장음표시 사용
11쪽
autem si Buda potiri voluisse prssidia et signa sua in ea reliquisset sicut in alijs Castris fecit, Hac tamen potiri eum noluiSS ConStat cum ea deua- Stata et Concremata ad propria sit reuersus. Respondit Ibraim. Nec illa est ratio, Sed hyems inses tarius r soribus erat, et Victualium desectus qui nos abire cogebat. Sed spetialem hominem suum Imperator dimisit nempe Erdelba idest Iohannem Wayuodam alio enim hunc nomine non dignantur Turci). Responderunt Nuntij. Nosmungari hucusque ignorauimus quod Wayuod ille ex consensu Imperatoris fuisset Bud , quia quando se fecit publicari in Regem tunc Hungaris non significauit quod cum consensu Imperatori illic Sset, sed conuocata parte procerum et nobilium regni eisdem proposuit quod si ipsum in regem eligere vellent haberet duos thesauros
Vnum acquiSitum per patrem suum et alterum per emetipSum, et quod cum patris sui thesauro vellet breui recuperare omnia Castra per Imperatorem Turcarum ablata potenti que u Vbique reSiStere, Cum alter autem a Se
congesto Regi Ohemi et lemani occurrere omneSque eiu prouintias regno Hungari Subij cere et acquirere posset, Nobile Vero nihil minus credentes quam eum hec facere OSSe, OnSeutire aut eum Creare Regem noluerunt, Quo intellecto Wayuod omnes proceres et nobiles illos in Castrum suum Oha natura loci et arte munitissimum, quod habebat, ad colloquendum conuocari et congregari iussit, quibus intromiSSi Statim serari castrum curauit, complicibus et satellitibus suis armatis Occulte per singula illius loca dispositis, quibus Wayuod denuo locutus eosque inhortatu eSt ut eum regni gubernio prςficerent, Repetentes autem animo proceres et Nobiles Wayuodam defensioni tam vasti et inclyti regni ac eorum ne dum non ussicere, eiuSque ire potenti duorum potentiSSimorum dominorum quos suis solius viribus debellare et deuincere se posse et Velle iactitauerat, minime respondere, im ipsum corona regia neutiquam dignum esse cum in eo generis et stemmatis regi claritas et sanguinis nobilitas quam maxime desy-deraretur, reStiterunt et petitionem ipSius resutauerunt, eruntamen Videntes se interclusos et exitu Castri prohibitos esse, petierunt alium diem et terminum colloquendi et deliberandi cum ceteris suis fratribus Amicis et nobilibus regni, quos hoc negotium seque ac ipsos concerneret, CommiSerat autem Wayuod complicibus et satellitibus antedictis, ut sicubi intellexissent Ordines et optimate regni r sente electionem reSpuere et reij cere, statim facto de mansionibus suis impetu erumperent noque omnium re et Oee eum Regem SSe et debere acclamarent, minantes alijs quotquot
12쪽
essent diuersum dicturi aut sensuri, palum, caedem, et Sectionem in frustra, Eleuantes autem Iohannem ijdem complice Sicut inmungaria solent eleuare custode Sylvarum proclamauerunt eum SSe regem, quod tamen hactenus inmungaria non est factum nisi de communi omnium regni Ordinum procerum et Nobilium assensu, Qui ergo ex illorum ordine in Castro ut dictum est conclusi erant, reique illius atrocitatem nullumque amplius remedium pr manibu esse Videbant, ex metu et v vii Sia incolumitati consulerentasSenSerunt acclamationi, Corona vero qua rege Hungari a multis seculis coronari consueuerunt, ad fideles illius manus data fuerat quam arripiens Se cum ea, Sicut Voluit, coronari fecit, Procere autem et nobiles postquam emissi et relaxati fuissent, scripserunt literas per omne Comitatus ad uniuersos procere et nobiles mungaris eisque declarauerunt quo pacto negotium illud consectum esset, quibusque astutij et fraudulentijs Wayuodas coronari fecisset. Quo comperto Pr lati Proceres et nobiles ali qui extra
