Discursus Historicus. In quo per rerum gestarum Seriem demonstratur S. Regem Ferdinandum III. et Alphonsum X. cognomento sapientem illius filium, eo-rumque praedecessores Castellae et Legionis reges habuisse ius disponendi de decimis Terrarum, quas è

6쪽

Discursus Historicus.

Iue quoper rerum gestarum Seriem demonstratur S. Regem Ferdinaudum I II. . AIphon um X. cognomento pieutem illius tauras, eo-rtimque

Praedecessores Casielia , . Legiovis Reges habuisse ius di

poneudi de decimis Terrarum , quas e Saracenorum

manibus recuperabanI.

IN celebri controuersia diu per varia Hispaniarum Tribunalia , & postremo

in S icro Rotae Romanae Auditorio agitata in duabus diuertis Causis , altera Hispalen. Decimarum de Xeres , & altera de Olivares nuncupatis vertentibus , Prima inter Insignem Archiepiscopalem Ecclesiam Hispalen. ,& Carthusiam Civitatis de Xeres , & secunda inter eandem Ecclesiam, &Abbarcni Ecclesiae Collegiatae oppidi de olivares super exactione Decimarum Ecclesiae Hispalensi debitarum quam Carthusia ex praetensis Indultis Apostolicis ,& Abbas ex particulari dismembratione territorii a Diae-- ce si Hispalensi, eiusque respective assignatione sibi facta per San. Me. Vr-- hanum Paepam octauum vindicare, contendebant , plures in utraque Causa. prodierunt resolutiones Archiepiscopo, & Capitulo fauorabiles, nempei duae Decisiones una cum Sententia in prima coram R. P. D. Calatatu, dc aliae plures cum duabus Sentesiiijs in secunda , altera lata coram illeuercu-di limo Bourlemoni hodie Archiepiscopo Carcas nensi, & altera coram R. P. D. Vicecomite fundatae in variss rationibus , & signanter in illa, quod huiusmodi Decimae, ut pote competentes Ecclesiae prurdictae speciali iure donationum sibi fictarum a Ferdinando tutius nominis tertio Sanetissimo

I egionis, & Castellar Rege , & adi Alphonso eius filio Sapientis cognomine i nsigni , non cadant sub generali exemptione, & respective concessione iuris illas exigendi a propriis Colonis , quam sibi factam praetendunt Cam' thusiani, minusque sub dismeni bratione, & assignatione territorij facta Abbati. Verum quia postmodum in Causa de Olivares fuit per duas Decisiones aeditas

ip tertia instantia cum subsequuta sententia coram eodem D. Bourlcmone j in dubium reuocata , immo penitus explosa potestas Regum Legionis, & Castellae disponendi de decimis Terrarum quas e Saracenorum manibus' recuperabant, sub praetextu, quod non doceatur de aliquo Indulto Apostolico hanc facultatem concedente, ill tidque concessum ab Urbano II. Petro Hispaniarum Regi, uti resti imina ad eius successores in Regno, I sic ad Reges Aragonie, qualis dumtaxat erat de tempo Indulti Petrus praefa- tUs, ncqueat Suffragati Regibus Castelis, & Legionis, maXime quia in istis tunc temporis Regnantibus non concurrebat, ut in Causarum propositionibus ex aduci so dicebatur, latio priuilegsj, nimirum expulsionis,&- dc bellationis Maurorum . prout concurrebat in ipso Petro sic astruendo Aragonio Regibus maiora priuilegia , ac illustriora merita erga Sedem' Apostolicam codcmque tempore impingendo notam impietatis, nedum; prefatis duobus Regibus Donatoribus , quorum alterum veneramur inter

Sanctos, verum etiam pluribus alijs pijssimis Regibus Aritecessoribus, &Successoribus, qui similia pictatis, & munificentiae monumenta caeteris quam pluribus Ecclesjs reliquere- Hinc Vr eorum Dignitas , di potestas, quibus prς caereris Hilpaniae Is gibus praefulsere omnibus innotescant ipso

7쪽

Auno r82. ibothi traijciunt Istra,c intra Misiam recI iuntur . ,rianam haeresim ibunt. comanos inuadunt, Oc lisiam eum Thracia ubigunt . talentem Imperator ηpcrant, & igne sonet

uinunt.

