Narratio de H. Eobano Hesso, comprehendens mentionem de compluribus illius aetatis doctis & eruditis uiris, composita à Ioachimo Camerario Pabebergensi. Epistolae Eobani Hessi ad Camerarium & alios quosdam, familiari in genere, cum lepidae ac facetae

발행: 1553년

분량: 405페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

mutationum articulum incidit,ad ea qua auiderint fesrenda potius nos paremus,quam ut tristiciam eueni iis, reddere uelimus acerbiorem querelis nostris . Esprostrio rabies ferali huius, G mundi furor,qui indises iurarauescit,non potest non minovere indignationem vel moderatifimorum homimum. Sed haee quamuis

moerentes,et animis e turbati omittamus, o ad Eoo hau mentionem reducamus narrationem.

cum stre si renim esti ecisset Norisbergae, sollicitatus crebris litteris er magnis possistatioηibMEob us ab Erpboriansibus amicis, illo reuerit dra ruit, quo retria natur desiderio puerilis . iuuentila vitae, tra recordatione ι vidis quos de decoris,quoi uetate constantiore in illa Academia gesserat. Μore, etiam ciuitatis issius admodum ei placebant. Sed haud scis an nihil impulerit itam magis ad reuersione bari, quam Laui Cr Stureiatas per expetita coitinctio, etsi Groningo maxime er ipso delectabatur. Rediit igitur Erpbordiam anno Iesu christι Μ.D.XXXIII. quo postea aestas pestitas fiat, quam in uicino vico ea milia nos inicum secuta hieme trum egimuε. venitiavim isto eum Je elusimodi, eui euentus non rso du: Et tamen Actum es amicorum studio, crera et diligentiqui satis eommode ibi degeret amnis De quas evr. Et ut ad illi scholam eoilapsam,non modo .

52쪽

EO BANO HEsso. , rs,stam re siqui uel noluerunt,uel non potuereri 'ν penes quos administratio esset schola ι . Dο ιη illic publice priuatimj cum utilitare aliorum, σε sinti laude multa. Multa etiam scripsit, er de Graeses uero, 'vi quosdam praeclare stat Latinos. Post quadris r nitim multatm clementi . a Philippo illus bri y. Besso.s νι Primim,uamvrgu commigrauit,cu ranes eum, schola Erphordiana amplius lιberaliter acciperet, Crami ingrauescere Ur liberi crescerent aetateVnumea, ro,er potria quos dulcerim quadam fui insita omnisi biu ad sese reuocaret occultis blanditi s ciuem suum ., Perficeres autem Princeps Philippus quod tu melius i nolit Adame,non minima pars rerium illa , qua nego ut omni genere doarmae celebres lectatinarpuro congregarentur,quo in loco consecrato pi' nufis,munificentia. sua stipend3s no sternendis coras lituus,honeste π non incommode uitam ducere poss. seni,hi studiorum bonoriam cultu, er uirtutis de sapisentiae docta . Ibi Eobanus' reliquum aetatis breosae tempus peregit,er praeclara opera multa elabora, uir ingenis bonitate,Cr indu bia ingeni siui, ins prisi mis totam Homeri Iliada conuertit m .risse Latinos . opus autem egregium atq; praeclarum autore o ho riviore Philippo Melanchibone incoare coeperat,ut adi christianum ritum Fastorum libros conscriberet, cuius uix paucos inith uersus absoluit,er hoc secedras pa

