장음표시 사용
61쪽
aliquid satie ex ossicio,vel ad
publicam utilitatem , vel ad sui inst; uctionem, dictum est supra in cap. 8. nu. 2 6 . eg.& plures casus in quibus Iudex potest ex officio, & ad nullius instantiam procede
Et an,& quando appellari. possit a ludice negante suum petenti ossicium impartiri,vide per Felin. in cap. exceptis-
8 Et nota quod ossicium Iudicis differt ab actione; quia ossicium nihil aliud est, nisi
quaedam aequitas a iure con cessa, & est remedium EN traordinarium, quod nulla praesupponit obligationem,& est incompatibile cum actione, quae est remedium ordinartu, di necessario praesupponit Obligationem,quae dicitur m ter actionis.& quando forma- tur libellus super actione,debet quis narrare ea per quae concludat,quod pars tenetur
ad aliquid dandu, vel facien dur sed quando formatur suis per ossicio Iudicis,debet quis
dat, quod Iudex debeat,& sacere possit de aequitate, id
quod petitur: non autentia quod ad id pars teneatur, ut
circa fin. V. de iurisaeomn.iud. Et huius rei rationem mihi videtur reddere Roseae de libellis parte s. tis. de OM.tudianum. 2. dum ait, quod ossi cium Iudicis est remediunia, auxiliarium, seu subsidiari uidi quando illud imploratur, est recurrere ad ultimum refugium , ad emendicatum suffragium,& est in potestate Iudicis denegare , vel concedere. at quando proponiatur actio , est deducere i is competens eX propria persona,& non aliunde.&tunc Iudex siue velit, siue nolit, debet quasi mercenarius dein seruire actioni intentatae, ex iuribus per eum allegatiS.
que pro actione proponitur, veluti cum restitutio in integrum principaliter postulatur, litis contestationem eκ- poscit, ut dicitur in cap.2. de sessiuae ubi glossa. reddit ra- tionem : quia Iudicis osse iii memini datur, nisi tunc demum, cum alia actio non superest; nam si communi auxilio, quis munitus est, non
62쪽
debet ei tribui extraordinarium, ill udque loco actionis haberi. t. in cause, in princissis minor ubi enim implorandum est ossicium Iudicis,non
tunc enim officium Iudicis proponitur pro actione , &succedit in locum actionis, quando deficit aditio.glog in
eap. bona mem. ii primo, in verbo, gratia, post med. postulat. praelat. v bi Ba m. I
notat,quod ossicium plurimulacti habet, quam actio. &non est ossicium , nisi excit tur ad actum, actio vera i a sui substantia est etiam antequam proponatur rabi . t
Quia ergoicitatio debet decerni,& heri ad instantiam partis, ex pluribus aliis est
gatis per Duen. reg. 96. verscitatis adhoc. Duo se offerunt
videnda. quomodo instantia pro citatione probetur , & an& quando praesumatur. I citas Instantia, vi requisitio par-J rtis non aliter quam ex actis probari potest cocludenter .
in sancimus. ise verbo, per contumaciam, C. ad Trebeia i
stantia partis pro inatione is non legeret Vita actis, quae ima ilrunt Doctores, an praesumatur. in qua quaestione praemitto,quod si in ipsa citati ne non dicitur ad cuius instantiam quis citetur, tunc si citatio fit ad publicam uti-i Iitatem , ut in criminalibus,&in alijs, tunc censetur facta rmotu proprio, & ex ossicio Iudicis, & valet absque ait rius instantia. ut supra. 11 At si incitatione, ouae, ut supra , non fit ad publicam, sed ad priuatam utilitatem, &ad instantiam partis; si nomen instantis omittatur, vel . non bene explicetur, citatio non arctat, & non valet. LI.
supra deductis, cap. Q. vers.dei exprimendo nomine insantis, M. 27.. ct Iesai ID .ra Si vero in eadem citaticiis ne exprimitur ad instantiam talis N. tunc talis assertio, &enunciatio non probat insta. tiam,& petitionem partis cOcludenter,& ideo in hoc casu intrat quaestio praefata, an praesumatur citatio facta ad instantiam partis . Et comuniter tenent Doctores quod sic, ut per μοι Aretin. Burr. Barbat. st Felis. d. capa. de tuae de ibi Rip. subnu. 2ο. Bero quaen. 3 9. . .
