장음표시 사용
561쪽
runt ean stibilo pergere ad ipsum monasteri ulnis. II inc delegitur etiam alii luorum doctorum viror il merror, qui istoberrandum eum dena ac Innem undum esse Volunt cum is anno sexcentesimo quinquagesimo clavo trucidatus fuerit, annos circiter septem ante Sistoberrandum. 9. Mus virilites. - Fuerat sancta Bathil lis ex Angl0- Saxonum regione captiva in Franciam abducta, et ex Erchinoaldi Majoris-Domus ministerio ad thalannam Clodove registi evecta. Erchinoaldus enim ipsam in Galliam venientem recepit, utque ut pincerna honestissima su pius proesens adstaret, praeceperat laniique secerat, ut uxore suadesi inclaeam in toro matronali sibi sociare V0lueri l. Verum quae Erchinoaldi nuptias devitarat, meruit iuri conju regi ac trium regum nraler Tantum ejus prudentiae ac pietali Francia debet, ui jure merito comparetur lolii di, adegundi, imo et Helenarimperatrici. Ut vera monacha sub integra religione beatam xilam eliciter consummaVil, atque IlI kalendas Februarias animam beatam benigno Jesu, qui eam dederat, reconsignavit, humataque in pace requies ei in ala monasteri sci inquit auctor non Smus ejus il ae Ipso die laudatur insincer Usu ardi MariSi 0logio et in elerrimo abbaliae orbe tensis alendario ei in monasterii Corbe tensi et alensi ejus solemnitas celebratur quamvis in MariSrologio Romano, aliisque alatis ejus VII cal. Febr. collocetur, imo se in libro dilo Usu ardi , ut notas abillonius. uare sessum S. Balhildis, quae vivente USuardo, Saeculo SC. Ono celebrabatur die xx mensis Januarii, translatum est postea in alium diem et ad eum in Usuardo nomen Bathil lis inseri plum. 10. Mus obitus. - Idem abilloniti annum, quo sancta regina obiit, ex duobus chara cleribus chronologi eis deducti, altero a regno Theodorici ejus filii, qui matri superstes regnasse dicitur in Vila secunda . and regi sili cap. 23, altero X morte S. Getiesii Lugdunensis p0nlisi eis, qui sancipe animae de corpor migranti obviasse legitur in Vita S. Balhildi num. 14. obiit sanctus Genesitis anno regni Theod0rici, Christi DCLXXVII, Lal. OV emb. Siquidem anno Theodorici septimo Ansberius, qui Laniberto abbati Fonla nollensi ad insulas Lugdunense post Genesium evecto Suspectu est, annum
regiminis secundum agebat, quemadmodum ex Aeli S. Condedi constat. Anno proinde circa DCLXX S. Bathildis ad superos transiit. Duos Vilpe Suae Scriptores ea habuit, unum ejus Dialis arqualem, gra Vena quidem ac impolitum, alterum inter- P0latorem, qui prioris sententias paulo elegantiori
Sermone mula ii, et exornavit.
11. Scriptores ejiis it in Bollandus ad diem xx Ianuarii in C0mmenlario praevio ad utramque sanel D Lalhildis Vitam, existi in illaticlo rein poSterioris etiam c0pelaneum esse; abillonius Vero teculo ii Benedici ino, ubi priorem lanium exhibet, putat interp0la loreui, qui priori Sententias expolivit non mulio post illum vixisse. Sed ne iitri assensior; mos ni in non seret, al, ut interpolatores priores luculi rationes laedaren maj0ris explicationis et legantia causa, nisi diu post illorum ut 0rtem Veriana qui leni Si eum, de quo
agitur de Bathilde l0 qui ac si ejus temp0re vixis-Sul; sed, ut jam non sena et obserVavi, tui et a Sanctorum ab aliis Seripla, Vel in I auctora conli aliebant, vel amplificabant, vel curatius limabant, soliti erant eas dena iolas temporaria relinere, ac in priorum scriptorum persona loqui. Hinc ubi auctor c0aevus Vita sanctae Balhildis num T loquens de m0nasterio C0rbeiensi ab hac saneta regina constructo, ait Ubi venerabilis vir domnus Theudos rediis LX ENIM EPisco ΡΓs tunc Vero abbas
in agno regi fratrum praesui Interpolatori. habet: ibi et venerabilis vir dominus Theodo-sred VS, nunc episcopus, tunc Vero abbas magno gregi fratrum praesui s. Auctor coaevus uni.
dum de conjugio Balhildis cum Clodove II loquitur, ait is Ipsa ejus nempe Dalhildis ΝΓΝ regali regnante progenie . Interpolator de ejusdem reginae virtutibus num. 23 verba aciens, inquit Quin nostris e uisit temporibus. ii od si verum diceret dubi landum non oret, quin Sicut pri0r an On Sinu Sregnantibus Balhildis filiis ejus Vitam scripsit, ut ex laudatis ejus verbis manifeste elicitur, quin iisdem etiam regnii in Gallicum administrantibus,
Secundus non Smus Seu interpolator etiam vixisset cum lamen interpolatores, qui post plura saepes ecula aliorum Scripta auxere, alio nodo non loquantur.
