장음표시 사용
601쪽
1. Post onSillatus. - Hic annus ista larinula notalus : XXI Constarὶ lini Arist. Post consulatum
ejus u et imperii Beraclii ac Tiberii ejus fratrum
q. sellum Hisyaλlicum. - Αdium 1 et seqq. Baronius hoc anno non nisi de bello in Gallia 60-lhico, seu in Septimania gesto a alii ba Visigo-lliolum rege ad Vel SUS Subditos, qui rebellarant, agit quod cum perlinea ad annum superiorem, ibique de e loculi suerimus, hic addemus quae ab
diutitur. - Post Cliti derici Francorum monarchae moriena, eodestiariit et Ebroisius egressi sunt monasterio Luxoxien Si, Wisoaldus, qui regnante Chil derie Major-Domus fueral e eustrasia in Austras iam per si agam Vix evasit, et Leudesius Erchilio aldi ii ondam Maj0ris-Domus filius majora tum obtinuit, ut doce continualor redegarii cap. lialdus dux per sugana lapsus evasit, et in ustriam reversu est. Fianci Vero Levilesium silium Erchonualdi nobilem in Majoris-Domus dignitatem statuunt per consilium beati Leti degarii e sociorum jus s. Idem habet a non Smus in Gestis regunt Francorum cap. 45. Ursinus vero in Vita S. Leodegari ait Childerico rege defuncto et Theodor ico in ejus locum Substitulo, eo legarium et Ebro intim inter se pacis coit cordia uncto Augu- Slodunum pro seclos esse; cumque Leodegatos Ebroinum magnis as Ieclum muneribus honorificea se dimittere vellet: abro inus, inquit nocte sugam capessens ab urbe recessit, et Austra Sios qu0Solim adversari 0 habuerat, sibi amicos adscivi p. Addit Ursinus 0n diu post multis perpetralis sceleribus, cum sibi agiliorum socios adjunxisset, in Francorum ines per vim invasilis, quod sustus narrat a non Smus in gestis regum Francorum loco laudato, et uaec anno superiori gesta, sed ex alione SEbὶ oi ii hoc anno c0ntinuatae, e facie rerum in tribus Franciae regnis valde immutata. 4. Francia post Childerici re uis mortem in varias factiones Vivisa. - Universum itaque
Franciae regnum post Childerici regis moriem intres actiones di usum fuit, hinc Ebro isto, illinc WlDaldo, e parte alia Leudesio inter sese de regimine regni certantibus Ebroinus e inisoaldus sub Clotario Maj0res-D0mus extiterani, ii in Austria sub Chil derico, ille in iis tragia sub Cloiario : deinde post Clotarii mortem, cum Childe
ricus monarchiam Francorum adeptus esset, WVoaldus non in Austra si modo, sed et in eu- Sirasia majoratum gessera detruso iii 0nasteri uni Luxoviense Ebroi=ὶ regna ule autem post Chil deri eum Theodorico hujus fratre, mi Daldus a Xeu stragiis pulsus in Austras iani se receperat, Leudes ius Erchinoaldi majoratu ante broinum alias stinclisi litis eamdem dignitatem in eu Sirasi obtinuerat, et Ebi olitus e caenobi Luxoviensi digressus ad dignitalem, qua exciderat, rurSulla aspirabat, saxente Austrasiorum turba non modica Episcopi et procere in varias partes trahebantur : Voaldo studebant usi rasii magno numero : Leu festus amicos Erchinoaldi quondam patris et inpriinis Leodestui mi)ὶ episcopum Augustodunensem , et Gaeritium comitem Leo legarii fratre ni sibi sociarat Elii'o DN/Dὶ Sequebantur, qui prius amiciliam eum illo et inimiciliam cum Erchinoa Id exercuerant uti sudo e=ὶu Rothom agensium episcopus,
quem Erchismaldo amicum haud sitisse Vita sancti Eligit, quam scripsti, apertissime dem0nstrat ibi enim acerbius in Erch/νὶoali λλὶ invehitur, que in caeleri scriptores impen Se laudant. Denique Leu δε- sius necatus es anno post Childerici regis caedem proximo, ut habet Sigeberius in Chronico, in-nuuntque non 3 nul et Ursinus in Vita Leodegarii,
e quo utroque continuatore Fredegarii et auctore de Cestis Francorum, prae sala excerpta Sulli. 5. Ebi olims in Austrasia pseud9-restem creat. EhroiiHis aliquorum epise0lior una et optimatum USUS consilio, ut narrat anonymus iii ita sancti Leodegarii num. 8, Majore-Domus jam interscclo, scilicet Leti desto dum pollulum universum fideliter cernebant declinare p0S Theodoricum, cumque jam consit malum in regno et Dei amulum Leodegarium cum illius gratia iii Sua urbe residen leni v , Clodove uni quemdam lolarii liuin supponunt deniquen, stibili a non Smus, uracceperuni quemdam puerulum, quem Clotarii suisse
602쪽
ADEODATI ANNUS M. - CHRISTI 674. confinxerunt stium ideoque Clolarius, n0n puer, ut salso arbitrati sunt hist0rici nostri, sed jam adolescens obiit , hunc in partibus Austri secum levantes in regnum uua de re mullum collegerunt hostiliter populum, eo quod verisimile cunctis Videbatur esse. lenim cum dep0pulando patriam Subjugareni, eliam in nomine sui regis quem salso fecerunt, praecepi a judicibus dabant; tunc qui eis Volens, n0luit acquiescere, aut jura polesialis amisit, aut si n0n fuga talenter discessit, gladii in-lernecione deperii l. vani enim per h0 callidi talis figmentum lie doricum lunc destinctum, et Clod0veum Clolarii esse silium crediderunt s6 Leodestario oculi eruuntur ab Ebroinianis. Inter haec broinus Dissoni episcopo Cabilonensi et almero quem lunc ducem Campaniae postea episcopum Trecensem suisse d0 et auctor Vilae S. Praejecti , perdendi L00degarii mandalum commilitici da eis exercitum cum quoad civitatem
AugustodunenSem perrexere, comminatus Dido, non se ab inpugnatione civitatis diseedere, quoadusque Leodegarium Valeret comprehendere et sui
furoris vesano desiderio salissacere e nisi Clodo-V00, quem salso regem secerant, promitteret sidem s. Tunc Leodegarius sumplo Vialico dubiis populi ordibus confirmatis, aperti claustris sponte se bluti pro civibus inimicis Illi autem Ebroiniani nempe iniquissimum paene excogitantis
