장음표시 사용
21쪽
et BIBL. MEDIAE ET INFIMAE Lipsiens : m nor in Bibl. SS. Sergii &Bacchi in Gallia. Bern. de Mont faucon Bibl. MS. p. 397. I 2I9. Posterius auguror elle compendium operis majoris . Peregrinus Pristianus , Ferrariensis,
Iurium Doctor, Historicus & Pnilosoplius , Astronomiam docuit Ferrariae', clarus circa a. I 93. Scripsit de Anti-IMitate Ferrariae, opus insigne , IX. U uminibus constans, ex pluribus Archiuis contextum , sed adhuc in editum. Primum est in Bibl. Regia Dresdenti, teste Goetetio vol. I. P. 477. Priscillianus, Episcopus Abilae, Treviris a Maximo tyranno caesus sec. U. Eius Canones Di Olarum Pauli sunt in Bibl. Paullina Lipsiensi, teste Catalogo Felleriano p. 63. & Montiauconio p. 504. Opuscula quaedam scripsit, quae Hieronymus memorat de Script. Eccl. c. I 2I. Vitam vero pluribus tangere no
Priscus , Episcopus Aser , Una Cum aliquot aliis Coepiscopis auistor Epistolae a. apud Cyprianum de rebapti Eandis haereticis. Fus Titus Prολις , qui Epitomen iux libros Valerii Maximi scripsit , in
editionibus hujus antiquioribus occumrit. Ex hiς memoro Bisil censetn Isino.
8. Adde Fabricii Bibl. Latinam II. 3.
Meuanius Probus Hibernus , monachus So Albani Moguntiae, qui testibus Annalibus Fuldensibus a. 839. obiis ludicitur . Si modo hic est, quod asserit Mabillonius & Auctores de l' hist. litera ire de la France tom. U. p. 2O'. Dedit V tum S. Patricii libr. II. quae edita est tom. II. Operum Bedae P. 223.
cui salso tribuebatur ) in Triade Thahma turga Hiberniae Jo. Colgani p. II.& in Actis Sanctorum tona. III. Martii pag. 97. Ipse auctor sub finem libri
II. nomen suum his verbis prodidit :Ecce habes , Irater Pauline, a me hum ili Probo pinulatum n0brae fraternitatis iudicium . Intelligitur autem Paulinus Episcopus Hiberniae Septentrionalis & Abbas Indensis , qui a. 92o. obiit. Uide Waraeum de Scriptoribus Hiberniae Ι. 6. p. 49. Aista M. to m. II. Martii p.
Baronii Martvrologium d. II. Martii , Baiurium annot. ad Servati Lupi Epist.
Probus de ratioue temporum NIS. in Bibl. Pontiniacensi . Bernard. de Mon
faucon Bibl. Bibliothecarum MSt. P. Probi Grammatici rus tuta artium primo loco in Collectione Grammaticorum , Mediol. apud Io. Angelum Scin Teia Teler , I so . sol. Probi Instituta artium di Catholica, cum aliis Grammaticis minori bias, Ueicetiae , IIO9. . . per Henricum c& Jo. Mariam ejus fia)iu in Librarios. Parrhasius in praefatione docet, hunc Probum a Cellio, D nato , Servio & Prisciano allegatum fuisse , qui auEhoritate illius libente e usi sunt. Pisauri impr. I Iieron. Soncinus I II. sol. Procopius Rcifus, primum monachus , post Huslitarum antesignanus , de quo plura Historici , quae huc non pertinent. Eius & aliorum Hullita ruin Diastola ad Bolemos exstat in Marte ne &Durand Colle s. amplis s. VIII. P. I9.
hujus responsione , ibid. P. III. Iῖ . Propositio Concilio Basiliensi ficta de pericti A selurtim , ibid. p. 622. Profrcius , aliis P, c actus, natione Iudaeus, patria Massiliensis, quamvis alii Monte pestilanum vocant, Mathematicus insignis circa a. I 33o. Scripta ejias lupis expressa non habentur , sed tantum in Bibliothecis illustribus latent. Sic Liber de Quod, ante, qui etiam Ars novi Quadrantis A de compositione si ιπι Anautis inscribitur , ter exstat in Biblia Vaticana, semel in Bibl. Dominicariorum Florentiae . Bcria. de Mont faucori Bibl. Bibliothecarum M St. p. 23. 89. ID. 428. Canones CV Tabtilae Minon micae in Vaticana , ibid p. Io8. Alin.
Nachc G Eadem eum responsione Bohemorum habetur in Bibl. Η ei Isbrunnens , prout testatur Io. Ludia Bocherus in catalogo P. 1 Istis
22쪽
nach incipiens ab a. I 3oo. in Archivo S. Petri Romae , ibid. p. I 38. Canones
Assologici in Bibl. Regia Parisma, ibid.
P. 937. de utraque Eclipsi Solis o Lunae ; item Tabula motus ollavae sphaerae , in Bibliothecis Angliae . Plura dabit Celeb. Wolfius Bibl. Hebraicat tom. I p. 988. Ma- Ie autem Pliseus de illustr. Angliae scriptoribus ipsum Anglum natione tradit. Propertius Manius , Medicus magni
nominis & Archiater Cremonensis circa a. I 3 8. Scripsit de ratione ordinandi medicamenta , de humido radicali, de mor- his muliebribus , de urinis, de doloribus relicis . Arisii Cremona literata tom. I.
