장음표시 사용
61쪽
Vita B. Jatobi de Cerialdo, monachi Io 39. sundatum , edidit Mei botrius a Camaldulensis, ab Augustino Fortunio mo II. Script. Rerum Germani ruminterpolata exstat in Actis Sanctorum pag. 87. Tomo Il. Aprilis p. I 33. Ralbo διsi vide supra Radsiatis.
Vita S. Vibioris martFris cum transla- Ratherius , natione Lotharingus , fi-tione reliquiarum eius, asservatur Uo- lius Comitis Viennensis , monachus iat
Iaterrae in templo Cathedrali . Ughel- Lobiensi monasterio , ditionis Leodien-lus Italiae Sacrae Tom. I. pag. I 439. sis , sed dioecesis Cameracenss A. 928. ' Praeteriisse pigeret libellum quem- ab Hugone Rege Episcopus Ueronensis dam impressum Parisiis apud aegidium constituitur, sed post aliquot annos bis de Gourmoni incertum quo anno , in ejicitur, unde primum dicinum, post
quo excerpta quaedam ex commentariis in patriam exulatum concelsit. A. 93'.
urbanis Raphaelis Volaterrani excusa factus est Episcopus Dodiensis , unde sunt authore Vincentio Balta . Sunt quoque eiectus An. 974. in monasterio
autem excerpta de more ludorum &sacroruin ; de Romanorum Graecorumque magistratibus, de ritu antiquae nailitiae ; de templis & locis Urbis Ro
Rapha nus de Zarem is, ICtus Cremonensis , a Cabrino Fondulo , Cremonae domino , in consilia secretiora accitus , circa R. I 379. scripsit Conse-liorum Vol. 3. & opera varia . δε- risii Cremona literata Tom. I. pag.
Rapularius allegatur a Comai latore libri, qui Flores poetarum ins ibitur, sine notatione anni & loci iv 4. impressi, qui in Bibliotheca Paestina Lipsae adservatur . Sermones elidisse testatur Daumius in praelatione ad Hieronymum Graecuin de Trinitate: α ii.
vocat Idem in praefiatione ad Ho-
milias in Nativitatem Christi . Nec memini ab illo tempore prodiisse.
Raso Bonus-vicinus sve Goeuehuer , ex celebri Gandensium familia ortus , Theologiae Licentiatus Parisinus , & in monasterio Stelnseldensi Colom dioec. Magister novitiorum , mortuus d. I 8. Octob. a 3o9. Scripsit Vitam HermanHIosephi, monachi Stelnseldensis, per m dum Dialogi , vivente adhuc auctore impressam . Henschenius in Comment.
praevio ad vitam B. Hermanni Josephi in Actis Sanctorum Tom. I. Aprilis p. Mense Chronicon , quod olim fuit monasterium dioecesis Bremensis, Anu.
suo fatis concedit . Scripta eius collegit Lucas Tacherius Spicit. Tom. I. hoc ordine: VLumen Perpendiculorum , vel vjusculi dam appensi cuin aliis multis in i
gno latronis e s. de Contentu Canonum,
P. 3 3. Conestisio des θenatiua Leodiei acta , e Climax Drmatis ejusdem , qui caetera nouadeo parui , p. 336. Est defensio acti num suarum Leodii & Veronae. Qualitatis conjectura' cujusdam , P. 33ΠEjusdem materiae. D scordia inter . um Ratherium erClericos, p. 363 volo ricus liber, P. R 66. De Clerieis sibi rebellibus, P. 368. De nuta cujusdam illicito, P. 3 o. Disolae n. p. 37 I. inter quas te tia , quarta & quinta iam editae fueranta Chapeavillio tom. I. Scriptorum Leodiensiuiri P. I 79. seqq. sexta agit de Ordione o Sanguine Domini , de qua Rebormati cum Pontificiis litigant. Vide Mabillonii Praef. ad Sec. IV. Bened Parr. a. p. 67. Albertinum de Eucharistia, Nostrum supra lib. VIII. p. I9O.Θnodica ad Presbteros ordines caeteros per unἰυersam dioecesim constituros ,
Itinerarium Ratherii Romam euntis, pag. 379. Sermones II. de Quadrasesima , Pag.
384. Prior fortasse est dἱsputatio com
62쪽
tra Anthropomorphitas, cuius Sigebertus c. I 27. de Scriptor. Eccles meminit, quia hic presixe contra illos egit. Sermones de Pascha oe Ascensione l. 3 92.
