Narratio de H. Eobano Hesso, comprehendens mentionem de compluribus illius aetatis doctis & eruditis uiris, composita à Ioachimo Camerario Pabebergensi. Epistolae Eobani Hessi ad Camerarium & alios quosdam, familiari in genere, cum lepidae ac facetae

231쪽

uultis adeste as hora tertia, coenae uero prater holuscida er caseolos parum eis, nisi pid prouis deamus.Rem tenes. Mod tibi, idem Eetilio seripi puta mi Groniue vale Er u si potes. Festinanter. Ex Rrgia. HelbunGRONINGO ET E cc ILIO VI ris er optimis er caris.no bis S Vτ breuiyime, er quod ex animo sentio uobisis et agam statres carisimi, vos rogamus uti hoe uesperi nobiscum sitis,aderit Er Duno' erimm hilares. Ηοο efl quales uix ipse optaremgratia. R gamus vero,ut A quo modo queatisim alio concedatis quam ad uestris Regem Hessus. Nostro eas. a lago s-

Audimus te optime Groninge literas babere Graorgii ducis ad Diberi .modsi verum erimgamus te per Musas ego er Megabaebus cum quo iam dudum in gratiam uere te redisse ex ipsie tarat ertios scimus,ad nos ut in Regiam hoc uesteri uenias,tes

eumj eas literas si habeas stras, si non habeas ipse

tamen uenias una cum nostro Eccilio ex nobis noua au

232쪽

1pestes, exolui, volui enim er cupiui semper ed no potui Nune eum dederint isti,non quod uoleba sita quod uolibant ipsi,tibi mi caris. Grominge, pro tua in me summa liberalitategratiam primum ago,deinde quod aequum es reddo,rogol ut ne feras aegre,diutius fortasse me quam oportuis rem distulisse- doquidem id nequaquam mea D te ictaem ess- νμ oros potes una e nos bro iuriscosiulto Eccilio ea

233쪽

ne i ij er uerituri uelimus esse ' --contrari, nihil deinceps licto hoc libro dabismus uirium Libro vi bitrio. Ego non credebam inibi per uasium iri nullum omnino esse Iiberin ad Deum ar' bitrium, sid fortesio Deo uis ed, ut inde unde misnime hin aram,uel illa non minima salusis pars effulgeret. constanter credo, σErasinim ipsim in ea βιturam opiniones modo,ut illi rogant,rupectim person: in pomiTibi gratiarago immortales, per quemer cuius beneficio,mrbi contigit in caussa capituli ebristianismi erudiri,ta' melius sapere. Haec ingen e . ex animo tibiscribo, etsi credo iam ita sientis e te. Nam irerum mi Gmnisge,quid agamus quo confugiamus quιbus nos tutemur argumentis s eum illa in hune librum

eongesta sintlonge duriora, quam quae a quibusiui, enebris pinset obscurariciniora et a quovis Aebilis

destrui, si hoc modo res Theologicae agantur , iam iuportu pac m. salutis erimus, nec bella, nec stitionestillas , extimescemus. Vide oro te quam ua tiribu t

illum mavum dotibus omnibus a Deo ornatum Usud miraculum Diunt,bene hoc qui nequaquam incommode Oueri quidem pre quTm promerus, . cui multam caetero in rerum debeas, causae uero tam linpae possime non eaedere ne unguem quidem latur

234쪽

stiam citius quam eruditione dest rare. Sed nihil ea ex omni parte beati .Honesta commutatio ens pauca uicia multis uirtutibus e pensentur Bel boc, quaen modestia me Erasimus,er parebit, spero, meliora docentιbus,vides ut in suam sentefitiam me rapuerit, non quidem Mineruid ueritas qui es christus. Sic tamen ut Erasimo me nequaquam abstulerit, si magis etiam adiunxeris,qui primus causam tam recessaria

mouis σσPessus ed Agerem ubi pro tuo petasone gratias, si nubi dedisses quam Reginae potius, tarum quia coepidorem esse uoluisti agam aliquota, num non ago,quia insanire mihi uideris, quι hoe tempore istud edulium verum quia bene salis est, asseruari aliquantister poterit.Nos tamen de tota re tecum dehis redimus,ut constituatur,m quando erubi er e quibus ἡ - ποιοτα ποιπα o ου e us Hesus

m vi micte casibus obnoxias, magnopere ada. . miretur qui uideat et consideret ea nos lege ea sue condisione natos,uia inter utrius p fortunae tempesta

