Joh. Kirchmanni Lubeccensis De annulis liber singularis. Accedunt Georgii Longi, Abrahami Gorlæi, et Henr. Kornmanni de iisdem Tractatus absolutissimi

발행: 1672년

분량: 583페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

recipiatis, nisi forte pro Episcopo Glar omi is , cui sub altera Agisso bieων, cum nondum istud haberem. Atque hujusmodi cria men sitsi a se non esse commisium cum indicare Ovidius vellet, sic l. 2. de Ponto, Elegia p. loquitur: Necmaa subjecta conmicta ea gemma ra, bella Mendaeem ceris imposuisse notam. VelutJCtorum princeps Criacius teste gratero lib 3. Suspicionum cap. 8. distichon in MSS. invenit:

Nee mea convicta est fallaci gemma In

lib. β. cujus meminit Rutgersius lib. i.

an lect. c. I. Dicta autem fuerunt haec

figna Adulterina. Festus: Adulterina Igna dicuntur alienis annulis facta. L. 3o. D. Ad Corneliam de falsis: L e Cornelia restamentaria obligatur, qui mirum adulterinum fecerie , sculpserit. l. . Institui. de pubi. iudiciis. g. 7. Ad huiusmodi fraudem igitur cavendam Solon legem tulit, ne liceret annulario retinere sigillum annuli venditi, teste Lakrtio: ΔακlvMογλυφω μὴ εξεῖνα - φυλαίειν ἔδακlνλis. Ratio lHis erat, ne posse

142쪽

D E A N N u D M FILses o nidυλιογλοφω alio facto simili annulo fraudem ei facere, cui priorem Ven-didissset. Quare cum adeo in proclivi sit crimen

selsi per alterius annulum committere. Cavendum, ne veniat in potestatem eorum, qui illo possint abuti. Atque haec mihi causa videtur fuisse cur *extus Pom pejus, pugna navali victus , fractus inimiserabili fuga annulos suos in mare a jecerit, ut narrat Suetonius lib. . cap 8. Adippe modo trecentaruim quinquaginta na-mium Daminin , cum sex septemve figi bat, exstincto Praetoriae navis lumine, amnulis in mare abiectis, pavens atque re' flectos. Itemque Petronius , qui nagitia. Principis sub nominibus exoletorum fe-- minarumque de novitate cujusque stupri, perscripserat. atque obsignata miserat N Toni , annulum fregit, ne mox usui esse ad facienda pericula, ut ait Tacitus lib. 1 6.

Annal. c. I9.

Sed nec temere. quibustibet tabellis Annulus imprimendus est. Magnum enim levitatis de supinae negligentiae indicium est, praesertim in principe Viro, tabulas vel diplomata non lecta nec expensa annulo obsignare, vel annulum signatorium temere cuivis committere: quod Cicero Qu. Fratri studiose cavendum monet in elegantissima illa de plane aurea, quam ad ipsum Asiae minoris rect

rem scripsit, Epistola; his verbis et Sit

143쪽

rret IOHAN. ΚrRCHMANNus annuis tuus non ut vas aliquod, sed ramicquam ipse tu: non minister alienae voluntaris, set testis tuae. Hoc enim sentit Cicero, quemadmodum Turnebus libro Σ Adversar. cap. i. interpretatur, ne passita lsinat annulum suum a quovis, ut domec lstiea vasa , tractari, vulgoque εc temere sine delectu quidvis obsignari, sed eo so-

lus utatur , alius non abutatur , solusque,

quod jus fasque sit, annulo signet. Vas l

uitur est, ut si Graece σκεαῖος diceres. Va- lsorum Mitem in domestica familia usus lest communis. Hic verus est, meo qui- dem judicio, hujus loci sensus: quan- l quam Francistus Robortellus libro a. Emendationum cap I 7. contra P. Μ anu-tium contendit esse legendum vas alia quis , ita, ut vas vadis non pro vase a cipiatur, sed pro sponsore, quasi dicat Cicero : videndum tibi est, o Quinte ne annulus tuus sit tanquam vas aut sponseralienae voluntatis, id est, ne aliquis tuo rum quaestum hae ratione faciat in provincia , dum annulo tuo praetorio multa obsignat, te insciente, corruptus largitione alicujus provincialis. Fuisset igitur tum annulus tuus vere sponsor ac vas Uoluntatis alienae, id est, eorum qui pecunia corrupti erant. Nam sicuti creditores vadem postulant: ita illi provinciales, ne temere pecuniam darent iis, qui polliciti erant, se obsignaturos praetoris edictum

aut interdictum aliquod, postulabandante

144쪽

DE ANNULI s. II ante vadem ae veluti sponsorem aliquem.

