Casus militares discussi, ac resoluti a Tullio Crispolto I.C. Reatino ... Quibus tota fere materia delictorum, contractuum, ac vltimarum voluntatum militum continetur; ... Accedunt in fine appendix, siue Annotatio ad priuilegia, ..

발행: 1635년

분량: 377페이지

출처: archive.org

분류:

81쪽

rere, nam cum delicta puniendam poenam unusquisque qua inuis condignam cupiat euadere; sunt consequenter quo. 8 dammodo inseparabilia delinquere, &cogitare de fuga, ita ut merito in eo, qui deliquit animus fugiendi praesumendus sit, 3 ut experimur in simili in eo, qui si aliquem in capite &cumro armis percusserit, animo occidendi percussisse praesum turcap. significasti it s. in final. verbiis de homicid. l. i. s. Dia uus Adrianus in princi p. ff. ad i. cornei de Sicar. & utrobiaque Doctor. Caball. de omni genere homicidinum. L=E. cum

1 Coeterum, his non ovi antibus, censui ut pro fuga punien dus non esset,regula enim est in iure certa, quod si miles non 3x animo deserendi militiam, sed aliam ob causam aufugerit, fugae reus non est, d. l. quis sit fugitiuus,ff. de editic. edict

& ibi DD. Cotor. de Iur. milit. lib. 3. cap. num. Eoo Tolos in Syntamn. lib. s. p. cap. ro num. ii . Decian. lib. h. traei. Crim. cap. a 3. animus autem, ut pote , sensui non

x a subiectus, sed in corde latens non testibus, sed praesumptio . nibus probatur Innoc. in cap. super hoc de renunciat. Bald. in l. si quis filio , eius qui, ff. de inius . rupi. & irrit. fact. testam . Canonis . in eap. afferte gladium de praesumpt. 33 in proposito autem praesumptio iuris est, ut Miles a Ca ceribus aufugerit, non ut deserat militiam, scd potius ut car. I ceres, & delicti poenas euadat,& ideo non militiae deserto, sed cus odiae refuga reputatur, L Milites agrum, s. eius is. gam, ff. de re milit. quae iuris praesumptio eae ratione funda.as tur, quia ubi duplex potest alicuius actus recenseri causa, quarum altera sit proxima, & immediata, & magis veris mi- Iis in dubio ad illam est referendus late Tiraq. de retractia ii,

6 8. At, in casu nostro, causa immediata, & verisimilior fugit fuit sine dubio carcer, & metus poenae, & molestiarum, tum quia, vere est dicere, quod immediate aufugit a carcere ex Bart. indicta l. quis sit fugitiuus, S. i. ff. de editio edict. Ripa in l. admonendi num. 16 8, ff. de iureiuran. Paditu in I. transigere nu. 3. E. de transata tum etiam quia si militiam voluissset

82쪽

et Tullii Crispolii I. C. Reatini

set deserere, utique statim post commissum furtum aufu

gisset . t. o l

xc Non obstant contraria, quia dispositio textus in I. non omnes ex praedictis apparet procedere,vel ubi immediate post delictum sequuta es fuga, vel ubi, nisi immediate, sed ex in

teruallo alteri causae referre non valet, ideo non est verumae semper quod iuga sit perpetua comes delicti, quia hic assertio continet euidentem fallaciam, tunc sane aliquid probabilitatis haberet, quando omnis delinquens fugeret, vel nullus, nisii delinquens fugeret. Veruntamen contrarium quotidie experimur in illis, qui post commissum delictum, nec fugiunt, nec de fuga cogitant, &in illis , qui etiam innocenteSa g vexationes, & molestiam militiae, vel aliam ob causam fugiunt, immo delinquentes,& se in carceres detrudi sinunt,vel quia putent delictum occultum,vel quia expectent de eo gratiam, &postea mutato consilio carceres frangunt, vel aliter I ' a poena se subtrahunt. Hinc iuris praesumptio est, ut si quis post cornmissum delictum , ante tamen initam accusationem, vel transmitam inquisitionem aufugerit, conscientia proprii sceleris aufugisse dicatur, si vero post accusationem , vel xo emissam inquisitionem, timori molestiarum, quas etiam in-xa nocentes subire recusant, fuga tribuenda est, Menochius