12. Posterior auctor Vitu S. Bathil lis onye
post priorem vult. - uare licet secundus ait onymus antiquus Sit, uno tamen aut altero ad ininus saecul post priorem floruit. Hinc num . . de Clodoveo II scribit Decimo septimo regni sui anno rebus exemplus humanis migraVii a Saeculo no et lamen certum nunc esse debel, Clo Deum II annos xviri integros regnum eu Siria tenuisse : praeterea ubi prior an onSmus num. 13 loquitur demptim alibus nonnullis, qui seminam sanctam salsi criminis accusarant, interpolator n. 13 hanc querelam, non
optimatibus, sed sanctimonialibus Kalensibus altribuit et quod alter recte Scripsit, ipse corrumpit. Denique interpolator num. 2 singil, Chloliidem reginam cum qua comparat Dathiidem primaniae disic sse aloe coen0bium sane limonialium cum Ecclesiola, sed postea illud a Balhilde exersum, et
Basilicam praegrandem in ejus l0cum constructam essen cum lamen auctor a non Sianis Vitae S. Dertilinprimi abbatissa' Kalensis monasterii huic sanctost aequalis prodat Bathiidem priorem illius monastorii matrem constituisse Dei illam, ideo lue antea nullas ibidem fuisse sanctimoniales. Sed hunc illius interpolatoris errorem anno cc in morte fertilinc0mmodius refellam. 13. Moritur S. Wandi misitus abbas Fontanellensis. - uoad mortem S. Wondi eVisili abbatis Fontanellensis primi, qualia Ito anno Baronitis recitat, certum est eam conligi SSe anno Sexcentesimo
562쪽
sexagesimo Septim0. Nam ill anno DCXLVIII n. 49 jam diximus, auctores duo Vitam hujus sancti Scripsere, utramque a abilloni s aeculo secundo Benedic lino editam Priorem comp0sui monactius Roma lien Si S a non Smus et aequalis alteram auctor etiam a non Smus, Sed aliquot in locis interpolatam hancque solam legerat Baronius, ex qua desumpsit
Vitaliani apin Clotarii restis i. Verum priora velo Vil: Wandr gi sili nullam ex iis nolis em porariis exhibui sed tantum dicit, beati viri obitum fuisse XI kal. Austiistas, Seu diem XXII lnen Si Julii. Hi ero charaeieres in sarti sunt in Vitam a secundo Scriptore exaratam, quia ii inter se minime cohaerent, ut ex dictis de Clotarii regis et Vilaliani paptae in illo conflat. laque rarier annum Clotarii XI, relinendi tantum sunt hi characteres: legiminis
sui anno decimo nono, mense quarto die primo et vicesimo n. an ut loco laudato ostendi Wandrestistius monasterii Fontanellensis undam seni jecilkalend. Martiis anni sexcentesimi quadragesimio clavi, a quibus die ei anno ad diem xii naensis Julii anni sexcentesimi sexagesimi Septimi, anni illi, menses et dies intercurrunt auctor enim ille anon Smus diem emori ualem Wandregi sili excludit. Hinc igradus in Vita sancti iis berti episcopi Lugdunensis recte scripsit an festistium rexisse coenobium Fontanellens a primo disicationis die per viginti fere annori/m Spatia. 44. S. Lantherius ei succedit. - Coinitus
anno DCLXVII, num. I, ait corrigendam esse in
anno regis Clotarii II vulgatam sancti Wandi egi sili Vilam ex C0 die e s. monasterii sancia Calliarinae propemollio inagum in quo legitur 3ὶHos XII Clolarii III regis. At annus ille ii Cl0larii mendose in illo Codice exaratus cum annum regni XI Clotarius III ante secundani liebdomadam mensis Ν0Vembris non inchoarii, et Vandi egi siliis Martio mense anni Christi DCLXVII eoi is excesseri l. Post triduanum jejunium S. Lant bertus OnachuS On-lanellensis in and regis ili 0cum subrogatus est, ut est alia fragmentum Vilae sancti antherii a Mabillonio editum saeculo tertio Benedi clino pari. 2, ideoque in ilium regina in is an berii a die xxv
aut XXVi mensis Julii anni DCLX vii repetendum; quaeibser alio ad varios nodos S0lvendos conducere p0lest Vide quae de Vandi egisti an CCLXVIII, N. 19.
15. Moritur . Mast nus discipulus S. Galli. Hoc circiter tempore obiit sanctus Maonus, de quo Noli erus in Martyr0l0gio ad VIII idus Septembris u ali vilas S. Magni consessoris discipuli et conatiis B. Galli, mirabilis atque sanctissimi viri n. Fuit
Ma9nus seu Mastnsaldus natione Alemannus; qui clericus ab initio una cum Theodoro, aliquandiu xj xi sub millimare prest, Flero, in Castro Arbona prope Brigantium 'illimarus autem sanctum Gallum benigne receperat, quando sanctu Col/ιλλι-banus in Alemannia verbum Dei praedicabat. Postquam saucius Galliis m0rtem sancti Columbani, quae in monasterio Bobi in territorio istinensi si loconligil, lier re Velali 0nem accepisset, nisi ex Alemannia Mastrioaldum diaconum in fallam, ii quid actum esset circa Columbanum diligenter perquireret. Illuc cum Magno alitu pervenisset, accepi l Ira tribus Epistolam ad B. Gallum conlitientem venerandi ransilum Columbani , inquit alafridus Strabo Augia' abbas in Vita sancti Galli, ex quam ec omnia eXceri, si Mabillonius enim saeculo II Benedi clino demonstrat, Vitam sancti Mastni, Seu Moynoaldi a Surio ad diem Vi Septemb. relatam, si ab aliis etiam recit alam nulliu prorsu auel Oritalis seriptionem esse ac erratis calere. Illius auctor dicitur esse Theodorus monachus, sane ii Magni discipulus et oculatus estis eorum quae c0nscripsit cum lamen Theodorus ille larvatus auctor sit, et speci0s The0dori lac in in Vitam illam consarcinari , quae fot Viros doctissimos decepit. Maynoald/ι construxit monasterium in l0co Fauces appellato, ad fontes Alpium Iuliarum, iudioecesi Augusten Si Fuessen vulgo nunc dictum silumque ad consania recentioris uexiae, Tiro lis ac Bavariae Persia illud ad hunc usque diem, estque ordinis sancti Benedicti Sancti Magni corpus se- stultum sui in prἴ salo monasterio. 16. S. Wilfridus ordinatur episc. EboracensiS. Turea episcopo Lindisfarnensi, qui postquam C0lmanus Britanniam reliquit episcopatu Ebora
dus renuntiatus est episcopus Eboracensis, idque sub sinem superioris Christi anni, ad quem Beda in pilo me scribit Et Ceadda, et Wilfrid ordanii Smbrorum ordinantur episcopis ubi edae pilo malorum alioriani more, quae di Versis annis gesta, et ad eamdem rem Spectant, uno lenore recitat, et ordinationis nomine hic nihil aliud significat, quam Wilfridum, ac Ceaddam nominatos aut electos episcop0s orlli umbriae fuisse. Hoc ordinandi verbo in eadem significatione usi sunt etiam
40rnan deS, ut anno DLXXIV, numero T, ostendi, ac
Hormis las papa in Epistola ad Dioscorum l0m. iv Concit pag. 1503 relata Ad haec Marcellinus in Chronico ad consulatum Secundini et Felicis, seu ad annum Christi X loquens de S. Maced0nio episcopo OnStantinop ait : Locum Maced0nii Timotheus meridiano tempore ab Anastasi 0 Caesare
