Confirmatio, et innovatio Constitutionis incipientis ... a Clemente Papa XI in causa rituum, seu Caeremoniarum Sinensium editae necnon revocatio, rescissio, abolitio

발행: 1742년

분량: 17페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

2쪽

ENEDICTUS

PAPA XIV

M perpetuam rei memorιiam.

QUO SINGULARI DEI PROVIDENTIA

factum est, ut Orientalium, S Occidentalium Indiarum Regiones Europ. ae innotescerent,

Apostolica Sancta Sedes, quae ab ipsis Ecclesiae

incunabulis Evangelicae veritatis lumen ubique diffundere, dc illud ab omni erroris umbra servare maximo studio curavit, in his quoque novissimis temporibus Evangelicos Operarios in antedictas Regiones sedulo misit: ut Idololatria, ibi late dominante, funditus eradicata Christianae Fidei semen opportune spar

gerent, atque horrentes illos, M incultos campos in fertiles, florentesque vineas, uberrimos aeternae Uitae fructus da- ruraS, commutarent. Ex Regionibus autem illis, quas Sancta Sedes

prae caeteris ante oculos habuit, fuit profecto ampli simum Sinarum Imperium : in quo quidem negari non potest, quin Christiana Fides proagressus ingentes fecerit, Ionge etiam majores factura ; nisi coorta inter Operarios, a Sancta Sede illuc misios, dissidia cursum intercidissent. Occasionem dissidiis eiusmodi dederunt Caeremoniae quaedam, & Ritus, quibus Sinenses ad Confucium Philosophum, SI Majores suos honoribus

prosequendos uti consueverunt: cum nonnulli ex Missionariis Contenderent, eas esse Caeremonias,& Ritus mere civiles, adeoque Conceden

dos iis, qui, relicto Idolorum cultu, Christianam Religionem amplecte-hantur; Contra vero alii eos, utpote superstitionem olentes, sine gravi Religionis injuria permitti nullo modo posse assererent. Quae sane contro versia multis annis Apostolicae Sedis curam, M solicitudinem ad se traxit; chm id maxime Caveat, ne Zizania in agro Dominico radiceS agant, aut, si forte egerint, eae, quam cito fieri potest, evellantur.

Primo itaque ad Sanctae Sedis Tribunal Causam hanc detulerunt iI, qui Caeremonias illas, & Ritus Sinicos superstitione imbutos suspicabantur. Super illis dubia nonnulla proposita fuerunt Congregationi de Propaganda

Fide, quae anno I 64s. Comprobavit responsa, ac decisiones Theologorum, qui Caeremonias, dc Ritus eosdem superstitione re vera infectos judicarunt. Proinde Innocentius Papa X. ad praefatae Congregationis preces, omnibus, & ssingulis Missionariis sub poena excommunicationis latae sententiae, sibi, ac Sanctae Sedi reservatae, mandavit, ut responsa, ac decisiones praedictas omnino observarent, easque ad praxim deducerent, donec sibi, &Αpostolicae Sedi aliter visum non esset.

Verum paulo post ab aliis ejusdem Missionis operariis alia dub1a de iisdem Ritibus, MCaeremoniis ipsimet congregationi de Propaganda Fidem erunt exhibita, ex quibus Caeremoniae ipsae, Ritusque nullam in st superstitionem habere videbantur. Negotium itaque hujusmodi ab Alexandro Papa VII. Sacrae Inquisitionis ConMegationi commissium fuit: quae, prout Uaria, diversaque ratione fuerat sibi de iisdem aeremoniis expositum, alias quidem tamquam inere civiles, S politicas esse permittendas 3 alias

3쪽

vero tolarari possie judicaVit: idemque AleXander Ponti sex anno is A

Sed ecce tertio ad Sanctam Sedem b*c eadem controversia. Cum plura dubia bacrae Inquisitionis Congregationi proposita ruissent,illud quotiueao ea quaestrum faIr, utrum adhuc VIgeret Iunocentii Papae X tri liceri iquo sub poecia excommunὲcationis latae sententiae naind at o Hvisti H responssionum, ac decissionum, quae a COAgregatione de Prosareand

ad 16 s. ut supra dictum est, emanaUerant. Praeterea ari

expossitis dubiis, earum praXis retinenda foret: cum' pzaelartim o pederetur Decretum Sacrae Inquisitionis, quod ab ea emzavit anno 16 6 super quaessitis nonnullis diVersa ratione, aliisque circunstantiis oro posit ab Operariis Apostolicis, in Sinarum Regno commorantibus. Resboni t naec bacrae Inquisiicionis Congregatio anno I 669. praefatum Conore orionis de Propa anda Fide Decretum adhuc Vigere, habita ratione rerum ouae tuerunt in dubiis expol1tae; neque illud fuisse Circanistriptum a Decreto Sacrae Inquisiitionis, quod anno 1656. emanaVit; intino elie omnino inser vandum juxta quaesiita,.circunstantias, α Omnia ea, quae in antedictis Dubiis continentur. DeclaraVit pariter, eodem modo est e observandum praedictum Sacrae Congregationis Decretum anni 1636. juxta uuaes ta circumstantias, & reliqua in ipsiis expressa. Hoc autem Decretum Clemens Papa IX. comprobaVit. Cum autem ommia piaefata Decreta pro Varia rerum expositarum ratione fuerint ficta, ac promulgata, tantum abfuit, ut Rituum Sinens mcontroversia finem obtineret, ut magis illa vires, & incrementum acquireret. Nam scissis Evangelicis operariis in partes, adducta res fuit in acriorem animorum , ac sententiarum contentionem. Atque hinc , non sine