castrum Oha et violentam hanc electionem suerant et a clade qua ex Ludovicus interij supererant, abSque ulla mora conuentum omnium Comitatuum regni Hungari ad Civitatem Osoniensem ubi tunc dominus Comes Palatinus regni qui primus debet eligere Regem sicut in Turcia Ianicaraga solet creare Imperatorem conscripSerunt. In quo quidem conuentu conco diter et de communi Ordinum et Statuum Regni ibidem congregatorum Onsensu elegerunt Serenissimum et potentissimum dominum Regem Ferdinandum dominum noStrum gratiosisSimum ad quem sciebant regnum illud hereditario diuinoque et humano iures deuolutum SSe eumque Via agnationis, SucceSSioniS, et tractatuum ac sederum Superinde initorum et conclusorum concernere, denique Regem ipsum ex imperiali et regali stirpe ortum, cui preter prenarrata iure optimo deberetur diadema regium cum Sit Sapiens diues VirtuOSus et potentissimus Wayuodam Vero nec de regia prOSapia prO- genitum, nec etiam si habuisset tot diuitias quot sibi esse gloriabatur, Sede
regia dignum, Ex quibus liquido apparet quomodo Wayuod Bud fuerit,
Quare igitur dominatio vestra dicit illuna ex consensu Cesaris Bud suisse pNobis autem videtur, quod si potentissimus C sar voluisset uda potiri, debebat alium Capitaneum meliorem illic relinquere quam ipsum WayuOdam, Nos enim ungari parum vel nihil sormidaremus aut doleremus si Nandorali, tam bonum audacem et virtuosum Capitaneum dimisisset, quia abSque periculo recuperaremus illam, nec dedisset Occasionem confringendi et diruendiiqnia machinis bellicis, sed aufugisset. Inquit Ibraim. Recen-
13쪽
suisti plures domini tui virtutes, nobiles quidem si omnibus iiij prsditus
sit et latur. Conuei susque ad Habardanec dixit, Tu autem non e germanus. Respondit Habardanecg. Non sum. Interrogauit Ibraim. Per quod tempus Seruiuisti domino tuo. Respondit HabardanecZ. Ab eo quo electu est in Regemmungaris. Ad qu Ιbraim. Cum sis tam breui tempore cum eo
quomodo et eum esse Virtuosum sapientem et potentem. ReSpondit. Si alter alteri per viam occurrat duoque aut tria illi tantum verba faciat facile cognOSCere poteSt naturam alterius et ingeni sui qualitatem, Cur itaque de- Prehendere non potuissem tanto tempore regis animum. Ibraim Significa nobis quam sapientiam in eo videris aut quomodo scias illum SS Sapientem. ReSpondens autem Habardanec cogitauit intra se et dixit, Ex eo potiSSimum quod cum maiestas sua multas a deo omnipotente VictoriaS habuerit, plures item prouintias acquisiverit et subiugauerit, nihilo actus
eSt elatior, Sed pro suo in maiestatem diuinam amore, timore, et Cultu, animo
submisso gratias illi pro tot tantisque benefactis et victorijs egit. braim. Ecquid tibi videtur iis sapientia. Respondit Habardane g. In literis noStriSet Vestri habetur initium sapienti esse timorem domini. Inquit braim. Certum est hoc. Sed quam aliam tu pr tendis in eo scire aut deprehendere sapientiam Respondit. Hanc scilicet quod Serenissimus Rex et dominus ΠOSter qUqcunque negotia habet omnia bono et maturo consili et deliberatione prshabita conficit, nihilque incipit cuius finem non reponderet et pensitet, iuxta illud Sapientis. Quicquid agis prudenter agas et respice sinem Dominus denique noster nihil reputat negotium, quod ad debitum
finem perducere nequeat, nec quicquam inchoat, quod Se finire non posse considat. Ibraim. Si hoc facit laudabile et bonum est, Sed quam VirtuOSitatem et audaciam in eo vidisti. Respondit Habardane cZ. Dominu BOSter hanc habet audaciam quod quando hostem aggreditur audacter et absque timore illud attentat, etiam si viribus hostium sit inferior, nihil tamen mouetur ad retrocedendum, sed animose et cordate in illos inuehitur, quemadmodum ex multis bellisinu nuncusque gessit videri potest. Ibraim. Vbi fuerunt bella hec et consecut ex eis victori de quibus ad nos nihil est
perlatum. Respondit Habardaneeg. Vobis notum est dominum nΟStrum prouintias Sua in magno spatio sitas habere, ubi complures Reges duces et principes sibi sunt vicini et collimitanei quorum ego Vos ne nomina quidem audiuiSse credo, cum sint longa viarum intercapedine a Vobis Seiuncti, Et per quos eiusmodi victorias cognoscere deberetis, et qui certe OSSent
