Ioannis Ionstoni Theatrum universale omnium animalium insectorum tabulis viginti octo ab illo celeberrimo Mathia Meriano aeri incisis ornatum ex scriptoribus tam antiquis, quam recentioribus, Theophrasto, Dioscoride, Aeliano, ... et aliis maxima cura

발행: 1757년

분량: 273페이지

출처: archive.org

분류: 약학

201쪽

norum tessellato prodit corpore, nigro flavoque varius: spinae luteae videntur; ineunte autumno inaureliam cineritiam vertitur. Secundus revera Echinum prae se seri; dotii dimidia pars, prior nempe, ex flavo nigritat; posterior cum flavedine albescit; spinas gerit argutas

valde et crassas, colore caesio.

Rubistam nigro cineream tiris utrinque tribus pallide flavescent

bus pinxit natura et pilos rariores gerit, plane nigroe.

Est et Cerastes cujus varia loca eluteo virent, pili medio dorsio nati

canesicunt; cornu vero crenatum ruinbescit. Variae item in verba sco, lupulo, scrophularia, Gly plera, Solano, Alno, ulmo, o mo et Tithymallo nascuntur: imo quaevis paene herba peculiarem hahet erucam vasta. tricem: quas, ne infinitus videar, quasi notas pertranseo. Gesineri foetidae Erucae cornutae simillima est, sed et cornis, et colo. re aliquantum discrepans. In m m repentem cepi exeunte Augusto Anno Isso. Gravem spirat odorem,

ut plane venenatam crederes. Ir,cunda perrexit capite cum anterio.

ribus duobus pedibus semper ereacto; coecam puto et digitum longa et crassa, paucis sparsim pilis per

dorsum et latera horrescens, donsum nigritat. Ventris laterumque color ex flavo subrufus t internodiis quatuordecim totum corpus distimguitur. Singula internodia sulcum insuper quendam ceu rugam per dorsum habent i caput illi nigrum, duriusculum; os forcipatum, demticulatumque vel serratum: his soricipibus , quicquid comprehendit, mordet i yedibus I 6. graditur, ut

maximam partem omnis Erucarum

natio procul dubio venenosa est. Veris gerus Pityocam Pen putavit, alii sic iopendram: sed pedum numerus non patitur scolopendram dici. Vix serebam odorem , dum vivam deis striberem : duo hypocausta nimio et abominabili foetore adeo infrucit, ut manendo serendoque non essem. Haec Ges

De Erucis Adrovandi.

De Erucis primae Tabulae.

Aldrovandus sex diversis tabuistis nobis diversa Erucarum

genera Ghibet. In prima novem exhibet. Prima primae tabulae ex maXimis est , et caudata, cauda nimirum instructa sursum revoluta: tinta est lutea, annulis vero coeruleis,

iisque triangularibus, inter quorum singulas singula ab utroque latere nigra sunt puncta. Os item nigritat. Cum eam aliquo tempore domi aluissem, telam non texuit, aut solliculum, sed in Chrysalidem immutata Papilionem progeneravit lu-t m , eum quem in prima Papi.lionum tabula tertium exhibuimus. Secunda quae ejusdem est magnitudinis, identidemque caudata, te viter lutescit, subfusca tota, nigeris rimis punctis, ae annulis instructa. uuarta ex mediocrium genere, etiam caudata est , ad latera sublu.tea, per tergus flexibus arcuatis crutoris elegantissimi miniacet decor ta, annulis vero nigris, sed qui camdidis notentur punctis. Tertia caudam habet in extremo acutilliinam tota viridis, annulis nigris, pedibu que, qui sunt quatuordecim : Brassicas, et olera infestat, ex hoc potis limum genere Papilio. nes illi exiguo corpore progeneranatur, subvirides et albicantes. His tritiones enim erucarum suarum maorem fere reservant, ut Aristoteles quoque testatum reliquit.