conariaenium, ab eju capite lumen evulserunt oculorum: in qua evulsione ultra humanam naturam incisionem ferri visus es tolerasse , inquitanonSmu nunt. 10. Duelus est autem ab illis extra Urbem : Cumque eum custodibus radidissent, in quoddam caenobium perduxerunt, in quo latuit per annorum circulum duorum n, inquit Ir- sinus in Vita sancti Leodegarii. .aec Baronius anno DCLXXXV, num 1 el seqq. decennio scilicet et amplius seri u quam portuit, narrat quI lamen currenti anno patrata esse, et quidem antequam Ebro is in Iajoratum-Domu SaeStitueretur, ut asserit, non Smus in Vita sancti Leodegarii, in dubium minini revocandum. Errat enim Ursinus,
qui id actum dicit ab Ebroino jam Majore-Domu :
facinus diutius Ebroinus perdilia occultare non poSsel, de rege, quem sal SO fecit, declinat ingenium, ut in Th00dori ei rediret palatium. uorumdam saetione suscipitur, ei iterum Subit palatii Maj0r-Domus efficilia D. I. S. Lambertus fiscopatu Trajectens pellitur. - Εodem lempore quo Leo Varius Augustoduno, pulsus Si et Trajecto sanctus Lambertus episc0pus, Ut feSlallar auctor coaetaneus, quem Godeschalcus diaconus D IN I Codeel. Histor. Franc relatus elegantiore lSi P0stea perpolivit: Cum intersectus sui ab imitiis gloriosus rex Cliit dericus lunc ad vel Sarii Saevissimi iniqua et salsa consilia machinantes, ut eum de sede p0ntificali dejicerent. Et ita praevaluit iniquitas eoru in e deposuerunt eum de Sede Sua Sine causa s. Addit Cod eschalcus e0s Faramundum in cathedram illius constituisse e Lamberlum Seu Landebertum perrexisse ad monasterium tabulat, ubi per ann0s Septem mansit, ut suo loco dicemus G deschalcus
quidem Ebroini non meminii, sed Nicolaus et Reneriis in Vila sancti Lamberli illum lolius lacinoris auctorem jure merito constituunt neque de hoc
dubium esse potest Baronius anno DCLXXXV, num .ll, hoc Lamberti exilium narrat, et in Suod epi- Scoporum sagium suisse arbitratur. Verum, ut ait G0deSchalcias u cum interfectus fui ab impiis gl0ri0sus rex Childericus, unc invidus omnium bonorum diabolus festinus insurrexit contra beatum Virum ci Concilium autem de quo ibidem loquitur Baronius, n0n habitum sui statim a caede Chibderici regis, sed quinquennio p0Si in eoque actum, non de Lamberlo, sed de Leodegario, ut infra ide-bi inus. Praeterquam qu0d facinus in Lamberlum
Commissum , cum in iis rasia dominabatur Ebroinus nomine Clod0voi pseud0- regis. Trannidem ac pseudo- pontificatum Faramundi pluribus describi Stephanus episcopus eo die nSis, conelu dii lue ullum facinus execratus St, nullum scelus inlacium reliquit, m0nstraxit Verbo et opere, qua mentis intentione ad regimen introducitis suisse Ecclesiae Plura referre pudet, quae doli magister egisset . Hoc porro anno Lambertum in exilium missum, EX iis, qude dicemus, quo in Sedem reStitulus est, anno scilicet DCLXXX manifestum siel. 8. S. Filibertus eae abbatia emeticensi pellitur. - Hoc etiam anno sanctus Philibertus abbas Gemelicensis broini saevitiam expertus est, OSt-quani receyisset locum honoris, inqui monachus Gemelicensis suppar in ejus Vita, ideoque p0Siquam Majoratum-Donuis adeptus est si Sanelus ad eum Phili hortus abiit, et pra)dicationis verba impendit, etc. Fremens lupus rabidus animarum greges a Suis rapi dentibus, incitans quosdam urbis R0llio magensium clericos coepit discordiam ingerere e malevola verba sancto Aud0eno Pontifici de Filiberto viro Dei in ea n lare . Credens Sanctus Au- doenus clericorum c0uoquiis, virum Dei Filiberium, quem ante dilexera nimium , retrudi jussit ergastulo, quod ille ingrcssus Si cum gaudio s.llorum clericorum conscium suisse Ebro inum, qui lamen liberum eum a se dimiserat, non SSerit monacluis Gemel ieensis non bscure innuit, Filiberti innocentiam xv loen non ignotam sui SSe, Priu Squam e carcere egrederetur ait enim illum per litteras beati siti en adiisse Insoaldum ictaviensem Pontificem ob monasterii stratiam construendi Ansoaldum voluisse eum Secum relinere in urbe Sed Filiberio remi vastitalem semper desiderante, Ansualduin dedisse et Herium maris insulam, ubi monasterium aedificavit, et multos mo- uaclio congrega il. Porro Herium, seu Lerio inSula
est in finibus Piet 0rum vulgo Piste de ErmonSlier, corrupte Xermostier. Processu temporis illud Normanni destructum, et insula, dep0sila Veleri
603쪽
appellatione . in si ita fri-Monasterii dicta , lxi ter est api ad Hadrianum Valesium in o lilia Galliarum, in voco Heritis insula. In eadem insula postea undala est noxa abbatia sancitu Mari ae dicta Abbatia- Alba, ab osse candida monachoruni Cistor ciensium clui ipsam inc0lunt non ab alliis populis
Abbaliae-Albs vicinis ui vult Chil fletius in Historia Trenore hiensi, ubi pri0ratum sancti Filiberti in
quem mulatum est igrum-Monasteri uiri, male
c0nfundit cum na0nasterio Cisterciens sanet u Mario sive Abbaliae-Albar. Porro Ebroinus hoc anno Filiberto increpalus, isque ann Sequenti ex abbalia Gemelicensi pulsus, alius lue in ejus locum
substitulus, ut ex dicendi Sanno DCLXXXIII, uum. 18, con Stabit. s. S. Imatris episc. Senonensis relestatur in Belstit/m. - Theodorico Vero rege, POSi quam regni In recuperaVit, pulsus es etiam in exilium, et Peron in sub sancto abbas Ullan in custodia permansit sanctus Imatus Senonensis epi Sc0PUS, Uem
malevoli salso aecus aruul, ut scribit auctor Vilae apud Surium die Xm Septemb. u Deinde post X-ceSsum B. Ullani traditus est praefato Dei famulo abbati Mauronto, ut eum cust0dipe manciparet in suo qui Br0ilus dicebatur monasterio ab eodem
nuperrime construes in territorio Lelio vocato. seu susce Iilo, ut ejus religiosam expertus est con-Versali 0nem , siculi servando aelesti thesauro omnem ninibus illae ejus diebus famulandi adhibuit diligentiam, habens in ea pulcherri nil Ilii Suae Suorumque confratrum i f. et sanctitatis speculum n, inqui duebaldus Et non ensis naonaclius
in Vita . Rici rudis Marcianensis abbati SSae, qui jam dixerat, malum insimulatum latio fuisse quasi de insidelitate nud rege molle odoricum.