gravi scandalo, magnoque Fidei damno, consecuta est praedicatio non uniformis, & non eadem ubique Christianorum illorum disciplina, dc institutio. De his autem absurdis certior factus Innocentius Papa XII. Prae. decessior noster, id muneris sui omnino esse putavit, ut perniciosis adeo dissidiis finis daretur; proinde exactam, maximeque acuratam totius hujuS contr0versiae discussionem Sacrae Inquisitionis Congregationi commisit. Cumque nihil intentatam reliquissat , quo sinceram facti notitiam obri neret, firmata quoque fuerunt de illius mandato summa cum diligentia Quaesita, quae per eamdem Sacram Congregationem resolverentur. Quaesitorum illorum examen Innocentii Papae XII. mors intercepit. Clemens autem XI. qui successit, Praedecessoris sui Zelo plenus, coram se quaesitorum eorumdem examen fieri voluit. Quamobrem post diutumnam, maturam acuratissimam rei discussionem, post auditas ex utraque parte rationes, quibus libere producendis unicuique locus amplissi mus datus fuit, idem Clemens Papa XL anno 1 o . confirmavit, &ΑpOLtolica authoritate comprobavit praememoratae Sacrae Congregationis responsiones. ad omnia, S singula quaesita proposita, quibus Ritus Sinenses, utpote superstitione imbuti, prohibebantur; mandavitque praefataS responsiones ad Carolum Thomam de Tournon, Antiochiae Patriarcham, Commissarium & in Sinarum Regno Visitatorem Apostolicum transmitti; ut nimirum eXactam earumdem observantiam omnibus, & singulis Μissionariis, poenis quoque Canonicis in refractarios indictis, praeciperet. Promulgavit quidem Patriarcha Antiochenus decisionem Apost'licam, addito Decreto, quo ab universis ejus observantiam exigebat. Cum autem illam tentassent eludere, Variisque inanibus rationibus effugere ii, qui Sinenses Ritus, tamquam politicos, ac mere civiles propugnaVera Drapraedictus Pontifex Clemens XI. Decreto, quod per Sacrae Inquisitio', Congregationem emanaVit anno 17 Io. praecepit omnimodam, & tDIO'labilem earumdem responsionum abs se Apostolica authoritate consi matarum obserVantiam, Sc alia, quae Decreto ipso continentur, quo

est tenoris sequentis:

4쪽

DECRETUM

per onminnoda , invioIabili obsereatione Respa oriun alias in Causa RitMum , seu Carmonia Nem Sinensium a Sacra Congregatione datorum , O a SanctissiHus approbatorum cum aliis Ordinasionibus.

Feria v. die x . Septembris MDCCX. In Congrexatione Generiai Sancta Romana, O Universalis Inquisitionis habita in Falatio Apostolico uuirinali coram Sanctissimo Domino nostro D. Clemente iVina Pro- identia Papa XI ac Eminentissimis,o Remerendi imis DD. S. R. E. Cardinalibus, in ista Republica Christiana contra haereticam pravitatem Generalibus Inquisexoribus a Sancia Sede Apostolica specialiter deputaris. Idem Sanctissimus Dominas noster in Causa Rituum , seu Caeremoniarum sine nasum , auditis tam in Congregationibus anno proerito non semel, quam ἐπ aIiis, mense , or anno praesentibus pluries coram Sanctitate Sua habitis , praefatorum Eminentissimorum, , ReῬerendissimorum DD. Cardiniatum . qui rem magurὸ , ac diligentissime discusserunt, sententiis, decreῬit, O declaraNit, re ponsa alias in Causa hujusmodi ab eadem Congregatione data, ct a Sanctitate Sua die a o. NovembrisITO . confirmata, O approbata, necnon Mandatum , seu Decretum ab Eminentis Lmo, O ReNerendissimo Domino D. Cardinali de Durnon , tunc Fatriarcha Antiocheno , Commi fario, o Vistatore Apostolico Generali in Imperio Sinarum die a 3. Januarii 17Ο7. hac de re edittim , ab omnibus, O sngulis, ad quos spodiat, inconcusE , O inνiolabiliter, fab censuris, O poenis in Mandato, seu Decreto hujusmodi expressis, observanda esse, quovis contra faciendi quaesto colore, seu praetextu penitus sublato, ac potissimum non ob stante quacumque appellatione a quibusvis personis De Saecularibus, sue Regularibus, etiam specifica, O indi idua men. tione , O expressione dignis , ac quois Ecclesastica dignitate fulgentibus , ad Sedem ApostoIicam interposita, quam propterea Sanctitas Sua rejiciendam esse decrevit, ac re ipsa rejecit. Torro cὰm idem D. Cardinalis de Durnon in suo Mandato, seu Becreto supradicto Apo Policae decisioni die a o. Novembris I 7 4. lata se expressὸ inhaerere professus fuerit, Sanctitat Sua ulterius declaravit, ipsum Mandatum , seu