202쪽

ouinta ex maximis est, colore flavo, et viridi, et lineis per do sum latis triangularibus, viridibus, et punctis maculata purpureis: Caudam gerit semper erectam, et caPutetiam erectum , quare cum incedit, incestum carnis quodammodo ammulatur. Cauda hirsutis quibusdam villis praemunitur, Parteque in serna notabilem habet maculam nigram. Ligustri foliorum esu Dindet. Pedes habet quatuordecin . Sexta corpore major est, rOltro, et pedibus exilioribus, colore tota eodem , sed dilutiori, lineis vero transversalibus flexuosis magis ad meruleum quam ad viridem inclinantibus t inter singulos annuloS, singulis infra notatur punctis nigricantibus, nam caetera punctii, quae Per supemum corpus conspicium tur, ad purpureum vergunt. Su-Perne per tergus color magis est iminus, inferne ad pedes magis viridis. Degit plerumque in viti sylv stri. Cauda superiori similis. Septima tota est flava , ipsemead croceum vergente colore, lineis

distincta superne triangularibus ut

in quinta, sed coeruleis, et quae punctis consperguntur atris. Pedes

et rostrum nigricant.

Octavi admodum est exigua, caudata tamen, maxima sui parte nigricans. In tergore lineas habet binas admodum exiles, luteas, inter quas altera est lata, viridis. Caput habet rotundum, pedes quam Ord cim, in extrema alvo appendicem, quam per terram trahit; cauda pro corporis portione majuscula est. Postremam paulo rudius, quam par erat, pictor expressit: nam pumeta illa candida, quibus modo majoribus, modo minoribus toto coris pore conspergitur, Obscure admindum apparent. Tota colore sere est serrugineo, extremo alvi, cauis

da, pedibus, et capite rubris, rubra item linea lata a capite, ad anum usque per dorsum extensa fertur. Anterius corpus exilius est, quam

extremum, extremumque ex,

lius medio , sanguisugam

De Erucis secundae tabulae.

nae in secunda tahula dantur Erucae, omnes fere bicaudae sunt: in quibus hoc notandum est, quod caudae sint in extrema alvo,

cum in iis quas pinximus in prima

tabula, in extremo dorso sursum

enascantur.

Prima tota purPurascit, Praetem uam inter primum, et secundum exum, ubi viridis est. Binae item lineae, eo quo pictor expressit modo a capite ad extremum usque alvi extenduntur, candicantes. Camda utraque nigricat. Pedes habet quatuordecim.

Secunda caudis duabus instructa minimis tota atra est sed luteis interis

stincta ZOniS. Tertia corpore est crasso, et compacto, ex luteo virescente zonis annulisve admodum viridibus, capite Vero, quod exiguum est, et Primo flexu coloris aurei. Pedes quatuo decim habet, nigritantes; caudas

exiles, proce S.

9uarta brevissimis est caveis; o,

longa, sed exili, ac tenui corpore, tota ferruginei coloris, exceptis amnulis semicircularibus, qui ab ima parte flavi sunt, ab altera nigri. Ginetam monstruosae quodammodo figurae, quod partim ex Eru

neum nuncupavi. Sex primum a capite ex primis corporis flexibus pedes Araneorum pedibus similliam os emittit, dein interpositis aliquot flexuum intervallis, alios octo more Eruearum , quas alioqui toto

corpore refert. Tota ex cinereo ad

luteum vergit, sed annuli coloris sunt plane castanearum, sieut etiam

pedes, et alae. Inso

203쪽

serentis prosecto etiam Rrma est, stiperiora seruntur, inter quintum, quae sexta in hac serie ponitur; cm et sextum flexum, invicem coniumpite scilicet, cum id contrahit, com guntur e denique, quia in hac lubpresso, facie Muris, aut istis, std inseriori linea, inter lingulos flexus, nigra. Supra enim rotundam illam album sit punctulum. nigredinem linea est alba, sub qua Νο ut eadem est cum secunda, puncta duo, nempe ab utraque eius bis per errorem depictar insestum parte unum, nigra, velut aures es est hoc genus brassicae. Q ant, in medio vero nigredinis Habes decimo loco Mesopendram puncta alia duo oblonga natum, qui terrestrem parvam, sed de hae suo illis animalibus admodum est com- ροstmodum loco. pactus, tria denique alia sub his m, in cimo loco depicta exhibemnima, aliquo rudi modo aemulantur. tur Erucarum ova lutea; simul conis Tota est viridis, corpore Pallidius a glomerata, exigua. intensius annulis. A capite ad cau- Pos,ema Erueularum minima, in das usque porrecta linea alba per frumento inventa est. Insiectulum medium corpus translarturi Cain hoc tam tenui, ac exili est corpidae eriguntur, et Dunctis atris com stulo, ut potius fili cujuspiam par sperguntur. Pecies numero qua- ticella, quam animalculum vide tuordecim, quorum qui posteriin turr longum est digitum transverires sunt, admodum sunt crassi. sum. Maximum tantillo in corpi Septima eadem est naturali situ scuto robur adverti, velociter m procedenia vetur, et nunquam sere a motu cenRursus Octavi , a primo loco de. sati Pedes multarum Erucarum picta differt tantum in eo, quod more habet quatuordecim. Capi-