I. Io. Magians hist Oolior.lib. is .cap N 33ratianus Theodosium celarem creat. paedus Athalarim Gothorum colosio , thalaricus mora Constantii poli=. .

B, IO. ma . ubi lib. I s. cap. 3. 4'aiij . Arcadius, & Honorius Imperatores . Gothi mouent arma in Romanos , & Rugom creant Halaricum . Italiam aliasque Prouincias populantur Romam obsident , di

capiunt. Halarius moritur CO- sentia . Rex eligitur Atau

peratorum Sorore uxorem ducit . Renovat foedus cxII Dorio accipit in Gallijs, ει ι

narchiae , ex qua omissis Imidicis rationibus Strictiori methodo de dueendis in noua utriusque Causae disputatione pcr solam retum gestarum Seriem demonstrabiimus singularcna potestatem, qua Circ dispositionem non solum decimarum , verum etiam aliarum rerum Ecclesiasticarum maioris ponia deris usi sunt, approbantibus Religiosissimi Epistori γ Uiris,& nunquam reolamante Sede Apostolica tam Rςges Gothi Wona chiae fundatorcs ante imiasionem Maurorum , quam Corum Succcssores eκ um San inire prognati post illam, quales sin z Controuersia extiterun en- I e Gnis, & Asturis nostrorum Regum Donatorum Antecessores .

: Deo nitores; Ita ut unusquisque ductus a sola naturali latione eκ hi : io ere valeat competentiam privilegij controuersi, etiamsi non eκ hi- αhζ eum loco priuilegij si et ipsaritemporis Vc uiui , uuiuS magna

a Narbonensi pO'

: reditur, AGallijs ad Pireneos, octi rei p. 6 hiriue eiectis V kid ii , Alanis, transilit , Galliam Narbonensem inW- Piouinciaque es Sueuis primis intra soribus , potitur, p*ης ue, quia ad pacem, quam Tarraconcia si occupata , dum Barchinop uieremptus est. C. Ab hoe iid bellum propensior visus d mestica . - a suis Succes oti Rege prima Gothicae Monarchiae initi/ i' eoeteris Barbaris Natio bus non minUb sortiter x quam faeliciter ps - ο- h

8쪽

tubiis, quo domitis, quo expulsis ipsisque Romanis Legionibus penitus profligatis gloriosissima a suis primordijs dici meruit, nisi forti sim Gentis Regumque praeclarissima gesta impietas Ariana, quam ab initio aliena cul

pa imbiberant per spatium annorum I 8 O. circiter pertinaciter retenta ali- Squaliter obscurasset. CCeterum vertente anno salutis quingcntesimo octuagesimo quinto coeleste lumen affluxit , quod disiectis tenebris impii dogmatis Reccaredum decimum octauum Hupaniarum Regem , atque eius opera , & authoritate uniuersam Gothorum gentem ad Catholicae fidei claritatem perduxit. A Hanc pijssimus Rex, ut totius Ecclesiae iudicio stabiliret disciplinamque Ecclesiasticam vitio temporum labefactatam restitueret, indixit Tertium Con-- cilium Toletanum successive cclebratum cum interuentu To. Episcoporunt,

- in quibus quinque Metropolitani,& inter ipsi,s S. Leander Archiepiscopus. Hispalensis Regis Avunculus , cuius auspicijs inquit Mariana B. res priuatas ,.& publicas gubernabat. mc Concilium in Catholica Ecclesia sine controuersia receptum subscripsit, z& confirmauit ipse Rex per hoc verba. C. Fratres ReccaredusRex hanc deli- berationem, quam cum Sancta desinimus Synodo con mans subscris. N ouo qui scin exemplo , scd approbato in hoc pijssimo Rege glorioso Catholici

nomine merito decorato a Sancta Synodo conflata ex Episcopis, & Meti O-- politanis sto strina , & Santata Illustribus , qualis prae caeteris fuit memora itus Sanctu S Leander, imo ut coniectare licet ab ipso Sanct o Gregorio Ma -- gno. Ad hunc enim Summum Pontificem missis post. Synodi cclebrationem Regijs Legatis cum aureis muneribus non minus dubiti obsequis defcrendi gratia quam , ut conuentus nuper habiti actiones, & decreta illius

potestati , & cxamini subi jcerentur banctus Pontifcx in elegantissimis litteris datis ad Reg cm , illum , eiusque hactenus gesta miris laudum praecOnijs cxtollit, quorum pauca ex multis uti profecta a tanto Pontifice audire, non pigeat. Hoc mis aeter inquit quae per vos acta funis e conuenienti-

