장음표시 사용
11쪽
Deseruisse Deum , peeorisque arsisse magistrum 1 Saepe sui vultus si sorte aspexerit Ulmi, Tum fortunatam tali se credit amante. Ipse etiam similes traxit per viscera flammas Ulmus , & insoliti stimulos persensis amoris. Felix Ulme nimis, Vitem dum diligis, illa
Respondet curis & amorem exaequat amore.' Jamque triumphatis victor remeabat ab oris Bacchus. eum circum gravibus constricta catenis, Nec bene servitii patiens gens decolor ibat. Ille ubi Elici notas pede contigit oras, Prima videre suam ta H tempore V item Cura tuit, solitasq:. reddere voces. Necdum etenim Vitis una, Bacche , furorem Hudieras, Nymphae i 'o se ad limina profert rNympha per umbrosos inso comitante recessus, Deliciasque hortorum inter , forentiaque arva Iverat, & niveis Ulmum tum sorte lacertis Amplexata , sibi aeternos optabat amores, ' . Cum procul haerentem juveni , mollique laventem Completxu , torvo respexit lumine Bacchus. Ilicet irarum violento percitus aestu, Ergone, ait, nostrum potuisti fallere numen, Immeritumque dolis fraudasti. perfida, Bacchum ' Ergo puella meos impune irriserit ignes, . Supplicioque scelus merita nec morte rependeti . Iuppiter, o nostri si vere sanguinis auctor rDiceris , & non ulla tuae te taedia prolis Cepere , ingratam poenas da solvere Vitem . Quas meruit; nec se poenis subduxerit iste, Sitque in morte comes , ceu turpi in crimine Pastori Audiit Omnipotens gemitus & vota rogantis. Continuo amborum terrae vestigia figit rTum vero ramos digitis exire videres, Et viridi comptos involvi fronde capillos.
tmque suum sentit nodose cortice pectus -ἰympha tegi. & rigido mutari vilaera ligno. In
12쪽
Tu quoque supplicio , Pastor, damnatus eodem, Pro capite excelsum tollis super astra cacumen, . Pro pedibus lenta radice in Tartara tendis, ε ALmoriturque vagus procero in corpore sensus. Sed quamvis duro septi sint undique libro, Lumine cassi ambo, penitusque sit arbor uterque, Una tamen semper miseris sententia restat; - . Haee Ulmo aeternum dum vult haesisse marito, Hie tenuisse inter dilςctam brachia Vitem.
LUCRETIANI CARMINIS LEGE M. Quoad ejus fieri potuit, exactum.
Cum essem ante annum in Hostandia , tum. imum noritia , nec multo post magna familiarit s inter nos fuit. Es autem nullo hequestro adhibita , sed easeu quodam suscepta haec amicitia est , eiusn odi tamen anιmorum conjunctio statim est consecuta , ut non recens nata sila, sed a multis retro annu constata ct confirmata eredi pdset. Neque enim ego ullam de te bene merendi occasionem pra- termittere ; neque tu restis omnino osciis , quib- amicitia Dieri ct ali potest , deesse videbare. Meminero equidem, quoad vivam , quam amica me re sollisita ope istic cum adnsa valetuine confictantem Ar prosecutus: quam ρα
13쪽
Is er Autrie Jacu , Omai lepore conditis, vabentiorem quiadem me, sed fastidio, quod ex morbo contraxeram, adhuc Iaborantem , tanquam bellariis exceperis et quam cultis creruditis carminibus . ma jam pristina sanitatι restitutum . Ianguidulum tamen, ad excutiendum veternum hunc, ad reponen - etiam propocaris. Fecissem id qaidem . nec ingratiis , nisi per temporis anustiat id quod tute scio oroccupationet strasset, quibus tum mi ra distrahebar. Aviduxisti tamen eo me , in quod inter negotia ne aggredi quia dem poteram , illud ego in otio, quod nunc primum namusem, fa rnm me ab uando reciperem. Ab ilia laquet more oppigmratam ribi fidem meam nunc tandem ι' παHoc unum pra me fero , eos quos ad te mitto vergin, La rinos esse I er vel spo Vnmmti novitate futuros tibi non ingratos; atque adeo ad Lucretiam carminis normam fuissν exactos. Quod A me mea opinio , aemere forsan praecepta, ut sua quemqua saepe numero fallit, sito viros magnos, δε-hannem Auratum , CT Famaianum Oradam. aggressos idem aliquando , turpiter se dedisse. Vale , Caaomi, i scalendis fomanu , MDCLIU
CONSCRIPTUM.AD PRAESTANTISSIMUM VIRUM 'ALEXANDRUM MORUM.