primo post caput flexu sit luteo, duobusque punctis nigro distinctoritem, quod lineae illae, quae per

te nigricat, caetera cinereus.

Sex integris diebus nihil

edebat.

Pvuc TvM III. De Emeis tertiae tabulae. Tertia nobis novendecim est,

bet. Prima Echinata ipsius videtur Hippocratis, Zmis luteis, et punctis nigris, et candidis variegatur e quam, vel saltem similli. mam superiori ad me allatam aesta te sic descripti. Vermis est digitum, et meatum longus, posteriore pamst caudae vicina latior, quam iam riore, duodecim constat annulis, sive segmentis, sive flexibus, qui supini nigro colorati sunt, linea medium dorsum secante castanea. Interstistitia annulorum Pallent. Caput duabus appendicibus Velut cornierulis armatur. Sex pedibus, tribus utroque latere ante instructus graditur , postica parte Erucae instar arcuatur, qua latior est. Quatuor in eo villorum in penicilli formam adunatorum ordines in singulis am

te re : unus superior ad marginem dorsi, alter iniurior ventri propior, ille octonos annulos ultimos eminentibus penicillis ornat, hic nou nos. In ultimo, quem caudam duca S , extam duo, colore cimnes se rugineo. Convolvitur in glomum

d instar vertibuli: quemadmodum etiam , mu0i Quae subse tur, quae in Orbem convoluta cepingitur, simillima ex toto cum illa, nili quod in hac inter singula inteistitia punita candida

non sunt, quae illic summam comciliant venustatem , contra in hac puncta iisdem locis nigra sunt, et semicircularibus maculis ex albo luteicemibus ambiuntur. Tertia tota Merrima est , sed c staneis tantum interstincta Tonis et punctis. Supina parte, quae quartis loco depingitur, minus nigreticebat.

204쪽

sumta totd longissimis vestime villis densissimis, iustis, sed et ipsa

eruca tota ad latera fusca est, supibya lutescit, pluribus praedita annulis nigricantibus, a capite ad erat mam alvum linea item nigricans desertur, mediam alvum distinguens. Loco Sexto, quae datur, ex mi. nimarum genere est , quin etiam paulo minor quam pictor expressit. Nisi moveri, aut incedere videas,

alvum a capite vix interstingues. M. des habet innumeros. Toto corpo re coloribus miniaceo, nigro, lutem et albo varia est. Caput totum est nigrum, rugri item pedes, nigra capillamenta , do unaque et Nemee tergus miniaceo colore conspicuum

est; annuli nigerrimi, inter quis sipra punctum est album, infra lu

teum

Se ima paulo major iisdem fere

coloribus variat, sed pedes tantum habet quatuordecim. Totum cor pus quadraogularibus punctis con.

itat I primo b tergore ad infe adescendendo nigris, dein savis,

tertio miniaceis, quae latiores sunt: quarto iterum ni is, quinto flavis, sexto nigris, flavis rursus sirptimo,

ultimo ac octavo nigris. Caput imium, ut in praecedente nigrum est,

pedes item nigri. Sed capillamemta sere serruginea.

Octa in murem montanum, qui

vulgo Marmota nobis dicitur, facie emulatur. Tota coloris est castanearum , admodum hirsuta, longae palmum. Color prope annulos di tutior est. Cum invertit se evior in. ter annulos apparetniger holoseriet instar micans , et cum ingreditur, csapillamenta quae sunt a lateribus, ad cinereum vergere videmur. Caput totum est nigerrimum.