Gliis meis dicere , saepe cum eis contra pariter admIrari delectat. Hac me plerumque etiam excitant, quod piger ego, ct inutilis tunc inerti otio torpeo quando in animartim Ccngregationibus pro lucro COEUrs Patriae Reges elaborant; βId itaque 'o in titi tremendo exam ne Iudici venienti dictu-rvo i m , s itinc illuc vacuus venero , ubi tua Excellentia greges ps se delium ducet, quos m/do ad verae i dei gratiam per Studimm ., ct continua -- iam praedicationem traxit. Hactenus ille , qui post alias plures laudes ine ipsum Reg cm cumulatas, Tum ex his , Tum etiam ex eo, quia gr ndi pzcunia a Iuli sis tentatus , ut legem quam dona in illos promulgatam abrogaret adduci non potuis et , tandem grauibus monitis illum in Rcligione confiimat, nec unquam tedarguit de usurpatapa illi Oritate conuocandi,&confirmandi Concilium, prout sine dubio Pontifex doctrina , & sane timonia aeque celcbcr redarg0is et, nisi, vel ex usu, & tunc illa ferebant tem pora in Regibus in illis partibus recenter ad fidem conuersis a Sc de Apo-i stolica tot elato, vel ut facilius credi potest eiusdem Sedis speciali priuilegio praeeitiate , haec Omnia a pijssimo Rege gesta fuissciat. Et sane non aliter, quam ex Apostolico priuilegio haec, & alia similia Regum gesta concernent a Iurisdictionem Ecclesiasticam manasse suadet continuatus usus eorumdem conuocandi Concilia Nationalia, pauras Ecclesiasticas contumacibus comminandi, nouas b des Episcopales erigendi, erectas transferendi, Diaece sum fines statuVndi cum alijs insta refcrendis ι Sic enim ipse Reccaredus conuocauit secundum Concilium Caesaraugustanum habitum anno salutis quingentesimo dona Sesimo siccundo. A. Sic de mandato

Regis

in eius notis.

. III.

B. Marian. de reb. uisp. lib. s. cap i .

Concilium Regia confirmatione munitur . C ident Marian. cap. cit. in fin. Legatio a Rego ad s. Gregoriuui Maanum .

A. Marian .lib.6. cap. i.

V. Sancti Gregorij littorae

ad Reccaredum . B. Littetarum renor apud Saaucdr. chron. Goth. in Rec cared.

9쪽

VIII.

Anno 633, Concilium Tolctan. conuocatum a Siseciando Rege . C. Sandoual. d. Chronte. Alphonsi VII. cap. 64. fol. 173. col. 2. g. Lia 67 I.

tilia Rege . A. Sandouat Chronic. Alphonsi VII. cap. 64.ΩI 274. col. I. A. Saauedr. in Ctesila, de acta Conciliorum

ab eo res ata. B. Baron. annal .Eccles.

Regis Gunde mari fuit congregatum aliud Toletanum anno 6 Io. Super Primatu Ecclesita Toletanae praefati Regis c uastitutione munitum , in qua gradationis , vel excommunicationis sententia, Regieque seueritatis cenia sura in contumaces legitur comminata , accedente subscriptione plurium

Episcoporum , & signanter Sancti Isidori Archiepiscopi Hispalensis , ae Sancti Fulgent ij eius germani fratris Episcopi Ezichensis. B. Sic iubente γSiseuando Rege constat fuisse celebratum anno 633. quartum Concilium Tolcianum , ut Patres ibidem congrcgati fatentur . dicentes. Dum sudio amoris Chrisi , ac diligentia Religust mi Ssenandi Begis Hispaniae atque

