장음표시 사용
151쪽
Vmontis Thespoli MS. Romae in i,ib l. S . Salabergae Abbatissae Laudunensis S. Crucis . Bern. de Montiancon Bibl. vita edita est a Dacherio post opera Bibl. MSS. p. 94. Sagacius vel Sagacinus Mutus de Gazata , unus ex civibus primariis Regiensibus, qui in turbis a. I 328. patria cxtorris ad Canem Grandem Scaligerum , Veronensum Principem confugit. Scripsit Chronicon Regiense usque ad a. I 333. qui ipsi suit nonagesimus primus aeratis . Sed exemplum illius hodie mire laeeratum adesi , inde non nisi ab a. I 272. edidit Celeb. Muratorius S. R.
Ital. tom. XVIII. p. I. quum tamen eX iis, quae nepos eius ad a. I 33ῖ. scripsit, constet , gesta Attilae & aliorum
in eo memorata fuisse et ex quibus coniicit Muratorius , ab ipsis fortasse Romanorum lcmporibus opus hoc fuit se deductum. Reliqua ab anno Iῖ33. adiecit Petrus Mutus de Gaetata, qui seipsum eius pronepotem , alii vero scriptores, Guido Pangi rolus & Bernardi nus Gorius ex Franciscino nepotem V Caut . Hic a I333. natus postea inter monachoς Benedicii nos S. Prosperi Regiensis cooptatus fuit, quum annos N tus esset XIII. Dignitatem Abbatis consecutus est a. I 36ῖ. Porro anno IRSq.
ab Urbano VI. Subcollector Apostoli Cus , & a. 379 r. ab Ugolino Episcopo Regiense Uicarius Ceneralis asium tus
est, mortuus tandem a. I i4. Omnia hac
debentur praelationi laudati Muratorii . Guillelmus Saginetus, Gallice Gignet,
miles circa a. I 42o. Scripsit Lamentationem ob cari batum Sacerdotum , sive Diz-logum Nicaenae cousitutionis Naturae ea de re conquerentis, qui Cum refutatione
Ioannis Gerson MS. es in Bibl. Basileens . Opusculum autem Gersoniς in operibuq illius coniunctim editis invenies. Ondinus tomo III. P. ΣῖZq. Gladinus de Elculo , Principis Taran-rini Physicus cirea a. II 63. Scripsit
Compenultim Aromatariorum , quod cuin
operibus Ioannis Mesne prodiit Uenet. I 327- & I38 i. sol. Haec ex UUolfg. Jusio Mercklinus in Lindenio renovato Pag. 932. Guiberti pag. 679. & Mabillonio seculo II. Benedicti no P. qa I. Anonymi Salernitani Paralipomena, hoc est. eorum, quae duobus seculis gesta & ab aliis omissa sunt, enarratio ,
ab a. 76o. 96o. habetur tomo II. rerum Italicarum Muratorii parte Σ. P. I 39. Cum annotationibias ejusdem Muratorii .
Salica Lex, a Francis Orientalibus in pago Salageve habitantibus Iata : qui pagus inter Salam Franconicum & M υ- num situs est , unde geographicam illius delineationem invenies in mappa , quam Jo. Fridericus Schannat Traditionibus Fuldensibus a se editis adiecit .
Adde ilic Io. Frid. V Ue id lori de natali solo Legis Salicae disquitionem, V Uit
teb. I7ῖ s. editam, ubi ti alias de origine hujus vocis sententias adfert & di iudicat : item Orationem Henrici Cocceii de I esse Salica Heidelbergae habitam , & pollea sepius excusam . Auctores huius Legis , ut ex praefatione Cori- stat , suerunt varii . Primi fuerunt Re- Elores quatuor provinciarum in Germania , UVisogast , Bodogast, Salogast& V Vindotast, adhuc gentiles , qui Prima illius rudimenta iecerunt . Quum vero in illa quadam declia essent religioni christianae contraria, reges Francorum Clodoveus, Theodericus, Chlotarius & Dago bertus per alios viroς illustres eam in meliorem formam redegerunt. Reliqua, quae ad historiam illius pertinent , ab illis auctoribus requirantur , qui historiam Juris & Legum Germanicarum dederunt. Nos pro instituto nostro de editionibus solliciti sumus . Primus cum caeteriς Legibuς
Germanicis edidit Basilius Joannes Heroldus , Basil. I 337. sol. Sequitur Io. Tillius , qui cum aliis item Lepibus vulgavit , Ρaris. 137ῖ. quae editio ex
Coaice per Carolum M. emendato pro
152쪽
dito Glossario auxit, qua in edidit Erid. Lindenbrogius primo separatim Parisiis, Ibo a. q. deinde in Codice Legum
Ueterum, Francos I 613. sol. & ex hac editione Goldasfus tomo III. Constitution uiri Imperialium . Porro eam dedit Hieronymus Bignotitus ex autographo Pithoei cum Glodario illius, & annotationibus suis, Formulisque Marculsi additis , Paris. I 663. 8. Sequitur Stephanus Ba luetius, qui candem inter Capitulacia Regunt Francorum edidit, cum undecim codicibus antiquissimis collatam is Neque omittendus est Godeseidus V Uendetinus, qui a Ioan. Iacobo Chiς fleti , incitatus , editionem Heroldinam , huc usque omittam revocavit, eamque eum Glosiario suo & dissertatione de natali solo Legum Silicarum Antu vet- piae I 6 9. q. in lucem produxit . Palmam reliquis omnibus praeripuit Jo. Georgius Eccardus , qui aliquot Codi cibus MSS. usus , has Leges denuo subin Ciadem revocavit, varias earum editiori es & codices sollicite contulit , N. Commentario sat luculento illustravit, in quo praecipue voces germanicas etymologice illustrat , qua in re multum
sane praestitit, si quaedam excipias, in quibus se paullo audaciorem exhibet. Et huic Eccardo debetur notitia editionum , quam huc usque artuli . Editus est liber Francoserti & Lipsiae, sumtibus Nicolai Foeriteri, Bibliopolae Han- noverant, I 72o. sol. Addita sunt ab Ec-
cardo Varia : I. Additiones variae ad hanc Legem annis sequentibus a Ludo-
.ieo Pio, Pipino & Guidone Italiae renibus, Ottonibus, Henricis &. aliis fa-
ei ae . P. I 83. 2. Lex Ripuariorum , cum additionibus Caroli M. p. 2o . 3. Formulae antiquae, quas Mabillonius Alfaticas vocat , Eccardus nugallenses mavult , P. q. God. Guil. Leibnitiidisse l. Ae Origine Francorum , Cum annotationibus Eccardi, p. 2 7. I. Annalo, Fr incici a Theoderico Ruinario confeci 4 Zc Cregorio Turonensi additi , p. 163 6. Emendationes in Olfridi Paraphrasin Evangestorum , quas ex Codice UM
ticano exscripsit Fridericus Rostgaard. Tandem postremum Leges Salicas edidit Petrus Georgisci, in Codice Legum Veterum , Halae I7ῖ9. q. Neque hic silentio praetereundus est Vir Celeb. Jo. Guillelmus Hosmannus , quem fata nobis nuper admodum mature eripuerunt . Is ituris duobus obfer ,rionum Iuris Germanici , Lips. I738. 8.editis , varia quoque Legis Salicae loca ex lingua Germanica feliciter explicavit .