Nona ex mediocrium genere est, eo utentior tamen, tota viridis, ex.

ceptis tuberculis, quae Per singula annularum intervalla, tria habet, et marrum in dorso, ex quo capilla. menta enascuntur similitudine prunicillarum, quae coloris fiunt planegares. Os nigricat. Pedes anterio. es lutescunt, posteriores viridestum ; omnes numero quatuorde

decim similiter per dorsum

habet tubercula rotunda cum iis penicillis, nec non inter singulos corporis flexus, sed merulea, rostrum item coeruleum , et pedes praeter tres anteriores, qui mino. res sunt, et coloris ex castaneo rishic di , quo colore corpus totum

eonstat. Durum mihi peperit sol.

Iiculum. Pedum numerus corporis flexibus respondet. Decima tota etiam est viridis, truberculis, et floccis coeruleis, rostrora anterioribus pedibus serrugineis, reliquis nigris In alvo maculam habet serrugineam. Habes duodecimo loco liniuste decimae Emeae expressum sollierulam coloris stre ferruginei, admodum densum, et durum. Decimo tertio loco picta tota hispida est : Linea candida a capite

exorta ad caudae finem per tergus

serturi In dorso duodecim habet

verit puncta , me potius tubercu. a rotunda, sex ad lingula laterac

lore mali punici; item quatuor aliqε.singulis ἰ teribus ex nigro ad c

staneum vergentia : eX quorum onmium medio capillamenta quae dam Geunt numero quatuordecim,

quorum octo magna sunt, parva kx. Caetera per dorsum coercima supina pars, et pedes flavestunt. Det assumta colore est serru neo, superae admodum diluto, et ad luteum vergente, inserne admo. eum intensio. Annulos habet nugrOS, et punctis ad latera macul tur exiguis candidissinis. Deermaprima inter minimas m justula est, colore tota flavo, inserisne ad aureum, superne in castin iura inclinante. Caput et alvi extremum nigra sunt. In dorso nigra etiam halint poneta, sed intus camflidat capillamenta penicillorum in star di gumtur invicem. Pedes habet exiguos serrugineos. Detimasiexta eadem est, ideo piacta, quoci tacta se velut in vertim tum contorquens stellae figuram

exprimat coronatae.

D en intima rubra est, annulis nietig et albis, ubique maculis via

205쪽

riegata, capillamentis exilibus, ru- etiam lineas duas, hine inde unam bicundis. efficere videantur. Alvi extremitas Deminoctiva capite est coloris acuta est, et nigra, nigri quoque aurei, corpore vero toto coerulein pedes, numero quatuorvecim, licet Linea aurea nigris conspersa gutim quatuor ab utroque latere in anteis lis, rotundis a capite ad anum, us- riori parte pictor pinxerit. Capit. que per summa fertur. Ab utris. lamenta habet subtilissima plene at que illius lineae lateribus , rursus Na. Ova mihi peperit candicam aliae maculae sunt, seu potius pun- tia, quae appinximus postrecta minima nigra ipsa posita, ut mo loein

De Erucis quartae tabulae.

n quarta tabula quatuor dunt, anni Is97. in abiete offencit. Fol. - xat dantur. Quae primo et se. liculum esse arbitror r erat enim imeundo loco, ex maximarum genere ius plenum telis Araneo similibus. est. Alvum habet bifidam, et ex Inerant et ova. Quare cum Eribdorsi extremo, caudam exerit ere- cas aliquot ova edere Observaverim; ctam, Toto corpore fere unico. Erucae cujuspiam esse iudicavi, eam lar ex luteo susca. A cervice ad hoc sibi fabricare operculum, ut uariam usque vertebram lata est ova ah omni externa injuria prote. inea aterrima, exiguis aliis una re- gat. Figura, et colore maturas ae. ει, caeteris transveriis candidis in- mulatur olivas. Εjus exterior siu, signita. Supremo etiam vertice atro stantia erat cartilaginea, et variis ςst, facie anteriore flava, pedes lim exiguis tuberculis ceu punctis e bet monstrosae magnitudinis. Sm tuberabat. pina parte ad cinereum vergit. Sed nunquid hane Eruca ipsa truAItera, quae tertia est in nae si, xat, quod verisimilius est, vel aliumrie,' tribus constat coloribus , viri- de Crabronum more allata materiadi, aureo, et nigro. Corpore ni. conficiat, necdum didici. Fructum mirum undique toto viridi, sed an- interim non esse abietis exemplo dianulis nigris aureis punctis distinctis. scimus, quae conisera est, nisi quis Inter annulos singulos linea est an- dicat abortivum esse, quales mutinularis item sublutea. Pedes habet tos observamus in quercu. Cum quatuordecim virides. Fructumne reperiretur, non erat unicus, sed

arboris an potius sellicuIum culm quatuor simul erant conjuncti: qu,spiam Insecti dicas, quod quarto lo- tuor ni fallor Ducarum opus ac lais eo depingitur; id Frater Gregorius bor. Qua in conjectura si fallar, puccinas Regiensis mense Julio lector boni consulat. Pvuc TvM R

De Erucis quintae tabulae.

