Reliquae libri XXXVII biblioth. [microform]. Diodori Siculi; de bello Marsico..

1쪽

Funded by the

Reproductions may noti made Without permission homColumbia Universit Library

2쪽

States Cod concem the maring of photocopies orither reproductions of copyrighted materiai. . . Columbi University Library reserves the right to refuse in accepi a copy orde is, in iis judgement, futtiliment of the orderwould involve violation of the copyright law.

3쪽

PLACE

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPAGMENT BIBLIOGRAPHIC MICROFORMIARGET

Restrictions o Use:

REDUCTION RATIO:

INITIALS PNI

5쪽

Conti meter

illi illisi similis illis illus lillil illi lil

50 5636

7쪽

De OIlo Marsico. Si quis quaerat, cur, quum antehac libri septimi et octavi bibliothecae Diodoreae

reliquias exposuerim, nunc in reliquiis libri tricesimi septimi explicandis iFerieliter, cogitet ille velim non totam seriem reliquiarum hac subsiciva opera me mihi proposuisse melius, quam actum est, digerendam et illustrandam; sed unum illud me sequi, ut occasione oblata interdum aliquid conseram, quo qui utantur, ordinem rerum a Diodoro proditarum ipsasque res iacilius possint perspicere hac in re si etiam orationi Diodori aliquid curae impertiam, qui noverit, quem locum Diodorus in scriptoribus graecis sui temporis , tineat, id non mirabitur dolendum est in Dindoini et Behheri libris non omnem additam esse singulorum codicum scripturam quas verbis scriptoris subiiciam adnotationes, eis non admiscebuntur quae aut Valesius aut esselingius aut quisquis alius adnotavit, nisi ubi aut aliquid resutabitur aut novis rationibus confirmabitur neque enim Miscipulis haec scribo, sed viris doctis, qui aut Diodoro operam suam impendant, aut historiae illius temporis studeant egregie has res tractavit Ommsenius in libris rerum Romanarum, nee pauca ille debet Diodoro quare qui hanc partem Diodorei libri leget, eum non alienum fuerit

Adnotatio Cap. I. I Primo oo posui Photii verba, quia summam quandam eontinent earum rerum, qua Photio Hemimum septimum librum et proximum historiarum egenti maxime memorabile visae sunt. non Diodor ille reser prationem, sed suis verbia tua orationis quasi argumentum proponit, ita ut etiamnuno singula quasdam discerptae illius parte animadvertere atque notare possimus. - 2 In praefationa huius libri XXX H, qua incipit a eap. H. - Cap. II exu CL Strab. V. - σικον δὲ δμμα-ντον ολεμων ἄπο τῶν σεμναν τῆς ἄπο πασεως. - Cap. III - XII. - Cap. XVI. Quae ante dunt, στασinsurro του δομοτικοὐ eis. eis uniueantur illae Diodori ammentationes, ex quibus sumptae mai

8쪽

τὰ ἄλλα τά προς πολεμον ἀφθόνως ἄπαντα καὶ χρ ματων πλῆθ' ο καὶ ρ upi, ali ιλῆ

χορζγέαν συνεστrσαντο δε καὶ συγκλητον κοινῆν πεντακοσέων ἀνδρων, ἐξ ων ο τε της πσι ριδος αρχειν ἄξιοι προαχθήσεσθαι φιελλον καὶ ο προβουλευεσθαι δυν ιενοι περιτῆς κοινῆς σωτηρέας καὶ et ουτοις ἐπέτρεψαν τὰ κατῶ τὰν πολεμον διοικεῖν αυτοκρατορας ποίησαντες τους συνεδρους. ουτοι δ' ἐνομοθετησαν δυο ιεν πάτους κατ' ἐνιαυτον ιρεισθαι, δωδεκα δε στρατηγους καὶ κατεστάθησαν πατοι με Κόιντος Πο3 ιπαίδιος Σόλων, Μαγ

