장음표시 사용
51쪽
νηα Vrinas movere creduntur, et munore cum Periculo. Tinunculis et aliis aviculis in cibum cedunt : sed et morsulorum compositionem, qu hus pisces allici creduntur, ingr
α -- .. Disseremias speciales stequentibus
punctis apPonemus. Nunc eas in Diumas et Noctumas distinguere placet. Nocturnae dicunt Ur φαλάινα phalaenae παρο το-ψωσquod ad lucernas advolent. Lyco. phroni et Nicolao κανδηλοσρές sunt, quod candelas alarum motu saepe extinguant: aliis, quod scabritie et furfure quodam diffluant.' Quia vero aliquando lucis amo. re in ignem se praecipitant, Pyraustarum apud nonnullos Lenodetum nempe et Aeschyluin obtinuere no
Aristoteles ἐπίαλον dixit: quidam: distinguique debent a Papitonibus qui apibus in alveis Oh-
sunt. Harum ova Aldrovandus, in tecto alvearis, in unam veluti mas sam conglomerata, tenui quadain lanugine vestita , obruta invenit. Subnigra, splendida, dura, et nus Ididv. d. merola luere. Erucω etiam, addit Iniectis r. idem, albicantes exiguas, quae mihi in sequenti nocte solliculos Iecerunt, . qualis in alveo quoque observaveram, magnitudine pistactu invicem nuνι rose admodum cohactenus , et i imgulis Das Cisbalides, quae denique
mihi, disiectae, Ilapiliones pepererunt, quales quoque in rivos videram, Pipilionibus qui in trietico orIuntur nouuiis iles. Hirsuto sunt corpore, et alis veluti cinere quodam conspersae. Moos. ἡ. Raro au. nunquam, nisi erectis in Inses i. i. dorsum alis provolant. Interdiu . M. p. II subter solia vel obscuro quodam in loco latitant. AntennaS maxima ex parte vel hirtas et Iatiores , vel ex guas admodum et breves habent. Ex erucarum thecis terra obrutis Proveniunt.
Et quia pulverulentae sunt, diurno tempore ante advenientem v
speram, ne a pulvis solis calore armfactus excutiatur, apparent. Diu me, quae επιρουπιοι, antennis longi ribus et in extremo tu rosis gam
Semper juxta latera expansis alis
provolant. Ex aureliis pendulis, vel arborum ramis affixis proveniunt. Planae sunt, laeves, glabrae, durim sculae. Noctu volare nequeunt, Π ros noctumus medullas madefaciat. Differentias earum speciales inferius vide. Nierembergius meminit ex Indi- Nimmb.
cis mitetit etiι Papulatu, seu papili mnis similis Hoitetitailles, unde nomen meruiti oblongo, inquit, est corpore delinente in tenuitatem, α trans
vertis quibusdam lineis; aurei coloris distincto, sed maculis nigris inte sertis alarum superiora eodem mi re distincta sunt, sed inferiora rubruscunt; lineis haud absimiliter pertransversum discurrentibus. Caetera papilionum reliquo generi cons na. Sunt et aliae innumerae apud novam Hispaniam disterentiae admurandis variatae coloribus pulcherrimae. illud hic obiter monebo, in quibusdam pap*onibus magnis limius novi mundi pro lingua esse filum sanguineam oblongum excrudens reliquum e Pus, quod comvolvit ut in bucca recipiatur, quam habet, ut illud commodius extrahere possit, sectam a superiore pariste capitis usque ad interiorem, ut Paene totum caput scissum sit.