Is autem erat annulus propraetorius. O .

signationem autem ubi viderant, se decipi postea posse non credebant. Nam vulgo si habemus manum dc sigillum alicujus, tum dicimus nos vadem seu fide- junonem sufficientem habere. Ita acci .pit & emendat hunc locum Fr. Robor- tellus. Sed cum lectio usitata sententiam Contineat nec ineptam, nec insulsam, imo vero prudentiae dc gravitatis plenam,causaei nihil est, cur ab ea sit recedendum. Ceterum cum quanto periculo coniunctu ni sit, si princi pos viri decretis, tabulis , vel literis non lectis, nec diligenter ponderatis annulum signatorium statim imprimant, vel saltem, quod idem est,.subseribant, testatur exemplum Theod, si II. Imp. cuius cum tanta esset in obsequendo quibustibet facilitas, ut saepe literis non lectis manu sua subscriberet, Pulchetia ejus soror callide se munus petere simulans, per literas poscebat sibi iaservitutem tradi Eudoxiam conjugem, quam imi pense ab ipso diligi non ignor har. Quas cum ille non lectas subscriptione confirmasset; soror monstratis 3c lactis literis , .aerker eum reprehendit, & ut deinceps in re tanti momenti cautior en sci, gra viter ac amice monuit, icste Suida in voce : ubi de Theodosio sic

145쪽

αὐτον Δρεὰν Ἀαλατῆ - δεαι, τ ἐωβου γαμετM EuhHαώ. L ημεν-- νας μυη ἀναβὰς , Miside dc Nicephorum l. . G23. Socratem Iib. 7. cap. 22. Theodoretum lib.F. C. 36. Eandem levitatem in Imperatore Alexio Comneno perstringit Nicetas libro r. ubi ait, illum in bonoribus conserendis adeo facilem fuisse, ut quodcunque scriptum quis ipsi porrexisset , id e vestigio lubsignaretur, sive inepta dictione constaret sive qui id obtulerat peteret, ueterra quidem navigaretur, mare autem araretur, & montes in medium mare transferrentur, vel, ut est in fabulis, Athon Olympo imponererur. Verba ejus

cus L objecit Papae Adriano IV. apud cujus legatos cum multa paria literarum reperta essent, de schedulae sigillatae ad arbitrium eorum scribendae adhuc, quibus per singulas Ecclesias Teutonici re gni

146쪽

DE ANNULIS.MI Misi eone tum iniquitatis sitae virus r demere, altaria denudare, vasa domus asportare, eruces excoriare nitebantur, ne ultra procedendi iacultas daretur, Im- Perator eadem, qua venerant , via ad umnem illos jussit redire, uo patet ex Epi- sola Friderici Barbarossae ad principes Imperia, quae extat inter constitutiones. Imperiales a Nob. 4e Cl. Melchiore Hesmin laldio Goldata collςctis, pag.6 . Atque haec fuit una ex causis, cur Wen Ceslao imperium ademptum : ut test eur sententia Exauctorationis Wencesta Rom. Regis a principibus flectoribus

Imper. Ita &pronunciata Anno cIOcccc, Praeterea membranu perplures nu-

fasque,suae tamen majestatu sigido munitas amicis pecunia vendidit: in quibiu eum iNIis, tum aliis, in quorum man- istiu modi membrana venerunt sub regio Agisso euod scribere vellent, heuit. grua ex re ob facri Romani Imperii jurium ct emolumem

forum damnosam imminutionem, or dispationem, graves querelae subortae sunt Solet etiam in obsignando haec fraus interdum committi aliud pro alio omsignetur,& id quod obsignatum est, illi&: Perniciem afferat, quod salutem stibi laturum arbitrabantur. Quo dolo Pharnabazus imposilit Lysandro Lacedaemonio, qui ρ sectis classis eum in bello musta crw-deliter avareque fecisset, deque his reis. I carnur ad cives suos esse perlatum, pe' tim

147쪽

'ri 6 IOHAN. RrRCHMANNusilit a Pharnabazo, ut ad ephoros sibi te monium dares, quanta clanctitare bessum eliger, sciosque tractasset, deque ea reaceumate scrioeret: magnam enim ejus au- raritatem in ea re futuram. Hula ille liberaliter pollicetur: librum gravem multisve u conscribis, in quo βηmnis eum e fert laudibus. Duem cum legisset . nebviseique, dum ob ignatur, alterum pari magnitudine, tanta smilitudine ut disicemi non m et, ingratum subjecit, in quo accurarisme eiu

avaritiam perfidiamque accusarat. Hinc L sander domum quum reisser , pinquam e suis rebuν gestis apud maximum mam- stratum, quae voluerat, dixerat: . test monii loco librum a Pharnabazo datum σν

