ea liaque Epistola, quam Baronius hoc an ii recit ii, Scripta IuSlo, non amplius Ro- sensi episcopo, Sed Cantuariensi archiepisc0po, quem lamen Baronius archiepiscopum ofensem perpera in appellat, ideoque non ante annuin DCXXIV data. Ad haec Edilbur=a Eduino regi anno lanluna DCXXV Upla, lis anno num 8 ipse mei Baronius ostendit: ac denique ea ante matrimonium idem Christianam profitebatur. 8. Irruptio Chastant in urbem Constantinoseo litanam. - Α num 4 ad 8. Aecessum Cli agani Abarum regi ad muro uritis Constantilio poli lanardusque depraedationes, de quibus Baronius ex Cedreno ad annum X Heraclii imp. Theoplianes Con- signat anno Arae Alexandrini DC , qui kalendis
Septembra hujus Christi anni inchoatur; qua in
re inter Theophanem et Cedrenum cori Venit Turbat lainen alielo Chronici Alexandrini, in quo anni duo desiderantur, a librariis omissi. am in editi0ne Raderi, qua ul0r, post Indi clionem viii elcharactere anni XX, R id erus hialum illum duorum annorum collocat. Tum qu e in eo Chronico sub Indi elio ne i recitantur, idem ad erus resertad annum Chri Si DCXXIlI, et qua in eodem Chronico consequuntur, ad alio deincep annos. In eo
autem irruptio ha9ani cum Indictione ix, ideoque
eum anno Christi DCXXIII Secuti duin Raderum, qui eam Indictione in mendosam X isti maxil, copulatur Molus ad eam Indictionem corrigendam, ut conjicere licet, quia auctor Chronici Alexandrini semel et iterum asserit, irrus, ionem saetam die Doti inica quam initio assii mal incidisse in diem mensis Junii. Verum duo, qui desiderantur, anni notabantur Indictione x et xi e respondebant annis Christi cxxii et cxxiii, quod et ilis lectio ejuS-dem Chionici manifestum facit. Nam narratis quae perlinent ad Indictionem viii seu annum Christi DCXX narrat quae perlinent ad Indietionem lx quae consignat illam depraedalion sena urbis C0nstant.
ac postea reseri, quae sub Indictione XII Seu anno
Christi cxxiv accidere. Quare ad erus hiatum illum inter Indictionem vitio ix male interposuit: cum inter Indictionem x et xii interjici d beat, ideoque in eo Chr0nico desiderentur anni Christi
DCXXI et DCXXIII. non ero anni DCXXI et DCXXII, ut
Raderiis credidit, aliisque persuasit. 9. Facta ara DCXX l. - Auct 0r ita lue Chronici Alexandrini scribit Indi et ix eraclito post consill alum eraelii Aug. ii, et a Lli ejusdem Indi et mense Jan. scribitur annus X imperii e raelii junioris Constantini. Hoc anno mense DeSio, apud Romanos quinto Junii seria prima cuni imperator Heraclius in Thraei u partibus Una cumpi aesidibus e praesectis atque clericis, imo et Opilicibus e plebeis et altera actione cum copii non exigui versaretur haganus Abarum dux ad Longum Murum cum ingenti exercitu, per Specie in pacis inter Romanos et Abares pangendae accessit. Cumque eracleae ludi questres instituti essent hac ama excita est ingens hominum multitudo ex urbe felicissima Constantinopolitana Sub horam au leni quartam diei Domini es Chaganus dato Abaribus per in appulam signo, Omne Secum dLongum Murum invadendum excivit ingressique sunt Murum, illo extra cum ilibusdam familiaribu manente, et ut sertur dixisse, se et moenia ascen Surum, et urbem occupaturum fuisse, nisi Deus arcuisse l. nini Vero exercitus illius ingressus circa Vesperam Dominicἴ usque ad uream por-lam, omne Sque, quo e Xtra Urbem reperere uua
cum suburbanis quidquid in illis vel hominum, vel jumentorii iii fuit in Venilim in praedam rapuere. Invaserunt etiam lem Illum S. Cosma et Damiani in Blachernis, et Michaelis Archangeli trans urbem in Promolo, neque tantum cib0ria et alia pretiosa abstulerunt Sed ipsam Sacram aram in te mi, lorarchangeli, omnesque capti Vos cum I da secum trans Danubium, nemine proli ibente, abduxerunt s. 10. Quo Heraclius Constantinose moratu eSt.