episcopus ordinatu invaSitis, praeterea continuat0r Marcellini Indici. v iterum post consulatum elisarii, anno DXXXVII ait u Papam Silveriti in Belisarius ab epi Scopatu summovit, et loco ejus igilium diaconum ordinax iis, quae Verba retuli mi Sanno DXXXVIII, num. 6. Denique Eddius Siet, hanus, cujus Verba anno DCLXVII, num T recitabo, Um-dem loqui modum usurpat, cui cum Observatu Snon uerit, in ilium ordinali 0nis Wil si id hactenus an DCLXi male alligatum Wilfridum enim ann0lantum currenii et Ceaddam sequenti consecratos esse epi Scopos certo me detexisse arbitror. Prim0, quia in accurato Catalogo praesulum Eboracensita Iue antiquo s. a Labbeo pag. 322, lom i 0 Val
563쪽
VITALIA XI ANNUS I l. IIRISTI ista, . Bibliothecae erui dicitur: Tertio anno episcopalus Colmanni qui est rigesimus anniis pontificatu SSc0lorum in Annia, nil confli elu de observantia Paschali, naissus est Wilfridus ab Alsi id rege in
Gallias, ut ordinaretur episcopus h. Et paulo post: Pulsus est ab episcopalti Wilfridus anno ab Incarnatione Domini DCLXXV ii, qui est annus episcopatu Ssui duodecimus . Tertius Colmani episcopi Eboracen Si annus superiori Christi anno absolutus est, annusque Christi DCLXXV ii duodecimus opiscopatus Uilfridi esse non potest, nisi hoc anno consecratus sueri l. Secundo , ipseniet Wilfridus in C0ncilio Romano anno DCLXXVIII celebralo, coram gallione papa omnibusque praesentibus dixit: si Sedem, quam per decem et eo amplius annos cum Dei clementia dispensabam, rapiorum more invadere, atque eripere moliti sui ii, et in eadem sede Subsideres, ut videre os apud Eddium Stephanum in ejus ita cap. 28. uare cum Wilfridus an . DCLXXVII dignitate deturbatus fuerit, anni illi desumi non possunt ab anno DCLXlX, quo The0dorus archiepiscopus Cantuariensis eum in sedem Eboracensis civitatis episcopum c0nstituit; lol enim anni nondum effluxeranici ideoque a currenti prosici Seuntur, a quo ad an DCLXXVII annide cena ei eo amplius intercurrunt. Ibi Milfridus numerum per seclum adhibe l. 17. Modus ordinandi episcopos in Gallia usurpatus. - His adde, laudatum Edilium cap. 14, postquam locutus est de Colmani e Anglia recessu, indicare 'Vilfridum non nisi sub sinem anni superioris episcopum hora CenSem electum Sse:
si Reges , inquit, scilicet sivius et Alfridus ejus
situs u deinde consilium cum Sapientibus Supegenii P0sT ΡΛTIUM a morte Scilicet Tudar, qui p0s Colmani discessum in hujus l0cum Subrogatus suerat inierunt, quem eligerent in sedem Vacantem, etc. Responderunt omnes uno consensu
Νeminem habemus meliorem et digniore ni nostrae gentis, quam Wilfridum presbJlerum et abbalemele Erat enim ita homo ille electus, sicut Ioannes praecursoriona ini, e EZechiel Propheta XXX annorum Dialis ualus enim erat anno Christi Dcxxx lvj. Tunc quoque con Sen Sert latre eS et Omnis populus huic electionis, licet ii si idus prini abnueret.
Tum cap. sequenti dilius Wilfridum his verbis loquentem inductici si uni hic in Britannia multi
episcopi, qu0rum nulliani in eum S accusare: quamvis eraciter Seia In quod haud tu anni sunt,
ut Britones et Se0ti ab illis sint ordinali, quos nec
Ap0sl0lica Sede in communionem recepit, ne ille eos, qui schismalicis consentiunt. Et ideo in multa humilitate a Vobis posco, ut me mill alis cum Vestro praesidio trans naare ad Galliarum regionem ubi Catholici episcopi naulli habentur ut sine coni P0-xersia post0licae Sedis, licet indigitus, gradum episcopalem merear accipere Tale jam consiliu in bene regibu complacuit, praeparantes ei naVem et auxilia hominum, et pecuni de mulli ludinem, ita ut valde honorifice ad Galliae regionem ei Venires,4 ouis XI. ibique statim conventio magna facta est non minusquam duodecim episcoporuin Calliolicorum e luibus unus erat gelbercthus episcopus, qui eum propter sidunt sua in indicatam, gratanter se honori sic coram o inni populo publice ordinaverunt, et in
Sella aurea sedentem lore eorum Sui Sum eleVa-Verunt, portantes in manibus soli estiscopi intra Oratoria, nullo alio attingente, ii Smnosque et can-lida in choro canente B.
18. Wilfridi Gallicati a profectio et ordinatio.
Haec profecto innia anno Superi0ri post Tudin mortem fieri non potuere. am non nisi post Ua-titim reges et populus congregali sunt, et iam in pr0 sectione, quam in magna epi Scoporum OnVen-lione facienda aliquod empus effluxi f. bile observandum cum inabili 0 ni in olis ad ita in sanesi Wilfridi abaddi scriptam, laudatum locum insignem esse ad illustrandum ritum, qui Callis in ordinatione episcoporum hoc tempore usi lalus eral; et quem yelbercthum voca Eddius alium non esse quam stilbertum, et Instilbertum, a quo jam episcopo Parisiensi Compendii Wilfridum consecratum fuisse lesialu Beda lib. 3, cap. 28. mplius dico, non tantum Wilfridi 0rdinali 0, sed ejus etiam in Galliam prosectio ad hunc annum perlinent. Elenim Beda lib. 3, cap. 29, prodii, reges Anglorum savium provinciae Nordanhymbrorum et Eqbereth Cantuariorum, si habito inter se c0nsilio quid de flatu Ecclesiae Angl0rum esset agendum, assumpsisse cum eleeli 0 ne et On Sela Si sanctae Ecclesiae gentis Anglorum, preSbSterum 110mine Uighardum, de clero Deusdedit archiepiscopi Cantuariensis, et hunc anli Stilem rdinandum R0 manimisisse . Tum lib. 4, cap. l, narrata morte Deusdedit, quae pridie iduum Juliarum accidit ait : Tunc cessante n0n pauci tempore episcopalia, missus est Romam ab ipso scilicet g beri rege Cantuariorum simul et a rege Nordanhymbr0rum Os vi ighar presb Ster s. e deni ille cap. 2, g eo temp0r qu, destinclo Deusdedit 0r0vernensis
Ecclesiae episcopus quaerebatur, ordinabatur, iii-lebatur, Wilfridus quoque de Britannia Galliam
ordinandus est mi SSus , et, ut in Saxonico legitur, ut ordinaretur mittebatur Mense laque Iuli superioris Clii isti anni Deusdedit archiepiscopo vita functo, p0S longam sedis Vacalionem , ideoque hoc Christi anno iniqhardus sanctae ilae presbSter ab utroque rege, quia de causa Ecclesit utriusque regni agebatur, Romam, eodemque tempore it scidus in Galliam, ut ordinarentur, missi Suni uen- schenius ad diem xxiv Aprilis sancti Wilfridi ita iii ab L ad mero monactio Cantuariensi Seriplam recitat, et cum eo ilfridum archiepiscoseum appellat. Verum Wilfridus lanium episcopus fuit, ut ex iis, quae Suo l0co dixi, constat. Sed quia ad merus initio surculi du0decimi, quo praesule Eboracense archiepisc0pi erant iuruit, sui saeculi moribus deceptu sui l. eutra itaque ordinatio, Wilfridi scilicet et 'ea ut ean uis suis hactenus reddita suere. Sed de
564쪽
4. Theodorus episcopus Constantinopolitanus h reticus audacissimus. - Sequitur ordine temp0ris annius Redenapiori SeXcentesimus sexagesimus sextus Indictione non quo Constantinus patriarcha Constantin0p0lilanus, ubi sedisset annum unum, men Se S UOS, et dies Septem, ut Nicephori Clironicon habet, moritur, subrogaturque in locum ipsius The0doria presbSter Sia cellus et custos asorum. Fuit Si haereticus omnium impudentissimus, Subdolus, Vel Sipelli S malorum omnium concinnator egregiUS,MOn illi elilarum sectae propugnator audaci SSimus cui cum pax summa suerit