INCLUTA Mnemosynae soboles, o nostra voluptas
Calliope, praestans animorum conciliatrix, Quae sensim fera corda lacis, quae voce canora Blanditim mulces hominum mortalia sectar Tu me nascentem dias in luminis oras Gierno eomplexa favore es, proque secutas per te jucundam potui traduceie vitam Hacte
14쪽
Hactenus, haud Phoebi donis cantuque carentemi Tu nostro curas pepulisti e corde sequaceis, lEt potuisti animi dubios componere fluctus: ia En etiam nostris divinos incutis igneis, O Dea , pectoribus 3 per summa pericula ductum .
Quo postqua in caput immiti subduximus Orco . . ii Nunc alacres tandem & morbi languore soluti, ACarmine promamus longi tormenta doloris; Carmine , quo quondam magni Lucretius Orbis LNaturam , & coeli delcripsit maximitatem. cErgo his flexanimum dictis insperge leporem, tri Permulcere mei quo cantu suaviloquenti, Melleque Musaeo possim contingere doctum Pectus Alexandri, quem tempus, Diva, per omne Omnibus instructum cumulasti prodiga donis. At tu , More , cave, ne quae disposta fideli Moenera nostra tibi studio sunt, spreta relinquas, αDiversus ve abeas, sint interlecta priusquam ; Ne te Calliope quoque dedignata relinquat. Alter mensis hic est , ex quo sum nactus acutum, Atque nΟVum , notumque mihi non ante dolorem.
At quo de genere hic morbus suat, illud ego istis
Carminibus conor describere ; protinus omni A similis morbi caussa ut caveat sibi , quisquis Versi hus advertet nostris animum . adque plicabit. Versabar dum forte inter juvenesque , puellasque, Ingentique animum devinctus volnere amoris Quaerebam quanam arte meam mihi conciliarem Phyllida, detexi caput , ut volgo fit, de isto Ornatu , mentis coepi intima sensa profari. Illa quidem nostris haudquaquam saxea dictis Aurem praebebat facilem , mentemque benignam, Responsisque etiam me dignabatur amicis. At mea dum blanda delinit corda loquela. Haud amimadverti stillare ex aethere tetrum Humorem , qualis crepera sub luce profundi Saepe solet. sera ostendit cum lumina Vesper.
15쪽
Continuo humenti e tactus frigore vertex, Infestique algus laesum stringore cerebrum Collectar magnam suadit vim pituitat . Quod genus in putri cum caudice prendimus olim Tardigradam cochleam, domiportam, sanguine cassam; Illam si quis acus serro transfigat acuto, Angustas intra sese mox contrahit aede is a
Interea deforme exit de volnere virus, Percussoris acum maculans, dextramque cruentans.
Sic postquam admorsum est noctis cere frigoribus brum,
Haud mora contrahitur ; tum vero noxius humor Expressus, capitis per caulas diffuit omneis. Pars etenim in fundum volvit se pectoris imum. Stringitur unde acri humectum raucedine guttur, Unde & languentes artus quatit improba tussis. Pars stomachum diversa petit, rivosque fluentes Excipit ingluvies, atque hic demum coacescunt, Et gignunt non parvum corrumpendo dolorem. Huius at humoris pars effuit altera apertis Naribus , in mucum S turpem resoluta coryzam; Atque nisi immundas nares iudaria tergant, Scilicet assiduo decurrat sumine mucuS.