Decretum una ctim censuris in eo contentis ad normam eorumdem responsorum accipiendum esse, ita ut nihil per illud reisponsis praefatis additum , seu detractum fuisse censendum sit . ac omnia , quae in eis insunt, etiam in Mandato , seu Decreto praedicto inesse intelligaratur. Caeterum Sanctitas Sua , tames non fine ingenti animi sui moerore acceperit, quod humani generis hostis multiplicia in die rix iain latissimis illis Regionibus superseminare non cessat; non tamen proeterea in eis Catholicae Religionis propagandae saluberrimum , arae sanctissimum opus ullatenus δε- ferere: olens, sed illud majori , qua potest , animi contentione, ac studio, iisque

potissimum diffidiis , quibus inibi Christiana Fidei seges meluti spinis suffocatur,

prorsus submotis , ardentius , femper, O enixitis promo ere cupiens, congruam si per praemissis , aliisque ad ea pertinentibus Instructionem confici , illamque L D. Cardinali de riurnon, quaventis adhuc in illis partibus commoretur , sin minus, illi, qui ejus loco deputatus fuerit , necnon Episcopis , O Vicarariis Apostolicii earumdem partium transmitti mandavit, qua non minus debita ino stolicorum Decretorum exectitioni, quam Missionariorum concordia, angelica veritatis praedicationi, atque animarum saluti opportune consulatur. Demum , ut nimia illi de his rebus scribendi licentiae, quae non me Fidelium scandiato inter Tartes diuturna contentione exasperatas invaluit , modus imponatur, Sanaitas Sua districtὸ praecepit omnibus, O ngulis: cujusmis Ordinis , Coengregationis , Instituti, O Societatis, etiam de necessitate exprimendae , Regularibus , aliisque quibuscumque Saecularibus Tersoni , tam Ecclesiasticis, quὰm Laicis, cujuscumque tandem status, gratas , conditionis, ct dlanitatis existant, ut in po sterum non audeant sub quo is quaesto colare , et pratenu imprimere, mel quoquo modo: in lucem edere Libros, Libellos, Resationes,

Theses, Folia, seu Scripta quaecumque, in quibus ex professo , vel incidenter de Ritibus Stricis hujusinnodi mel de contromersiis desuper,seu illorum occasione exortis quomodoli' bex tracteτur, sine expressa, Ospectati licentia ὰ Sanctitate Sua, seu pro tempore exij tente Romano Tontifice in Congregasione supradictae Sancta di Bersalis Inquisitio is Aa Obrae

5쪽

obtinenda. in ahrem Uasmodi prohibitio in istabiliter obfeyxetur , eadem S ctitae, Stia voluit , O declaravit, contra niesste ΤμUcΜmqMe excommunicationis lata fenuentiae; Regolares mero etiaU prisationis Vocis acti α, σ passi s pomas inofacto ishqrialia declaratione incurrere, in nihilominus aliis etiam poenis Sanctitatis Suae, Sise eessorum Doram RomanorAm Pontis m arbitrist infligendis subjacere. Libros porro, Libellos, Relationes, Iraefra, Folia, μ' Cripta qμα μmqμο , qua in futuram contra prae sevit, prohibitionis tenorem edi contigorix citra ullam aliorum hactenus editorum

approbationem, super qμibη opportμος pro idebitμr) pro expressὶ prohibiti, haberi ωblisit,absque alia declaratione sub poenis, ct censuris in Regulis Indicis Librorum pro

hibitorum contentis. Impressores Vero, praeter Scriptorum δες impressorum amissionem, pecuniariis, aliisque corporalibus p is, juxta crimini gramitatem, teneri mandavit. In contrarium facientibus non obstantibus quibusci que. Joseph Barrotu Sancta Romanae,cr Uni ersalis Inquistionis Notarias.

At vero nec Decretum hujusmodi ad difficiles animos subjiciendos va luit. Itaque Clemens idem Papa XI. quo illos tandem aliquando fraenaret, Constitutionem anno 1713. evulgaVit, qua solemniter iterum confirmavit antedictas Sacrae Inquisitionis responsiones, easque exacte, & ad amussim observari mandavit, praeclusis omnibus iiS effugiis, quibus persectam earum observantiam contumaces homines aliquo pacto evadere potuissent; de est tenoris , qui sequitur:

CLEMENTIS PAPAE XI.

Praeceptum super omnimoda, absoluta, integra, ct inviolabiIi observatione eo rum, quae alias a Sanctitate Sua in causa Rituum, seu Carmoniarum Sinensium decreta fuerunt : cum rejectione quarumcumque rationum , seu excusationum ad ejusmodi Decretorum executionem declinandam aliatarum , ac praescriptione formulae Juramenti per Missionarios illarum partium Fr entes, O futuros hac in repraestandi.

CLEMENS PAPA XI.

