Ad academiae Lipsiensis per superius semestre hybernum rectorem magnificum, dominum D. Gottlob Fridericum Seligmannum, ... venerandum suum socerum, epistola, qua depositam purpuram ipsi gratulatur, simulque rectorum academiae Lipsiensis ... syllabum

발행: 1701년

분량: 35페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

31쪽

propius tangentem, in medium afferam. Annus agebamr mi, simus quingentesimus nonagesimus nonus, cum Ueinrichius Superintendens, Comeliusque Beckerus Pastor, uterque E clesiae Lipsiensi presectus, Doctoris in Theologia Gradum octavo Novembris die assumeret. Recurrente autem anno nonagesimo nono Seculi decimiseptimi eodem illo mense,die octavum istum proxime excipiente, cum Magnifico Domino Superintendente nostro, THOMA ITTIGIO, Patrono meo colendissimo, TU Thomani Templi risor eundem in Theologia Gradum a Summe Reverenda Facestate Theologica obtinuisti, quem cum anno subsequente circa idem tempus autumnale Rectoralis Dignitas exceperit, de T sene cum WEINIUCIIIo convenientia eo dilucidius cuivis com

Quanta vero cura & licitudine, quanta fide,quanta cum dexteritate partes TIBI demandatas hactenus peregeris, vel ipsa satis abundeque testari cogetur invidia. Arduum valde Rectoris munus esse quis inficiabitur Juvat iterum audire, quem supra jam laudavi, Beatum D. Valentinum Alberιi, qui O e de isto ita sentit: Magnificum es nomen, se lenaeda purpura, Tris .sehu par sceptrorum in umbra Schola saxιs fulgidum, omnia aristiacmur M. dum comparata,nisi onus vel ciuna ipsagravius his plateris m. volveretur tegereturque. Expertus loquor, addit, nee, stis, quispiam eorum, quorum humeri aliquando hoc plendore fuerum ornati, onerati, facile mihi contradicet. Ciritas m

ram regimini ejus e ubjecta, sed in qua libertas parvo ais nullotimite disingultis a licen ia; hine facillimus invaria vitia sflagitia lapsus, hine molesta Rectoribus cae silicitudo ingens, γε

cum aliarum et iam Academiarum Moderatores circumstes, no

Horsus accedis Noseris Durisiactionis, qVam vocant, amplitudionem,qua herc non paucos ex illis, qui habitu aut titulo literatisiunt, re ipse Boeoticis pecoribus rudiores. capit, nihilque ex iis, cum se

pios nihil, praser molestas percipiι. Tu vero eui haec singula

32쪽

expertus & ipse fueris, kliciter tamen adversa quaeque superasti. Neque enim prima haec Rectoralis muneris administratio fuit, quanquam Lipsiae eandem prima vice humeris TUIS imponi passius sis. Iamtum enim Λ. I 683. mense Octobri in Academia Rostochiensi, cujus tum Prosessor constitutus eras, simulque Archidiaconi Iacobaei munere defungebaris, onus. hoc ut promte recepisti, sic selici quoque cum eventu portasti. Eam insuper ΤΙΒΙ jam a multis annis comparasti rerum age darum prudentiam, ut muneri tam arduo par omnino esse potueris. Laudasset eam sine dubio in TE prolixius, quicunque oratoris partes explevisset,si Rectorum quidem Commenis dationes hodienum obtinerent, prout olim Magistratum Aeademicum post mensem unum vel sesquialterum, ex quo electus fuerat, publico omnium aspectui decente cim pompa laudibusque debitis sistere consuetudo serebat. Provoca re impraesens lubet ad ejusmodi orationum bigam, quarum

alteram Theologus accuratissimus, HENRICus HopFNERus, in Panegyrica Pro-Rectoris FINC LΤΗusU commendatione A. I 623. die 7.Decembris habuit,quamque vis uspiam me conspexisse scio, nisi in Bibliotheca nostra Thomana,inquam una cum libris aliis numero plurimis & praestantissimis ex liberali B. Hopineri legato transiit; alteram vero recitavit B. RAppoLTus, quem hospitem ra ac Praeceptorem olim veneratum fuisse exorem me hausisse memini, in commendatione D. GODOFREDI UELsCIIII, Medici apud nos famigeratissimi, quem insolito exemplo Λ. I 66 s. post occasium demum Solis Rectorem electores ordinarii constitueranti

Sed quid, eum tot praeclara facta laudes NAS omnium

mentibus insinuent, verborum apparatu opus est Quamvis

pro TUA, qua polles, modestia nihil quicquam TIBI, sed divino cuncta Numini in solidum attribuas. Adfuit quoque

