Casus militares discussi, ac resoluti a Tullio Crispolto I.C. Reatino ... Quibus tota fere materia delictorum, contractuum, ac vltimarum voluntatum militum continetur; ... Accedunt in fine appendix, siue Annotatio ad priuilegia, ..

발행: 1635년

분량: 377페이지

출처: archive.org

분류:

171쪽

ies ore Casus Militares. . .' Min

Et demum pacem alias inter eos fuisse initam constabat ex testibus referentibus percussorem fuisse eadem alapae m. iuria in Patria affectum , atque pacem fecisse , quod si eut instrumento, ita & testibus legitime, & sufficienter prohatur, cap. cum Ioannes ubi glos. in verb. quodlibet ipstrumentum de fid. instrum. etiam si simus in pace, de qua statatum disponat. Neli. de bannit. s. p. temporis q. 3 g.D. 1 Fam

Probatis igitur pace, & iniuria legitimatus erat processus hactae pacis, Guilei. decis. Rotae Spirens. arx par. E. & de I . Par. 3. N M. ad pragmat. Regn. collecti Is s. nugi. I. , nihilque supererat agendum , nisi Reum merirae subi m. poenae, quae in milite capitalis eis, ut disponit text. in l. ilia..ithsa. n. de re milit r. Ferretius de re mihinr. tit.de Agilsa, in ta ilit/ir prega, & pace nu. t so . Ginm. ubi sup. ii Miles pacem rumpens in poenbm Hoditoris incurrit, easdem que poenas ad riganum extendi docuit, Alberic in d. L ii n. inis. p. statutorum q. 58.m fin-ubi prcterea quod bona Rei cum fiteantur, idem tenet Ferret, ubi proxime. imoad Nec obstare videbatur, nouam hie superuenisse rixat eau sam atque ideo pacem fractam dici non pota, Dec. consi

s. Mascard. de probation. concl. ii 3 i. num. et . & concluL11s . nu. 6. & leq- Clar. in sin quaest. l . vel si quaero nunc, alijque ibidem per Baiard. relac. nu. v. &seqq. quandoqui, quidem licet noua causa desumi posset ex verbis illis , quae Orcutiens aduersus percussum protulisse, testes retuleiante vero che tu haideli che io fia figi Io d'vn Fratein non altrimete di mio Padre,e chmmae Idadre e stata continouamenteputiana.& ex illis quae iniicui tuum percLuum luci vultu re hipodisse deponebat, No so quel chem MVbi detto, quel c hoderio e la verita,&in dubio potius ex noua causa,quam eX antiqua ad effectum euitandi crimen fractae pacis praesumaturiliata iniuria,Thob.Novi s. is x .n. s. inter col.crIm.diu lib. t

172쪽

uertendum nouam causam non excusare, si affectata sit, tunc enim dolosa dicitur Tiraq de retract.lignag.F. 3 Pglos . nu.

In casu autem nostro talis esse videbatur,quia de verbis in absentia prolatis non erat cur specu Iaretur , an vera essent s necne iuxta illud psalmis 3 π.dc qui inquirebant mala mihi loquuti sunt, vanitates,& dolos tota diem edirabantur . Ego autem tamquam surdus non audiebam, & sicut mutus non aperiensos suum. idem nos edocuerunt Ethnici, quandoquidem Metcenas ad Augustum ista protulit si quis conuiciatus tibi fuerit,aut in occulto detraxerit, neque deferentem audire debes, neque delatum punire; turpe enim sit facile te id credere, in causam non praebeas, atque id fete non nisi mali Principes credunt,quos ad fidem inclinat conseientia ex Dione in Augu.sto lib. si . Augustus ad Tiberium, aetati suae, inquit, id tali ri, noli in hac re indulgere , & nimium indignaris quemquam esse, qui de me malum loquatur satis test enim, si hoc

habemus, ne quis nobis malefacere possit ex eodem Dione mistoteles cum a referente audisset, quemdam conuicijs glo. riam suam imminuere, respondit, si illius animus me vocibus absens laedendo non expletur procul etiam verberibus afficia et Didgen. Laert in eius vita, & nostris temporibus, Prudens quidam vir, qui sibi contumelias in absentiae ub altero pro a ta retulit, alapam impinxit, subdens vindictam is a m obiuris gatori deferas licui & mihi iurgium retulisti , eximio sane ha-ctomos edocens, nec esse hisce relatoribus eredendum, recinuestiganda, aut ulciscenda absentium verba i si enim semper Christianum decet inivitiarum obliui se late exemplis comprobat Tolos. in si magm. ib. 3 g. ita num. 6. quam Iaudabilius erit conuicia absentis insimulari, atque ideo in eam nostro,cum Miles iste relata sibi iurgia nullatenus ex prae

dictis deberet attendere, asse tendum erat, ut pomis antiqua ob causam, ut quod veterem iniuriam animo male abolitam eadem