Nec obstat, quod in casu nostro, vere constaret, Militem xx deliquisse, atque ideo dici posset, ut vere ex delicto prouenerit desertio, ac proinde bene procederet dispositio dictae

legis, non omnes, quia ultra, quod hoc in facto non verificabatur , cum quem deliquisse, vere non constet, nisi sit de delicto, vel confelsus, vel conuictus, quando etiam verum esset, nihil referret, quia tunc demum desertio una cum delicto punituri quando immedia Le sequitar delictum ., veIquando non immediate , ante tamen formatam inquisitio

83쪽

nem, aerat miles nullam aliam possit afferre eausam fugae, nivis conscientiam patrati sceleris, alias si post inquisitionem aufugiat,dici non potest quod cos cientia sceleris autu gerit,quia statim aufugisset, sed potius ex is more inquisitionis, de carceria,q aae non facit mi Iitem fugitiuum dicta l. milites, S. eius fugam, S de re milit. quod comprobatur optimo limili, m eoo qui uxorem illius, cum quo pacem inierat ad alterauit, licet enim maritum offenderit, pacem attamen fregisse non dicitur, nisi probetur, quod potius ut offenderet, quam ut libidinem expleret adulterauit ea ratione quia offensa censequuti. ua, & praeter intentionem ostendentis, licet offensa de se sit talis tamen ad effictum incurrendi poenam non reputatur veplene per Berou cons. Is . num. p. lib. 3. Mascard. de pro-

bat. conclusus h. num. 131. Petri n. Beli. de re milli par. a o. tit. a. num. 3 . Sic in proposito licet fugiens a carcere deserat

consequenter militiam , non erit tamen desertio punibilis, .as cum in deserente desit animus deserendi, & consequenter dolus, sine quo nulla prorsus irroganda est poena, Lotta in s

num. r . Sc requiritur verus, nec sufficit praelumpi uus, i. nec iexemplam, C. de falsi Hieron, Gabr. cons is p. num. l6. de seq. de in puncto Pettin, Bell, de re militi par. S. tit. vesco

84쪽

Tullii Crispolii L C.Reatini

ARGUMENTUM.

in verbis Mendacium dicis, di quando ex illis

fluo honore tu i 3 Id mera ex verbii Mendacium Tri . . . i. In Militia modica bonoro iactu ira magni aestimatur. s Verba etiam ' i conuicium Abo reponunt, iniuriosa puniun

6 Resertur diseranticipier mendacium dicere, O verbum Mentirii. et fiui m nitius es qonsuitur a. alterum facere conattin

s Uirhoniis rasisie Abel ne mentiatur, viam ne mendacium dicat. ro Refertur exemplisil siere, eae Prophetae. Q. at uiam oratiam enoras, mo asseueras also tibi persuasum iunt verba

ia I iuri , in inseratur ex ver mendacium di se,. stinguitur iuxtasam

coniecturas. xi Referuntur aliqua qualitates, ct coniectura, ex quibis probatur, quodverba Mendacium dicis conuicium nonsonant, , reieruntur aliae ex quibus dicta verba conviciumsonant.

x ambigui sermonis natura, ista es , ut aliud diei videri non debeat, quam quo e diceresentit, di declarat is, qui verba protulit; eiud enim intemnatationi, O declarationi fiatur.

85쪽

C A S VS DUODECIMUS.

EsTyRIO quidam redarguerat Ero . torem Annonae, quod integiam annonam militibus suis non erogasset ,&quia Eringator respondidit Signor Capitano v. S. dire la bugia, perche iotho distribuiterin- ' Vere tappe a tuiti istaeoi soldati, &'come q, U.S. vol dirquesto, se non fi e trouatopim ' sente alia distfibullone,e fotEa che lo die aia telation d altri Ietenturio quasirinium affectus ob impaelam sib, mendacij notam subdieit . soti di qua ii faro raetura ne queste parole gistper vilmai,ii h homo da di gis Ammatione illico tutis, Messare erogatorem custodiae dedi, riturioni veto,ut ad paetitisi Ducis se conferret,precipi nequid Tnterim ex hoc meta flva treddmin, Centurio eorum Duce exhlam ha is itu se bis co Ruuinia affectum 'ubitaui an udro, ADt glata