33쪽

TIBI DEuS Optimus Maximus quamclementissime , eum que I E nancisci fecit laborum TUORUM finem, de quo

nune merito impense TIBI gratulamur. Turbas a r gionibus nostris bellicas avertit, quae quarto Secuti s perioris decennio currente multas in hac urbe gravesque Studiis Academicis remoras injecerunt. Pestem longius abesse a nobis jussit, quae ante annos hos viginti miram Rectoris quoque muneri mutationem induxit. Et tunc Magnificus ALBERTI praeerat, sed mutata in solennitatibus consuetis tantum non videbat Omnia. Inter caetera, quotquot Academia

haec habet, Collegia proprium id est Masori Principum, quod

in eo Rectores & eliguntur & commendantur. Sed nihil horum, ex quo istae cumprimis aedes contagio laborabant, consueto fieri loco poterat. Rector eligebatur in Collegio Paulino, locoque Bibliothecae publicae ; qui Philosophiar & The Refert bης logiae nomen unice dederat, laudabatur ex more supra alle

To ..' gato, in Cathedra JCtorum, quam Collegium Petrinum his

euu sesitantum aperit propriamque servati nec ante vigesimum septi-- Stu mum diem Martii A. 1681. denuo quasi initiare Is valebat Ca Λ. 1681. edi thedram Philosophicam, e qua tum rursus Leges Academicae resubjuncta, praelegebanrur. Tu vero sanus ac salvus inter optime valen ' tes Rectoralem Purpuram induisti, aliisque solennitatibus loco consueto coram numeros a Iuventute peractis tapius infersutili, , ut adeo, cur IIBI gratuler, & istam ob rem Onutino habeam.

Equidem l haud integris per omnia viribus spatium hoc semestre decurrere TIBI concessium fuit, quin potiuβ per

unam alteramve hebdomadam ad ipsium sere relignatio- Testatur niS u ue terminum lecto TE affixum boni omnes haec de se non dolere nequiverunt. Etenim nec fol.etnnM R irip - dolphi Salam um fata subire es coactus, qui statim atque A. Redio nobi- I 669. Argentorati. Rector salutatus erat, tormenta & cruciὸ tus morborum undique in se proruentes sentiebat, adeo ut iQ

34쪽

' e n ) tum tempus non absque magnis doloribus triverit, nec prius convalescere potuetit, quam dies resignandi Om- ab , 'A. cium immineret ; nec triste adeo desiderium reliquisti A- I6 . Argen- cadetniae, quale post se Caelestinis munia RegiOmontanae re- ά ά oris liquit, ubi codem die, quo Rectoratus functionibus se erat ex- vviuen. --uturus, terris hisce valedixit. Sed, DEO adjuvante, cum va- -

letudine potius redire coepilli in gratiam, TIBIque ego & ob ὸ

recuperatam sanitatem merito nunc gratulor. mor. Neol.

Matrem amittebat, cum Rectoris vices primum susti- Viii ρ neret Beatus Antecestor I IUS, CARprovIus , & Socrum, cum eadem dignitate conspicuus esset D. D. GODΟFREDusNICOLAus ITTIGIus. Vemum nec cujuspiam e TUA familia

funesto indolere opus habuisti casui, quin Filiam TUAM natu majCrem, Conjugem meam sitavissimam, durante Rectoratu TUO Roltochiensi natam, spem TIBI in dies singulos propiorem cernis facere, fore,ut mox Avus saluteris, sicubi, quod confidimus, optato illa cum silccessu uteri, quam hactenus gestavit, sarcinam deposuerit, Deoque obstetricante felix puerpera e a serit. Cuncta igitur haec animitus TIBi iterum iterumque, VENERANDE SOCER, gratulor, Deumque precor, ut, quae TUAM hactenus exhilaravit mentem, felicitas in seram usque Ienectutem TUAM perennet. Servet quoque Numen propitium eos ex Academiae nostrae Doctoribus, qui post dignitatem,quam modo abdicasti, superiori Seculo administratam hodieque sunt superstites, IoMANNEM OLEARIuM & ADΑ-

35쪽

- ex Philosophica. Magnifico SuCCEssoRI TUO tranquillum atque fortunatum per omnia regimen concedat, Academiam denique ipsam flore perpetuo vigere faciat, ut suum nanciscatur complemenrum istud, quod Melanchthon olim, coram Maecenate Academiae Lipsiensis superius a nobis lauda-va Mia. to, Georgio Cummerstadio, edidit, vaticinium: Urbs Lipsie minisspiar. inquiens, diuturnius hospisium Sodias concessura videtur, quam μω ς- - .cauere. Hoc sime non prudentia civili predicere putas, existines, . Meam tamen πιτα narι quodam ammi impetu. Quo enato, boni ergoni Motum, P. ominis, Epistolam hanc obsigno, TEque, SOCER

L PERPETUO OBSEQUII CuLTu PROSEQUEN

DE, ex animi sententia valere jubeo.

SEARCH

MENU NAVIGATION