Disputatio politica gemina Prior de statu imperii Romani. Altera de origine electorum. ... Praeside doctissimo et humanissimo viro, dn. Reinhardo König, in inclyta academia Giessena. In collegio privato politico defendendam suscipiet Johannes Schamro

1쪽

REVERENDO, CLARISSIMO

URUDENTISSIMIS AC SPECTAE

iisssimis viris r. n. ELIAE SCHAM OTH ro, Imper Reip. S INFuRTam a s civi ac Senatori ulci illimo, parenti suo Obe- dientia aeterniim colendo. mn UDA LRaeo SCHAM ROTHIo, urbis TE TELA A-Cam sari civi ac Senatori dignisssimo, patruo suo plurimum honorando.

CONSULTISSIMO ET PRAESTAM

tissimo viro Da. IOANNI Simam Laa o J II. Candidato latram solertissimo, cognato suo plurimum obscrvando.

Hascet pesti Politi

2쪽

statu Imperii nostri Romano-Germani confitchus eli Jurisconsultorum4 Politicorum perdirnicilis, quem alii Monarchicum, si Aristo craticiam esse contendunt.

Monarchicum qui dicunt, OVentur potissimum in fallibili Danielis prophetia,

totius orbis gubernaculum adiluvio adfinem usque mundi inquatuor blonarchias seu Imperia principalia da vidente, c. a. per statuam, C c. p. per qualubranimalia de terra sur- sentia, G I per arietern lircum Et quidem ipso Propheta interprete,aureum statuae caput, testia prima, Regnum Babylonicum Ic notat Pectus, brachia ille argentea cum licuia alma,c ariete bicorni Regnum Perserum Medo rum Ad haec Venter, semora aenea, animal tertium, sicut α hircus unicorniis Imperium Graecorum Denique tibiae ferrea &animal quartum Romanorunt Monarcia iam At

pedes mixti&fictiles divisionem ejusdem depingebant. Praeterea, sunt alia fortissima Monarchic Imperii argumenta partim ex Sicidano, partim ex iure Mai statis meralium petita Quae verbilla inquis 'investitur Principi lis, extrema appellatio, qubd Impcrator Germanus magias fica oraticiae acrae Majcustaris a Principibus salutatur. rubii sceptra, regale solium,cQrona pallium rega e pomum quod .crbis figuram repraesentat, ii si dantur. Sisi an b. a. Om.

3쪽

l ' Germanici quod ab Imperatore in.

. t iani, Imperatori iti tria tem promittans, Ecbi i b: q. ia raestent quod de Regalibus Impetii; me is uos imi crat orcognoscat. - Alajestatis c Regallum ouae solo Imperatoret'. I loris .c gnatatibus Eo iras Imperator potest creare Reges

qaoel lx non potest. Cum enim Reges inter sese quoad Regiamd sinita cena pares sint, Regem oui creare debeat, Rhge majore:n esse nantiab oportet Duces Principes,

Marchi nes, LaiadgraVios, Comitc S. Barones, Nobiles. Solus potes Academias concessis privilegias conualuere Solo Imperatori nomine d auctoritate in Academiis creantur

Doctores, Licentiais magistri Ampossimus V Clariss mus

I Goth redus Antonii Praeceptor omni ob ovantiaepudio colendus, dis suae 3 thes . Regn Sixtin. in tri de Regia cap. a. Arum de euae . hes L His quid pro Monarchica Majestate&dignitate dici poterat clarius

Verum cum non oporteat suam modo sententiam dicere,sed&aliorum refutare,ad solutionem argumentorum Bodinianorum accingamur. Primum argumentum, quo lib. I. de R p. c. g. n. 7 . Maiestatean Imperatoriam e Iummo dignitatis gradu deturbare conatur, petitur ex formula juramenti, quod Imperator. priusquam initiatur, praestare solet, quod leges omnes Imrerii minime violare, Auream bullam non ilum confirmare, sed: cum res ita ei et, de ipsbrum consilio amplificare: iura, privilegia, digiartatem Principum&ordinum Imperii minime convelleren)t ora minuere, nec Electorum conventum impedire veli . leta lib. t. com saay. Nos hac sillogismi nacta rern conclus mus: Quicunq; cncti legibus Imperii, ille non habet Vale.