53쪽

NARRATIO DE

Dimis nostro Ioam Stigelio praeripiast,m iras mihi ed, futurum esse neminen: A quo bi libri iam

pridem expectantur,exiturinopediem, At dieratur in lucem, Ernostris temporibus er autoris finae gloria me claritium conciliaruristi ilanum. Sed nihil ed quod in tota uita sua praestiter u maius aut melius, quam quod Psalmos Dauidicos, religiosi er erudite in Lati- elegias transtitit:P-- quidem Erpboradiassed denuo cy' maiore ea cura Cr oliduitate Μviro purgi, ubi γ' praeclara argumenta quateniis uersibus compraebensa praeposivissingulis Psalmis, ut prodieratum uere sacosanctum opus, onmibus,ut dicitur, numeris absolutum. Quo vir pietate insignis er eallo moriore er religioso studio celebrauit aeterni Deum, er omnibus no prophanis nes uecordιbus, occa sosnem de rebus diuinis cupide er ardenter eommentori praebuit. Qui est ad Deum cultus summin, er indociamus ad homines fructus. Hoe igitur opus er hie labores,quo EObanus sibi spem singulare gratia ae benes

uolentiae diuinae coparauit, admiratione fucae caristarem reliquit posteris. Quorum nemo est nisi impro/bus cy mesus, aut imperitus er barbarus, qui non itiis boepoupimum nomine amet er veneretur. Fuit autem non minus Principi gratus praesim Eob n.

quam studio ille habuerat, ut sibi hunc adiungeret, Iocos Er seria cum ipso miscere non dubitabat. Innis .

54쪽

de eruditicine doctrina. r omniantibMerederet nagnopere delectabatur Eob M utroculorum luis do,quo ferunt sepe Principem suauiter cum Eobrasius siccum iracundiam illius commoueret, circumven ii er inclusi,din in celeritate maeus eagre preducere ins cinidoris copiolas . Vere enim ludebat Eoba ημι, res considerationi aliquid diligentiae impendeo bat,nes rempus terere cogitando sustinebat. Itas nuhil eras Acilius,quis A quis calliditatis aliquid usura

paret,infidissem umere. Tum igitur eis cernebat se haerere moueri vehementer, sed ita ut simul cum ιmissa uictoria illa perturbatio resideret, uel potius ae tret. Sed a Ioris adstria redeamus. Erat Eob magnus ψον-perstitiora, er ueritatem cum propter . naturas siestatem, tum liberalitatem institutionis inubaLItas venerabature er colebat eos,qui illis temporibus Monachorum potentia π barbaris προν vere audebam eonfestorem . asseritonem veritatiss bonarum anum n autem his negoti',qurmadmodum s Principum quos studia admi a esseri

namhoe omnibus temporibus obstruatura es,Ecde sae er Reipub.quasi fluctuationes aut eommotas sumus, aut non long' iut dilo sesie mutuo cosecutus es se Tum igitur Principibus quos eam rem cura tibiaco retus interdum habili,ω- necessariae deliberari misius laesieravi. cum autem Princeps cariorum .

D Philippus

55쪽

NARRATIO DE eilippus,ido tempore operam diligentia impenderethi tendae doctrinae religiosesingularem,conuentum aliquoties baram rerum caussa fuit in oppido quod insiluis DFri iacissitum,propter crebrM illis in locis ris Myrtydres,o huius gereris oscina chas demsolebat nominare PhilippM Melambibon. Eo iagitur,amo christi Μ.D.πouncum celebre coracitum indictu fuisset,EObanus quos secum inflares contulit. Atq; ibi Ioannem Stigebum, im paulo a te mentionem fici suum admodum adolescentem, honesta ilia gentis Durietiacae natura, primum Amialiariter cognouu, Er statim incredibili more compta xμsinet obsium neφβlso vaticinatus uit, quam ille

Aculiare Latini carminis consiecuturus esset. Em nimia ram,ut tanquam Germaηa soboles audem ac nomen,

quod Eobunus sibi ingenio er industiria de j ludio m

perisset,st elius quasit haereditatem legitimam ab illo relictara,paulo post adiret atq; cemeret.Ital iam tuis EGanra non aliter quam flij appellatione uocare Stia gelium Mari cu eo fumifi compsecti illum ammis.1nulerim O' argumenta interdum illi uersuum ficiem. dorim proponere: Denique ita se gerere erga adoleis scole utriuinitri animum senis commoveri σMorem excitari,cν dirigi iudicium apparere . Stigeluis quidem quam non follerit Praesensiones Eobanis Osod, ueluti soboles ingenua paternu in genus reaikens, in vomin quos iam ais dems succe erit.