In quintatabula sunt novem, quae Seeunda deIcriptae aliquo modo

να-- locum habet, magnitin est similis, quoad formam et glabriis dine est duorum digitorum trans. tiem, sed minor tamen, coloreque versalium, colore misto, quaternis castaneo magis diluto; capite dua. macularum nigrarum seriebus dia bus maculis nigricantibus insignitur. stinctat capite flavescente, toto cota Ab eo ad extremum umpnitimpore glabro ς utrimque ad latera duobus macularum orditishus, pari prope vestrem linea quadam flave- tim atris, partim luteis decorata est; stetite insignito : subtus toto colore et utrimque ad latera linea quam

albicante. In brassica nasci rustici dam rubescens per longitudInem dicebant. Rr a sertur s

206쪽

sertur, eui in singulis annulis punctula quaedam in medio candida, et in circumferentia nigra supersidenti Parte supina tota dilute lutescit. Tertia bina e lateribus frontis emittit cornicula exilia, et breviarcaput etiam habet parvum et nigrum. Toto corpore hirta est, et colore ferrugineo, annulis vero nigricantibus. Capillamenta penicillos

aemulantur ubique praeterquam in cervice, et dorsi initio, ubi vix ipsa videntur capillamenta,quia rarissima sunt, etiam et lexilia ad modum.

Cauda penicillis horret, quodi nec

dum in aliis vidi Quarta ejusdem cum secunda magnitudinis, colore est terrae illius, quam umbram Pictores dicunt: Inter singulos annulos tria habet tubercula , ex quibus pili oriuntur penicillorum figura coloris castanei. Albicans vero linea per dorsum recta a capite ad caudam ducitur. Pedes anteriores magis, quam posteriores

nigri sunt. lnter singulos quoque flexus a lateribus punctula sunt al. hicantia alternatim Posita. Quod quintum datur in hac tabu. a , id dispari fructu nascitur. Cele. hre est apud Plinium aliosque prinhatos scriptores ad quartanam. Aliis hi de hoc insecto, hoc etiam prodiis dit loquens de remediis adversus dolores dentium. Is quoque Vermiculus , qui in herba labrum Vmneris appellato invenitur , cavis dentium inditus mire prodest. Nam Ducae brassicae, ejus contactu cadunt. Idem mihi propriis ante multos annos manibus ostendit Cardinalis Paleotius: neque id amplius videre potui, licet multos fructus, diversis aperuerim temporibus; do. 8 tandem anno Is9a. sub finem iris cum sorte speculatur , t potius in maturis quam immaturis nascerentur ; inveni illis, qui maturi eranti Longitudo di--u auricularis transversim dimem sed cum nunc exactius descripturus id intuerer, offendi ex eru-

carum genere esse, nam quatuord

cim progreditur pediculis. Caput quore splendet pulsemen amaranthi aemulari quodammodo videaturi

caetera albicat. Dioscorides etiam meminit, sed nemo veterum Erincam esse sicivit. Sexta a lateribus leviter lutescit, infra, ac supra colore est castaneo, annuli quoque castanei caput nigrum , Pedes exigui, sublutei.

Septima pictura est induramenti cujusipiam Erucae aflabre facti ex

folio quodam arboris, attriue m teria bombicina. Folium ia extrim trinsecus multis velut laminis serucis albicantis coloris erat obvoluistum; intusque quidem eodem mindo, sed pluribus laminis intricatum

erat. In centro, seu medio laminarum plurima ova, nigra, parva s minibus vel hyoscyami, vel nicintianae comparibus, una cum foetubus etiam numerosis latebant. Ex quo docemur etiam Erucas esse,

quae et ova, et eodem etiam anno foetus edant.