Pros vicimus de Beldemando vel Beld;---ο, Patavinus, scripsit a. I 24. de Musica , item Canones sive Tabulas msronomicas , quae in Bibl. Dominica no-xum Florentiae bis asservantur . Bern.
de Montiaucon Bibl. Bibliothecarum M St. p. 428. Adde Tomasinus Catal.
MSS. Patavinorum P. 638. Pro docimus Comes , vel de Comitibus, quod nomen familiae est, non dignitatis , Patavinus , ICtus & sanctionum Pontificiarum Do fh. puluicus sec- XIV. Scripsit Tractatum disserentiaram Iuris eiυilis o canonici, ite in de consanguinitate ρο nfinitate , qui libri sunt impresisi: de Dominiis Legum Canonum, in
Oceano Iuris tomo I. P. I9O. Comm.c ab Addueimus hac occasione verba Io. Salu
nas ex annotatione prima ad vitam Prosperi ab Anonyino conseriptam, quae in compendium conistrae a sunt ex Jae. Basnaeii Observatione Chroia
nico Prosperi nostri praemissa : Sex υeI septem fuisProsperas ex quinti ac sexii secvIi bifloria eou' r :quorum gesta vel spera ob nominis semilitudini mpermiseenda non sunt. Primus ruit Aseν , cavibretnen is Eecleia Clois ricus, auctor operis de promissiooibi r oe praedictionibus Dei , qui a. 393. interfuit dedicationi templi Caesessis at ibi permanis, usque ad a. 434. quo se iaciter pugnatum H adυoms Genserieiam . Nimiorum Aurelianus Epist. Carthaginensis, templum,
quod Gentiles Deae Coelesti saeraverant, Deo verore in usus Chri stianorum dedieavit. Seondus fuit Aurelianen is Praesuι , er a. 437. vivebast , petiitque a sidonio fui decessioris Amani vitam , ct histo iam ob dionis aurelianensis sub Attila . Epistola Sidonii est UIlI. is. Libros δε-eoiona gentium ipti tribuit vositus in Histor.
Pelagiana: verum is nihil edidit.
in sextum Decrepatium. Bern. Scardeonii Antiqv. Patav. II. 8. p. I73. I74. POD sevim Apparatus II. p. 3o2. Nic. C
mneni Papadopoli Hist. Gymnasii Pat
vini lib. III. sest. I. cap. 8. Prosper Aquitanicus , ex Aquitania scilicet oriundus, quo nomine inde ab antiquis temporibus appellatur, ut sci
licet ab aliis ipsi cognominibus distin
guatur . a) De vita eius multa narrari nequeunt. Male agunt omnes, qui
ipsum Episcopum Regiensem vel in It lia , vel in Gallia faciunt, id quod solide refutatur in Vita Prosperi , quae
editioni eius Parismae a. IIII. praefixa c. I O. Ado Uiennensis ad a. 438. ipsum Leonis Magni Notarium vocat: ulterius a nemine aliquid observatum est, unde appareat , Prosperum fuisse gradu
aut ordine laicis aut monachis superiore in . Potitsimam vitae inae partem tram segit controversiis contra Semipelagianos in Gallia trahiatis , & defensione Augustini suscepta . Iter quoque ad CC
Iellinum Pontificem ejus rei caussa Romam direxit. Mortuus est anno Circiter q63.
Scripta eius b ordine chrono logico digellit Io. Salinas; sed ego potissimum
Editionem ultimam. Parisinam , & Ametores Hist. literaciae Gallicae sequor, qui ea in certas classes distinxerunt, se quenti ordine:
Τeνtius Dis interiae sedis Episcopus, suppar Leo ni Μagno oe alteri Prospero Regii Lepidi in m mula Praestili, qui inter Prosperos quartus es enumerandus . Dubius etiam est ille Regiens s Pros, Per , ut patet ea eonsiderant i , quae Auctor Vita Prosperi e. Io. ex variis scriptoribus congesse. Notitia vero de uita illius brevissima , quam in annotatione ad eandem Io. Salinas Neapolitanus, multa fabulositatis indicia exhibet, & aperie conficta est . His addere licet Piosperum ab haeresi Mantehae
rum ad fidem Carbolieam eonis iam , cujus ana thematismi adυemur eiuratorer inserti a Sirmon Dot ConeiIDium editioni, υixitque ad finem qui ii ιabentis secuti: Θ alteram, cui Tironis nomen fuit, Prosperiani ebroniel interpo atorem .cb3 De his eonferendae Ios. Antei mii disserta tiones de veris operibus SS. Patrum Leonis Ma gni & Prosperi Aquitani. Paris. 687. 4. Quae ve ro ad usus nostros ex iisdem monenda sunt , ea iam exeerpsit Fabricius noster libro XI. P. 2IS.