Clade in illam uli jam dixi, anno Christi cxxi conligisse existimo, non quidem die V menSis Junii, quae eo anno cadebat in seriam sextam sed alia die ejusdelia mensi Scum seria prima concurrente i . Qui
l Iu 0dice, ex quo Cliangius versi0nem suam adornavit, omnis hic scrupulus, quem sibi Papius c0nficit ex Chronte Alexandrin0, 0lli
183쪽
error non alariori sed librariis adscribendus, quemadmoduni et quod loco, post consuliatum Heraclii Arist. X, in eo legatur, post consul Heraelii Arist. Xli, et denique loco, anniis ix myeri Heraclii junioris Constantini, legatur λὶnus XI. In eo enim Chronico crebrae librariorum tendiae Occurrunt. Anno DcXX Beraclius Cori stantinopoli moratus e Si, anno Vero DCXXIII mense Marti prolectus est iii orientem, ubi per aliquot anno mansit duaruaucl0 Chronici Alexandrini hanc irruptionem cum eo Christi anno minime copulavit; quo etiam anno, non Indictio IX Sedrii, neque annus Heracli ixi, sed annus Heraclii xiii in cursu suere. Cum quocumque itaque Christi anno italos citaractere copules, in aliquos eorum errorem irrepsisSe certum est. Eam dem Chao an irrit litionem Z0nara et Nicephorus in Breviario historico pluribus relerunt, sed Sine certa tempori nota. 11. An=ὶona publica Constantinopoli suppressa. AEgypto ei Alexandria anno cxvi in Per Sarum potestalem redactis, cum illi an illius frumenti ex Egypt Subveheretur. Conflant iniit,olim lames invasit, ut anno superiori ostendimus uuamobrem
hoc anno a praeseclis an una civilium, Seu portularum, exacta uiat in Singulos pane S, per ali 0-nes, tria numis mala, et postquam omnes salis dedere, Statim mense Aug. jUSdem Indici Vi, OmneSsportularum largitiones omni lio Subi ait Sunt ,
inquit auctor Citioni ei Alexandrini sub Indictione
Vl, quae pra)Sinti anno oblit,ilii Gothosi edus in Commentario Codicis Theodosiani lib. 14 lit. 16, quies de frumento urbis Constantinopolitans P, et lil. 17 qui est de annonis ci Dicis Varia notabilia habet de annona, qu B Colis lari linopoli distribui soli laeral, apud ipsum legenda. 12. Prastinatica sanctio Heracli Aust. - Pragna alica sanctio ab Herani erili SSa, qua a Vetur, e litis cooptetur in clerum nisi iii desuncti locum subrogetur quam Barcinius hoc anno recitat, quaeque graece et latine extat 0mo ii bibliothec; juris canonici veteris, pertinet ad annum sequentem;
VlI. quamvis ibidem in versione latina indictio vii Omissa fuerit, quemadmodum et in exemplari quo
usus est Baronius, et praeterea in eadem Versione, loco, anno IX, legatur, anno XIX, ei loco, anno VII,
Scriptum Si anno xvii error qui ultimus in textum graecum etiam irrepsit. Ex quibus intelligis, Verum eSSe quod mox diximus, numeros saepe in libris mendose describi similesve errore auctoribus plerumque male altribui. 13. Chron olostia Heraclialia Epitaphio corisirmata. - Ad una. 8 reser Baronius pitaphium cujusdam Theodori a se, ut testatur lectum in Ecclesia S. C; Milia in Urbe trans Tiberim, quod his
Epitaphium illud anno sequenti hostium, ut In dictio vii cum mense Augusto uncta certo denotas, quemadmodum iam anni eraclii, quam ejus filii
in ea in morali. Anno tanten Sequenti, mense Ocio
bri, non Indi clio Vii, Sed Indicii VIII in cui Si erat. 0uare ea Indictio mendose deseris,la. am ante Siaeculum Ecclesipd octavum nullum in Italia Indictionis a Lalendis Ianuarii inchoatae in monumentis pii blicis exemplum occurrit. Ex duobus Heraclii post consulatibus liquet iam ejus consula-lum, quana imperii ann08 recte a n0bis collocatos
Deusdedit papa hoc anno e vi Vis exceSSil, annoque Sequenti, die XXm Decembris, Bonifacius Veisuccessit, ut anno DCXVII ostendimus.
1 Theodori Epitaplitum, alicubi mendose a Bar0ui exscriptum, accurate Varela etJpo delineavit Ant0nius Maria Lupus, deletalis esupresbiter, ac illud edidit in erudit C0mmenlari ad S. Severae mari Tris Epitaplitum, pag. 25. Est autem
Beele, si quid video, Lupus e0njicit, praemortuum p0lius Patri Tlie0d0r0, filium Thesd uerum quam mendum ad Indielionem quod allisthii lapide suspicari, ut Papius hoc loco habet. Si enim Thesi racius, idibus Octobris, Indictione seytima, a kalendis Septembris inelidaia
obiit, et post aliquot meu es, nempe die is Augusti anni insequentis DCXlX, biit pater diis Theod0rus nodus inuis solvitur. Ep0ehae ergo tui petii Ieruelii, et Consti tini ejus filii in Epitaphi ad nolatae, ad diem dep0Sili ui Theodor tantumm0do perlittere id semur, non ad The do, eium ejus liliu in Iair aut aliqu0t menses ira ni 0rluum; quapr0pter Inuicti S tima utr0bique recte adnotatur; nam quae mense Oeto bris latuitur anuum DCx Hi desigitalu quid leu, Augustu, anuum DCXi X. Hinc inui, mendi Suspici sublata; eque de scalpturis vitio aut Baronii lapsu Papius c0nqueri p0lest. Exploratissimum est autem, ut Pagius ipse m0net ad A. D. 19, num i annuui Trae vulgaris cxix notari sormula x post consulatum Heracli Aug. VIII, ut ex Chr0uie AleXaudrin liquet, a qu additur Et a XXI ejusdem Indictionis vii ianuarii mensis seribitur annus Ileraelii uni 0risC0nstantiui VII D. GEORGIus.