De Papilionibus in Decie , et primo de Papilionibus Aur
Papilliones in specie, partim ab facile: maluimus tamen in tanta Ua. Aldrovando, partim a Moaeto rietate omnes Ponere, ne quicquam descriptas habemus : Coincidere hu- desideretur. Aldrovandus suos inius et illius aliquas, concedi potest decem tabulas dispestule, quarum Prima
54쪽
prima quinque habet, qui a nobis ipsius Aldrovandi verbis describem
Primus, inquit ille, non incomi grue ι--υκε dicit nc Est enim P pilionum maximus. Vespere potismmum cernitur, interdiu latet. Latus est palmum, et amplius. Alae singiniae rotundam habent ac notabilem maculam, oculum diceres nigruna,
sed primo miniaceo, dein candido
circulo obductum, caetero subnu ae, aut suscae, molles, lanuginmiae, farinaceae, in extremo Candicant ἰ corpus pronum ad castaneum vergit, supinum nonnihil albicat, corniculae sive antennae plumarum instar molles, satis procerae; feminra quoque mollia, sed tibiae durae, oesi nigricant. Puartus in hoc ordine similis streproximo, sed corniculis latioribus, et fili eis ramulum figura quodammodo aemulantibus, luteis: corpore etiam magis lutestente, denique oculis longe pulchrioribus: miniaceus enim circulus longe in hoc major est, minorque niger, qui velut pupillam constituit. Secundus totus erat viridis, annulis candidis. Alae etiam lineas habebant roseas deorsum descendentes, item
maculas transversales albas; rostrum erat longum, trigonum, oculi m ni, nigri: corpus procerum adminum, crassumque, in extremo acinium. Alae pro cujus portione sunt exiguae. Ex hoc genere alium mihi destribendum ac depingendum tradidit F. Gregorius Regiensis Capue- cinus, illius insolenti forma ac colore captus, sed in quo annuli essent litet , alaeque maculis subflavis, castaneis, subcoeruleis et nigricantibus distinguerentur. Longitudo huic
papilioni palmaris est. Quid si sexu
diuinguamus, priorem foeminam esse ex editis mini ovis comperi. Tertium ex Eruca nasci observavi sub finem Augusti anno superiori, e
que caudata et immensae magnitudinis, suo Postmodum loco depingem da. Folliculum non texit, sed in Amreliam mutata: Papilionem hunc generavit decem sere dierum Intervatilo, corpore crassio ejusdem cum alis coloris, nimirum ex luteo et fasto variantis. In tergore notabilis macula est candicans, humanum quodammodo caput anterius exprimens. Caput totum nigricat, pedesque et antennae, quae latiusculae sunt. Alae internae totae sere lutescunt.
Postremum in hoc ordine depimam prona et supina parte anno Isba. mense vero dulio, nujusque die vigesima sexta gigni adverti ex parva quadam Εruca, hirsuta, colore ex ruinbro, albo et nigro Variante. Hanc
enim cum cepit lem in tamarisco sive myrica sub meridiem, subsequentinoete versa erat in Aureliam viri. dem , quae filo sese capsulae, cui imclusa erat, ex alvi extremitate edito apPenderat, atque ita quindecim disbus continuis adhaerens in eodem colore Perseveraverat, deinde mintato eo lutea partim, partim nigra facta erat; quare jamjam in Papilionem abituram conjeci, cujus sculicet colores Per senectam, quam
mutando relinquunt exeuntes, tran
splenderent. Quod cum viperinis Retibus commune hisce Papilioni. bus fuerit, eos enim superne in ovo conspici testatur Aristoteles. Cum itaque erupisset Papilio, alis se secte conspicuum iis, quos diximus, colo. ribus prone et supine. Color niger luteusque in primis alis intensior est, in siupinis remissior. Alae internae, quae alias minores esse solent, in hoc animali proceriores sunt; infraque serrata serris eisdem coloribus diastinctis, ex quibus sere media ceu cauda quaedam dependet. Corpus
totum Pronum atrum est, ad latera
et supine luteum, estque pro alarum longitudine admodum exile. Oculi magni nigerrimi, nigerrimae
item antennae, quae in extremo O,
tuae sunt, totae subtilissimae. In albrum internarum extremis lateribus macula rubra sive rosea conspicitur, rotunda interne, semicirculiaris eraterne. In summa, elegans est
55쪽
De Papilionibus Alsovandinis tabulae fecundae.