mea S. Urmari Lobien is , si non ab ipso perscripta, iam Ausoni Abbati
tribuit Val. Andreas tamen ratione dictionis emendatae , habetur apud Su-xium d. I 8. April. & in Mabillonii Actis M. Ord. Benedicti tomo III. parte I. p. 23o. in Actis vero Sanctorum tomo II. Aprilis omissa est. Pauloquiorum libri n. quod opus etiam Aponis icon & Μeditationes cordis inscribitur editi sunt a Marteae tiDuean . Collect. amplis . tomo IX. P. II. quos Iam habuit Dacherius , sed
tardius acce Os reliquis opegibus ad ungere non potuit Meminerunt illius Folevinus de gestis Abbatum Lobien- fiuiri c. ao. Sigebertus & Trithemius de Scriptoribus Ecclesiasticis. Epitiolae tres subjunguntur Praeloquiis in Collectione laudata p. 063. septem exstant in Codice diplomatico Pezii &Hueberi pari. I. P. 93. Ah A. eius inedita memorat Sigebertus, ut sani: Phrenem , quum ab ripiscopatu Leodiensi eiectus esset , quia phreneticus habitus est: In cax gum rus o de praedestinatione Dei e Corus βο- mes, MSS. in monasterio Lobiensi . Ual. Andreas Bibl. Belg. MSS. tom. L p. 3o3. de arte Grammatica, quem librum Sparadorsum hybrida voce dixit , quia
Puelorum tergis consulat. Daren Germanis est parcere, quod in gratiam ex-eerorum additur, qui hanc vocem non inteIlexerular, adeoque nec recte expresse- .runt. Nam Bulaeus scribit Semaritiam ,
Nabillonius vero Sec. U. Benedictino p. 48 . ex Folevino De dorsum : utrumque Abbas Lebeus tom. II. differt. p. 28. Granologia ejus MS. habetur Gemblaci. Ineditis ejus adde sequentia: Invecti-- satis in quodam ac lugubris relatio Raιherii cujusdam ex Laub ense Veronensis, ex Monacho exulis, ex exule Praefa-
liae infelicismi Attali ritu facti, infecti , refecti, defecit, iterum, quo solus factor, IS L I B. XVII. 33
infector , refector , defeeior noυit omine sa-Eii , infecti, refelli . Incipit: in facrarissimus , antiquissimus ac veracissimus aes prioris narrat Chronographus . Porro opusculum de Troglatione corporis Dinscujusdam Metronis , cuius depositio celebratust Idibus Maii mensis Oftαυis, ita
Codex exportatio deploratur Iextis exeunte Jano Malendis , ἰnaniter quambis . F cium namque sit nec ne , temporalium uulli coquitum bene , fuerit licet verisimile tunc temporis, cum actum 6ὶ , creditur certe.
Eius Sermones plurim exstant cum duobus scriptis modoe memoratis in Codice membranaceo annorum septingent
rum Capituli Fri fingensis, testante , cui haec debemus, Rev. Bem. Perio Differt. Isagogica ad tomum I. Thesauri A nec- dolorum novissimi p. 27.
Sermones & Epipolae illius in Italicum sermonem translatae in Musto Scipionis Masei Veronae adservantur . Bern. de Moulsaucon Bibl. Bibl. MSS. P. 69 I. De corpore o sanguine Domini , e dem , quo Paschasius, spiritu , librum insignem secundus edidit, in quo Corporalem Domini praesentiam in Sacramento Altaris , veramque Sanguinis substantiam , centum & amplius annis, antequam tanti Sacramenti veritas a Berengario in dubium vocaretur, Cer tissimis argumentis adesse demonstravit. Haec Pollavinus tomo II. Apparatus P.
314. Uerum ille libellus a Sigeberto quoque memoratus jam supra locum habuit inter Epistolas numero VI. Homilia una in Coena Domini & Vitae plurimorum Sanctorum Mn. in Bibl. L diensis Ual. Andreas I. P. 3οῖ. 3O Uide de illo Sigebertum l. c. Cumstholiis Miraei, Caveum , Dacnerium in Monito praefixo , item in Elencho
Contentorum tomi II. edit. novae, AE-gidium tom. I. Scriptorum Leodiensium p. III. Ughelli Italiam facram romo V. p. 734. Bulaeum hist. Academiae Parisinae tom. I. p. 633. 6ῖΔ. Val. Andreae Bibl. Belgicam p. 736. 787. Suvertit Athenas Belgicas pag. 63I. Hist. literariam Galliae tom. VI. P. 339. seq.
63쪽
Ex his vero, quae adduximus duo vel tria notatu digna monenda esse censemus . I. Ratherium equidem de emendatione vera Cleri depravati non mediocriter curasse , 2. tamen aliquid singularitatis, ut ita loquar , & ιχιακριtari in
se habuisse, id quod vel tituli quorundam operum docent . 3. Uitam ejus mereri, ut a viro dom cum cura describatur, perlectis operibus illius , Ahistorietis illorum temporum lanul consultis, quia sane multa notatu diani sima in ςadent occurrent . Illa era m , quam dedit Mabillonius Sec. V. Bened P. 478. pro instituto ipsius bolia est, sed nondum sussicit ad plenam rerum ad illum spectantium scientiam . Inter opuscula Ratherii in edita accenset B:-bliothecarius noster opusculum de vitae& translatione S. Metronis . Uerum ille quidem non satis perite , nam vita translatio S Metronis prodiit iam inde ab anno i 728. Veronae Opera Bartholomaei Campagnotae in appendice ad ius civile Ueronae, quod Nillelmus Calvus publicus tabellio an . I 228 scripse-xat Adiecit pariter Campagnota duplicem Ratherii en illo lam ineditam ad ManasIem Vicentinum Episcopum scri
Jatione S. Metronis nactus est editor in cod. ex ipsa , ut colligit , aut horis manu descriptas . Rarholdi , nesc; o cuius , L ber Sacramentorum MS. citatur a Quesbello ad Leonem M. p. 648. & Launo io de Unctione infirmorum P. I 33. Prior Circa a. 9OO. posterior ante a. 986. scriptum
iudicat. Rodna dum vocat Morinus de sacris ordinationibus p. 2I9. Ralleleus , Coloniensis , Eginti arti primum Notarius , post in Abbatia Seli- genita diensi Successor & Ludovici I Germaniae Regis Arctai - Cancellarius , mortuus a 932 Familiaris fuit Rabano Mauro &. Lupo Ferrariens , qui ad ipsum scripserunt Eccardus rerum Franei carum XXX. 99. partem Annalium Metensium ab a 838. usque ad 832. ipsi tribuit , conjectura , ut solet , audacio-
re, quam ut statim probari queat. mditi vero sunt Annales Metenses toIo-Ι. Scriptor. Francicoruin Andr. du Chesi.
ne . Ad eum scripta est praefatio Rabani Mauri Martyrologico praemissa , quam edissit Mabillonius Annal. p. 6 I9. Adde Galliam Christianam tomo V. P.
