Libanii ... Declamatiunculae aliquot, eademque Latinae, per Des. Erasmus Rot. Cum duabus orationibus Lysiae itidem uersis, incerto interprete, & alijs nonnullis

232쪽

LYSIAE ORATIO INCERTO INTER P. Quid enim aut luctuosius aut tristius qua filios parere, edu/care sepelire In senectuteucro corpore quidem imbecillos,re Omni desolatos spe,sine amicis, sine opibus degere: α' qui bus ante admirationi haberentur commiserationi nunc esse: mortis deniq; desiderium uitae acerbitati anteponere. Nam quo hi uiri cliores fuerant eo superstitibus grauiorem tu cium reliquerunt. so autem paelo hi luctu ac moerore a cent in ciuitatis ne cladibus At opus tunc est ut eorum alii quom meminerint. An in publicis fortunae bonis At hoc ipso uehementius dolendum est, quod natos suos diem obiisse, α superstites uuetutis illorum praemiis frui uideant, intuean/turo suis in periculis eos quibus antea familiarissime uteren/tur,uram fugere orbitatem in inimicos autem in horum mi seriis longe exultare. Hanc sola,mea sententia ,his qui hic con/diti sunt gratiam retulerimus,siquidem piorum parentcs e que ait illi consueuerant plurimi fecerimus mios uero non secus ac ipsi patres dilexerimus uxoribus autem tales nosipsos auditores praebuerimus, auales illi cum luce fruerctatur

extiterant. Quos enim ex his, quos laic sepultos intuemur,cu/naulatiore honore redie prosequamur:quos autem c superastitibus iustius permulti laciamus quam horum necesi arios, quibus horum uirtute iuxta,aim aliis frui licuit Ex morte au/tem soli miseriae sunt plane participes. Veru tamen haud scio quid luctu eiulatione opus sit. Non enim ignoramus nosipsos mortales esse. Quam ob rem quid oportet quae fu/tura expectemus, his angi hoc tempore aut usqueadeo fire grauiter naturae calamitates iraesertim cum cc nos la/teat,& malis mortem,ci bonis communem esse. Nam neque

ignavos despicit,ne ibo suspicit,sed parcia cuctis praestat. Nam a

234쪽

LYSIAE ORATIO INCERTO INTER P. Nam si quidem fieri potuisset ut hi qui belli discrimina effa

gissent, reliquum tempus aeterni forent, dignis profecto esset, ut uiui interemptos in omnem uitam lugeret. nunc autem,cic natura ipsa,tuna morbis,tum senectuti obnoxia est. Et genius

qui nostrum fatum sortitus est euitari nullo quide pacto po/test. Decet igitur quam felicissimos hosce arbitremur qui proximis pulcherrimis facinoribus dimicantes,itam die obeuntes,nem de se fortunae deconendum permiscrrinem maturam tirortem expediarunt:quin praeclaram potius elegerui. Et emipsoruti memoriam nulla unquam delebit obliuio Honores autem huiusmodi sutat,ut apud omnes homines sint i comedatissimi,mortales autem celebrabuntur perinde atq; uirtute immortales. Nam ct publice humari meruere. Et in ipsoru laa des uirium sapientiae optimc certamina costituta sunt. Quasi

hi qui in bello perierint iisdcin sint honoribus honestadi quibbus immortales deos prosequimur. Ego ita 3 istos beatos esse duco quod huiusmodi letum obteinci admiror admodule,

hementer,hisq; mortalium solis optime consultum cesco,qui cum essent mortales corporibus immortale uulute memoria reliquere. Veruntamen priscos ritus seruemus, ac pro patrijs

legibus sepultos deploremus necesse est. LYSIAE GRATIONIS FUNEBRIS FINIS. ORDO AUTORUM ET DECLAMATIONUM

seu orationum huius libri. taban a declamationes III. isocratis orationes II. Luciani declamationes II. Lysii orationes II.

APUD INCLYTA BASILEAM IN P. ficina Io. ben4Cal Mail. AN. M. D. XXII.