atque polestas, quandiu constans imperator vixit: aequo pos Sumus intelligere idem ipsius imperatoris, quam Catholicam pro sileri xisus es in dei dente, nihil praeterea sui Sse, quam larvam ad mentiendum atque decipiendum impositam. Qui igitur
in malum Ecclesiae Catholicae hoc anno Sedere coe pii Theod0rus, pervenit USque ad annum duodecimum sua sedis Ila corrigas lexium icephori, ubi legitur sedisse anno duos et menses res, Prestiluas anno duodecim usque enim ad annum ante sextam S nodum edisse, quae inseritis dicentur ostendent. Hic est latus anni hujus Orientalis Ecclesiae plane mi Ser. 2. Concilitim Emeritense in Litsitania. - Hoc eodem anno, qui numeralia decimus Oelaxus Recces uini hi regis, Erat Septingentesima quarta celebratum est Concilium meritens duodecim com provincialium episc0porum provinciae Lusitani u cujus sunt canone Viginti tres ad optimum Ecclesiae lalum disponendum Spectantes. Sed mem0ria
dignum , quod habet canon tertius de ope serenda sacerdotibus regi, dum in bello delinetur, his
Verbis : Insiliuili0 sancium Conciliunt, ut quandocumque eum causa ingredi secerit contra su0shoSleS, unusquisque nostrum in Ecclesia sua huticlen eat ordinem ; ita ui omnibus diebus per b0nam dispositionem sacrificium omnipotenti Deo pro ejus, suorumque sit delium , alque Xercitus sui sa-hil osseratur, o divinae Virtuti auxilium impetretur salus cunctis a Domino iribuatur ei vicio-ria illi ab omnip0lente Deo concedatur Tamdiu hic ordo lenendus est quamdiu cum divino juvamine ad suam redea sedem duisquis hujus institutionis
m0dum implere distulerit, Scia Sera Suo metropolitano esse exc0mmuni calum n. Haec de his Sy
3. Sed ei illud recens institutum est canone quint0, ne nisi presbSleri ab episcopis impedimento aliquo delentis icarii in Concilium millerentur,
iisdemque sedere a tergo episcoporum Concederetur, diaconis autem nullo modo. Fuit et illud salubriter decretum, ne qui defuncto episcopo quoquo modo detraheret, sed graVibus plectendos paenis, qui secus egerint. Est sancitus de his canon decimus Septimus, in quo haec post alia: Instituentes igitur decernimus, ut nullus Sullae Clus decedentem detrahat episcopum nultu de eo deroget, nec malum quicquam loquatur. Si quis alia deinde psfacere praesumpserit : Si presbSle suerit, tribus mensibus ab episcopo sub paenitentia religatus maneat : si diaconus, quinque si Subdiaconus, aut clericus, Vel quilibet religi0Sus de majori gradu quia constat ex his jam aliquos per bonam actione ui esse Venerandos novem : Si minimi uerint, qui levi corde sint, minimaeque adhuc personae quinquagenis flagellis jussione seriantur episcopi qu0d si laicus quamvis ingenuus, in domo Ecclesiae lamen nutritus, et ab EccleSiae rebus dignitalis gratia praedilia , juxta qu0d dignitas ejus exegerit,
pro tali excessu excommulli calioni sententia se-
risendus erit: si vero de sana ilia Ecclesis fuerit quisque quia el in his discreti0nis est gradus si maj0 meri qui dignitate polleat, ex mensibus ab
episcopo suo Xeommunicatus maneat inferior lamen, aut minima persona disciplinam mereatur, juxta quod episcopi processerit sententia. Dignum est enim, ut cui tu ita tonor fuit impensus , post mortem detractionis subtrahatur limulus s. Haec Patres, et digne quidem , secundum illud vulgatum quid in mortuum , neque si fuerit ipse Nero G prout alibi meminimus nos ex Luci an no-
Si alui et illud sanctum Concilium, ut cui ob
565쪽
liauli Et taleii iii Sarulli plure credita essent Ecclesii , in illis singulis singula sacrificia Dominicis diebus offerre deberet. Extat de his can0n decimus
nonus. Reliqua pra)lei milliinus tua navis Observatione dignissima, ne longe nimis ab iis litulo digredian uir. Tu majori oli ipsa consulaS.
1. Postconsillatus. - Hic annus ista s0rmulan0 lalus xxv post consillatum Constantis Aust XX iii. 2. Obitus Constantini episc. Constantinopolitani. - num. l. Constantinus patriarcha Constantino p. qui anno DCLXXIV Sedem inierat, mortuus est anno SexcenteSimo septuagesimo sexio.
Nain ut Nicephorus in Chronico docet, sedit anno Uno mensibus Vm et diebus vii cita legitur a in in editione graeca caligeri quam in edili 0 ne regia, licet Baronius usus orsan editione icephori parum correcta habeat annum , men Se II, et
dies vii. Fuit Constantinus episcopus Catholicus; sed Theodorus presbyer Ecclesia Constantin0p0llianae, Incellus, et Vasorum custos, qui ei Successit, nequissimuSM0nothesila extitit, indeque post annos duos, ut infra videbimus, e sede dejectus est Baronius anno decem, quos Petro episcopo Constant in p. dempsisse diximus, Theodoro altribuit asseritque hunc antio duodecim sedisse, acerrasse Niceph 0rum in Chronico, ubi ei annos duos ei menses tres assignat. Verum cardinalem doctissimum hac in re alli, anno DCLXXVIII demonSira
3. Concilium Emeritense. - . num. 2 et seq. In idulatione Concilii meritensis legitur u Syn0dus qua gesta est in provincia Lusitaniae apud urbem ineri lensem, quae caput ejus digno Seilur esse, duodecim episcopi in unum collectis, die viii iduum Novembris anno vili serenissi iniet piissimi Recces uini hi regis, Arzi Dcci v. Valeculii Recce sui nilius die xxv Januarii anni cxi ix rex creatus uerit, hujus Concilii epocha recle a Baronio consillula. 0uslat illud viginti duobus Decretis ad disciplinam celesiasticam perlinen libUS, qu u sum malim explicantur a a tali Alexandro in Sele elisit si Ecclesiast capitibus sp culo VII. Huc revocanda pistola Innocentii III papa ad Petrunt Comp0stellanti ui archiepiscopum Scripta, qua C0ncilium meritens confirmatur, et aliqua ad istud 0ncilium pertinentia magis explicantur. Exta ea lolii vi 0ncilior uin edit. Labbeati l ag. 51 l. I. in pellitur ob episcopatu intonio . Hoc anno in episcopus in loniae a rege M- Newalco praesulatum, ulsus, ut labent est monasteriensis et i gorniensis, qui ejus praesulatu an-n0s sex tribuunt Beda lib. 3, cap. 7, ene/Dalcum post secessionem Istilberti Decidentalium Saxonum episcopi stravissimis restri sui damnis pissime ab hostibus assticlum suisse affirmat. Damn0rum lamen ab eo perpessorum diserte non meminere veteres, nisi cladi Solius, qua assticius est anno DCLXI, u chr0nographia Saxo, e Simonasteriensis, et i gorniensis, vel anno insequenti seu anno XX currente regni ejus ac triennio an leuel Spsim soli pestem litem ir conligi anno DCLXIV.