Ad futuram rei memoriam. Ex iIIa die, qua, nulla licὸt meritorum nostrorumsuffragro, CathoIlia Ecclesiae gu.

hernacula, hoc est, munus sua m Iitudine graῬωσλμm, ac temporum iniquitate molesti imum, Deo sc disponente, suscepimus, nihil Nobis manum clavo admomentibus antiquius fuit, quam acerrimas contentiones jampridem in Imperio Gnarum inter Apostollicos illarum partium Mifalonarios Mortas, semperque in dies magis invalefeentes, tam circa quasdam Toces Sinicas ad fanctum, o inessabile Dei nomen exprime dum ἱnibi usurpatas , quam circa nonnullos earum gentium Ritus, veluti superstitiososa itasdam ex Missionariispradictis reprobatos; ab aliis Ner),utpotὸ eos civiles tam tum asserentibus, permissos, Apostolici Judicii censura opportunὸ dirimere, ut, sublatis dis, idiis, christiana Religionis, Carbolicaque Fidei propagationem turbantibus, omnes nundem id ipsum dicerent in eodem sensu, O in eadem sententia, unoque ore glorrificaretur Deus ab iis,qui sanctis ti sunt in Christo Jesu. me consilio responsa tua, qua ad varias quaestiones super ejusmodι rebus excit

traia praevio diuturno examine, dud- Nidelicet tempore fel. record. Innocentii Papae XII Praedecessoris nostri inchoato,'ac deinde jusseι nofro per plures annos continuato, auditisque Atriusque Partis rationitas, necnon complarium Theologorum, σ ualidica fornis sententiis a Gongregauione Herierabili- Fratrum nostrorum Sancta Romanae Eccle- hhlium in tota Republin Christiana Gene Ilum Inqastoram adῬerstis haereri- eam praxitatem aut ritate . UUtica deputatoriam data fuerant, Nos die a o. πο-

ν hutem qua in responsis hujusmodi decinafuerunt,sunt,qixaesequuntur: urn Deu

otiiruisVximuζtongrue apud Sinas vocabulis Europaeis exprimI nequear, cireumdem verum Deum significandum, Vocabulum Den ἡ, sit Domitius.quod a Sinensibus Missionariis, & Fidelibus longo, ac ia ' ζ' dignoscitur, admittendum esse: nomina vero IDen C lum Suprem k IL

6쪽

Idcirco Tabellas cum inscriptione Sinica Ting Tien, Coelum colito, in E clesiis Christianorum appendi, seu jam appensas in posterum inibi retinerirer mittendum non esse.

Ad haec nullatenus, nullaque de causa permittendum esse Christi Fideliabus , quod praesint, ministrent, aut intersint solemnibus Sacrificiis, seu Obla rionibus , quae a Sine nisibus in utroque aequinoctio cujuscumque anni Confiicio , SE Prozenitoribus defunctis fieri solent, tamquam superstitione imbutis. Similiter nec esse permittendum, quod in aedibus Confiicii, quae Sinico nomine Miao appellantur,iidem Christi Fideles exerceant, ac peragant Caeremonia S, Ritus ,& Oblationes, quae in honorem ejusdem Confacii fiunt: tum singulis mensibus in Novilunio, Sc Plenilunio a Mandarinis, seu primariis Magistrariutius, aliisque officialibus,& Literatis: tum ab eisdem Mandarinis, seu Gube natoribus, ac Magistratibus, antequam dignitatem adeant, seu saltem post ejus possessionem adeptam: tum denique a Literatis, qui postquam ad gradus sunt admissi, e vestigio ad Templum, seu AEdem Confucii se construnt. Praeterea non esse permittendum Christianis in Templis, Gea AEdibus Progea nitoribus dicatis,oblationes minus solemnes eisdem facere, nec in illis ministr re, aut quomodolibet inserVire, vel alios Ritus,oc Caeremonias peragere. Item nec esse permittendum praefatis Christianis oblationes, Ritus, & Caeremonias hujusmodi coram Progenitorum Tabellis in privatis domibus, sive in eorumdem Progenitorum sepulchris, sive antequam defuncti sepulturae tradantur, in eorum honorem fieri consuetas, una cum Gentilibus,vel seorsim ab illis peragere, eisque ministrare, aut interesse; immo praedicta omnia, utpote quae, perpensis hinc inde deductis, necnon diligenter, ac mature discussis omnibus,ita peragi comperta sulit, ut a supestitione separari nequeant,Christianae Le xis Cultoribus ne quidem permittenda essis, praemissa publica, vel secreta protestatione, se, non resigioso; sed civili, ac politico tantum cultu erga defunctos illa praestare, nec ab eis quidquam petere, aut sperare. Non tamen per haec censendam esset damnatam praesentiam illam, seu assi Lientiam mere materialem, quam cum Gentilibus superstitiosa peragentibus; citra ullam, sive expressam, sive tacitam gestorum approbationem, ac quovis

ministerio penitus secluso, eisdem superstitiosis actibus quandoque praestari contino at a Christianis, cum aliter odia, & inimicitiae vitari non possunt: facta ramen prius, si commode fieri poterit, Fidei protestatione, ac cessante periculo subversionis. -