Omissam hic esse descriptionem editionis legis Salicae a Joanne Schiltero Argentoraten si Paratae , quam
vir alter doctus persecit , Ioannes Frikius praefatione illustravit, & Joannes Georgius Schertius in universitate Argentoratensi professo inseruit in volumine II. Thesauri antiquitatum Theutonicarum Ulmae I 727. in fol. Expresita est editio ista ad vetustissiimum codicem Regium ', tum adduntur variantes
ex editione Heroldi , & codicis Guelpherbitani. Subjiciuntur viri cujusdam doeti adnotationes . Succedit lex Salica recentior emendata , & promulgata iussu & authoritate Caroli Magni cum notis Francisci Pithoei , Hieronymi Bignonii , & Stephani Balugii.
Hanc equidem editionem utpote splendidam , & accuratam praeterii lia pige
Bartolomaeus de Saliceto de quo hic acturum sese Fabricius imponderat, nec fidem ejus exolvit author supplementi Bononiensis Richardi Saliceti iuris scientia aetate sua clari ex fratre nepos ob eminentem iuris scientiam Monarcha iuris appellatus docuit Patavii, Paduae & Bononiae, authorque fuit ut Ferrariae iuris schola publica institueretur , in qua & docuit . Obiit anno I I 2. die 2S. Decembris. Uidendus de illo Pandirolus de clar. Ieg. Interpret. lib. 2. cap. 78. Scripsit commentarios in codicem Itisiniani cui operi solidis i8. annis incubuit. Prodiit Mutinae Is 3.& I 76. Venetiis i 33. Scripsit pariteroe in Digesum Oetas Brixiae I 499. Cou-
153쪽
fultationes varias Venet. an. I 378. l. In collemone Veneta Lileti tom. o.
Par. Σ. e X tat opusculum eius de morao ejus essestibus. Ejus de usu Feudorum librum unum laudat Trithemius descriptor. Eccles pag. mihi 333. Eius Repetitio l. semel mora ff. 3o. ma. prodiit Senis per Henricum Haeole in I 493. Bartholomaen de Saliceto consilium super ficto schismatis pro Urbano VI. extat in MS. codice Feliniano num. 224. Consilia Papiae I 89. Repetitiones in Consilia Baldi Papiae
Salimbentis de Salimbems , de Grenonis , Parmensis , ord. Minorum Theologus , & in optimis literis versatus , circa a. I 28o. Scripsit h*orias sui tempιris o Chron con Italiae usque ad annum I 28o. Alii Chron
con Parmense vocant . Possevinus tomo II. Apparatus pag. 37o. UUillot Athenae sodalitii Franciscani p. 32 I. V Uaddingus de script. Ord. Mino
Saliphilax, natione Britannus, quem Balaeus ex vetustiis ino Bardorum genere fuisse credit . Aiunt eum circa a. 96o. De genealogia Regum Britannorum scripsitse . Balanis Cent. II. 29. Pit seus
Salisburgense Chron con a nato Christo usque ad a. I 389. edidit Hieron. Per. tomo I. Scriptorum Austriacorum P. 3r4. Aliud a S. Ruperto ad a. Iq93. idem tomo II. pag. 427. Tertium Rayna undus Duellius Misceli. II. P. IIO. Chronicon duplex uernaculum , Halinius Collect. tomo II. p. 766. Monumenta Salisburgensia Canisus tomo III. Part. 2. P. 263. Diplomata Salisburgensia & Laureaeensia Io. Petrus de Ludevvig tom. II. Scriptorum Batn-berpensium p. q47. Anonymus Poeta de ordine comprovincialium Episcoporum Saletburgensium , Ratisbonensium ,
Frisingensium , Pataviensium & Sabionensum , editus est a Mabillonio in Analectis p. 346. & PeZio tomo I. p.
