장음표시 사용
2쪽
Romani fundamenta jecit C. JULIUS CAESAR, vel ideo non
hic silendus, quia post Consulare imperium Monarcha primus cujus cognomen secuti postea Imperatores, ad Sacratissimum usq; LEOPOLDUM nostrum in Latin 1 vernacula impositum fecerunt maximi de cujus vita rebusq, gestis satis ex Histor. Rom. constat de voce CT.. SARl inter reliqua Imperatorum nomina distinctius alibi agendum. De morte ejus cum varie nostri aevi homines prori iis ciciri, tum hic eam unice considerabimus. Facinus pulcherrimum, aliisq; pessimum fuisse visum, refert Tacitus,tae et q reprehendendumne an potius laudandum sit cismarius ut prima quidem fronte anceps Mnimi appareat: at mihi hic ἐπιχρον libet, inquiens mox sensa animi apertius expromittamen asseritq; jure libertatis
Civibus hoc lieuisse. Ego uti quidem haud abnuerim, per vim&ambitionem plurima initio molitumCasarem; ita
3쪽
Ita ausim obtinere, neminem improbaturum impeti sheroicos illi , quisquis virtutes Julii consilia intenti iis perspexit. Ne nunc de clementia spsius nimia cui cum Tyranno parum alioqui convenit de dignitatibus civilibus & belli eis supremis, quibus indulgente populo, ob
Democraticam vim praevalente, privati modum habitumq; supergressus diu erat, dicam cis illo tempore rerum Romanarum status fuit, ut propter toto ligarchica ingenia civilibus amictus bellis, non nisi ab uno optim que viro regi posse videretur, Consule Romano est GCrisio. Digna memoratu FAri verba sunt: non in viis Ci vibus omnes unum in Principem congessi honores circa templa imagines, in theatro distincta radiis corona ; Ius gestis incuria, fastigium in Omo; mensis in Carisi Dei. uo adboc Pater ipse Pamrria perpetuus mictator e novissim8, dubium, an ipso volente,ob-Dtupro nostris ab Antonio Consule, Regni in ignia Setinoia a Principis vicit clementiam. Hinc Curia, in qua occisus est, obstrudia: solida columna i testimonio non υissi XX.rrope pedum lapidisNumidici in foro posita epigraphe: PARENTI PATRIAE. Ubi, ne a mutabilitate vulgi tali
prosecta putes, Curiam occlusam diem parricidio infamem iam natum Astis observabis. Adeo non praeterrem insidiis, rore ac mentia impulsos Brutum Cassiums Diotincautum ab ingnatis occupatum Veli ejus i indignὰ Caesarem pere emptum retulit Olosius. Confiteor c. inquit Cicero, inconsans arbiter in hac tragoedia eos, nssolemtores Populi R. . mani conservatorem Repubbcae sint,siusquam uarios,st, quam fomicidas, plus etiam quam parricida esse. xquidem est atro
cisu, Patriae Parentem, qua sum occidere. Maximum prosecto percussorum Caesaris de quorumcunqi Principutanta, praejudicium , judicium occultum Dei. Perciastor una
,, Caesaris ne P triennio sere quisquam amplius super vixit;
4쪽
neq; sua morte de iunctus est. Damnati omnes alii alio
periere casu: pars naufragi pars proelio nonnulli G,, eodem pugione, quo Caesarem violaverant, intereme-rimant. Nomm. Ornetur igitur Julius elogioci timDAVIT. f. II in emadmodum inventis facile est quid ad .dere; sic disiacile tamen poterat Octavio videri, jure adoptionis juxta testamenti tabulas succedere per nefas interfecto Caesari Vicit nihilominus pervadens universa aspera Augustus qui, ad gubernante providentia coelesti,s issime exclusit Aquilinum ovum, quod parturivit Julius. Duraverat Regiminis Monarchici haec forma in domo Caesarum a Cajo Iulio usq; ad Neronem, per sic. cessionis modum maxime continuata. Quae dum obvia&protrita sunt, nec sine odio fastidio q ab Augusto ad Augustulum a multis repetuntur, praeterire lubet reliquos , ad Carolum M. usq, successsores Mirari etenim ac succensere possis, cui bono cedat, si a Romulo Re
raroq. auspicentur uris publici notitiam professi aliquot