23쪽
I. Dbula ad Augusinum , apud quem conqueritur de ausibus Semipelagianorum in Gallia. Epistolis Augustini inserta est loco 223. Gallice vertit Io. Latinoius in libro: Veritabis tradition der selis stiria predesination la grace ,
a. Epipola ad Rufinum , nescio quem , de gratia o libero arbitrio , scripta circiter a. 429. Gallice vertit idem I au-noius i. c. p. Io 78. S. Carmen de ingratis , h. e. de illis , qui sunt sine gratia, quique gratiae iuinitio bonae voluntatis & fidei nullum locum concedunt. Editum est a Matthia Flacio cum libris Prosperi de peccato originis & libero arbitrio , I 36o. 8.Paris. Due47. q. cum versione te Mailrede Saci quam authentico comparan dam judicant. Editio Lovaniensis i723. quam Benedimni proserunt , reveraedita est Amstet. in Appendice August-niana , ubi hoc Carmen primo loco habetur cum annot.. Martini Steyaert, Protessoris Regii, quae in editione Parisura sunt repetitae . Uersio Gallica denuo prodiit Paris. IIII. ia. Belgicam dedit Andr. vati der Schureia Memoi
4. Sub finem hujus Carminis adduntur D erammata tria , ex quibus duo Priora sunt contra obtreflatores Augustui, tertium e st Epitaphium Nestorianae Ur Pelagianae haereseon . 3. Epigrammata Cn. ex tot sententiis Augustini, cuius verba adduntur, expressa . In editionibus antiquioribus Pauciora numeris offendes. Edita sunt primum Augustae Taurinorum, suo fi
mi, & quidem hoc mirabili titulo prae-m illo : Traelatus de vita contemplativa o humana qreoad septem virtμres , ex qui bus tres sunt theologicae, quatuor vero cardinales. Sequitur editio Moguntina I 494. q. Aldina IIo I. q. cum Prudentio, Io. Suseribet hi lib. I. Scholae Christianae , Basil. I 339. I 34 I. 3. Uestha -
meri, Basil. 8. cum Sedulii opere Paschali denique in Anthologia Sacra Jac. Billii, Gene vae apud Clioue tum , I 39 I.
omnia haec Poemata cum Paulini Nolani & aliorum Carminibus edidit Theod.
Pulmannus, typis Plantinianis , i 36O.16. Georgius Fabricius in Corpore Poetarum Christianorum , excepto libro de proυidentia Dei, nec non Genevenses in editionibus Corporis Poetarum Latinorum . Et hic quidem secuti plerumque sumus Dauinium in Indice Poetarum Christianorum . 6. Responsoner ad capitula Gallorum . 7. Rehponsiones ad objectiones Vincent anas . In praefatione testatur, se fidem Catholicam adversus Pelagianos ex Apostolicae sedis auctoritate defendere. 8. Responsiones ad excerpta Genucnsium . a Haec tria scripta sunt pro doctrina Augustini de gratia , & quae huc pertinent. Quis ille Uincentius fuerit, dubium est . Lirinensem quidam
statuerunt, quia Commonitorium non proprio , sed Peregrini nomine ediderat , in quo Augustinum confixum esse , P r.eter rem, crediderunt. Alii Presbyterum Gallum , aue Orem Commentarii in Psalmos , de quo Gennadius C. 8o. huc accersunt. Tutius est ignorantiam hic confiteri, quia in Gallia tun plures utique suerunt Vincentii nobis hodie ignoti . Ad obiectiones Genuensium quod attinet, credibile est, quos dam Clericos excerpta quaedam ex Ope rihus Rugustini, a malevolis astute subministrata, bona fide ipsi misisse, quibus solide respondet , id plerumque
moner, decerpta ea quidem else ex operibus S. Patris, sed tamen non fatis fideliter , & a suo contextu disrupta .
libero arbitrio . Collator ille est Ioannes Callianus , qui non solum in sermonibus intra privatos parietes , sed etiam Collatione XIII. doetrinam S. Augustini suggillaverat . Hoc opuscul viri prospera cuin operibus Calliani
24쪽
LATINITATIS L I B. XVI. solet imprimi . Prodiit Moguntiae in
aedibus Io. Schoeffer II 23. 4. Lugd. Bat.16o6. Atrebat. I 628. & in Haereseol gia Heroldi. Io. Commentaris in Psalmos , a C. usque ad CL. Ad Psalmum CVII. allegat Commentarios in Psalmum LVI. N. LIX. unde constat ipsum totum Psalterium illustrasse , quod & suo tempore adhuc superfuisse testatur Not kerus Balbulus de Interpr. Script. C. 2. II. Sententiae ex operibus Areusini
excerptae. Numerus earum in variis editionibus est diversus, dum quaedam bis positae , aliae omissae deprehenduntur . Prodierunt separatim Helmstadii per Jo. a Fuchte, I 6 II. 8.12. Chronicim ab orbe condito ad mortem Ualentiniani III. & Romam a Genserico captam, h. e. a. C. 433. Prosperum Aquitanicum edidisse Chroni contestatur Gennadius, qui eodem aevo vixit, Victor Aquitanus in praef. ad Ca-nonem Paschalem & Isidorus Hispalensis, quorum fidem in dubium vocare nefas esto . Ucrum, inquis, duplex adest Chronicon Prosperi nomen habens praefixum , in quorum altero verba de haeres Praedes inatorum ab Augustuo inventa
occurrunt , quae Contra Omnem vitam
& actiones Prosperi loquuntur . Respondemus, alterum illud, quod minus vocamus , multa quidem e Prospero desumsilla , & nomen eius mentiri, reVera tamen ipsius non esse . sa) Editum autem primum est a Petro Pithoeo in operibus Paris i 383. & I6o9. q. ediris, pag. 33 . repetitum a Caniso Lect. Ant. tom. I. p. 3I3. editionibus Ba agianae . Idem tamen Canisius p. 3O6. aliud quoque illius exemplum ex CO-dice Augustano prodidit . Bibl. PP. maxima Lugdunensis tria exemplaria dedit tom. VIII. pag. I94. I97. ZOO. Incipit a temporibus Gratiani, & pertingit usque ad captam a Uandalis Romam. Genuinum autem Chronicon prosperi & integrum , quod ab orbe condito incipit, editum est primum a Caniso tom. I. p. 232. post ex alio Coindice a Phil. Labbeo tom. I. Bibl. novae MSt. p. I 6. & in Thesauro Graeviano tom. XI. p. 269. Vide pluribus auctores vitae Prosperi , & observatione in