Quin etiam pituitat se colligit hujus
Particula , S refugit sectos aversa meatus, Insolitamque viam tentat. gaudetque remotas
Indugredi capitis partes , tum inclusa cavernis Verticis, emitti nulla ratione potestur. 1ed potius latebris intus comprensa tenet se. His animadversis , nunc rem describere pergam , Illo quo nuper mihi contigit ordine. Totum P stquam traduxi languens ex rheumate mensem;
T iraque replerunt pituitae flumina pectus; T r denosque dies de naribu', deque cerebro H mor profluxit; nec longum tempus , & ingens Dimidii capitis dolor ingruit, haud secus atque Si foret in cerebrum mihi sorte impacta securis
V magna ; ratus hunc sum scilicet esse dolorem ,
16쪽
Quem missi gignunt alvi de tace vapores.
Ast erat a vera longe hoc ratione repulsum. Et me animus fallebat; enim nonnulla vacivos Pars erat illius humoris nacta recesIus, Membranas inter cerebri, & dextrum inter ocellum. Naviter at clausus eum omnis foret exitus est, Ipsum sese oculum intra aggressa erat insimare. Tum 'oporro, essent quasi magna percita plaga, Lumina turgebant circum iussula rubore Sanguineo , lacrymisque 'perennibus ora rigabante Aherius sed enim morbus communis utrique est. Adde quod incerto tentari membra rigore Experiebar, & alternis me pallida febris Frigore torrebat languentem , aut igne coquebat. Hine factum ut deformaret liventia luror, Et tristum circum macies obduceret ora.
Ergo eonvenio medicum: Quae pocula sumam' Num pitula in nostram mittetur, num bolus alvum, Qui magnum possit capitis sedare dolorem, o Asclepiade , lacrymasque abstergat ocellis Haec ego; tum medicus contra sic farier instro Juvenis , prima novisse ab origine morbi Illius caussam , non intermissa Galeni e Lectio, & Hippocratis multos versata per annos Pagina Phoebigeni, experientiaque ipia . dedere. Haee ille , & morbi eaussas memorabat easdem, Carminibus quas nos paula descripsimus ante. Ergo has aggreditur certa expugnare medela. Nam plantagineis albumina diluit undis ovorum ἔ hinc porro cataplasmata frigida fiunt, Quae possint oculis humorem avertere tetrum. Femina praeterea , quae partum enixa recentem Esset masculeum , quaeque esset nigra capillis, Deligitur ,'nostrumque petit delecta cubile; Distento huic candens ex ubere lacteus humor Funditur, hoc insertim turgida lumina mulcet; Protinus ut tali tactu recreata valescant
17쪽
min etiam fluvios inter , pigrasque paludeis,
Quaeritur informis, sitiensque cruoris hirudo, Anguineum genus; haec postquam deprensa tenetur, Temporibus nostris adponitur, adque plicaturAEgros circum oculos; tum dente admordet aeut Pelliculam , impurumque avido sanguen bibit Mep i Sanguinis inque locum protelo impellitur humor DNoxius , inde avidi mox anguis viscera complet. Ii , Quod superest , humeris ventose cucurbita nostris Imposita est, ardens fax intro est condita postquam Cerear desubito protractae grandia camis Augmina turserunt a caro porro haec sanguine mixtum Continuo humorem tetrum de vertice traxit. Diditur hie alias postilla in corpori' parteis; Hunc ubi dis natura sunt deinde, & facit are. Arte vacefactum est aegrum postquam caput illa I , Scilicet ardoris violenti paula secuta est, Prisca valetudo rediit, tristisque gravedo Abscessit capiti, languentibus aegror ocellis. MDenique convalui auxilio medicaminis hujus, Quod quondam , ut perhibent, solere tum repperit usus, Cum primum varias agitando extunderet arteis./Hoc pacto matrem naturam ars filia vicit. At vos, queis inter suetum est saepe esse puellas, Hoc , Juvenes , sapite exempla , & me discite talem Intempestivi obsequii solvisse luelam.