14쪽
et deberent eas referre, non audent intrare, profugos et captiuos ex partibus
illis non habetis, sed illi qui intrant ad vos quique licet Sciant certum rei
euentum non reserunt vobis, Sicut in e St, Sed alio modo et inuolucro exponunt Vobis, cum sint aduersari et hostes domini nostri Credo tamen cum hucusque ignoraueritis las vos seorsim etiam ab hominibus vestris intellecturos dominum nostrum gratiosissimum deo sic volente Cesar Tu carum propinquiorem Sse factum, nussumque adhuc inimicum domino nostro resistere potuisse. Ibraim. DixiSti quoque Dominum tuum esse diuitem Recens nobis thesauro quo hunc habere ais. Respondit Habardanecg. Impossibile mihi sui omnes thesauros domini nostri videre cum sim minimus Servitor maieStati su eademque Sit sors mea sererius Si Curialium Cesaris Turcarum qui preter ConSiliarios aliquot et primarioS, non Sciunt omnes
Imperatoris theSauros, Sed quantum ego vidi et cogitari potuit de diuitiis
domini nostri libenti animo narrabo, quod dominu noSter ex Sanguine Imperatorum et Regum potentissimorum ortum ducit quorum Si nuSquisque sibi mille saltem florenos legasset, maximum theSaurum a Cumulare potuisSet preter illos quo iampridem defuncti progenitore sui habuerunt, quique omnes ad manus domini nostri deuenerunt, ex quibu neScio maie- Statem Suam aliquid exposuisse, cum habeat multa regna et dominia maximi
prouentuS, et inter cetera prouintia duas ex quibus omnia neceSSaria per annum recipere et leuare, reliquos vero regnorum et patriarum Su3rum redditu et obuentione reponere et residuare poteSt, Ceterum quando dominus
noster ex in ungariam venit adduxit secum Curiam numerosissimam qualem nunquam hactenus vidi a tot ducibus Baronibus militibus et nobilibu frequentari, quorum tamen pars minima est eorum quos in alijs suis regnis et prouiniij habet, ij vero qui Curiam Sequebantur cathenas
aurea annulo et monilia pretiosissima esse continuamque solutionem fieri
nec ullum in ea desectum esse vidi et cognoui. braim. Qia est illa quam dixisti domini tui potentiam. Respondit Habardan ecZ. Quia prςeSt regniSet prouiniijs permultis ducibusque Marchionibus et principibus compluribus
imperat, et quod habet plures amicos et vicinos et omnibus ij potentiorem fratrem eiu Germanum Serenissimum et inuictissimum in tot orbe Cesarem Carolum Regem Hispaniarum et Imperatorem Romanorum. Ibraim. Non latet nos plures esse domino tuo prouintias, Sed dixisti eum habere mulios amico et Vicino potentissimos, nos autem longe aliter sentimus qui intelligimus omnes sibi sere esse inimicos eumque nullum habere amicum. Re-
15쪽
spondit Habardanecg. Proverbium tritum est, Infelicissimum principem Sine mulis, et cui favent omnes, Nam si princeps inimici careret, non SSet Unde Potenti Vires agnoscerentur. Ibraim. Vnde tu scis eum habere tot amicos bonos Respondit Habardan ecp. Dominus noster cum Hungariam intraSSet multo oratores apud maiestatem suam vidi a diuersis Regibus et principibus bonis amicis et vicinis suis missos, qui multa pretiosa donaria Maiestati Su Osserebant, et Simul, ut accepi, maiestatem Suam ex CommiSSione dominorum Suorum admonebant, quod si aliquibus subsidijs gentium pecuniarum et aliarum rerum indigeret, capitatim illi assistere et opem ferre Vellent, Ex quibus deprehendi hos esse bonos amicos et vicinos, qui Se tam Propenso animo regi et domino nostro commendare non desinunt. Ιbraim. Si ita est, bene habet. Age vero dimittamus hoc colloquium et adeamUSCeSarem, Subiungens lis verba Vellem intelligere num ne amiciti Velinimiciti causa Veneritis. Respondit Habardane g. Serenissimu Rex et dominu ΠΟSter a nullo prssertim vicino suo sibi querit inimicitias sed cuncti amicitiam postulat, Ob quam vero causam huc venerimu dominatio veStra in prssentia Cesaris intelli get, Sed ex dictis nostris