Errores quosdam hujus Chronici ex Baronio adsert PosIevinus in Apparatutom. II. p. 3O2. II. Dubia. Huc reseruntur I. Constisio , quam sub nomine Prosperi primum edidit Jac. Sirmondus cum poematibus Eugenii &Dracontii, Paris. I 629. 8. repetiit Bibl.PP. Coloniensis in Supplemento ubi editio Pithoei Parisina memoratur Bibl. PP. Paris tom. XU. pag. 8I4. &editio novissima operum Sirmondi tom. II. In ea auctor de iuventute male transacta dolet, inter alia dicit se tempore irruptionis barbarorum patriam suam reliquisse, id quod in Prosperum non quadrat , sicut nec stilus omnibus
idem videtur. 2. Carmen ad uxorem , quam exhortatur ad vitam coelibem ducendam , ut Deo melius vacare posset. Incipit genere Anacreontico: Age jam , precor , mearum
deinceps post aliquot huiusmodi versus sequuntur disticha LXIII. circiter. E iam Paulino Nolano adscribitur : de
Prospero autem dubitatur, quia de Conjugio illius non constat. 3. Carmen de providentia divina , quod iam olim Hinc marus nomine Prospericitavit , non vult viris dostis se probare , ut Prospero adjudicari queat, quamvis quaedam illius phrases cum Prospero conveniant. Nam doctrinam Pelagianorum , contra quam ille pugnaverat, statuminat. Quapropter foristasse ab ipsis haereticis statim post Carmen de ingratis insertum est , ut d
ca Editiones has optime discernit civeus, tribuere mavult , de quo Noster supra libro XI. qui huc conferendus. P. 181.cb Chronicon illud Jo. Garnerius Lucentio
25쪽
ctrinam contrariam sub nomine Prooperi gratiorem lacerent. Uidetur autem ab alio quodam circa a. 4I6. confectum esse. Narrat enim abhinc annis decem Galliam a Vandalis & Getis esse vastaram , V. 33. Vites quoque cum oleis
periisse , v. 3 o. quod in Provinciam melius, quam Aquitaniam cadit. Jam
vero Prosper a. 4I6. Vix I3. aut Zo.
annos natus esse potuit . Benedicti ni Galli Auctorem hujus Carminis anOnymum faciunt , Prospero anteriorem, eique simul Consessionem modo memoratam tribuunt. Vide to in. II. Historiar lit. Gallicae p. 76. q. De vocat one gentium t bri II. quos Codices MSS. Ambrosio, Vossius Hilario , Erasmus Eucherio Lugdunensi, alii Prospero Aurelianensi , alii Afro cuidam , Que ellus denique Leoni M. tribuunt. Prosperi non esse aiunt, quia neque stilus convenit, qui cultior est, quam Prosperi, neque dogmata . Vide audiorem vitae & Bibl. his . . Galliae. Sed mihi haec Critica nimium arguta el se videtur. Ouid si enim Prosper haec
iunior scripsisset Tum sane de stilo magis laborare potuit, & tunc systema Augustinianum de gratia , & quae huc
spe Elant, nondum tam accurate habuit cognitum. Notum est, multos sententias, quas iuvenilibus annis elegerant, postea deseruit se . Uollius Prosperuinquendam Aurelianensem prorulit , cuius Sidonius Apollinaris Epis . VIII.
II. meminit, quique duobus Conciliis intersuit. Respondet autem Que melius diis. ad Opera Leonis p. ῖ63. hunc Prossi perum non suille tam doctum ac facundum , utpote qui Sidonii Apollinari stilum emendicare coactus est ad vitam
3. Epistola ad Demetriadem v V nem, quae est Exhortatio ad humilitntem . Stilus cum libris de vocatione gentium convenit. Prosperi else contendit Ante l-mius, Leninis M. Que ellus Diss. I. P.
to Is librum hunc valde commendat c. q. libeediti, p. 3 4.
Dei oe libero arbitrio . I ii editionibus prioribus non habentur . Adde Fabricium Bibl. Graecar Uol. XI. P. 397. . Dissola ad Flavianum D st. CPol. Leonis M. est , sed a quibusdam Prosi pero adscribitur . Vide supra libro XI. p. 234. & Tille montium to iri. XVI. p. 23. seqq.8. Disola ad Augustinum de reliquiis Pelagianae haereseos, in operibus Callandri p. 6 O. III. Stipposititia .
I. De vita contemplativa , quod jam seculo IX. Ansegi sus &. Chrodegangustanquan opus Prosperi nostri adducunt, Sirmondus autem testimoniis Isidori &Gennadii adductus Juliano Pomerio tribuit . Vide Fabricium nostru ni supra lib. XI. p. I97. Prodiit sine mentione loci i496. & rursum I 87. it. Taurini , sine mentione anni, A. a. De promisis o praedictionibus Dei . Hoc opus Casliodorus Instit. divin. c. i. sub nomine Prosperi citat , quem sec. X. sequitur Notherus, a &. tamen nolunt Prosperi cile , quia stilus ab Afro prosectum ostendat. 3. Chronicon Tironis Prosperi nomine editum , de quo iam superius didium est . q. Huc pertinent etiam illa , quae Trithemius, & ante illum nemo, Prospero adscribit, Epistolae ad di Gersos, de iistis illustribus, or de Roma capta . Opera Prosperi non simul stati in sunt edita, sed succestive . Colle Elio prima
prodiit Paris. Isῖῖ. I s. qua: tantum
Epistolam ad Rufinum , & Responsonem ad obiecta Genuensium continet. Altera Parisna i 33S. 8. pra ter superiora exhibet opus con ra Collatorem,
Epigrammata , Epistolas Aurelii Cartha iniensis & Coele tini Papae, nec non
Auctoritates Pontili cum . Lugduni I ῖς. lol. Seb. Gryphius addidit Carmcn cori-tra ingratos, Responsiones ad ol)je El1ones Gallorum & Vincentii, Commeri L. in
i de Viris illustribus, supta lib. XV. a Fabricio
26쪽
in psalmos , sententias ex Augustino. Colonienses I 36. I 338. II O. 8. addunt libros de praedimonibus & de vita contemplativa. Io. Sotellus Theologus vaniensis, Lovanti I 363. 4. addidit Distolam Augustini de Semipelasianis, li- ros de vocatione gentium , Epistolam ad Demetriadem, & Canones Concilii II.