173쪽

i Casus Militares. m

eadem iniuriae specie vindicaret commilitoni alapam intule rit, ut in similibus terminis considerarunt Roman. in I. liciatatio, s. quod illicite, st. de publican .dc ex Bald. mi. final. colum. vlt. C. de editim edictis Petrin. Beli. de re misit. par. x

Praeterea noua causa ut excuset, debet prouenire ex facto aduersarij, nedum iniusto, & illicito, sed etiam punibili; non enim dicitur ossensio: ea , quae ad iram prouocat; nisi etiampum bilis sit Bart. in terminis in d. l. lieitatio,s.quod illicite, E. de public.& in I.si stipulatus, S. Grisogonus, is de vetb. obligat. Anchar. in cap. si clericus in finMe sent-excommvn. Can. Cons. D. vol.I. Farinac Cons. 3t .n.r s. In praesenti autem si inspiciamus verba illa, quae Militi relata fuerunt,licet iniuriam cotineant; punibilia tamen non sunt si vero illa quae commilito respondit: Non so quel che mi habbiadetto, evc. Eo minus punibilia sunt, quia nullam continent iniuriam,& tamen etii si ellent dubia deberent sumi, in partem quam delictum excluderetur Aym. Cons. y .num. Lo.& seqq. Adden. Farina . cons. X et .vers quare,& con o .littera L. vers. Bene verum. Verius tamen esse contrarium, pacem nempe minime fractam sequentibus suadetur. Pax enim non si agitur si rixa , & offensa propiore ex causa emergat,non ex antiqua,Clar. in s.fin q. rveri.Quaero nunc,&ibi Baiard. alij que iupra relati n. . At hic causam superuenisse constabat,licet enim no probaretur percussum dixisse matrem percutientis fuisse publicum sco tum,aliaque conuicia superius relata, bene tamen probabatur relatu fuisse percutienti, quod percusius ea protulit, inde D. tuit ad noua iram commoueri quq rixq causam dederit, qua do autem habemus recentem irq causam intrat conclusio superius firmata, ut ex recenti non ex antiqua nata rixa praesumatur Benint. dec. Bonon. cf. n. go . cum alijs adductis.

dion obstant in contrarium adducta,& primo illud quod causa ista fuerit affectata eo quia absentis conuicia non essent, nec speculanda nec attendenda, nam ut obiectu eruatur est in hoc aduerten. Iniuriam etia absenti fieri,ut dicit tex.in I. Item 'apud Labeonem, .conuitium, fi de injur. ibi covitium autem

non D

174쪽

in Tullii Crispolii L CReatini

non tantum praesenti,verum absenti quoque fieri posse labeo

scribit,dc ibi glo. in verrute absente,Salic. in l. I.n. ii in . C.siquis Imperator maledixi CCnrad. in prax.tit,de mi ur. DULI. Gomea. de dili et cap. .rubr. de iniur. n. i.& 2.Mago n. dec. Flor. E s. n. i.& a. Farinac q. Ios .n. 83.cu ria seqq.&consequenter posse. absentem sibi prospicere, ut maculam honori suo illatam curet elidere,& quidem potest conuiciatorem repellere etiam cum verbo menti c., si tamenesconditionaliter loquatur quatenus i silicet: ehonore suo obloquutus fuerit, Dec.