Ralpertus, aliis Rapertus, patria Tu- regiensis sive Tigurinus , monachus S. Galli, nobili genere natus, in laudato monalierio Marcello & Isone praeceptoribus usus. Uixit a. 87o. & ab adolescentia usque ad extremam senectute tris holis Sangallensibus praesiuit , testu Elihebardo de Uita Notheri c. 2I. Scripsit de origine ρο casilus monasterii S. Galli, quo Opus exstat in Scriptoribuet Alemannicis Goldasti tona. I, p. I. poli hunc ap. Andr. du Chelae rom. III. Script . Franci corvin p. 48 l. Poemaret eius varia dedit Henr. Canisius in Le
rhythmice Vitam S. Glli , ctu populo
decantandam dedit, quae post a Ekkehardo iuniore in Latinum sermonem conversia est Versus ite in As i es t 1itate S. Gulli, de quibus supra P ricios noster lib. VII. pag. 13. Adde Hilio ire litera ire de Ia France tom- U. P. AER Alius statpertus, hujus nepos, clis cipulus Not Leri, & collocutor in Dialo gis de Uita S. Galli . Vide annotata Canisi &. Goldasti, necnon IOd. MeZlerum de villis illustria San-Gallensibus I. Σῖ- Ratramno , vid. supra muramus Anon mus Ravennas, Geographias , qui
patriam suam ipse indigitat IU. 3r. Ra venua nobilissima, in qua , licet idiota , ego hubur in imo ρraphi e expoptor, Chrbio adjuvante , genitus sum . Hunc locum non observavit Eccardus, alia ς de patria non dullitasset . Geographin illius libri ς V. ptimum eo ira est ex Codice Regi; Galliae a Placido Porcheron , monacho Benedicti no , Paris. I 688 8. Emendatiore in postea dedit Iac. Grono-vius
64쪽
vius eum Pomponio Mela , Excerptis
Julii Honorii & AEthici , Lugd. Bat. 1696. 8. & quidem ex Codice Isaaci Vossi, qui in castigationibus Pomponii
Melae hujus auctoris aliquoties mentionem secerat. Exhibuit denique in editione Melae novillima Abrahamus Gr novius , Lugd. Bat. I722. q. Collationem cum Codice Vaticano , Geographorum Graecorum tomo tertio inseruit Joannes Hudsonus. Ex hoc Codice constat , titulum libri non ella Geographiam , sed Comogra iam: & opus in libros non fuisse distinctum . Indicem
auctorum ab eodem allegatorum , ex
quibus paucissimi exstant , aut fallem noti sunt , exhibet Jo. Alb. Fabricius Bibl. Latina II. 3. 3. Alium Ectardus loco in serius citando , sed ita , ut unus
ex altero suppleri queat . Excerpta ex hoc Geographo , quantum ad terras Germaniae nostrae inferiores pertinet,
dedit Leibnitius , & annotationibus illustravit, tomo I. Scriptorum Brunsvi CerisIuiri P. 28. seqq. Chorographiam vero Britanniae Thomas Galeus ad calcem Itineris Antonini in Britanniam, Londini I7O9. q. Haee de ipso libro: nunc videamus,
quid de illo viri docti senserint . Primis temporibus nihil de ipso monuerunt , sed secure ad ipsum provocarunt
Isaacus Uossius , Christophorus Cellarius , Antonius Pagius , & sorte alii plures. Notissimis autem temporibus denomine & & tempore , imo etiam de fide illius, magis fuerunt solliciti. Primus hac in parte sententiam suam
dixit Caspar Berettus , monachus Benedictinus & Regius Ticini Lector. Istomo X. Scriptorum Italicorum , quia. I 727. prodierunt, de Italia medii aeυi Dissertationem Clinographicam praemisit,& Sectionem II. integram Anonymo
huic Ravennati impendit e ubi primo nomen ipsus dicit fuisse Guirinem, qui Presbyter fuit Ravennae , & praeterea Historiam Pont cum ti belli Gothici conscripsit . Ratio ejus est , quia Flavius
Blondus, Gabriel Barrius, & praecipue Antonius Catareus in libello de situ Iapygiae a hoc opus addito Guidoni
nomine allegarunt . Et hac in parte
ipsum secuti sunt Petrus Nesselingius in praefatione ad Itinerarium Antoni ni, dc Fabricius noster supra libro VII. p. 133. II. Ad laetatem quod spectat, Beret tus hunc nostrum seculo VII. 8cUIII. iuniorem esse credit, quia l. 6. proseri locum ex duritionibus Athanasii ad Antio thum praesidem : ubi multis agit contra Oudimina , qui illas Quaestionei ad seculum usque XII. temporaesti licet belli caeri, detruserat . Igitur
putat Beret tus, Anonymum hunc seculo IX. vixisse, quia Blondus, Volaterranus & alii Itali illum tunc ante annos sexcentos vixisse tradiderunt . III. Credit Beretius, editionem Porcheroni& Gronoviorum de quibus posterioribus tamen ne verbum quidem profert non Opua Guidonis integrum exhibere , sed tantum Excerpta operis plenioris continere , idque probat locis tribus ex libello Antonii Galatei memorato productis: tum quoque inde, quod His. panos & Gallicos Scriptores praetipue
secutus, vicos, stationes vel mansiones
saepissime pro urbibus accepit , & Italiam in XVIII. provincias se dividere velle dicit , & tamen quindecim tantum numerat, trium insularum oblitus . Tandem ad annotationes Porcheroni
Sequitur Ioannes Georgius Eccardus, qui eodem, quo Beretius, tempore scripsit , & Commentariis equidem Franciae Orientalis , sed tamen praefationi finem non imposuit. Is, cum dissertationem Beretti non viderit , sed tantum ex Novis Lipsiensibus mentionem illius lassam esse intellexerit, mentem. suam tomo I. Operis laudati p. o Z. sic exponit. Dicit, se sub intimin Commentarii de rebus Franciae Orientalis: ad hunc Anonymum provocasse, eique seculum VII. tribu ille. Jam vero Oudinus propter allegatum Pseudo-Athana-
c ab Habetur tomo IX. Thesauri Italiae G Nevio-Burmanniani.