Arausicani. In editione Duacensi I 77. 8. nova non accesserunt , sicut nec insequentibus Colon. I 6O9. I 63o. 8. RO-mae I 6 II. Lugd. I 639. Ex recensione
Jo. Olivarii in Bibl. PP. Coloniensi
rom. U. & Lugdunensi Tom. VIII. Cum operibus Leonis & aliorum per Theoph. Raynaudum, Paris. I 67 I. sol.
optima & plenissima usque suit editio
Parisina II gr. sel. ad Codices manuscriptos recensita & annotationibus illustrata . a Huic accedunt Consessio &Chronicon Prosperi , & alia quaedam
ad notitiam Semipelagianorum facientia . Unumquodque opus praemissam habet observationem praeviam , sed ex Tillemontio petitam , cuius tomus XVI. demum anno sequenti prodiit . Editor igitur eum oculis ante ipsain editionem usurpavit . Uita ipsi praemissa ex eodem Tillemontio in Latinum sermo
Novissime prodierunt Sanctorum Prosiperi Aquitani & Honorati Massiliendis opera , notis observationibusque illustiata a D. Joanne Salinas, Neapolitano, Can. Reg. Lar. ac S. Theol. Lect. ad S. P. Clementem XII. Pont. Max.
Romae I 732. 8. sorma majore. Sed cave credas , aut omnia , aut Certe genuina opera Prosperi hic haberi , verum tantummodo sequentia insunt. Post dedic rionem & praefationem Oz- currit Vita I rosperi ex editione Pari- fina clam a Dotationibus Editoris non contemnendis , quippe qui Codicibus Vaticanis non uiteliciter usus est . Se
quitur Synopsis Cl.coriologica operum ac gestoruin S. pro peri Aquitani, prosiperi , Hilarii Eputolae ad Augustinv in , Tom. VI.
Prosperi Carmen de ingratis cum a not. tum propriis , tum Doctoris L
vaniensis & Editoris Parisini, tria Epigrammata, & tandem Honorati Massis lienfis Uita Hilarii Arelatensis Episcopi ad MSt. Codices & insigniores e ditiones recognita notisque illustrata.' Saturi hujus viri epigrammatum ex S. Augustini libris metro expressis C dicem ΜS. offindi in Bibliotheca olim viri clarissimi Francisci Mariae Florentinii scriptum ut ex vera Conjectura iudico saeculo XIII. Est vero illud satis diligenter curatum fertque
adiunctas adnotationes aliquas eadem qua caetera manu descriptas interlineares, ut vocant. Porro in his adnotationibus bonae frugis pauca vel nulla sunt . scriptum illud Prosperi fatis emendatum , & fere congruens cum optimis illis codicibus, quos novissimi operum S. Prosperi editores consuluerunt . In fine absque novo titulo habet integrum
carmen ad uxorem non ea tantummo
do Parte, quae anacreontica est, sed &altera pariter , quae elegiaco carmine scribitur . Nihil ineditum in eo mi hi occurrit nisi pauca haec carmina, quae in exordio epigrammatum ab alio quopiam ad tedia constat , hic vero cum nullibi obvia sint, danda cen
Haec Augustini acris epigrammata
Dulcisono rethor componens carmine Prosper Versibus exametris depinxit pentametrisque, Floribus ex variis ceu fulget nexa e rona ;Unde ego te lector relegis qui haec se dulus, Oro Intentas adhibere sonis caelestibus aures Istic nam invenies animum, si cura subintrat, Maxime quae doceant sacrae modu
27쪽
Observare homines , vel quod sibi
Si demum coeli cupiunt qui scandere
Prosper, Notarius B. Leonis Papae &Episcopus Hispalensis. Eius est liber refponsionum ad excepta , ouae de Genuensi civitate sunt missa , MS. in Bibl. Claraevallensi. Bern. de Montiaucon Bibl. Bibliothecarum MM. P. I 367.
Prosperi Hispani liber de fallis dictis S. Ati tisini MS. in Bibl. Ambro-
sana Mediolanensi . Montiaucon l. c. P. 322.
Prosper Podianus scripsit de motibus re nι pri Commentaria. MM. in Bibl. Vaticana . Bem. de Montiaucon Bibl. Bibliothecarum MSS. P. I O. Prosper de Regio , ord. S. Augustini, provinciae Romandiolae alumnus, Theologiae Doctor Parisinus, in Comitiis generalibus Ariminensibus studentium in Italia Examinator constitutus. Scripsit Quaesionem de sensibus interioribus sumtamex Quaestionibus ab eo Parisiis disputatis
super prologum librorum Sententiarum, impr. Bonon. IIo R. q. & Caesenae I 626.