Scriptores, cum a Carolo aut Ottone Magno rectius fuisset ordiendum. Sic dum casca ista atq; aliena tractant ad cognitionem veteris historiae Romanae pertinentia , . deficiunt in necessariis, quandoquidem domestic ad potiora negligunt. Sed ad Augustum redeamus. Nomen ejus sacrosanctum peculiari dignum diatriba Aries
stabiliendi Principatum Dioc assus prolixe, compendio. se Taci tua expres it militem donis, opulum annona, cunctos dulcedine eLexit; insurgerestauiatim, munia Senatus,Magi is aluum, legum in se nubere, nun adversante, carpit Cons-lia secutus Moecenatis, Liwae illecebris auscultans, genio suopte cupidus potentiae fato ad sublimia destinatus, sortis, prudens, felix meruit, ut tribuatur illi hoc a Impe,
5쪽
Imperii elogium: STABILIVIT PACE a A p LlpD
g. III. Notitiam Imperii Germanici pro meta in tu entes, ne ab ea aberremus, omissis longa serie Imperatoribus Romanis, Carolum incomparabilem Heroa reverenter prim iam salutamus. Vitam virtutesq, res gestas eius ex professo prodidit memoriae Egm redus, generidem atq; Cancellarius. Ex quo monumentis pluribus distinctis titulis eomplexus est huc pertinentia Boecserus, de Imperatoribus praeclare meritus, in Vita Caroli Patriam communem Carolo Germaniam fuisse, uti dubitatione caret, sic ambigitur de speciali loco. Ingethei mi-um aut Caro Isburgum frustra cum Aventi statuunt plericis; quod subolfecit etiam Fre berus Orig. Palat. pari. 2.c.lur,demorabili antiquitatis documento, ex ipsi 9 Caroli confessione constat, in Fuldensi monasterio, Vargat ba, circa flumen Unstrudi nativitatis Carolinae sede inveniri. Ciris fora Erovveri diligentiae debemus testimonium repertum inter MSS. chartas Fuldensis Abbatiae. vid. pariterRe nesim . ar lech. 6. ut illudere Germanis desinant id propter Galli Ante omnia distinete expendendus resus, ut Rex Francorum, hinc, ut Imperator Romanorum est.
De priori liquet, haereditario jure Regnum Francorum ipsum adiisse, atq; ad nepotes transmisissse quicquid etiam Franciscus Hotomannus somniarit. De Imperii Romani titulo laxiomate id , quaeritur Ibrene sureditario, Le. ad prolem transmis endo sin mi perpetuo,an usu uectuario duntaxat, S cum vita ex iraturo Carolus acceperit Imperitim a Romanis perPonti em Prius in Not. Regn. Fr. l. r.c. I. animo
non malo, si majori saltem rationum quoq; pondere, asseruit Limnaeus, Aulae Onold Principalis olim propter
xaram eruditionem gloria pro posteriori otius, sed in seli.
6쪽
ωicher, nee pro tetera eruditione stetit de I. B. p. lib. r. c. 0. . XI. dum electionem illam personalem tantum statuit, absurda plurima supponens. Nec enim ullo admitti modo potest, quod de jure populi Romani dicit, e ab
Imperatoribus Constantinopolitanis petit robur. Loquamur ex historiarum fide, nec ex sua quilibet sententia
philosophetur alioquin infeliciter rem gesserit, siquidem Auserio, Parisiensis Curiae Oratori τηιμα concesserit. Certum est, divino factum nutu, non arbitrio Romani Praesulis, ut gentium in Italia barbararum domitor immensus, Caro, victricibus adnisus armis, populo Romano universo applaudente Imperator constitueretur; solenni facta in Basilica Divi Petri accla mutione. Certum est, pro nuda Coronationem ceremonia habendam p jam enim I DE , coronatus erat Caroltis, fatente populo Romano nec repetendam a Ludoυico aliisq;. Hanc si solus olim ambiit Sacerdos maxinaus, haud invidebim0, nec invidemus Civis principis cognomen; sed liberalem nimis, ct donationem quidem personalem penittis inficiamur. Certum est, in testamenti Carolini tabulis thaeredem institutum filium Luri, cuis Pium postea cognominatuma diu a Deo conseret andi Regni ve Imperii nos i Laredes re quimus. σc Quid hoc est aliud, quam agnoscere in patrimonio Carolino positam transmissionemr
