Marmor Pisanum de honore bisellii. Parergon inseritur de veterum sellis, Synopsis appenditur de re donatica antiquorum, quam breui spondet auctor Val. Chimentellius I.C. ... Accedit Myodia, siue de musicis odoris Pisanis epistola

11쪽

PIS AN M

HONORE BISELLII.

13쪽

MARMOR

DE HONORE BISELLII

Parergon inseritur de Veterum Sellis,

Synopsis appenditur de Re Donatica antiquorum, quam breui spondet

VAL CHIMENTELLIVS I. C. In fam Lyce Eloq. Politis. Professor. ACCEDIT MYIODIA,

Sive de Muscis odoris Pisanis

BONONIAE, M. DC. LXVI. Ex Typ ographia Haeredis Victorii Benatis. Superiorum permissu.

15쪽

SERENISSIMO

Et r. Principi.

Loriosum Etruriae nostrae,in admemoriam posteritatis praeclarum Romanos rerum dominos

uniuersi pene orbis subiectis getibus imperiosam legem dicentes, eiusdem imperij ornamenta, ac potestatis insignia quas sub lege, ac praescripto ab hac una nostrate gente accepisse. Ab eisdem nempe

Etruscis quibus religionum mysteria,sacrorumque obseruationes debebant egregio veluti documento,nullum sime cultu, sensuque Numinis stabile Regnum esse Fasces, Lietores, Praetextam, Sellam praecipue regnandi Symbolum, ijs acceptam tulere: Omnia denique decora in Lib signia, quibus imperi dignitas eminet; unius ut loquar Flori testimonio Tibi igitur SERENISS. PRINCEPS Etrusci Regni Cadidate, iure,meritoque sacra esto qualiscuque commetatio haec:

cuius

16쪽

cuius pars multo maxima, Etrusci inuenti sellae nimirum, Sedendique honorem, maiestatem

respicit. Sique inter munera olim amplissima, ac veluti stata,& solennia, Regibus sui de Pors na ac Massinissa praeter alios legimus Sen mittebantur: accipe Tu COSME SERENISSIME, qua soles probi oris dignitate 4 candidi cordis indulgentia non Sellam, sed Uellium meum

e monumento saxeo,quod in urbe itidem Etruriae vetustissima, atque olim potenti, Pisis inquam Tuis asseruatur Debeo enim uero ibi criticum hoc schediasma, ceu donarium quoddam cum caeteris illis tam multis tum hoc potissimum nomine, quoniam scitamentis hilae antiquitatum, venerandi aeui cognitionibus Adolescentiam Tuam, vel me paratio oblectare non renuisti. Quid Adolescentiam mancipsam,qua flores iuuentutem nobilitare pergis, atque instruere iteratis eleganti js,ec numerosa

comprehensione artium, quilus ingenia ad magna fortuna cuisum excitantumquod Seruio Regi historicorum summus olim libuit. Sed nullius iam monitoris indigus monere alios si rarum lyac docere, idem qui imperare potes: sacris,profani paratus tena pOIum, populorum acta vetera noua callans terraium situs, fines,

17쪽

interualla,siquid aliud scientissmytenens. Vasto ni initum illo fidelis memoriae sinu, Magni Parentis Emulator complecteris , ac seruas quicquid spiam, vel assidua lectione, vel multiplici adloquio prudentium virorum cumula

ueris. Vere namque Tragicus monuit.

Sapiunt reges sapientum congressu. Iam enim quid ibi tam in delicijs, quam vel scr- 6. eximius aliquis liber, quem Macedonis moro in Natthecio condas Vel πολυριοιΘέςατο Vir.

quem intra laureata penetralia ad longi sermonis commercium admittas ac mirati profecto subit, quemadmodum in isthoc Principalis Fortunae splendore cum Plinio dicam Nepoto Amas Rudia ut solent pauperes: in Aulae maxi Epist.

mae rerum agendarum contextu lucubras, ut ociosus: in vere annorum deliteris maturei

dicas, expedite disseris, ut natu grandis Polyhistor Ante diem Sapientia sese Tibi explicuit: Tuique praecellentis ingeniigloriam, si quo in

alio, Vii festina parat, tenerosquesuperuenit annos. ω' Quid mihi adem promptius, aut breuius,quam Probitatem Tuam cu Fortuna Tua litigantem cicer: Saeculum hercle nostrum prorsus inam

rabi

18쪽

Mart

Ouid.

ras, atque illuminas; vere ΚΟΣΜΟΣ, 5 Princeps Anemutis regnaturae. cui non ad exemplar tantum doctrine per amoena haec, multijuga studia praeluces sed prudentia, consilio, grauitate, religione ad heroicae immortalitati culmen , viam plane Regiam demonstras Merito itaque - Per virtutum exempti petem i, ac nemo facile non pernoscet

Gos decet esse ho num talisub Principe mores.