n secunda tabella sex Papiliones Aid-υια AE posuit Aldrovandus, eosdemque ita desicripsit. Primo et secundo Iora supine nimbrum et prone depictus Papilio, e
pansis alis, coloribus quati or poti Laimum variat, miniaceo, nigro, albo et cinereo ad coeruleum nonnihil vergente. Suntque colores in extimis alis intensiores, ut remissiores in intimis. Capite, dorso, alvoque est
cinereis, sed albis striis subtilissimis
deorsium recta tendentibus color ille cinereus insignis est. Corpus obtinet crassiam, latumque, parte supina candicans, annuli coloris sunt castanei, oculi ejusdem coloris, magni et prominentes. Alae pariter amplae sunt, quarum externae maxima sui parte cinereae videntur, sed explica.tae quatuor, quos dixi, coloribus ita evariant, ut descriptu admodum sint difficiles ; septem velut venae ruishicundae eas percurrunt, inter quas in extremo totidem sunt velut columianae nigrae albis circulis notatae, ac supra hasce septem etiam maculae nigrae V. literam exactissime exprimunt ; sed in dextra tantum; sinistra enim neque columnas eaS, neque lite. ras habet, in qua re mirus naturae lusus conspicitur, coloresque omnes in hac sunt dilutiores, Pallidioresque; Dextra etiam punctis exiguissimis nigris erat notata, quae in sinistra quinque non sunt, nisi qua corpori nectitur, nam deinceps in strias oblom justulas mutantur. Postremo dea xtra in extremo candicat, striisque insignis est nigris descendentibus, cum sinistra nigrescit eo loco, nequestriarum aliquod habet rudimen tum ἰ internae vero alae totae sunt coloris miniacet, praeterquam, ubi duae illae fasciae apparent, nam hae nigerrimae sunt. Alae externae imversae modo albicantis, modo nigricantis coloris areas obtinent, interianae loco albedinis habent colorem miniaceum, sed dilutiorem , quam
externae. Autennae erant nigri mira, procerae, leves, in extremo o
Tertium in die ordine Leucommianum nominavi, quod praeter colorem alarum album , ad subflavum nonnihil vergentem, totum corpus Per tergus nigrum ac exile habeat. Alae internae in extremo sunt serratae , habentque longas appendices, ut icon ipsa declarat. Supra serras, quae semicirculum constituunt, mainculae quoque siunt semicirculares, candidae, atque in his maculae r tundae, fere coeruleae, quae simul Omnes egregiam speciem ac ven statem Papilioni praebent. Caetera, ut dixi, Leucomelanar est excepto ventre, qui candicat, antennae in tremitate, quam in plerisque o,
Talis es in quarta serie positus,
qui totis alis nigricat, et quatuor li het in hisce oculorum specie macu las rotundas nigerrimas, coerulea velut pupilla decoratas; Alae intemnae longiores sunt externis et serr tae , sed aliter ac in praecedentibus , hujus enim serrae outusae sunt et rintundae.
Puintus ex maximorum est gen re, sed eorum, qui interdiu per horistos obvolitant, corpore est procero, mediocris crassitudinis, coloris sum, ti, annulis per alvum lutescentibus, alis ejusdem coloris in medio, infra candidis, et nonnihil serratis, deinde nigris, et in ipsa nigredine maculas haventibus candidas ad latera, infra vero ad coeruleum vergentes. Amtennae longissimae, obtusae sunt et
nigrae. Sextus a macularum multarum serie, quae in alis internis tam Qris, quam intus cernuntur,
nominatur. Oculi nigri sunt, pupilla
candida , circulus ambiens luteus, suntque, ut dixi, in internis alis tam tum , nam quae in extemis apparent maculae rotundae, totae candidae sunt; Habent tamen etiam hae unucum oculum eisdem, quibus iure
56쪽
hae, tororibus ad externa latera, cam reo ad sustum vergit: alae internae, tero alae totae ex luteo ad casta- item pectus longa quadam i, neum vergunt. Per superiora com nugine viridi, splendenteporis ater est, alvo supina ex cin vestiuntur.
De Papisionibus Aldrovandinis tabulae tertiae.
