장음표시 사용
501쪽
tyr ciuisiter, di prout latius inueo In beneficialibus mors ei
uilis inducitur ex cessione , transatione , & priuatione O. Vital. in Com. . n. 3. de pro ruri Cedens enim , seu resignans beneficium hab eur pro mortuo, italit citare, di citari nequeat, & sententia contra eum Iata sit nulla; sed hoc procedit,quando agutur de priuata utilitate beneficiatorum; secus quando de utilitate ipsius Ecclesiae, quia .tunc non diceretur sententia lata magis pro mortuo, quam pro rici esia, q uae semper v uit.RHa in recent .sec K3
lata contra cedentem non valeat, tanquam contra mortuum , intelligitur verum quando de tempore latae sen tentiae constaret in actis de o. cessione, alias non . Se pM decis o . n. I. Similiter sententia contra resignantem valeret, quando non constaret de acceptati ne resignatari , & non esset
abdicatum ius a resignanti νcassae derig. r. n. 7 Ae renunc Caput. de C. 9O. n. I. pia .ri- Et generaliter sicut mana datum datum per BeneficIN eum, seu Rectorem, seu Praelatum Ecelesiae, per mortem
eius naturalem reuocatur. d. Clem.s . de procur. ita etiam reuocatur per mortem ciuilem, nempe quando vel cessit beneficium , vel transatus fuit ad aliam Ecclesiam, vel eadem Ecclesia fuit .priis uatus, seu depositus, quando scilicet vel per cessionein . , vel transsationem, vel depositionem vacat Ecclesia, ut post xlus in verbo reciscari, not. DoLI. in d. Clem. .de
set Hic noto, quod ubicunaque de iure Canonico reperitur imposita poena mortis, debet intelligi de excommunicatione , quae se palat animam a gratia Diuina: nam Deus est vita animarum , ita
not. Abb. in cap. per venera bilem, n. et r. vers no a UI imo,
cit menti tenendum, qui , duplex est mohs, qtraedam Temporalis, quae in lla se paratio animae v eorpore: alii ciuilis, ut excommunicatio, per quam separatur anima
502쪽
etatus sit excommunicatus , non reuocatur procurator ab eo constitutus, seu officium gerens; sed interim , quod durat in excommunicatione,
suspenditur eius oscium. ita declarat g sin d. Gem. .
in verbo conte Hata, Aepr curat.de sequitur ibidem Cam in. n. I . vers. decimo sexto
citari non debet. 33 Quoad secundam conclusione supra in principio huius capitis deductam ex citationis definitione, quod praesens citari non debet, ea probatur
in L de unoquoque, . de re tuae ibi, de unoquoque negocio Praesentibus omnibus,quos causa contingit. nihil enim dicitur de citatione, sed solun de praesetia. & in La . C.quom O quando Iuae quam Bal. ita sumat, ubi est praesentia personarum, ibi non requiritur peremptorium. & in I.etiam si patre, s. a. de minor. ibi nemine de creditoritas pase nis praesente, vel M agendumis Prae de euocato, de sic ibi parificantur praesentia, & citatio a Hinc Doctores varia dixerunt, ut resert Socis. ae citat.
Aut enim dixerunt, quod praesens in iudicio,si ob aliam
causam venerit, non tenetur respondere, cum non praecesserit citatio, qua potuerit instrui de eo, quod agendum rot,& pro hoc est rex. in L 2.sfdecomae ct demonstrii, nam, utparuisse quis coditioni videatur, etiascire debet hane oonditionem inferiam et nam si facto fecerit, νωn videtur obtemperasse voluntati, ad idem facit sex. in I. a. s. legatis, e
prouocauis non imponitur ne eessita intra tempora protio - nis exerceis, Romae, υel alis loco, ubi prouocasio exercrati ,
alijspuν antibus respondere nam Celsus Mis, O licentiam
domum reuocandi dandam altequaniam ad aliam causam υ nerit .
Alii dixerunt, quod pra sens in hoc cassi debet promittere, quod certa die r spondebit, & pro hoc adducitur tex. ind. l. a. s.)ed dubitetur, 1. de Iuae ibi debebis eatiere iudicio Ii,statarie Praetore in quem diem premis in .