enpp. XIII - XV quae sequuntur, o εξ αυτων πολεμος λυκαυθη omprehendunt capp. XVII XIX, quae sunt Partes eius narrationis, qua Diodorus actiones Philippi eos adversus Drusum eiusque Tactionem , et violentiam deficientium Italicorum descripserat. ' Scripsi Μαρκίου, non ut est in codicibus Μάρκου. idem secerant esselingius et indorfius. non enim puto in hoo nomine aut Photium aut Diodorum errare potuime. - 7 In codicibus est ἔχθη neo ταῖς ante praepositionem excidisse numerum ordinalem, quem Vocant, ratio verborum docet; hunc esse , ut sit νυτ εα, iam Rhodomanus et caliger et esselingius viderunt et indoinus, qui uncia inclusum adiecit. - 8 Diodorus ipse cap. II aimili modo, ἡ τυχη κυθάπερ ἐλίτηδες τουτους εἰς διάστασιν ἀγαγουσα. - si Apud Photium videntur esse Πικεντ νοί, opus Diodorum Πικεντι- , ut est in cod. Vat. cap. XVIII, non Πικεντῆνοι quam scripturam habent excerpta de Viri et

vii cap. IX et XXII. - 10 Photio sunt Μάρσοι, Diodoro mesoc; f. lib. XX. o. 10 et insta capp. II et XI et XXI. - II C. Papium mutilum vocant Romani seriptores et Appianus. - 12 Nomen hoc quem locum indicet, Messelingius se nescire fatetur, ' sed addit Abr. Ortelium putare eum fuisse circa Galliam, togatam. ic igitur fortasse de Vercellis cogitavit . quam urbem Strabo V. I extr. οὐεeκωους P pellato mihi potius in confinio Umbriam et Etruriae et Sabinorum ille locus quaerendus videtur ubi sunt πικρικλοι, ut apud Diodorum fuerit των 'Oκρίκχων καλουμένων. I. Strab. V. 2 exu hae enim urbs optime designat fines excitatorum ad desectionem populorum Italicorum spectantes inter occasum solis et eptem triones, et nominat eam Florus in descriptione belli socialis III. 18 I3 Duodecim illos praetores haud facile est enumerare . Appianus de bell. civ. I. 40 T. Latronium nominat, qui apud Florum III. 18 est Afranius, apud Eutropium V 2 T. Herennius, apud Orosium V. I Franeus C. Pontillum, qui haud scio an scribendus sit Pontidius, quo nomine V Ileius II. I unum de Italieorum ducibus appellat Cicero in diaertia hominibus sui temporis nomina M. Pontidium Arpinatem Brut. 70, orat. II., 68J: Marium Egnatium, quem etiam Velleius habet et epitome Livii lib. b, ubi dieitur occisus esse a Cosconi in

ea Pugna qua Appianus . . I. 2 Trebatium Samnitium ducem oecidisse memorat, si quidem sana est scriptura deinde M. Lamponium, cuius nomen eat etiam apud Photium in hoo eapite et apud Diodorum

δόξαν ουτος δε μετα r κοινῆς τῶν στρατζγων γνωμης κατεσκευασε μεγαλη δ αμιν, ως του σὲμπαντας μετὰ τεῶν προυπαρχοντων περὶ τρισμυριον γενέσθαι χωρις ει τουτωντους δουλους ἐλευθερωσας καὶ Οἰς ὁ καιρος ἐδέδου, καθοπλέσας συνῆγεν Ο πολυ DLποντας των δισμυρέων, ἱππεις δε χιλιους συμβαλουν δε ' ιιαέοις Μομέρκου στρατηγουντος αυτῶν nos aio υς με ἀναιρεῖ λέγους των δ' οἰκεων περ ξακισχιλιους ἀποβάλλει καὶ Μετελλος κατί τῆν Ἀπουλέαν τὴν νενουσέαν πόλιν ἀξιολογον ουσαν καὶ στρατιωτας πολ- λους χουσαν ἐξεπολιόρκησε κατὰ και, τὰν αυῶν καὶ πλεέους τῶν τρισχιλίων αἰχμαλωτους εἷλεν ἐπικρατονντω δ' ἐπὶ μῶλλον καὶ Ιἄλλον τῶν Ῥωμαέων πέμπουσιν ia