235쪽

Renunciarum,si sorte vescu,Ηutio nostro eollegium ui in suam ipsor- pernicie,=ion dico improbi,sied siem per uelles er intratu.Quorum id culpa acciderit equidem ignoro,nec su*kari libet, tametsi coniecturae, o

simulta es magnae sint, proximo quodam Ioue istud ui 'inen proficiscι Fert istu casum,eam fortunae iniuriolam hir utriusq; nostium amantisimus,fractiore quamveolim aruino,nempe talibM ludibrin haud quaqua assue tis. Quanquam uero ipse quae potui, praesiens adhibuit animo para forti reme ra, tamen existimo bona istius

doloris parti leuatis iis, A tua quos π Eceiiij uox ς matio, accesserit Q gae ideo ad te scribo, quod tivira, ne homo imbecilli ut scripsi animo,plus aequo ήolori indulgens,parum Abi ipsi bene consulat, etsi satiis φὴς nouis A istiusmodi animi conflictati ora 1 plus satis etiam siuo ipsius corpusculo aegritudinis e mefisse,st accedere posse,cum qui ut ipsie testis es.

vehementer o merito utrum istum amritum quian

sim ex fius consternatione, inimici β qui fiunt,maeo iam dare, degaudeant, ibis ut ed malvum simo per maximus numerus)q struau putent, quicquid illi

decesseris Q gauis quid decedere amico hro potuissisi illud exiguum en ereptum, cuius numquam satis ceratus es potuit,quod in aliena maxu, ab alijs latcepturu

236쪽

debui s N m enim benificium crasiendam es quicquid exfrimae pedet arbitrio. Ammi dotes qui habet, is demis maxima er habet i se, er in alios conferre postest beneficia.Qsire nihil eu,quod'Hunus noster, magnopere pertiurbetur,ob istin leui limin fartunae η nihil nouercaniis reflatu.Reliquum eβ,ia tu quoque cofirmes illum tibi non minci quam mihi cham ex obra noxia antarum. Ego quirim,quod unum o supramuinearis opis meae facultatis es, auxilium Musarum implorabo, Orpbei otharam sumam. Sγluus Cysaxa mouebo,anima natura β an molliorem poeticis Sγre

νει modius debeo,relaturus olim certe aliquas. Heri te uocaram, idem coram redditurus. Sed tu

nescio quid causatus, Regias literas c5tempsisti.Quods Mo- pMoinge, tabis speram ut emendes.

237쪽

EPIsTOLAE est Regia, pridie Victrisium p. virum ortu, dius christi. M- D. π π VI. Tuis ingus Io ANNI GRONINGO VIRO optimo amico indomparabilι suo S. FGo a te digrediens heri mi Aurig. Gro re,uix alac imis temperare potui, ea fuit caussa cur paucis tecum agerem, idem apud ducem chas. contigit, .egre reliqui Erpbutatam,aegrius multo amicos, taceade uxore Cr uberis, quos breui mecum futuros spem Saluta Eccillum meum. Melosingum uem . Faemilia cinimi quos mihi chaos. esse non ignoras. Scripsi ex Amstadis cum pridie pes a tempestate constia tus,matutinum iter iam meditarer. Scriba e Nortaberga Deo uolente plura . breui ut 1pero. commendo tibi uxorem charisi. ex liberos dulcs. Expedite mihi ι ud Melibiorem qnodiari mandaram , e Vah milies earis. Groniuge , Amstadij postridie Diuori *bi ex Iacobi. Μ. D. a XVI Tura Eobranti φ RUDITIONA ET HUMANIT 'praeclarouiso D. Ioamtiar iugo mauo