4쪽

tatem, et proinde non est Monarcha Nam Maiestas est siluta legibus Imperator Germanus tenetur legibus Imperii ut jam probatum. Ergo Respondeo, de prosyllogistrio

seu probatione propositionis majoris nobis erit videndum. Dicam igitur breviter quid res sit. Maiestas est soluta legibus, scilicet civilibus, iisque omnibus, princeps. o. . dei gib. Princeps enim summus omnibus civiliter orcsumma potestate imperati. omnibus imperando praescribit Ipse vero a nullo leges accipit At summa poteitas non est soluta legibus divinis&naturalibus, ut uno ore docentin scribunt

Dd. in Goth M. Antoni= disp. I. stud th. r. adit. b. cum Lleg Bod bb. I. de Repub cap. g. n. 3. Nec est soluta legibus status seu regni. Ubi enim ullum Imperium ullum regnum, tyrannicum dominatum excipio quod nullis Imperii ocregni legibus ac juramenti religione gubernatorem suuri sibi adstrinxerit,di sibi devinctum esse voluerit 3 Habent siquidem omnia regna,omnia is peria certas Ibgesvi praescripta, quibus omnis forma ac modi gubernationis constringitur deducitur.

Quid enim aliud sunt ilice leges,quam Imperiorum vir

cula, gubernationum retinacula, termini ac limites quibus gubernatores intra muneris atque olficii sui rationem continentur, ut nihil tam necessarium ad tyrannidem ab Imperio amoliendam, quam certarum legum &constitutionum

orbitam eme intelligamus. Sed quoniam persequi testimonia singulorum regnorum nimis laboriosum, ac planc infinitum esset, pauca quaedam illi istriora exa Iiptoribus regnorum quasi eaesuplo Joco subscribentus. Initium autem faciemus a regno Gallico, cujus legibus Reges Galliae teneri, disertis verbis testatui clarit . Galliae

5쪽

sinitam potestatem a suis civibus permissam: ne legitus Omn bus oluti dici possint sed eos certis te ibus p. ti bus quia .rum nonnulla sit 'ista videt, us)o statos esse. Et c. . postquam docuisset, I egunt abdicandorum summam potestatem penes ordinum comitia false, cjusque potestatis docti. rmenta protuli cici natibus Francorum, subjicit Atque hoc qui tam praeclarum ac singulare niajorum nostro. rum faciluis eo diliget ius notat dum cIt, quod in primordiis ac prope incunabu regni gestum quali tiaedam telli scatio su iis videtur, ac densuitiatio, Reges in t rancogallia

rit Mihi rion tyrannos, cum In peri ibi uto, li-bcro, infinito constitvj . Hancque conitituenda Reipub.s armam cap. Ia consentaneum esse scribit, Francos a popularibus suis Germanis sumsillo de quibus Tacitus in lib. cinoribus Germanoram ita scribit: Recibus non. es infini ta aut libera potestas. Quid ' quod ipse Bod. lib. , o Rep. c.7. m. XI. recens cri duas uri liurandi formulas quarum priori Philippus I Rex Francorum, Henrici illius Regno sese obligavit: pol teriorem vero ex antiquissimis bibliothec; Gergobiorum archivis exccrptam omnibus' ibus ad intuendum ad maestandum proponit. Quin die'hanus uni

tis Brutus in vindicis conrra tyrannos, in repetit a s rQ-sert juramentum Regum Francogallicorum cx Aymonio, ubi videre licet. Deveniamus ad Reges Hispanorum. Hos sub ingressu sui regni Arejurando se obstringere, cilis est ma usus I. ubi formulam recitat, quam Hispani in Rcgam suorum in

auguratione tutar nt.

Quid de Regibus Anglorum dicam' Dicam ex ip sius

Lot milib. . e L .cap.3M.ρο quo in loco haec verba habet: Reges Anglorum non aliter initiantur, quam si iurejur u do promiscrint, se leges satriae minime violat. ς5.

6쪽

De Regibus colorum at diamus sch. π r. m Halogo dejurer xvi puri Scotos. Sic vero ille Reges nostii. in Hest, ' cum publice in aligurantur, populo uni ers finitu promittunt, ne leges Ic majorum ritus etcraqueu itiituta

De Regibus Uri rarorum lcstatur tant. Bon inius cado. lib. q. rerum Vr aricarum, quod ipsi regnum suum ineun- tes, in leges Ungariae jurent ibidem querccitat formulam juramenti regi Lilassislaon eg Boemorum Ungaro rum Resi renunciato a Joanne Varadiense Epitcopo propositam, anno Chri illi io. . Reges Polonori vi spirotarum patria decretari jura sese observaturos tir urando Regno spondere cosuevisse, autor est noliticu Andegavensiis .cn SS. simul proponiti formulam, inquam Henricus Andium Duc, Polonorurn

Rex renuntiatus juraVit.