Salu remus Saba Malaspina , vide
supra lit. M. Salomon , Baro a Ra chυυρο , primum Monachus, post a. 89 I. Abbas S. Galli , demum a. 893. Episcopus Consant iensis, qui a. 893. Concilio Triburiensi interfuit, obiit a. 9l9. Eius Cam . mina quaedam supersunt edita ab Henr. Canisio Lectu Ant. tom. II. Part. R. P. 233. & in Bibl. PP. max. tom. XVI. p. II oo. Scripsit quoque Lexicon , opus grande , de septem artibus liberalibus lib. I. Epipolas ad diversos , Sermones &varios Tractatus. Trithemius de viris illustribus Germaniae p. 7. Iod. MeZlerus de viris illustr. S. Galli I. 6 a. II. I 6. Pollavinus tom. II. Apparatus P. 37 . Hist. literaria Galliae tOm. UI. P.
Salomon , Toletanlis archipresbyter , circa a. Io77. Scripsit libellum de virginitare S. Mariae Dei genitricis , nisi sorte tantum destri pioris munus sustinuit. Nam notitia illius ex sola libelli subscriptione habetur . Nic. Antonii Bibl. Hispana Vetus VII. I. n. 9. Salonius , Eucherii Episcopi Lugdunensis filius , in Monasterio Lirinensi educatus, Salviano & Honorato Malli-liensibus nec non Vincentio Lirinensi praeceptoribus usus. Factus deinceps Episcopus non Viennenss, ut vulgo credunt , nec Genuensis, sed Gene vensis. Ab eo edita est Expositio mysica in Parabolas Salomonis Eccles sen , per modum dialogi inter ipsum & Ueranium scatrem. Prodiit seorsim Haganoae I 3ῖ2. q. ex ollicina Io. Secerit, inserta deinde Micropresbytico, orthodoxographis Heroldi & Gruncet, nec non Bibliothecis Patrum . Scripsit quoque cum fratre laudato Epipolam ad Leonem Magnum , quae in Epistolis huius exstat, nec non ton . IU. Conciliorum p. Ioῖ8. Plura dabunt Aub. Miraeus de script ribus Eccles. c. 9o. & Histo ire litera ire de la France tom. II. p. qῖῖ. Phil. Elmii Eneomiasticon Augustinianum pag. 6i6. Posse vinus tomo II. Apparatus pag. 396. Gallia Christiana tomo 1 Ua
154쪽
ctus, monachus Cassinensis circa a. I Io.
Scripsit Philosophica , & quaedam in Aristotelem Commentaria . Arisi Cremonaliterata tom. I. P. 22 I.
Salvatus, alias Salυ anus , presbyter Lusitanus , sec. XII. Scripst Vitam S. mptini Sauriensis presbyteri , a. II 46. desiancti , quam promiserat Andr. Re-sendius, edidit vero Jo. Bollandus d. 3I. Ianuarii, tom. II. p. II 3I. Nic. Antonius Bibl. Hispana Vetere VII. Iq. n. 78. Salvianus , Presbyter Massiliensis , Treveris , vel certe in Gallia Belgica, natus & educatus, mature uxorem duxit,
Palladiam Hypatii & Quietae filiam, ex eaque filiam Auspiciolam suscepit,
sed mature quoque , & quidem accedente illius consensu , ab uxore se separavit, pro more illorum temporum, quo se Christum in coelibatu melius sequi posse credebant . Credibile est, cum postea in monasterio Lirinens haes si e , id quod Auctores historiae literariae Gallicae tom. II. p. 3I9. fatis probatum dederuut . Tandem Presbyter Ecclesiae Massiliensis fuit , & centenarius , vel eo maior , obiit circa a. 496. Opera eius haec nota
I. De pvhernarime De , occasone irruptionis sentium septentrionalium in Italiam & alias regiones , quod etiam Re Provident in inscribitur . Uerso Gallica Francisci de Belleserest MS. io Bibl. Regia Parisina . Bern. densscirit faucon Bibl. Bibl. MSS. p. 794. Petri Corsii S. I. impressa Paris I 633.
a. Ad Ecclesiam Catholicam , sue contra avaritiam , in quo sub Timothei nomine latere voluit , cuius rei ipse Salvianus epist. 9. rationem reddit . Anet ice & Hispanice vertit Iosephias Cresis vellus Soc. Iesu, Audomari
3. Epistolae VIII. quibus additur nona ad Salonium scripta , & libro
contra Avaritiam praemissa. Edita sunt haec Opera primum a J.. Alexandro Brassicano, Basl. I 33 o. sol. Romae, apud Manutium I 364. sol. Cum Maximo Taurinens , Paciano & Sulpicio Severo per Petrum Galesnium, Paris. I 37o. I 373. I 394. 8. Succedit cura Petri Pithoei Paris. II 8o. I 343. I 6 8. 8. & eum scholiis Brassicani excerptis, ibid. 36o8. I 2. Cum scholiis marginalibus & annotatione consensus sanctorum edita sunt a Jo. Theodoro Macherentio, Iesu ita, Augustae Trevirorum, I 6o9. q. Porro manum Salviano admovit Conradus Rittersitusius, qui ipsum Aliors. Io II. z. tomis 8. Vulgavit , cum annotationibus suis, quibus accesserunt Norib. I 623. 8. exiguo volumine annotationes Ioan. Weitzii , Tobiae
Adami , Theodori Stigmanni & Io. Alex. Brassicani . Editio Rittershusii
Francosuriensis Icli I. & alia Norim b. I 623. nullae sunt, quamvis in Historia literaria laudata ponantur . Nam
Boiduani fides vacillat , quia paucis simos libros ipse vidit , quos adsert,& a. I 623. tantum quaedam annota
tiones adiectae sunt . Interea Salvianus etiam in Bibliothecas Patrum translatus est , & Iacobus Merio Horstius eundem in septem Tubis Orbis Christiani Colon. 163 3. 4. loco septimo recudi iussit . Tandem Stephanus B luetius ad Codicem Corbet ensem &duos Tolbertinos recensuit Salvianum& edidit Paris. I 663. & I 659. 8. tertiae editioni adiecit Vincentium Lirinen sein , & annotationes in utrumque . Huius autem & omnium floruin annotata recuderunt cum Salviano & Uii centio Bremenses a. I 688. q. Gallice vertit P. Bonnetus, Paris I OI. I 2. I urnat. des Scavans I7oa. p. 299. Libros
de providentia & de avaritia Drouet de Maupertuis . Iournal des Scavans I OZ. p. 3OD. Memoires de Trevoux I7C2. P. 3q. ITII. P. I993. Deperdita eius haec narrat Gennadius de viris illustr. c. 67. De bono υ re initatis ad Marcellum Presbyterum lis. III. Pro eorum
155쪽
r is B I B L. ME D I librorum de gubernatione ) fatisfactio,
ne ad Salonium Episcopum libr. I. Tillemontius tomo XVI. P. I93. recte Apologiam vocat. a ) Evotionis extremae
partis Ecclesiastici ad Claudium Episcopum Uiennensem libr. I. Hexaemeron
versu , lib. I. Fabricii nostri conjectura est , sortasse illud esse , quod sub Tertulliani nomine exstat. Homilias multas Episcopis factas & de facramentis ad populum . Adde Trithemium c. I 73. Alios deperditos recenset Phil. Eistius in Encomiastico Augustiniano p. 6 7. Expositionis extremae partis Ecclesiastest legendum Ecclesiastae θ ad Ciaudium Dde. Viennensem o Anticimenon lib. 3.