Aliud nidulamentum sivesolliem

lus exhibetur loco octavo, figura pudendi humani. Inserna enim parte referebat quodammodo scrotum,

superiore virgam, ac eo magis cum

duabus, ut haec instructum en .stulis aut ductibus. Eo aperto vudimus rami frustulum, et solii peduculum figuram virgae efformare: haec enim simul complicata Eruca filis obtexerat; sicut item folium, quod scrotum e Sormabat. Intus ut in proxime descripto, et ova et se tus delitescebant. Erant ambo imhaec nidulamenta ita undique clausa, ut ne hilum quidem aeris, nedum pluviae admitterent. At cum

ita undique clausa sint, quispiam quaerat, quomodo ea ibi posuerit

Eruca, cum haec intus non reperiatur. Responderem ego te requidem primo solliculum Ducam

non totum, et in ea, quam texuit parte Ova edere, dein occluderes

et abire , sed nunquid postmodum

moriatur, aut in Aureliam converiatatur, nec dum didici. ι .3

Postremo lim depicta Eruca .rota erat viridis punctis conspersa nigris,

207쪽

De Erucis sextae Tabulae.

In ultima quindecim depinguntur.

Prima est tota viridis , lineis transversalibus, sed sangulis tribus aureis punctis decoratis, quales in pluribus aliis observavi, annulis tu teis, sub quorum singulis punctum

est atrum i rostro etiam atro est,

atris anterioribus pedibus, posterio. ribus viridibus. Secunda quoque est viridis, sed in

huc lineae nigrae illae corpus a hientes latiores sunt, et hinis tam tum maculis aureis insigniuntur; laraeterea annulos habet nigros, et

uteas, latasque velut e capite an. tennas emittit.

Terris loco hahet figuram Cossi, de quo suo post loco separarim age mus, hie ideo postam, quod si posteriores haberet pedes, omnino es

suarmis depicta Fruca glabra,

ex minorum genere, toto corpore

ex viridi lutestit, sed annulos habet nigros, et inter singulos puncta ob

longa tria, itidem nigra. Caput ru. hescit, retro, quod duobus minutissimorum punctulorum nia rumordinibus conspergitur. Pedes qua. tuordecim nigricantes.

Habes sexto loco Erucae suae in volutae solliculo rubicundo Chryse iidem, sive Aureliam. Ad tactum

tantum mobilis, et tota viridis est, et nigrum hahet inter singulos an nulos punctum, quod supra canis

dicat.

Hahes deinceps aliquot Geomeistrarum icones, ideo hic adjectas, ut quomodo ab Erucis disserrent, uni eo intuitu conspicias. Geometras eas voco, quod hominis Geometrae fere instar incedendo agros dime. tiantur) Pedes enim in hisce animantibus contrario sese hahent mmdo, ac in Erucis, quibus nimirum anterius pauciores sunt, posterius plures loquor autem de iis quae habent quatuordecim) cum Geometrae sex habeant anterius, posterius etiam totidem, in medio ventre nubios , quo fit, ut eo, quo pictura prima ostendit, modo incedant. Arustoteles huic Erucarum generi nomen non dedit , sed appellat

quae undatim incedunt. Parte enim, inquit, innitentes priore contrahunt sese, adducentes posteriorem, arcu

timque incedunt, et ex his scribit

nasci τι, via, et υτ ερα , quae Gara oris

tens Acias, et superas dixit. Prima tota lutescit superae , inferne ad ferrugineum accedit : A lateribus inter singulos flexus punctulis nugris maculatur. suae subsequisure adem est extenso chrpore depicta. Capiat candieat , pedes nigricant. Nova in hae serie Geometra est

omnium minima, tota viridis, vel potius coloris herhacei, excepto crupite, qnod rubicundum est. cima plintra eiusdem est inspiram revolutae: nam si tangas, eo modo se contrahunt, et caput e lant , contra pericula, ac injurias. Histima ex minorum genere est, corpore coloris sere ferruginei, aineribus lutei. pedes, caput, et extremum caudae habet nigrae Duodecima, rursus ex vulgatisii.

