Guilielmi Becani e Societate Iesu Idyllia et elegiae

발행: 1655년

분량: 108페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

101쪽

Proxima imiti debetur gratia vestrae, O animis sumiles io. utilibusque Duces, consanguinei duo fulmina Ferdinandi, Vestrum est post Numen, quod iacet hostis,opuI. Per vos parta salus inuidquid Mar pluribus annis Peccauit, per vos te didit una dies. Annorum clades pet vos lux una rependit, Redditela amistum quidquid ubique tuit. Quae prius intulerat, quae mox i11ferre paraba Turpiter haec hostis cogitur ipse pati. Spes ubi nunc, imare, tuae, vocesque minaequ: Illa ubi Caesarea certa ruina domus Si nescis, domus liare humanis altius ortum Traxit, de e castis, unde perennet, habe Inuidiae scopuliis led vertice sidera tangens, Quem tabidi seu sit verberet aura Noti. Haec domus, ut duris truncata bipen ibus ilex Α damnis animum ducit opelque suis. Hac daret euersa Germanis altera leges Se populus dominos ibdecet ille nouo Imperii sacras regeret peregrinus habenas Austriaeci eiciet sceptra gerendae manu ZDemens illa tibi quando spondere mi que Ausus es, hos aleret cum domas ista duce Qiis,mminie auspiciis staternis, ille patemis, inuictusque animis esset uterque suis Fauerit, ut caeca est, tibi sors hucusque vi iamque Mars dederit letno millia multa tu usu

Austriada, sed non ipsos impune lacessas:

Nil vetus hie miles, nil ferus ensis agat. Austriadae solo non certant milite causam,

Et Superos seeam, fataque stirpis habent.

102쪽

Et tamen hii etiam pugnam temerarius offers, Primus signa moves, primus in arma sis Au leat in suos vitio sic caeda ecnes, Audeat in rabidos ire vorat ad lupos. Arma, parum revir inii odion et lustra tulere,

Attalio canam ii caput a re tegant.

Si ne sicis, animis non annis bella geruntur. Victus, non a ta ferre trophaea solet. Utque suos hostes numquam non vincere possin Austriacis robur crantigit ante diem.

Q iod vobis usus, prudenti 1 contulit illis ingeniumque annis maius utrique is Quod vobis fortuna, hoc illis fata Deusque, Moesitirpi virtus ingenerata dedit.

AD PHILIPPUM V.

De misso in Belgicam Ferdinando.

Vota valetit igitur nec inexorabilis umquam Est Deus, aut frustra nos finit esse pios. Quae negat, ipse tibi nolis concessa rogando Persta, quamque roges, uberiora fetes. Vberiora tulit nunc cere Belgica, habetque Cut non auditas gaudeat an tu preceS. Non quia nunc urbes, quas perdidit ante, recepit; Alterius donum temporis illis L erit: Nee quia depossitis, quod adhuc non expedit, armis Duscia iecura tempora pacis eunt; Tunc

103쪽

Tune erit hoe,eum se quod iam reor em ' propinquu, Sabdiderit domino pars inimica suo: Sed quia, quod multis merito pilis esse triumpitis Ducit, habet fratrem, magne Philippe, tuum. Dumque habet hunc, ipsum te, Rex se paene tenere Crectit de ut eledat nioribus' i facit. Tam similis virtute ubi est, quam tu ipse pamui Imperio minor est, cetera flattis habet. Ergo Deum sibi iam fauisse fatetiit abund 8, ut te, post magnum, quem colit illa Deum Et, quamuis animo nil non sperabat ab illo Iam tamen optatis plura tulisse suis. Scilicet ingentem cum pluri in Regna per orbem Imperio de cura sunt moderanda tua, Te quod iure potest, tellus sibi seruata bera: Nos tibi, post illam, proxima cura umus. vla quidem seruat, multos deseruet in annos, Quo nullum speret maius habere caput: Sed, quo non iis propius vel sanguine possit, Vel virtute dari, Belgica nostra tenet. Vos igitur nobis, quonii defensa labore Emptaque sirpe fuit sanguine nostia fatus, Vos precor, o magni nobis faueatis Iberi, Et Belgas vobis dicite paene pareS.

Namque ubi, qui cunctis satis esset gentibus unire, Uni se senti plus satis esse videt, Iam bona nobiscum diuisit vestra Philippus: Vos Regem fratrem Belgica Regi habet.

Et tamen hic aliqui si veniam a patria, luctum Si renouem, prodam dedecus ipse tuum Et tamen hic aliquis dominum noti fidus in illum Vixi posteritas ne precor addetidem.

104쪽

Qise tamen hic fecit, si perlan infla Philip=us

Uulnera germanui misit ad illa situm, Ita se ii duin potuit, miselescere Princeps Maluit, offens e nec meminille suae:

Qui fuit, uictas lui prodit hostibus urbes. Eigo per c . . obis sic esse beatis

Numina tam Dueant quid enim nisi vota queam Reddereὶὶ quam nobis ipse Philippe faues; Et, vim loci ga tibi petiimus, dent tempora, princeps Vt noster possis esse, paterque diu.