.n quibus continentur qu liones Veteris
Noυi Testamenti, de Acis in speciem ita legendum, non in specie) inter se
pugnantibus , per inseri eationem re μponsionem . Sed falsus cit in his Eissius, quum nemo fide dignus scriptor Salviano talia unquam tribuerit. Male idem , qui libros de aliarit in ad Ecclesiam Cathol eam diversos et se iudicat . Sermones II. de pressione Domini sub nomine Salviani sunt Romae in Bibl. Ssortiana . Vide Nic. Comneni P .enotiones my- sagogicas p. 24o. ' Tertia Balvetii ediatio anno I 669. in 8. adornata recusaest non ante multos annos Venetiis. Ac
tandem Salo aut Masillanctis Episcopi
s lege Presbiteri Concordantiae ineribus eius adnexae dispositae cura, oe liudio Demetrii Barbulii prodierunt Pisauris anno I 729. in A. Gisitis de Bario , a patria , urbe Apuliae , dielus, aliis Saulus , ord. Praedicatorum , Episcopus Salpensis ab a. ia 64. ad I 274. Scripsit Sermones de tempore
o Sanctis. Iac. Quetis de Scriptoribus
Ord. Praedicatorum tom. I. p. 674. AD
Linus Collicius Salutatus , Cancellarius Florentinus . Eius quatitor Disolas tempore schismatis scriptas I. ad Cardinales Gallicos, 2. Petro de Corfinis Cariadinali , 3. Marchioni Brande taburgensi, 4. Innocentio VII. in Coenobio Angelorum apud Florentiam invenit Mabillonius, quod ipse refert in Itin. Italico pag. I 68. Vide Collutius. Salus ius, Cancellarius Episcopi Genuensis , Circa a. Io 98. de translat one
S. Frticitiosi scripsisse memoratur a Fabricio nostro , sed non memini , tale quid mihi tam multa volumina pervolventi occurrere .
Salutaris , dubium an Viri, an vero scripti nomen . Poetam vocat Flacius in Poematibus veteribus de corrupto Ecclesiae statu pag. 4I6. & Barthius Ad vers. AIU. q. Leyserus autem in hist ria Poetarum medii aevi p. zo 38. titulum poematis esse statuit, quod inscribitur Salutaris . Edita sunt Excerpta quaedam a Flacio l. c. Ioachimo Ursino in Speculo Jesu ilico p. 238. Christiano Dauinio post Disticha Catonis, Cygneae
I 652. editis p. I99. editionis I 67 a. pag. 2IT . Integrum autem ex MS. Codice
Ilelm stadiensi edidit Polycarpus Leyse rus , loco allegato. Salυus, Abbas Alveldensis monasterii in Navarra , obiit a. 962. Scripsit Regularem libellum pro sanctis vii sinistis, cujus Codicem MS. viderunt Phil. La beus & Nic. Antonius: item Hymnos , Orat oues, υersus ac m i fas, quae periisse videntur . Confer Nic. Antonii Bibl. Hispanam Veterem VI. I 4. n. ῖ 8. seqq. & Vitam ejus, quae post Ilde phon- sumca Ηune titulum viri docti non satis recte intellexerunt. SMιsfictis hoe loeo idem est ae defuitso, qua scilieet citissaeit ave:or obiectionibus advertariorum . Sed depravat in te ei vitis doctis impoluit: Interseruire enim Codices vocem meriare, ' legunt, pro eorum merato faιisfactionis, a. iii ; νο eoνtim praemio . Accedit alia segnificatio , qua verbum satisfacere illis temporibus uenctabat se exculare, cum gestu & verbis in humilitatem compositis veniam errorum rogare. Exempla praeter Cantium habent Torrentius ad Suetonii Caes. e. 73. Marcellus Donatus ad Tiberium c. et . Ipse salvianus lib. l. contra avaritiam P. 27. edit. Ritis ters huc sic adhibet. Puerunt igitur sortasse , quioli: da in durius dicta pellime interpretarentur , ipsumque licc nomine apud Episcopum de errent. .u: pro p er Sa)vianus Episcopo satis eii , h. e. eundent h2 militer rogavit, ne quid a se malo a. nimo seriptum esse existimaret.
