In laudem Dominici S.R.E. presbyteri cardinalis Capranica oratio habita ... a' Dominico Morici Anconitano ..

11쪽

acconius nius Latiosis , Nondus ambo Forolivienses, aliique

permulti, qui religione, alteras laudem apud Polteros sertiti sunt immortalem. Illud tamen valde mirandum, a vetere fortasse consuetudine prorsus alienum , quod homo in ea rerum multitudine, ac varietate constitutus, ut maximis semper curis eum detineri necesse esset, quotidie tamen post horas meridianas doctissimos illo Uiros, quos Domi alebat, apud se in unum benignissime Aeditu, conuocaret,ut de Theologicis ac Philosophicis quaesti nibus inuicem disputationes haberent, eoque consilio latissimus cuique excolendi ingenii campus pateret; adeo in optimi iludiis amplificandis uberrimeque exoranandis insistebat . . III. Quamvis enim ad perfectam consummatae sa

pientiae lauri-m 'isti' 'ndam Plurimum natura valeat .

atque doctrina;intelligebat tamen prudentissimvs CARDINALIS, quod si ad res illas accederet ratio quaedam , conformatioque exercitationis , tunc demum Labientia ipsa nescio quid preclarius haberet, singulare . IX. Dies profecto me deficeret si singula non di.cam complecti orando, sed percensere numerando veia

Iem , quae DOMINICVS CAPRANICA ad rem literariam augendam, atque omni amplitudine cohonesta uis damusque ad extremum Spiritum constantissime semis per gessit. Sed cur alio excurrat , aut se vertat oratio

mea , si tam eximiae, ac praeclarissima laudis luculentis. sima quotquot ad sumus his plane oculis videamus argumenta, amplissimum scilicet hoc COLLEGIUM hoe Musarum Domicilium , hanc honestissimarum discipli narum Sedem , quam amantissimus Parens iu dita nominis sui celebritate a fundamentis erexit, erectumque conquisitis per omnem ferme Galliam, Germaniar , Hispaniam , totum qile Terrarum Orbem libris , ac vo

12쪽

laminibus quam niaxima diligetitia exarat nulli nimiaptui parcens splendidissime ornauit, auxit, locupleta, uit, Iurisque publici fecit At enim vero ad hanc factam COLLEGII hujus mentionem, ac Bibliothecae , eo me semio oratione piovectum, ut mihi de his rebus , quae nos propius attingunt dicendum sit Ego enim ita existimo, celteras DOMINICI laudes maximas esse quidem. in omnem aetatem permansuras,tamen affirmo dc pacchoc dicam sua nullam in his esse gloriam, commendatio nemque illustriorem , ea quam sibi ex hoc COLLEGIO magnificentissime excitato potissimu vindicavit.Fuerunt certe posterioribus saeculis Romani Pontifices,& homine sapientes, qui quum optimarum artium studia promove rent,in hac Irbe omnium Principe COLLEGl Anobili sim instaurarunt.Eiusmodi decus Hiaiacmque perhonorificam assequutos fuisse Leonem X. Pium IV, Gregorium XIII. Urbanum VIIL, Ludovicum Ludovisium , Antonium Saluiutam . Michaesim Anti Stephanuma Scardinam Cardinales amplissimos, aliosque quamplures ex historiarum monimentis perspicuum, compertumque est. Laudandi sane viri doctissimi, delitera spond/M ria Republica optime merita, ed in hac gloriae magni Batonii tudine cum CARDIDALI CAPRANICA neutiquatria comparandi, quorum laudes, non modo ei palmam priamasque non praeripere, verum etiam commendationem magis magisque augere contendo. Quamvis enim multa in hodiernam diem extructa Collegia sint, atque Gymnasia , musis liberalissime consecrata , qui tamen id operis, consili aggressi sunt, praelucentibus sibi maiorum exemplis , quorum virtutem aemulabantur, quorum vestigiis insistebant, illud susceperunt: ac praeterea ea tempestate, qua literae existimationem propriam iterum sibi vindicauerant. At vero OMlNb

13쪽

. . . . . . .,

Cus, qui nouas semper, aitque inusitatas exquirebae

rationes, quibus literae ornarentur, non modo neminem habuit, qui sibi hac in re veluti facem praeferret viamque commonstraret, sed primus ipse fuit, qui praecla rissimum facinus excogitaret, excogitatumque oportumrah auspicaretur, Qquidem insensis omnino tempori q. Ut propterea si verum fateri velimus se quoaquis ne sentit ingenue , d palam diceres, Collegi pcoe era , dc incrementa illa hiemiarem , quae consequumtis inde ad nostra usque tempora aetatibus in hac Urbe habita sint maxima , de admiranda , uni DOMl NICO CAPRANICA accepta referri potissimum debeant quitanii operi iecerit rundamenta , novumque alijs iter, atque expeditissimum, quo ad gloria contenderent a

mirabili pio bοnsilio patefecerie. Idcirco quaecum

que primus CARDINALIS ad sempiternam hujusce iecademia stabilitatem, praesidium , ac amplitudinem

sapienter gessit,atque decrevit,ea demum sunt commendationes, ut celterorum laudibus obscuritatem quamdam

OIendore suo adferre videantur; psius vero ita propriar, ut huius glorijsocium habeat neminem;totum hoc quantumcumque, quod cert maximum est , totum sit inquam suum , nihilque sibi ex ista laude maiorum exempla, atque instituta, nihil experientia , nihil casus, ni hil fortuna ipsa decerpar. Utinam mihi ingenii vis tanta , tantum ab elo rentia decus esset, ut praeclarum hoc DOMINICI ge- um , qterasque ejus amplissimas laudes congrua oratione prosequi valerem, atque complecti . Sed quoniam eo ventum est , ut pro dignitate quidem ejus Parum , aut nihilo pro temporis vero diuturnitate satis, multumque dictum est, finem dicendi faciam . Quod quum etanta situ , quae de DOMINICO dici, ac praedicari possint.