503쪽
licet Reus casu venerit cora Iudice nulla praemissa citati ne, potest tamen ei offerri libellus , iuxta illud, ubi te sinuenero, ibi te iudicabo. Di eul. in tit. de libellorum conis cepi. s. sequitur, n. 6.versitem dicunt quidam.
sententia satis est partem esse 'praesentem, absque eo quod praecedat citatio, facit tex. in cap. qualiter , it a. . debet, deaee M. ibi debet igitur esse praesens is,contra quem facienda est inquisitos nisise per co-tumaeiam absentaverit.
Alij dicunt, quod iudicium potest incipere a partis praesentia, sicut a citatione, &quod sinis dilationum expectativarum est solum ad comparendum, & tunc praesens non est expectandus, finis autem probatoriarum est probatio,& tunc praesens estex.pectandus.
sunt praesentes, licet nulla praecesserit citatio ad audiendam sententiam; tamen sententia valet,& quod stultus est Iudex, qui facit citari pametes, quando sunt praesentes:
sed contradicunt alij, quod imo Iudex non est stultus: sed
cautus, quoad praesentes, vel monet, vel citari facit ad sε- tentiam, cum posset esse, ut unus nollet stare. Concludit in hac varietate idem Soe. ubi supra d. an. S. n. 23. quod praesens tenetur
respondere, & non potest diacere cites me, si vis quod tibi respondeam; sed debet petere terminum, ad deliberandum , aut ad probandum, vel quid simile faciendum,neque ad hoc est necessaria alia citatio ; quia finis citationis est comparitio, videlicet, ut quisse praesentet,& ea quae sunt ad finem cessant adepto fine, subiungens in numineq. quod citatus per citationem nullam si comparuit, tenetur respondere, non vigore citationis nullae, sed vigore praesentiae ;¬at quod comparens iatermino praesumitur citatus, ct non sortuito venisse, & declarat, quod quando praesens nollet comparere, & Opponeret non suisse citatum saItem legitime, talis oppositio non releuaret,& si Iudex prinnunciaret procedendum adulteriora saluis exceptionibus, non intelligeretur reseruata exceptio non factae, vel
504쪽
inualidae citationis, ex quo semel fuit praesens, & recepit debitas dilationes ad suas dein sensiones ,& prout ibi latius
. In hae materia Ias in I. r. n. II. F.de in ius vocando, ponit conclusionem, quod in
distincte pars praesens in iudicio, non est aliter citanda .rquam tribus modis limitar. Er primo, quando fit solum ad finem simplicis com . paritionis, secus si ad finem responsionis, inserens, quod si aliquem praesentem in iudicio vellet Iudex compellere ad respondendum inquisitioni, non posset, nisi prius
illum citaret; quia citatio coistra inquisitum fit non soIum, ut compareat; sed etiam, ut suas defensiones instruat, se cundum Ba in Lei Matrem, de his quib. υι indign. Secundo limitat, quando citatio requireretur per m dum sormae; non enim scientia sufficit, ubi citatio est de substantia. addit tamen hoc pendere ab alio articulo, an quae requiruntui pro serma
Tertio limitat dummodo pars praesens in iudicio certi- II ficetur per Iudicem de actu, qui fieri debet ; alias censeretur factus , tanquam contra absentem: sed contraria a
opinionem amplectitur, quia praesens praesumitur mens, de ideo testis, qui dicit se sciare, quia fuit praesens, optime probat, licet aliter non dicar, quod audiuerit, vel intellexerit, pro quo adducit rex. in s.s quis igitur, in versstra sentibus, in ausi. de inrirum. caui. O Me, de in F. oportet, in vers. quia etia praesentibus, cum alijs allegatis per eum . Eandem conclusionem pin
parte praesente non requiritur alia citatio,&quamplures allegat, nonnullos tamen cOtrarium tenentes adducit, sed firmat primam opinionem esse magis communem,quam