65쪽
si locum auctorem ad seculum XIII. Tertius denique sententiam dicat V. detrudit , & Opus illud Quaestionum C. Petrus Nesselingius. Is in dedicatio-
Athanasio Patriarchar Alexandrino , qui, ne dissertationis de Iudaeorum Archon- Renaudotio teste, a. I 232. & Ia 52. Ω- tibus , dissertationem de fraudibus &dit, attribuerat. Quid Eccardus noster artibus Anonymi nostri se adjicere u Coniecturam, ut solet , satis audacem luisse dicit, sed a typographis impedi- adfert, quam propriis ipsius verbis pro- tum. Igitur occasione libri , qui Hi-seremus : Interim addo ego , ex solis ta storiam Naturalem provinciae Nar primorum Anio mi filiorum , hic deest nensis continet, dicit, se in eas cogita- olutione, vel smile quid dilacide ap- tiones devenisse , Castorium , quem Α- parere; librarium , qui illum descripsit, nonymus noster citat , aut Tabulam exemplar prae manibus vetus habui se, cu- Peutingerianam & Itinerarium , quod
ius prima filia dilacerata promiscue sub Antonini nomine prodiit , descri-
disse la Juerunt . In iis enim locis, quae psisse & compilasse, aut ea veteris arvide situ Paradisi agunt, commixta con- monumenta ex Castorii Commentariis fusa sunt summa imis, antecedentia conse- videri composita atque digesta . Deindequentibus, versusque versibus. Cum igi- auctores ipsum finxisse docet, id quod ιMr librarius non potuisset sequia in ordἰ- ex verbis ipsius , quae adscribo , patebit . nem naturalem resiluere, si das, ut ob- Quae in AEgisti atque Africae civitatum feniebant, ita descri sit, ut nullus sensus recensione ex Lolliano, Romanorum , tithmus, si prout jacent, fumantur, ex Αἰ- ait, a Cosmographo , adfert, ea cum
scursu Ano mi exscrupi possi. Locus tune pulvisculo ex pi ta Tabula , cujuscemodi ps erat, a lectione Athanasii iunioris re- est Peutinger ana, abstulit . Indidem eenti, verba, quae S. Athanasi esse puta- ea mutua sumsit, quae Libanio in Bospo-bat, de Paradiso inserendi , quanquam , ri, Suthiae , Moesia utriusque o Thracia
ubi illa ἰnseruit, supervacua ellent, neque descriptime b accepta retulit . Nec a- cum antecedentibus sequentiίus periodis lium illa auctorem agnoscunt, quae in Epi- cohaererent , ut solicite Anovmum inspi- rο , Pelagonia , Macedonia oe Graecia c e )cienti in propatulo erit. Aristarctu , in Dacia prima γ δε- Post haec Eccardus inspnem aliquem cunda Sardatii esse perhibentur . In edet in libro primo Ravennatis transpostio- quidem , ne fallaciae exstarent , addialenem molitur , verba pro lubitu ex Iubinde aliqua ex Jorvandis Rebus A contextu auctoris in alium locum tra- Geticis , vel sic tamen manifeso depreheniicit, id quod est contra consensum li- sus tenetur . Vide modo de Maximo , Mambrorum manu exaratorum . Postquam co Miro , Athanarido , urbibusque pestisitur locus Athanasii ejectus est , du- Πbrici, pannoniae, Dalmatiae, Valeriae ,
bia contra seculum VII. prorsus eva- Germaniaeque se) provincias. Altera trenuerunt. Probat vero ex Scriptoribus, mihi certa videbatur , ut nihil posset fu- quos ultra seculum VII. nullos citat: pra . Ecquis en m unquam fando accepit , tum ex rebus gestis, quae ultra illa tem- Penthesileum Marpesium de Caucasiae pora prorsus nulla memorat . Et hic montibus o Amazonum sede Commenta
fatendum est , Eccardum observationes ria ) reliquisseὶ Hylam g) Macedο- prorsus egregias , ex historia illius aevi num Roxolanorum , Pirithoum Asiae petitas, auferre, & simul seculum suum minoris urbes scriptis suis h illuserasse Pauctori probare. Eas harum rerum cu- Ausim quovis pignore contendere, Ra-uriosus ab ipso petat. natem ex Penthesilea o Marpina , nobi
66쪽
Iissmis Amazonum, atque ex inti Hemeulis o Pirithoo Thesei amico hos nobis Geographos procreasse L Ceteri ejus auctores etsi plura literis consignarunt, nihil tamen
eorum , quae Ano mus impudenter mentitur . Lisanium ait Onogoriam ad Ponticum mare a scriptione subtilius decim rase , cujus aetate Uniguri sive Gogori