quia scilicet mentitus de mentiente obloquutus non fuerit, tuc mentita locum non hibet,ac ideo non est damnab: les Cum nemini imuriam inferat,si vero conditio velficatur, ut qaia fuerit obloquutus,& mentita licet locum habeat, nos est tamen digna pinna cum prolata fuerit ad propulsandam iniuriam , ex pr allegatis; in casu igitur nostro si potuisset Miles conuiciatorem,ut supra mentiri,multo mag s potuit eum interroga, renum illa de se loquutus esset. Atq. ideo non mouent ex et Pla, quia illa sonant potius in consiliu quam in necessitatem, imo expedit quandoq. etiam iniuriati cons fientiae Reipubl. vi iniurias illitas propulset, quod ut bene explicetur eli aduertendam, verum quidem elle, illsitas nobis contumelias siue in absentia, liue in praesentia esse regulariter tolerandas D. I lio . . t. a. q TA .ar i 3.qui ad hoc expedit tex. psal. 3 . superius rela. tum i Ego autem tamquam turdus,&c. ea ratione,quia sicut patientia necessaria est in his, quae contra nos fiant, ita etiam In his quae contra nos dicuntur ex D. A ug.lib. i.c. 3 .& seq.deserm. Oom. Exemplum regulae poni poterit in conuicijs, quea linguato quopiam,aut publico, & diffamato detractore coram talibus prolata sint,qui ili mores,& qualitates in uriati,Se iniuriantis norint. Ista enim conuicia cum nullam pariat iniuriato honoris iacturam, sed solum turpem animum conuiciatoris detegant honorifice dissimulantur,& spernuntur. Ab hac tamen regula receditur si ut minime dissimulentur conuiciato,aut conuiciatori,aut auditoribui expediaticonuiciato,ut

175쪽

quia conuicia publice aut coram talibus prolata sint, ut abique honoris macula dissimuriri non postini, ut ii .pud Au,

cito res eius Iama laederetur , vel quIa reputarent ueras iniurias illatas; vel quia etiam si ves. s. non reputarent iniuriat una parui penderent ibys enim casu legi time in i uriae repelli pol sunt ea Iatipne quia Haec tussi dei pacienti noni itur, duq is pro r. am dignitatem, se auctoritatem tu tur. I. I hom.

ivbi iun& Rytella in Um .pEn umelian. 3. Costflictatori,quid talis sit , ut eius auda*3 imurias repellendo facile cymprimi

postiline de coetero talia attentet iuxta illud Pruverbia 6. qui imponit a ulto silentium iras mitigat,&c, Neque uicatur hac. rationem temper militarchnam obseruanda erit qualitas detraetoris, si talis sit, ut expediat bono aliquo medio illum edoce.re,secus si pervicax, dc sontumeliosus suapte natura, si iuxta illud Eccl. 8. Non litigerum cum homine linguato,dc non struas

lib. q. quare =, art. 3- Auditoribu/, ut si persona iniuriati in exemplo sit imitati ovis, ut docuit Dim. regor. In homil. 2. EZech. v bi. ditat, ij quorum vita in exemplo instationis est posita, debent sipo IIuot detrahentium sibi verba compesce .re , ne eorum pridicptiun m. Don audiant, qui audirps poterant, & ita prauis m r.b remanenῖes. bene virum g contem dant, Uiuus Thomas ubi upra, &Sotus ubi supta, di bene

etiam ilha explicuit eximiurum Phlla sophis iii Bono in si Gymn.ilis interpres Camillus Baldus in libro nuncupato Delle Mei, tite,ed 'osse se di parole cap. O . .,

lita igitur casui noltro dapplicandst, cum verba de quibus supra,dubio procul grauem percutiqnti inivi ictot honori no tam ,& essent prolata in castris, ubi unusquisqvnidusensioni proprj j honoris omnibus pol positis debet inuigis3r , potuit

merito inquirere num vere illa esset de se loquutus, nec ne. Nec obitat,quod relatori non sit credendum,quia & in hoc est rursus aduertendum; quod licet relatoribus illis, credendiam regulariter non sit ex superius adductis exemplis, tam en& lite regulae suas recipit declarationes , Si enim, ut dictumeit , expedit quandoque ut iniuriam in absentia prolatam repeb