Si itaque Imperatorem Germanum Majc state Impera toria ob id fraudare velis quod certis uram stato firmatis

. conditionibus tencatur, neminem Omnitam regu m Monarcham appellabis nisi illos qui liberrima tyrannide in suos utantur quique voluntatem pro lege, libidinem projure ducunt, juxta poetae illud: Sic volo, sic jubeo, sit pro ratio-

Ex modo igitur prolati stemmoniis liquet, quid judicandurn sit de illis, quae Bod scribit d. l. n. . Pleriq; in quidemitiqui plus in eo genere sapere stibi videntur, ita tuunt, Prinis cipem in leges Patrias jurare opotiere. Quae quidem disciplinae jura Maiestatis, quae sacrosancta esse debent omnino labefactant&eonvcllunt , cum paucoriam populi ii imperio conturbant Quasi cro, dum Regibus GaIliae lalva manem jura Maiestatis: legum civilium potestas aliis Regibus intervcmente Iuramcnto eripiantur.

. Intat

7쪽

Instat illem s. quod Monarcha eum si summus princeps diomni uin supremus, post Deum aeternum nullius iureiurando teneatur. Respondeo. Qitando Imperator vel Rex in Imperii leges iurat, iurat ipsi imperio, quod, attestantibus magni nominis politicis ut antiquius Imperatore vel Rege ita ierpetu maius iuperius esse eodem.

Quippe Regni Maiestas est realisin perpetua: Regnantis

personalis, quae cum persona extinguitur. Imperium Maiestatem a nemine hominum habet Rex cImperator ab Imperio Argumentum secundum, quo adversarius gubernatio. nem Monarchicam oppugnat, G. a. de Rep. c. o. n. as ibidem petitur alta I. I. com Quod Imperator absque consensu Electorum ius non habeat leges dandi, nec de rebus Im petii foedus aut pactum cum exteris faciendi nec bellum aut pacem decernendi, vectigalia ac tributa imperandi, facultates Imperii distrahendi, nec . oppignorandi,&c. R spondeo. Haec omniavi singula, si gubernationem Mona chicam tollant, ne quidem Regnum Galliae nec Hiipaniae, nec Angliae, nec Scotiae, nec Ungariae erit Monarchicum in suo genere ut ad oculum ex Regnorum illorum statutis: legibus fundamentalibus dempnstrabo. Lex prima fundamentalis Regni Gallici, reserente I tomanno cap. s. Francogatasa, haec est Ut ne quid quod ad statum Reip. in universum pertineat Regi sine publici

conssilii auctoritate statuere liceat Cuius rei', inquit, pressissimi in evidentissimum usque ad hanc: tem nostram vestigium illud manet, quod senatus Paruiensis, qui veteris illius Partamenti auctoritatem sibi magna ex parte ascivit, nullas Regis constitutiones, nulla edictarata esse patitur ni

8쪽

venit Ahan Shidian iis instrat. Rer se Gai. Vsript praefixa

minentaris Pollini ominaideberi Neapri nos II dum in haec verba scribit sunt omnino septem ejusmodi senatus ipsit Partamcnta vocant a quibus provocare non licet,&ad quos ab omnibus alii judiciis appellatur ij sunt Parisiensis, Tholos anus Rothom agensis, Divion onus, Burdegaricus, Aquensis inprovincia, dc Grationopolitanus in Delphinatu Hla omnibus stipendia Rex praeber. De causis omnibus: criminibus isti cognoscunt, dc quod a singulis definitum fuerit, ei standum est. Omnium autem latissime potest, ac amplissimam jurisdictionem habet Parisiensis. In cum aliquando venire solent ipsi Reges, quotic aliquid magni decernere volunt. Quemadmodum Franciscus I hellum illaturus Caroli Caesari, venit eo, ira advocatum suum expossitis, quas ab illo sibi factas diuebat, iniuriis, demonstrabat bellum sibi necessario suscipiendam esse, ut Flandriarn artesiam quae nunc illius vitioin culpa ad serertineant, recuperarer, Galliae rursus, e qua prodiissent aliquando,coniungeret. Olim ista reserebantur ad publicos conventus ordinum. Ii quoniam aboliti sunt, aliquod Gl-huccius rei vestigium manet, dum ad eum senatum itur.