Primus inquit AEdromoedus, ex mediocrium genere natus mihi ex Eruca, quam olim Bononiae pluit, capite est, tergore alvoque coloris aurei, ad latera nigri. Alae interinae serratae sunt, totae ex aureo muniaceae , et nigris punctis consper. sae, et in extremo etiam nigrae. Alas externas venae percurrunt deorsum descendentes, nigrae in area aurea, seu potius miniacea, item maculae magnae transversales ejusdem coloris, ipsaeque alae in extremitate unis di quaque nigrae sunt, et ibi maculas habent candidas. Pedes et antemnae lutescunt, et instar pedum p lypi cirris praediti sunt, ut ad ea quiabus insiliunt, sortius adhaereant. Secundus, qui numero secundo et tertio prone et supine depictus est, ex eodem est genere. Corpus enim habet mediocre, nigricans, alvum sore auream, nigris annulis distinctam. Oculi candicant, alae externae in e tremo nigrae sunt, et albis maculis insignes, caetera aureae, venisque ni gris, et tribus aliis nigris maculis in. certae figurae speciolae. Internae in ejusdem aurei coloris area duplicem habent ordinem majorum macul rum nigrarum, velut oculorum, si ut in icone exprimuntur. Colores omnes supina parie variant; In intemnis etiam alis sita voco, quae corpori sunt viciniores qui extra erat a reus, nunc fere est amethestinus ad cinereum vergens, adeo,ut lutescere videatur, estque unus tantum Ocul rum ordo nigrorum, majorumque, hos circulus ambit candidus. Compus etiam supinum totum lutescit, pedes cinerei sunt, alae externae pro
Pe caput cinerae, nigrisque guttulis colongis notatae, dein majori parte coloris sunt miniacet, et nigras maxLmas maculas habent, denique in entremo sunt rursus cinereae.
Tertius, qui quarto loco depuctus est, toto corpore prone aterri mus , a terrimae item alae extemae,
sed sescia fere transversali coloris miniacet decoratae, nec non alterius fasciae candidae rudimento et pumctulis aliquot rotundis, clandidis. Internae totae sere extra miniaceae sunt, punctulisque nigris admodum exilibus intanes. Quantis, in leone quintus, cum hoc idem est, sed supino corpore pictus, alae externae hic plus h
bent ex miniaceo et albo colore, quam in prona parte, aterque cOlor remissior est. Internae in extremitatibus ad miniaceum vergunt, caetera cinereae, fuscis maculis reis spersae, et alba ad latera externa macula conspicuae, toto eorpore ad cinereum vergit.
2uinto, in icone sexto, color tintus miniaceus, notis diversis, lineisque nigris, aliis angulosis et leviter serratis. Promusici dem habet longissimam, ac, dum vult, recurvam, ejusdem cum pedibus coloris, nempe ex cinereo ad luteum vergentis. Ex hoc genere Sextus, in icone septimus, esse videtur, longa item armatus proboscide, alisque pMdi. tus angulosis. Supra caput, pra ter antennas, etiam bina alia habet comua, quae in aliis plerisque non videas, corpore, alisque colore sen gineo, albo, meruleo, viridique varius est. In supremis praeterea alis puncta quaedam habet viridia in alba area, in dorso item viridescit. ptimus, in figura octavus, i tus Iuteus est, versus caput tamen alae ad serrugineum vergunt, niis mirum ubi maculas non habent, L a sun
57쪽
suntque hae numerosae admodum, ac incerti ordinis, omnes aterrimae. rvus, in tabula nonus, idem
est supine stulptus, quod colorem
mutet, interne enim alae Partim v, ridescunt, partim candicant, et maculae illae atrae vix hic conspicuae; externae sere palearis sunt coloris,
inque his maculae evidentiores, com
ino, antennas castaneo colore, alae utraeque leviter anguloste.
Postremus in hac serie corpore nigroque capite re hirsuto, proboscide procera admodum, alis intus candidis , amethes inis striis ornatus,
extra nigricantibus, suntque amgustae, laciniatae dc lom giusculae.
De Papilionibus Adrovandinis tabulae quartae.
diocres sunt, iique duodecim iconibus exhibentur. Primus complicatis alis literam Aquodammodo exprimit, corpore est prono susto, pedibus hirsutis, amtennis admodum milibus, alae externae ex candido et a terrimo splendentibus coloribus variant, internae totae sunt minia αIdem lupinus exhibetur tertia serie , in quo color ille miniaceus di
Iutior est, externaeque alae totae candicant, venis decoratae miniaceis et maculis nigri S , magni S, et coriapus totum eX alta lutescit, alvus
nigris punctis. sive guttis exiguis
conspersia est. Secundus est hirsutus et crassiis, alis superne cinereis, inserne mini-aceis, lineis transversim nigris di sectis.