Galliae Sacerdores Toletanam Urbem in nomine Domini conuensemus, ut eitis

Imperijs atque tuos commvnis ἀ nobis agitaretur de quibusdam Ecclesiae di sciplinis tractatus o c. & deinde . Primum gratias Saluatori no stri Deo omui- potenti egimus , pcshaee antefato Minfris eius Excellentissimo , ct gloriosi iamo Regi , cuius tanta erga eum deuotio extasi ut non solum in rebus humanis , Certim etiam in causs diuiuis filicitus maneat O c. hactenus illi, sic s. anno 636. di 5. anno 63 F. pariter Toletana Concilia fuisse a Cintilia, seti Cinti lano vigeseno septimo Gothorum Rege conuocata testantur Sandou alius in Chronica Alphon si VlI. A. & Saauedr. in eius vita . A. & constat exactis corundem Conciliorum in quorum ultimo ipso Rege fauente , & vo lente sancitum fuit non posse quc inquam cX Successoribus ad Regiam Di renitatem assumi, nisi prestito prius iura mei .se fore Catholicum , & nun quam permissurum Catholicam fidem ab aliquo violari. Unde Barcinius nobilissimus annalium Ecclesiasticorum Scriptor B. referens praeconia in hunc piissimum , ac vere Catholicum Regem a Sancta Synodo congesta ait cx his apparere , haud essc recentem , vel indebito usurpatum titulum His paniarum Regum , ut Catholici cognominenturi, utpote tanto facti titulo digni, quod non solum iurent se fore Catholicos, sed neque passi ros quem

Quam non Catholicum in amplissimo suo Regno Penit US re perari ; Sic . &8. celebrata fuisse, alterum anno o46, dc mandato Cinta sita indi Regis Vita

se simi noni, & alterum anno 6S 3- iubente Reuesu in do trigesimo Rege .habctur apud praenominatos authores, C. & CX actis eorunciem Concilio

rum , signanter Octaui in illis verbis ; quod fuae I onis implentes decretiam in cunum fuissemus adunati Concilium C. & denique omnium Historicor viri monumenta testantur , A. Colacilium Vndecimum habitum anno 6 s.fii isse conuocatum a Uvamba trigesimo primo Rege , & testatur etiam prae stitio eiusdem Concilij relata a Baronio B. in qua Patres Congreti deplo 1 ando vitia, quae ob Conciliorum intermissione in irrepserant, & assignando causam intermissionis,prout etiam Authorem illius tunc celebrati die unt.

Et ouia non erat a nandorum Ponti Vm ulla praeceptio , crescebat in malis, υita deterior. Cum tandem Diuina nos clemeutia ex alto re Icrem tem

pori aetatis nostrae se occursuram ναbuit , ct fal*ti p eparans se stris Detilii Peligis Principis mentem deuotam'pβrater, ct infruinam, cuius feruidae follicitudinis υoto , ct lux Conciliorum reuocata resplen It, ct altereae chaiaritas se mutuo in corrigendis , vel instruendis moribus ea citauit ,sum , oggregandi nobis hortatu Principis f cult s es data , ct opportμVa corrigendis praeparata es disciplina ct . . . Et qu mui. Eminentissimus Vir Laronius ex eorumdem Patrum Verbis desumere conetur, quod cum Reges ad Episcopos de conueniendo in unum scri berent, non id iubendo facerent , sed hortando sicque concludens, quod , ubi ab illis, seu ab alijs dictum reperitur, iussu Principis conuocato S Episcopos ad Concilium conuenisse, eius eqhortatione id factum , esse intelligen

dum ; Tamcn huic Intes lactui , si agimus de aliis Concilijs praenarratis, re

10쪽

fragatur germanus significatus verborum eorumde: n , quae cum sonent in iussionem, nequeunt detorqueri in hortatum ; Si vero de hoc mox rclato, refragatur praefationis contextus, in quo Patres dicunt, fuisse intermissam per plures annos celebrationem Conciliorum, quia nulla adunandorum Pontificum erat praeceptio, & deinde subdunt, hanc facultatem se con