Broilens monasteriuria ad Legiam fluvium Silum erat, ex quo imminenle Danorum persecutione monaelii cortius . mali deportaverunt, et p0suerunt in Ecclesia Dei para', qua modo est Collegiala, ui radit 0lvenerius in olis ad Chronidon
Camerae ense lib. 1, cap. 22, in quo Chronico dicitur, Imatum Per0na per Mauronium deduclum fuisse Cana eraeum , amb0sque diutissime in ostia0bi Ha malico appellato comm0ralos esse ; tandemque Amalum Broilum perductum, ubi Vigiliis alii uujejuniis incessanter corpus saligavit, et animam Deo reddidit, anno scilice Dcxc, vel circiter, uti ex documentis publicis docet Colvenerius laudatus 1 .Ham alicum vulgo Iam ab locus una cum monasterio in lire balensi episcopalia Silus, nuncupatur. De sancto malo legendus Malh0udus monae lut e C0ngregatione sancti Mauri in Calalogo archiepiscoporum Senonensium. 40. Dastoberius II in equum ustrasse restituitur. - Dum Ebro imis eustriam et Burgundiam in servitutem redigit, et in utriusque pli malus saevis, Λ ustras iam amisit. Cum enim Vlfo a sius, qui Cliti dorici Major-Domus fuerat, eu Stra- Siorum furorem xi vexasisset, ut in Austras iam anno Suporiori se recepisset, egi cum sit: factioni proceribus se oooberto silio saneli Sigiburti regis et Hymne chil dis ab annis circiter decem et octo in Hibernia exule, in patriam reducendo, paleruos luere la restituendo quod hoc anno faciunt indicat Diploma pro monasterio labutensi a Daqobertore e alunt et recitatum ab euschenio lib. 2 de Tribus astobertis, cap. 8, quod ait, datum Sse kalend. Iuqusti, anno quarto astoberti restis quo V confirmantur donationes, quas Sigiberius ejus pater m0nasteriis Stabulensi et Malmundariensi
concesserat. Si enim an DCLXXVH jam luarium
regni sui annum inchoarai, currenti ante kalendas Augusti in solium evectus est, ut magis ex Sequentibus patebit. Vivebas adhuc Hymnechil lis male rejus, et in regno Austras in degebat, ut anno Superiori num. 6 vidimus. uare non dubium, quin jam silia Hus Bilichilde et Childerico ego genero Occisis, Omnibus tribus enixa sit, ut astobertiis filius regnum Austra sis re stuperaret. Eju lamenirestituti sancio Wilfrido episcopo Eboracensi, a quo pecunia comitatuque instructus est, praecipue debila mi discimus ex Eddio Stephano, teste coa)laneo, in Vita sancti Wilfridi cap. 27. Ibi enim loquens de hoc sancio an li Stile, postquam sede sua
pulsus est anno DCLXXV ii Romam pergente, ait u Veria tempore adveniente coeptum iter, De adjuvante, ad Sedem Apostolicam eum comitibus carpebat, veniens ad Francorum regem n0mine Daegberili, sui eum cum honore mansuetissime pro meritis ejus anteactis in eum Suscepit. Νam Supradiclus rex in juventute sua ab inimicis regnantibus in exilium proditionis pulsus, axigando ad Iliberniam insulam Deo adjuvante pervenit. Post anilorum circulum amici ei propinqui ejus dym- ne hil lis c. maler, Wisoaldus et alii viventem, et in persecta aetate florentem a navigantibus audientes, misere nunti0s suos ad beatum Wilfridum epi Scopum petentes, ut iam de Seolia et Hibernia ad so in Angliam, ubi ilfridus episcopus erat invi lassul, et sibi scilicet Austrastis ad regem emisisses, id est, remitteret, ut ibi rex pra siceretur :et sic sanctus pontifex noSter perfecit, Suscipiens clim de Hibernia venientem, per omnia dilatum et viribus sociorum Angl0rum principum elevatum
ad suam regionem nil sit. U. Sed non ante i insentem annum. - Porro
ante pra)Sentem annum ex Hibernia in Austras iam, ut ibi rognaret evocatum non sitisse Dagobur luna II, ex e liquet, quod an ii superiori quo Childericus rex occisus, Austrasti nudum regem habebant: L D oin tu enim e B urgundia profugus in Austras iam pio seclus est, Austras iique, licet ab eo plurimum
i S. χmali Senonensis exilium anno ci xxviii 0nsignatur in Chronico m0nasterii Elnonensis . Amandi scripta ab auctore saeeuli, ut albili 0 rint et vulgat a P Mai leue necdot lona lis c0l l 392. in tu pariter bro uic eiusde in . Amali obitus ad unum DCXC i dieitur.
604쪽
abhorrerent, sibi ipsum mel ducem e0nsii fuerunt ad Versus Theoderi r in regem, cui insensi SSimierant. Ut autem se stirpe regia principem litii opp0 nere possent, Ebro lolari III silium suppo- Suii, quem Clodoxeum api, ellavit Austras lique sibi regem constituerunt. Pra)lerea Ebroinum e Burgundia viciniores Austrastae civitates adiisse Leucos puta ei Calalaunos, nullus dissilebitur. Has autem civitates primas fuissemus Dagoberimn II regem Ignoxerint in consesso est. Is laque ex Hibernia in Austras iam reversus non est, nisi postquam Cloi velis regio litulo ab Austrastis, instigante Ebro ino, donatus est et omnia in eo regno turbata suere. q. Catala imi/m, Rhemi et Trajecti in Do90-berto II paruerit it - uar usi rasis provincia)Dastoberti/m II agnoverint, dis sit cile esse desinire. Certum est Catulo timini ei paruisse: non Smia Senim qui Vitae sancti Mummii tria subjunxit alii lade iraculis, e rerum, quas scribebat, oculatum se testem dixit, at se agere de rebus, quae conligere in anno seci/ndo si/b imperio DaVoberti restis ei ulli unc ab aliis ago bertis distingueret, proxime subjungit u Ipse est, qui post longam pressuram reVersu eS ad propria regnas Coinlius, qui recte xidi Dagoberlici restitutionem in regnum faciam esse tantum post mortem Childeri ei regis, perperam lamen Scribi anno DCLXXIV, Dum 42 Trajectum elia niversam serme diae desim Ebroinianis partibus adhaesisse,p0Sil ao obe)'lini e Hibernia reVersum, qu0d et de civitate Rhemensi anno DCLXXV, num sellam asserit. Verum c0ntrarium demonstraredi I dile n0n est mi imoaldus olim Major-Domus dederat monasteri Stabulensi locum ostrismina tum Germiniacum in pa9o Rhemensi. quem libertus re concesserat, et alia priuilia in Rhemorum pago fila monachi confirmaxil uuare Rhemi subditi erani Da gibberii II l . Diploma consti malionis
recti l Hen schenius italus ex archi Volambergensi. l3. Illud a is consirmatur. - Diplomata hujus c0nfirmationis vidit et ali probarit sanctus Leo X papa Constitutione edita a Mirae pag. 27 Nolitiae su 0, in qua pec leguntur: si Ralum decernimus quidquid dedit primus constructor locorum, Sigiberius videlicet rex Francorum, qui Cerni in ia- cum in pago Rhemensi, et Vogalium super fluvium
Ligerim ipsi adhuc viventi S. Remagio radidit. Eadem quoque firmi lato vigoramus Aela et instituta regum Clodi vel se tertii Dagoberti scilicet II Chil deriei ordinem regum non Serxat , Theodorici,
qui eadem praeceptis suis confirmaverunt necnon
imperatorum aroli, Ludoxici Lolliarii eiurium Othonum, Henrici etiam primi eliseeundi s. Extat
in C0dice Bambergensi Privilegium Gregorii V pappepercio lkerum episcopum I 00diensem abbati Raven- ero missum, et si datum III nonas Julii anno Domini ede Incarnationis Mycvi, Indictione i X Ubili ae traduntur monasteria in honore S. Petri con- Sli uela, id est labii laus et almundarium, ita
in Sallu Ardennensi. . . . Secundum antiquorum edi
eorumdem construe lores suere monasteriorum;