Vide Phil. Et sta Encomiasticon Augustinianum p. 396. Gandolsum de ducentis Augustinianis Scriptoribus p. 3O6. Prosper Tiro , vel etiam Tiro Prosper , orator & Rhetor , teste Beda de metris , auctor est Carminis mariti ad uxorem , de quo supra inter dubia Prospe- ei Aquitanici scripta n. 2. actum est. Auctor illud scripsit , ut apparet , a. o7. adeoque Prospero Aquitanico senior est, alias nobili genere natus, &bonis sat multis instructus. Hinc Auctores Hist. literariae Gallicae tom. II. P. 323. illum a priore Prospero distinguunt, eique simul Confessionem , de qua ibidem , tribuunt . Nos rem in
medio relinquendam esse censemus.
Prosper Urbinas scripsit Summulam resolutionum Alexandri, sive Compendium Summae Theologicae Alexandri ab Ales, Poluvino laudatam. Haec Fabricius supra libro I. p. 64. Presperi ex Manichaeo conversi Anathematismi XXL contra Manichaeorum errores , editi sunt a Sirmondo tomo I. Conciliorum Galliae, repetiti in Con
Provincia Comitum, ex familia C mitum Barcinonensium, brevis Historia exstat apud Labbeum in Bibl. MSS. tom. I. Pag. 333 . Aurelius Prudent us Clemens , Hispanus, Poeta Christianus . Ejus notitiam pleniorem iam dedit Celeb. noster Fabricius Bibl. Latina IV. a. adhibitis Supplementis , & Lystrus in Historia Poetarum medii aevi, p. 4. De editionibus vide Daumii Syllabum Poetarum Christianorum , qui Paullino Petrocorio praemissus est . Nunc exiguum aliquod spici legium adnecti inus. Vitam Prudentii dedit Io. Petrus Ludovicus, Witteb. I 692.4. dis . duarum plagularum , quae postea in opustulis illius apparet, & Clericus in Bibl. Ω-
De naevis Prudentit Theologicis quaedam collegit Banius in Lexico. De tipso Poeta & Commentatoribus accurate iudicat Barthius ad Claudianum Mamertum p. 3O3. 3o7. sed qui omnes ejus phrasis, ritus & allusiones ingentibus Commentariis obrui potius, quam illustrari optat. Opera edita sunt Daventriae I 72. Librum Cathemeri non Petrus Mosellanus edidit Lips 8. ex ossicina Nicolai Fabri. Praefatio ad Matthiam Meynerum , Liberalium artium Magistrum, Illustrissimi Saxoniae Ducis ad Niveum Montem decimarum praesectum , a
data est Nonis Novembris a. I 322. In ipso titulo haec verba adliciuntur: Nam
Leonardi Ωιιercini ineptam de pientissimo poeta iudicium nihil moramur. Quisnam ille Prudentiomastix fuerit, quem Ge. Fabricius in edit. letiana p. 3C9.
Quercetanum , eumque viri obscuri et gio mactat, fateor me adhuc ignorare .
Sub finem additur Acrostichis Sedulii.
mcaὶ Huius nomen in Christiani Melteteri Historia Schnebergensi renovata frustra requires.
28쪽
Cathemerison bmni sex priores cumspicilegio notarum editi sunt a Io.
Thelli, Rectore Budistinensi , Gortieti
1647, 8. Prudentio adiungi solent Amoenἰ Di-pυchon sive Enchiridion utriusque Testamenti , quod Manuale amoenum vetus
versifex intitulavit, uti exstat in titulo huius Enchiridii, Lipsiae per Iac. Than-ner, I 499. q. Editum est post alios ab Andrea Rivino inter Auctores de laudibus Domini. Prudentium vero auctorem agnoscere negat rivetus in Critica sacra III. 26.
Prudentius Tricassinus sive Trecensis, natione fuit Hispanus , ubi nomen ei vernaculum fuit GaIindo, quod est nostrum gelinde. Fuit Trecarum in Gallia Episcopus , qui a. 846. Synodo Parisinae, a. 849. Concilio Turonensi IV.&a. 833. Suessionensi II. interfuit. Insigne ipsi elogium tribuit Auctor vitae Tr oberti c. a. in Actis Sanctorum
tom. I. Ianuar. pag. III. Obiit a. 87I. ut ex Annalibus Bertinianis constat. Scripta ejus sunt haec: - I. De praedestinat one contra Joannem Scotum , seu liber Jo. Scoti correctus a Prudentio . Editus est a Nic. CamuZato
in Antiquitatibus Tricassinis, Gilberto Mauguino inter Scriptores de praedestinatione & gratia rom. I. Part. I. P. I9I. Vide I. Jac. Hottingeri diss. de Pseud haeresi Praedestinatiana & Gode-schalci Tiguri IIIo. sect. a. P. 34. 53. Non igitur est unus & idem litae cum Drepanio Floro , de quo Noster supra lib. IV. p. 63. circumspici vo
a. Collectaneum de tribus D seolis adHincmarum Remensem oe Pardulum Laudunensem Episcopos , prodiit sub finem Historiae G eschalci Ludov. Cellotii:
Praefatio vero iam a Mauguino LOm. Ι. Part. a. p. 6. edita suerat.
3. Dbula tractoria non tractatoria, ut mendose expresserunt in Caveo, adversus quataeor Capitula Comenticuli
Carisiacens , exstat l. c. Mauguini p. 376. Et haec tria opuscula habentur in IS LIB. XVI. I9Bibl. PP. Lugdunensi tom. XU. p. 68.
q. Carmina varia edidit Nicolaus CamuZatus in Antiquitatibus Trecensibus, Augustae Trecarum I 6 Io. 8. editis , P.