illa sorsan arguit nos propter inimicitiam venisse, quod nihil est Enimuero qu ad pr Senscum dominatione Vestra collocuti sumus responsiones fiunt particulares ad interrogationes dominationis vestr facts nec quicquam Connumerari merentur inter petita et legationem domini nostri Quo dicto Surrexerunt ituri ad CeSarem Basse tres antecedebant quos sequebantur in illi apicni et Chaus Bass cum baculis argenteis Vt ante declaratum extitit, aSSeSSoribus autem et auditoribus ex more salutatis ad Cameram Imperatori conceSSerunt in cuius VeStibulo pr sto suere Ianitores qui a familiaribus Nuntiorum regiorum munera receperunt et ex ordine circumtulerunt ut ab omnibus conspicerentur, facto primum initio ab ostio per quod nuntij intrandum erat in quo deinde etiam substiterunt donec Eunuchi Septem nuntijs obuiam prodirent iubentes illa ad tabulam quandam stragula contectam deponi Vt a Cesar spectaret, Basse tres Cameram Cesari intrante suo more CeSarem Salutarunt et diuerterunt ad partem, CapicZi vero et Chaus Bassa nuntio intromiserunt, ipsi vero ante ianuam manserunt. Nunti in Cameram recepti salutarunt Cesarem, qui sedens dextramque in genu tenenS sinistra lateri leuo iuncta toruum eos aspicere cepit, braim Vero BaSSa dextram et CasSOm Bassa sinistram nuntiorum manum continente adduxerunt
primo Habardanecg, deinde Sigismundum ad Cesarem ut illis porrigeret
16쪽
manum eaque porrecta retrocesserunt ad locum sibi paratum ubi aderat
Cepit itaque oraremabardanec in hunc modum SereniSSimus et potentissimus et inuictissimus princeps et dominus meus gratiosissimus dominus Ferdinandus dei gratia ungari Boliemis Dalmati Croatis clauonis etc. Rex salutat Maiestatem vestram illique tamquam Vicino suo im- Precatur et optat omne bonum. Qu Sic retulit Interpres Dominus illius Se commendat maiestati vestr Veluti domino Suo eique Sua Seruitia offert. Hoc intellecto Habardanec interrogauit Interpretem, quidnam dixisset aut quomodo retulisset salutationem. Respondit se ita V pr miSSum 'eSt et lisse, a quo bis et amplius Habardanec qu Stuit cauSam propter quam eo modo Salutationem protulisset. Respondit Interpres ornatus gratia se id feciSSe, Cum arbitraretur eam hoc modo factam in auribus Cesaris et aliorum meliu Sonare. Ad quemabardanec dixit, Se nosse, ut Sic fieret, sed tenore puro et Simplici, quo a se prolata fuisset Moxque CeSar Vtrumque scilicet Habardanec et Interpretem oblique intuitus est, Ibraim autem ab Interprete petij quidnam dixisset Habardanec voluitque V Verbum Verbo redderet prout ab Habardanec dictum esset, et non aliter Tandem Interpres Habardanec Salutationem simpliciter protulit Iussus est Habard nec ab Ibraim Bassa cetera sirius in commissis haberet proponere, Idque
hoc tenore orSus est. Serenissimus et potentissimia dominu ΠOSter gratiosissimus Rex misit nos ad maiestatem vestram ad videndum Sanitatem prosperitatem et augmentum illius de quibus eidem congratulatur H cque illi misit donaria que maiestas vestra grato suscipiat animo, Dedit autem nobis in mandatis ut eidem maiestati vestr significemus qualiter ex nutu diuino creatus sit Hungaris rex et nunc illi propior aliquanto quam antea esse ceperit, Aliud non existimans quam maiestati Vestr placiturum SSe, Ut tam potentem regem Sibi in vicinum sortita Sit, Pr terea Maiestas Sua regia literas hasce maiestati vestr misit quibus lectis commisit mihi nonnulla eidem ore reserenda, qu si nunc per otium liceat exponam, Vel in aliud tempus eidem congruum et opportunum dis eram Sub hec Cesar ad Se vocat Ibraim Bass secreta quedam in aurem contulit, qui conuerSUS ad Nuntio qu siuit ex eis causam cur Rex eorum animo tam insolenti Sepotentissimum declaret in acie Imperatoris Turcarum cum lsrique ali Reges Christiani se sub umbram eius commendare et Seruilia Sua offerre nou
detrectent. Interrogauit eundemiabardanecZ qui nam rege illi essent.