Non vides quanto populi frequentes, Docte PER ERI , sonuere plausu, Aureo dulces simul impulisti Pectine nervos ἰ
18쪽
Audit, & seeum meditata Clio nidi . , Reddit luditum studiosa carmen; υ: 3
Arduae circum tremuere summo tant Me 'Vertice laurus. . i. '. t.
Reddit umbrosis recubans viretis a ub' =Ultimae seu qui tenet arva Calpes, i
decet molles levium susurros l ', IVirginum grato celebrare cantu, ut i r a Rapta vel surtim male pertinaci : tu .
Te decet Bacchi cyathos, & ipsum Pampino Baechum viridi nitentem II. i Te decet Faunos numeris procaces Dicere parvis. Mox tibi versu procul audiendo t.' Maximus rerum LUDOVIX eanetur, Fortibus quandoque ruens Iberum Contudit armis in Vana iactantem; simul ut perenni is ,
Laurea victor caput impedivit , V t Dexteram mox & decoratae almae i λ Termes olivae. . , i Concines curas visites lUM , α . I et Ut rebellantum vario tumultu D: . . Altior caecas oculo irretoris
Despicit iras. Interim solis resupinus antris. Hic ubi lymphae saliunt fugaces . . i Dividis glaucis operosa lentus Carmina Nymphis. Lesbio chordas seriens loquaces Mutuum plectro modularis ignem
Quo tuum partis ARAMINTHΛ pectus Urit ocellis. Vos
19쪽
Vos quibus primum recinis sagittis
Contigit natus Veneris marinae, Nunc ut aeterno ligat irresecta Copula nexu. . Candidae dicis ioca tum puellae. Tum refers frontis nitidae lepores, . Quoque nascentis Venus os decorum Nectare tinxit. Hane levis circum volitat Juventas; Pressit ut molli semel arva planta, Protinus flores & odora fundit i . . Gramina tellus. Sive sestivas agitans choreas Ad lyram comtis comes it puellis, . Sive frigenti fluvio venustos Abluit artusa . Talis Idaeis stetit alma campis i Ante pastorem Phrygium Dione, Cum Deae late stupuere nudum Gargara pectus; Talis & pura face Noctiluca .
Emicans ignes superat minores, Spumeo postquam retulit serenos - -
. Equore vultuS. - . . . . . .
O meo longos utinam per annos Plebe secreto liceat sodali ,ε . sLiberam euris , ARAMIN THA, tecum Ducere vitam: . Post ubi seri revolutus aevi 'Terminus mortem tulerit propinquam, Una vos mergat gelidos eodem Hora sepulcro.
20쪽
o carmina sua in un- colligat ct in lucem edat. DUm nuper altis Castaliae jugis . . t ri
Incertus erro, me bifido pater iDe monte Latous paventem Vocibus alloquitur eanoris: Quicunque nostrum sollicita prece Ambit favorem , non simul occupate Plerumque fallaces caduca . In Zephyros abiere vota. Unus repulis nescius asperae a U. I i eHaud unquam iniquum sensit Apollinem k-HΑLLAEUS, haud hune fisa nostris Numinibus sua spes fefellit:
Seu grandiori carmine concinens Heroas altum tollit in aethera , . Seu quaerit argutos iocosa Μusa modos leviore plectro Ast ille blanda quae retulit prece obliviosus praemia negligit, Nulloque non partam labore . . IProgeniem exposuisse gaudet. Cur non remotae splendida providus t . AEternitati munera consecrat, u It IDigesta mansuris reponens . . iordinibus veniens inamam Cumaea vates sic levibus sua Mandavit olim carmina frondibus, s 'l . -