Deirium permittendum non esse Christi Fidelibus Tabellas defunctorum Pro renitorum in suis privatis domibus retinere, juxta illarum partium m rem, hoc est, cum inscriptione Sinica,qua Thronus,seu Sedes Spiritus, vel Animae N. significetur; immo nec cum alia, qua Sedes, seu Thronus, adeo quo idem, ac priori, lices magis contracta inscriptione, designari vid tur. Quo vero ad Tabellas solo defuncti nomine inscriptas, tolerari posse illarum usum, dummodo in eis conficiendis omittantur omnia,quae superstitionem redolentide secluso scandalo, hoc est, dummodo, qui Christiani non sunt, arbitrari non possint, Tabellas hujusmodi a Christianis retineri ea mente, qua ipsi illas retianent, nec non adjecta insuper declaratione ad latus ipsarum Tabeliarum apponenda, qua, & quae sit Christianorum de defunctis fides, de qualis Filiorum, ac

Nepotum in Progenitores pietas esse debeat, enuntietur. . A APer praemissa nihilominus non vetari, quominus erga defunctos peragi possint alia, si quae sint, ab iis Gentibus peragi consueta, quae Vere superstitiosa non sint, nec superstitionis speciem praeseserant; sed intra limites Civilium: politicorum Rituum contineantur. Porro quaenam h c sint,& quibus adm-bitis cautelis tolerari valeant, tum pro tempore existentis Commisiarii, M V111-ratoris Generalis Apostolici, seu ejus vices exerrentis in Imperio Sinarum,tum Episcoporum, & Vicariorum Apostolicorum illarum partium judicio reΙim quendum esse: qui tamen interea omni, quo poterunt studio, ac dilignita curare debebunt,ut Gentium Caeremoniis si nitus sublatis, illis sensim a Christi,nis, & pro Christianis hac in re usu recipiantur Ritus, quos Cathol1ca Ecclesia pro defunctis pie praescripsit. ο

7쪽

Post haec verb I bente fere WςXOR ' , ηιmpe 4ῆς Z - bras 17 Io. eaditi, iterum dictorum tardinalium , matμ ζ , sic diligentissimo disc persint, fugistis giis, eadem responsa, necnon Mandatηm , se Decretum , qVod illis expresse iis5ὰ rendo, apta recordationis Carolo Thom , dRm ViXit , ejusdem Sanina Romanae gh elsa Cardinuli de Iaburnon nunc a st , tμης Potriar ba Antιochens , Commissario, O Vistatore Apostolico Generali tu p o impcrio Sinarum, die as. Janishisii 1 o . editum fuit , ab omnibus, . stuμiiε , μή quo fpectabat, inconctisse, edi in ruiolabiliter stib censuris , Opor is in tu , seu Decreto hujusnodi expreni, o fe uada esse decremimus, O declaro imμ a qHo is contrafaciendi quaesto colore, feci praetextu penitus sublato, ac potis imμm Πον obstante quacumque appellatione d qcii buf,i, Personis ad Nos O Sedem 'stolicam intcyposita, quum proptereὰ prorsus reji eiendam esse similiter decrevimus,ac re i si rejecimus, prout in Decreto hac de re edito fustis continetur. Haec omnia plenὸ, O abundὸ sufficere debuissent, ut ea, quae inimicus homo D perfeminaverat adi nia, ex agro illo radicitus e eiterentur, Fidelesque omnes nostriae, ct bassus Sancti Sedis mandatis ea, qua par erat, humilitate, O obedientia obsequeren tur: praesertim,cum in calce responsor m praedictorum a Nobis, sicut praemittitur, con. Armatorum, O approbatorum, Causam jam finitam Use apertis, Ope pictii, ,erbiae pronunciatum fuerit. Herum, cis, sicuti ex eisdem partibus non sine intimo animi nostri dolore isdnostri permeneriti solatus auditum, tam enixe o Nobis praescripta responsortiis hujusmodi executio male a plerisque , De Nano, falsoque obtentu, quod illa ὰ Mbi fuspensa fuerint, set minus legitime promulgata, e conditionum, ut perperam asseri tur, in eis insitarum, O ante executionem ipsaM erificandarum, factorumve , operquibus ipsa emanarunt, non justificatorum ratione, Me ulteriorum 2 Nobis ea in re edendarum declarationum colore, si e gramium, quae tam Missionariis, quam Missioni ipsi ex demandata executione obνenirepossent, periculorum formidine, sive demum De creti dudum, nempe die a 3.Martii 163ο. super e smodi Sitibus, seu Caeremonii, Sinteis a praefata cingregatione Cardinalium editi, ac d recol. mem. exandro Papa VII. etiam Traderessore nostro approbati pratextu,necnousne grami Pontificia nostrae authoritati injuria,Christi Fidelium scandalo, ac salutis an arum detrimento, satis diu, multumque eludatur,aut fallem nimium retardetur Hinc est, quod Nos, ex commiUs Nobis diνinitus Apostolicae servitutis Mune re , diffiicultates, tergiνersati es, subterfugia, prateatus hujusmodi penitus, O omnino e medio toIIere, ac rejicere, necnon Christi Fidelium quieti, animarumque filuti, quantum Nobis ex alto conceditur, prospicere cupientes, de eorum,dem Cardinalium consilio, ac etiam Motu proprio , O ex certa scientia, ac matura deliberatione nostris,