184쪽
. Concilium Divalense. - Sexcentesimus undevicesimu annus agittar Indictionis septimae, quo et nonus numeratur Si sebuli Hispaniarum regis secundum Chronicon si lorici cum celebrata est
in Hispania Synodus palensis ita dicta, ut liaud obscure litulus diis Significat Verbis isti Synodus habita in civitatu Spali sub die id uiam ovem
ptima n. sed licet ita situlus habeat, brevitalis causa, pro Ili Spalensis Spalensis dicta videtur, sicut loco Hispalis Spalis cum non dubitam si intelligi de praeclarissima illa civi late quae in D:Ρlica
provincia est, cujus bene notus qui eidem Synodo praefuit, episcopus Isidoru erat. 2. In hac aule in Synodo contro Versiae plures diversarum Ecclesiarum per SeSSione Singula S, quae extant numero redecim sunt decisae, et quidem salis erudii ut pol S. Isidori qui priPsuit, doctrina examinatae. In quibus obiter illud nota Inus, improbari ministros episcopi esse laicos. Sunt
enim haec Verba in Ona SeSSione, cum de MeOnomo flatuunt ut Si clericus, sicut et alii is pol le nos et divinis libris et sanctorum Patrum obedire praeceptis, constituentes ut ii qui in administrationibus Ecclesiae ponti sit cibus Sociantur discrepare non debeant, nec proseSSione , nec habitu . Sed et illud observatione dignum velari monachi Omnem consuetudinem cum dicatis Deo virginibus : nam haec in undecima sessione o Ea circa monachosii Seiplinae cautela servata, ut re in oliab earum peculiaritale, nec usque ad vestibilium habeant accedendi familiare permissum sed nec abbati, vel ei qui praesiuitur , extra eam quae
praeest, loqui virginibus Christi ali iii id, quod ad
institutionem morum perlinei, licebit; nec cum sola quae praeeSi frequenter eis loqui oportet, sed sub testimoni duarum aut iritim sororum, ita ut rara sit accessio, et brevi omnino locutio Absitent in ut monaelios quod etiam dictu nefas essὶ Christi virginibus a miliares Sse velimus, etc. BIla sanctissimi Patres, non amplius iis securitalis tribuentes, quam Adam et vae in paradiso Dei existentibus. 3. Quid aulem actum sit cum haeretico Eulychian ejus partis quae dicitur cephalorum demonstrat de ima sessio. Iam diaboli opstra in Hispanias usque ex Orientalibus oris venenum dissu Stim erat, ut nisi quantocius eidem remedium parasse sanctissimus sidorus, per facile illud potuerit Hispaniarum Ecclesias labefactare Magno vero divinae dispensationis beneficio imp0git in
Seopulum qui ex Oriente venenatas merces desulii in Hispanias: scopuli tua dixerim dei robore lar-lem atque constantem Isidorum episcopum. Sed breviter olius duodecimn se Ssionis progreSSum audi, quae sic Se habet Duodecima Actione ingressus si ad nos quidam ex had res Acephalorum, natione Syrus ui asserit ipse episcopus, duarum in Christo naturarum proprie talem abnegans, et Deilalem passibilem asserens : cuj HS dum nostriss sensibus tanti erroris confusio aluisses prolatis
illi de incarnatione Domini nostri Iesu Christi testimoniis, sanctoriani quo Patrum sententiis recitatis, Omni eumdem exhortatione ad ora, dei reclitudinem acui dotali modestia invitavimus. Qui salularibus monilis pertinacile per multos diutur-n0Sque coinmunionis conflictu renitens, tandem ralia divina edoctus, cunctis coram adstantibus, haeresim propriam abdicavit, duasque naturas et Unam personam in uno eodemque o inino nostro Jesu Christo consessus est, credens impassibilem naturam Dei talis, atque in sola uniani late su See pisse infirmitates passionum e cruci S. OnVerSUS itaque atque receptus suscepto fidei consessi0nem cum stipulatione jurejurando protulit, atque ab Omnibus purgatus apparuit. Talique pro merito gaudentes Christo gratias egimus, quod ulndem pos pravitale in a resis, ad rectitudinum fidei divina gratia promoViSSel. Quem planati S ul permanens in do Christi pure ac dev0lissime conservetur . Ila PatreS. l. vi Scientes quam infida esse soleat des haereticorum laeni lentiam prae se serentium, rad
185쪽
omne malum cavendit in Vel quod per eumdem in Hispania laclum Sset, Vel seri post liae posset; salubri inito consilio, Sequenti Sessione qud ultima est numero decima lertia, dilo canone perseclamedidere doctrinam, qua penitus cephalorum er-r0 consularetur parantes antidolum ad omnes morsus venenoSi Serpentis, perseclam de Incarnalione Domini consessionem ponentes quam et inguli singulis subscriptionibus munivere Octo numero qui Inodo interfuerunt episcopi. 5. Sisebili regis in Dispania obitus. - Porro ipse rex Hispaniarum Si Sebulus hoc ipso anno nono sui regni ex hac vita transivit ad superos, pietale quidem vir insignis de quo haec apud Chronicon Luca Tu densis Adeo, inquit, post victorias clemens fuit, ut mullos ab exercitu suo hostes in servitutem redactus, prelio illorum dominis dato, abs0lverei adeo ut ejus hesaurus redemptiosueri captiv0rum Ecclesiam S. Leucadiae praelatus princep nitro opere fundavit n. Fuisse ipsum moribus Sanctum, scientiis eruditum, et in bello manu polentem, idem stirmat. Sed de Sisebulo rege hactenus, qui successorem habuit Reccare luna parvulum filium, qui ab obitu patri post sex men- Se itidem moritur eique successit ut nihil la anno sequentici qui pulsis iis qui nomine imperatoris aliquas tenebant in Hispania civitates, ipse S0lus Onarchia poli iuriispaniarum. 6. Cayta a Persis Ancyra Galatio . - Ιnter haec aulem in Orientem tumultus bellici in dies magis augentur, Persis Galaliam invadentibus, qui et Ancyram ejus pr0xinci ae metropolim occuparunt. T0 cladibus obrutus eraclius imperator, cogitur rursum cum Avarum rege Gajano inire
concordiam, et petere pacem, paratur u anno Se
quenli expediti0nem in Persidem, si liceret.
l. Posteonsulatus. - Is annus hac sormula no- latus ix post considatum Heracli Iust. VIII, Ut
habet auctor Chronici te qui addita Et a xii ejusdem Indici. Iam/arii mensis scribitur annus Heracliijunioris Constantini vii.
2. Epocha Synodi Hispalensis II. - Α num lada Ep0cha C0ncilii Hispalensis II pro Ecclesiasticis negotiis, et c0nira cephalos negantes duaSin Christ naturas in una divina persona, tempure Sisebuti Hispaniarum regis celebrali, magni lenebris circum Septa, quia nullus in eo temporis cha racle exprimitur, et qui de eo loculi sunt, inter se non conVeniunt. In exemplari, quo Sus est Baronius, dicitur habitum a sub die iduum Ovem brium, anno nono regnante gl0riosissimo principe Sisebulo, Era DCLVi s. t liliatus ille ab alii luo imperil positus. Nam annus DCLVii Erae Ill Spanicae in pr sentem Christi annum competit annuS vero x is ebuli regis anno tantum seque uli, et qui leni post idus Februarii, inchoatus St, ut anno DcXi ostendimus. Quare in editione Conciliorum Labbeana die idus Ν0vembris ei annus Era Hispallica releuli Sunt, annus vero Aebuti mi SSu S.
