Explicationes locorum aliquot Demosthenis aliorumque scriptorum [microform]

11쪽

die Gemalit in desolati solus. Sed fallitur: alia i iit Uxor Mausoli, cujUs laudem. in ludis clunebribus, celebravit cuni aliis Theopompus, ct Ui non est huius aetatis Vid. et L NN. AA. N. 13. - ΙΙer Od. VIII. 9. Jacob S. Attic pag. 35O τῶν λων ξυμμαχων. Non Vocantur Persae et a

12쪽

δ επὶ τω παροντων πραγμιούτων Quod alitem ad lynth. II, 2, 3. ait γιγνομενον de re Semel facta Seu facienda dici, tollere videtur significationem praesentis temporis oris tam . Nostri loci haec est sententia quam bene cupiant nobis Do Straeque rei publicae Dii, quum ex multis rebus potest intelligi, tum maxime hoc praesenti rerum Statu COM NOSCitur. Non enim eodem prorsus modo dicitur ἐπὶ το λων δεῖ et i τοῖς παροῦσι πραγμιασιν ἰδεῖν illud de eo, quod documento St, hoc de tempore. Quum mox lectionem, quam Olf. X et dedit: πολεμιησαντας merito repudiatam, de improbat, quod a recepta Sen Sus Sit: quod,

qui tenent regionem finitimam, facti sint tales, ut possint bellum

Medi socii, quorum enim fuerunt 8 sed discernuntur ab iis socii, tanquam diversi. Nihil hoc vocabuli i os su potest esse frequentius. Nemo tamen, ut videtur, de eo monuit fr. Hom. Odyss. I. 15 sq. et Virgil Aen. I. II sq. Inde alias animas, quae per juga longa sedebant,

Deturb3t. Non autem Sibylla et Aeneas erant animae. - Sed maxime videatur reprehendenda cilla Jacobsit tegligentia, qua ubi lectores conferre jubet Butimanni grammaticam, raro recentissimae editiora is rationem habet. I Haec scripseram abhinc annos VII; at non dabatur in publicum emittondi occasio, Ua nunc oblata video, eadem magia an partem monita osse a Sehaρ sero in Reishian Demosthenis editione. Nolo tamen ideo mea praetermittere.

13쪽

gerere cum Phil. non ut gesturi sint etc. fallitur Vir Cl. non enim percepit mentem Hermanni, neque perspexit, quomodo in Homeri Ioco, ab Hermarino laudat notio ejus, quod fieri potest, cum illius, quod aliqua praeteriti tempori parte et subinde evenit, cohaereat. Non profecto perinde est, Cuju tempOil aoriSto quoque loco id exprimas, quod possit fieri aut soleat id potius spectandum, primaria illius temporis potesta locum habeat, neCne. C. . . . δοκεῖ δ' εμοιγε οὐ ei δρες 'AΘγl αειοι δε ξει - μακραν. ii- diger. o videor mihi Sten Surus non in longum tempus, i. e. bre-riter, quasi sit scriptum δοκω δ' εμι ιγε - δει sis. Inde etiam Orta falsa explicatio se l. αἱ βέλη Θst, vera est in promptu eamque habent Wolfius, Rei,hius, Jacob Sius, quibus cur contradiXerit nudigerus, altu Videat. Olynth. II. . . . . Θῆσθε ut hoc verbi genu tueretur, nihil erat Rudigero faciendum aliud, quam ratio habenda notae Hie- Ton. Wolfii Om VI p. a. b. et eorum, quae monet F. A. Olfius ad Leptin mem Protegg. p. CXXVII. - . . . . ap. et herum Pag. 49. I. 29. Pro Vulg. περι ων γραφε nil digerus recepit περὶ λ ν άν γραφοῖ ,, Patet, inqUit, , ἄν se post v facile excidere potuisse, quod Si coniunctiVUm probaveris, is bene suum locum tenet. Atqui conjunctiVus aOristo διαπράξασθα,, convenit cur ConVeniat equidem non POSSU PerSPιCere ,,ΠΟnodum enim certum est, an qui Scribat decretum. his cognosci potest R. o Strum locum plane non intellexisse. Ιερὶ οὐν α γρας ad hunc locum neutiquium quadrat, non enim sermo Si de legit, HS quae utrum ferantur, necne incertum est, sed de legibus adhuc et illo ipso tempore, quo verba facit orator, Dori Servatis. Non de eo loquitur, quod sit futurunt, sed de eo, quod factum et quod omiSSum.

Ibidem . . ii diger habet is signo interrogationis post ζητήσομεν deleto, colon Osui: nam quum orator in hoc contetatu Sem-

14쪽

- Io per negative quaesivisset, dubito an ' hic sine particula positive fuerit interrogaturus. Quod argumentum ridiculum est; siquidem non una est eademque ratio harum interrogationum. Nam quae prius interrogat, ea approbationem continent et affirmationem Vere bello premuntur, quibus auxilium promittebamuS, reCte eum Pu tamus hostem, recte iudicamus, eum nostra tenere, recte dicimus barbarum; quod in Sequentibus secus est: non enim cogitare licet: recteritiaeremuS, Circum Spiciemus auctores nostrae cladis ergo non potuit Noster interrogare: ου ζητησομιεν quod esset adhortantis. Quod porro ait IIud. ad 3. 5. φυγοντων Scribendum S Se et τοῦς φυγοντας, quod sermo Si de ficta, non de Veroe clade, equidem me non OSSe mente S Sequi fateor. Praesentis participium si scriberetur, aut esset de iis, qui in ipsa fuga se invicem accusant, aut de iis, qui fugere solent; quod utrumque ab hujus loci ratione est alienum. Cogitandi sunt milites, qui relicta turpiter acie alter alterum et ducem accuSant: nam Donnisi hoc modo cum Athenien Sibus, qui IutSSa rerum gerendarum opportunitate amictisque opibus, omne alios potius, quam Se ipsos in culpa esse queruntur, POSSunt comparari. Sed de oristi participio, quod omnino hic praeferendum, id Butimann Gramna maj. g. 124, 6. Schae rus Vt ideo, tuetur PraeSen templa φευγοντων , jubetque conferri, quae ipse adscripserit ad Eurip. Orest. V. 74O. Quid illo loco doceat, ignoro, non enim ad manum est Porson editio. Scio equidem, etiam non lecta Schaeferi nota, praesentis temporis participia ita abjicere 1IHErdum temporis significationem, Ut phane Substanti oriani sco Sint. Sed ea ipsa facit caussa, in nolim praeferre praeSen C ty - ,