necnon et inperatorum aroli, Illud ovi ei scilicet Piij et isonis August0rum . Habemus, inquit Hen schenius loco citat , etiam Dil,l0 mala ss. Ludoxi ei Pii e trium lionum imp p. ex quibus ollo II Dago herium inter diciorum monasteriorum
constructores et defensores collocat. Abbas Raven-
gerus h inquit in Diplomate Ollo II mortutis annocui XXXIII, o posita laxi a nobis qualenus secundum pra)decessorum nostrorum morem, id est, Sigeberii, Hilderici, Clod Vei, Dagoberti regum, qui eli0rum
dem monasteriorum suerunt CONSTRUCTORES, Nec non
et imperatorum Caroli Ludovici sed et ollonis genitoris 140stri . Haec et similia Diplomata recitat liens chenius lib. 2 de Tribus Dagobertis cap. 8. Ex quibus manifestum sit, Dago beri uni l fuisse unum
e constructoribus monasteriorum labulon sis et Ialmundariensis, ideoque parochia Tungrensem et Coloniensem, in quibus ipsa Sila Suni, eidem
l4. Refellitur Cointius. - Coinlius loco citato reser testamentum . Amandi Scriptum in monasterio Eltione, anno secundo req)ii domitii nostri theodorici loriosi eois tib die kal. Maii, cui subscripsit dolus; cumque civitas Rhemensis ad Austrasiam pertineat, et eo lit metropolita Rhumen Si testamento Amandi subscribat, inde deducit Coiulius partem illam usti agitae, quί hortatu Ebroini seu l0-Clodox eum regem agn0Veral, ad Theodoricum cum e0dem Ebroino transiisse Verum anaidde illatio, leolus enim etsi Dago berio II subditus, subscribere poluit testamenis extra principis sui ditionem condito; quemadmodum alibi diximus, eodeVarium Augustodunensem episc0pum, Cl0lari III Burgundii et eustraside regi subditum, subseris,sisse duobus Praeceptis datis a Chil derico tune Austras in lanium rege. Vide
15. Laudii num aruit asto berio II. - Lugdunum Clavatum, seu Laudunum cum omni dice-cesi Laudunensi pertinuisse ad Dago berium Secundu in infra ostendemus, cum de S. Irmina ejussilia Sermo erit Partem tamen qui laniae et Pro incide, qu3 praedeceSsoribu suis paruerant, non recepit. Sanctus enim sonitus Arvernensi epi Sc0Ρu regibus suis semper gratissimus fuit, I Ver-
l Par0ebiae Tungrensis et C0loniensis Dag0berio II paruerunt quidem, ut Pagius ex Diplomatibus pro monasteri Siali utensi ptime e0 legit; sed ex aliis ejusdem m0haslerii ab e0dem abbate Goduin pr0euratis bipl9malibus aeque intelligimus, theodoridum iisdem l0cis imperi
tasse. Nam ii Collecti ille et Mouum. 0 m. II, col. 12 extat Tlaeod 0riei hujus Chil deridi regis germaui, et Sigeberti ex fratre nep0li praecept iis, nulla emporis adscripti , ne nota litui, qui latis iudi res lite omnes lim et tune pariter acquisitae eidem asseruntur in Pautem e cestare asserit The0d0ricus, considerans sacerdotium ipsi ius viri Gouoini, et siue Suo respectum, quo ero regnum Ορtrum deliter videtur fumuturi. Verba hae denotare videntur jam uiae tumultus qu0gdam in ea Galliarum parte cepisse, nec defuisse mult0s, qui partibus Dag0berti studerent, qu0rum saeti0ue, quod uiliit em0veri e Godoliaus passus fuerit, ideo gratiam et av0rem a rege oblinere meruerit Prim igitur tractuum ill0ruiniueolae The0d0rie paruisse, dein ver ad ag0bertum accessisse videatur. IANSI.
605쪽
nique iis attribuli fuerant. Bonitus primum nostis sitit liberto postea Chil erico prί seclus S provinciae Massiliensi ac leni uni floruit sub Th00dorico rege et principuPipli illo. Ella inena non SmUS, qui rius Vitam scripsit, os ejusdem ita interpola lores ne Verbum sui dena habent de a roberto Secundo Malmesburiensis o luens de S. Wilfrido
Dago bertum regem Transrhenanor//m Francorum
appellat qui Parisiis degentibus sunt Cisrhenani. Potius itaque rex Idrhenantis Vocandus, cum ΑUsirasi eis ei ultra Rilienum sila politus Sil. 6. Dastobertus II ante Childerici necem in restHum non restitutiis. - abillonius in Praesa lione partis primi saeculi quarii Benedicti ni existimat, assobertum II, 0rtu Clotario III, in patriam ab Austrastis rev0calum esse, cum Chil δε- rictis ad capessendum lustri e regnum ad Volavit. Paulus enim diaconus in lib. 5, cap. 32, ii : Francorum regnurn apud Gallias ago bertus regebat, cum quo rex Crimo aluus pacis si missimarsostdus inieratis, ac paulo pos asserit Paulus sertaridum egressum e Gallia ad Britannium insulam properare disp0Suisse; sed illesii 000 admonitum fuisse uirim ald nr0rle. uare cum Grimoaldus Langobardorum re anno DCLXXI interieris, ante eum annum usto bertus II jam in usi rasia regnabal, inquit abillonius. Verum anno superiori vidi nius Dymne hildem ejus matrem, re nante Chil dorico in Austrasta in ejus ditionibus Vixisse. Secundo Ebro inum e Burgundia in histras iam profugum, cum nullum e stirpe regia principem, quem Theodorico opponeret, haberet, Supposui SSesiliunt Clotario III quem Austra sit regem agno Vere.
uare in usi rasiam reversus non est, nisi P0Sl- quam eo in regno omnia sus deque exersa Suni,
illudque in diversas actiones dixi sum. 0n ergo curandum de auctoritate Pauli diac0ni scriptoris externi, et rerum Francicaruna parum ieriti, quod e minus mirandiana, quod ipsi me Franci e 10mpore quo Paulus Ilisloriam Longobardica in scripsit, in II istoria et tiro nologia patrum suorum caecutiebant, ut omnibus nolum et videre est apud Heuschenium ad diem primunt Februarii in Commentario ruduio ad Vitam S. Sigiberti regis n. 75. duod itaque Paulus diaconus ago berto seniori quem Crimoaldi Langobardorum regis emtiore adhuc vixisse arbitratus est, altribui ad Clotarium it vel Chil dericum referendum S l. Longe minus verosimilis est opinio dens clienti in Exegesi ad Disseri de Tribus Da=obertis, o m. m S. mensis Aprilis praeflixa, ubi Dastobertum anno DCI XI in regnum reStitulum radii. Unde ninino glandum Hadriano Valesio lib. 22, qui lianc restituti inem post Childerici regis ardem factam assii mavit. t T. Sexwlfus Litch eldiensis, Eorcon caldus Londinensis episc. creati. - Beda lib. 4, cap. 6, postquam superiori capite egit de Synodo Herescit diensi, mense Seli lembri superiori Christi anni celebrata, ait u on mullo p0sti e elaps lem-p0re, issensus a Witi si id Merciorum episc0po per meritum cujusdam inobedientia Theodorus a chiepiscopus deposui eum de episcopatu p0st annos accepti episcopatus non multos; et in loco ejus ordinavit opiscosium ex visum, tui erat construcior o abbas monasterii quod dicitur Medes nam- Sieni in regione irviorum. De 90situs vero in si id rediit in naonasterium suu ni quod dicitur ad Barve, ibi sit in optima conversatione vitam sinivis. Tunc etiam orientalibus Saxonibus, qui biis colempore pra)suerunt Sebbi et Sigheri Earconualdum c0nstituit piscopum in civitate Lundonia. iijus videlicet iri in episc0patu, ut ante episcopatum visa et conversalio sertur suisse sanctissima, sicut etiam nunc caelestium signa virtutum indicio sunt, . In Chronico Vero Lilchesel dense, quod ex lationa iv 0nassici Anglicani pag. 2l7, dum infrido dicitur Rexit Ecclesiam Litcheseidensem annistribus in comi telis c. et postea per eumdem Theodorum dep0situs est. SexWlsus post depositi0nem V infridi per Theodorum episcopus illic heseidiae
consecratus est anno DCLXX ut i , Xeunte Videlicet.