Quartus corpore est exiguo, ni. Ero , luteis circulis distincto, ocu sis magnis, luteis, et ejuSdem colo. ris antennis, alas habet tam interianas, quam raternas etia in luteas, in extremo nigras , veriuS compus ad castaneum vergunt, verius nigram vero ambientem fuciam pia ne est color Ochros. Exterare Pro. pe exteriora latera maculam habent rotundam, nigram. Ouintus totus est ferrugineus sive instaneus, corpore intensius, alis remissius, aIae externae unico tantum oculo, pluribus internae exo nantur nigris, intus albis, utraeque fescias habent nigras transveriales incurvas, quae angustae sunt, rectasisquc, quae latae sunt et extremae. Semo caput est Iuteum, oculi lutei , luteique pedes et antennae, cor pus nigritat, alae utraeque fere a reae, in extremo, ut icon ostendit, aterrimae, externae ad latera extemna maculam habent rotundam, nugram , exiguam. Septnmus ex luteo totus ad vir dem colorem vergit, minus in ex teriori hus , magis vero in interiorubus, hoc est, ut interiores exterioribus magis viridescunt. Externazmaculam habent nigram, rotundam, internae albam , caput quoque nugra macula insignitum est
Octavus antennas hahet proceras, in fine obtusas, caput exiRuum, los magnos. Corpore est luteo et nugro distincto, alae quoque luteae
sunt, sed magis ad castaneum vergunt ἰ externae nigris punctis maculantur, quibus internae carent et utraeque dentatae sunt. Nonus ex eorum genere est, γε proceras habent proboscides, alis est primum versius caput Iuleis, nigris modo punctis, modo maculis, ni ue et rotundis et longis maculatis, ein meruleis, in extremo nigrica tibus et dentatis. Decimus propter msolantem m tum , quo Satyrum quam exacte a
mulatur, Σατι ωμώς dici potest. Corpore toto est flavo, rubro eudincto, alvo bisurcata, alis nigri n. tibus , et velut stellis candidis elegam lasime exornavita
dein us corpore est nigro, alvo annulis albicanassius, alae ejus ex albo ad
58쪽
ad Iuteum vergunt , sed maculae fieri sed tenuiori, habetque alas internas rugineae et nigrae alternatim huc tu dentatas et exterioribus procerio Sylucque conspersae luteum illum cin utraeque aterrimo et lutescente e lorem sere extinguunt sua copia. loribus variae, habent tamen etiam
De Papilionibus Alisovandisis tabulae quintae.
cres, quorum sex icones Amtor Ponit. Primus corpore est nigricante, aLvo extrema et dorso cinereis. Alae ex. ternae internis sunt angustiores, ex albo ad viridem nonninil inclinant, magis tamen viridescunt internae, utraeque in extremo circumcirca misset coloris velut circulo ambiuntur, externae prope finem nigrescunt, habentque in medio fere maculam nigram. Antennae pur reae sunt, in eXtremo obtusae et aliae. Idem fecimdo loto datur supinus, in quo, quod in extemis alis prope finem erat, nigricat, hic virideme, sed macula tamen nigra colorem retinuit nigrum, internae prope compus prorsus virides, in fine ad linteum vergunt, cine turque emdem circulo roseo. Estque hoc ol, servatu dignum in internis , quod maculam habeant albam cum circulo ferrugineo, quae extrinsecus non est.
Qui sequitur prone et supine pu
ctus, a potioribus coloribus λοι
admodum maculosus est, λει/κ λιeρον variegatum nuncupavi. Prono compore leucophaeo est, capite nigri. cante, oculis instar sapniri viridi. hus , antennis nigris cum appendi. cibus in summitate albicantibus, poctore hirsuto, alis eandidis, supra prope caput ad coeruleum vergen tib&, maculis magis nigricantibus, inferius respersis dico inserius, nam,
ubi coeruleae sunt, nullam cernere est maculam supino corpore magis candicat. Alae externae sunt camdidae et nigro variae, internae ex albo et virida eleganter admodum M.