I 63. b. ex quibus illud , quod Codiei
Evangeliorum a se comparato praefixum erat , repetiit Barthius Advers.
XVIII. II. Ibi vitam suam hoc disticho describit. Hesperia genitus,Celtas deductus m alius, Pontificis trabeis escioque datus . s. Epistola brevis ad quendam Episcopum exstat apud Mabillonium Analect.
IV. P. 324. edit. Post. P. qI8.6. Annales gestorum regum Francorum scripsisse testatur Hincmarus in Epistola ad Egilonem, tomo II. Opp. P. 292. Quum vero verba ab Hincmaro ex iiDdem citata in Annalibus Bertinianis occurrant, ricardus rerum Francicarum XXXI. 79. concludit, partem illorum Annalium a Prudentio nostro esse conscriptam . Rationes alias conser apud Eundem. Idem ostendendum sibi sumst Abbas te Meus in Crit ea Annalium Bertinianorum , tom. I. Dissertationum lingua Gallica & ad historiam Francicam illustrandam conscriptarum . Adde Memoires de Trevoux I742. Jan. P. 63. 97.
7. ψmnos Ecclesiasticos ei tribuit Ly- serus in historia Poetarum medii aevi, ex quibus Excerpta quaedam dedit Α bas te Boeus sub finem tomi I. modo
citati. 8. Vita beatae Maurae virginis Trecensis , quae d. 2I. Sept. colitur , apud
Camuetatum . Illustratur & explicatura Barthio Advers. XLIV. 9. 9. Collectanea ex Phalmis MM. in Bibliotheca Regis Galliarum occurrere te statur Labbeus in Biblioth. MSS. p. 3OS. Plura de illo dabit Nic. Antonius in Bibl. Hispana Vetere VI. II. BulaeuSHist. Academiae Parisinae tom. I. p. 629. Acta Sanctorum tom. I. April. P. 33ω Hist. literatre de la France tom. U. P.
Tractatus super AEdifieitim Prudentii MS. est in Bibl. S. Martini Sagiensis
29쪽
de Seer. Est autem descriptio domus Dei in Apocalypsi propositae, & Commentarius in Poema , cui Prudentius , nescio quis , titulum aedificii Praefixerat. Vide Bernardi de Montia con Bibl. Bibliotheearum MSS. P. 1333. Prudentii cujusdam liber de septem pe eatis mortalibus, o virtutibus septem oppositis, qui inter MM. Quedi inburgenses Echliarti occurrit p. 3o. videtur Opus scriptoris recentioris. Prumiensis monasterii juxta Treverim Diplomata exhibent Martene& DurandCollest ampliss. p. 28. seqq. Breve Chronicon iidem tomo IV. P. III. Ptolemaeus de Hypania, aetatis incertae , librum reliquisse dicitur Argemellic fortasse , Algazel ) introductorium, ut docet Alphonsus Ciaeconius. Nic. Antonius Bibl. Hispana vetere tom. II. p.
Ptolemaeus de F iadonibus , patria Lucensis, vero nomine Bartholomaeus, quod nomen Itali in Tolomaeum abbreviare
silent : natus a. I 236. Obiit a. I 327.
In patria se ordini Dominicanorum adiunxit , & Thomae Aquinatis discipulus suit : Prior aliquoties in conventu Lucensi & Florentino , postea Definitor Capituli Generalis. Ajunt quoque
ipsum Ioanni XXII. Pontifici a factis Concionibus & Bibliotheca suisse. Tandem Episcopus Torcelliensis in dominio Veneto creatus est. De ipso vide Bibl. Dominicanas Altamurae P. IOZ.
Et elisi p. 34 r. Jo. Ant. Saxii Epist. ad Muratorium , & ipsius Muratorii
Prolesomena ad Historiam Eccles Pt Iemata nostri torno XI. S. R. Ital. p. σοῖ. 748. Ughellum tomo V. p. I 396.
Scripsit r. Annales ab anno IC6O.I3Cῖ.
Lugduni typis Jac. Roussain I 6 I9. 8.deinde in Bibliotheca Patrum maximatomo XXV. p. 949. tandem tomo XI. Muratorii p. Ia 3. Editionem illam Lugdunensem mancam esse observat Lamnojus Epist. VI. Iq. n. 4I8. quia a Baronio & Betovio quaedam ex Codicibus Vaticanis adducuntur, quae in impressis non habentur. Henricus Whartonus
in Appendice ad Caveum ait, cum Asenalibus simul Chronicon Pontimum atque Imperatorum Lugduni prodi isse , priores in Bibliotheca ΡΡ. repetitos esse, posteriores non item . Quum igitur editionem Lugdunensem oculis usurpare noralicuerit , hoc tamen dubium movet, neque Queti fium , neque Muratorium eius mentionem iniicere , imo Queti-fium tantum Catalogi Imperatorum me tionem injicere , nescire tamen, an u
quam impressus sit. a. myloriam Ecclesiasticam a nato Christo usque ad a. I 3Iχ. cum additionibus duorum Continuatorum edita est a Muratorio S. R. Ital. tomo XI. p. 74 . Codices ejus MSS. enarrat Quetis P. 342. In hoc opere unus ex primis fuit,
qui fabulam de Ioanna Papissa protulerunt , prout docet Antonius Pagi ad a. 8 3. 3. 34. & post eum Heumannus differt. de hac Papissa, Gotting. 1739. f. II. Ex illo Excerptum de Genealogia Robestii Guiscardi, ct eorum Principum, qui Siciliae regnum adepti sunt , prodiit per Hieron. Suri tam , Caesaraugustae, is 8. sol. in Hispania illustrata rom. III. p. 373. & in Graevii Thesauro Siaciliae pari. V. Aliud Exeerptum super Genealogia Caroli Regis Siciliae , exstat
tomo V. Scriptorum Francicorum Francia
34 q. a. dicit noc Excerptum esse particulam ex Carologo rerum Franciae , quam
ipse in Historia Eccles VII. II. alleget r Sed totum illud in Historia Ecclesiastica, de qua nobis iam sermo cst, invenies. Vita Clementis Papae V. est in Balugii Vitis Paparum Aventonensium. p. 23. Reliquorum Pontificum Vitas ex Continuatore illius dederunt Papebr chius in Propylaeo parte II. p. 73. seqq.& Balvetius, ex hoc autem Muratorius S. R. Ital. tOm. III. Part. a. p. 3ΟΣ. seqq. 3. Annales Lucenses memorat Murat rius tomO XI. P. 743.