Isidorus Pacensi epise0pus in suo Chronico tradit, S. Isidorum Hispalensem episc. illud celebrasse anno septimo principis Sisebuli. odericus Toletanus lib. 2, cap. 17, et Vasaeu in Chronico eumdem Sisebuli regis annum exhibent, additque asseus congregatum SSe mense Decembri, ideoque anno Christi cxviri juxta dicta anno cxi V, ubi ostendi, Sisebutum circa finem mensis Februarii anni Dcxii regnum in iis Se . 0rum trium historicorum sen- lentia praeferenda, et haec Inodus ad annum superiorem retrahenda si tamen mense Novembri aut Decembri celebrata Sil, qua de re non salis liquet 1 Garsias annum nonum Sisebuli regis elegit, sed nullo ad id probandum argumento in medium allato. 3. Obitus Sisebuti restis Hisp. radisum. 5. Sanctus Isidorus in Chronic scribis, Si sebulum regem regnaSSe anuis octo, mensibus eae, quibus
Visa in lironico dies sexdecim addit ideoque
mors ejus incidit in annum sexcentesimum Vice Sinaiam juxta dicta anno cxlv, num 40. Resert idem Isid0rus, eum de Romanis i litum pha SSe, quasdam e0rum urbes pugnando ibi subjecisSe, Recca -
1 synodus nil palensis ad annum superiorem cxviii pertinet, ut optime Pagius evincii sed et conflare pariter arbitror qua de rel apius ambirit habitavi illam fuisse idibus Novembris, illa enim dies anti DCXVlli in seriam seculidam cadebat cum vicissim diis Decembris
uni illius seriatu quartaui signaretit. C0ncilia autem ex veteri m0le seria Secunda 10rdiebantur. MANSi.
186쪽
redum silium parvi ilum ejus succeSSOPem pallCO-rum dierum principem suisse, et Ura SeXcentraima quinquastesima nona, anno nempe Christi excentesimo icesimo primo Sumthilam ei successisse. Ex initio Sui nihil ae cum anno DCXXI a sancto Isidoro alligato intelligimus Reeea redum aliquot mensibus regnasse. Isidorus Pacensi illi ire menses assignat, et is quatuor a/mos, Oe mensium iv alibrario exaratos. Reclius Rodericus Toletanus cita ius ait u Post patris obitum princeps paucorum dierum, id est, Septem mensium, On Summatur . Nam historicos dierum nomine S aepe mense Veleliam annos exprimere certum Aurelius Victor loquens de Constantino juniori Constantini Magni
et die prima Marti anni cccxvia C; Psare a patre dicto,
litium iisdem diebus natum oppido relatensi, Licinianumque Caesare et Ieci et lamen Constantinus junior anno antecedenti in lucem prodierat. Mitto alia hujusmodi exempla. 4. Pa Heraclium inter et Chastamim sancita. Adium. 6. Theophanes anno aeri Alexandrinae DCXI, qui kalend. Septemb. hujus Christi anni inchoatur, reseri eraclium cum Chagari pacem iniisse, et inter utrumque pristina pacta re nox ala fuisse. 140n Smus Vero coaeVus in appendice ad Marium venti censem, postquam dixit, eraelii temporibus ad xi usque inperii sui annum, Et
Chlolacharii gloriosissimi Francorum principis XL regni sui annum, multa Rei p. partibus, ubique paene a diversis gentibus dispendia inlata cluisse,
subjicii uitanni Murum Longum interrumpentes et ad ni uni a Constantinop perace edentes, Cumprpsed telo imp. mutuo in muro lante colloquuntur: qui acceptum ab eo pacis pretium ad tempus recedunt . Et nihilominus lana Theophanes et Cedrenus, quam Zonora eam pacem per testatos Sauci lana scribunt. Auctor Chrotiici lexandrini qui eam n rutilionen cum Indictione IX, seu anno Christi DCXXI conjungit, eo anno de illa pace menti0nem non facit quia, ut conjicere licet narravi eam, vel in sine ejusdem anni, et in alterutro duorum consequentium; qui cum in exemplari desiderentur, datur iis locus conjiciendi sinem etiam anni DCXX in eo deesse. Ex Verbis lamen ejusdem Chronici Alexandrini anno superiori recitali colligi videtur ipso irruptionis lempore pacem factam non esse. Sed nihil impedit quin credamus sub ejusdem anni sinem legal0s ad Chao anum ab imperatorumissos, nisi sorte auctor Chronici Alexandrini, qui secundam Heraelii in rientem prosectionem ad
annum DCXXII Spectantem, anno uno distulit, ut infra videbimus, eam irruptionem anno uno etiam serius recitari l. At Semper scrupulus reStat, cui potius credendum Sit, an uelori, qui anno DCXXIV
Scripsit, an laudatis scriptoribus, qui plura post saecula de eadem pace egere. Interim Ancyra Galaliae metropolis a Persis capta, ut habet The0phanes anno Etae Alexandrinae DCXi ij.
Bonifaciunt, die xiii Decembris Pontifex
Romanu consecratu est, ut anno DCXVII ostendi.
I in chr0n0logia invasionis hujus, quam anno superj0ri 0nstituimus, rect cursu mnia fluunt. Igitur ann isto DCXIX, Indictione IIcurrente, et 0lato aliti Heracli II mense Junio die decima quinta ita enim emendandam censeo 0rruptam lecti0nem Chronici Alexandrini in quo habetur die quinta seria prima neque enim dies quinta in D0minicam cadebat, sed dies decima quinta Chapatii exercitus ad urbis C. P. moenia Successit, et p0Si quam hostilia mulla intulit, landem ingentem praedam et aptiv0rum turbam secum trans Danubium abduxit. Ita Chr0nicon lex audrinum, cui heophanes et Cedrenus c0hsentiunt. Addit hisce Tlleophanes pace in seu inducia inter Chaganum et Heraclium com-p0sitas easque c0nsignat anno Alexandrin DCXI, qui a Septembri ulli hujus coepit. Ex quo intelligimus iudueias hasce nonnisi p0st Septembri hujus anni conciliatas fuisse. MANSI.
l. Nicetin patricio pecunias paranti ad bellum est in expeditione paranda adversus Persas, Sequenti jussu mperatoris , Ioa/mes Eleemosynarius mire anno contra eos holurus Xercitum. Sed quod proesto est. - ViceSimu Supra excentesimum annus adest, Indictione claVM quo Heraclitis impera l0r, nil pace cum Iaruni rege Man0, tolus primum existimatur robur exercitus, pecunia cum
3re rei, nec unde multa eam acciperei, uspiam
187쪽
BONIFACII V ANNUS I. - CHRISTI 020.