156쪽
sum de scriptoribus Eccles legitur p. 68. edit. Fabricii .
GIυus Cassetta , Panormitanus , Ord. Praedicatorum, Florentiae primum Bacca laureus, post Theologiae Magister promotus a. I 448. In Siciliam redux variis scholae & conventuum regiminis muneribus iunctus. Diffinitor fuit& a. I*74. Procurator Ordinis Generalis,
Magister Palatii apud Sixtum IV. a quo etiam in Germaniam Lesatus misi sus est : porro Inquisitor , Et tandem Magister ordinis , obiit a. I 8'. Scripsi x Hiam S. Vincentii Ferrerii, Di iolas ad diυersos , Acta inquisitionis, Aeta Legationis Germanice. Conser Ant. Monstitore Bibl. Siculam toni. II. p. 2CI.
Iac. Quetis de Sriptoribus Ord. Praedi-Catorum tom. I. p. 859. Hier. Ragusa Elogia Siculorum p. 23 I. Altamuram P. 2O9. GiOrnale de' Letterati d' Italiatomo XXI. p. 4o7. ' Praetereunda non sunt ea, quae de hoc viro scripsit Iacobus Volaterranus in suo Diario Romano ad an. I 48 I. Salvus Siculus celebris T eolopiae professor , qui plures annos Deri
Osolici Palatii magi ter fuerat, ρο in
ordine suo Praedicatorum magnae auctoritaris , oe gratiae, eodem die nempe vigilia Pentecostes in generali Religiosorum fui ordinis Concilio , quod Rom.e apud Mner
ωam es celebratum consensu omnium generat s designatur vacabat itinc ea
dignitas obitu Leonardi Mansueti Perinini
olei ἱntegerrimi, oe subtilissimi Theologi ,
qtii paulo ante Romae diem obierat. Salvus de Merano Iurisconsultus Parmensis , cuius consilia extant in MS. codice Felint 4 I9. una cum consiliis Baldi de Saxoserrato.
Nirus , Episcopus Asturicensis , seripsit Historiam seu Chronicon ab a. 838. ad 983. quae cuna Isidoro, Idacio, Sebastiano & Pelagio ovetensi edita est a Prudentio Sandovalio, Episcopo Salmanti Cense , Pompeiopoli I 6I3. I 634. sol. Auctor vixit circa a. IOZO. Nic. Antonius Bibl. Hispana Uet. VII. I. n. a. Oudinus tomo I. P. I 94. Samson Bardinus, Ord. Carmel. cir-t 7.ca tempora Concilii Basileensis . Eius Sermo ad Pontificem & alii sinit in Bibl. Uaticana . Beria. de Montiaucon Bibl. Bibliothecarum MSS. P. II 4. Samson de Ca Omonte scripsit Abbr viationem Summae mytiensis in Decretales , quae MS. est in Bibl. S. Benigni Divionensis & S. Uictoris Parisientis. Bern. de Montiaucon Bibl. Bibl. MSS.
Nescio an idem sit Petrus Samson, cuius Quaesiones Dominicales o Di ii ictiones in Decretales in Bibl. Gemmeticensi & S. Albini Andegavensis obvias
Samson Cordubensis, Ecclesiae S. Zoili ibidem Rector vixit a. 863. & obiit anno eius seculi nonagesiino . Scripsit pro se adversus Hostigesium Malacitanum praesulem , qui Saracenis artes ad Christianos opprimendos suggesserat : item
addersus haeresin Anthropomorphitarum .
Conser Nic. Antonii Bibl. Hispanam
Veterem UI. 7. n. I . f. Possevini Apparatum tomo II. P. 397. Samson Demeta , h. e. ex provincia
Glamorganens oriundus, monachus &Abbas in monasterio illius provinciae, tandem Archiepiscopus Dolensis, vixit a. 367. & librum de patientia in adorsis scripsit. Lelandus c. 43. Balarus Centur. I. 62. Pliseus cap. 33. Uitam eius scripsit Baldericus Archiepiscopus Dolensis , quae exstat apud Mabillonium Sec. I. Benedict. p. I 63. Samson Dolensis, vide modo Demeta . Samson Doroverniensis, Ord. S. Benedicti monachus Cantuariae ad fanum Salvatoris , a. II o. Scripsit Homilias ρο opuscula . Balarus Centur. X. 38.
Pliseus c. 229. Lelandus C. 2I9.
Samson de Insula, Malchum de vita Pythagorae interpretatus est, quod opusMS. exstat in Bibl. Ambrosiana Medi lanensi. Bern. de Montiaucon Bibl. Bibliothecarum Mn. P. 32O.
Samson miti icinus Mauvoisin nobili genere , Archidiaconus, Praeposi
157쪽
I48 aliquot , quarum una legitur in operibus S. Bernardi, duae tona. U. Miscel- Ianeorum Balvetii . Liron Bibl. Chatratone P. 62.
Samson Remenses contra Petrum Abai- larduin scripsit, MS. in Bibl. Vaticana. Montiaucon l. c. P. I 39.
Samiael, Beulani vel Beniani presbyteri ex Laeta conjuge filius, in Northun bria natus , floruit a. 64O. & Annotariones in Nennium , nec non de gesis Regis Arturi apud Scotos scripsit . Le-Iandus e. 48. Balaeus Centur. I. 77.
Samuel de Casin f, Ord. Fratrum Minorum Reg. Observ. provinciae Ianuae, edidit Librum Isagogicum in apices Scotiad in siganda Aristotelis principia. Uener. I 493. Librum Isagogicum coutinen
tem Iibros septem Logicales , Mediol. I 493. 4. Librum rertium Uagogicum ad Phy sic apices assequendos , ad Iulium II. PontifCunei ad Pedemontes , sine anno ini-pres . Comment. in octo libros P sicorum , ibid. Varia opuscula, Venet. IIo 2. II Oῖ.
