Appendix exercitationis vigesimae secundae : qua obiectionibus in eam editis satisfacit et urgentius veritatem

발행: 1607년

분량: 69페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

61쪽

Vere non concoqui ad nutritione, sed id dexcretione aptus reddatur. Attame discipuli hujus affect isti mi ambo Gal. Praeceptore habuere eunde dicente s Erit autem comuis omnium, quae praeternatura sunt, de

s*itio, si postea qua coecta sint, alere nequear. Plaec Gal. Et quando ait ) morbus summe coctus es, jam ad sinitatem perductus est. Igitur in statu aeger ad sanitatem perductus est Sequella patet, quonia in statu morbus summε coctus est: igitur sanus, & aegrotus simul ; haec vero esse incompatibilia, magis patet, re tamen melius perpensa, inter haec magnum est chaos, longiusq; interuallu . Docuit illud, sicut reliqua omnia Gal. quadruplicem nobis dispositione corporis his verbis relinques. Nempe cum na corporis di positio sana sit, altera quae a morbi initio ad clarum bin, extenditur.

mox, m tertia, quae ad perfecta P 1, morbibolutiones se prorrorat, deinde m quarta, quae totius repus conualescentia, ad Uq; sanitatis habitum occupat. Haec Gai.' quae si vera sint, distanu erit. In Philosopho, disputatoreque a teneris annis maximo asserere de uno extremo in aliud, nisi per sua media, trastum esse.'Na in omotona dioque incipit ab rina cocta, &c Incipere ab urina cocta, implicat; si vera docet Galenus, v & 2 tempore insensibili ad sensibile arriguere, fallax est apud Dialecticos. Sed nec Auctorum, neq; RV larum auctoritati de

trahunt idoneae exceptiones.

Cogitatio isthaec η Vallesi fuit elegatissimi, cur amicus dissimulat, an quia sere omnia, quae in me adducit, Vallesius docuit e quidquid tamen sit, adpensumq; conuersus ex Vallesii ipsius assumpto, liceat mihi sic argumentari, ut dicitur adversus hominem ε

62쪽

minem. Idoneae exceptisnes nec Rerularum,nec . tu

Elorum auectoritati detrahunt. Igitur ac tristae expositiones in meas conclusiones, nec mihi, nec illaru auctoritati detrahunt. Frustra se macerant sociorum aliqui, gratiam habeant..d ect in arreperpetuum, quid est,quodaliter feri non possit' . Hic conceptus doctissimi Vallesii est, ac proinde ipsi potius interroganti respondendum, & sor- stan ex ipsissimo Vallesio postea, modo Vero, di

Cat Brasauolus ex Hippocratis mente. Υ Multasune inquit in omni arte of icia, oe multi canones,qui paenitus obseruari debent,stpraesertim in re medica , hocas Hippocrate notatur hἱc, illa quae in hac arte desiderant. Creo perficiantur, ciιὸ persicienda esse,aliter occa-H, Τμα praeceps est, amistitur,oe amplius resumi nopossunt. Hactenus Musa. jud laet sua sententa idem et, doctissimus Vallesius, qui de scopis mittendi san- πguinis agens, sic scribit. Quia quanquΞmorbi maj- 7.ςει - .2 nis vi ocum irium robore ex acccidenti indicat, tan enindicat perpetuo, nunqμam enim mittimussanguinem, quin haec adsint, nec aliquaudo adsunt, quin debeat mieri, O quod ad artem Medicam addit)attinet, quod perpetu. indicat, perinde e t,acsi perse indicaret Hactenus Vallesius, perpetuum aliquid agnosces, &'uid, quod aliter fieri non possit, sitan sui ipsius Qblitus. Quς verba illa Galeni redolent dicentis. - , fmbus ambobus scopis profentibus conctat tante di-xιmus nustam essesuccorum crudorum ratam, ratemfi lenitudinem, que hoc auxilium in bibere possit. facultas ero languida ait non iralis, nec naturalis dictum est antea. Sive scribere, legere,docpreve contingat, ver