deque ApostoIirae potestatis plenitudine, omnibus,osngulis Archispiscopis, Ovij eopis in sapradicto Sinarum Imperio, aliisque ei conterminis, sive adjacentibus Rex nis, ac Provinciis nunc, ct pro tempore quandocumque existentibus, fxb f penasonis ab exercitio Pontificalium, O Interdicti ab ingreΦu Ecclesiae, eortim vero inmcialibus, ac Vicariis in Spiritualibus Generalibus, aliisque allorum locorum ordinariis, ac etiam Vicariis Apostolicis , qui Episcopi non sint, eorumve Pro Vacarris, necnon Missionariis tam Saecularibus,quam cuju is ordinis, Congregationis, distatuti, O cietatis, etiam Jesu, Regulnibus, sub excommunicationis larissententiae,ὰ qua nemo a quoquam, praeterquam a Nobis, seu Romano Pontifice pro tempore exsente,nis in mortis articulo constitutus,absoni possit,in quoad Regulares etiam priNatronas vocas am-ma,ct passivaepareis per contrafacientes ipso facto absque alia declaratione incurrenadis tenore praesentium praecipimus, ac in Virtute sanctae obedientia mandamus,ut responsa prrinserta, omniaque, 'gula in eis contenta exacth integrὶ, absolute, inxiolabialiter,ct inconcusse obserπent; ac ab eis, quorum cura ad illos spectat, militer obser- ωuri,quantum in ipsis est, curent, faciant: neque illis, Ne ullo ex superrus expressis, me alio quovis titulo, causa, occasosse , coi0re , Felpraetextu contraῬenire quoquo modo odeant, et praesuma t- - 1 L. Praeteria motu, scientia, deliberatione, O potestatis pIemtu ne parabus, Oarum serie statuimus, O sub eisdem excommunicationis resermatae, ac prιπatronἶFvocis adtiNa, O passimae poenis ordinamus, ut omnes, O sngulι-

8쪽

esu, Regulares, ad Sinas, aliave Draectra Regna, ct ProVincias, sive ab hae Sancta Sede , ἰνe etiam ab es Μm Superiaritas m Usi quando Amque in po septim mira tendi , c uisis iisdem titHii, asit facultatis Nigore illic existant , πιι tu fitiis nextiterint , missi scilicet, fatim ac praefentes Litera eis innotuerint G Mittendi eris, antequam ibidem 'aliquod Missionarii mainus exercere incipiant , 3κramentum de deliter , integre , ac inViolabiliter o ervando ejus di Praecepto , ac Mandato nostro , juxta formulam in proe entiam Literarum caece annotandam , In manisses

Commijsarii, o Vistatoris Apostolici in praefato imperio Sinaram pro tempore exissen iis , vel alterius ab illo depurati , e , eo deficiente, in manibus Episcoporum , Nessiacariorum Apostolicorum dictarum partium, in quorum revectave jurisdictione co mo

rantur , vel commorab tur , aut aliorum ab eis deputatorum , Regulares vero in manibus insuper Superiorum suae Religionis , NeI ab illis deputatorum in eisdem partibus exissentium , praestare omnino debeant , ac teneantur 2 ita ut ante praestationem juramenti hujusmodi , ct subscription sub eadem formula ab unoquoque - , qui juramen tum ipsam praestiterint , propria manu faciendam , nustum Missionarii munus conti nuare , aut exercere , immo nec tanquam deputati ab Episcopis , seu Grdinariis Loros rum, aut loquam simplices suae Religionis Presbyteri, flve alio quovis tirato, causa, seu priνilegio, de quibus expressa, specialis, specialissima essetfacienda raeutio, Christi Fidelium confessiones audire, conrionari , aut Sacramenta quomodolibet admin idiare ullo modo valeant, nullisque omnino facultatibus, siνe sibi spectarim, sue suis res pectiυe ordinibus, Congrega rionibus , Insitutis , O Societaribus , etiam Jesu , hujusmoadi generaliter a Sede praefata concessis uti possint, sed quoad eos ,praeter , ct ultra superiles expressas poenas, omnes, O sngula facia ares pradicta omnino cessent, nulliusque roboris sent, O esse censeantur. Omnia autem Juramenta hujusmodi per quoscκmque Missionarios tam Seculares, quam Regulares, in memora orum sῬe Commissarii, Visitatoris Apostolici pro tempore

existentis , De Episcoporum , aut Vicariorum Apostolicorum manibus, scut praemittitur, praestanda, postquam subscripticine munita fuerint, vel saltem authentica illortim exempla per eosdem Commissarium, O Visitatorem Apostolicu pro tempore existentem, Episeo pos, ct Vicarios Apostolisos, ad praefatam Congregationem cardinalium, qaeanto citius fieri

poterit, transmittantur. . . . .

