Achates Isiacus. Anularis commentariolo explicatus prodit ex. museo illustrissimi. marchionis Alexandri. Gregorii. Capponii. J. archiepiscopus Ancyranus

발행: 1727년

분량: 19페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

4쪽

IS IACUS, ANULARIS

EXPLICATUS

CAAτε anularis,caput iussis, vessorte sub specie Isidis cujuspiam

Reginae dextrorsum adspicientis , peregregio artificio expressum reserens , nuper se dignum reperit possestarem Marchionem Alexandrum Gregorium apponium, hujusmodi insignioribus priscae elegantiae reliquiis conquirendis maxime deditum . Formae Isiacae habitus oris , in area summe nigra mire candidus , colles, sinu , labiis , genis , fionis, auribus prominens, doctos intuentium oculos , quotquot sunt in Urbe aere na , in se omnes admiratione convertit. Nihil enim praestantius in exiguo lapilli, literis nullis inscripto, vetus elator AEgyptius emuere poterat. Rus modulus subtexipsam gemmam, arte magistra conterranei nostri Danielis Antonii Bertoli. graphice peritissimi ,5 CAκοι Au-ouo grati m jure promeriti, hoc typo grandiusculo pse testetam, iniserius repraesentatur Udis verticem, unioniDus longis post aures ad taum usque retrorsum concinne

dispolitis, ac deorsum inclinantibus4 veluti defluentibus, contectum potius, quam redimitum vides, quem expansis alis sevet umidica guttat , suo positu quasi mitellam,aut si mavis calanticam , reddens , plumarum pompa visu longe pulcherrima,iisdemque unionibus spissis supra ipsas plumas a Un

5쪽

onusta , eo serme ritu , quo in celeberrima Tabula Bem-bina, Laurentii Pignori plurimo studio illustrat , spe statur , inque pervetusto aereo signo, quod seorsum idem vir summus Expositionis suae auctario subjecit num. iv alias v. II. H jus Achatis frontem Isiacam, undenullum capiutitium es fluit,conplures sub N ora margaritae exornant. Collo inui monile circumdatur , quaterna baccarum s rie o tribus flexuosis circidis intermessiis utique aureis dispertitimi quos nostri sacri Scriptores murem fas appellaverunt . Hujiismodi monilia, gyptiam artem horem plane exhibentia, sinum Isdis tegunt in Tabula illa Bembi-ria,quod video observatum a spectatissimo mihique amicissimo Senatore Philippo Bona rotio in praenobili commenta in rio ad Vitrea vasa antiquorum pag. 1σ. Is 7. Nihil tandem ex omni parte Isidi illi Bembinae aeque respondens visurri est unquam, ac Gemma Capponia . Immo hanc ipsam Bembinae Tabulae imagini anteferas . In hac enim Isiaci vultus,

plumarum in unionum argum c ut phrasi utar Plinii de Parrhasio loquentis libro xxxv cap. x. scalptae non sunt:

ruas tamen omnes in lapillo nostro caelator exposuit , ubingula mirum in modum sibi congruere conspiciuntur Eam, quam dixi, bulam, o musto Petri Bembi Cardiu lis eductam, inque Gaza regia Taurinate, quo ex Mantuana olim migravit, jam adservatam primus mimium virieulo expressitaneas meus , scalptor eximius primus itidem Pignorius explanavit Stepnanus Pighius, qui in Mytho'

logia perantiqui toreumatis argentei quatuor anni partes complexi, ait, Antonium Morillonum Tabulam Bembinam, nondum aeri incisam , depingendam curasse Cardinali Granuelano Antonio Perenoto Episcopo Atrebatensi , eam Vocato pum ejus philosophiae , cujusci gratiam philosophorum

mens

6쪽

Ex PLICATUS men, vir modestus atque opido sagax. e abdita aritis aluiuesica se insuper habere non dimistur III Claudius Menetreius in Explicatione symbolicae Dianae Ephesiae statu . a Friderim Ubaldino publici juris

ficta pag. s. editionis i. ex gemma quoque anulari protulit bidem Phariam, cujus verticem non una quidem , sed tres umidice, signo illi Pignoriano persimiles Movent. Huc pariter facit gemma anularis in Dactyliotheca Abrahami Gorlaei Parte rΙ mamors editionis Leidensis Jacobi