17쪽
Nominauit Ιhraim potentissimos Reges Frantis, Poloni , Pontificem, Venetos et Wayuodam Transsylvaniensem in quo et Habardanec petijt, Numne ipsi pr nominato Reges affirmarent Sse potentissimos. Respondit Ibraim. Ita sane, cum Summus Ponti sex Reges Galli et Poloni ac Veneti maiores et potentiores sint in tota Christianitate. Mabardanec respondit. Certum est Regem Galli esse potentissimum in Christianitate, Sed et illud absque controuersia dicere possumus quod Summus Ponti sex tantum potest quantum duo tresue reges, lex Oloni domino noStro assinitate iunctus est, huncque maiestati ii insensum SSe non arbitramur, Veneti vero suerunt potentes quamdiu adherebant Serenissimo domino Regi nostro. Inprssentiarum autem quando Summus Ponti sex Gallus et Veneti a potentissimo Bomanorum Imperatore ac domino . nostro iratre suo bello victi subacti et captiuati fuere, ac triusque potentiam Gen Sere, tamquam male habentes ceperunt indigere medico quo Cesar Romanorum et Rex noster adhuc deo sit laus opus non habent, sed tantum cupiunt habere bonam amicitiam potentissimi si modo velit, Turcarum saris. Ad hoc Ihraim. Et si nolit
Cesari quid tum' Respondit Habarda necZ Dominus noster eminem ad amicitiam Suam ingrato animo trahit sed oblatam ab aliquo non dedignatur, Ideoque confidit Cesarem Turcarum voluntaria et bona amicitia sibi iungi debere non violentiarius amicitiam tollit. Sed si Regem nostrum hanc consequi non alere contingat, neceSS AES accipiat et compenset etiam hunc animum ab Imperatore demonstratum. Quibus dictis, Ibraim causatus est Cesarem in pr sens alijs negotij magis arduis occupatum p r Sentibusque longius immorari non posse, Sed quod in crastinum vel perendie designare velit horam qua vel in pr sentia Cesaris vel coram Commissario a maiestate Sua deputando Singula rius reserre haberet, producere posset unti dimissi ac cum o equitibus honorificentissime ad hospitia sua Sunt conducti. Sequenti dies seriae secunda post sestum Penthecostes Ibraim Bassa misso ad Nuntios Secretari quodam Imperatoris nuntiari iussit eis Imperatorem alijs nunc impeditum mego iij personali ipsorum audienti vacare non ΟSSe, Sibi Vero negotium omne commisisse. Ad quem Nunti cum perueniSSent et OnSediSSent, interrogauit eos, quam ob causam spetialem missi essent aut venissent Nun iij. Responderunt Nun iij. Hesterno die inquirebat a nobi dominati vestra, quo iure potiretur rex nostermungaria et quare ibi Budam et totum illud fere regnum Subiecerit cum eandem, Ut pSa SSeruit, Imperator sibi vi subiugasse seratur, causamque ipsam etiam coram Cesare 3
18쪽
res erre volebamus, Si placitum aut neceSSarium suisset, si itaque dominatio vestra ad pr Sens hanc intelligere cupit breuibus eam abSolvemus Ladislaus Rex Ungari et Bohemi silium habuit Ludovicum Regem et filiam Atinam Reginam qu nunc est Conthoralis Serenissimi Regis et domini nostri, o lens autem adistatis Serenissim Regi nostro locare in matrimonium filiam suam conuocari fecit omnes Pr latos Barone Nobiles et Proceres regni Vngaris eiSque congregatis proposuit Se amicitiam et sedus in dissolubile sacere velle cum Serenissimo Rege no Stro qui pariter habebat sororem Μariam quam adistatis rex illo suo connubii vinculi iungi cupiebat, Ita quod si casu quopiam Regem Ludovicum sine liberis et heredibus legitimis decedere contingat, SereniSSimu et potentiSSimia Rex noster potiretur Hungari regno partibuSque eidem Subiectis, et u loco tamquam Verus et