ulla reliqua remaneret, Saepe iisdena spoliatis a Persis eo anileni adactus est, ut ab Ecclesiis et aliis religiosis lomibus ni ultio iecuniam quἰPre I et, quam Sset eisdem restituturus sed e quod ea non ali esSel, Sacris USUS est vasis aureis Vel argenteis ad constandam pechmiam , qua posSet
militibus pro templis ipsis certantibus stipendia
solVere . puc autem de pecunia et vasis sacris in pecuniam consalis, Theoplianes sic habet u Umplis autem mutuo venerabilium domorum pecunii S, a penuria coarctalus, accepit etiam EccleSin magia dum ulla candelabra simul et vasa ministratorix quibus conssalis, Xarari Dei in his unimos aureos ei argenteos plurimo S D. 2. Porro collectio istiusmodi pecuniarum non
lacia est Constantinopoli lanium, sed ei in aliis lolius imperii civi latibus . in quibus pretiosum aliquid inventum esset, legali sunt in orientalem
uni Versam plagam ab imperatore qui aestore viari quidem insignes Alexandriam aulem et in uni Versant EgSplum missus est i celas 31ricius, de quo Superius diximus. Ille igitur cum Alexandrina)Ecclesiae pecunias in fiscum inserre conaretur nactus est adversantem Joannem Alexandrinum episc0pum, qui cuncta Sole rei in paupere erogare, cum negare Se daturum, quod Suum non CSSel,
sed pauperum. At quomodo haec altercalio memoria digna iransacta sit inter ipsum Nicolam patricium, atque Ioannem, pelamus a Leontio eapolis in CSpr episcopo, qui omni inceritate res ab ips0Joanne gestas Scriptis mandavit . Sunt ea hujus modi quae in magnam admirationem legentem adducant, ut nisi essent a gravissimo ejus tempori S scriptore prodita, vix fidem apud aliquem invenirent. Sed hic lolidem verbis reddamus: Sic enim se habent: 3. accedens ad beatum Ioannem patriarcham Niceias patricius Manus, inquit, imperatoris eget mullis pecuniis, quas ad necessarios usu Reipublicae qu0li die consumat. a m pSe quoque Vide S, in quantas angustias redacta sit Respublica oportet ergo, Ut quae temere et ad nihil qu0d 090rlet a luconsumuntur, deserantur ad aerarium publicum. Ille autem nihil propterea conturbatus: On St, inquit, justum, ut quia regi caeleSli sunt consecrata, prodantur regi terreno : Si hoc enim plane aerilegium, et non parvum in Deum peccatum. Sin autem ibi visum est sic sacere Decce quaecumque Sunt EccleSiae ea accipe, et lac ui Volueri S, si quidem nulla ratio ab hac le abduci sententia; mea enim voluntate ne obolum quidem dimiliam eorum quae Sunt reposita s. Haec quidem ipse cui, eo quod causa esse Deo grata ut per Heraclium Perste debellarentur, et Sancta Crux Vindicaretur ex ipsorum manibus, ad rem laniam divinitus aliae quas donaret Nicelae patricio et quae Sl0ri, sunt suppeditat e pecuniae, ut pr0Xime audies, magno miraculo
qu0d exigebat maxima causa, ipsa scilicet indicatio sanctissima Crucis de manibus Barbarorum; pergit enim Loonlius: 4. st Nihil ergo nescio quomodo ex eo repreS-sus vir ille admirabilis Nicelas, vocat eos qui Sequebantur, et statim jubel follere pecunias, nihil aliud relinquens patriarchar, ni Si solas centum libras auri Interim autem dum descendebant ii qui ea portabant, occurrunt quibusdam ascendentibus ad patriarcham, qui mellis amphoras asserebant ad
eum, in milarum nonnullis in Scriptum erat: MELPRlMARILM , in aliis autem: MEL LM CARENS POSl-
quam ergo haec vidit patricius, et agnovit inscriptionem, Significavit patriarcha', ut ad ipsum mittatur una ex amphoris. Cum is aulem cujus sidui haec commissa suerant, e0rum ut mos est secisset periculum, ei deinde intellexisset quod in eis sactum erat miraculum, et B. Joanni significasset quod sunt omnia auri plena illico unum milli ad patricium, quod inscriblum erat: MEL PRIM 1RIL M. Λdeum autem milli etiam ille ras, quarum haec erat vis Dominus, qui dixit : Non e dimittam, nec lederelinquam ipse pro iis, tuas lua celsitudo nunc abStulti pecunias reddidit alias id autem ibi declarabit quae nunc ad te missa fuit amphora, quae est una ex iis . Seias ergo, quod Deum, qui Spiri-lum ei alimentum omnibus suppedital, honio in i luem cadit interitus, nequaquam poterit in angustum redigeres. Haec breviter ad Nicelam patricium patriarcha. Pergi reliqua ita narrare Le0nlius 5 Porro autem praecipit eliana, iis qui larebant amphoram, ut eis praesentibus aperiretur inconSpectu patricii, ei et renuntiarent, quod aliae omnes, quas Vidii ila Se habens e sic sunt auro