Gronovii Eas aves Menetrius vulturii, aut accipitris exuvias esse putavit, subinde Jacobus Sponius in Disquisitionibus de antiquitate pag. 4s s. σ8. Accipitrem adloquin apud AEgyptios Osiridi sacrum Pignorius in Expositione sua jam adnotavit pag. a. editionis Amstelodamensis Andreae Frisii . Numidicam Isidis capiti quoque incubantem vide in Harpocrate Gisberti Cuper pag. σ inque eburneo tore mate, quod V.C.Bonarotius suis Nummis Carpineis maximi moduli inseruit pag. o. Tithoraeae, opido ad montem Parnassi in Boeotia regione Achajae inter Agaeum Inum Corinthiacum , ubi praeter Boeotiam est Etolia. M leagri dum ferax, teste Menodoto Samio apud Athenaeum tib xiv. cap.xκ Meleastride in sacrario , omnium, quae Graeci AEgy-uae Deae conssruxissent , summe venerando. constat Isidicrificatum lignorius enim ex Phocicis Pausaniae, qui est liber, Descriptionis Graeciae, id observavit, quasi innuens,

Numidicam, in Tabula Bembina caput Isidis foventem , a Meleagride haudquaquam discriminari. Ait vero ibi Pausanias cap.xxxii pag. 88 o. editionis Lipliensis Joachimi Κu-hnii, Tithoraeen1es eum sacrum Isidis apparatum ab AEgyptiis accepisse , τρο πο δ' ἡ σκαασίας V a , ιγιώτιος IV. Sed multiplex inter utramque avem, Numidicam

dico, ac Melearidem generatim acceptam, discrimen, non

satis

7쪽

satis ani ulversum, intercedere mihi videtur moe ex proferendis veterum testimoniis patebit . Primus omnium prodeat Varro, togatorum doctissimus mi in libro iLde re Rustica cap. ix Numidieas quidem, sive a cara ,

Meleagrides, ut minime inter se distinctas volucres, aperte commemorat Verba ejus audiamus: Gallia, Misa-μαι grandes, variae, gibberae, quas Meleagrides appetiam Graeci

tiae novissima in triclinium ganearium introierunt e utina propter faHιHum hominum . Ueneunt propter penuriam magno . Ita Varro . Sed aliter legit imperiosus Criticus Iosephus Scaligeri, Varronis emendator , an corruptor Sane hoc Cen fuit qui Varronem ad veterum membranarum fidem antea emaculatum ediderat, Petrus Victorius, literatis

monumentis vim ex ingenio absque ullo pudore inferri, jure indignatus. Isine aeruginis caussa in Scaligerianis comtra Victorium. Itaque caliger in suis Conjectaneis ad Varronem post gibberae , interpunctione sola, Meleagridem in Varronianis verbis ab Aseleuaa secerni existimavit, proptereaque aliam esse ob ram Numidisam , aliam Meleagridem , ut certe quodammodo sunt, non tamen in sensu a ronis, adsentiente Claudio salmas in Exercitationibus Plinianis m. i. pag.σit editionis L ubi Varronianam se ligeri interpunctionem a Varrone ipso restor animadve

tit, qui in eodem capite tria tantum genera Gallisarum enumeravit r. illaticas I. Ructieas iI MDanai. Η postremas, quod eleagridum similitudinem quandam Oferrent, a Graecis Meleagrides dici arbitratus est Varro. V. Hic tamen mihi se sistit Johannes Harduinus, in notis libro, Pliniano subjectis seribens, Numidicam a Varrone fieri similem Rustiea. Sed non ego credulus illi. Id enim mediusfidius Varro non fecit. Vereor etiam, ut idem Vir

Uxegius recte pronunciaverit, non uni Varroni, sed C

8쪽

EXPLICAT Us lumellae etiam, si Deo plaeet, Plinio sim, Minuri rast rem esse ex Gallirarum Afra mini re. Immo potius Guil era eo sprete sis ex geo' Meleuris .in cpinei, ni sillor , evincam . A numella libro xiii ς RiLA cara , quam Herique Numidicam dicunt, Meleagridi tui, vis dicitur, non certe, Heuris. At si armatiis trides ab Amramis diversas sicissit , jam non tria tantum,1ed quatuor Gallinarum genera constituisset quod neuti. quam secit. Ergo Varro Africanas quodammodo eis smileae tantum esse , non easdem omnino esse censuit, quas Graeci Meleagrides die unt . Plinius quoque dum eum Varronis locum suis verbis retulit Meleagrides propter similit dinem easdem serme ac fricanas secit libro X cap. XXVI. si. 38 ubi ait Meleagrides in Boeotia circa Meleagri tumulum pugnantes, simili modo ei parentare , ac Memnon1-des Memnoni quas Meleagri es it dictas sabulatur amisequitas, quod eleagri serores , Tratris obitum moerore

consectae, illarum avium formam induissent. Videm ginum Fabula ci xxiv. matalem Comitem libro viii. Mythologiae cap. xxiv. ubi Penelopes etiam di us narrat.