Superiores vero Regula es c u is ordinis, Congregationis, Instituti, O Reietatis, etiam Jesu, illic nunc, O pro tempore existentes , sub eijsdem poenis xaneantur non fo-ιὰm idem Juramentum in praefatorum sue Commissarii, ct Visitatoris Apostolici pro tempore exsentis , sive Episcoporum , aut ricariorum Apostolicorum manibus , juxta mo

dum supra praescriptum, praestare, ejusque formulae subscribere, sed etiam illius praest

tionem astiis respectixe Subditis exigere, ac authentica ea super re documenta quam primum transmittere ad suos respectiπὶ Superiores Generales , qui illa memorata Congregationi Cardinalium statim tradere debebunt. Decernentes, easdem praefentes Literas , O in eis contenta quacumque , etiam ex

eo quod praedicti, O alii quicumque in praemissis interesse habentes , seu habere quomodolibet praetendentes , c uois status , gradus , Ordinis, praeminentia , O dignitatis existant , seu alius specifica, O indisidua mentione, O expressione digni illis non

consenserint, nec ad ea Nocati , ct audiri, causaque , propter quas praesentes emanarint, sufficienter adducta, eris cara , O justificatae non fuerint , aut ex alia qualibet , etiam quantumvis juridica, ct priνilegiata causa , colore , praetextu , ct capite , etiam in corpore Juris clauso , etiam enormis, enormissimae, O totalis laesionis, nullo unquam tempore de subreptionis , Nel obreptionis , aut nullitatis vitio, seu intentionis nostrae , Nel interesse habentium consonsus , alio*e quolibet, etiam quantum mis agno, O substantiali , ac inexcogitato , O inexcogitabili, individuamque expressio nem requirente defectu,notari, impugnoi, infringi, invalidari , retractari , in controπersum Nocari, aut ad terminos 3uris resici , seu admersus illas aperitionis oris, restitutionis in integram, aliudme quodcumque Juris , Dai, vel gratiae remedium in tentari , πel impetrari , aut impetrato, seu etiam motu , screntia , ct potestaris pleni- rudine paribus concesso , vel, anato, quempiam in judicio, vel extra illud, uti, seu

fe boare ullo modo posset, sed ipsas praesentes Literas semper firmas, malidas , O efficaces existeret fore quibuscamque juris , seu facti defectibus , qui adῬersus illas, etiam quorumvis a Sede praefata concessoram primilegiorum pratextu, ad ejectum im-

9쪽

ranter contigemit attentari. S

Non obstantibus praemores . oe, Τμate 'φη ' , ' a, in Cancelluriae Apostoliacae Rexula de Jure quaesto non tollendo , M/iμμς postolici ', ae in Universalibuc Provincialibusque O s nodaIibus concilii ς i is ἔφης'alibus , vel specialibus cinstitu tionibus , O Grdinationibus Mnecnon qu μηης- qμη ordinum , Congregationum , diftitutorum Melctatum , etiam Jej- , si qμή μ' is Ecclesiarum , O aliis quibks libet, etiam jaramerito , confirmatione , solicώ , Vci gravis firmitate alia roborati Statutis , O eonsuetudinibus , ac pr scriptiquei με quasstumcumque longissimis , O immemorabilibuy ,. vpixilegiis quisquς, iridμiti , σ Literis Apostolicis , Ordinibus. Congregationibus ,, Institutis Societatibη , ac Ecclesis praedictis, alii fiequibuslibet peres is ; etiam quantum i f blimibμε, oe specialissima mentione digni 4 Sede praedicta ex quaeumque casia , etiam per Viam contractus , O remunerationis, sub quibuscumque xerborum tenorib M , σ formis , ac cum quibu is , etiam deroga toriartim derogatorii, , aliis se efficacistribμ , efficacissimis , O in olitis elatifolii, i ruantibu ue, ior alias deoretis, elim mst μ, s cntia potestitis plenitudine mi libus , seu ut quorumetidiquου 'Dnarum , quom imperiali , Regali , alia,e qualiber mundana, met. Aouisasti, vignisara fodienti m linantiam , aut earum eontemplatisane, seu.aliis quomodolibet, in contrariμm p Fρ βm concessis , editis , fa is , aepi ies iteratis , ast quantiscumqης O innovatis. bus omnibus, O snguli, , etiamsi pro illoryms miζης. derogatione de illis, eorumque rotatis tenorἱbus: Ipeetali specifica, pressa, indisi Ra ac de Verbo ad verbum; non autem per clausula3 generales idem importantς a mentio, scu quae is alia expressio haben da , aut aliqua alia exquista forma ad bo Ior a d foret, tenores Mujusmodi, de s de Nerbo. ad meriam, nihil penitus omisso, σ forma mkiiis tradita observat' exprimere tui, O insererentis , praesentibus pro pleno, f mirnter expressis, O insertis habenates, illὶs alias in suo robore permans riF , ad prsmissorum effectum hac vice dumtaxae speetaliter, O expresse derogam 4 , oe Or et mm uso Votums, caeterisque contrariis

quibuscumque. . - . o o

FormuIa autem Dramenti , pr t/tμr, prastaridi est , qua sequitur , xide- Iicet : Ego N. Misssonatius ad Sinas , vel ad Regnum N. Vel ad Provinciam N. a de Ao strilica vel st Moerioribus meIs, Juxsa facultanes eis a Sede Apostolia