63쪽
rationes praecipit , una, quia petitio partis est necessaria ad validitatem citationis s&est tanqua solemnitas intrinseca. ergo prie: umendum est tanquam necessarium ante cedens praecessisse. caenia, Faer verbo um oblig. ubi dic, tur Sciendum es generaliter,
iussimo, videri omniafὸ niter acta. & solemnitas praesumi tur, quando res aliter fieri n5. posset . ad not. ibidem per θ' Is Altera est, quod actus qui
requirit impensam, praesumi tur gestus ab eo cuius inteis rest, ut not. in L eumseruus, F. do me boro oblig. ι . C. Balim. ρup. WEHan. Felin. in eap. cui, de re tuae nu. 3s. Quia igitur actus citatio. nis requirit impensa, ad temin La. C. desportulis. de in cap. finem litibus, de dolo , ct coni. ergo praesumitur factus expensis, & ad requisitionemelius, cuius interest . 16 Caeterum qui tenent contrariam opinionem,quod sciali cet citatio non praesumatur facta ad instantiam partis , nempe Rom. in ZI. frendum,1 de verborum oblig. & Dec. in d. cap. I. de tuae num.7. re spondent ad primam rationc, quod instantia partis procitatione est solemnitas extrini seca , quae non praesumitur . quous M, s. sin. F.de pubi. in rem a I. ibi qui ἁ puppilis emiι, probare debet tutore a thore, ct lege non probibente emisse. & quia aut horitas tutoris est solemnitas extrinse ca, ideo non praesumitur ut ibidem sumniat liart. et 'Ad secundam rationem respondent, quod impensa r citationis est modica. ct ideo non debet esse in consider tione , e X reg. Ucio,1 de in
18'Sed quantum ad primam irationem,an instantia pro citatione sit solemnitas intrim seca, vel extrinseca, aduem tendum est, quia solemnitas intrinseca illa est , quae in simul clim aet dum est in fi ri, concurrit. exemplum est in stipulatione, quae pros Iemnia Disitiroo by Cooste
64쪽
lemnitate requirit interrogationem , de responsionem, quae concurrit in fieri in λmuI eum actu stipulationis,& unus actus non potest ab alio separari, & posito uno, Ponitur & alter, & ita si dicimus stipulationem, dicimus
etiam praecedentem interrogationem, & responsionem.
tur solemnitatem intrinseca esse quid adhaerens facto, ut declarant Bar. ind. I. quaera- - , . . is public. in rem aes. Auende fas in d. sciendum, G H. oblim solemianitas autem extrinseea est ibia, quae separata est ab actu, qui conficitur, sicut est au-tnoritas Tutoris , di aliae solamnitates, quae adhihentur in alienationibus rerum minorum , veI Ecclesiae, di non adhaerent ae uir eo enim p sito , solemnitas extrinseca ponitur. ita declarat glossiariisbericide Iasin loc.prae. alleg. Beror de si, in ca I. de tuae. notatae praesum ib.ri
as Itaque si loquimur de etitatione in genere, quatenus
fieri potest motu proprio Iudicis in respicientibus pubiis
eam utilitatem, & ad instantiam partis in respicientibus
utilitatem priuatam, iuxta praedicta: tunc dici poterit, quodammodo instantia partis, solim nitas extrinseca , tanqua separata ab actu: quia posito actu citationis, non sponitur actus instantiae partis,cum possit ficti motu proprio Iudicis. At si loquimur de illa cutatione, quae in concernentiis bus priuatam utilitatem, non
potest fieri,nisi ad instantiam
partis, recte dicemus quod sit solemnitas intrinseca . . o Ditarentia est igitur inter huiusmodi solenitates, quia intrinseca praesumitur, e trinseca vero non r ea enim concurrit cum actu in fieri ihaec autem ab eo est separ
verborum oblim cum aliis supra allegatis. aclendum tamε
est,quod aliquando etiam s lemnitas extrinseca prς Ium btur, videlicet in illis causis, in quibus acta non conficiuntur, prout sunt eausae modiei
praeiudicis, aut&breues, C. de sententin ex perie. recitan. in quibus, eum ex actis non
65쪽
ae praesumpt. 2 3. nu. II. O I Idem est in aliis causis, in quibus proceditur ex tres dicialiter. Cap. ea noscitur, de
his quae mi is praelat. ne conis sensu capit. & ibi glos. in ve bo , in elligi debet, cum alijs
dicialibus semper praesumi, tur solemnitas actus, qui spectat ad officium exercentis
actum. Innoc- in cap.innotuit,
sub nu. . ad med. vers. δεδε- lemnitatibus autem, de eo qui furt.ordiuscep.formae in ca secuti . II. de re tuae De pu
i Atque etia solemnitas ex trinseca praesumitur ex antiquitate temporis, videlicet ex cursu triginta annorum .