86쪽

's Tullii Crispotu Ic. Reatini

sintagm. lib. 3 g. cap. s. num. s. Ceuali com Contra comm. 3 cap. 33 3. num. r. Guid. Pap. decis. os . & s s. ita, & in. ferri alserendum est ex verbis mendacium dici prout adnota runt Rertareol.co . ctim. rs x. num. G. & seq lib. . &in puncto militis, Socin. Iun. cons. Io 3. num. Io. lib. 3. quems refert Farinae. quaest. Eo s. num. 3x'. In militia enim, ubi modica honoris iactura magni aetii matur verba etiam dubia

si conuicium subolere pollunt quasi iniuriosa puniuntur. . Pro contraria sententia urgebant verba. Publii N igidij, dero meminit Aulus Gellius lib. it.Nodium Aesicaru C. i , .le enim differre putat, nitri,& mendacium cicere,du m- quit inter mendaciu dicere,de metiri distat. Qui mentitur ipse 8 no fallitur, sed ineru fallere conatur,qui mendaciu dicit ipses fallitur. Et rurius vir hopu inquit,praestare debet ne mentia. Io cur, prudens ne menda ci si dicat,quae comprobantur illo Hie

quis enim docerit dieremiam voluisse conuiciari necnon quia in iure nystrin, veluti ciuilia haec velis. Hurpantur,lli viam veritatis ignoras, falso asseueras, falso tibi persuasum est, falsiim est, ut advertit Tholosan. in his terminis inii 33. cap. I. num. 18. Et ideo quod nulla in fetaquiniuria ex verbis mendacium disiis, senserunt Luc. de rimini. 3. col. h. vers. haec faciunt, C. de castr. pecul. milit libiath. Coros in I. si tam angustin. s. ff. deserui tui. Padi rivi L quaestionem nu. 1 . C. ae Me missae si cap. i. nudi gi. vlu. com isPm. ub I. iit i* iniar. Iehu i Cessali comm. conisA comm . U. ia n.s p 6 sera discrumi, ii et . nu. a. Parinac quaest. ms hs P iis cons.hh ixis Menoch, ps fi . m. t

i Mita autem in ha hopinionum vari tate consideras egas debatur , quod verba mendacium dicis apta tundini bina.c prehendere, sciti m etiam excludere iuxta facti qu lint item, debentem proferenti , ut do*et sartiam in I. quis situ falsum, u. a t. cornei. de hic Potest enim quis redargui dei mendacio, quasi scienter mendacium dicit, & quasi illudi

87쪽

ignoranter admittat, hoc est nesciendo an mendacium sit . Sunt ergo versa indiuerent si quie a solo pr*ierentis affectuini ut iam sumunt, quia si ex coniecturis, & modo proferen . di malum Disse quarguatur , uti Iniuriois puniri debent, quem nori nullam metentur poenam, ita pin talid. Sin l. de tu.tel. in princ. Cjige in m egi et L instinxit qui totum

aibitrio iudicis commisit in addit. ad clar. iniuria num. - qnemi equitur Farinac dicta q. Xo s. n. 3gr. & 32 s.

Praedicta ergo in casu nostro adhibita distinctione dices amlatis clarum verba ill a non fu i ise prolata animo iniuriandi, &omisso quod iis in dubio est interpretandum vi docuere,