plenae. Cum eum ergo in enissent conviVantem, ei tradunt Epistolam Slendente etiam amphoram. Quam quidem postquam vidit Irascitur mihi omnino dominus meus, inquit; neque enim unam milii solana misisset. iii autem portabani, qu0- modo uera eis imperatum, cum in ejus conglie clua perui SSent amph0ram , et pecunias effudissent, annuntiabant suisse reliquas auro similiter repletas. Cuin Vero perlegens Epistolam, invenisset quod homo Deum non potest in angustum redigere: ad Se postea re vel Sus, et timore repletus eorum enim quae non recte acla Sunt paenitentia cito movetur generosa virtutis amans nil na): Vivit Deus, exclamavit, nec humilis ieelas sustinebit leniare eum in angustum redigere. Cum Statim itaque surrexisset, et qua Seumque e Ecele Sia Sustulerat pecunias rursus Sumpsisset, et ipsam quae missa suerat amphoram, quin etiam e suo libras trecenias addidisset; ascendit ad patriarcham , Veniam petenSin considerali consilii. Ille autem eum lubenter excipienS, neque ei expr0bravii, neque aliquid loculus es quod ei illari et molestiam; Sed Verbi po-lius animum consolantibus et spiritualibus admonitionibus confirmatum amanda it. Ab e aulem
188쪽
tempore lanio si ieruit inter se conjuncti vinculo amicitiae, ut eliana patriarcha suerit jus siliorum Susceptor n. Hactenus Loonlius de magno ill Dei eleemosSilario, cui revera non semel e caelestillies auro polentiae divinae, cui omnia pareni, unde dare pauperibu posses, copiose Deus est largilUS: ne putes a lant vir scriptas sabulas, cui leStimonium perhibet septima Eeumenica Tnodus, X cujus Λclis habetur expressum eliani Simeonis ali Vilam ipsum scripsisse, necnon historiam Sili lem-lioris, incipientem a Mauritio narrare ea quae Uerunt in Ecclesia perturbationes, qua carem US. Porro qui ex Scripsi ex prolos Spo Metaphrasten para Phrasile aliquid addidisse ad ei a Leontii non nega-INUS, ut quae 90stea addidit haud veritate constantia verbis istis 6. Ioannes Eleemosynaritis in C/νym/m redit,
et testamento facto moritur, miraculis claruS. vii crevera bonus pastor, divinus, in quana, patriarcha, credens principi pastorum Christo, qui jubet :Si ui seculi fuerint vos in una civitate, fugit in aliamn cum esset lexandria tradenda Persarum manibus divina providentia illinc quidem recedit, migrat autem in suam patriam Cyprum, Suuna ei corpus largiturus, ut quae eum alii erat: prae SciVera enim jam appropinquare decessum .i aec, in illam, ab ipso ad dila, nuda est apud me dubitali 0: etenim Persarum incursionem faciam in E ypium diu ante conligisse certum est ex iis quae superius dicta sunt quo tempore ipse nequaquauisuam reliquit Ecclesiam etsi latebras, ne capti Vus duceretur, captasse potuit Ca)lerum hujus Alexandria prosectionis alia causa l0ngoque diversa suis. Cum enim virtutem lanii viri Nicelas patricius c0gnovisset, piavit eum ducere ad imperatorem Constantin0polim, quo ab ipso percepta benedictione, securior ille ad Persicum bellum pr0sicisceretur id quod demonstrant ipsius Verba Leontii, quae Sequuntur in hunc modum Is itaque, cujuSSaepe mensionem fecimus, patricius Nicelas, accepta occaSione ex eo quod Persae irruperant, obSeerat Virum divinum, ut veniat usque ad regiam civitatem, precibus et benedictione impertiturus impe
I. Ille autem cum sciret qualis esse fides viri clarissimi, annui quidem petitioni. Cum ambo aulem nave veherentur, ei jam essent in medio mari, inciduni in gravem tempestatem. Cum eroma Vi Siam Vehementer qualeretur fluctibus, ut mox esset millenda in profundum, visus est nocte illa, qua suerat excitala tempestas patricius in omni Iidere patriarcham cum pauperibus aliquando quidem per lotam navem circumcursantem, aliquando autem cum ipsi manus extendentem, et e cae lis petentem an X ilium. Cum autem jam in Rhodum in Sulam pervenissent, ipse ille patriarcha cum a SediscessisSet, 'evera vidit ei non in s0mnis splendidum trum eunucho Similem, aureum Sceptrum habensem in manibus, ad eum accedentem dicere: Vocat e re regum. Statim ergo accersit patricio, cum dixisse qualem habuisset istonem : Tu, inquit, ir splendidissime studuisti n0s deducere ad eum qui regna in erran qui autem caelum ei terram et Onmia sua tenet ditione, prior ad se accersit. Ille ver h0 diel iri stilia asseclusis d0lore repletus, n0n potuit quidem eum relinere Sed cum Venerabilium ejus precum fructum jucunde
accepi SSei, quam p0iuitissiciosissime eum dimittit in Cyprum. 8 si Cum autem in suam civitatem pervenisset Amathuntem jussit scribis ut scriberent testamen-lum, quod sic habebat Ioannes humilis quidem
Sel VUS Servorum Dei, propter autem mihi imposi-
iam ponii sic altis dignitatem gratia Christi liber, ago tibi gratias Domine Deus meus, quod me dignum censueris, qui tua tibi offerrem, et quod ex mundi bonis nihil aliud sit mihi reliquum, nisi tertia pars nummi, quam ipsam ubeo qu0que dari pauperibus , qui sunt mihi fratres in liristo.
