Angeli Politiani Oratio pro oratoribus Senensiũ ad Alexandrum sextũ pont. max. : in qua de summa pontificis authoritate cũ eloquẽter, tum erudite agitur. Iasonis Mayni iurisconsulti Oratio coram eode ̃Alex. VI. pont. max. habita pro obediet̃ia il

11쪽

. gra illibata indefloratam descenderet. Nam & sapientia singularis,cuius tam multa experimeta tot annis sacri princeps natus dedisti, & praestas animi magnitudo,qua mortales crederis Omnes antecellere, de aetas ipsa pariter auctoritati retinedae laboribust feredis idonea, & uigor iste tuus ocu lorum,ac uultus plenam dignitatis, plena maiestatis facies, ac totius corporis uiuida quaeda uis, de solidu robur. Tum istud ipsum Alexandri nomen omnibus orientis populis formidabile, quod tibi credo no frustra sed diuinitus adoptasti magna quaeda de te nobis rara, ardua, singularia, in credibilia, inaudita pollicentur. Non.n.dubitatur quin re

ceptura retentural ius maiestatem l suam Romana eccle

sta sit, quin uirtuti de bonis artibus honos te pontifice sit hahiaus ac uiri docti disciplinis'; omne genus ingenii sis floretes pmia labo' sint uigiliarum laturi, quin principes Oes

christiani arma quibus inter se nunc impie saeuiunt contra Mahumeticam potius rabiem impulsu auctoritatem tua couersuri sint.Tibi .n.tibi laus haec uere Alexadro debetur nomagno,sed maximo,non regi,sed pontifici,Tuncenim ue re tuc pastori chi beluas illas teterrimas, tot annos christia norum hoc est, tui gregis cruore, δἰ caedibus pastas, totissiquotidie Italiae alip adeo sedi isti tuae sanctissimae rabidis faucibus inhiantes, baculo isto diuinae potestatis repelles, abiges, contundes . Quod ut fortiter aggredi constantermnon dubites, en ipsa tua te patria pulcherrima illa hispania nunc maxime adhortatur, quae quasi rebus tuis praeludens regem reginami suos diuinis honoribus efferendos alacri

studio in bellum secura maximis quidem laboribus, δἰ periculis, sed maiore profecto laude gloriam barbariem illam

truculenta, & foedam nostris totiens cladibus triumphante

Europae tande finibus exturbauit. Sed quid ego haec apud

12쪽

re summe potisex, quasi uero aut meae partes sint tui adhortandi, ac non potius adorandi,aut tu stimulis indigeas ullis incitanduis cuiquam sis, qui tua sponte nihil unquam nisi arduu, nisi excelsum, nisi singulare,uel cogitas uel moliris. Quare finem dicendi faciam, si prius remp.nostram dedigiissimam deuotissimam* tibi sancte pater cunctis animi,de

cordis uiribus suppliciter commendauer quae non minus Alexandro Sexto pontifice maximo nuc exultat, qua olim

Alexadro tertio ciui suo, Romano item potifice exultauit, illo qui Federici Imperatoris ueniam petetis ceruice pede calcauit.Nam neo dubitamus quin tuti semper sub umbra alarum tuarum Senenses futuri simus, sicuti sub alioru pontificum praesidio fuimus hactenus, & beneficia comodam

nec pauciora abste, nec minora prorsus e ectamus, quam olim a patruo illo tuo sanctissimo pontifice acceperimuS. Reliquum est, ut deum optimum,maximum precemur,

ut Deli faustumo tibi sit semper quicquid agas,quicquid cogites, utq; in ista sublimi cathedra, sedens atl imperans

annos Petri procul excedas, quo uidelicet oves tuae uocem agnoscentes tuam, tutae undi* sub tanto pastore, δέ saturae diutina securitate perfluantur.