Tunc enim, ut habet unt in donus, mi herus rex Merciorum Venewalcum piroelio sudi circa Pascha, regionem Saxonum occidentali illii aSlavit, provinciamque eo nuariorum ei in Sulam Vectam
ipsi eripuis. uare stilbertus a regno e nev alci
5. Emit episcopatum Londiniensem. - Pulsus est Vini ab eodem rege Icene valeo , de episcopatu, qui seceden ad rege ira Mercioru in vocabulo Wlfheri, emit prelio ab eodeni sedem Lundoni uci vitalis , inquit Beda lib. 3, cap. 7, qui addit, earali 0 ne pr0vinciam Occidentalium Saxonum lempore non pauco ab Sque Pri Stile fuisse. Hoc pacto
Molferus rex, qui pr0 Christiana fide hactenus
recte egerat, coronam Suam nomenque maculavit.
6. S. Ceadda ordinatus episc. Eboracensis. - Η0 anno initia, antequam elii Scopalia dejiceretur, sanctum Ceaddam abbatem moliasterii Le-stingaheu episcopum Eboracensem ordinaVil. Tempus rei geSliae, cauSamque nos edoce Beda lib. 5,
rinis partibus demorante, consecratus est in episcopalum Eb0raci jubente rege stivi Ceadda xii sanctus, et tribu annis Ecclesiam subli in iter regens, etc. Idem habet lib. 3, cap. 28. Ead merusii Visa sancti Wilfridi cap. 2 num 1 Ν, rem magis explicat uo post orditi alio neni sua in in trans
566쪽
pravitas per eum pridem delecta suerat atque dejecta, rependendarum injuriarum sese jam empus opp0ri Ununa accepisse pulanleS, regem0Suxium fraudulenia calliditate convenientes circumVeniunt, circumveniendo in eam sententiam ducunt, quatenus Ceaddam b0raeae civitatis episcopum fieri jubeat, ne Ecclesia diutius carente pastore, des Christi quamlibet jacturam incurra : praesertim cum penitus, inquiunt, ign0relur, quo Wilfridus devenerit quem ad ipsius Ecclesia regimen ordinandum in Galliam Alfridus direxilis. Quare cum
Ceadda anno DCLXIX a Sed Eboracensi remotus fuerit, ut in i a Videbimus, primus episcopatus ejus annus a praesenti repetendus; non vero ab anno DCLXIV ul habet Vliar onus part longi. Saer pag. 426, et Vulgaris sert opinio. 7. λὶte4tinc annum ad eum miscopatum non electus. - Im nec eo anno episcopus electus suis, una de ab suxi rege episcopus Eboracensis renuntiatus suerit, quia ilfridus post ordinali 0neni suam e Calliis non Veniebat, inierimque Ecclesia boracensis pastore viduata remanebat.
Audiendus etiam dilius in Vita . Vilfridi cap. 14. u0dam igitur tempore adhuc S. Wilfrido
episcopo ran mare non Veniente ideoque n0n anno DCLXIV 0s vin re male Suadente invidia, hostis antiqui instinctu, alium praearripere inordinale sedem suam edoctus consensit ab his qui Quarta-decimanam partem contra Ap0stolidae edis regulam sibi elegerunt Ordinantesque Servum Dei religiosissimum et ad uitrabilem doctorem, de Hibernia insula Venientem nomine Ceadda, adhuc eo
ign0rante se. S. Wilfrido qui in Calliis erat in sedem episcopalem Eboricae civitatis ind0cle contra
8. Cur consecrandus in Cantium missus fuerit. - Pergit ad merus ei aliis Hac ipsorum versutia rex Osuvius incaute praereptus, dato pr. salo Ceaddae ipsius Ecclesiae pontificatu, misit eum Cantiam in gradum sacerdotii consecrandum duo
cum sui Veniens, et Cantilem sedem pastore i
dualam inveniens, inde diversit, praedictum inae
episcopum adiit, ut episcopus ab eo consecraretuΓ, obtinui s. Idem narrat Beda lib. 3. cap. 28, Sed verbi subobscurioribus, iique suxium misisse Cantiam virum Sanctum vocabulo Ceaddam cum Suo presbTlei 0. Verum illi Cantiam pervenientes, inVenerunt archiepiscopum Deusdedit jam migrasse de saeculo, et necdum aliun pro e con Stitulum fuisse ponti licem. Unde diverterunt ad provinciam Occidentali una Saxonum, ubi erat Vini episc0pus et ab illo est vir praesalus conSecratu antistes, etc. Non enim erat tunc ulluS, X- cepi ill Wine, in l0la Britannia canonice Ordinatus episcopus . Non misit Suvius rex Ceaddam ad Deusdedii mense Julio anni Dci xiv ita sunctum, cujus mortem ignorare non p0lerat, cum iii Semei et Eobertus Cantuariorum rex, OSiquam eam accepisseni, Uthai disri presbFlerum, ut epi SeopUS DoroVernensis consecraretur Romam misi SSent, Ut suo loco retuli. Quare existim ideo silvium regem hoc anno Ceaddam in Cantium ordinandum misisse, quia putabal, fhardum jam Romam
reducem esse si Verum ighardus Romam pervenienS, priusquam consecrari in episcopum pDSset, m0rte praereptus estis, ut pr0dit Beda lib. 3, cap. 29, o susius ex eodem explicavi anno Superiori.