Quales Tibi sunt, inculpatos summus seruet rerum omnium Custos Deus ad populorum felicitatem, di bonum s ad Christianae Reipublicae ornamentum, amplitudinem; ad eiusdei Diuini Numinis honorem,ac gloriam. Quando autem vera illud fide colis, selida

pietate curaS.

Si veris oro mutua cura Tui.

Cos Lini colei

ties

obsi

19쪽

CAPUT PRIMUM.

Ingressus ad scriptionem Antiquitatum laudata cognitio Pisarum nobilitas Adarmorei monuia menti locus , vultus , epigraphe.

a nemine hactenus visus, auditus, enarratus: coniecturis ad eum itur inuestigandum

nulla certi fiducia.

Erulenus quidam Aegialus, tametsi ignobilem vi iam ne dicam solitudine horrentem paludem ilia agro Linternino possiidens Plaute tamen, atque iucunde sese habitare fatebatur, quoniam Scipionis seces ium, reuerenda sibi fortillimi cmis illic exulantis imagine, ac memoria in animum recUrrente, incolebat a fagna rami magnus inquit Naturae Contuitus in Veruse tiauperinde Libertino se in Campaniae rure Linternino, maiorique etiam fauore hominum, quoniam ipsum Africani colebat exilium Plin. q. q. Plane idem mihi, ac multis aliis quibus Vllus antiquitatis amor pertentat animum' usu venire arbitror quinties veneranda aliqua vereris aeui monumenta, caeteroquin puluere Obsita situ exesa ignoratione ac neglectu deserta cum tamen rari imi in Philologia pretii reperiri ac tractare liceat. V id autem Ruud sunt haec σή ψανα aere, aut saxo constantia, nisi quaedam exilia Gra

20쪽

2 MARMOR PISANUM

Graeci, aut Romani decoris pulsi ' a communi, ac vulgari hominum fastidio, tamquam relegatae eruditionis secesius quidam , ac solitudines Hoc ipso igitur placent, magnaque sui aestimatione senstabus illabuntur quoniam priscae aetatis , malorumque gentium deportatae ad nos reliquiae, suo ipso squalore, atque immerita desertion riperinde ac Scipionis interninum exilium Vetu leno , vetustatis nempe studiosos delcctant. Si quae autem urbs in Hetruria nostr , cum arui antiquitatem, tum rerum gestarum magnitudinem iactar, inter plerasque egregias Pisana est. Sed commune Italia fatum .dominantis scilicet barbarie lasciuiem, ac furorem passi a temporis euncta sensim emolientis venenum experta, suum ipsa seni Cm , atque edentulam ita vocabo potentiam caduco narrat praeconio. Inter pauca illic Romanae aetatis vestigia, basis, seu arula seruatur e candido marmore, suam praesecandide elegantiam , ac sinceritatem serens; quam nulla aut imperiti scriptoris lupinitas, aut inuidiosa vetustatis labes corrupit. Vtinam indocti nunc narratoris quod summopere vereor oscitantiam pessimo omnium fato sortita non siti a visebatur apud Roncionios vico S. Mariae, qui ad maximam Aedem perducit. In horto delitescebat plurimum clauso, quem angustiis, atque ignotus limes per posticum a domo seiungit. Hoc autem ipso quantum opinari licet paucis visa, aut obseruata inscriptio. Quamquam enim summae viae hortensis, conspicuo alioquin loculamento in ingressuris statim obuio conderetur ad nascentibus tamen illic ruticibus, nonnumquam aut ρεδρος, aut obsessa, vix ullum sui indi, cium , ac pretium faciebat. Sed migrauit tandem lapis suum dominum,quasi Orpheum secutus

Illustrissimum Dominom Ballivum Caesarem Roncionium, qui puli, cherrima totius urbis parte magnificentissimam propter Arnum insulam nunc habitans, secum illuc axe Cimelia traduxit, atque in atrio

disposuit cuiuis facile inspicienda. Eam igitur, qualis est, literatam epigraphen suo vultu, suisque ductibus subij cimus.