Haec Sta . Huc etiam refero illud, quod habet Bod. l. . .'Rep. c. c. n. .sstr. de pacis ratione incunda Francisco cum Carolo Franciscus maior, inquit, in curiam Parisiorum venit, senatum habuit, di uniuscuiusque sententiam exquisivit, pacis conditiones cum Carolo Imperatore raras raberet necne, anno I 26. I . Febr. Et quid illud est quod scribit b. I. des ep. c. f. n. ys. Ludovicus XI in lege, qtiam de ordine equestri tulit, sanxit ne regi bellum indicae aut quid ali- ud, quod ad Reipublica summam pertineat, sine eq restris collegii decreto, suscipere licerct. Quo fit, r)inor. ut nostris motibus cdicta regia non ante vim habcre vidc nlur,

9쪽

qu in se curia maiore cuius i provinciae patentibus poti

promulgata idque rogatione procuratore fisci deinde cui riarum consensione fuerint comproh a. Caeterum continuatam publici concilii auctoritatem PDiomannus demonstrat in FZancogalla seu cap. IS. a I. I. ubi vi.

Lex quinta ad Regis dominium pertinens, talis est. Ne Regi iussit, ullam dominii sui parici sine publici concilii auctoritate alienare quippe, quod ei ad tuendam tantum Regiam dignitatem ruendum datum est, ut parem in eoi potestatein habear,atque marito in uxoris dote conceditur. Itaque anno M. CCCXCIX. cum Rex Carolus VI comiti Sam paulino partictilam quandam sui dominii sive donasset, sive alia ex catis a cessisset, senatus Parisiensis pro vetere veteris Parta menti trire intercessit acpronuntiavit alie nationem regii dominii nullius esse momenti, nili cuius autor senatus ille Parisiensis fuisset, quod decretum Paponi, inter Aresta sua retulit. lib. s. t t. Io ubi alia complura eius dem senatusconsulta commemorat quibus omnibus definitum hoc ius est, alienationem dominii a Rege, sine cauis in illi senatu cognita&probata, factam, ps iure nullam tesse. Audis, Regna ditiones a principibus sine consensu subditorum donationis titulo,uel alio quovis modo alienari non poste 3 Princeps enim tanquam tutor subditis providere debet quod non sicit, dum bona eorum ali arci perdit. I. tutor a . . de iam tui. I. interdum os. I .pen. .d Art. Vid. Everh. Bronchos cent. o. ,: assert. Ι . lfo om. AD L. quaes. r. ' Nec obstat, quod vulgo omnia principiis esse di. cuntur Respondeo enim cum Senecalta. . c. . Ur e bene . Omnia esse principis imperio, non dominio potestate, non proprietate Universe, non singulatim io si uris fictione, noxipossessione&usu. Itaque vendi donari lcgari arrivatis res

10쪽

thres suas videmias principi, aut imper. aut Regi qmes an ira ipsius propriae fuissent, iterum ipsuis fieri non pollent. Hotomis Francogasa.c. g. Qtio pertinet illa reguIa iuris: Res quae uaca est, mea amplius cilici non potest, ι nonne expluriabist de N. tui . . Quae &quanta sit conyen tuum in Hispania aucctoritas in

suos Reges, docet Iunim Brutus duobus decretis uno e quarto, altero e sexto conmilio Toletano Vidib.de vi ies .conir ιιν an .in repetit.a quaest. σJol. mihi I g. o eq. De ratione tributi exigendi apud Hispanos testaturi . t. s.c.a .u.σs quod non imperetur. nisi ordinum consensu. .

In Anglia candem esse regni administrandi formam, testis est Polydori Vergibus lib. D.historiarum Anglicarum ubi sic scribit Ante haec tempora Regis autem Henrici XI istam

exponit Reges non consueverant populi con Ventum consultandi causa, i ii sit perra O, saceres: debit ab Henrico id institutum manas eiure dici posmit, quod armaltis defixum, .ut etiam nunc, radicibus cm et petit, ut deinceps quic uid ad Rcm public .rni bene nerendam ciusq; conscrVationem deliberat,diuti foret illud ad Concilium referretur &s quid aut Rci is a ibi opuli iussu decretum factunque esset, id torum pro nihil haberetur, nisi eiusmodi Concilii amctoritate foret comprobarum. Ac ne imperitae vulgi multitudiivis, cuius proprium est nihil sapere, iudicio concilium impedircitu certa lege exceptum fuit a principio, qui exsa cerdotum cc tu, quiue quo tu cae reliquo populo vocari deberem ad Concilium More Callico, vulgi Partamentum appcllam ouod unusquitque Rex initio liti iegni, hahere solet ut ibi sit quid ex anti ruis institutis, legibusq; tol lendum, ac rursus condidum sit, id de concilii sententia sat qui & deinde quoties res post ut .it Ino arbitratu, illud ipsum convolvit. In eandemia carentiam, ut notat Holo rn. a in Tranis