Haec ali hujus missi0nis Ceadda in Canlium, usque ordinationi per inam. 9. S. Wilfridus e Gallia redit. - ilfridus ordinationis Ceaddae inscius hoc anno e Gallia in Britanniam redii l. Tempus eruo e Richard priore Haugustaldensi, qui saeculo duodecimo floruit, quique 10mo primo Collecti0ni Londinensis pag. 293 scribi hilfridum secundo post electionem
suum anno in Angliam re ei Sum SSe. Praeterea
Eddius in Vila S. Wilfridi cap. 14 ait eum p0si
suum e Gallia reditum tribus annis inii pensi monasteri mansisse. denique Tad merus ii salus num. 22 radii, Wilfridum per ire continuos annos, antequam Thoraeensem episcopatum oblinere posset, licet episcopalis cathedrre proprium locim nusq/lam haberet, lamen episcopali ossicio
per tres continuos annos ludi0Se intentum uisse. Quamobrem cum anno DCLXl Eboracensem sedem adeptus fuerit, ante praeSentem annum ilfridus e Gallia non rediit. arra Eddius citatus Wilfridum l0l ill triennio frequenter a Wlfhero Merciorum rege ad offlicta diversa episcopalia in
reVione sita in italum Sse, eique mox ad monasteria condenda aria bona largitum esse : illum quoque Estbertum Cantuariorum regem ad se accersiisse, Ut presbJleros ac diaconos illic ordinaret. Ubi cum Eddius Alfridi regis, . iis id magni patroni mentione non faciat, non dubium, quin is hoc vel superiori anno eoi is abierit eo magis quo nulla ejus amplius in historicis Anglis
10. Saraceni Africam invadunt. - uavia Saracenorum alipha, ut OWeirius rerum rabi carum scriptor ait, OSi quam regnum pacifice obtinuit et varias sibi urbe subjecit, anno Hegirae XLvi Cairoam/m Asriez Minoris opiti duin aedificavit. A quo tempore bellum inter Arabas, e0rumque prosei Flos ex una parte et ex altera Graecos et Afros indigenas per plures annos Varia fortuna gestum. Hujus invasionis meminere Elinacinus ad annum negirae XLVi et Theophanes ad annum primum Coi istantini iras. Hoc aina Petrus Constantinop episeopus Moliothelila tortuus est, eique Thomas vir Orthodoxu Successit, ut suo loc dixi nauS.
567쪽
l. Saporius Armem P prσfectris ab imperatore desciscit. an nil agilii Sexcentesimus Sexagesina iis SeptimuS, Indictione decima quo Saporius Arnieniae praesectus rebellans a luersus ina peralOrem, a rege Sarracenorum auxilium petiturus legat
ad eum Damasci de gentem Sergium magistrum militum : quo et legali 0 0nstantis ini peratoris advenit, eo fungente munere Andrea cubiculario auditique ambo simul fuere a MahuVia Sarracen0rum principe. Insultante vero ei contumeliosenuilla in Andream jactante Sergio illo a tyranno legal0, ei potius faxit princeps Sarracenorum mulla pollicitus dimisitque Andream contes lan-lem, spretum Roman0rum imperatorem a Deo auxilium pelere, et in ipso haud ruStra sperare. 0u0d haud inane cessisse, aut post declaravit eventus nam Sergius ille rediens, in manus n-dreae nesciens Venit, et poena dignas dedit suspensus in lign0. Tunc et missus est ab imperatore
cephorus patricius ad Versus Trannum Sed quomodo absque armi S, Deo pugnante, Superatus
sit audi Erat inqui The0phanes Sapor tyrannus Hadrianop0li degens, et cum Nicephorum ad
se Venire comperisset, exercebat Se ipsum ad proelium. Verum die quadam conligit, litan Secundum consuetudinem de ci ilale super equum sedentem exire cumque porti e civitali appropinquasSel,
equum flagello percussit: qui allantur saltans, et hujus caput in portam allidens, hunc ita male privavit; et sic Deus victoriam inalteratori conlu-liis. Ista meruit fides, quam anim0se de divino auxili legatus ante conceperat. 2. Episcopum Lapyce in Creta appellantem ad Romani in Pontisicem rite judicat Vitalianus. Hoc eodem anno inchoat mense Septembri, undecima Indictione Ioannes episc0pus Lali par in Creta injustitiam passus ab arcti telii Scopo Cretensi, a P pellans ad R0mauit in Pontificem, cum delinereturne Romam Veniret, an de in elapsus enit ad Vitalianum Pontilicem. Sunt de his illera ejusdem Vitaliani ,apae ad Paulum Cretensem archiepiscopum, quarum est Xordium Decimo nono die
mensis Decembris praesentis undecim p Indictionis J0annes episcopus Lappae urbis intra Basilicam venerabilem beati principis Ap 0siolorum Petri nobis intulit petilionem, perquam n0S obnixe postulavit, atque conjuraxit, per terribilem, inquien S, advenium fgni Dei atque Salvatoris nostri Iesu Christi,
ui secundum sacratissimos canones institutaque sanciorum Patrum ejuSca Sae meritum requirere- Inus, et Sententiam Pronauigaremus, etc. Ν0n despexi justam Vitali anu petitionem, Sed annuli, atque 7 nodum episc0p0rum collegit, in qua ejus
causa cogn0Sceretur. Cum aulem in noluisse Patribus in Synodo considentibus injustitia in passum ipsum sui S se, communi eum ab Sol Vunt calculo. Ipse vero Vitalianus Scribens ad Paulum Cretensem archiepiscopum, qui appellantem episcopum cohibuerat, eum redarguens, habet hiaec inter alia 3. Oportebat tuam si alernitatem secundum canonum Vigorem, tempore quo Se pelli ad nos venire, eum absol Vere luis litteri : quem n0n solum noluisti canonice abs0l Vere ad principis Ap 0- stolorum limina, Sed magi respondisti ei indecenter, inquiens uia non competente quaeris duae ergo sancti Sanxerunt Patre S indecentia sunt An placentia libi decentia sunt 3 Igitur pra)salum Joannem antistilem aeque in culpabilem reperientes juxta extum sententiae a te nobis directae, secimus nobiscum cum episc0pis ad Missarum solemnia in Ecclesias Dei praecedere. Itaque laluimus atque si manius per hujus nostrae rarceptionis auctoritalem, omnia quae arae Uaque S nodo contra cano num instituta, contra legum decreta gesta conse- clave sunt, Vel sententiam promulgalam adversus eum, inania et Vacua esse : Sed quicquid claruerit eum damnificatum eju3demque Ecclesiam a quoquam ei tua dilectio faciat reddi, per omnia con-
Sur an eum ab Sque damno, etc. n ulla reprehendi et comminatur in eum Vitalianus. Porro alaesi Epistola mense Augusto anni sequentis tantum plane temporis est interlapsum, donec cla in Ioannem consecta Romam millerentur, et Triodus Roma colligeretur episcoporum. Sic igitur vidisti, quantopere in archiel, iscopum commotus si Vitalianus, qu0d appellanti ad ΛΡ0Stolicain Seduin nou
568쪽
VITALIANI ANNUS J3. CHRISTI 667. detulissset, sed contempsisset Apostolicae Sed is auctoritatem. Sed et irritavit etiam idem Pontifex senientiam latam ab episcopis rientalibus, cum hae relicus patriarcha Theodorus ut dicemus ejus
nomen a Dipi Schis abradere conatus e St. Porro et aliae quoque littera eadem ex causa datae a Vila-liano leguntur.