vix auditu Romanis erant cogniti, quippe multis a morte ejus annis ad eorum fines
h delati: Ptolemaeum Regem aegypti
Roxolanorum o Sarmatarum regiones,
quas flumen Visula alluat , e) deserinisse ; Claudium Ptolemaeum , nobilem Geographum , cum illustrisimo AEDpti Rese turpi flagitio confundens e praeterea Aristarchum , Iainblichum , Porphyrium , Libanium Eutropium in Dardaniae Moesiae , Macedoniae , Epiri γHelladis urbibus enumerandis diligentissι- me esse versatos . Quae fine pudore ementiri de Scriptoribus nominis i rud obscuricum suis inuerit, quis homini, tametsi jurato , crediderit, Castorium , Lollianum , Sardatium , Maximum , Marcum Mirum , Athanaridum Geographiae attendisse, σ quidquam hoc de genere composuisse R Ego profecto cum nomina oppidorum, quae ab obscurissmis vix inquam Delis Sm iptoribiis se accepisse fingit, ex Tabula
Peutingeriana uullo negotio eruantur , haud ab re mihi suspicari videbar , eodem omnes parente esse progenitos, qui Penthesileum , Marpesium, Hylam es Pirithoum malo publico edidit. Atque haec cum paullo copiosius essem exsecutus, orationem ad hominis aetatem o tempus scripti libri consituendum converti. Qua in quaestione recentia Germaniae urbium nomina, Anter-
Spira , Argentaria , quae modo Stratisbu go , vix ante seculum IX. audita , non mile patrocinium erant. Aderat o Rhenus e in mare Oceanum sub Dorostate, Tom. VI.
Frisonum patria , ingressus . Id enim seribi nisi pose Caroli M. aetatem haud
potuisse noveram . Occupaverant Frbones loca, per quae Rhenus in mare evolvitur ,
exeunte seculo VII. sed victi ad castrum f) Dorostate a Pipino intra Dos se fines
continuere donec serientibus annis exuberante juventutis flore in easdem regiones concesserunt , o gentis suae nomen cum iisdem communicarunt . His majus robures pondus addebant Quaestiones ad Antiochum Principem , quae vulgo Athan so tribuuntur ne controversa post g Caroli M. tempora editae sunt, quarumque auctoritate Raυennas h utitur. Hine necessaria consecutione eoncludebam , onmmum hune seculo IX. poseriorem videri. Quaerebam deinde idemne esset aeGuido Raυennas , quem de Geographia librum conscripsisse Blondus , Galateus σVolaterranus resimonio sunt: reque duitentius in utramque partem examinata , σrepudiata priore sententia , concedebam in partes Clarissimi Aserue, Ano mum Ra vennatem ρο Guidonem eum accuratissima i distinguentis. Haec Cl. wesselingius . Petrus Raυennas, Italus, procul dubio Ravenna oriundus, Iuris Utriusque Doctor & Eques auratus . Pancirollus declaris Legum interpretibus bis ejus mentionem facit , lib. II. c. III. & I38. Priore loco ipsum Petrum Franciscum Rasennatem, imitatus Mantuam de iulustribus Iurisconsultis c. Σο9. alter Petrum Thomasium Raυennatem Vocat. Praeceptore Patavii usus est Alexandro Imolenfi, ad quem saepe in scriptis suis provocat. Pataυii , ait Panci milus c. I 38. non me omnium admirat one jurias Uultus h. e. Iurium Doctor crea tus , ibi Ius Pontificium vespere es inter pretatus. Mox Bononiae , deinde Ticini, Ferrariae quoque . Pisis, o Psorii a Florentinis congrua mercede accitus docuit,
Fredegarius Chron. C. IOI. gὶ vide Dissert. Chorogr. tom. II. Script. Ia
67쪽
rubi a Psoriensibus civitate, immanitati- Nunc scripta proseremus rhus , o peramplis honoribus es austus. I. Compendium J uris Civilis. Albibu Docuit , teste Mantua , jam a. I 74. gi Wittebergae pridie nonas Septem-Fereariae . Venetiis illum invenit BO bris I 3οῖ. q, . . gustaus X. Pomeraniae Dux , eumque, a. Compendium Iuris Canonics : pars una cum filio Uincentio, tanquaui in- prior. Clausula editionis Witte bergen-sgne ornamentum Academia: Gryphisi sis haec est e Impressum es hoc Optis Com-vvaldensis in Pomeraniam secum duxit. pendii Iuris Canonici, quoad primam ejus
a a Fallum id est a. 1498. Quum ve- partem in forenti si no Studio Wittentarro a. I 3οχ. Fridericus III. Elector Sa- gensi, arte ρο induis, ta honesi oiri Bae.