V eslmonasteriensis depositionem in si id i in hunc annum conjicit, quia vel , Chronici Lilchesel
diensis hunc multorum Anglorum more a die xxv Martii exorditur. Errare porro videntur Scriptores Anglici, et cum iis recentiores, qui episcopatum sancti Earconualdi in annum sequentem disserunt, siculi et Baronius, qui anno DCLXXVI, num 10 et seq. eum iunc episcopum dicium arbitratur. 18. Monasterium iremuthense a S. Benedicto Biscopo fui ululum. - Sanctus Benedictus Biscopus biennio I 0ma in Angliam rex ersus, K laniam
apud regem Egfridum videlicet orthumbri e regem gratiam familiaritalis iuvenis, ut confestim ei terram optuaginta familiarunt de suo largitus, monasterium inibi primo Pastori Ecclesiae sacere praecipere f. uod actum est, Sicut ei in prooemio memini, ad stium numinis iri ad Aquil0nem,
anno ab Incarnatione Domini sexcentesimo septuagesimo quarto, Indictione Secunda, anno autem
quarto inperii Egi ridi regis , , inquit Beda in hujus sancti Vita lib. l, num 4, ideoque m0nasterium illud ante diem xv Februarii hujus anni, quo Egi ridus annuli regni quartum sinit inchoatum. Dicatum sui divo Petro, situmque ad irae sunt in is ostia, indeque iremuthense appellatum, et qujus sere milliari distabat a coenobio sancti Pauli p0sit ad Tinam fluvium, in territori Gir vensi, vulgo arro quo Cirvens sancti Pauli monasterium dictum es l. frunique condidit Biscopus, ac idem abbati, iisdemque institutis subesse
voluit duod in causa suis, ut nonnunquam apud Ledam, aliosque auctores quasi unius monasterii vocabili cen Seretur. Iam capite pri ino Beda dixerat Biscopum m in asterium sancti Pauli annis Sedecim rexisse Cap. , rem notatu dignam scribis, e lena pore senestrarunt vili earum Sum Anglis incognitum fuisse, quia scilicet Saxones una cum
idolis barbariem invexerant Misit legatari is Galliam, qui xitri ac l0res, artifices xi delicet Bri -
606쪽
ADEODATI ANNUS I. CHRISTI lib. 1 annis calenus incognitos, ad cancellandas Ecclesi Ρ,
porticu ulla lite et caenaculorum ejil seneSiras adducerent. Factumque est, ei venerunt: nec Solum
postulatum opus c0mpleverunt; sed ei Auglorum ex eo gentem hujusm0di artificium nosse ac discere
tante pio reste amba et Bracarens in Lusitania. Christi annus sexcentesimu septuagesimus quintus, Indictione tertia, adest quo septim idus Novembris in Hispania celebraia sui Syn0dus Toleiana undecima, ita dicta, ra nimirum Septingeniesima decima tertia, anno quarto ambae Wambani regis, decem et novem epi Scoporum Prae Sentia, quorum duo lantum per vicari0s interfuerunt. Hactenus rex ipse religiosissimus aeque ac sortissimus bellicis expeditionibus delenius, haud rebus Ecclesiae componendi curam impendere aluit deletis autem diversis hostibus, atque in primis lTrannis, nihil antiquius habuit, quam hi res Ecclesiasticae per epi Scopo bene di Sp0nerentur, qu se sacerdotum negligentia videbantur omni ex parte collaps00. De his vero sum malim habet ista Tu densis Astures enim e Vascones in sinibus Cantabriae crebro rebellantes edomuit, et Suo imiterio civitalem subjugaxil, quae Caria Oeabatur, ampliavit et eam ambelo nam, qua Si ambae lunam vocavit Provinciam quoque Galliae, quae Histiania citerior dicitur sibi rebellantem mullis agminibus Francorum interem pii S, subjugaxit, e Paulum persulum Traianum cepit, et ei oculos exellore praecellit. Et ad urbem Toletanam cum trium si hona agno reversus, discordantes pontifices eo quod alii aliorum parochia invadebant, ad concordiam studuit revocare n. Sic igitur hoc anno quarto regni ejus inchoat a mense Septembri, Joncilium provinciale Toleti convocandum curavit. In ejus PrzP- satione har qua praece SSerant impedimenta congregandi episc0porum c0n Ventus, significantur his Verbis 2. In nomine ancipe Trinitalis Colleclis in unum Carthaginis provincia Sacerdotibus in I 0l0- lana urbe, in beatae matris Domini Mariu) Virginis Sede anno tua Plo excellentissimi, et religiosi aut-bani P ambae principis, sub die septimo idus o-Vembri S re votiva gaudii, ut dies nimium iii alae gratulationis occurrit, in quo nobis alum est conspicere, pariter ei deflere, quid lacryinarum de praeterilis Dornino deberemuS. Eramus hucu Sque prolabentis ἴ0culi 0lluxiones instabiles quia
annos Series enal orum, subtracta luce Conciliorum, non iam ilia auxerat, qualia naal rem tranium
errorum ignorantiam otiosis mentibus ingerebat. Cernebamu enim , quoi Dodo BabFlonicae consu-sionis 3 illa Succensa, nunc tempora Conciliorum aVerteret, nunc sacerdote Domini dissoluiis moribus irreliret purpuratae enim ' meretrici Seque bantur invita instilla, quia Ecclesiastici on Ventus non adera disciplina me erat qui errantium corrigere partes, cum sermo di Vinus haberetur extorris. Et quia tion erat adunandorum pontificum ulla praeceptio, crescebat in majus ita delerior. Cuin landum divina n0s clementia ex alto respiciens, et tempori 'talis nosti ae Se occursuram praebuit et saluti, praeparans noStris saeculis religiosi principis iuentem devola in pariter, ut instruciam, cujus servidae sollicitudinis volo et lux C0nci liorum revocata resplenduit, et alterna charitas sum uiuo in corrigendis vel in Struendis in0ribus exei
laxit dum et aggregandi nobis hortatu principis religiosi laculla es data, et opportuna corrigendis prost parata est disciplina qui decursis longuant temporibus, post decem licto scilice laben-
lium annorum excul Sum in unum meruimus aggregari conventum , mederi possemus spirituali gratia sanitatum. Nec enim nulti erus Ste alienus
est a salute : Sic quippe mulier illa in Evangelio
ter Senis annorum XCui Sibu curva, quae sigurarulolius generis uinani gestabat, sub Sacramento hujus nulla eri saluti pristina a Salvatore donatur, etc. s Haec ex niuili Voluitnus reddidisse, ut Sciretur quam damno Sa esse consuevisset in Ecclesia requentis Conciliorum celebrationis intermissio, quamque utili 3 ejus usus utque ex eoru ul
607쪽
dem Patrum verbis intelligi 0sset, quod cum
reges ad episcopos de conveniendo in unum Scriberent, non id tibendo sacerent, sed h0rlando hortatu Danaque regi Se convenisse, idem ut dictum est lesiali sunt. Sicque cum audis sive ab eis sive ab aliis dicti im, jussu principis c0nvocatos episcopos ad 0ncilium convenisse, ejus exhortatione id faciunt intelligas. 3. duod ver ad exactam dei professi0nem primo loc0 in Concilio editam tertinet, ex ea intelligi pol e St, nec luni nomen rientalis haeresis Mo-n0lhelitarum illic pervenisse, cum ne quidquam de