63쪽

bis probatio fidem faciat,licet quandoque propria sententiam serre; si vero Auctor exponitur , quoad fieri potest , ad ejusdem mentem expositio accedat, ob id Galenus talis fuit, nullique secundus in Hippocrate explanando , quorum vestigiis si similes esse volumus) stadum. ad pensum tamen, isb rhaec vox facultas, siue potentia, aut vis, Vetustior cal. est, & b Hippocrati Coeua dicenti. Vis,na, oes noma 6.com. γna. In cujus expositione, Senioris seς Galeni, Vale . lesius memmis, dicens. Sive autem numero singulari Zi . de olimςν. Poteitiam dixe Vimus, me plurali Poterias,nihil refert, ρο--sem in libro de alimento Hippocrates dixit: Potentia na , non na , genere quidem ostendens, po frentiam ese nam,species autem plures . Haec Valle sus ex Galeno, qui libro de optima secta omnem a Facultatem languidam esse vula - , Avicenae testimonio) at vero in

''I Aphorismi expositione distincte locutus es: Gale nus, qui maxime sui affectum Expositore exigit. Frequentes scribito H morrhagiae, semper insalu-

Suspecta isthaec Assertio est mihi, & aliis,ut cres

do , profluuia enim sanguinis non raro aegrotos e medi tollunt, sicque ego hactenus obseruaui. Tuderem inquit) Isaac, barbarum Rarabium negantes in continentibus Ῥenae sed Elonem, c.' Iudeos Medicos, imo maximos esse Medicos, . & multis aliis praeserendos legi, ς sunt etiam Ara Ripa lib. tepe- non contemnendi, atque ex his bonam Epistolae partem amicus desumpsit, scire tamen exopto, praeter Iud eum Isaac; & Barbarum AZarabium, multi abi, qui curantes regulariter, sol utra in prin - ζ

64쪽

ctissimus Vallesius, &ab eisdem non a Galeno desumpsit) quo titulo sunt appellandie

Videas nunc sincimi) optime Do lor, quantum haec Galeni ά rua majori dissent. Profect b, sit optimus Licentiatus c leberrimam Galeni auctoritatem inspexisset ; hoc subticuisset, ait igitur in haec verba i Galenus. Leuatanaque, quae I INctb. c.is

no strum corpus regit natura, exornataque ab ea, quα e-

Iuti sarcina premebatur , haud aegre quod reliquum est, incet: itaque proprii muneris haud oblita , oecoquet, quod concoqui e t habite,'excernet, quod non potest

excerni. Videat nunc Licentiatus amicus, an fiat

Quacuatio ad hoc, ut natura eae pellat

Quod si replicet, illam expulsionem fieri post concoctionem, sicque Galenum intelligendum. Respondeo , no minus mitti sanguinem in prii elpiis, Ut natura expellat, qua vi coquat, sed quid moror in hoc' None hoc patet in illa venae sectione, quq fit Vsque ad animi deliquium, ab ipso repetita, & intrepide jussa , gin quactatim aluussoluitur,sudor emanat,&c. Et alibi frequenter. Tandemq; inquit, de Medico ignorante motum naturae, simulq; nesciente, quibus modisse ipsa exoneret. Tempus jam admonet, ut receptui canam, non enim omnia attingenda sunt, huic objectioni respondeat li grauis admodum quidam Vir ζ profes--as, , sode his agens. Natura insuper noxiorμm humorum euiscuaueonioni fortiter acet, ita Pt paulo post ipsos sit euicitu' di ratione, OLra ,superuacaneum plane , ac periculosum fuerit, eua euationem aliquam, praesertim forte, tunc tentare, quandoquidem praeter id, quod natura humorum eo tioni intenta ab opere suo dijstrahitur, magnum qi ipsi impedimet' sit, etiam iam, perquam se iura es cris , non f - G a