gregandi fuisse ipsis datam hortatu Principis; Si enim facultatem sibi a

Principe datam esse fatentur, necessario etiam fatentur illam penes ipsum Principem resedisse, quod redditur indubitatum ex Canone decimoquinto ipsius Concili j C. in quo statuitur illius celebratio quodlibet anno peragenda lcmpore quod Principis,& Metropolitani electio definierit; Utique namque S. Synodus celebrationis tempus definiendi arbitrio Regis non reliquissici, si Ius conuocandi ad eumdem cumulative cum Metropolitano non spectasset, unde eκ his concludendum est , quod ubi a Conciliis , vel ab huthoribus probatae fidei traditur Iussu Principis conuocatos Episcopos ad Concilium conuenisse; id non e X hortatione, sed vero iussu facitam esse intelligendum, aut horitate tamen sibi impertita a Sede Apostolica, sine qua nos etiam dicimus,& profitemur, nullam saecularem potestatem, siue Regiam, siue Caesaream talem facultatem unquam habuisse in Ecclesia Catholica. Neque similium Privilegiorum a Sede Apostolica concessorum ratio , & verisimilitudo deficiunt,quia cum in illis turbulentis temporibus Summi Pontifices Saepe Saepius nouarum , & veterum haerae sum procellis iactati; Orientalium Caesarum armis pressi, ac multoties reb bellantium subditorum protervia afflicti, & in exilium acti, non adeo facile adiri possent , ex his maxime longo terrarum , & marium tractu digitis Regionibus, eorumque oracula accipi super huiusmodi Conciliorum conuocatione, & vice uersa Metropolitanorum iussiis , ad quos eorum conuocatio iuxta Sacrorum Cano nudispositionem spectasset, ob notas controuersias inter ipsos vigentes super Prima tu, facile spernerentur, Salutare imo necessariu n Consiliu n fuit hanc potestatem tradere Catholicis Regibus, ut ingrauentibus malis saepe moram non serentibus, per eorum piam ibi licitudinem, & validam authoritatem opportuna medela Succurreret, sed de his haec attigisse suiliciar, quia non minora sunt Privilegia , quibus citra alias materias ad Ecelesiastica Iurisdictionem pertinentes usos fuisse constat Reges Gothoru eorumque successores . In comperto est siquidem apud omnes quod obortis dissi dijs inter Hispaniarum Episcopos ob I ce sum sanes, memoratus ReX ariaba ad ea componenda , diuidi, & terminis distingui voluit, uniuscuiusque Paraecias , ut ex antiquioribus narrat Lucas Tudentis in Chronica mundi hanc diuisonem referens per extensum A. quam licer&aliqui velint. Fuisse factam in praenarrato Concilio undecimo , & alij in alio Concilio pariter Toletano, cuius acta non reperiuntur, ut probabilius ex ipso Tudens Orimatur Baromus L. nemo tamen dubitat illam, a V Uambae Regis definitione, & placito ema nasse cuius etiam mandato fuisse erectas nouas Sedes Episcopales in praefata undecima Synodo habetur ex alia duodecima conuocata ab Eruigio Rege successore , in qua huiusmodi sedes fuerunt sublatae non ex eo quia earum erectiones emanauerint a Rege, sed quia contra Sacrorum Canonum

dispositionem C. Aliqις fuerant erectς in modicis locis seti Ciuitatibus, &vna in suburbijs Toleti, & sic in eadem Civitate, in qua aderat Sedes Ar

chiepiscopalis, ut acu rate demonstrando singularem authoritatem qua in re bus spiritualibus seu Ecclesiasticis pollζb4nt Reges antequam Hispania Mauroru armis subigeretur, tradit SHV. Noli με se Chronica Alphons VII. A. Proterea non minus notatu dignum est IuS , quod ijdem Reges sibi vindicauerant nominandi Episcopos creando in locum , Demortuorum quo-B rum

tari. Can. I s. relatum ii Saauedr. in Uvamba .

XII.

6. cap. I s. Baron. anno

Nouae Sedes Episcopales erectae a Uamba . Anno 68 l.

Concit .XII.Toletat .ad Eruigio Rege . C. cap. in illis cum seq. dist. So. A. Sando ual. Chron.