0uando uini Dei permissione creatus sui se piscopuS Alexandriae, inveni in me episeopatu circiter clo millia librarum aurici ex Oblatione autem piorum c0llegi donis millibus plures his pecunias quaS cum cognoscerem esse Christi, Christo etiam dare volui cui nunc quoque trado animam. 9. a Cum hoc testamentum sic fecisset, ille magnus homo Dei deposui spirit sim in manus Dei viventis. In ejus talem sepultura fit miraculum, quod nulli cedit ex iis quί unquam acti sunt mi rabilia. ani cum osse deponendus in arde oratoria admirabilium operum essecloris Tyconis, in quadam capsa, in qua erant condita duo corpora episcoporum Videre licebas zaec mortua corpora veluti animala tribuere cullum beato corpori nam a Se invicem ejuncta in medium accipiunt. Et hoc quidem quod Venit in ejus sepultura. Visum Simultorum oculis s. Pergit Leontius alia narrare miracula, quae 90 si obitum ad ejus Sepulcrum facta sunt; sed haec salis ad institulum. Porro celebris est lol orbe Christiano memoria S. Joannis eleemosFnarii cultu sancti debito honorata, quae anniversaria die qua obiit, hactenus repelila in Ecclesia magno praeconi perSeVerat. 10. Georgius Ioannis consobrinus ei succedit in episcopatu Ioanne itaque ad superos ut vidimus e Vocato, hoc PS anno, qui decimus ponilur sedis ejus tot enim radit Nicephorus vixisse in episc0patu in l0cum ipsius suffectus est Georgius. Hunc illum esse consobrinum liulamus ejuSdem Joanni S, de quo in cli Le0nlius elegantem hanc scribilli istoriam si Magni Ioannis consobrinu erat, n0mine Georgius Is contumelia asseclus ab aliquo caup0 neci vitalis vehementer suerat 0rsus, et id serebat gravissime id enim faciebat magnum quod erat inter eos discrimen, nempe et ejus cum magno
189쪽
amnitas, et nimiae sordes et humilitas itis qui
secerat injuriam Accedit ergo eo I Suni ad B. Joannem adolescens, laci Smi et d0lore cordis, quo angebatur, deploran injuriam. Cum sic eum i- disset victum ab omni perturbatione patriarcha volens eum demulcere e veluti recreare in ausus est, inquit, Omnino Os adversus te aperire, et omnino conluna lia assicere aliquis eum, qui est milii carissimus Benedictus Dominus, rem in ipsolaciam, ut admiretur Omnis xlexandria. ll. Post quant alitem vidit eum iropter diluod dixerat, paululum remisisse de animi aegritudine : Fili, inquil mihi uetitulissime : Si rexeraxis meae parvitalis esse et nominari c0nsobrinus, para te ipsum non soli in adversus contulia elia , sed etiam, si si lamplius aliquid dicendum, etiam adversus ipsa flagra. Vera enim nobilitas non ex Sanguine et carne, sed e vir lute anima accipit formam ei characterem. Statim ergo accersito Principe ali ponum, ei denuntiavit, ne consuetum deinceps vectigal accipere ab eo qui suum consobrinum affecerat contumelia aut aliquid ex iis sua ab eo de more dabantur Ecclesia'. Propter quae admirati omnes incomparabilem illius alientiam, intellexsertini omnes ioc esse utiplicium, quod erat Duratura tota Alexandria f. Hucit Si pluLeontius. Porro quod an ii stillus iii more Sset positum Eeclesia Alexandrinar, ut os inclis illis piscopis iii r aestantiores suis sunt, ut eam illustrassent Ecclesiam, aliquis ex eorum propinqui SUC-
cessor eligeretur ut vidimus de Cyrillo se pote Theoplitii in locum ejus subrogulo inde ducimus
arguntentum ui quem ponunt successorem Joannis
Georgium, is fuerit ejusdem, luem diximus cons0brinus. Sed de his salis.
l. Postconsulatus. - Is annus hac larmula notalus o post consulatum Heracli Irist. IX, ulhabe audior Chronici Alex qui subdit it a xii ejusdem Indici. Ianuarii mensis Scribitur annus Heracli junioris Constantini VIII. 2. Heraclius ad debellandum Chosroen sacra vos insumit. Ad nulli. 1. Quod narrat Baronius de sacris vasis ad constandam pecuniam militibus distribuendam ab Heraclio insumptis, perii ne ad sequentem Christi annum, quia Theophanes recitat illud anno Era Alexandrinae DCXIII, Lalend. Septemb. illius Christi anni inchoato, et tam Ana
stasius inmisi Ecesesiast quam Cedrenus, et auctor Miscelli ad annum ii Heraclii eamdem rem referunt. His accedit Zonaras qui ait: u Imperator cuin exercitum hostibus parem non haberet, ac pecuniae in0pia laboraret argentum et aurum X inagna Ecclesia et aliis sacris aedibus multi aliis, numm0s inde cudii, collectumque ex provinciis populum militari disciplina exercet, ac Socio accersit. Et post sestum Paschalis, Sarbarum hos- rode archi satrapa In cum magnis copiis contra Romano mi SSum, profligat, ejuSilue exercitu in trucidalis, anno Scilice Dcxxii, ut suo loco Vide
3. Annus emortualis . Ioannis Eleemosyn. Ad num rei seqq. Leontius episc0pus Neapoleos in Cypro, qui, ut ait BaroniuSnum. 2 Omni Sinceri tale res a sancto Ioanne leemosTnario episcopo Alexandrino gestas scriptis mandavit, loculurus de ejus morte cap. 4 ait: si uando permittentu Deo pro peccati nostris, suturum erat, ut raderetur Alexandria sine De Persis, .... Ugali arripuit in propriam patriam, Videlicet in Cyprum in civitatem suam . Addit Leontius, Nicetam patricium J0anni amicissimum rogas Se eum, ut Veniretrisque ad resimum civitatem. Sed cum in Rhodum navi pervenissent, et Joannes per Angelum Vocaretur ad Deum, rediit in CSprum, ubi animam Deo reddidit duar cum leaeandria in p0lesialem Persarum redacta fuerit anno sexcentesimo decimo
Se XlO, ut anno DCXV, num es, Ostendimus, et ex iis, qua con Sequentibus anni retulimus, non Solum
Alexandriam, sed eliam lolam AEgyp luna eo anno amissam constet suga illa sancti Joannis Eleemos Tnarii ejusque mors ab eodem Christi anno remo eri non I OsStini ut jam observarunt Ros vel dus in Nolationibus ad Vilani sancti Joannis, Pelavius in Notis ad Breviarium Nicephori, et Bollandus ad diem XX iii an uarii in commentari pra)vi ad hiijus Sancti ita in Nec Si quod respondeat Baroniti num. 6, sanctum Isauriem nequaquam co