marum Erucarum, quae hrassicas infestant, tota herbacei coloris, enceptis annulis, qui lutescunt. Dctima tertia ejusdem coloris herbacei, sed annulos hahet aterri. mos, serici instar splendentes; prae terea inter singulos annulos rotunis dos habet velut oculos luteos, et in medio horum nigerrima puncta. Caput luteum est, planctisque nugris minimis maculatum. Quod decimo qtiario loco depinis gitur insectum, corpore quodammodo Erucas aemulatur glabras, sed pedes hahet ah utroque latere ternos, quanquam hini tantum a piactore expressi sinit toto corpore est

nigerrimum. Epidauro id allatum mihi donavit Antonius Maria Ather sthinus Philosophiae et Medicinaen eximius, inquiens illius pulum S s rem

208쪽

rem ad strumas curandas remedio esse peculiari, ac praestantissimo. Ex minimarum genere est posis ma Erucula, tota sere cineres coistoris , annulis vero suta luteis.

De Bombyce.

Bombycis

nos dati historiam separatim nos daturos supra diximus. Stamus ergo hic promissis, addituri insuper et de Ch saliae seu Aurelia, aliquid. Eruca ilia Uest Aristoteli, Hesychio υμω α seu ὐληροα - , ut quibusdam placet; Ambrosio et Basilio verimis Indus; ALberto, vermis lanimius; Baptistae Pierae, Eruca bombrivora; Maliis

fero Ser; Ausonio, Ser vesi us;

ausianiae Seres. Omnes septem habent annulos: Pedes quatuordecem, anteriores

sex, qui minores sum, posteriores octo, qui post tertium annulum imcipiunt: Postremae duae omnium sunt maximae, supra quas cauda est, acuta et surrecta. inter singulos annuIOs macula conspicua est nigra. In dorso inter eosdem annulOS, quatuor sunt Semici cla literam G m, justulam formantia, quorum Priora evidentiora sunt postremis , quae nempe tam sunt exigua, ut visum fere effugiant. A capite ad caudamusque linea per dorsum medium frusta fertur. Richus omnibus idem, porcorum serme similis, oculi magni, et nigri, uropygium caudae

piscium se e specie. De generatione et aliis, haec nos olim in Naturae admirandis diximus. Vermis primo est, Folliculo inclusus emoritur inῆrmis. E QIliculo denuo prodit alatus papilio. Itaque insectum reptile in volatile

per medium Mophytum motus atque sensus expers, admirabili met morphosi commutatur. Exclusus enim primo vermiculus, alimenta quaerit copiosa, quibus avide depastis, capitis crebra arrectione cum Vetereo veluti luctans, tandem o, dormitat triduum vel biduum, pellaque interea exutus ad consueta redit alimenta. Cum quater Pastu iquater obdormiens, quater reno arit, spreto deinde pabulo sublime

petit, et virgultis conscensis, alvo rite purgata, lanificii rudimenta imconditis primum maeandris per ramos exercet, mox folliculo inclusus pellueido, indefessi laboris structum e centro ad circumferentiam protrudit pilum album, viride, fi Vum, ovali figura, cum aequalibus veluti certans, novem dierum spatio, absolutoque operi immoritur.

Ε lalliculo loco subterraneo deposito , papilio post decimum diem

prodit cornutus, sed alarum alimentique immemor, brevis aevi iacturam istificatione reparaturus, mobli impositus velleri, concubitu Pe petuo per triduum , rarius quatruduum scieminae connexus, emoriatur, nec multo post vidua, relicto post se instar granorum milii semi ne, centenario fere, mariti fata se quitur. Sed de his et aliis quae citam hombyces Occurrunt, accurati Lsime egit, Andreas Libavius, insua observatione, quam hic in gratiam Naturae indagatorum apPODO. Cum dissicile sit singulorum au.ctorum sententias et experimentaad amussim explicare, quaeque illi diaversis temporibus aut locis observavere, ad unam historiam revocare,

proque hujus fide damnare velastruere, quod quisque vemm usu

et notatione rerum deprehenderit: ubi forsan eveniet, ut nec Plinius. nec Pausanias, nec caeteri, qui vudentur secus ac a nobis cognitum est, commentati esse , repudiandi existimentur e adjiciam specialem historiam bombycum domesticorum, quam anno salutis reparatae

Is99. Rotenburgi ad Tubaram ipse .

ex diligenti istorum cura et attentio ne ad naturam, et opera consignavi.

vel utique in diarium conjeci. Si

SEARCH

MENU NAVIGATION