ea mensi liabeatur, vel adversus eam aSSerti proponatur. Post fidei vero pr0lixam valde professionem edili sunt a Patribus can0ne SeXdecim, quorum primo corrigitur in ipsomel C0ncili 0, quicquid alienum a sacerdotali majestate Sive indec0rum Verborum trepitu risu, ac iocis proserretur ineptum Secundo loco illud magnopere inculcatu ,
ut vacent doctriniost episcopi nec ullo curarum Obicea divina lectione revocentur, Vela doctrina, Verbi scilicet praedicali 0 ne, cessent. Illud praeterea additum, ut idem custodiretur in Sallendo ac missis celebrandis ab omnibus ordo, qui in metropoli lana Ecclesia usu receptus esset Sicel qui Sequuntur canones, ad ipSOS sacerdotes respicere, duobus exceptis, noscuntur probe cientibu Patribus inde provenire ut subdit 0rum quoque lores rellissime disponantur, si qui praesunt rectores populis, digne praesint. Noxissime vero salentur Patres ejusdem regis ambae suisse Voluntatem , ut praetermissa C0nciliorum celebratio restitueretur, anni Sque ingulis ab episcopis secundum Ecele Siasticos canones frequenlaretur. Unde sali Spolestin felligi, complura Tole lana C0ncilia esse deperdita, Vel ipsa Sallem, quae reliquis annis ejusdem regi maxime pii celebrari conligerunt, ut inter alia genero leC0ncilium, de quo dicem US. 4. Quod ver aliqui lem p0rum haud adeo Veram ali 0nem habet iles, collocant eamdem Synodum sub gallione Romano Pontifice, errare certum est: cum e Constitutione imperatoris, de qua in serius agemus, certum Sit, non ante Sextam Indictionem ipsum sedere cupisse. Porro haec Si nodus sub quarta Indictione inchoata, hoc anno , Suplina idus Novembris celebrata repu-ritur. Sed quod ab nimibus asseritur, in eodem Concilio omnium Hispaniarum Ecclesiarum faciam esse sedium episcol alium di Visionem : Secu Sen-Serim : nam Tu densis asserti0nu constat id saelum in Concili generali sub eodem rege celebrato, cui 0mnes Hispaniarum episcopi interfuerunt, et Sub Scrit Seruus, mi vero decem et novem duit laxat episc0pi interluerunt. 5. Quod ni ui essent inter episcopos ob dic cesum sines oborta discordiae, ad lias componendas indicendum sui generale Concilium, qu0d quidem non extat; sed celebratum esse, ejusdem auctoris testificatione liti uel lii co pol isSinuriti ad diriniendas discordias, et perpetuam inter epi Sc0pos anciendam pacena idem rex dividi ei terminis distingui volui uniuscujusquo epiScopi paro cias, imo quoni odorantiis ullus divisae si ierint innotescere, aliquibus receiis additis: cujus rei gratia idem Tudensis ait liriorum regum voluisse legi historias : nam subdi Feci Chronica regumliriorum coram e legere, ut facilius I, osse terminos paraeclarum dividere, sicut antiquilas den0laret, ei exigeret uri censura, et jura propria quilibet etiam possideret, sicut subjecia demonstrat Scriptura, etc. o Post vero millia de earum denidistin eli 0no litae habet ex verbis regis Fiunt sedes liarum duarum Hispaniarum octoginta sub dominio Gothorum iam arctii episcopaleS, quam episc0pales, per quas nobis ministratur verbum Dei, quae a Romano Pontifice communionem Ca-lh0lica veritalis habent, ut ex fide Christi secundum traditionem sanctorum Patrum animas ibi commissas valeant gubernare. Haec igitur nostra divisio de assensu omnium archiepiscoporum ei episcoporum dictarum sedium in Toleto facia firma permaneat in aeternum.
6. a Haec omnia suprascripta legit gl0ri0sus rex amba in Concilio Toletario ubi omnes episcopi et archiepiscopi Hispaniarum con Venerant; hi Psubscri Illione omnium firmata sunt, uiri ac Toleiano archiepiscopo in primaria dignitate , et de Catholica consistente Staiuliani est praeterea a judicio Concilii, ut omnes clerici viverent secundum regulam sanctissimi patri Isidori, etc. o Haec de Concilio generali sub e0dem rege habito, sed incerto anno Tu densis, quem prae caeleris citare consuevimus quod praestet de et antiqui late, non quod rejiciamus reliquos nobiles rerum Hispanicarum historicos iam veteres, inter quos eminet Rodericus, quam recentiores Viro doctissim0S. Rursum Ver hoc ipSO anno X et i scopi provinciae Lusitaniae celebratum est Concilium Bracarense, quod tonitur ordine ei lium : cui inier-suerunt ei, i scolii octo, an ei Veruntque canones 10lidem, quibus c0rrecti sunt praxi errores, qui in ritus sacros si bene institutam Ecclesiasticam discis,lmam irrepserant: ut inter ali OS, ne procedentes in solemnitalibus mari Trum episcopi, iaconorum humeris sella est aloria veherentur sus pensas collo Sacra reliquias portantes : etenim sella gestaloria vehi, Romani P0nlisistis tantum si iii insigne, vel Si cui I atriarcharum Iis concessit, sed tu e laicorum humeris eclaretur diaconorum nunquam, neque infimi ordini clericorum. Porro
inter alios dignos pra)Sules, qui Syn0do huic intemfuisse leguntur, sui Isidorus Asturicensis, qui lumnioribus dignitali congruis, tum doctrina enituit, relinquens sui ingenii posteris monum uni quo tempore eliam ejus aequalis claruit Valerius abbas aeque doctrina et pietate insignis. Reliqua Tn0ditu insulas sali ad in Stilulum . t de Conciliis in Hispania h0 ann celebratis hactenus.7 Classis Sarraceitorum apti l immanias incensu. - Qui igitur Dei Ecclesia bene instituendae
608쪽
ΑDEODATI ANNUS 7 CHRISTI 675. loliis intentus uti, accepi ipse amba rex insigne
beneficium quod idem Titilensis pauci enarrat, nempe ut Sarraceni, qui Oriente magna e parte politi essent, insulasque plurimas deVaslaSSeni, ingenii comparata classe navium ducentarum et
Septuaginta cum Hispanias invasissent, icti idem Iuerint ab ipso rege maritimo bello, quo et eorum classis incensa sunditus deperierit; sicque quana evidentissime offensum fuerit adversus fideles tunc an luna perfidos infidelesque Barbaro praevalere, cum in illis peccata insunt, quae Dei justa Senientia puniantur : ubi autem pietas xiget ei stilla sancta religio bonis operi tuas flores, tunc Barbari eas Omnes ire Summo licet ludio comparatas,
imbecilles penitus reddi et imp0 lenies, sit neceSSe.