Argumentationes contra Mag. Damianum
Crassum de R Olis Ord. Praedicat. circa modum loquendi ; Quaestionem ab eo di putatam in Universitate Ticinensi , circa Joannis Evangeliuae confanpuiuitatem aut fraternitatem cum Chrbio Domino : Apolobiam pro Nicolao de Dra , contra J0. Viterbiensem Ord. Praed. de Genealogia Salυatoris : Quaesionem de mmortalitate anima . Mediol. I 498. Haec Waddin-gus de scriptoribus Ord. Minorum p. 3Iῖ. 3I4. Adde Sopranum de scriptoribus Liguriae p. asa. Oldoini Athenaeum Ligusticum p. 493. ' Nescio an in
complexione variorum opusculorum,
de qua hic , contineatur illud , quod ob suam singularitatem hic merito indicandum duxi, notitiamque eius mihi comparavi ex Nevirant Sylva Nuptiali lib. I. pag. 38. edit. Lugdunensis an. I 326. Samuel de Casmis in tractatu, quod non est possibile aliquam mulierem, licea sanetlymam recipere stigmatu prout habtili S. Franciscus. Aliud etiam opusculum Samuelis indicat idem Nevietanus his verbis sol. 2I9. F. Samueι contra F. Vincentium . Contra hunc Samuelem scripta reperi opuscula duo ; alterum in indice MSS. Vaticanorum nutri. 66. Picus Mirandulanus pro Hieronymo Satis rotis contra Samuelem Casmensem ; alterum
vero indicat id qui supra Nevietanuς in Sylva Nuptiali lib. s. sol. 2I4. his
designatum Dodus in sua apologia contra F. samuelem . Samuel , qui vulgo Metrocchianus cognominatur, s Judaeus , Felsanus patria , a. Io83. Toleti ad fidem Christianam converius . Scripsit arabice H 'oriam concertationis cum Albucabeto Mo-hammedanorum magUtro, quae etiam Latine prodiit : Diliolam ad R. IDacum de vina Me istae apud Judaeos expectatione . Haec ab ipso, cum adhuc Iudaeus esset,
scripta est, qua optat, ut majores Caput LIII. Jestiae ex Codice Sacro , a que ut Prophetam de vita , sustulissent . Epistola haec in Latinam & alias linguas conversa & sepius impressa est. Prima editio prodiit Aniver piae I 486. de reliquis consulenda est Noliti Bibl.
Hebraica tom. I. p. IO99. tom. III. P.
Doo. seqq. Adde Posiavini Apparatum tomo II. P. R 79. Samuel Tino , vide infra Trio . Sancti Balter ei in Philosophiam Commentarii exstant Romae in Bibl. Otto-boniana . Montiauconins Bibl. Bibli thecarum LISS. p. 389. Additur, scriptos esse tempore Leonis X. a. IIII quod de exscriptore , non auctore, intelligo. Sanctus Aragoniae Infans, Iacobi Regis cogia. Victoris filius. Ecclesiae Toletanae Praefui, scripsit Litonias CT Η -mnos iu laudem Geuitricis Doι Mariae.
Occisus suit a Mauris a. 3273. Hippol. Marraccii Bibliotheca Mariana tomo II. P. 33Ι.
Sancitis de Besaran, monachus Coeno
158쪽
LATINITATIS L Ι B. XVIII. bii Dominicanorum Oscensis , Fidei
Censor generalis, & provinciae Aragoniae Prior provincialis , circa a. IqῖO. Scripsit adυersus Amaldi Viliano ni errores , prout testes sunt Franc. Diagus Hist. Aragoniae I. 23. & Uincentius Blasco Hist. Arasoniae U. 42. Nicol. Antonius Bibl. Hispana Vet. X. 3. n. II s. Iac. Quetis de Scriptoribus Ord. Praedicatorum tom. I. P. 77 I. Vanctus Porta , Caesaraugustanus , ibidem monachus Dominicanus & Prosesi sor , S. Palatii Magister a Benedicto XIII. creatus, obiit a. I 29. Eius sunt
I. Divinum , ac proinde inaesimabile, sed omnium , quae hucusque de Christifera virgine scripta sunt, Mariale . Ualentiae III 2. Lugd. III . IIII. q. a. Sanctorale , seu Sermones ae Sanctis . Haganoae IIII. q. Sermones de tempore, Lugd. II Co. q. Introdutiiones Iermocinales in Sermones tum de tempore, tum de SantΤis . Omnia haec opera prodierunt . Lugd. I 3l7.4. Haec Antonius in Bibl. Hispana Uet. X. 3. n. IO8. seq.
Adde Iac. uetis de Scriptoribus Ord.
Praedicatorum tom. I. p. 779. Altamura Pag. IIo. Hippolytum Marracci uiri tomo II. p. 332. Opus Concionatorium, quod Haganoae I 3oo. l. prodiit, asservatur Nordhusae in Bibl. S. Blasii. Sancius de tal , vel in , a patria, quod est oppidum Aragoniae, ita dictus :Carmel ita , Avenione sub Joanne XII. Poenitentiarius, post Albaracinensis in Aragonia & tandem Segobricensis Episcopus , obiit Avenione I 336. Scripsit Canones pro animarum regimine pallorum Diritualium cura . Nic. Antonius Bibl. Hispana Uet. IX. q. n. 2Iq. nfies de Arduinis, Pisaurensis, Medicus apud Venetos in summo pretio habitus circa a. 143o. Scripsit de proli- fcatione , de venenis , de odoratione, de omnibus naturalibus oe artificialibus. Tei- themius de scriptor. Eccles. c. 776. Symphorianus Champerius de scriptoribus Medicis. Liber de venenis prodiit Venet. I 492. sol. & Basil. I 362. sol. ex
castigatione Thomae Zvvingeri . Vide
I 49 Lindenium renovatum p. 96O. Sancies de Valoribus, Perusinus, Uaulis umbrosae Monachus & Abbas monasterii S. Reparatae de Marradio, Ci ca a. IIo6. edidit Vitam S. Joannis Guaiaberti , Peregrinationem Vitae humanae , &alia miscellanea , ut apparet ex eius operibus. Haec Venantius Simii in Catalogo scriptorum Uallis umbrosae P.