limitat primo, quando pars est informata de actu gerendo, alias secus; sed hanc limitationem cotrouertit, quia ex quo pars est praesens pinosumitur scire actum facien
suisset citatus ob aliam causam, utputa si ad finem simplicis comparitionis, quia tae
505쪽
non potest coli ad praetriam de Iud. vers. oppono 2. Mil. in responsionem,ex allegatis p ex reperi. in verbo citari non δε- eum. bet praesens in iudicio .s At nos quid dicemus Exa- 36 Quando vero is , qui post
minavimus su in ea I .mro. motam litem suit alias in iu- hunc articulum, an citatio sit
de essentia substantiali iudicis, stante, quod iudicium possit
consistere sine citatione,qua-do partes sunt praesentes, &quod citatio praesumatur ex praesentia, S comparitione chati dictum est supra in cap. I 3.sub vers. an, O quan Δ citatio prae matur, n. 99.Osqq. Hic aute dicemus quod citatio ea ratione est necessa-- Iia , ne quid in praeiudicium absentis fiat ; sed ut venire possit, & se defendere; Ide que non sufficit unitin sin altero, parum eaim esset aliquem esse prauentem, si non habens in promptu suas defensiones,non valeret se tueri, 33 Qui igitur, nulla praemissa citatione, casu reperitur in aiudicio, non videtur, quod cogi debeat ad respondendinquando uti non instructus petit dilationem, quod si contradicat tanquam instructus,n6 aliter est citandus,& quicquid per Iudicem fit eo praesente, validum est, non auteoullum. ML de Butr u cap.radicio, demum veperitur etiacasu coram Iudice, & non cistatus, si sententia contra eum feratur, non potest dici nulla ex desectu citationis , quia su ficit alterum de duobus, veI quod sit praesens, vel citatus A. Lis lanoquoque, F.de re tuae ct d. Letiam se mixe, L .F. de minori & quando praesens potest se defendere, satisfactiun est legi requirenti citationem , ex pluribus adduct. per Vantide nullis ex desectacitationis, m I7. O I8. dc ita, quod fit parte praesente, nOR
e iam decretum potest dici nullum ex desectu citationis, quando fuit sactum procura
506쪽
tia, quam citatio: quoniam praesentia supplet desectum citationis, ubi quis suisset nulliter citatus. I. I. f. de fer. caibi not. per Bart. Bal. de alios Dec. cons I 87. col. 7. Def. ct quia iste citatus Felis in cap. isiud, col. . in η. declarat. depraescr. Tirv. de retra I. consanguin 9.glos. a n. I7.Surae cons. 227. f.ιb n. I f. adde quae de coparitione dicta sunt Ap. in cap. I 3 iub DerfaΠ, ct qua-do citatio prae matur, π. I 8. Et qui tanquam certi erant ,
nominatim citandi, si pra, missa sola generali citatione
contra interesse putantes c&paruissent, per candem spontaneam comparitionem, &praesentiam re conualidata eL sit citatio. ut per DoLI. in d. l. I. 1. de feri Alem cons. I 23.
col. a. lib. 2. Rol. conf9. n. 36. lib. I.
. Sic etiam, qui praesens suit
de tempore, quo testes iura runt, non potest dare de nublitate ex desectu citationis. Cassar decis a. n. 3. de Iussi Achiil. de reg. de trien. decisa. n. 3 .Rota diuerfricis 3 IIII. I.
Praesentia partis operatur etiam , ut citatio praesum
tur, ut dictum est supra dicto
cap. 23. n. I S. hoc est, quando dubitari posset, an citatio fuisset facta, seu executa, sed quando constaret de citatione, quae non fuisset executa legitime, non possiet praesentia partis inducere praesum ptionem,quod citatio ad eius notitiam peruenisset, ut dictum est supra in d. cap. II. sub vers. qualiter probetur c
deuenisse ad notitiam citari ,
i Atque etiam praesentia I partis operatur consensu uia actui praestitum; quando enim praesens in iudicio non contra dixit, nec appellauit, cen latur actui consensisse. Felim in cap. cum in iure, n. 6. de Us deleg. Caput. decis 216. n. IO.