4. S. Ildefonsi episcopi Toletani obitus et
gnus ille meritis sanctus Ιldeson sus Toletania archiepiscopus ex hac Vita migrat, ubi magna cum laude celesiam illam rexisset annos n0Vem et menses duos : de quo instar Epitaphii sepuleratis hic elogium appositum velut appendicem ad libellum ejus de viris illustribus ex Vaticano C0dice
describemus. Quis aulum ejus sit auctor, ignoratur, sed eum fuisse constat, qui hoc Vivebat tempore, et hae de sancto scripsit, antequam ejus crearetur SucceSsor episcopus siquidem dum de Iideson soea Scribit, novissimum eum appellat Toleianum episcopum. Sed a uili illum, qui haec habet: lide sonsus mentoria ui temporis clarus, et irriguis eloquentiae luminibus exornans Ecclesiam, aetati noStrae novissimus Toletanae sedis adscitus in calliedram, praesulios secundum Eugenium in sacerdotium consecratur, vir aula laude dignis-Simus, quanta et Virtutum gratia numerosus fuit. Denique timoris Dei instantia plenus praeditus virtutibus, religione complus, compunctione ProbUS, incessu graVis, honesiale laudabilis, patientia singularis, Secreti lacitus, Sapientia Summus, disserendi ingenio clarus, eloquendi lacullate praecipuus, linguae numine copiosus, an loque eloquentiae cothurno celebris habitus ut disputationum ejus prosus oratio dum per recia dirigitur, meri lotion li0m O, sed Deus per hominem assatim eloqui crederetur. Hic igitur sub rudimentis adhuc insan-liae degens, divino laetus spiritu, ita delectatus est
monachorum, contempli Silia parentum rerumque
asseclibus, Agali ense monasterium t ellit, monachumque Se in eo mullis annis decenter exhibuit
coenobium quoque virginum in Deil sensi villula con Stru Xii, ac propriis opibus dedicavit pedi si cavil):
rector deinde esseclus galiensis caenobii, monachorum mores exercuit, Uin discrevit Vitamque
Sera avit: principali 0st sed i0lenii a Toletum reducitur, atque ibi post decessoris sui obitum
p 0nlisex subrogatur.5 si Scripsi sane quam plurimos libros luculen-lior Sermone purissimos, qu0s idem in tot partibus censuit dividendos, id est, librum prosopopeia imbecillitalis propriae libellum de virginitate sanctae Mariae c0ntrari res insideles, opusculum de proprie-iale personarum Patris et Filii et Spiritus sancti, opusculum de viris illustribus, opusculum Ann0lationis in sacramentis, librum in cognitione baptismi unum, et de pr0gressu spiritualis desertialium : quod olim partis prima voluit volumini connectendum. Parii quoque Secundae libera pi- Slolarum est, in quo diversis Scribens, aenigmaticis formulis egit, personasque interdum induxit cinquo etiam a quibusdam luculentiora scriptorum
responsa promeruit Partem Sane tertiam missarum esse Voluit, hymnorum, atque sermonum Dallioris
denique partis liber est quartus Versibus prosaque concretuS, in quo Epitaphia et quaedam sunt Epigrammata annotas a Seripsit alia mulla, quamvis variis molestiarum occupationibus impeditus inliqua caepta, aliqua Semiplena reliquit. Ad setius autem in pontificatum non gloriosi ecce sui nihiprincipis anno, OVem anni et duobus sere mensibus clarus habitus suis, vilaeque erilis et relentione regiminis ex Illeloque decim Octavo praedicti principis anno, sequenti die kalendarum Februariarum domicili carnis exuitur, atque in Ecclesia beatae I 00cadia tumulatur, ad pedes sui conditus decessoris, cum quo creditur 3leria frui receptaculo claritalis s. Hucusque auctor. Verum Romanum Martyrologi uua ejus ad Deum transilum celebra non sequenti die ut ait hic auctor kalend. Februariarum, sed de imo kalendas Februarii. D0lemus magnopere injuria temporum, grassationibusque Sarracenorum, tot nobilissimi ingenii m0- numenta perpaucis excoplis magna actura Ecclesiastic o Hispaniarum antiquis alis, S Se deperdila. Successi autem Ilde fons o Cyriae is post quem Sedit S. Julianus ejus nominis secundus. Sed de his inserius suis locis dicendum erit. Porro dies alatis
ejusdem sancti agitur in Roman Martyrol0gio die Vicesima tertia mensis Januarii, qua ibi de ips0 iu
569쪽
l. Postconsulatus. - Hic annus ista formulan0lalus : XXV post consillulitin Constant s
2. Rebellio adversiis imperatorem. - Αdium. l. The0plianes anno Incaritat. Secundum Alexand.
Dc Lix kalendis Septemb. iujus Christi anni inch0alo, refert rebellionem Saborii, non ero Saporii, ii perperam in Annalibus Baionii V0catur, Armeniore militio ducis adversus imperatorem Conflan-lem, qua ideo recie ab illo hoc anno consignatur.3. Obitus . id onsi seiso Toletani. odnum 4 et seq. In Visa sancti Ilde sonsi episcopi Toleiani scripta a Iuliano episcopo etiam Toleiano legit hir se eo: Ἀ0Veni annis ei duobu sere mensibus clarus habitus suil expletoque clax decimo pra)dicii principis nempe ecces uinthi Hispaniarum regis anno sequenti die x kal. Februarii 0 micilio
carnis exuitur . Baronius eadem Verba reseri, sed
ex Codice mendoso, ubi habebatur sequenti die kalendarum Februariari m. uem errorem ipse X Martyrologio Romano corrigis, in quo hujus sancti Νalalis celebratur X kal. Februarii Praesenti laque anno, quo VII Recesuini hi regis absolvitur, die XXI mensis Januarii, Sanctu Iidemn sus ad immortalem vitam transiit, idque die XXII Ianuarii. Duo ex lant ejus ita seri litore aut totius abbreviatores, editi lam a Bouando ad die in XXIII Januarii, quam a Mabillonio saecul Secundo Benedic lino, qui o0nsulendi sunt. 4. Moritur Waldebertus abbas Lilaeoviensis. obiit 0 anno sanctus Waldebertus abi, a Luxo-xiensis in hodierno Burgundiae comitalia. a In ut doce in ejus Visa Adso abbas Luxoviensis, qui et Hermiricus appellatur, et floruit Sarculo decimo, per quadrastinta annorum spatium monasterium illud rexti, et multis miraculorum virtutibus adornatus, mistravit ad Dominum V nonas Maias. Quare
cum sanctus Eustasius ejus decessor anno excentesimo vicesimo septimo in Domino obdor inierit, obitus illius in praesentem annuin incidit. altis erat inclSla prosapia in pago Pontivo silo in Picardia occidentali inter omenain et Anthiam tollil iam ni ivios, vulgo Le Ponthisu, et sub militari habilia erga pauperes opera nil sericordiae exercuerat, Sed illa versans c0gitalione quod P0sse opere complevit. Ad Luxoxiens enim monasterium Venit, et fra dilis rerum Suarum, qua per dixersa loca amplissime poSSederat, nedii S armisque depositis a sancto Eustasio tunc abbate habitum religiosum
o. Familiaris fuit S. Bathildi, Salaberym et
Burstundotara'. Postquam S. Dathil lis in onasteri uni orbe iens fundaVil, abbalem a Waldeberio, qui idem praeficeretur, expetiit. Adjuvit sanctam Salaberyam in constituendo monasterio in subumbi Lingonicae urbis et Laudunum tranSserendo.