trilisti

56쪽

xta praesititia uerbus cere decet, uel ne amιco uiuinti ut A i storensi assenturi fuisti uel ηe ad augendam hoc naratri rationem omnia undique collegisbe videamur. Hoc nes silentio est praetereundis, res alieoy. η- uideri potoris,em a Stigelio gratiam relatam tu in isse amori Eob cut impense eum ire ob eruaret, erra reuerentia debita patri pro equeretur,er omnibus ostia, o rijs uiuo studiosi . instruiret, ex memoriam fato suo ucti in terris posteritati eleganti imis suis uersis

uti bus commendaret,omatam cu Epit ijs carminibus, ut feri consueuisitum accuratu incntiore alijs in arguisti mretis,ubi locus esset,occasios fiest offerret honor fis commemorationis de illo,cut Deciose appellationis j mminis Eobanisi . De his igitur hactenus. Ae nune deinceps ad tristifimam narrationem , ita re postente,procedat expositio,ut ijs quae retulimus, quasi colophon addatur exitus ex hac uita, o migrastis in meliorem locum Eobani, Qui filio tempore misis e ru . ad fluctas multiplici clade terras reliquit,cum tra, men adhue rei aliquid quo ille delectaretur, o hes, nonnihil quo sustentaretur esset reliquum . Eobanus; nas in patriam reuersus,cim omnibus ηs in locis in a quibus f erat,memoriam praedarum nominis sui reuisquiset,s quodam tamen ut ita dieam,Homerico sito, migrationibus exagitatus βιisset, quatuor annis S in . u meliore σθe luculenta Harpargi uixi Lamo, ii

57쪽

NARRATIO DEio qui mortem antecesit mrreptia suis interdum poti micis σμγιbricis morbis. QinbM e sentiretsi tetistari irisio tulis hune easm molistius.Sed aegritudinem ut ae ctuciatu die mitigaricisset queri de hoc ma iride incidit is diutumnum de tabificis morbum,printer opinionem omnium,qui fere aios metuebam Proopemodum igitur anno toto magis languoribus, quam aegrotasione cofectus,todem tertio Nonas Octobris,

ram diu laeuiset,de improuiso uoce emissa, se uidera Dominum suumascendere dixit . Id iis qui aderant approbratibus, quod arbitrarentur in animo ipsis, congressum cum Principe, o affirmantibus principi id gratum fore: Eobanus nihil At bae, sed paulo D iplacido fine e dushuitam is terris suam, er is ecelauisigniferrat, hine commigrauis vid aeternis Deum i Dominum suum,mis literseruierat, o cuius nilnia flexissessido obierat annauigau er soknia,quam ita idem ipsi fuerat largitus. Morte Eoboi nuneut/, allecti omnes tristitu filerunt,sed Princeps inprimis indoluisse bule 'tur. Qui praebuit se permunificum erga relictam corin gem Eobmi heminam lectifimam, er utriusis sexus liberonquibus etiam locum secum esse uoluit, m nera aulica demandauissi liis,uirgines o matrem commmendauit illustris. principi coniugi suae. Isas illi minrito σ pare amisso,tumense postea uixerunt, ut o