xonite sicademiam Witte mensem in- calarii mol pangi Monacensis. IIO4. 2 o. stituisset , multis precibus a Duce Po- Aprilis . sol. Lipsiensem a. IIC S. ine-meraniae Petrum hunc extorsit. Witte- morat Goetrius de Bibliotheca Senatus bergae per annos non admodum multos Lipsiensis pag. q. quae altera illius pars
docuit, tanto ibi favore Friderici Ele- est. Uide Leichi uiri de origine Typo Eforis & Ioannis fratris, ut praelectio- graphiae Lipsiensis p. 84. 86. nibus ejus interessent. b Mirum est 3. In Consuetudines Fendorum Compen- Scriptores de Academia laudata illius dium, D. Maximiliano I. Caesari dedine verbulo quidem meminisse . Illo catum. Venet. sol. in Tradi. Tracta- tempore, Marschalco teste, jam senex tuum tona. X. Colon. I 367. 8. sed inerat ; tamen , nescio qua de caussa, hac editione dedicatio desideratur. hinc abiit , Coloniam proseclus . Ibi 4. De artificiosa memoria . Venet. I 49 I. fortunam fautricem non habuit, a Co- Uicent. 16Co. Has editiones citat Ari- Ioniensibus, bonorum studiorum inimi- sius in Cremona literara tom. I. p.
cis, ejectus, teste Cornelio Agrippa in 336. Ego vidi editionem sine anno &Epistola Apologetica ad Senatum Colo- loco impressam liti. Longobardicis a. niensem . e Hinc incertis sedibus va- plag. 4. Editio Coloniensis a. I 628. 8.gatus est, unde Ortisini Gratii Critico- hunc habet titulum: Phoenix , sive ad
mas x peregrinationis Petri Ravennatis artificialem memor am comparandam breυis
Lugduni II M. prodiit, in quo , teste quidem facilis , sed re ipsa uUal. Andrea in Bibl. Belgica p. 7o'. comprobata Introductio. multa de laudibus Petri Ravennatis & 3. Repetitio c. Inter alia, de emu. ec- Academiae Coloniensis continentur. De cle. de emunitate vel immunitate e
morte nihil constat. clesiarum Lubecae, apud Lucam Bran- Memoria usus est artificiali, sed pla- dis, I 499. sol. Sub finem Petrus nosterrae stupenda, cuius rei ex ipsius scriptis Vocatur Ordinarius Iuris Imperialis almae testimonia dederunt UU. CC. Io. Henr. Uniυerstatis Gripeis Uenss. Notitia Iia Seeten in Selectis literariis p. 678. bri debetur I. H. a Seeten l. c. & in&Jo. Ge. Schelhornius tomo XI. Amoe- His . Typographiae Lubecensis pag. R6. nitatum literariarum p. I 6. seqq. Maxi- Sub finem eius exstat Carmen in laude miliano I. Imperatori specimina eius Lusecae , quo genere scribendi noster e rei dedit , & muneribus ab ipso orna- iam polluit. tus abiit . Ipse rationem huius memo- 6. Alphabetum aureum Iuris utrIusque ,riae docet in libro 'inserius laudando, quod ob publicam Scholasticorum utilita-
sed mihi visa est illa paullo abstrusior, tem , ac ut multa ex tempore in utrosuae sic ut malim sine illa esse , quam tan- jure tum opponendo , tum responden ,
tis me tricis immergere. tum etiam determ ἰnando memoriter pronun-
68쪽
Hare possent, in lucem edidit, atque amispli1sm.e Germanorum Uniuerstati Coloniensi
nuncupavit Gualtherus Tangherius. I O7. l. Hanc editionem memorat laudatus
Io. Henr. a Seelen, & Κappius praefat. ad Beehrii Hist. Meclenburgicam pag. 46. Alia cum additionibus Mag. Ioannis de Gradibus , & ortvvini Gratii Criticomastige Peregrinationis Petri Ravennatis . Lugd. ap. Petr. Vincentium Is II. 8. Editionem anni IIOq. memorat Lipentus. 7. Aurea opuscula Celeberrimi J. U. D. Equitis aurati Domini Petri Ravennatis , Itali , in Universtate Gripstial- deus utrumque jus ordinarie legentis. q. sine mentione anni & loci a Duo in
hoc volumine continentur et I. Semo , quem habiturus erat de mandato Dom.
Martini Episcopi Caminensis, Decr. Doei. ἱn Sanodo per ipsum celebrata : sed jugia causa impediente, quae tamen sibi es incognita , illum recitare non posuit. Σ. S Iutiones argumentorum ex legibus secum invicem pugnantibus depromtorum . Ex priore versa haeC notatu dignae decem PO , quae momenta quaedam ad vitam nostri spectantia docenvet Gratias ingen- res ago Deo meo , quia non permisit me clericalem vitam ducere . Nam defuncta uxore mea prima suadebant amici m propinqui , ut Curiam peterem , dicentes , quod evaderem is magnum virum . Non
etiam , dicebant ipsi, tibi deerunt Epist
patus , non Abbatis, non Praelaturae ς quod constanter facere recusavi: Et , ut penitus essem incapax , secundam duxi uxorem .