Rot. in recent. parte I .dec. I 22.
nu. S. o. cciam si sulciti illistas non sit enunciata . Rot. in recent. par. a. decis. 68q. nu. tempus autem triginta anno
rum generaliter requiritur in praesumendis solemnitatibus
extrinsecis, quae requirunt scripturam . min. cons. 69. u.9.lib. I. Menoch. de praesupc
Δ' , num. 2 o. sed non lassicit Iapasus tanti tempori nisi etiam
concurrat Obseruantia, quae debet esse certa, non autem praesumpta. Greg.decf. O9.nu.6. & ibi adden.nu.7. . ca a Quantum vero ad secundam rationem, veru est quod non curatur de minimis , ad effectum ut dicatur contra-
uentum esse dispositioni iuris communis; sic dicitur in d. cis,ssis in integr.res1Lnon esse minorem restituendum in integrum ubi in modico
fuisset laesus. Sed aliud est quod non curetur de modiaca impensa,& aliud est quod attendatur a quo ea secta sit propter effectus, qui sequum
a 3- Nam ut ait Rip .cap. I. delud sub num et O. circa . ea etia modica impensa necesse est, vi fuerit ab aIiquo facta;
sed quod fuerit facta ab alio,
quam a parte, cuius interest, praesumi non potest. Leismis indebito,=de probaL ibi qui enim solvis, nunquam ita re supinus Hi, ηυι factu fuas pecunias iactet, ct indebitas effundat, ideo praesumenda est facta ab eo cuius interest& ita etia sentit Rip. d. cap. I.
66쪽
Quando autem constat citationem obtentam suisse cuimpensa ab alto,de cuius m dato non constat aliunde,tuc intrat alia qristio,an propter impensam praesumatur mandatum, & quod sic, diximus
a .In dubio igitur citatio pr sumitur ne tu decreta ad instantiam partis per Iudic em; sed etiam executa, & relata per nunciu ad eiusdem partis instantia, ut actus valeat. uotιesa de reb.dM.Abb. ind. cap. 1. iub nu.q.e, 3 3. de ostiae & ibi Bure. O Imol. Lamstanc. in cap. quoniam Confra, de probat. tiit. de cisat. nu. II. talia enim comuniter absque
inflantia partis, & absque impensa non solent expediri.
& censentur facta,& commis. se ad petitionem partis,qua uis petitio in actis non Ieg tur. I an cap. pervesrai,de
scripto legitur suisse sup pli
catum pro parte N. praes mitur litteras suisse impetr tas de civ. mandato,quando dubitaretur an rescriptum fuisset impetratum per se,uel
dicens suisse obtentum per non habentem potestatem, deberet probare. Butr. Ge min. &alij in cap.nonnulli, de consit. Capis. decis*num. I9.
as Hic nota quod qui non aest procurator, si impetret commissionem nomine alterius , & faciat citari partem ad dicendum cotta Comissionem,& deinde quando altera pars vult in causa proce dere dicat se non esse procuratorem, & non habere manis datu; tunc ille ob talem vexationem condemnari debet
in ex pensis, & taliter c itatus absolui ab obseruatione Iudicii. & quamuis tale rescriptunon tribuat iurisdictionem;
tamen ad hunc effectum tibbuit, ut condemnctur in ex pensis,tamquam vexator temerarius. Leum quem, F de iuri necnon tanqua falsarius puniatur, cap. nonnulli M.