2 bόαοῦ - Mandato A stolico super

Dom 'ge ruini Providenti edita, qua praesentis

Juramenti formula praescripta est, conifto,ic mihi per integram eiusdem Consi iturionis lecturam optime noto, plene ac fideliter parebo, 1lludque exacte, absolute , ae invioIabiliter observabo, ω absque ulla tergiversatione adimplebo. Si autem quod Deus avertat quoquo modo contraUenerim, toties quoties id evenerit, poenis per praedictam Constitutionem Impositis me subiectum agnosco, Ω declaro. Ita tGis Sacrosanctis Evangeliis promitto,VoVeo,&1uro. Sic me Deus adjuvet,& haec Sancta Dei Evangelia. Ego N. manu propria. seu

earum

10쪽

bditorum , seu inferiorin nemine, ipsas Literas fideliter exeqm, O obseriare spondeant, aestimque sponsionis hujnsmodi in scriptis reddo , earum Vers exempta praedicta pluribus miis, quanto citius sieri poterat, tra mittant ad eosdem suos Subditos, feti inferiore, in Sinis , aliisque Regnis, ct Pro inciis supradictis degretes , cum arctissimus praeceptis easdem Literas , O in eis contenta quacumque plenisie, e T integre , ac vere, realiter, O cum

effectae in omnibus, per omnia smiliter exeqκendi, O obserνandi. uuia vero difficile foret, Literas hujusenoui originales tibique intendi, O publicari, Nolumus preiter, O decer nimus, illarum transumptis, seu exemplis , eti m impressis, manu alicujus Notarii publici obscriptis, Osigillo Personae in Ecelsassica dignitate constituta munitis , eamdem promsus fidem tam in judicio, quam extra illud , ubique Iocorum haberi , quae haberetur ipsis praesentibus , s forent exhibitae , et o tensis. Datum Romae apud Sanctam Mariam Majorem sub A ulo Piscatoris die I9. Martii I713. Pontificatus nostri anno decimoquinto.

F. Oliserius.

Per Constitutionem Apostolicam adeo solemnem,qua Clamens Papa XI. se

huic controversiae finem dedi 1letestatur, justum,& aequum Videbatur, eos, qui Sanctae Sedis authoritatem sese quam maxime revereri profitentur, humili,&obsequenti animo illius judicio semet omnino subjicere, nec ulterius quicquam ca villari. Nihilominus inobedientes,& captiosi homines exactam ejusdem Constia tutionis observantiam se effugere posse putarunt,ea ratione, quod illa Praecepti titulum praefert, quasi vero non indissolubilis Legis, sed Praecepti mere Ecclesiastici vim haberet; tum etiam quod illam debili ratam existimarent ex Permissionubus quibusdam, quas super iisdem Sinensibus Ritibus publicavit Carolus Ambrosius Medio barbus,Patriarcha Alexandrinus, cum Commissarium,& Visitatorem Generalem Apostoliciam in iiS Regionibus ageret. Nos igitur animadvertentes, praedictam Constitutionem Christiani Cultuet puritatem respicere , quem illa ab omni superstitionis labe immunem servare contendit, nullo modo ferre possumus, quemquam existere, qui eidem repuganare remere audeat, aut contemnere, perinde ac ipsa Supremam Apostolics Seiadis decisionemesnon contineret, M id, quo de agitur , non ad Religionem spe taret, sed quid per se indifferens foret, aut quaedam variabilis disciplinae ratio Proinde authoritate ab Omnipotenti Deo Nobis tradita uti volentes, ad illam ita suo robore omnino servandam , de minoritatis ejusdem plenitudine non modo eam approbamus,& confirmamus, sed etiam, quantum pomamus, omnem vim,dCfirmitatem, ad illam magis, magisque roborandam,ac stabiliendam,adjicimus,eamaque in se plenam, dic omnimodam Apostolicae Constitutionis authoritatem habere

Permissiones autem, quarum obtentu aliqui praedictae Constitutionis robur infringere conantur, originem duxerunt a responsionibus quibusdam, quas duoviri, qui jampridem in Sinarum Regno fuerant, ad quaesita nonnulla dederunt, quae su per ejusdem Constitutionis Apostolicae executione, ac praxi Missionarii quidam proposuerant. Responsiones itaque hujusmodi una cum dubiis illis,nubio tamen Romani Pontificis sive approbantis,sive aliquid de suo addentis indicio.

transmissae fuerunt ad praefatum Patriarcham Alexandrinum,ejus animi instruem di causa, utque illis uteretur, prout circunstantiae rerum, ac temporis postularente integro tamen remanente Apostolicae Sedis Jure eas comprobandi, vel etiam rea Vocandi, si quando consormes, aut repugnantes Constitutionis prariatae decretis

ullo modo compertae forent.

Vix Sinarum Regnum Patriarcha Nexandrinus ingressus, in iis angustiis sepositum intellexit, ut coactas fuerit in publicum emittere, non quidem respou siones, quas praememorati dtio viri ad proposita quaesita dederant, ne vero Per missiones Octo,quae ab illis fuerant deductae, atque inde ab eodem Patriarcha in

Pastorali sua Epistola insertae, cujus tenor est, uti sequitur:

SEARCH

MENU NAVIGATION