58쪽

THRemmire. Reliquem aut Eob M,κι hoc genue solet,lubilye suis 1is 'iam excedentem Ernonini celibre,. laudem Avxij doctrinae,uartustis. ma ira dies ad uictum o culim huius uitae minas adiumenti. Dre incipiebaι heredibus,ram etiam aliquando mine depraebenditum. inees cursus quem nos eognouimus peregisse in terris Eobo ,er quem exponenda esse descripti. onem bradi muου. vixit autem annos VII. II. LD- πιπlInstatura eorporis erat procera π robuost pectuι -m,mies aliquanto toruior. Vt Aseratus Durnus dicere soleret: si istum non nosset, e imaginem expressam aspiceret, subitaturum se ,iram esse bellatoris. Et erat prodo animus in homine magnus,eπ qq. metuere nesciret. Sed uoluntas minis med eatrix aut contentiosa δεμ nes in eibo necnpotu desica w1,avi tigritiam appetens, neq; scires quo motae prae ceteris caperetur alia alliceretur. Salsis tamen pisciculis ae Mido olere delectabatur, er in austumno iuglandes recentes incisas superfuso uino ita e medebat,er mustum sic bibeb4t, ut inde aliquid uoluismus se percipere non dissimularet. Signo quo utebatur erat olor per ramum Lauisn ascendens, er attingens capite nubes.Quod cum deis pictum 'iselsuper iraua aedictaaram quas comta Norimberga incolebat, addidis elogium horum uero stari Δη-ς --

59쪽

In adrersis uel quicquid forte dedideret quod moli stiam a terret, pronunciare solebat, nomen patientiae. mo sie adferenda tri Ea confirmabat. Nihil minus feris

re potcrat,neq; pcius oderat, quam obtrectatiores aut viriminationes aliorum, qua=ς obortu quocunq; loco aut tempore etiam iracunde refutabat er cohercebat

Mendacium nes ipsie dicebat, o dicto grauiter of debatur. Insidias calliditatis nes noranei cauebat,

itas iniquiyime patiebatur sie ludibrio haberi, si, dem uis simplicitate suam malitiae deridendum exponi

indignaebatur.Inter iocos hunc libeter exercebar, via proepositi uersum aliqua parte sui mutari iuberetiveluti in boe: vitam quae siciunt beatiorem,quid pro ultimo nomine numerose posset reponi, ut quaereret. Ac me mini saepe inam aut aeteram horam talibus permutat,onibus inter epulas nos absiumsisse. Sed in his pnuis exercitatiunculis immensa uis ingenij Eoboici inno. tescebat. Versin etiam tum ficere er ad Aciendos Lliis os inuitare statim o sue ulla animi cogitati isj ad, misiculo , nes cura inueniendi quid diceretur adbiis bita. In quo genere proferebantur ab ipso sepe complares versus numeris o uerbis ita concinni, ut iubilferi pose uideretur elegantius, sed sinsus nullus e primebatur . Itas memini aliquando quosdam quisi. ii arrosaevi aliquid Acuhais Poetior deceptos

60쪽

rent, er quid rei significaretur quaererent. Solebat

o inuertere in conuiuio uoces,non enim poterat qu

esiarcita nihil illi, nisi quod cir Uderet neminem, messet intento ,placebat. et seria tamen tin non patiebatur admisceri,er ostentatoribus ingeni ,siue Pissupὰntia tum disputationes explicare, seu recitare aliquid scriptoris suorum, seu quocuns modo doctrina π eruditionis suae θecimen edere conaretur, domodum irascebatur, eorumj ineptias interdurepudia bal a1perius. Inuertere igitur solebat uoces leutoniacae inprimis quod erat fictu ideo milius, quia in hac omnia ine sunt prima originis uocabula, unius strabae. Ad hoc usurpationem ita nos usu asosuefeceramus, ut ignari negori arbitrarentur externasium nos colloqui. Haec habui Ad e,quae ducerem narranda esse de Eob o nostro,cui serius quidem quam tu uoluisti,

ego debui, Sed fide π dilirentia maxima hoc offieiam praestiti, er quasi iusta funeris persolui . cum

proficio inter praecipua bona numerem amicitiae Cr iliaritatis usim ex uinculum, quo cum Eobano Deus me coniunctum esse uoluit. mi quidem breue curriciam uite suae laudabiliter o feliciter confecit, si molestin non earuit,prae enim rei similiaris. Et hanc uitam in terris eo momento reliquit, quo quas se commo impotiue discedens, ita impendentecon

SEARCH

MENU NAVIGATION