Certum est, Langobardorum armis totam obrutam It Iiam,&ad ultimam salutis lineam adactam. Nec enim Poterant attriti, nec volebant invidi auxilio Romanis ense Constantinopolitani me Romanorum nomen igitur cum tirbe pariter extingueretur, inclytum vi floriis Trancorum Regem imploraverant Romani, sicq; adeo submiserant Germanis colla. Nec valet cavillati, id factum per abier non abdicatiυρ, S in Carolinos successivP. Nec con
7쪽
conventum enim ita inter paciscentes ab initio, ne ita male meritus de liberatis fuit Imperatori Successit ex hoc jure Ludovicus Pius Carolo Lotharius ML Ludovico Patri Locus memorabilis occursit in respori sitoneus ovici Lad Epistolam Pasitu Macedonis, Constantinopolitani Caesarisa p. tot ast in Constit. Imp. inunc du Chesne tona. I. p. 3ss. seqq. ubi ab Avo Carolo transmissumin in gentem Francicam dicitur Imperium traductum. Male vero at- QVe contra jus, cum in peratorii nominis prostitutione fecit Caetrosus Caldus, qllo precibus muneribusq; ut re pri ineret competitores justos a pontifice emendicavit titulum indebitum A faelo a nomalo ad jus colligere non licet. Sibi potius Romani imputent, quod volentes scientesq, passi sunt si quid tamen horum primo reservorunt animis, succedere Parenti filium, nepotem. Quisquis enim rei alicujus dominus cum altero rem eam po G sidente, tanquam cum domino contrahit, latens, jussuum remisisse merito habetur. Ad omnino etiam con
ringetum, Germanicarum rerum decus io. de Imp.
Rom. German. Sequitur 1 dubium priori gravius -- trum inpersena aut mi a etiam Caroli harevitario translarum jurej rutvFerrum ad Germanos λ Ad Francos equidem haereditariam translationem asseruimus. Sed sub his Galli latuerunt. Sedem Regni Imperii in Gallia statuisse Carolumis liberos, fatendum est. Fra ci veteres in Galliam transgressi Gallos veteres non deleverunt internecione, sed jugo pressis Imperium eripuerunt, sibi ii vindicarunt. Hinc quantuni libet minori haberentur gradu Galli, tolerat tamen, ut duo numina in unum tandem. lveum confluxerunt. Multitudine valebant Galli, vi ac sortitudine antecellebant Franci .
Illic lingva rustica Latina bic Teutonica, sed rudis a modum
8쪽
modum ex Celaicis vestigiis obtinebat. Vides istionem
sanguinis, societatis Se Linguarum. Ergo hoc in tu tia non amplius Germani meri, sed Franco Galli nominandi. Fatendum porro ei a tuae misi Pu noxia in filios divisione ac Lotharii primi fato, pro distinctissimis omnino habita haec esse: Imperium Romanum cum Regno Langobardico, Regnum Germania seu Orientalium Francorum, Regnum Lotharii seu Gallicum. Alterum enim ab altero tunc non dependebat. Fatendum illud quoq; testibus idoneis non posse confirmari, fundatorem Carolum pro sola atq; unis ersa solummodo Germania Imperatorium acqui livisse decus. Novi equidem a Viro celeberrimo Presbyterum riuam allegari testem, qui si MinterPenerat,ari factio inter Papam, Principes Teutonis, di Romanos,ut deris
LI sLangobardis ea sis Imperium vastantii m Imperium ad Teu ronicos transferretur,translatum ergis est ad eos, imper ovamCarol Magni sua Regis Impini. Sed cur neqim r&νοι Scriptores interqi eos insardus maxime nec Francici Annales dupactione illain explicita conditione quicquam referunt ZGod ridus interim Viter iensis socius adjungitur ingeminans: curia Francorum recit u consentit eorum, Tori ut Imperium vi Ioria Ieutonicorum
Stringaris Halictim Fiscus ulis solum. Nisi dicere velimus, per iropter caro mermanum nationi universae Ius in familia radicatum accrevisse . ini equid sit: penes Gallo-Francos minime remansit, sed extinctum cum extincta Caroli familia ex illorum parte fuit. Nec tamen ad Romanos recidit propterea Primcertam; quoniam post rol. Casii, illegitimi possessoris obitum nihil uri amplius in Urbem Vimperium Romanum a Langobardis iterum ereptum, occidentales Franci proe
9쪽
proderelicto potius Imperium habuerunt, cum Nor.