Noscebam enim me ipsum , quod fecissem , vir aliqui faeiunt, ct forte peius. Malui
potius In matrimonio viυere cum paucis
redditibus , quam amplismos beneficiorum redditus possidere . Nec unquam me fastipaenituit: σ si erraυi , libenter erravi. 8. Cl eur Doctoris Pere. Ravenna tἰs contra Doctorem Caium impugnantem suum consilium . Impressum Albiburgii XII. Kal. Iulii, anno ΜDIII. q. Controversa est de materia seudali , reconclusio innuit , consilium Petri nostri adhuc in Pomerania suisse datum . In fine exstat Carmen breve ad Fride. ricum Electorem Saxoniae deinde haec verba : Sc ant auditores mei oe amici chanismi Itali ρο Alemanni , quod Deo optimo maximoque ita disponente eeo ρο
uxor mea Lucretia omnia mundi reliquimus , oe habitum fratrum o serorum de paenitentia Sancti Francisci sumpsimus , σeorum regulam publice solenniter profess sumus , oe Ob id labores meos in jure interrupi . Compendium enim in materia Gudorum o Commentum super quam to libro Decretalium imperfecta reliqui,
quae , ni fallor , Lectoi ibus placuissent, σjuri operam dantibus magnam attuli1sent utilitatem. &c.
9. Libri Sermonum, quos fisis diebus auditoribus suis pronunciaυit, assidentibus quandoque Friderico Electore θ Joanne Fratre , Ducibus Saxoniae Senenissmis. Excussis liber Wittenburgii in incude litteratoria Hermanni Trebelli , I sennaci Iso . Notitiam eius debeo Bibi:
Ecclesiasticae Olearii tom. II. P. III. IO. De Consuetudine e in Trassi Tractatuum vol. II. item cum Sebast. Medices & Rochii Curtii TraEL de Legibus, Statutis & Consuetudine,
Colon. III 4. 8. II. Repetitiones ἰn frequentiores Iuris Canonici partes , vol. II. Uenet. II 8 .
Ia. Opuscula υaris . Lugd. I 386. I. a me non visa , sed a Lipenio mem
I 3. Singularia Iuris. Frs. 1396. quorum notitia Lipenio debetur. I . Disputatio de corpore suspense in patibulo , s remanere debeat. Ravennae. Lipenius . Contra hunc Defensionem Primeipum Germaniae edidit Iacobus Hochstra-
I6. Artem parvam memorat Simierus. Alius Petrus Ravennas, de quo Lud. Uives lib. IV. de caussis corruptarum artium p. 263. Memoria parrum rum coeptum es in Italia renovari studium
69쪽
Iinguarum per discipulos Petri Ravennatis , Itali, Emanuelis Chrysolorae r in-rer quos maximi nominis fuere Leo nardus Aretinus, Franciscus Philelphus, Laurentius Valla , Varinus Venonen iis , Perottus
Nicholaus . Si enim Chrysolorae suppar fuit, qui a. I I s. obiit , & si hi viri suerunt illius discipuli, non potuit ille
Petrus esse, quem loco priore Commemoravimus , cum quo proinde non confundendus erat a Celeb. Heumanno in Conspect. rei p. litterariae edit. tertiae P. I 28. Vel memoria llapsus est Vives, ct pro Petro dicere voluit Joannem,
quae sententia Cl. Κappii est , dis . de
Xiccone Polentovo P. I 4. Vincentius Ravennas, vide infra Vin
Ravennius , Episcopus Arelatensis , Hilarii successor , de quo Benedicti ni in Historia literaria Galliae tom. II. Pag. 334. Eius est Epi Aa, qua Clericos suos ad Concilium Arelatense vo-Cat tom. IU. Concit. Labbei pag. IO 23. Sunt, qui ipsi Vitam Hilari tribuunt , quae tamen aperte est Honorati Massiliensis . Vide Galliam Christianam lom. I. p. 33 i. & Nostrum lib. VIII. p
BenIntendius de Raυ gnanis, magnuSVenetiaram Cancellarius, Andreae Dandulo, Venetorum Duci , & Francisco Petrarchae summa familiaritate conjunctus. Eius est Epistola a. I 332. scripta ad
Commendationem Chronicarum Dand Ii edita ante Chronicon laudatum tom. XII. S. R. ItaI. Μuratorii p. IO. Erevem quoque rerum Venetrarum Historiam
scripsisse testatur idem Muratorius in Prolegomenis p. 7. quae apud nobiles Contarenos Venetiis adservetur . Nomen eius in ipso opere Danduli legitur P. 399. Ravnacius , Episcopus Nivernensis, vixit sec. UI. medio.
Eius superest Epipola ad Desiderium
Episcopum Cadurcensem , edita ae Canisio Ant. MEL tom. I. p. 6 6., Ludovicus Recardellus, Episcopus Ragusinus , scripsit Vitam Petrarchae o Car-
rum M.M. P. m. Recuperatus de Prtramala , Aretinus ,
a quibusdam etiam de Senis dictus, &Recuperus , Ord. Praedicatorum , sec. XIII. & XIV. Scripsit Summarium virtutum ρο miracula E. Ambrosii GusMonii, cujus discipulus fuit. Habentur in Actis Sanctorum tom. III. Martii pag. aio. Adde Iac. Qitetis de Scriptoribus
Ord. Praedicatorum tom. I. p. Φοῖ, Altamura P. 6 I.
Redemtur , Clericus Hispanus , ad quem cum additamento Archidiaconi directa est Epistola Isidori Hispalensis de
u panis a mi in occidentali Ecclesia . Vixit igitur tempore Isidori & Narrationem de obitu illius qui a. 6ῖ6. contigit reliquit . Exstat in editionibus Isidori Madri tensi , & Breulii Parisina ,
nec non in Actis Sanct. tom. I. Aprilis p. 349. Uide Nic. Antonii Bibl.