ejus viii, et imperii Heraclitet Tiberii ejus fratrum
2. Concilium olet. XJ. - una. 1 ad 6.C6ncilium T0lelanum XI in Praelatione dicitur celebratum mi i Waλλὶbani princiyis, sub die vii Mus Xo embris ide0que hoc Christi anno, quo Lalendis Septemb. quartus regis ambae inchoatus est. Huic pra)suit uiricus urbis recyio metroseol tamis episcopus; ut proVinciale, eique interfuere episcopi XVII. Garsias Lonisa in olis ad illud asserit, factam esse estitimam sedium ehiscopalium diisionem oradere omnes Hispanos histori eos. lcum in illius Synodi capitulis ne Verbum quid enide ea divisione legatur. Hispaniarum dioeces eon in aliqu0 posteriori Concilio, cujus Acta perierint, divisionem faciam esse Baronius recte autumavit. Divisio enim sedium episcopalium ad communem Ecclesiae utilitatem spectabat, et juxta Decretum Synodi Toletana quarti fieri debui in Concilio Generali seu nationali, quod ex omnibus ditionibus Wambae conVocatum esses. In illa quippe quartasTnodo duo genera Conciliorum distinguuntur, Generalia scilicet, et Provincialia, decerniturque, ut si causa dei est, aut alia Ecclesii communis, indicatur Generalis ST nodus Si causa fidei sin, inquiunt Patres in quarta Tnodorari. aut alia quaelibet Ecclesi se communis Generalis lolius Ηispaniae et Galliae id est Gallia 60thicae, quae Hispanis subjacebal , Silo du con Vocetur si Ver nec de fide, nec de communi Ecclesiae utilitate raelabitur, speciale erit Concilium Uniuscujusque provinciae, ubi metropolitanti elegerit peragendum s. 0uare cum amba OS Concilium Toletanum XI anno serme quinque regnarii, et uua legatur habita sub ejus principalia per illud tempus Synodus
licet undecima Synodum singulis annis fieri praecipiat, non dubium, quin ea, in qua proVinciarum divisio peracta perierit. 3. In eo divisio dic ceseon Hispanicarum facta nou est. - Praeterea Carsias in olis ad Concilium Lucens describit Indicos sedium Hispaniensium ex Iss. Codicibus Ecclesiarum vel ensis et ole- lanae, in quibus eliana detineatio provinciae arbonensi reperitur elisec verba sub finem habentur : 0nania supra seripla legit gloriosus rex amba in Concilio Toletano, ubi omnes archiepiscopi et episcopi con Venerant, quae subscriptione omnium confirmata sunt, uiri aco Toletano archiepiscopo primatiae dignitas ei de Catholica consistento n. tiare episcopatuum Hispanensium divisio saeta sui in C0ncilio Toletan generali seu nationali duarum ΠΑ-yaniarimi, id est, omnium Ecclesiarum qu ae infra sines isigothicarum ditionum cum in Gallia, iumin Hispania consistebant, non autem inprovinciali seu speciali siro vinei e duntaxat Toletantae quale suill oleianum XI, cui xvii duntaxat episcopi, duoque vicarii, qui vices suorum pontificum agebant, Omne Sex provincia Toletana SubScripSerunt. Concilium Bracar. III. Ad num G else l. Concili uim Bracarense III celebratum quidem, inamba Hispanias regente, ut in eo dieitur. at anno inceriori cum nullus in eo emporis character exprimatur. Habitum illud ab episcopi 0010, elin eo novem capitula condita. Porro in edili 0 ne Conciliorum Labbeana perpera in dicitur inter Bracarensia V, ii ex dictis equitur. 5. iniferi Mercio restis obitus. - Bella in Epi-
10 me ad annum DCLXXV ait lseri, rex Merciorum . 0Si quan Septemdecim annis regnaVerat,
destinctus, dilred fratri reliquit imperium . In
609쪽
Historia lila. 3, cap. 24, ait elia in eum genti Merciorum armis decem et seytem p rpe sitisse. 0 reverum est ii oti scribunt tintini lonius lib. 3, pag. 332, O Si res annos a Dio Ple Peadae fratris et i rorniensi aci annum cibi , eo anno duceSgeniis Merciorum adversus regem suxium rebellasse , et Viserum in solium evexisse Tli 0maSEliensis imona eluis auctor accuratus, in Vita Sanctae Ethildrila virginis et regin: Ρ abbatissaei liensis prima cap. 4 de Wisero fili Penda li 0 liabet:
seu prinatis in eodem regno dem et lavacrum Sanctae regeneralionis accepit atque in cita gente sua zaemoniorum culturam destruxit, Christi ilue nomen ubique locorum regni sui praedicare USSil, et in uillis l0cis cclesias a disicavit. Insuper samosum illud m0nasterium es leshamstede, nunc Bure Vocatum, possessionibus et ornamentis mullum dila laxi per exul sum , qui primus abba el Iundalor l0ci ejusdem ac postea episcopii Merciorum Sub eodem rege extilis. Cujus regina Ermenii da Cantuari0rum regis Erconberti et Sexburgae reginae filia, peperit ei magnarum Virtulum virginem S. Verburgam , quae patre defuncto
saeculo renuntiavit, et habitum sanciae On Versationis Susceptura, genitricis Suae materierae
beatae videlicet Etheld redde monasterium intravit, tibi Deo operarale multa patra Vit miracula D. Quae iisdem paene verbis apud Pligorniensem ad hunc annum leguntur. Sed loco es leshamstede legendum, Medeshamstede, quod suit monasterium in regione Cirxiorum celeberrimum, postea Petr/burstum appella rara, qu0d Peada iseri frater ac in regno decess0 in honorem S. Petri construere coepi , cujusque mensi in Synodo ea iseldensi apud Spei mannum in Conciliis Britannicis pag. 163. Porro Malmesburiensis lib. 1 de Cest. Reg. Angi. cap. 1, ubi ait, Wiserum post decem et si em annos defunctum esse, eos deducit ab anno DCLVII, quo Peado si atri successis, uti Suo loco ostendi. 6. Crimina quin iam ei a sicla. - en Schenius ad illem ui mensis Februarii in Commenlario Historico ad Vilam sancipe Ermenii lde reginde Mercitae ei uxoris i seri regis, optime consulat sabulo-SUm parricidium, quo a viris ullam in antiquitate Historica Anglo- Saxonum alias eruditis, dicitur miseri/s aut acerrimus a regni exordio Christianorum h0Slis, aut foedissimus as de baptismo que ante suscepi ad idololatriam relat Sus, apoStala proprios silis in odium Christianae religionis sua ipsena anu inieremis Se ostendit lue S. ulfhadum et Rul sinum, tui ob dem Clii isti occisi, martyres e0luntur, non fuisse silios Iseri e sanctae Erme nil dae, a quibus an tuni genita . merebur sta. duare jure merito in Vita . ei eburgat a Cosce lino monach scripta, et recitata ab Hen schenio ad diem iii Februarii, quo sancta ei eburga colitur, dicitur u Wiserias multarum Ecclesiarum aedili calor Christianae fidei summus amator ac dilalaior qui etiam Subjectos reges, datis in mercedem provinciis
ad Christi cullum attraxerit et si cui S. Eihelbertus Dorobernia) cisa in Merciis Christiani talem primus dilatarith. Fuit Ermenii da Ercomberli Cantii regis