legitimus Hungari Rex succederet. Cum autem Ludovicus ille rex infelici bello suo a Cesare Turcarum ceciderit nullis post se relictis hqredibus legitimis Iohannes Scepta siensis tunc Wayuod Transsylvaniensis per quosdam complices suos prout heri diximus Se in regem proclamari fecit, quo fugato
Serenissimus rex et dominus noster udam et alia CaStrarius partim munierat partim parum aut nihil prout Sa reliquerat communi omnium regni procerum et dominorum OnSen Su ac etiam Ut rex electu et erus Successor
armis occupauit. Maec est ratio in ius quo Serenissimus rex et dominus noster Buda et regno Hungari potitur Quoniam vero quidam Serenissimi domini nostri regis Consiliarius et Cancellarius Leonardus marrocher per medium dominationis vestrj literas saluiconductus a potentissimo aurcarum Cesare alias impetrari curauerat, Super quibu SerenisSimus rex noster oratores suos ad eundem Cesarem causa bone amiciti et vicinis ineund qet concludend mitteret, idem SereniSSimu dominus et rex no Ster Vlprimum liter saluiconductus ad Maiestatem Suam allat suere, Statim et antequam regno Hungari potiretur petiale Oratore suos ad Cesarem destinauit qui inter viam casu inopin aegritudinis et infirmitatis impediti sunt eorumque legatione intermortua SerenisSimu ac potentisSimus rex et dominus noster alios nuntios suos post adeptum regnum Hungari rex suo arbitrio ac pro bona amicitia et vicinia confirmanda ad Cesarem mittere decreuit nosque ad id spetialiter deputauit pleno et sufficienti mandato sussultos, Quam quidem amicitiam et bonam viciniam Cesar si acceptare non detrectet, ab ea et Serenissimus dominus rex noster non abhorrebit, eaque inita et conclusa laborabit apud Sanctissimum dominum nostrum et SacratisSimum Romanorum
19쪽
Imperatorem fratrem suum V ij duo quoque potentissimo Turcarum Cesari sint futuri boni amici et vicini, Hanc vero SereniSSimus dominus rex noster medio et opera dominationis vestr apud potentiSSimum Cesarem prssatum cum ordine et commoditate fieri posse autumat, pro ea qua ipsa penes eum pollet autoritate. Quesiuit ex eis Ibrahim, Quo ordine via et modo illa cum Turcarum Cesare fieri deberet Responderunt Nuntij. Habemus commissionem a Serenissimo domino rege Ostro Vt omnia qu licita et conuenientia sunt ex consilio et directione dominationis Vestr faciamia cum hactenus rex noster nunquam inimicatus saerit Cesari nec Cesar Regi nostro, Et nobis etiam videtur dominationem vestram in hac legatione bene ordinanda et persicienda bonum modum et ordinem mediaque utrique parti iusta et Olerabilia reperire posse. Petiit autem Ibraim a Nun iij v ipsi indicent modum
talem per quem hec fieri posse arbitrentur. Nunti repetierunt priora nempe quod iniunctum esset eiS, Vt Omnia licita et congrua facerent ex nutu et
arbitrio dominationis Sue. Ad ii respondit Ιhraim. Cesar Turcarum quq armis et potentia ibi Subiecit, Rex vester sibi quoque Subdidit, vosque nihilominus mittit ad tractandam bonam viciniam et amicitiam qu inter se dissident, mihique modum plane nullum patefaciunt Cum quo Obi consulam. Responderunt Nuntij. Diximus ante quod Serenissimus Rex et dominus noster in j qu sibi bello acquisiuit nihil occupauit Castra et loca in
manibus Cesaris Turcarum existentia, Sed credimus dominationem vestram in j bonum Oidinem et modum reperire OsSe, modo Voluerit. Ibraim. Existimo vos habere instructionem a domino Vestro in qua proculdubio habetis sub qua conditione et quo pacto debeati illam tractare vel assumere, Modum tamen hunc reperiri posse opinor Si rex Vesteriungaria cedere voluerit. Responderunt uiatij. Cum dominatione vestra nobis nihil