Petrus Reginal letus, Ord. Minorum , Doctor Theologus , scripsit Speculum 6-nalis retributionis , antiquo chareetere impressum. Reginaldus de Alna, religiosus monasterii Alnensis , dioecesis Leodiensis , Ord. Cisterciensis , seculo incerto , scripsisse sertur Commentar um in Sapient.'m Salomonis , qui vulgo Roberro Hol Cottribuitur. Car. de Visch. Bibl. Scriptorum Ord. Cisterciensis p. 283. Val. Andreae BibI. Belgica p. 788. Reginnidus , Archidiaconus . Audeeavensis , Frodoardi Remensis Chronicon continuavit usque ad a. I 277. Exstat in Codice Cottoniano , teste Catalogo illiuς Bibliothecae n. 69. Oudinus tom. III. pag. 332. ReginaMus Cantuariensis , monachus Ord. S. Benedim Cantuariae in coerio-bio S. Augustini , Poeta & Rhetor, Graecae etia in Linguae non ignarus. Scripsit super Malchum metantinum , Carmine , h. e. historiam a regno Constantini usque ad Anastasium , quam Malchus conscripserat, carmine latino expressit
70쪽
yressit . Baleus Cent. XII. 82. Pliseus Append. III. 74. Lystri hist. Poetarum medii aevi p. Iaar. Ad ipsum exstat Epistola Hildeberti Cenomanensis, qua illud Carmen de historia Malchi laudat : apud Mabillonium Annal. P. 662. Vixit igitur initio seculi XII. quum
scriptores huc usque aetatem ipsius incertam suisse tradiderint. Reginaldus , monachus Dunelmensis Circa a. IIIo. Ailredo Abbati Rievallensi synchronus atque amicus . Eius
Epistola ad Ailredum , vita S. Eddae Virginis , nec non S. Cuthberti Episcopi Dunelmensis adhuc in Bibliothecis Angliae supersunt . Uide Oudinum tomo III. P. I 432. Vitam quoque S. Godrici Eremitae in Anglia circa a. raso. elaboravit, quam Galfridus monachus Cisserciensis abbreviavit in Actis SanEho-Tum tomo U. Maii p. 7O. Reginaldus , E letensis Episcopus, Vide Resinoldus. Reginaldus de Landolina , vid. MI L
Reginaldus Langiam, Ord. S. Francisci monachus in conventu Norvvicensi, Theologiae Doctor Cantabrigiensis, Ci
Ca a. IAIO. Scripsit contra Edmundum monachum Buriensem , contra Andream Binghamum Dominicanum , contra Joannem Haidon Carmel tam , Lecturas XXX. Bibliorum , in Magistrum Sententiarum , Determinationes o Quaesiones disputatas . Baleus Cent. UII. 43. Plistus c. 732. Waddingus de scriptoribus ord. Mino-Tum p. 3O4. Willot Athenae sodalitii Franciscani P. 3I4. Reginaldus de Montoro , vide supra Ra
Odo Reginaldus , v. infra Rigaudus. Reginaldus Pavo , Angl ice Peac , Cambrobritannus , in Collegio orialensi Oxoniae educatus , Doctoratus insignia accepit . Fuit primum Episcopus Asaphensis , deinde a. I 4 4. Cicestriensis. Quamvis sese Wiclefitis acriter opponeret , tamen simul vitia Cleri & Curiae Romanae vehementer insectatus est rquam ob caussam reliquorum odium
incurrit , in Synodo Lambethana a. 14 37. articulos quosdam, tanquam erroneos & haereticos revocare iussus. Ex
scriptis illius , quae ipse in omnibus suis operibus recensere solet , tantum impressus est de Fide liber II. opera Hemrici Whartoni, Londini I 688. q. prout ipse testatur in Auctario ad Jacobi Usiserit Historiam dogmaticam de Scripturis & Sacris vernaculis p. g 3. ubi et iam quaedam vestigia veritatis excerpta dedit. Reliqua sunt inedita : Repressor nimia Cleri reprehensioniς , Anglice scriptus,
cujus oeconomiam & excerpta notabilia dedit idem Whartonus in Appendice ad Caueuiri p. Ioa. seqq. Justa Sis Scripturae aesimatio, Pro cator Christanorum , de communione sub utraque specie , de sua Palinodia , contra mendicitatem impiam, de libertate Evi elii, de legibus oe doctrinis hominum m. Idem Whartonus memorat Ioanneux xum Collectanea quaedam ex scriptis Pea Oci, una cum Articulis seu Aph rismis Wiclevianis Argentinae I 334. 8.edidisse , librum autetri a se visuiri non esse. Adde Lelandum c. 366. Baleum Cent. VIII. I9. Pitseus hunc prorsus omisit. Quaedam habet Noster libro XU. P. ZZZ.
Reginalias de Piperno, Anglus, mO nachus Dominicanus , Philosophus , Theologus & Concionator , aetatis incertae . Scripsit Postillam in Joannem , Lecturas re Sermones . Ita Baleus Centur. XII. 32. Pliseus Append. Centur. III. 73. Sed fuit potius Italus, e Priverno Campaniae municipio oriundus, discipulus & eomes individuus S. Tho
si illa in Joannem quidem a Reginaldo nostro congesta, sed a D. Thoma emendata est, unde in operibus eius legitur tomo XIV. separatim vero prodiit Paris. Isao. sol. Post illae super episeolas Pauli , exceptis ad Romanos , priore ad Corinthios & ad Hebraeos usque ad cap. XI. quae ab ipso Thoma exaratae sunt,