27 Ad obuiandum aute huiusmodi inconuenientibus N tarii in Curia non solent as- istis procuratoribua citati
67쪽
nes reIaxare, nisi sint pers nae egregiae, & notae, & cum promissione de rato. ut perme H. lib. cap. a. num. .
18 Et si aliqua coniuncta perinsona petat aliquem citari in partibus in aliqua causia, etias promittat de rato, non tamen ei decernitur citatio: cum non constat legitime de
α ρ Qui si obtineret sententia
ante subsecutam ratificatio-nε, sententia remaneret nulla. Loedere diem de verbos-gni . cap.super eo, de condican .apus decisa q.yan L. 3 o Nec quidquam operaretur superuenietia ratificationis, quia ratificatio non retrotrahitur in pranudicium Tertile sed debet fieri re existente in eodem statu, ut post alios, quos allegat, tradit Dec. eonf
tanquam gestor negociorum meorum, acceperit possessi nem, & suerit spoliatus antequam habuerim ratum; illa ratificatio nihil operatur. allegat Abb. post Eutr. in cap. eum venisseniae restiti fiat.
a Hic insero etiam non in utiliter, quod si unus capiat possessione nomine alterius,
a quo mandatum non habet, ratificatio subsequens non operatur, quado medio tempore alter nomine proprio eandem possessionem accepit . Putidus. I T. lib. I.
ciperet nomine proprio, &nomine alterius pro quo de rato; tunc donec sequeretur ratificatio, tota possessio resideret in personam accipientis. LAE absentis ubi Bar. de aliis . cera. pet. Alex.in inmihi, O Titis,1 de verb. oblig. de
cumseqq.lib. . Rot.diuem. δε- cf. 6qI. nu. . pane I. Supersunt in hac materia tria videnda,breuiter tamen, unum,an qui obtinuit decretum citationis possit ante iusius executionem poeniter . alterum, quando post executionem citatio essiciatur c munis utrique parti . postr mum, quae citatio praeualere debeat, actoris, vel rei.
3ψ Quantu ad primum sique rimus an possit poenitere hoc est ab agendo prorsus abstinere, didico quod sic: quia potest
68쪽
potest siti ten unciari. cpoH- quam siti, C. de pac. ubi glossin verbo reminciam, & Bal. Num. 7. de ante litem conte
statam potest quis poenitere,& desistere a lite. II quis li
33 Si vero quaerimus an possit poenitere , hoc est variare de uno Iudice, seu executore ad alium, dico quod ab ordinario competente, seu uno ex executoribus non potest variare ad alium ordinarium etiam competentem et quia a
per solum decretum citationis, seu monitoris, etiam ante illius executionem. ML de cis 6.rae Et aem nou.Cassata.
omisso primo Iudice,seu executore factum est coram secundo , remanet attentatum, ut nota Doct. in cap. campi res, de ineis delegariis M. f. Rota censuit in Bonomen. nonicatus 23. Mar ij I 6ος.
Sed quantum ad reum,seu citandum sis non inducitur, nisi citatio fuerit executa s.clem. .m sit. pend.etiam si is.
notitia decreti citationis habuisset. Paris conf8I.nu. 3ὼ lib. q. Seraphin. decis Io si
36 A delegato pariter ad oris dinarium variare, &redire non potest,quando obtinuisset delegatum in causa appet lationis a sententia diffinitiua; quia stante delegatione, inserior non potest se intromittere. cap.υι nosrum,de appellat. cap sane de Us deleg. Sed quado obtinuisset delegatum in cauta appellatio. nis ab interlocutoria; tunc ad ordinarium potest redire ,& poenitere,& illi renunciare, non obstante affectione per appositionem manus Papae; quia ea intelligitur, di operatur, quando causa esset pi edeuoluta, de citatio commisest per delegatum esset executa; alias enim post executamcuationem etiam deserta appellatione causa redire nor posset ad ordinarium . Acbit. deris I . de rescri37 Aduertendum tamen est, quod quamo, iudex detulit appellationb interpositae ab
eum redire, no potest absque remissione facienda per delegatum . cap.cum appetiasionibu i
69쪽
1 suo de appellat. in 6. Sed si detulit, ipso appellante redeunte, potest ordinarius cognoscere negocium plincipale, absque alia remissone. cap.ut debitus,de appellat.Rot. in nou.decf. 3. vers. sed hic oritur dubitatio, de appellat.