e sancia Sexburgiae, Sancti Ellii ldrila sororis silia. lueti pietate ac et plurimum promovit . il; a Visero marito in propaganda de pra)clare gesta Suiit. Eo demortuo u apud Cantiam sub S. Sextiurgageni trie sua in monasterio de liopeia habitum religionis susci pii, indeque Sexburga ad monasterium Eliens discedente , si hic relicta est abba lis; sa, ut legitur in Historia Eliensi, ubi additurni atri desunt i u tertiam abbatissam in monasterio Eliensi, can0nica electione Sub Stilulam esse Uu0 degregie confirmat Th0mas liensis Dionachus in Vita .athildrila cap. 8, ubi de Sexburga ait si incongruum arbitrata aliis praeesse, cum ipsa subesse prius non didicerat. Accersit proinde matersitas, abbatissa moniales sibi cons0rles in liristo. eisque si iam prodit Oluntatem, ac volum dicens Vobis, o filiae, Jesum derelinquo lutorem, sanctosque Angelos ejus parara Tmphos ratiam praeterea meam Ermenii dam obis latrem con Stiluo , ut illius c0rda vestra animentur monilis, et Salutaribus ad caelestia erudiantur disciplinis . I. Ermeniida ejus uaeor et ei eburstasilia sanctitate illit stres. In eadem istoria liensi haec habentur Verburga filia sanctae Ermenii dae, post moriem patris Sui intravit OnaSlerium Sancipe Elheld reda apud Ely, sicut legitur in Vita sua,
priusquam male sua idem monasterium iiitravit :cujus sancti talem cum rex Elli et redus patruus Suus conlpetisset, eam inde cepit, e principalum monasteriorum sancti in Onialiumque in regno suo
ei tradidit. Sponsa igitur D0mini et burga, cum quibusdam Ecclesiis praeesset, OS dilecta genitricis suae bitum, jure praelationi eliani monasterium Elgae seu Elγὶ suscepit s. Quibus ex verbis intelligimus Ermen Adam ex in inasterio Shepetensiud uelani fuisse , ut fieret abbatissa monasterii
Eliensis, idque circa annum DCLIII, lu0SeXburyam abbatissam ni ortuam suo loco ostendi. Si autem Sheseia insula Caralii Orientali S in qua Ob lona sterium sanctimonialium lune exstructum , Vicus etiamnuin inster appellatur. 8. Earim annus emortualis incertus. - Praeter Historiam Eliense in Sanctam ereburgam praese- clam suisse monasteriis Merciorum docet Goseelinus in ejus Vita cap. 2 ilum. 6, ubi alii laraiunt. 5perperam scribit, post illari mortem Erine iii ldam uxorem cum silia ei eburga in Eligensi monasterio jugum Dontini suave subiisse illud enim salsum esse ex dictis liquet Thoinas Eliensis monachus citatus cap. 36 asserit, Ermenii dam totius ambitionis dominatione neqlecta cimi mendatis Christo vir stinibus quibus pra fuit, Sexbili gam matrem Suam Secula in esse, Sed dum apud homines hon0- rari restigii, ea mortua lolius congregationis matrem esse clam esse, monasterii Scilicet Eliensis, adiluod Venerat relicta abbatia hepetenti. Refert postea Thomas haec urba, qui et in Historia Eliensi habentur in Anglic quidem legi ii ius ista od
610쪽
Eliensi cle cepeta quam construxerat, a B Tite Odoro archiepisc0p sanctitatis Velamen accepi , atque ibidem ilia ipsius Ermenii da sub ea normalia religionis, prelo regni culmine, postea Sumpsit. Quae dum iter ad Ely araxisset filiam suam Verburgam pro se in monasteri abbatissae, Sicut diu piaveras, e0nstitui s. Iam Ermenii da, quam Vere burga anno incerto mortua illaque tertia, haec quarta m0nasterii Eliensis abbatissa extitit. Haec ad supplendos Annales, in quibus anno Sequenti num. 10 obilus ejus tantum mentio. Profecti Romana S. Illi eni, de qua anno
l. de datiis asea moritur, Lyrti inter coeteras res stestas privilestia monasterio S. Martini concessit. -Αnno Redemptoris sexcente Simo Septuagesimo sexto, Indictione quarta, sexto kalendas Iulias moritur Adeo datu papa, cum sedi Sset ann0 Septem
menses duos dies decem e septem. Ita apud Λuastasium, sed in aliquibus Codicibus quatuor lanium ipsi anni tribuuntur oeriorem lamen lectionem putamus, quae ei Septem annos tribuit, cui et Sigebertus subscribit cuni lotidem ipse de odali anno numeret. ccidit plane infeliciter ut anti Pontificis res gestpst emp0ris injuria ali sint su- pulla Silentio, quas suisse praeclaras nemini dubium esse debet vix autem reperitur una ejus Epistola ex Turonensi archivo in lucem vindicata per Papirium Massonum disertum irum, qua continetur Privilegium abbati monasterii S. Martini concessum quam cum absque nota temporis positam invenerimus, hic in sinu Pontificalias ejus puta- imus collocandam. Si enim e tabel ipsa data pro eodem monasterio ad omnes Galliarum epi
2. st Dilectissimis fratribus universis episcopis in Galliae partibus commorantibus Adeo datu S...u Equi tali nos admonet norma, quam apprime custodire praecipimus, ut canonica auctorum Pa trum con Sulla praeSertim a beatissimis postolicae Sed is iraesulibus, pri edeceSSoribus Scilicet nostris qui auctoritatem Successionis ei vicem sacratissimi Ap0siolorum princiliis Petri per diligentem solertiam nacti sunt, ueni admodum statuta reperimus, intemerata atque illi bala cuSl0dila conservemus.
Sed ut sunt quaeque a si a tribus nostris Ecclesiarum episcopis pedissequa duntaXat imitatione consulta, et salubriter fuerunt ordinata, ut p0le functi p0sl0lorum principis licet impares ministerio, conservanda simili ratione decernimus. 0ua ex re dum Aegiricus religiosus presbyter, et abbas moliasterii S. Martini, in quo Venerabile corpus ejus est silum, visendas ex desiderio veniens post ili eas Consessiones et atria, nostrisse repraesentaret obtutibus, commendationemque fratris nostri Cus perti Turonica Ecclesiae pra)sulis obivisse : Supplici voce precatus est, ut Privilegium Apostolica auctoritate subnixum ob munitionem Venerabilis monasterii, quod beat e recordalionis consess0 Christi Martinus Turonensis Ecclesiae episcopus in Gallicanis partibus ad 0nxerSorum salutem Sui Sacratissimi corpori consecratione decoraxit cui nunc pra)eSSe e perhibens, scriptis ostenderat ei concedere deberemuS.
3. Parumper autem ambigimus, idcirco quod mo atque traditi Sanciae nostro Ecclesia plus non suppelai, a regimine episcopatus providenti pereligiosa loca secernere. Verum ubi et praedicii fratris nostri Culpersi Turonensis Ecclesia pra)Sulis monasticam libertatem, hoc est, liberam dispensandi licentiam scripto concessam religio Silalem ejus exemt dari proserente comperimus, in cujus volumine et aliorum per Gallicanam videlicet provinciam constitulorum antistilum ad id consensum
praebentium subscriptiones Subter annexa inspeximus nullatenti jam Xortem rationis, ac canOnic e regultu lant0rum episc0porum con Sonam Senientiam ore perpendimus. Propterea ei nos erga quos iidem fratres nostri reverendissimi praesentes conferre proxiderunt, simili censura ex auctoritale profecto Apostolorum principis, cui claves ligandi atque solvendi Conditor atque Redemptor omnium tribuit, identidem c0nfirmare concessimus Dul Apo-