tor, ut ait Emilius Probus. Vide& Plutarchum in vita Lysandri. Interdum etiam fraus fraudi opponitur: ut litteris damnosis salutiferae substituantur. Ferunt enim Conradum II. Imperatorem valde severe animadverti sis Imperii sui tempore in pacis publicae violatores, eu-jus severitatem cum Lupoldus quidam Comes , criminis dicti reus admodum metueret, secessisse eum cum uxore insolitudinem, dc sylvam quandam longe ab hominum oculis 3c consuetudine rein motam , ibique in tuguriolo quodam aliquamdiu latitasse. Non multo post con

tigisse,

148쪽

DE ANNULIS. III tigisse, ut illis in locis venatui indulgeret Imperator , cumque aberrasset in seliando seras ardore a suis, de nox illum prae ter opinionem corripuisset, sorte ad illud Comitis tuguriolum devenisse, ibique noctem illam mansisse. Eadem nocte Comitis latitantis uxorem masculum pepe riise , eoque recens a partu vagiente, vocem de caelo auribus Imperatoris ad lapsam huius argumenti : Infans hic, o Imperator, tibi quandoque gener erit dilia es. Εamque vocem cum tertium rediisset, terruisse Imperatorem, itaque primo diluculo irrexisse , dc inventis duobus ex suis, qui Imperatorem in sy, vis persecuti fuerant, serio injunxisse, a

riperent recens natum infantem, const-stimque necarent, Famulos paruisse jubenti , puerumque parentibus ereptum cum jam iam necaturi essent, blandum adeo ipsis arrisisse, ut in necem ejus durare non valuerint, itaque in arbore r posuisse vivum , atqueetit fidem occisi i fantis Domino facerent , cor lepusculi, tanqnam infantis esset, attulisse. Illis di-nressis transivisse ibidem alium quendam Ducem , & ex vagitu infantem in arbore reperisse, relatumque domum aluisse pro suo. Multo post tempore divertisse Imperatorem ad illum Ducem, Ze adole scentem hunc conspexisse, de natalibus ejus inquisisse, & cum ambigue responsum erit , pro eo habere cepisse, qui erar,

quem

149쪽

quemque olim necandum simulis disset. Aucta suspicione nec minus meta Veteri animum subeunte petiisse illum a Duce puerum ministeriis suis & tandem impetrasse. Inde literas statim ad regi- snam Concepisse , quibus praecipiebat, ut lcum primum litteras accepisset, earum Ii julum vita exigi juberet, litterasque lillas adolescenti ad Reginam perserendas ltradidisse. Adolescentem literas acceptas- lse , inque viam se dedisse , cumque itine- tris ratione in domo Sacerdotis cuiusdam nocte ingruente hospitari necesse habuis- lset, Sacerdotem curiosum, quid rerum litteris regiis contineretur, scire voluisse, 'itaque eas aperuisse, cumque mortem miserrimi adolescentis illis contineri intellexisset, numine vel misericordia motum . alias literas δc quidem contrarii ac longe diversi argumenti substituisse: cum primum videlicet literas mina resignastet, filiam adolescenti serenti illas matrimonio copularet, sic iubere se, nec cessati nem illi e bono fore. Illas adolescentemetulisse, reginamque dicto audientem fuis se. Regem, ubi, quid factum, edoctus est, initio quidem fremuisse, demum ivim fati ineluctabilem animo revocan- tem, in eo quod accidisset, quievisse. Hanc Historiam debemus Michaeli Pic-

Cario amico nostro, dum vivebat, summo, qui eam , ex Viterbiensi, & Role-,incho, Observationum suarum Histo

rico n

150쪽

meo - Politic. Dec. I 6- capite 9. inteXuit. Huc refero & falsas istas literas falso Reginae Berengariae sigillo munitas , quibuSComes Alvarus Alphonis Regis Castellae filio Enrico, Berengariae Fratri vitae insidias struxit. Historiam nobis suppeditat

Rodericus Toletanus lib.9. c. 2. ac

- Cum enim Alphonsus relicto praen minato Filio Enrico, parvulo admodum. post mortem patris statim ad regni fistigium evecto, diem obiret , ac Comes *varus novi hujus Regis custodiam , ab dicata Regina Berengaria , Regis Sorore cui alias dc custodia Regis 3c Regni concessa eran in se transferret 8c una cum Rege per gratis Rmni ditionibus Maquedam, quae est oppidum in Dioecesi Tot tana , venisset, Regina Berminaria nu cium misit de fratris statu, dunt verba Toletani clanculo percunciari. Erat enim sollicita , eo quod a Comite Alvam negligentius servabatur. Et cum Comes Al varus de nuntio comoerisset , fecit scribi literas imposturae , de false sigillo Reginae nobilis intercludi , in quibus continebatur , quod Regina nobilis scribebat aliquibus de Consilio magnatum de campis , ut cum toxico sibi mita fratri suo

exitiale poculum propinarent, ut sic pu rum ad seroris odium gravius provocarent , & hominem continuo suspenderent. Sed cum labia malignorum fune verba Toletani) tibi velut ebria mentian

SEARCH

MENU NAVIGATION