Iapes ini perfecta

i non referuntur ad praesens tempus, sed ad praeteritum; sint conditionalia praeteriti, non praesentis, Ut loquuntur Grammatici at cave putes, esse Pro Oristis. Vid. Xenoph. Memorab Socrat. 1, 5. Quare interpreteris imperfecta de re, quam saepius factam esse probabile est ita convenient rei fictae, quam hac illave praeteriti temporis parte, et quidem Saepius genam SSe, Sumere OSSis. Si vero unius et certi cujusdam facti nientio esset injecta, oristis merito usus esse Scriptor Videretur. Facile conciliare poteris hanc explicationem cum iis, quae tradit Bremius in Fascic observv. criti. et philologg. in Demosth Phili p. 89 exti . q. - Quoties erat pugnandima, O terant incere, at non faciebant, quod debebant

facere.

Eiusdem Olynth. II. c. 8, 3. I. ad Verba οἶς κ χαρίζονθ' - αυτους non praetereundus fuit Rudigero demonstravi post relativum pronomen Sus, de quo id Iacob s. in Attic ad hunc locum et Socrat. Tom. III. IX, . 51, qui repetit duos Homeri et Xenophontis locos, iam a Matthiae ampl. Granam ad g. 468. allatos. Similia passim in vernacula lingua Occurrunt. D. Hlopstoch Werhe Tom. XII. p. et II. Aber dieS Wollen Un a in mal nichi am enig-sten ollen e die, etche mari an Hora Stetit, und si manchnialso temtich lindlings ii die esten ali. - land ι illi

15쪽

Ni Iserculi, quem indigenae oliva apud Se et antiqUIS SI INVIDpmhilunt, eosque, qui postea pari milute fuerint . in cognommitum

jus ad Scito S. C. 3. g. 4. εκ νοις. geti, ut νοις - ires apud tuli g. et in Orationia minio stli., ct ira in notis, ubi haec Verba repetunt Ur,

T, Ubi pia cipitur de verbo hosteri. Talia ridet Hures ,rtasse in casti is a quIbus dam, ab cinestis hoc lailioribusque studiis deditis hominibus debent abesse. Ibid EIN omni Undatur quodammodo forti Hil ritar tarde ei ne a Chetae fragi, et e fracte nil Ohel ubi Datus ΙHeysius ei De Sacile, eiecto usuri ab opt1m Is quibusque Scriptoribus probato, qui non dubitant dice Te einen e twas Tagen , VI d. II and lipp. . III pag. 33 siti. Nemo non videt, tu tali Verborum tTactura mutium intexes Se utriun adjiciatur nomen, in pronomen, Me qu

16쪽

D Διον II τραγω ΘΕ - κουσα τε - Bectrius, ii digerus et Iacob sius certuti III Iion e X plicant, Sed intricant et turbant, postquam Hierony-linis Iol siti Vir prae Clarta S, a Be Clii immerito reprehen Sus, men- Sit m et Singit tortim vim optime patefecerat, non id quidem agen S, ut e Ibrian redderet verbo. Hic enim habet , vos ita favistis libstriori proditori ac l)erditellionis reo, ac si tragoediam ageret, non caputi Cail SSam diceret, voluptatis Studiosi cum pernicie rei publi

cae. Si nillil aliud claudicaret in eclo explicatione, id certe

r uni CSti I 1 Onitam, Neola tolemum malum fuisse histrionem sumsit. Trina Sic cogitas Neoptolemus accUSatu a Demo Sthene, quod Plii lippo itideret ejusque commoda cum Atheniensium pernicie Sectaretur, CAUSSam di Xerat ita, ut simul omnem conciliaret sibi audientium benevolentia in ηκουσαν αὐτου προς χαδειν et nimo a De mo Sthe Iie a TUI HI a Callimniatore et vario homine abalienaret. ἡκουσαν τον τῆ ε πτολε μου λογον προς ΔημοτΘενους απεχθειαν). Inde X-plicandum quod di Cit O Ster Iτως , H ἐκείνου προς χάριι etc. Vt quidem Ilim ἰ Clitari 'St quum latis Sam diceret NeoptolemUS. Poterat omnino dicere Demo Sthen CS: κ ευμενεστερο ηκEσατε etc. quod neminem tanquani pro δε αν - τως προῦς α ι ii dici Um putare l)OSSe Crederem, ni Si id si 'CiSSe viderem Jacob sitim), sed maluit rem per hyperbolen esser re Sic quoque patet, non omni ex parte CS Severum, quod Contendit JACOb Sita S, Verba στ μὴ προ tem χθειαν ad dita Sse, Ut plena efficeretur oppositio. Sed si quis amplius inhaereat Verbi ἐμου προ απεχθειαν putetque, inde colligi OS se, eo ptolemviri in scena invidiose dicta iecisse in Demosthenem: nitid

19쪽

sser, a tunden.

II mathematis.

et Et unde R.