Salabergae in spectu alde berti postea Angelus
apparens, tempus mortis indicavit, ut in liujus sancta Vita legitur Ionas in Vita sancti Eustasii scribit, eum Sanctae Burgundosarae monasterium zaedificasse, oratresque, inquit, qui aedificandi curam habeant epulat, germanum puellis Cha-gn0aldum et albertum , qui ei p0stea successit, ut regulam doceant decernith cum Scilicet Gun-d0aldus qui ea in religionis VeSi induerat, urbis Meldensis episcopus esset. Inde laminii legarius in Vila saucii Faronis fratris Burgundo Iara et episcopi Meldensis pos Gundo aldiim recitata a Mabillonio saeculo Secundo Benedi clino, quam an0n Smus, qui
Vitam sancti Agili abbatis Resbacensis, qua ibidem
extat, elucubraxit occasionem sum pSere scribendi
sanctum aldeberitim patrem suisse Faro=iis ac episc0pum Meldensem Verum Chimelius in Probali 0nibus Historiae Trenorei ensis pag. 151 obser aVil, haec Verba, qui ei ostea successit, reserri a Iona ad Eustasium Waldeberii abbatis decessorem. Et lameniis auctoribus decepius Coinlius commenlus StWaldebertum fuisse fratrem Faronis et ex abbate Luxoviensi sancto Far0ni successisse in episcopalia In Melden Sem anno DCLXXu, quod ii loco resula
6. Moritur S. Luyus episo Cabilonensis. - Ad hunc circiter annum pervenit sancius Lupus Cabilonensis episcopus, cujus Vitalia abat lciorem non Smo scriptam exhille Bollandus ad diem XX vi danuarii, quo ad De uni migravit et in Ecclesia Cabilonensi colitur Epistola quidem ii lib. ix Registri Greg0riani, Indici. IV, pia divus Gregorius Augustinum e socios c0mmendat inscripta dicitur MennarTolosano, Sereno Massiliar, Lupo Cabilonensi, Agilo
570쪽
et Licinio episcopis Francorum a paribus D. Verum licet plerique illorum episcoporum anno DCI, Uinea
Epistola data vixerint, Epigra pii tamen illa Vel depraVala et ab aliquo sciolo addita, ut lique ex iis quae Cussan villaeus in olis ad eamdem, et Coinitus
anno DCI, num 38, in medium adducunt. Nam, ut
de solo Lupo Cabilonensi episcopo hic verba laciam, Ecclesiam Cabilonensem rexit post sanctum Gratum, qui Concilio Cabilonensi erit sub Clod0veo ΙΝeustriae e Burgundiae rege celebrato Subscripsit, quique paulo post cellulae sese inclusit, et peracta
Spontanea Septem annorum poeni lentia ad celesiam Suam rexersus, vila unctus est anno DCLII, Utrius Vitae auct0 leslatur. Ei successit sanctus Lu-yrts, ut lique ex an liquis Iudicibus Cabilonensium epi Scop0rum. In laudata Vita narrantur plura de ejus virtutibus ac miraculis, sed sine ullo se inporis charactere praeter diem emortualem Bollandus praelata I pigraphe deceptus existimat, hallucinal0seSSe, qui Gratum ejus decessorem faciunt, illiusque
mortem anno DCI consignant. Verum abillonius saeculo Ili Benedicit no parte , in Appendie refert Privilegium Emmonis episcopi Senonen Si pro Onaslerio sancti Petri apud Senonas emi SSum a Clo-lario III Francorum rege anno tertio est ni ejus, cui inter alios inultos praesules subscribi Lupus episcopus, qui alius esse non poleSt, quam LupuS OSler. 0uare anno DCLVi II, quo Privilegium illud datum, Cabilonensis episcopus erat, et successorem habuit Desideratum cognomento Didonem, de quo auct0ra non Smus Vilae S. Leodegarii episcopi Eduensis,
cum l0quitur de rebus anno DCLXXII geSlIS.
Legali Anglicana ad Vitalianum papam de
qua anno DCLXV, num . . Obilus S. Wandreyisili abbatis, de quo anno DCLXV.
l. Constante occiso, Constantinus ejus silius, victis perduellibus, myerat, swnnio Pontisici d-hoeret. - excente Simo sexageSimo elaxo Christi anno , Indictione undecima, Constans imperatoreum in Sicilia degeret, Tracusis in balneo occiditura quodam Andrea Tr0ili filio. Ita Anastasius u Paulus autem diaconus id actum radi Indictione
duodecima : consenti AnastaSi Theophanes, qui viginti septem tantum annos numerat Constantis imperatoris consentiunt pariter Acta sextae Syn0di. Occiso Constante, rebelles Meliuin, si V MeZentium Armenum , imperatorem crearunt. Quo audito C0nstantinus Conflatilis filius in Siciliam veniens,n0Vum aggressu imperatorem, imo Si annum, occidi una cum iis qui adversus patrem conjurarant. Har Annales Graecorum. Porro Suppetias ministrasse Vitalianum Pontificem Constantin Catholico inperatori adversus Si annos, idem ipse imperator in litteris postea a se scripsis ad Donum papam profitetur. Ipse ero Constantinus, bene dispositis rebus Occidentalis imperii, regreSSus StConstantin0p0lim, alque allectis fratribus Tiberio ei
Paul diae. l. v. in sin et edit. 0V. c. H.
Heraclio in collegas, una eum eis imperat. Fuit u dictum saepe est Catholicae religionis proseSS0r, i denique ob barbam dicitis Pogonalus, quod scilicet Byχanlio solvens lenera adhuc lanugine fuerat; et Sicilia promissam barbam i Zonaras alta relu-lisset. Quod vero Iurens p0pulus nimis importune ab eo coronatione in si atrum expeteret, ipsius in eos invidiam et iram accendit, quo Suspendi pa- libui atque naribus praecidi jussit, Justinianumque patricium Germani 03lea patriarchae parentem capite truncari mandavit, Germanumque ipsum extraxit . Verum haec longe postea acciderunt; licet errore facta hoc anno exordio ejus imperii, Annales prodant, qui et addunt lugubrem hunc extitisse anuum miseris Asricanis: si quidem irrumpentes in eam pro Vinciam iterum Sarraceni, cl0ginta in illia ipsorum duxere capti VOS. 2. Quod ad res Catholica fidei bene disp0nendas studium orthodoxi imperatoris non defuit persegissetque quod conceperat animo, ut simul euin occidentali Orientalis Ecclesia uniretur, qu0d in primis erat in v0 is, nisi bellorum ingruentium molibus impeditus suisset illud lamen praestitii, ut res interea silenti sopiretur, quo u Sque Congregandi C0ncilii empus opp0rtunum adesset Testatur