190쪽
tempore suam reliquisse Ecclesiam: Elsi, inquit, latebras, ne captivus duceretur, captaSse politi l . Nam a quo id accepi Cardinalis doctissinius, qui quae nos e Leonlio ipse ex Metaphrasi in Vita sancti Joannis reser 3 Resp0nde Bar0nius, nullam apud se ubi lationem esse, quin ea narrati a Metaphrasi Vitae Ioanni addita tueri l. Λ eadem nari ali 0, quod n0nanimadvertit Baronius, apud Leontium, cujus Verba m0 recitaVimus, legitur, ideoque Metaphrasi eam iit Ioannis non addidit, sed ex Leonti hausit. . Git Vita explicatur. - Λd haec quod recisa Baronius ex utraque sancti Joannis Vlia, Petam scilice patrietum dixisse Ioanni regnum ar- clari, et pecunia egere, ideoque quae eidem a fidelibus in parcitate rogabantur, dare ina perio, et
Ioannem noluisse quidem dare, sed non restitisse Niceta patri ei thesaurum suum auferenti, Ul narra Leontius cap. 4 et MetaphraSi cap. etiam , longe ante mortem Sancti Joannis c0nligisse oportet, et ante annum DCXVI, cum eo anno Aleaeandria
a Persis expugnata fuerit, ide0que nonnisi ille illum annum Nicetas patriciit ad eam misit poluerit, ut Ecclesiasticas pecunias in fiscum redigeret. Quare ea pecuniarum c0llecti nihil commune habet cum illa, de qua num reginaus. Haec enim anno DCXXI imperata illa Ver ante annum DCXVI contingere debuit. 5. Dies tiris emortualis. - Baronius una. ait memoriam sancti Ioannis die xiii mensis Januarii, qua, inquit, obiit, hactenus repetitam in Ecclesia perseverare, et in olis ad Martyrologium putat hanc ipsam esse diem ordinationi ejus, tu de natalis diei 0nsuexit, asseritque agere ili dein deo idem ea die Graecos , licet natalis dies sit tertia Februarii. Sed hac in re, ut nota Bollandus citalus, non Solum a semetipso dissentit; sed etiam manifeste aditur. Nam Leontius cap. 45, et Mola-plirasi cap. 1 tradunt, Sanctum Ioannem Or-luum esse die sancto mari Sri Menna Saaera, ideoque die undecima mensis Ν0Vembri S, U0 Sri. AEgyptii, Gi pedi ei Latini memoriam ejus celebratis. Quia lamen dies ille sancto Mentia apud orientales, apud Latino sancto Martino TuronenSi episcopo di- calus est, sanctus Ioannes aliis diebus, prout cuique Ecclesiae opportunum fuit, colitur cujus rei varia exempla suis locis in medium adduxi Pelaxius citatuS, qui annum emortualein S. Ioannis suo anno reddidit, ejus lamen episcol alia Sinitium cum
anno DLX, inortem Ver cum initi anni DCXV perperam illigavit, praeSertim cum ibidem pag. 56 radat, Aleaeandriam a Persis anno DCXVi fuisse occu- palam; nam hoc pacto Sanctu Joannes anno DCXV
ab ea urbe fugisset, imo et mortuus sui Ssel, antequam a Persis caperetur Metaphrasi quidem insaneli 0annis ita uin 3 de episcopatu ejus loquens ait: Heracliu lunc sceptra lenebat Romanorum s. Sed Metaphraste, ut inquit B0llandus laudatus dum Suar chronologiae ita Sanctorum confini mal non semel aberraxit. Nihil enim pr0seri Leontius unde id constei queat. Quare nec Baronius, nec Pelavius e0rum verborum rationem habere debuerunt. 6. Quot annis episcopus fuerit. - Episcopus
renuntiatus fueral Sanctus Joanne anno DCIX; quare sedis lantum annos octo, eosque utrinque incompletOS, non ero annos decem, ut legitur in Chronico Nicephori, et in Tabulis Theophani insertis,
qui error nominem moVere debel, cum idem Nice-pliorus annos XXII Zachario patriai elide ierosolymilano ante captain Hierosolymam 8Signet, qui lamen i quinque annos in ea Sedit Baronius qui initium Ioannis anno DCX perperam collocaxit, i- cephori auctori late innixus decem illos annos relinere Voluit, ut videre est num. 10. Bollandus in
laudato commentari num. 10, eumdem decem annorum numerum relinere Volen exi Stimal, Ioannem anno DCVI electum patriarcham, post decem annOS, anno DCXVI ita suncium esse; quo pacto
ejus decessorum initium et sint ei loco suo in0Vendi silerunt, ut in corrupta, qualia de eis latuit, chronologia Videre eSt. T. Leontius Vitam Ioannis Eleemosynarii, aliaque Scriysit - Accurale vero obser a Bollandus Vitam sancti Ioannis Eleemosynarii prinium Scriptam fuisse a Ioami et Sophronio, qui saes e sanctia Leontio, et a Metaphrasi viri Xcellentissimi nominantur Ioannes ille, Vulgo Moschus, Sive Eviratus cognominatur, auctorque Si libri, qui inscribitur, Pratum spirituale, quod extat graece et latine, in cujus elogio lib. 40 praelix dicitur, Sophronium J0annis Eleemosynarii demortui reliquias ad coenobium sancti Theodosii, Indictionis It in illo, anno scilice Christi cxi vel currenti transtulisse. Sed Vita illa de sancto Ioanne EleemOSFnari non extat. Deinde ejusdem sancti Vitam serit mi Leontius Ne, poleoS, Vulgo emissa, si V Xeniosis, in insula CFpr episcopus, quam Metaphrastu e Leonti aut integre descripsit, aut in compendium contraxit, paucis admodum in medit m adductiS soloquel irim capite conferalis, quae a Leontio missa suerant uuare mirum Si, inqui Bollandus, e0ntio Metaphrasten a Baroni praeserri praesertim cum post paucos a Sancti sanuis moin annos Leontius Vilam illam in lucem emiserii Baroniti num. 5, ubi de utraque ita agit, addit ex Aelis liaberi expressum eliam Simeonis ali Titan Leontium scripsisse, necn0n hist0riam Ut temporis, incipierilem a Maurili narrare eas, quae fuerunt in Ecclesia
perturbationeS. Sed an DXLVIII, nunt. II, ubi de
sancio Simeon Salo egimus, illius hallucinali 0-
lilii posterioris ad bibliothecam sanctorum Patrum oditionis Parisiensis reseruntur rationes duae hujus Leontii, luarum prima si in Sanctum Simeonem senem, qui Christum Dominum ii suas ulnas suscepit altera st in sesium Mediae Pentecostes, in C Dcuin a nati xi tale, et in sanctum Petrum ab Herode in carcerem defruSum n litulum praeseri. 8. Geor Vitis miscuus Aleiansirinus post