65쪽

cile est, Ξignoscere. st istum ' ero ade Leo rationalii erendumsit , contrarium recte operanti natura motu,

'obri, adeo e notu. addit) Ut nemini nisi Medicinae ignaro in dubium eptipoyse, exi time. Hactenus ille, quo modi; igitur amicus isti, c esse praeuia sentit' pro colophone tande quonia plurimorum est objectio) in vigore obiter non esse detrahendum anguinein,probo. Primo ex Galeni caeleberrimo capite, ubi auctoritatem Hippocratis, iratione';; proposuir, sicq; arguit. Q d si in morborum impetis Zib. de optima tepora non ad ni,'adhuc no praesentibus ses. ad Ioas. morbis auxiliorum tempora sunt, jam paret nonsola eo HI, gitatione, sed re ipsa ejusmodi tempora disserre. Haec Galenus: Ubi dictio, Si, conjungit proximis prae cedentia, conjunctionis denique vim obtinet, sea

Medicis mediis reprobetur.

r. sic: In illo teporono est jub Masanguinis mistio, quad' morb' est minus periculosus periculum agnitudini in his sermonibus coincidere, a me iar probatu i habes in sed in morboru salutariti vigori Jxercitu. g. bus morbus est melior, aut minus periculosus: isti H lor est indicationii Maxima extremis enim in mora. 65.6. 'ii extrema remedi minorem Vero, data operari in commentario docuit Gallanus ' sic. Dispositiosi. b. YMdem, ex qua bigenerantur, quam σ morbum nomianamus , non omnino um morbus consiictit, effortioμ' sed in iis, qui satuari debent, melior multo quam in moμθ ρrincipio, sed est securior, non igitur vehemen tissimo remedio indiget.

Secundo. In memoriam reuocando nostr te

tiae Asiertioni vim additam exsanguinis missionis definitione, nunc ex nominet Videlicet, quod re ve

66쪽

ut decet inspecta, illa sanguinis missio, quae fit in

morborum ipsorum vigoribus, improprie sanguinis missio appellabitur, sed bilis Rau , aut atrae missio, quarum redundantiae , & jam separati, seque- 'stratique humores innumera expurgantia suis temporibus accipienda exigunt. God vero putrefactus sanguis in praedicta degeneret, Probatione non indiget. Tertio sic. Adempto fine, cessant media ad ii 'rum conseque dum destinata, sed taliter accidit cir ca venae sectionem in morborum vigore, ergo &media debent cessare ad finem venae sectionis major est euides, o Finis si quidem es, cujus gratia omnia

Minor etiam, quia Vt natura concoquat, CX-

oneratur Venae sectione,sed perfecte est cocta materia in statu, ergo in illo haud quaquam sanguis est detrahendus. Falso igitur asseritur, & proterve defenditur in vigoribus morborum venae sectio

nem exercendam.

Quod si curiosius aliquis vir dicat, adhuc mordhus magnitudinem in Vigore habet, & cum aliquali virium robore, iSitur eo tempore sanguis est mittendus. Huic dicendum ut supra extremis morbis extrema conuenire remedia, quae duo sent, sanguinis missio, di expurgatio, utrumque in statu rejicitur; Cum hoc tamen stat, qu bd in praedicto tepore ex rei natura, indeclinatione nisi crisis anqticipauerit) expurgatio facienda indica tur, neutiquam vero venae sectio.

FINIS.

67쪽

Da Franco, Rethoricae, &bonarum litterarum studiosi, ad parentis sui Appendicem.

C smmendant alii librosperscripta Soeta:

tsi immo si carminefacta canunt, Non ego te paucis tantum laudauero verbis, Es igitur cultus, pluribus atli placearrane igitur liber laudatus abire licebit, Vina probat ramus, non melior acu

D. Op. Maximo, semperq; Virgini Genitrici Mariae, necnon sanctissimis, eloquentissimisq; Diuis Hieronymo, & Bernardo Patronis, & omnibus Sanctis.

SEARCH

MENU NAVIGATION