'Dαλo πως Μιθριδάτην ὀ βασιλέα Ποντο ἀκμάζοντα τότε πολεμικὴ χειρι καὶ παρασκευὴ αζιουντες ἐπὶ τὴν Ιταλέαν κατὰ Ῥωμαιων ἄγειν τὰς δυναμεις ουτω γαρ δ7δέως ἄν συναφθέντων τὰ Ῥωμαῖκὰν καταβληθησεσθαι κρατος ὁ δε ιθριδατης ἀποκρισιν δέδωσιν

infra ap. XXXIII et in Plutarint vita Sullae tum C. Iuda ollium Asculanum, cuiua mentionem facit Orosius et Herium ainium a Velleio, utropio epitomatore Livii nominatum et P. Vettium aistonem, quem Cicero Phil. XII. II Seatonem vocat, Velleius Insteium Catonem, Eutropius T. Vettium. praeterea habet Appianus . . I. 41 P. Presentaeum et L. Cluentium . 0, qui Eutropio est A. Cluentius, rogi Juventius. Velleius addit Pontium Telesinum, Photius ex Diodoro Tib. I epitium vel Cleptium et Pompeium, qui fortasse est idem ille Pontius his accedit Obsidius, qui Nun Pompaedio oecidisse dicitur ab Orosio, et Agamemno Cilix archipirata, cuius mentio fit infra eap. XXII

et apud Orosium nam Guttam Capuanum, quem cum Lamponio et Pontio Telesino Marianis auxilium tuli enarrat Appianus . . I. 90, iam a principio belli socialia in ducum numero suisse vix possis affirmare. Plotiua autem, quem Jahnius sibi visus est Jao Tollio auctore restituisse Floro m. II 5 d. J αὶ, per magnum quendam errorem illuc irrepsit neque enim Tollius ortuit. eap. 22 do mutanda soriptio in voeabuli corrupti loquitur, sed de glossemate delendo, cuius originem se putat invenisse apud epitomatorem Livii, qui Plotium dicit Umbrorum lotorem, non ducem. Ceterum quomodo eorrigendus ait ille mori locus, etiamnunc reputandum est, nam quamvis speciosa sit ipsi coniectura verba illa totus senatus et consules commutantia in Titus Egnatius Etruscos, tamen non sine causa Titi praenomen suspectum habuit Graevius; ne Marium Egnatium quisquam nominavit in Marsorum ducibus, sed in Samnitium, qui longius absunt ab Etruria Etruriae excitandae munus multo melius videtur adere in P. Vettium Se

tonem, quem Appianua b. e. I. 47 cum Judaestio et Lalaenio Afranio coniungit quare magis assentiae Tanaq. Fabro Vettium Catonem in Flori verba inducenti malim autem ita scribere Pompedius Mara os et Latinos, Afranius Umbro a Vettius Seato Etruso os, Samnium Lue antamque Telesinus. - 4 His verbia eontinentur app. XX - XXXIV. - Ib Euo spectat cap. XXXV. 16 Apud Appianum b. o. I in scribitur κοσκωνιος. Idem videtur esse, qui anno Met proximo pro conmila Dalmata subegit, AEL. Clo. Cluent. 35. Eutrop. V Oroa V. 23 exis IIDCapta Venusia Mino M

9쪽

Σαυνιzων λέγοι καὶ Σαβελλοι διατριβοντες ἐν τῆ ωλε καὶ προς γε τουτοις es περὶ

a. h. n. Quatuordecim annis post Mithridates eodem consilio legatos ad Sertorium misit. - 18h Est Cle-ptius dux auxiliorum Lucanorum apud Lucullum praetorem in Sicilia anno I 03 a. h. s. Phot excerp. Diod. p. 39 a. Behk. . quem eundem esse arbitrere ridem Infra Tiberius Oeatur Is Uncis nolue ut suspeetum. ratio grammatica poscit aut του τυχεiν, quod habent Stephanus et esselingius ex coniectura, ut videntur, aut τυχε ν Dindor Behk retinent articulum 'o. - 20 C. Julius L. F. Sex. Caesar Strabo, L. Julii eos. 90 a. h. et Q. Lutatii Catuli eos. 102 a. h. frater, irator urbanitate et facetiis omnibus praestans, riuum anno 90 a. h. aedilis fuisset, anno I consulatum extra ordinem petebat sed depulsus est magis P. Antistii quam P. Sulpicii tribunorum I. actionibus cf. Vellei. II. . , Cio Brut 48, Orat. II. II, 3 7. III 3, Fast. Cap.. Cio Brut 89 63. II P. Sulpicii Rufi trib. pl. actiones dicit Photius quem hominem cur nuchius in adnot. ad te Lael. I. 2 belli ducem appellet, nescio. Cicero Brut 8 initia sua describens dicit: Erat Hortensius In bello primo an noris a. h. miles altero tribunus militum; Sulpio Ius degatus aberat, etiam M. Antonius. ut on edamus legationem illam fuisse militarem, quis narravit de rebus gestis P. Sulpicii Gervius est Sulpicius acerrimus illius belli dux et selieissimus 22 Aa iamώνιος supra scribitur a Photio,' quare Ἀπιόνιον, qui est in ma n oriptis, mutavi esseling. et indoes auctoribus. l. adnot. 13. - 23 Pontium pro ompeio scribendum esse messeling. et indori putant, 'uibus assentior; os adnot. 13; sed Photiusne ita scripserit. incertum videtur. - 24 Wesseling. ex Appiani Hann. 44 et Stephano Tisiam urbem profert ita sitam, ut, qui inde profugerint. Rhegium se contulerint; quare etiam hoc loco ισως scribendum putat cui assentiri videtur Dindor . nequo ego dissentio, quamquam in eiusmodi, nominibus oppidorum et fluviorum et montium