est disputandum, Sed si dominatio vestra cupit intelligere quo pacto illa
tractari possit, recensebimus. Ibraim. Placet ut dicatis. Nuntij. Serenissimus rex et dominus noster amicitiam hanc non ad duos vel tres duntaxat anno atque eo pacto querit, ut illa leui quopiam rerum euentu irritetur aut renuntietur, sed quod illa ad iustum aliquod tempus maneat et perduret. Hancque bene fieri posse crederemus, si Cesar Turcarum Castra regno Hungariae ablata et per ipsum Cesarem occupata reStituat, Nam quouSque
Cesar gestu manibus suis habebit prouinti Serenissimi domini regis nostri
adiacente et contermin nullam pacem firmam inter se habere poterunt, Sed
Vtrinque se perdent, et sic illa amicitia et bona vicinia neutiquam durabit
20쪽
sed cumprimum Issa fuerit, renuntiabitur, aliud accedit, quod Cesar non denuntiatis regi Ludovico indutijs Castra qu nunc iniungaria tenet, occupauit, quod et Regi nostro bene cauendum est, ne Simile Sibi usuueniat. Ibraim. Qus sunt igitur Castra rius dominus Vester sibi reddi petit. Responderunt Nuntij. Nandoralba. Sabaeg. Salonkemen, Maradinum Petri, Wilach, Serewd Athia, Rednech, eWlpen, Irich, enthenether, Ratglia, Seuerinum, PeWth, i ZoWa, Milialdi, IaytZa, WetZay, Banjaliaca, ininium, cardona, UdWinum, ad inum Noui gradum, OstromitZ etc. Ihraim. Mirum cur et Constantinopolim non petierit. Responderunt Nun iij. Qiis nominauimus pertinere cognouimus ad ditionem et regna Serenissimi domini Regis nostri, ConStantinopolim vero per no non petijt. Non dubium est autem nobiS, quin regnum iStud recorum repeteret, Si ad maiestatem suam pertinere Videret. Jhraim. Ingenue loquor, et Sub fide mea vos requiro ut edisseratis nobis si per vos illud petierit. Responderunt. Dominatio vestra hoc sibi persuadeat quod si Maiestas Sua vel hoc regnum vel alia maiora per no peiijsset, nulliu etiam metu vel alterius cuiuscunque passioni reSpectu reticere Vellemus, Ied certum Si quod per nos minime petierit. Ibraim. Quod si Cesar hec Castra non restituat, ait ne se illa vi expugnaturum et recuperaturum. ReSponderunt. Secreta domini nostri nescimus nec minus quid in animo habeat qu rimus neque hoc a maiestate sua intelleximus. Jhraim. Num vos dicitis eum vi expugnaturum illa Θ Responderunt Nescimus Sed hoc nos non pr terit Dominum nostrum iuuenem potentem et animoSum SSe equitare et armorum peritiam habere, animus autem et intenti Sua nobi non OnStat, quia nemini Secreta sua reuelat, nisi cui neceSSe St, Sed Si rancorem aliquem aut malum animum
versus CeSarem haberet nos inpr Sentiarum non misisset, Sed quia bonum hucusque habuit, nos ideo pro tractanda amicitia et bona vicinia misit. Ιbraim Sub qua spe Rex vester illa sibi restitui petit cum bene sciat Cssarem hec non reStituere eumque in Occupatione illorum multas expensas et labores non sine multiplici Sanguinis humani iactura et effusione fecisse et pertulisse. Responderunt Dominus noSter rex primam spem suam habet in deum omnipotentem a quo cuncta proSpera sibi nuncusque largita sunt et concessa Nec latet maieStatem suam quod Cesar in occupatione Castrorum illorum expensas secerit laboresque et incommoda cum amissione virorum militarium et est usione Sanguinis perpessus sit. Cum itaque dominatio vestra illis etiam interfuerit et sciat expensarum quantitatem ac incommo-