Quintum Papilionem eruclerum nominavi, quod externis alis comis plicatis, albis taeniis, quibus Ornatuscemitur, crucem, vel potius literam X. exprimat, quanquam id in leone pictor non expresserit. Sunt ita. que alae illae nigrae, fisciis seu tae. niis albis insignes, et venis rubicum dis deorsum destendentibus. Int riores sunt totae miniaceae, macrulis nigris rotundis illustres. Sextus idem est parte supina exsculptus, in cujus internis alis maculas illas nugras non videas, et fasciae, quae in externis alis prona parte albae erant, hic aureae fiunt. Corpore est iste Papilio prone luteo toto, supino ventre albo, nigris guttis triplicis ordinis consperso ; oculi nigri sunt et exigui, exiguae exilesque an
Sextus ac postremus alas externasae internas exterius rubicundas, ad castaneum vergentes habet ni ris guttis conspersas. Supina parte alae
internae candicant, exteriores colo rem eundem ferme, quem proinna earum pars, conservant. Corupus pronum atrum est, supinum cinereum, cineres quoque pedes, antennae nigrae, oculi lutei prinminentes.
Papilionem, qui in tabula sexta nuncupavi, quod in inter.
primo depingitur ordiae, .. . nis alis latus ac extra multis notar
59쪽
tur oculis, qui tamen, licet duo
tantum, in e ternis exterius et int
rius elegantiores sunt. In his enim iris est nigerrima, pupilla alba. Alae
supine ex luteo et initaneo variant, internae intus prope corpus primum meruleae, dein fere amethestinae, in quo colore cernere erat lineas duas transversiales, flexuosas, cast
nes coloris, sub quarum postrema color subsequitur Iuteus , deinde
rursus ametnistinus , quem lineae pereurrunt castaneo corore, atque intrahas siti sunt, quos dixi, oculi, quos submeruleus cingit circulus. Corpus animantis nigritat, pedes et antennae lutei, oculi nigri. Aster alas habet dentatas, rubicundas, ad ferrugineum accedem tes , et maculis respersas niyis, in medio rotundis, ad latera oblongis ac magnis. Alae supine nigricant, et albam fasciam habent, quae vel
currentes aemulatur fluminis undas. Corpus supinum cinereum est, Pr- num nigri t.
Separatim in Bononiensi editione depictus ex iis est, qui in arborum
truncis nascuntur, capite admodum exiguo, albo, antennis ferrugineis, latis et quodammodo serratis, dorso ferrugineo et albo, alis alvoque luteis, 2 nis castaneis.
De Papilionibus Ariovandinis tabulae septimae.
Sed re illi, qui in tabula septima
dantur, e mediocribus sunt, quorum tredecem figurae dantur. Primur corpore toto niger est, annulos vero habet luteos, alae omnes candicant, et venis dissimguuntur nigricantibus.
Tertius et Secundus Bombsii sunt ex erucis hombycivomis orti, vulgo noti, undique candidissimi,
exceptis antennis, quae nigrae sunt et hirsutae, invicem coeunt, masest tenuiori corpore, secundo scilicet loco pictus. Inter utrumque ova appinximus exigua, coloris s re crocei; alas habent breves, et advolandum velut ineptas. Quartus in hac serie totus quoque candicat per alas, per Guas v nas habet subcoeruleas, Georsum descendentes , et punctorum rubucundorum triplicem ordinem, quae transversalia Dunt. Externae duo. hus velut oculis nigritantibus decorantur , in extremo ad luteum vergunt oculi et deorsum lutescunt. Quintus corpore est crasso, e staneo, luteis zonis, antennm habet serrugineas, latas et hirsutas vel plumosas, in capite et cervice eam dicat. Alae etiam albae sunt, se rugineas habentes venas, et ubi com
pori haerent, striarum nigrarum
rudimenta. Sextus totus est candidus, eo
pore scilicet ac alis, quae venas habent nigras, nigros item pedes et
propter colorum diversitatem, compore toto nigricat, nonnihil tamen ad serrugineum vergit, silcut item pedes , proboscides et antennae, quae admodum tenues sunt et o tuae. Alae intennae totae sunt muniacet coloris, sed nigris lineis flexum sis distinctae, externae, quae corpori
annectuntur, atrae, dein miniaceae, dein rursus atrae, mox albae, Postr mo iterum nigrae, majorem tamen aream albus color occupat, eumque percurrunt venae ferrugineae, rubescentes, notandumque est, album illum colorem infra versus corpus in luteum commutari, et guttis mindo rotundis ae exiguis, modo O,lon is distingui.
in avus superioribus omnibus mi. por est, corpore prono nigricante, alis ex luteo ferrugineis maculiso ris refertis.