tatio requireretur pro forma, nihilominus praesentia sufficeret . Eugen. cons 86. n. I
I7. lib. a. adde Ias in I. I. n. I. O 2. . de in ius vocamno enim refert,quid ex aequb pollentibus fiat. L mulier, in princ. fad Trebell. l. mater, C. de rint. O subnis tib c dis a I. cn aliis per Euerardis in loco ab aequipollentibus,n. I. Λequipollentia autem dicum
507쪽
tur, quae habent eandem, vel maiorem rationem, S quorum effectus est idem. Bal. in Lillud, n. q. C. de sacrosancta
requisitum pro forma nor possit impleri per aequipollens; tamen hoc non proc die, quando forma est data ad certum effectum, quia tuc
sit in praesentia partis, non praesumitur, nisi in decreto, seu sentetia exprimatur; N ratio enim asserenti, quod factum in praesentia partis, creditur tanquam attestanti non de praeterito, sed de praesenti. Innoc. in cap. cum in iure, deo .delem Io: Andri in adius. ad Specul. tit.desentent. .i-ga, vers. ct nota. Abb. conf9 a. n. 3. lib. I. AAchan qua LI. a s. n. Iaab. 2 .Et quando ex actis non constat de praesentia partis, illius negativa clare est probata, quae ex inspectione scripturae concludenter probatur.L2 nae textores, ubi Barissis legat. I. Craueti. cons. 138. n. . Anchariaeg. 29. n. 11. lib. 2.
6et Quoad tertiam conclusi nem supra firmatam de impedito, quod nequeat citari, considero triplex impedim tum, facti, iuris,& naturae, i firmitatis scilicet, & itineris . di dico factum, vel ine publicum , vel priuatum. 6 a Facto publico impediti vesnire ad iudicium , nequeunt citari: quales sunt Consul, Praefectus, Praetor, Proconsul,& qui Magistratus gerunt. Item Pontifex, dum lacra facit, ct qui equo publico in
causa publica transuehitur. a. innine Ude in ius vocan. Facto autem priuato impediti ad iudicium venire , citari nequeunt, ut est is, qui ducit uxorem, & ea quae nu
bit: & qui apud maiorem cautim agit,quique funus ducit
508쪽
cit semiliare, bustave mortuo facit, d. l. 2. post medium,cum duobus sequentibus,ssis i ,
64 Iuris impedimento citari non possunt illi, quibus reuerentia debetur, sine Iudicis scilicet permissit, hoc est sine
venia petita. quales sunt parenteS , patroni. parentes dico , siue naturales sint, siue adoptiui, & siue vocarentur nomine proprio, siue alieno rvtputa tutorio. I. quique, g. Praetor ais, L parentes, equ.
in ius vor. Item iuris impedimento, nec potest citari haeres pendente termino ad c ficiendum inuentarium. p. donee, C. de iure deliber 6s Naturae impedimento nequeunt citari infantes, minois
res, suriosi. d . . de in ius voc. & infirmi. I. - min. de re tuae de quibus omnibus,
Quando autem sunt temporales,no possent citari, nec citare durante ossicio, rex. est in pars litterarum, de Iud. ibi Magis ratus, in quo M. ginratu sun anno illo non imgrediantur iudicium propria , neque persequendo, neque fugiendo , & inserius eum autem exierint Magi ratum,ct ipsis aduersus fugientes, fugientibus aduersus illos introducem da sunt iudicia. 68 Magistratus autem minores possunt citari etiam durante ossicio, tem est in cnec Magia
Lyratibus, 1. de iniuri ibi sed utrum deposito Magis Iu,an vero quandiu es in Magis tu sed verius en in is Magistratus en, qui Me fraude
in ius vocari non potes , expectandum esse, quod a Magia Bratu abeat. βuod se ex mianoribus Magi atibus reis iden, qui Me imperio, aut nepotestate sui Magi ratus,etia
liter impedimentum ossicij ,eu Magistratus maioris, non potest quis in ius vocari il a loco sui Magistratus ; secus autem alibi .glog. I. in I.praesens, C. de Episc. audis Alem in
509쪽
repet. n. 3.vers quarto notabiliter a
Sed etiam in loco Magistratus potest Iudex conueniri coram Principe, qui solutus est legibus. Item pro delictis in offieio commissis, item in casu , quo a iure esset imposita poena remotionis ab officio , si enim expectaretur finis officij, frustra fieret talis amotio; Item quando actio esset tempore peritura, posset conueniri usque ad litis conis testationem IV. in d. repetit. I. a. ubi ponit octo limitatio
verbo Magi ratus, ubi ponit regulam cu quinque fallentiΡ. Declara etiam, quod licet Magistratus non possit citari, ut compareat durante Magistratu; potest tamen citari, ut compareat finito Magistratu.