176쪽

is3 Tullij Crispiati I C. Reatini

repellamus cum ea,quae nobis absentibus prolata sunt, nd nisi per relationem innotescere possint, consequenter, & relatoribus etiam credere necesse erit,obseruata tamen persona,& qualitate relatoris,nam si sit nugator aliquis, ut ex ijs qui de alienis rixis gaudium sumunt,aut inimicus illius quem conuiciasse refert, de istis nisi alia concurrant nequaquam credendum erit.Si vero sit consanguineus aliquis, aut amicus, aut alter notae sibi probitatis,qui ex amore, & Zelo timc amici,certi rem se reddisse sciat,utique sine nota credi poterit,ut praedicta bene aduertit Camill.Bald .loc. supra cit. Cum igitur in casu no chro Miles qui verba ut supra prolata retulit esset amicus iniuriati vulgo Cammerata,& periona bonae conditionis,& famae,& medio iuramento etiam iudicialiter deposuerit,se veritatem retulisse,merito ei credi poterat,saltim ad effectum inquirendis percusius talia loquutus esset; Non enim hic agitur an rei istio probaret,iniuriam fuisse vere illatam, sed an ex ea potui rit verisimilis oriri caesa, quam moueri potuerit ad iniuri vindicandam,& cum vi dixi constaret ex alijs testibus de prae - die a Miuriarum relatione,& quod referens erat vir bonae co' - ditremfiniam rasimetria affecti, additis praesertim verbia re, spontata imamixtis, Non in quet ehe m'habbi detis,quel cheho derio e la verita, Bene, ex istis deducebatur noua causa, quae nee erat plene & concludenter probanda, sed sufficiebit unicus testis,indirectae probationes, fama, aliaeq. similes coniecturae; idon ded. cons . p . num. t p. lib. i. Farinac. q. io . Dum. 3 s. dc seqq.Non obstat ultimum quod nempe noua causa prouenire debeat ex facto aduersarij iniusto,& puni bile,quia factu m alis iniustum, &punibile es, absentis famam imprope rijs, &conuiciis lacessare ex supra allegatis.

177쪽

i Casus Militares xspARGUMENTUM

Milites qui ob delictum stant damnati, num si militiae restituantur stipendia r

cuperant.

SUMMARIUM.

x omen desertoris in militia generale es .et omen desertorsim tum compraehendere omisgenua delictorum, qua committuntur per milites. s Omnes qui militiae nomen dederunt, nec/ numero militum deleti, cita et bis praesiste uni stipendia merantur,. nquiora propriis negoe s prosiciscendi sirentiam Mepti sunt Hipendia

t, merentur. . . .

s et milites ad unam damnati, non dicuntur militia eiecti, meo/ numero

5 I ou eLI condecens, vi tempore quo Miles nos extitis fibrassia sibi

et Doenonis qui do se aufugiunt, nomen militisperdunt. 8 Desertores eo ipso quo absunt militia priuantum s Damnati ad uvam militiam non amittunt, num Princeps gratia aciendo militiam restituit..

V O Milites qui ob alienationem termenti manuarii damnati fuerunt ad catenam, cum ex rescripto Ducis fuerit eis poena condonata non recte videbantur desiderare , ut pro tempore quo in catena extiterunt stipen

178쪽

igg Tulli j Crispolii I C Reatini

Stipendia sibi deberentur ,ut dixit Imperator in I .cum alle

gatis s. C. de re militar. lib. xx. & respondit etiam Paulusini. ex causa is. 1 eodem tit. & quamuis praedicta iura loquantur in eo,qui deseruit, & poli desertionem Militiae fuit restitutus, tamen quia desertoris nomen in re militari generale est , & omne genus delietorum , quae commit' tuntur per . milites , Comprehendit ut notat Arretius de re militar. titulo de militar iustit. de poen. desertor. num. 18 o. consequenter, &in alijs delictis, dictaturium dispositioloeum habere debet. Ueruntamen ego in contrario extiti voto, impulsus quia

omnes , qui militiae nomen dederunt , nec e numero mistitum sunt deleti , & in Castris praesentes sunt, stipendia .merentur late Claud. Cotoreus de iure milit libro primo Cap. s . Immo ne dum in Castris praetentes , sed & illiqvi profici laendi pro rebus proprijs licentiam adepti sunt, nam sine stipendi j deductione a signis absunt l. hac lege,

C. de proximis sacrorum strin. libro duodecimo in casu autem nostro milites *d catenam damnati militia non sunt eiecti, nace numero deleri, sed nomen militis adhuc retinensi& sunt in studi js, eae v lis tantitiae, licet in viIibus , dc seruiIibus exercitiis.

Non obstant ideo in contrarium allegata, quia loquuntur in milite, qui a Castris abfuit, & militiam deseruit, sicque

non est condecem, ut temporis quo miles non extitit stipendia stibi usurpet . Nam Desertoresiqui a Castris aufugiunt nomen militis pardunt, di ab ipso die quo abiune a militia&ex rescripto Principis restituuntur militiae iam amissae : at ad catenam damnati , militi redi non amittunt, nec eis Prin. ceps gratiam faciendo militiam restituit, sed poenam dumta

xat condonat .