mannicis irruptionibus oppressi, ne sua quidem defendere, mulio minus Romam Italiam a Barbaris asserere potuerint. Posteri probanidum nisi etenim Germanis iterum se mancipasset Populus Romanus, haud dubie fuisset ipsis pereundum. Cur igitur de injuria Imperii adempti quererentur isti, qui amissa pridem Ilibertate publica, sub peregrinorum jugo Tyrannorum gemerent. Devicito interirin Berengario, durari imperatoriam Uitom Magno dignitatem obtulerunt, nihil tribuerunt novi; sed jus originarium Imperii a Grοί acquisitum certior amplio-riq; forma in Germanos derivavit Otto. g. IV. Ah otione 1l igitur jus apertissimum perpetuum qi in imperium Romanum atq; Langobardi cum Germanis Regno Teutonico fuisse comparatum, certis oriqi per successionem formula stabilitum , ostendemus
Wiox; si pratus Aventini verba expenderimus. Ait primum Lib. 6. Apud rerum Scriptores Teutonicum Regnum Francico se cessis is in jure Pon ficto Ottonem TeutonumprimumRegem, h.e. Saxonum lego. Haec Scr ptor alias diligentissimus rivi Henricum Aucupem Ottonis patrem, Regem antea praeclarum, peniciis omittit in jure etiam Canonico cap. s. dist. 63. Leo VIII. Pontifex Ottonem primum Teutonisorum Regem nominat. QDd ita Accurate hac de re Boeclerus iniit. Otti uisitonem, inquit, primum Teutonicum seratorem dicunt; vocabusum Teutonici re peracoris de recuperata possessione I ris Romam Natalici per LX annos intercepti, seu non vi dicati, capiamus,facili solanuntur. Explicandum tamen est in hanc sententiam, si quis dicat sit Magnu est primis Germanorum Imperator, i .e Oito inter eos, qui Regnum Franciae Orientalis, seu Germaniae, ab Occidentali Francia plane divisum post Carolingos obtinuerunt, Primus Regnum Ita
10쪽
Italiae Imperium urbis Romae ita Germaniae Regno
coniunxit, ut cum eodem in successsores perpetuo jure propageretur Ad quam mentem pariter Sigonias Lib. Hist. scripsit ab go tempore qui Rex Gehmaniae fuis, idem euan. Reg in Italiae is si orantale Imperium tenuit. Historicum
ideo conani itiunt soloecismum, qui Imperatorum Romanorum inferunt catalogo Henricum. Rex Germanorum
uti fuit, ita dictus, ita habit9, suo atq; Ordinum Germaniae consensu est , nequidem abnuentibus Historicis istius de secuti seculi. Illo enim tempore Germania non aestimabatur portio imperii Romani;& separatissimum Italiae tunc Regnum extitit. Quin taetrectavit ipse titulum
Imperatorium ac diadema a Pontifice oblatum: Satis muci novie res, ut Ara majoris v meis Rex dicar ais designer,d υina annuente Latia ac vestras etate. suae cum ex Luithprando I siti ora G, Reginoue, Ditό Naro illismi in ore solito,i.e solido probaverit egregius Conringius in, de Germanorum imis perio Romano dia trib. c. 9.& Exercit de Ina peratore Gera mari. Rom. I. 6. seqq. actum agere haud opus. Monendum
tamen ac praesupponendum fuit; dum in hoc luto adhuc haerent aliqui & Saxonicorum epocha Imperatorum ab Metuo deducenda. Hic incomparabilis ille Heros
erat, qui Regnum Langobardi cum tunc temporis Roma nisi ori dependens, ut belli victoriarum , nec non propter priorem praetensionem aliqualem vindicavitam
pliori formula Germanic postquam superavit, obnoxium clientelari fide sibi fecit Berengarium, Langobardois Tum Regem, ipsit usq; filium Idaibertui 11. Perfidum deinde
factum Berengarium vice altera devicit, cepit cum conju- ac Bambergam relegavit, ubi in exilio vivere aestum uuluari dessitis Superatis ita omnibus Italiae Tyrannis, qui Ronianos valide amiserant,totius Populi Romani nomi- ne lai