238쪽

usis G incolumis,exceptus etiam bonorifice, ex l. kndus honorificentius breui ab ipso urbis huius si,

vatu,cum inuo conuenturvi sum, ita enim deliberatum

esse ab isto ordine aiunt. Ego uero urbem bum iures.sus sum die Lunae ante Asiefloris christi, o ad tae me luteo. sed muti nos inuisunt, erimitamur pasta εν uina optima propinantur sed heus mi Groning non credes mihi quam his ad totas uoluptates fictius sim continem ac pene stupidus, quasit ab omnibG semper Merim aliensitavimoli existimare ioco bome scribere. Vera sunt qua scribo omnia, ab eo die quo a uobis digressus sum continenter uiuo π sobrie. Tui memoria π Ecciiij nostri, 'ted mibiomium iucunis disima, ita extingui nullis unquam tempestitibua poteris. Scripsi Reginae Er tabellarius mire minat. Igitur ex Reginae literis reliqua istelliges , π breui scribam ego copiosius cum Philippo,quisbaeibit, clego Ludovicum mitta,pro adducendis reliquin domus Regie. Ad ducem nostram οδ σοριRora scripsi,quod mistere duabus de causis, e non potui, o non uolui. Ncii potui, uiani bat ut dixi) tuberarius, nouuolui quia sciebam Ducem abisse, er non iam esse usobiscum,mittam ubi resciero ubi nam geutium agat,cem inredo tibi totam domu Regiam,hoces,uxore et liberos. saluta D. Ilenricum Aperbacchum eum uxore erii eris, Ioenia miti e par per hic iuualuero.

239쪽

Ecbsim, Famesium. rarium, Me et nostros vir simos, dicito. rogare me impetist, ut re S ide mea liberanda quicquam dubitent,D. vllo bis a Tisistit' sicripsi, ut uiribi apud quem ego te in Beria mea mi fimiliaritatis serrogo. Vis Nurimberga postridie Ascensionis christi. M.D. XXVI. Tum Eobaras lassus. N IOANNI GRONINGO VIRO eruiti mo amico perpetuo suo S. Scripsi verioribiu diebiuuevisse me in Noricosi rubii urim adhue ὸ senatu ηobiscum actu ed. Nunc tertiam bis agres idem scribere non posita humani me accepius,ultroch citros color, imitor a primor bus. Nec uidear uns conditione

metiore uisse,nisi quod uxor of liberi absiunt,pro quibus adducendis Ludovicu misi eum pauxillo pecunis, qua tam quidem nune habere potui,constitut- enim a senatu eststipendia nostrasoLMa quadrantibus sum via totius adsingulos AEnni quos D rantes. Itussin .gulis ahmi partib. mea portio fit xxvij. emis.forini, et bis quide aurei, e enim exolvunt si quod antea ηεος idera Rogo igitur te, solutione eius pecuniae qua Opi. uiro Ioama conerro debeo, differs paulo diuriis

240쪽

amicoru quos optimos bis Oinum, em cotidiemus puro ex inure' iberalitatestis opulerier uitio, erno disiunt qui parati sunt,uel centu aureos meo nomine

peremerare.Uides ut mutarim conditionem.Vtina acti

esse mihiposses, quodfuturu omnino non dubero, etsi nondum sciam satis,nec dum enim audeo quicq veae cupere in re adhuc quasi ferarete. Itus dices er amicis nostris qui fiam inte Ofuerunt nihil eos debere solli. cuos esse. Nam fidem meum ante id sempus quod latustum est,si uiuum,redimam.Feceris rem longe gratiflumam inibi,s Reginae in conducenda uecina ad veris. Quidsi auxilio nostri carismi Eceiiij a uicinis urib is uiris o optimis o mei amantiyimis, currum impetraris, quo huc deuehantur Uxor liberi. Age si tibi uidetvi adito utros optimos, rea meto nomines tameepus erit. Si ueroue ior idoneu3 contigeris,currvi opinor non deerit.Breutra scripsi, quod obrutus era scribendis pluribus literis. Ex his qua ad te mitto ratione ordine instituti nostri cognosces.Ego vir lum doceo er uersius 'cere. ca Philippo qui breuisbae transbit,plura scribam, scriba si per emper enim adis sunt tabellaribra uero Me dis scribis. Saluta Ecellia dulciss. ex caris. caput, Melosietum, Horru ,Faenrelium, Philippum segraum amicos carissimos . Peatrum nostrum vortimium, o Megilaciam. O Grsniuge quanta ego bis continentia vivo,quamsobriefa