. Hloriam Tripartitam j Saxius P. 749. Pignorio Pignonium semper vocat Quetis citatam , quae vero iamnusi
30쪽
nu nam reperitur . Ipse Hist. Eccles.
I. I. eius mentionem injicit. 3. De regimine sorte principum pin Codice S. Victoris r in Bibl. Medi-eea inscribitur Liber de Rege O regno. Bern. de Montiaucon Bibl. MSS. p. 39o. Est opusculuin ao. D. Thomae, quod ab illo imperfectum relictum a
cap. s. libri II. a Ptolemaeo continuatum fuit . Narrantur enim quaedam, quae temporibus Thomae non contigerunt . Versio ejus libri Italica in Codice Romano etiam Ptolemaeo tribuitur . Quetis p. 336. & 3 3.
6. Exahemeron memorat Pignon, sed de illo nihil ultra constat. 7. Porro Concionem habuit Mantuae Ptolemaems noster, in qua Christum non in utero Uirginis , verum iuxta cor ipsius ex tribus sanguinis guttis conce-Ptum retulit. Contra quem Bapr. Mantuanus Tractatum de parte corporis, in qua conceptus es Chrsus , edidit, qui Inter opera ejus habetur. Haec Robertus Gerius in Appendice ad Caueum.
8. Tandem militiones ad Mart.num Poloniam inde ab a. i 277. nostro tribuuntur a Fabricio supra lib. XII. p. 62. Ego vero tale quid nec in duabus editionibus Martini , quae ad manum sunt , nec in quoquam alio Auctore adhuc inveni.' Annales Ptolemaei hujus Lucensis
Lugdunensibus typis excussis decurtatos esse vix credo . Hucusque integros nequaquam prodiisse sit scio . Hiatus enim non infrequentes exhibent, quos nec editio nova Muratorii implet. Hos
sequare Lucensem scriptorem decet: en illos ex meo MS. codice . Pag. IZo . Murat. vom. XI. post: sicitur, addersic memorata . Ibid. post : quia ; adde talia cibaria . Post : quia , adde delectat. Ibidem post : Marsini , adde : ordinis mseri. Pag. Ia 3I. post : infra , adderdicentur erunt sene. Ibid. post: prafati,
adde : O Romam venit contra . pag. Ia 37. post : Europa , adde e loquor. Pag. 126 S. post: Mediolani, adde: obtenta.
Ibid. suo as . scribe : abbate . Ibid. post illud: qua , desectus est in edito, nec
dingam de illis &c. Ibid. De Astans; MS. de Assiano . Ibid. Fibio ; MS. fidis ejusdem Gaiferi . Ibidem Chatanias, ML
Chatanis . Ibidem 8. Kal. Ian. MS. VIII. balistas Ianuae . Pag. I 2 O. popu lus ; MS. populus renitentibus inimicis ineontrarium ut in eorum gesis continetur,
in manu. Pag. I 2II. Florentini ', MS. Florentini coeperunt . Pag. 2278. passagium ; MS. passagium puerorum ultra m re deceptorum . Pag. I 283. quod ; MS. quod collo homines vexilli . Ibid. Guid ne, de; m. de Corrigia . Pag. I 286. Ad Pontem tectum ; MS. ad Pontem Auseris. Pag. I 288. & codex pariter meus
I 289. cujusdam ; MS. cujusdam nauta, qMem . Pag. I 293. Didemia de ; MS. hitima de chrisianis. Pag. I 296. --giserum infirmorum p ΜS. magiserum infr-mum , sed isto . Pag. I 296. hiatus nunius apparet in MS. Pag. 13CO. non ; MS. non denegaret sic Quoad Annales Lucenses certum apud me fixuinque est nullos dedisse Ptol marum ab Annalibus suis diversos . Cum vero in Annales hoste posteriores frequenter Lucensium res invexerit; ideo sorte accidit ut Lucenses annales v rentur. Horum vero Annalium Lugdunensis editio anni I 6 I9. puros & solos annales continet; de chron eo vero Pomrificio atque Imperatorum ne syllaba quidem . Falli vero Launotum constat cum Annales Ptolemaei Lugduni excusos mancos esse arguit, quod Baronius & BZ vius quaedam ex Annalibus illis excerpserint frustra in excusis quaerenda. Excerpta enim haec ex historia Eccl fiastica Ptolemaei , non vero ex Annalibus petita sunt. Ptolemaeus sive P. Annaeus Disius, a.
449. ad Eucherium Episcopum Lugduisnensem Latereulum sive Calendariummifit, de quo vide nostrum supra lib.