Sanctius Mulier ii, Gallus Occitanus, ord. Praedicatorum conventus Tolosani alumnus, eiusdem Academiae S. The
logiae Magister & Scholae S. Stephani
Regens circa a. I 388. post Episcopus oleronensis ab a. I4o6. interfuit Concilio Constantiensi, obiit post a. I 42O. Scripsit in quatitor libros Sententiarum.
Iac. uetis de Scriptoribus Ord. Praedicatorum tom. I. P. 738.
Monachus Sandion ianus in Gallia scripsit Vitam Dapoberti I. Galliae Regis, sed is aetate paullo fuit iunior , ut ex
C. Φῖ. constat, ubi diploma B. Audoeni chartam antiquissimam vocat, item ex
C. 6. I 2. II. II. I 6. ubi Fredegario
saepius usus esse deprehenditur. Editus est primum ab Andr. du Chesne sub initium tom. I. Scriptorum FrancicOrutri , deinde ex Codice Ienensi a Burc. Gotthel f Struvio in Actis literariis Vol.
I. Fast. I. p. 43 Chronicon Savetrinum , a monachis
scilicet S. Petri Ersortensis consectum , ab a. Io36. I 333. edidit Menckenius tom. III. Scriptorum Germanicorum P. ΣΟΙ. seqq. Pars prior ad historiam potius universalem spectat , posterior Thuringica praecipue exhibet. Eodem nomine quibusdam venit Chronicou Montis Sereni , quia illud monasterium S. Petro dedicatum fuit e de quo supra actum est tomo I. sub Conrado Lauterbergensi . Joannes Luιilius Santritier , Germanus , de Fonte Salutis , vulgo dictus Heilbrunnensis, edidit Tabulas Alphon- sinas in facillimum ordinem redacias . Uenet. I 92. q. Nic. Antonius Bibl. Hispana Uet. VIII. I. n. ZO2.
159쪽
IIo Chronlion Gυhniacens, quod mon. sterium in minoris Britanniae & Normanniae finibus situm est, ab a. III 2. ad I 3Oo. res Callicas coira plectitur, Aeditum est a Baiurio tomo II. Miscel-
Sis olivus Florentinus , Ord. Min. Minister 'eneralis, post Episcopus Minerbinae in Calabria , a. I 3I9. edidit Conscientiae illuminacida . Uaddingus descriptoribus Ord Minorum Pag. 3ΙΑ. illot Athenae sodalitii Franciscani p.
' Hieront mus Savonaresa Ferrariensis ord. Praedicat. in coenobio S. Marci Florentiae agens , verbi Dei conciona tot celebris , sed in dicendo liberior , quam ut aetas illa, vel sorte etiam rei aequitas ferret ex quo sibi multos exosos reddidit . Contra oppressores libertatis Florentinorum acriter invectus quamvis defensis res habuit mu Itos , alteram tamen civitatis partem in se armavit, qua praevalente ignis supplicio vitam absolvit Florentiae anno i 498. Uitam eius& apologiam scripsit Ioannes Picus Mirandulae Comes latine, quae dein prodiit Parisiis an . I 674. tom. 2. in s. una Cum nonnullis ejus opusculis & apologia scriptorum illius opera Patris Paulini Bernardini ex Ord. Praedd. Lucensis adornata. Uitam eius alteram ampliorem scripsit F. Seraphinus Ra ZZi eiusdem ordinis, quo in opere apologias plures pro eodem Savona rota a viris domς editas synoptice exhibuit , uti exempli gratia consilium Gaspari Ueneti de excommunicatione in SavonarO-lam lata de sensionem rerum Savona-rolae Bartholomaei Redditi civis Floren
tini , & iuris periti ; Dialogum ea de
re scriptum a Laurentio Vivoli ; epitomen doctrinae Savona rotae Remigii Florentini Ord. Prae ld. Uita haec a RaZetio adornata , & italice scripta nondum prodiit; sed MS. nactus sum in Bibliotheca P P. S. Dominici Lucensium . Praeter Italica ejus opera Latina etiam quaedam vulgata sunt , quae hic referre placet. Regulae quaedam breυes ac υalde utἰles, quae ad omnes religiosos pertinent, editae sunt Venetiis in fine operis de veris , & falsis virtutibus F. Umberti Mag. Ord. Praed. an. I 493. in 8. &Florentiae in collectione quorumdam opusculorum Savona rotae un. IIo9. in
De triumpho Crucis , cuius antiqua editio absque adnotatione anni & loci servatur in Bibliotheca Canonicorum Majoris Ecclesiae Lucensis in A. Idem opusculum Italice reddidit versione tamen liberiori ipse per se auctor, prodiitque in 4. sine anno & loco addita praefatione Dominici Benivient . I uiri seepe alias opus idem Italice excussim est . Latine tamen iterum prodiit Florentiae an. I 9. in 8. Expositio in re. XXX. In te , Domine , speraυi in 8. Florentiae IIO8. Expinitio in Ps L. Miserere mei Deus ,
cujus editionem veterem in A. sine arin O , & loco penes me servo . Prodiit &Florentiae an . iueo 8. in 8
Expositio in P . LXIX. Qui reg s Israel
intende in 8. Florentiae I 3o9. VersiOnem Italicam ab ignoto aliquo adornatam habeo excusam Venet. an. II 38.