Plinius in loco indicato haec addit A e Me in Gal μ-- gemu gib rem, variis sparsum plumis, ρομα -- - μα

pere irarum avium in mensas ereptae. His verbis Plinius, cte Varronem expressit. In causi Vero, quam subjungit,

propter ingratum virus, non bene uti ominor,Varronem expressit, quod insta apparebit timerim Afra amis, eadem ac Numidica sic generatim dicta, passim occurrit. Rursus audi Plinium lib.x cap. XLV ii I. s. σ7. Numidici antea recensitae in parte sicae Numissit, omnesque jam in Italia in adrianus Junius in Nomenclatore pag. s. Numidicam in plumisis grantes rhomsos habere tradit , ηque iis adspersas albas guse

9쪽

citatur . Rhomb tameti, figurae quadrangulae, nulli sunt in nostra Munita ea . Hanc Horatius inodon de iL v. 13. pam vocat, cum que Attagene, me , ut helluones norunt. lautissimi, quam Franeolinum uiuo appellamus. ita componitri Aa Afra amis descendat is ventrem meum, μη Ariage 'Oni Ad quem locum praeter Porphyrionem adeundus est vetus interpres a Jacobo Cruquio vulgatus pag. ass. col a. Maavit inquit Gamna Numidica, quae magna eII o pinguissima:

quam Garamantiam vocant Asticanam. Conlbnat Publius Syrus apud Petronium in Satyrico cap. Lv. GaIlinam Numidieam alienae gulae pascendae nutriri testatus in Iuvenalis Satyraxi. v. I a. ubi delicatis ganeonum cibis non

assuetum , sed tantum vulgaribus pastum , ignorare ait avis iram praestantiam:

ne latus Afrae Novit amis nom sirunculus , a rudis omni

Tempore , o exiguae fumi imbutus ne hoe est Nun, ira tribuem ingratum uia Ad lacum circa Mercurii promontorium in Africa Meleagrides reperiri , alibi vero nusquam , nisi inde exportatas, auctor est Scylax in Periplo pag. editionis Oxoniensis Johannis Hudsonii Martialis Afra aves persaepe memorat, semperque epulis delicatis adnumerat Libro enim, a. Epigr.

LXxili sic eas innuit rAasere M Dis gum vis sturae rises esset . Ipse suas nunquam barbarus edis aver; idest Namiditat, tune Arsin barbaricae gulae nondum notas.

10쪽

cuntur

Et picta perdix , Numidicaesue guttatae simi enim peninae harum nigrae, auis guttis tanta,emitate conspe sae, ut spectatores in adimotionem rapiant adem in Hispanus infra Epigr. Lxxvii ad Baeticum et Nee tabe minis, nee tibi Phasis ver . Etiam libro xiii Epigr. κιv. quae passuri Afra de Numidicae aVes dicuntur, ipse Libeas dicit: Si Libyci risisse luere , o 'asidis es . . Petronius quoque coenam illam opiparam sui Trimalchionis laudans cap. xelii Phasianos, paulo jucundissimos , cum iura sim componit: Aui Phasiaeis petita Colebis. Asue Afrae volueret laeent palato. Eodem respexit Manilius libro, Astronomidorum,.3σμ.

Vam ventri Iongius itur . Guam modo militiae . Numidarum pascimur orii, Phasiduit dumis Ait nimirum Romanos , ut optimis avibus Phasiaηis Numidicis , magno emtis , ingluviem saturarent, Xtremas Colchidis de Numidiae oras penetrasse , quo necdum armis

perVaserant.

VI. Sed aurem vellit Samuel Bochartus in I temetoico libro I. cap. IX. ratus, non satis constare quid proprie sint Meleagrides, licet Varro Gauios Africanas eas eue dixe

SEARCH

MENU NAVIGATION