ignobilium non facile est dijudicare, quid fuerit, quid numquam fuerit. - 25 Norbanum scripsi, riuum sit in odioibua 'λβανός. de eodem nomine esseling. et Indors cogitarunt. Cio. Verr. II. . . ' Ergo 'lanstitutis provinciae clam rium, suum bello a ooiorum tota Italia arderet. homo' non

ae errimus ne sortissimus C. Norbanus in summo otio fuit porta olla enim sese tollia tuebatur, ne quod in ipsa bellum Posset ex latere. qui locus non fugit Nommsentum; narrat enim plane hist. Rom. II p. 244 C. Norbanum impetum oppugnantium repulisse sed quod hano incursionem anno Manto Chr. tribuit, meque enim alium . adseripsit annum. In eo mihi videtur errasse. nam Photius hane narrationem incipit a verbis του δε Σύλλα τεστευσαντος μεν is τὴν Ἀσίαν κατῆ Μιθριδατον τῆς δὲ ' μης μερολαις ταραχαῖς καὶ φονσις ἐμφυλιο ε περιonωμενος quare Norbani Praetura Siciliensis Potius anno

87 a Chr. adsignanda erit. - 26 His verbis Photius ea, quae de bello sociali apud Diodorum legerat con esudit non satis luculenter videtur autem indieare bellum Sullae um Mario filio et Marianis, de quo Pluribus disserit proxima, quam ex Diodoro excerpsit, particula, quae non est huius loci. H. I Ab ho eapite librum XXXVII bibliotheea Diodoreae indipere certum videtur nam est dium euius modi omplura extant in libris superstitibus, Photiique summarium, quod primo loco Posui, memn libri plane inscriptum habet. - 2 etois addidit indor . ex mi,re Diodori, cuius haec manus e potuit etiam scribere ἐν o* στερον, sed non opus est. - Apud Maium luit ἄναξηρσιμμων; indori. correxit. - 4 αε-άων est apud Mai. et inh. Dindori seripsit ενάων, ut ea lib. XI. c. b. Mota Dind. Mai. ediderat δορυωτοτον - εὶ,-ιβια- est In eodice, item in excerp. iam lib. XXXI v et XXXV. e. 60 oh. sed ex Horaehes. Ol. lib. XXV. α 20 De erua aeripsit tam ιβaικώ, quod etiam hoc loco vuli indori a Mat. κυμβρου δὲ τοὐς - Dind. ora ind. demo aliquid

10쪽

114.

arbitratur neque ego negaverim; etiamsi inim hae verba possunt explicari, tamen Diodori non est eiusmodi nuntiatione fingere in exordiis.

IΠ. 1 Ante inventum ab Ang. Maio librum do sententii ho eaput et L VIII et XI et XII et XIV libro XXXVI adscribebantur. Causas Marsici belli enarrans Diodorus addit exordio descriptionem corruptorum pud Romanos morum quidque singuli viri eximii locerint, ut eos, . quantum fieri Posset, emendarent saltem in provinciis. Eadem iam questus erat Salustius. - 2 Saepe ano causam asserunt historio scriptores at post bellum Antiochinum fuit bellum Persieum et Punicum III et Achaicum et Lusitanum et Jugurthinum et Cimbricum, o dieam de Hispanis sero numquam quietis et de Gallia et Thracibus et de Gracchanis seditionibus et do Apuleiana equo bello Fregellano et de servili. - ἄναίδον Vales. ἄνεδον iam Voluit esset. scripsit Dind. - f. cap. IV. - οἱ δὲ τώῖς εὐμορφίαις εὐπαράκοποι Vales. quod eMel explevit εκπρεπνῖς seribondo prudenter, ut videtur. Dind. Iacunae signum subieeit; Behk asciVit ἐκπρεπεῖς. - Vales notaαπλασίων, sed πολλῶν est in libro scripto. - CL RPP. VII XII aut praeposuit hae verba Diodorus partientia proximis, aut contraxit epitomator et decurta ii, quum apud Diodorum reliqua essent intermixta. -

