장음표시 사용
1쪽
aS par of the 'Foundations os ester Civiligation preservation Ρroject
Reproductions may noti made ithout permission hom
3쪽
4쪽
COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPAMMENT BIBLIOGRAPHIC MICRoFORM ARCET
5쪽
8쪽
9쪽
. . . . . . . . . . . . . . ..
l. De temporibus, quibus Horatii opera edita esse videantur, multae a multis viris doctis institutae sunt quaestiones. Sed ut omnes de definiendo tempore, quo carmina sua Horatius evulgaverit, dubitationes Sublatae Sint tantum abest, ut diversas in partes discedant etiam nunc ea de re viri docti. Exordium scribendi cepit Horatius a satiris et epodis, etsi neutiquam credibile ost eum hoc tempore poesin lyricam, qua OStea Xcellebat, plane neglexiSSe et uno eodemque tempore eandem incudem Semper tutudisse ). Sed quamquam inter omnes fere viros doctos, qui in oratii operibus interpretandi versati sunt, prima poemata fuiSSe Satiras convenit, tamen quo quaeque Satira anno Scripta et edita sit mirum est quantopere in diversum sententiae tendant. De qua quidem re disputatione doctorum virorum toto caelo ut aiunt distant, ut eorum moleStum Si dinumerare commenta. Postquam vetustiores Horatii editores, imprimis Tanaquil abor, o dellius, acerius, Ioh. Massonus r)1 Sententiam Boiit leti, qui statuit oratium uno eodemque
tempore mi tantuni poematum generi Vacasse et per singula annorum spatia modo alii , modo Podos, modo epistulas, modo carmina lyrica composuisse, refutavit subtili disputatione Car. Κirchnerus in quaestionibu Horatianis . . T. 2 Vita Horatii, ordine chronologica delineat ut sit vice commen
tarii historici critiei Lugd. 1708.
10쪽
Sui qui ei gae' aBi, rhtio'ibas ne de omnibus ac singulis inter se consetitiesitos .p etnatu a tellipo ra tractaverunt, primus ne mi
De Lis egregia qua polluit doctrina et iudicii subtilitate quaestionem de sat xi in pi a fati sene editionis Horatianae Cantabrig. a. 1711 ita instituit, ut non singula Satiras, sed singulos libros singillatim in lucem prodiisse diceret et priorem librum annis 1, 712 posteriorem intervallo trium sermo annorum interiecto AEnnii 22 in 722 attribuoret Maoc lentioli 40ntentia diu ab omnibus fere interpretibus magna eius nominis auctoritate commotis proe vera accepta est, misy quod nonnulli viri, in quorum numero imprimi. Sana donus ) Vir critica subtilitate parum praeditus, nominandus est, Singularum satirarum tempora hies illic aliter iniquo mentietus constituerunt Hoc demum saeculo mentioli rationes, tum alii viri docti labefactare et abicere coepissent, maxime ire lineru Sim quaestionibus moratianis ' improbavit, qui cum Satiras non intra Septem, sed intra tredecim annorum 713-726 terminos constituisSet libros non Separatim aut variis temporibus, sed secundo libro anno 26 ad finem perducto hoc ipso anno simul emisso esse censuit Post Miretinerum autem iis-quisitioneis diligentissimam it subtilissimam Frankius do eadem se habuit, qui omnes fere erudito ad Sua parte pertraxit enim in libro illo praestantissimo, qui inscribitur . fasti moratiani ), reiecta Mirchneri sententi ostendit singillatim it diverso tempores libro emiSisse poetam atque sermonum librum priorem anno u. 19 35 a Chr. vel sequenti, posteriorem anno u. 724 30 a Chr. publici iuris factum osse
rum temporibus Sententia protulerunt De qua ae disputare
fusius nunc non libet; sufficiet afferre opinionem M. T suffolii ), qui adem quaestione denuo instituta in Frankli1 Ed. Horat Paris. 1728 II vol. 0 1756 VIII vol. 2 Quaestiones Horatianae, umburg 1834. 3 Fasti Horatiani scripsit Carolus Franke Accedit epistola Caroli Lachmanni Berol. 1839. 4 IV. Teus fel, mus Rhen. Hom. IV a. IMin p. 93 - 119, 208 241.
sontentiam abiit et satirarum librum priorem intra annos 41-35 Secundum intra annos 33-2 inclusit. Equidem accedo eorum virorum Sententiae, qui Oetam censuerunt librum priorem anno 35 Secundum anno O in publicum emiSiSSe. Sod aliud est quaerere, quo tempore Singulae Satirae, aliud, quando omne Satirae coniunctae publici iuris factae sint. Non enim dubium videtur, quin primum quidem Singulae Satirae non multo poS Originem Seorsum in lucem prodierint
atque Cum amici communicatae, postea autem in duorum librorum corpora collectae atque Vulgatae Sint. Qua re non
bono distinxit Benti eius, cum contenderet Horatium non singulas eclogas, Sed integros libellos simul in lucem odidisse. Hanc enitet opinionem re ipsa redargui videmus. Singula enim Satiras, antequam in duos libros redigerentur, in
hominum manu perveniSSe mea quidem Sententia iam ex hac re apparet, quod nonnulli Versu quarundam Satirarum ad alias eiusdem libri satiras spectant et ut exemplum asseram, satira tota decima iudicium confirmat, quod Horatius satira quarta de Lucilio prompSerat. Quod deinde ad illam quaestionem attinet, utrum Satirarum liber prior separatim an cum Secundo Simul editus Sit, Sententiam irchneri, qui dixit esse Satiras primi libri, quae OStalia secundi libri essent scriptae, esse deinde libri secundi, quae ante nonnullas libri primi Satira essent comp0Sitae,
fundamento carere pro comperto habemus. Nam et e temporibus
Singularum Satirarum et e magna utriusque libri disserentia diversaque Satirarum indole apparet Omnes prioris voluminis Sermones priori tempori attribuendos esse quam qui in altero libro leguntur i). Etenim omnes certe consentiunt maiorem quandam in libro Secundo reperiri lenitatem et urbanitatem quam in libro primo XpreSSa Sit. Magni etiam momenti ad tempora satirarum recte definienda illa est quaestio, quam nuper Lucianus uelleru pro-1 Ceterum Sententiam eoruna, qui utrumque librum uno tempore ab Horatio emissum esse censent, iam hoc uno argumento refutari putem, quod primo libro epilogus, alteri prologus datus est.