De Iimplicitate chrisiana librὶ quatuor
Florentiae r 96. in 4. & IIo 9. in 8. Librum hunc Italice vertit Hieronymus Benivienus Florentinus, excusiusque eli Florentiae an. I 96. & II 29. Exposito in orationem Domin eam ad
Philippum Vatorium prodiit absque loco &. anno. Exposuit etiam opusculum graduum S. Bonaventurae una vel altera pagella , direxitque Agamemnoni Marescoto de Calvis patritio Bononiensi, quod opusculum ego possideo ex antiqua editione absque loco & anno . Denique possideo opusculum inscriptum e Confesionale pro ἱnstruct one confessorunt , cui adjungitur Recollectoritim rudimentorum hacrae Theologiae pro nobis praedicatoribus est confessoribus, ac fratribus simplicibus per quemdam fratrem Ordinis Praedu. editum quod est ejusdem Savonarolae . Accedunt in fine latitia
160쪽
quaedam carmina pro directione religiosoru in hominum Venetiis an . I 32 . in 8. Editio haec, quamquam non est prima , curata est tamen diligentius a Luca quodam Olchinensi , qui & queritur de Venetorum quorumdam typographorum in typis curandis Oscitantia . Savona rotae opusculum auiersus diυἱ-natricem stronomiam in confirmationem
apologiae Joannis Pici Mirandulani ab
authore quidem Italice scriptum est, dein vero Latinis literis traditum a F. talio ma Bon insignio Senensi ord.
Praed. cum ejus interpretis apologia adversus operis illius vituperatores excusum est Florentiae an. I 8 i. in 8. Olugeticum Fratrum Congregationis S. Marci Florentiae ordinis Praedicatorum
per Fratrem Hieronymum Savcmarolam datum anno I 497. atque tunc excussim
Florentiae . Exstat in Tom. II. Vitae Hieronymi Savonarolae Parisiis excusae, de qua supra. 0 diola F. Hieronγmἱ ad Alexandrum
VI. data Florentiae anno I 497. die 2 O.
Alia eiusdem ad eumdem data I 497..die 29. Octobris, ibidem.
Alia ad N. Fratrem contra sententiam excommunicationis in se latae . Ibidem ;Alias etiam nonnullas latine scripsit in eodem loco lehendas. Dialogus spiritus oe animae Henetiis 3337. in I 6. Dialogua rationis oe sensus Uenetiis r 337. in I 6. Traclaras de moerio Crucis Qeium eis em . Venetiis I 37. in I 6.
De beneficiis Christi in Christi alios
collatis ope Crucis . Ibidem compendium re et elationum latine ab eo scriptum, quamquam & Etruscae linguae redditum editumque Florentiae I 496. in . Compendium Logices . Venetiis I 342. Compendium totius Philosophiae tam naturalis quam morulis Venetiis I 342. in 8. .
L bee de discipἰiuis , sis de divisione ,
O, Aine , o utilitate omnium Icientiarum diari typis excussis sit, ignoro.
Lamentatio sponsae Chrisi adetersus tepi-
ruet As. Venetiis I 3ῖ7. in I a. Nonnulla eriam metrica dedit te, velut odas, hymnos , laudes Scc. Picus Mirandulanus in cius vita est auEtor. Savo Stalandicus vel Danus , vulgo
Grammaticus, quo nomine mediis temporibus illos vocare soliti sunt, qui aliis erant doeliores. Si alandicus vero dictus est, quia ex Selandia Daniae inlula oriunduq fuit . Cognomen quoque Lom i i pii tribuit Incertus Auctor Chronici Danorum & praecipue Stalandiae, quod Arnas Magnaeus Lipsiae I 693. 8.edidit, p. Io. id quod cognomen non familiae, sed propter staturam ipsi additum fuit . Uulgo cum Stephanio &aliis 1tatuerant, ipsum iam anno II 6 I. Praepositum Ecclesiae Cathedralis Ro-
schildensis, &eo leni anno Parisios inisi sum esse, ut aliquot inde monachos in Daniam evocaret. Uerum Otilio Sperlingius in annotationibus ad Testamen- tuni Absolonis ostendit , Saxonem tan- strutra nunquam Praepositum Roschil-
densem su i ste , idque variis rationibus in medium prolatis , I. quia Saxo n iter , quem ipse Stephanius circa a.
IIIo. natum Iudicavit, non potuit a.
iis i. Praepositus sui fle , undecim annos natus, P. I 28. 2. quia in Testamento Absolonis pag. I. alius quidam praepositus Roschil densis fuit, nomine Tocho, P. 36. 3. quia Saxo noster in Testainento laudato p. I 2. Clerictis Archiepiscopi vocatur , cui hic debitum aliquod remisit : id quod Sperlingius P. I 27.
interpretatur scribam , Secretarium , amariti, ab Epistolis, aliisque scribendio iliciis Archiepiscopo apparentem . Quin& ipse Stephanius in Prolcgomenis coI2. fatetur, tales Clericos propius circa Dominos suos veriatos , eos, Velut contubernales, quocunque irent, Comitatos , & gravioribus in negotiis tra- Elandis frequenter adfuisse: quae omnia sane in Praepositum , majoris ordinis virum , non conveniunt . Obiit noster post. a. C. 2οῖ. Opus ejus aeternum,
quod iussu Absolonis laudati suscepit, est tabloria Danica a prima gentis Ori-