τέθεσθαι τον τῆς προειρηνιεννὶς ἀγωγῆς ζῆλον καὶ τον ἐαυτων βίον περωπιον οντα αἰτῆν ἐξουσέαν ἀρχέτυπον εἰς μέμησιν τιθέναι τῶν καλῶν ἐπετζδευμάτεον. - Εxcerpti de vir et vit. Vales. p. 390. IU. λι Μαρκος κατων ἀνὴρ εὐφρων καὶ ἀγωγῆ καλῆ διαφερεον ἐν συγκλ; qa )-rνπορων τῆς ἐπιπολαζουσης ἐν τῆ Βι ιη τρυφῆς φλ σεν ἐν ' μονν τῆ πολει ταυτη τὰ

VI. in Eo ιντος Σκαιουολας in μεγίστην εἰσηνεγκατο σπουδὴν διὰ τῆς ἰδέας αρετῆς

IV. I Hanc narrationem Diodorus ex Polybio sumpsis e videtur, eandemque iam supra retulit lib. XXXI. o. 34 Behh. Servavit eam epitomator Polybii Vatio lib. XXXI. 24 Behk. Athen. I. I xir es. Stob. XVIII p. 67, A. Gell. . A XI 2. - 2 Lib. XXXI. 34 est ν τι δε/rio, apud Polyb neo τον δῆμον. - Deest in ali libro Dind. addidit certa coniectura, nam proxime antecedens vocabulum in

eandem syllabam adit, et ratio grammatica poscit praepositionem. Simili ratione lib. XI. o. 77 verba tu δε στρατηγοὶ των Περσων Ἀρταβα o καὶ Μεγάβυζος etωντες την περβολον τῆς ευτολμίας τιον πολεiasio καὶ Ioγισάμενοι του πολλῶ μυριάδας ἀποβαχειν των ἰδίων σπονδὰς ἔθεντο eo 'Aθηνσίους ubi articulum του Rhodomanus et Dind. in commutant, ita fortasse reficias, ut scribas καὶ λογισάμενοι μει νυν βουλευσασθαι διαλυσάμενοι του πολaὰς μυριάδας ἀποβαχεὶ των ἰδίων, nam etiamsi priore anno multi Persae in proelio ceciderunt aliis ducibus, Artabazus tamen et egabygus nulla dum clado affecti sun - 4 Mai. ταεὐχων, Dind. corr. - Si Dind. cod. δε ρωμαίους, Ri δε ρευμενους. V. I Hae Verba non ita accipienda videntur, ut Diodorus praeter bonorum exempIa virorum etiam malorum o Ioco attulerit; sed itavit meo iudicio neminem, nisi quos duos nobis servarunt Acerpta,

Q. Mucium et L. Asellionem vel Asellium eum eorum legatis Rutilio et Longo. - 2 Mai. ἀποτρέπονται, Dind. corr. - Si Dind. Mai. n τῆς κακίας. - 4 Sio Mai. cod. τῆς. - Mai. - γονται Dind.

VI. I Huno esse Q. Mueium P. F. . . Scaevolam, L. Licinii Crassi oratotis in consulatu onegam pluribus docui abhine annos XXXIV in Alig. Sehulgeit. 1828 Abth. II. 43. p. 345 - 351, quam disputationem rellius in Onomast. Cicer repetendam euravit praeturam illam Asiaticam reserendam esse ad annum s vel f a. h. quamquam Diodori verba non testatitur quippe aliud o loco spectantia, tamen ex eis, quae illi disputavi, certum esse satis videtur. - 2 Sic Dind. et Behk., esset. αὐτω. 3 Cod. ἀκχορωμάτων; esset corr. - 4 Sio Dind. et Bekk. WeεSel. δομοσιώνας. VII. 1 Cod. ora εὐκιος ο Σκαιουόχας, quod esset. Dind. Behh. retinuerunt, quamquam esset. errorem Perspexit Diodorumque putat scripsisse κοιντο Σκαιουoaας Diud de Mucio cogitavit, quem Rho-