3 8 Quod autem appellans nopossit renunciare appellationi in praeiudicium appellati, quando scilicet ipse adhaesijsset eidem, vel alias sua int
resset, tenet Innoe. & alij comuniter in cap.ex parte, it 2. de rescr. cum alijs adductis pGomes in rei de Trien. f. q. vers. hinc voluit Innoc.
breuiter dico,quod post ex cutionem citationis ea escitur communis; quia sub citatione facta per unam partem Iudex potest pronunciare
pro altera. ea ratione, quia Iudex debet sequi, S ait
dere id quod probatum est, non aute id quod petitur Peum , qui petit pronunciari.
ita Bal. in properandum, . et quidem,nu. 9.C.ia iuride quod citans suum aduersariu censeatur etiam se ipsum citare, censuit Rota coram Pu .decis
comprobatur ex definItione citationis supra adducta in
tio sit in ius vocatio iuris experiundi causa. LI . de in
ius voc. censetur uterque citatus, videlicet tam actor ad effectum agendi, quam reus ad effectum excipiendi, quae vocatio cum fiat ad Iudicem, cui uterque debet probare suam intentionem. l. quingrita, e probat. iuncta . . in verbo Iudici, de cuius est veritatem inuestigare. I. is apud quem, C. de edendo. sequitur ut siue pro uno, siue pro alio Iudex aditus debeat pronun clare secundum quod proba, tum est, non autem secunduid quod ab eo qui citauit petitur , & sic prout iuris esse cognouerit, potest vel citatum condemnare, vel absoluere. I. I. Τde re tuae l. praeses,.C.desentetin, interloc.omn.
o Quantum ad tertiu. pone quod actor impetrauit causae comissionem uni directam rureus eiusdem causae com sit nem directam alteri ,& ute que citauit.& dic. quod si Iudices ,& partes tonueniant,& consentiant, ainbo Iudices
70쪽
i ta lex in ea pasoralis ores . at si nolunt consentire, praeualere debet citatio actoris.ita Spee. tit.de citat. g. con
Quod si actor citat coram ordinario, qui sit Iud in eiusdem rei, tunc licet reus citet coram eodem, vel cora alio, praeserenda est citatio actoris , quippe qui debet sequisorum rei, L iuris ordinem, C. de iurisdictione omn. iv c. de prius actor debet suam actio nem proponere, antequam reus proponere debeat suam
exceptionem. l. qui accusare, Ciae ederi.
Verum quonia saepius dubitati contingit, quis censeri debeat acto , di quis reus, P
Pter muli omoda quae unus habet, di non alter: ideo non erit extraneum, neque inutile hunc articulum, paucis tamen discutere; nulla etenimiis posset expediri, nisi unus riser,qui petitoris onus sustineret,& alter qui possessoris, rei vel commodo frueretur, . inter litigantes, Cale iud.
et Actor quis sit, di quis reus
quando dubitatur, attὸndi in inspici debet origo, de initia iudicii: actor enim dicitur iule, qui prias litem incoepit, &ad iudicium prouocauit. capsorus, Dinor de verbAn. Lin tribus .de iudaal. & alia in Hibertus a patrono, β. de
a Reus vero a re dicitur is, qui vel rem possidet, vel a
quo res petitur. ca frus, β.reus, de verb.s ni c. non reo seri aute si ex accidenti reus praeueniat prouocando act
rem ad iudicium; quia dum nihil sibi dari, vel adiudicari perit, no potest censeri actor
Dec. in cap. cum inter, nu. IS. de excepi.
43 Sicut enim initium conistractus semper attenditur, &eius causa inspicitur. I. r cura orem,ssmanae sic ad iudicandum quis sit actor, &quis reus, principium causae inspici debet, non quod eX accidenti unus prior prou cet ad iudicium, ur per o . in cap. ex insinuatione,ino .