Nec releuat quod omnis delinques desertor nucupetur; quia hoc no applicatur,na iura supra relata,amissionc stipendiorum nodant in poenam alicuius delicti, sed solummodo decidunt da. bium, an is qui pro tempore miles esse deiij t per desertionem,

179쪽

Casus Militares . I

testitutus militit stipendia etiam absentiae lucretur. Sicqvti a casu admodum diuerso, ad nostrum non licet arguere, i. vltima in fin. N ibi Butr. E. de calumniat, i. Papinianus exuli ubi etiam Bart. E. de minor, Paris consi i8. num. io. voL r. Soccin. Sen.

Non obstat etiam, quod sint condemnati, atque ideo censeantur eo ipso militia priuati,quia intelligendum est de condemn tione , quae cum militia est incompatibilis, non enim omnia de- linquens, & poena aliqua damnatus militiam perdit.

Late agitur de iurisdictione officialium militiae in criminibus Militum coercendiS.

et is

r Miles poteria Dibano, vel centurionesio etiamiam esereret. a Miles re tin, Tribuno, vel Ceae turioni ho ipsum e stigare volenti tam

tur; Miles tenens vitio Milet ex incturionem,seu in Sergentem ivriens,capite puniendus essita caem

s Militeras Superiore ex causas pervertarari possunt. 5 Militi nulla ingratur ignominia, .speriore verberetis A. cai Puero sicum Fagri, d Magi o cedatur nulla est ignominia. 8 Dux exercitu, in Milites habet omnimodam , ct absolutam coerctionem. v Duci Exercitus ambes poena sunt arbitrariae. Io Ducis exercitus arbitrium in coercendis militibus non laxatur a legescriptased ex caelani motu simitur. IX Dm exercitus eam habet in exercitu auctoritarem, quam habrassummi Principes in eorum Territori s. Xa Dux exercitus ne d grauioribus curis distrahatur, ad coercendos milito habet Auditorem generalem. rs Auditor Generalis militum culpis inquisitis punit eos nomine Ducit. - Auditor Generalis soli Duci subes. Auditor Generalis in omnes aduertit appellatione pomosta, solo recursu

Ducis permisso. P In

180쪽

x o Tulli j Crispolii I. C. Reatini

i S exercitibus hodierni sicuti ades Auditor generalis, ita, edi adsent fuditores particulares uniuscui que terti .ir Iuditores sterti sobsint militum Tribunis . 18 duditores tere, militum culpas Inquirunt vice Tribunorum , quibus

is Auditores Drib Duce inconsulto ad mortem condemnare non valent . dii in inciri mei inferiores vitae nec qipotestatem non habent. et et Farati accitis declaratur consa a centurio, Sertens, ct Decurio in milites possunt etiam facto animaduertere, quod de clara , em nt meris equen. O num. 3 o. eg. et Delicta praeliorum pr noueram emendationem non recipiunt. as Miles committens in acie aliquod delictum p mi exempli, non es congruum, ut remittatur ad Aviditorem .di 6 Mile,si delinquat in acie ipsi acto, O illico est puniendus .a et Mile, in acie nihil a iud intendere debet,quam victoriam comparare. 28 O Diales debent curare,ne quid committatur ex quo victoria impediri

di s M stites debent in ut de rebus bmicis, ut eum in prati unt, quaecumque euenire possunt campestri meditatione praenoscant.s 5 Correctio est i uenda in ipso eremi e acta, visi ubita animaduersione culpa metiui euitare milites discant. si Milites in delicti, communibus sinu coercendi aseorum Iudice, quod declara ut hic. sa centurioseu alter o citatae invitet detin is iste/-- Imra eommunibus debet remittere ad Auditorem et tig Auditor velpoenam militibus delinquentibus inferat, vel si a Centurione, oel alio o tali ruatasit, arbitretur num fuerit condigna. g. O ales quibu militum coerctio permittitur debent cauere, ne ibitinpmilitem Atiadant,vetie in cacligando excedant.1s Mile, defenderese potesi contra incisum eum tu id est gantem, vel modum exceden.

. .' Aracia r

VIDiuiti od b, Coos le

SEARCH

MENU NAVIGATION