ta tex. in L in tempus, ibi eum capere poterit, fis haereae insit.
lagio, ut non possit quis cita
ri , non tenetur com parere raetiam per procuratorem;alias
nullum esset priuilegium nin I.1. q. si quis in iussiek,V
quis caut. Alex. in d. l. 2-π. 2.& ibi Ias in repetit.δει n. I. F. de in ius vocan.
vel diuinis assistit, non potest in ius vocari. d. l. 2.F. dein ius voci quod intelligunt ibi DoLI. ut non possit citari ad comparendum tunc in iudicio; sed bene post finitum
sacrum. Sed animaduertunt etiam, quod citatio no potest fieri in Ecclesia, ne turbetur diuinum ossicium, cum nullus strepitus fieri debeat in Ecclesia. eapAecet, de immum Eccles lib. 6. An I. de Perusin d. l. a. n. 2.1. de in ius voc. At si Sacerdos extra Eccle
ret coram Iudice Ecclesiastico in tertiis , & sic in temis, pore, quo Missam populo deberet dicere, vel diuinis assistere, non teneretur coma parere,& non fieret contumax. Ca .in d. La. n.3.1dein ius v c.
per Ciuitatem praeconi Zando, non potest in ius vocari tempore praeconiZationis. ut in d. l. a.A. de in ius voc. ubi Bar. n. . dicit fecisse liberari quendam Praeconem captum pro Diuili co by Coosl
510쪽
pro debito dum iret per Ciuitatem praeconi Zando ; quia non potuit vocari in ius te pore praeconi Zationis; pro eo scilicet, quod ad Rempublicam pertineret; secus si ad priuatum. Angel. de Persi. d.
l. a. n. a. ubi notat , quod o utines iiii, qui non p illant inius vocari propter huius m di impedimenta, si caperen tur,tanquam iniuste capti deberent relaxari; s d bene possunt verbaliter citari cons rendo in tempus non prohibitum ut in d. l. in tempuF,
1. de haereae insit. τὸ Nuptiis impeditus, vir scilicet, qui ducit uxorem , &mulier, quae nubit, & ducitur ad sponsum, non possunt citati , & compelli comparere ad litigandum coram Iudice in illis diebus, quibus de more nuptiae celebrantur. COD. post alios in d. l. a. n. S. 4 Iudicio impeditus, hoc est, qui debet stare in uno loco coram uno Iudice,non potest citari in alio loco coram alio Iudice ; nisi vocetur ad imius Trib u nai. glosi in d. l. r. F. dein ius υoc. in verbo agit, ubi Bar. insere, quod ille, qui re- commendatur in carceribus per Iudicem in una causa a Inon possit per alium recommendari ex alia causa, ex dictis per eumdem in La. s. ut exhibendi, n. q. s. de cusodia reorum, O Bal. in quique, de in ius voe. n. I. dicit, quod sic, distinguendo, quod in is
actibus, qui impediunt se inconcursu , primo Iudici est obediendum, ut in d. l. qui. que, sed ubi non est impedimentum per concursum, cuilibet Iudici est obediendum, ut in d. l. a. F.s .F. de cusod.
Et ideo si eodem tempore citetur quis coram diuersis Iudicibus, tunc citatus d bet accedere ad maius Tribunal , & citatio coram mi
pillum , F. is, qui ata maius, d.
de re tuae nisi citaretur pro diuersis causis copatibilibus; quia in utraque debet respon-: dere, & cuilibet Iudici obedire, quando non se impediunt in concursu , alias diastingue, ut late per Bar. in d.
l. 2. g. qui exbibendi, n. a.d.decussae, reorum.
tus citari nequit, d. l. a. ibi neque funus ducentemfamiliare, j de in ius υ c. qtiar ver