Atque ubi quos terra debes, impleueris annos, Teque tuos inter cernet Olympus alios Tum tuas, in laudes natus qui surgit auitas, Indole cognosci qui tuus est potest, Per tua, perque tui fratris te facta sequavit, Et sedeat lolio non minor ipse tuo: Sceptraque cum totidem, quot tu, gestauerit annis, Per similes dextras posteritatis eant. Cetera cumque eas coacesserit omnia, fratres Tam elatos habeat, quam patet ante suas.

105쪽

ELEGIA VI.

IN ADVENT SER IS SIMIFERDINANDI GRATULATIO CHRONICO N. Ergo VenistI, Mihique expeCtata triti

ERgo venisti, mihique rapectata meri

Promissi toties Principis ora data tDexter adessemande fauet tibi teria polusque, Et Deus adserua dat bona signa tuo. Ecce nitet puro diffusum lamiae caelua , Cumque tuo vultu conuenit ipsa dies. Tuque quod in terris, hoc praestat in aethere Titan aTu tenebras animis discutis, ille polo. Ecce tibi Patiae surgunt ad sidera moles, 'Aspietas laudes in qaibus ipse tuaς. In quibus rimorum videas monumenta tuorum, 'Atque animi pariter pignora ceria mei. Ecce tibi festis collucent compita flammis. Laetitiae signis non caret,ihi domus. Suntque mei ciues, quod, cum di inere triumphum, Credibile est turmas ante fuiste tuas. Este suum dicunt te post mala malia leuamen, Extendique orant iam sua fata senes: Et tua citio spatii tangit propioribus aetas. Non sibi uiatores quae stibiere , timent.

106쪽

suque aliquis Tyrio cum te conspexit in ostro. Phoebus ut in Cynthi dicimi ire iugis; Qualis, ait, facies t quam tanto Principe digna est lis in placidae speciem signaque meritis habet lAt botra mox alius o a. sunt maiora recense Qua carpat dii intratque dies: Quod tioi cxim titulis tam si ς generosus uitis,

Non tamen est vitrus nobilitate minor rQum deciis ipse tui; addas natalibus, 'uod1 ar animus generi eli, par animoque mas. Nortlinga pugnam tum narrat; iterque fuisse. Excipiunt illum plauru fremituque similentes, Quisque tuas laudes spes purx esse suas. Ipse tuus tanto qui iam se itore superbit, Plausibus attonitiis sepe teli stit equus. Tu, precor, interea totam circuitispice turbam in que venis, gaude vix reperire viam Et placeat quod quisque cupit tibi proximus ire, Et studium populi iudiciumque nota. Cumque fa e vultu fuerit mens cognita, dicas: Curiam sum carus, hic mihi carus erit. Tum subeas arcem qua nuhi iam tbrsitan esse Hospitiis pollit dignior vlla tuis. Carolus hie primum quem nune tenet,aethera vidit IHaec domus, haee illi terra patetna fuit. His coepit reptare locis, tectoque sub illo

Augustus tenero vagiit ore puer. Tu quoque laetus in hos Pi inceps, succede penat Auctorem generis venerare tui. Quodque illi iratale situm est, tueare, velitquc

107쪽

AuΗriacam potentiam religione erga venera' bilem Eucharisti .im, te orta est, nisi. Mortale est quod eumque vides. Rapitoninia

Ipsa, qua steterant grandia mole ruunt. Pyramides ubi nunc etiam pefiere ruinae. Maii solea tibi facta sepulchra iacent. Templa, b qtia quondam Romana potentia ea AEquauita Diuis incubuere si iis. Utque domus, iusta, Meel a palatia Regum. Ipsa etiam fato regna prementesciam r. Post Troiae oesitium strauit breuis hora Myzznae Romanae famam iam pii de histo iniam cito trans Gangem Medos victor, In Vltra quod nihil est, ad mare si 'a nilii Quam cith Achaemeniis fui crata Perside Susis Iura dedit Bactris impotuitque iughini At ei tiliciami, quam par Laeli, glim romni Occidit 4 domini fata sectita sui est . Sic placitum Supetis Breuis est humana potestas, Et Reges uno stantque caduntque die. Ne metuas similem, infindi decus, Austria callim. Ausi icio terras tu nictiore regis. Quod elidit his fortuna, tulit. Tua sceptra Tonantis Munera sunt. Et iam cura Tonantis clunt. Hunc tibi relligio victum pietasque rependit, Et qua delicias continet ac tuas.

108쪽

ue res iugit aclitis: gentes mille sit bactastrophaea vide di

uti I Diuum regia tutatii it. quid rinides, quansio, qui cibaret orbem . t 'lem qii tui sustinet illi per j. insurgat populi certen armisqire dolisque,

ΣΕ otiane tib irrcst nocet, rite patent: ira cuni causa coniuncta est causa Tonantis. Vi es ille tui holhibus tostis fit.

SEARCH

MENU NAVIGATION