Irbanum Lilum loquendi modum signor Mapitano V. s. &c. mque enim iniuria nisi irato animo, & inurbani; verbis in fetri solet ex Viuio refert Farin,c.dicta qua si tos. nu. Rursus, & illa verba v. S. non si e trouato, bisogna chelo dica a relation d altri, quibus verbis voluit innuere Centurionem non ea mente loquutum, ut scienter falsum assere.ret, quo casu vere iniuriam intulisset, sed potius aliena suggestione deceptum crimen sibi obiecisse, his addebam deci rationem Erogatoris, qui medio iuramento asserebat verba illa ad sui tantum exonerationem non iniuriain alteri ux Ddi tulisse . Ambigui enim sermonis natura illa est, ut vult Diodorus Cronus, de quo meminit Geli. cap ta . lib. I x. noch. atticar. ut aliud dici videri non debeat, quam quod se dicere sentit is,qui dicit,& similem declarationem attendit Bertag. cons. crim. 88. in fin. num. q. Et tandem valde apud me vr.gebat criminatio Centurionis in Erogatorem, quem publice dee i aude redarguerat; nam sicut nec illi licitum erat, ita &excusationem alteri praebuit, ut late discussit, & examinauit in sequenti suo volo Peritissimus lurium Doctor conciuis . meus Dominus Franciscus Corona. Et praedictis auditis Dux exercitus, ut pacem inirent, praecepit prout factum est.

88쪽

et 8 Tullii Crispiati IC Reatini

. . .

Domini Francisci coronae Iuris Consulti Reatini super eadem materia de verbis Mendacium dicia.

ARGUMENTUM.

Cessat actio de iniuriis, quae ex verbali offensione

deducitur, ubi duo copulative non Concudi

unt , scilicet quod verba sint iniuriosa, & quod

prolata fuerint an inio inauriandi.

s PM MARIUM.t Verba quamuis iniuriosa defui natura ,poenam non exigunt quando te aganimus iniuriandi. a animus omendendi non potera inesse e dolo it aut non Aiat lata culpa . quae alias dolo aequiparatur.3 Mentiris, O mendacium duri idem nonsant. Mentiris denotat per idiam, mendacium dici implicem imprudentiam sum

iuriae non illa titiam . i Verba non dicis oreum, seu mendacium dicis apti resonat naura , qua Amnori eruant candorem, iniuria reputatumo Verba mendacium dicis habent inse maiorem modiatiam , Obumanitatem quam verba mentisse.

Ex pracedentibus,osubsequentibae, alteratu onm verborum, , mitiga tur illorum reor. Is Suscit pro exclusione is riae, verba reddiu ambigua, agmvoca, vel ina se

s Fraus in erogando Iannonam iure militarivavissimum delictum reputatum g o E fraude erogationis annon una militumsegnities, morbi, opes,ilenita in exercitu solentgenerari. putatua de uis Fresondeat imputanti meat se pergueam, R My

in , a

89쪽

ivs - mam sudae. men impactum esset vertim , iri ex , he . . pia stram fraus obiecta nonuparet probara uateraesumptio erasi sit e

90쪽

c 8o Tullii Crispolii I.C Reatini

ROPOSITAE dubitationi an Erogator

Annonae, qui Centurioni improperanti, quod in diltributione suos milites fraa- . classet, respondit v. S. dice la bugiae,&c. sit plectendus aliqua poena p Negariue respondendum arbitror . Cessat namque iniuriarum actio, quae ex verbali offensione deducitur, ubi duo copulative non con Currunt. Primum scilicet quod verba sint iniuriosa, alterum vero, quod pyolata fuerint animo iniuriandi, l. illud, s. i. E. de iniur. l. Si non conuicij , C. eodem ,:Bald. cons. x3 o. in

seqq. - -

Adeo ut unum sine altero non sufficiat, & quantumcumque verba sint iniuriosa de sui natura poenam non exigunt, quando cessat animus iniuriandi, Oldr. cons. 33- num. 3. verse imo quandoque, Roman. cons. 36. num. 6. vers. im plus est, Bolognett. in addit. ad loannem de Anan, cons. l.

In sin. Nati. Cons. svs. num. g. lib. 1. Honded. Cons. 's. num. s. libis i. Menoch. cons x3o. num. E . Grammat. dec. 3 . num. i. Surd. decis 8 p. num. 13. & seqq.Nec possit inesse animus offendendi sine dolo , itaui non sufficiat lata culpa, quae alias dolo aequiparatur, Bald.Cepol.& Surd. loe supracitatis, Hon ded. dicto cons 's. num. Io,

SEARCH

MENU NAVIGATION