Nonus idem est, at supine pictus corpore, quod candidum est. Alae
extemae colorem retinent, internae plane mutant, utpote ouae maculosae
60쪽
sunt argenteo splendidissimo, et senrugineo. Decimo alae externae ac internae
nigerrimae, maculosas habent alas, uti pictura indicat, corpus etiam nugrum est. decimus corpore ex luteo ad serrugineum vergit, et nigro disti,guitur; Alae exteriores ex albo et nigro variant, internae luteae sunt, et quatuor nigris maculis insignium tur. Extemae lupino corpore pictae, ut duodecima leon ostendit, etiam ex
atho et nigro variant quidem, sed
ad latera sunt serrugineae, internae colorem retinuerunt, sed nigrae ii. Iae maculae minores sunt, in extremo tam hic, quam illic nigrae sunt. Deciminertius, qui in hac labruta postremus est, totus est serrugiis
neus, alae externae in medio Ocrulum habent, cujus pupilla alba est,
nigrum, internae denticulatae sunt, utraeque in extremo nigri canti
De Papilionibus Adnovandinis tabulae octavae.
Minimi sunt, qui in tabula Octa.
va depinguntur, inter quos qui tertio laco datur non inveniastus est, triplici nimirum colore, albo,
rusto et luteo varians per alas. Nam lineae, quae in his cernuntur , et transversales et descendentes russae sunt , caetera vel candida vel lutea, punctis etiam notata russis, corpo. re angusto, exili et nigricante, alvo bifurcata: pedibus exilibus et prin
Huie consimilis est quodammo. do fecundus, corpore item nigricanis te, ted crassiori, crassiori item capite. Alae externae luteae sunt,li aperne magis, minus vero insemne, utrumque transversalis linea nigra distinguit, totae maculis, seu punctis exiguis nigris sunt distimctae; internae nigricant, et in extremo fascias angultas habent luteas. Primus toto corpore ni re est,
alvo in extremo acuta, alia rotum
dis, candidis.stuartus corpore quoque nigri tioculos habens luteos, alas ex luteo serrugineas, ubique nigerrimis M.
Quintus lutescit, punctis insignis
cinereis, quae totas fere alas occi Pant. In externis alis macula conis
spicitur nigra, neque aliud in hoc notatu dignum, ut in praecedenti, maculas habent cinereas in area luis
&ptimus corpore et alis reus subis albis est, pedibus et antennis nigris,
in medio externarum macula est nigra. Octavus alvo est rubra , nigris punctis notata , pectore et externis
alis ni ris quidem, sed nescio quid
caerulei etiam demonstrantibus. Nae internae luteae fiunt, striis plenae nigris, deorsum detandentibus. Nontis corpore est admodum brevi et exili candicante, alis item camdidis, ad latera subluteis, undique nigris guttulis resertis. In medio duae taeniae fiunt coloris aurei, toris tuosae , in singulis gyris punctum habentes nigrum. Decimus toto corpore candidus est, et nigris punctis variat, alasvmro habet pulcherrimas, majori areae parte serruginei coloris, in quo murum est , quam luserit natura. Pr,mum enim in eo secit sileiam ex maculis rotundis, literam D. exprimentibus , dein parva addidit eius. dem coloris puncta, Postmodum alias duas taenias tormosas, tum deinnique albam cum punctis intus nu
Vndecimus niger est, alas vero h bet ex serrugineo ad luteum veris gentes, totas nigris, ut leon ostendit, maculis distinctas. Duodecimus crassam admodum habet alvum, coloris prope eoermiei, lutea fascia sive circulo insignem. Tergus nigescat, ut et caput, et Oc li, Iedes et antennae, quae admoe,