De lite sepulcrali in Sophoclis fabula quae vocatur Aiax

5쪽

QUAM

AMPLISSIMI HlLOSOPHORUM MAREURGENSIUM OBDl IS AUCTORITATE ET COΝSEΝSU AD SUMMOSI PHILOSOPIII HONORES RITE CAPESSENDOS

UNA CUM SENTENTIIS CONTROVERSIS

7쪽

PARENTIBUS CARISSIMIS

9쪽

Interpretatio Sophoclea nostris temporibus maturitatem RSSecuta St, quae convenit magno progressui litterarum. Sed quo accuratius in mysteria posetae intrabant, eo magis ei Spectum habebant sub elegantia sermonis eius Sasepissime non parVRS difficultates abditas esse. Quibus perversissimum S Se commode liberare, cum propter eas toti versus leviter delentur. Tamen coniectandi tiam ars temperanda est. Nam quae textus praebeat, i explicari possint aliquo modo verisimilius putem esse Vera Soph0clea quam inventum aetatis inferioris. Atque talia inventa non semp0 subtilitate valere sine arrogantia c0ntendi potest. Multi enim qui c0niecturis claritatem et veritatem conSequi Student, raro peram dant ut totum contextum aut poetae Sapientiam bene intellegant. Oculi 0rum ad unum locum adhaerescunt neque vident etiam artis et ηθοποιιας praecepta non neglegenda SSE.Quare eum, qui temeritati generis critici repugnare studeat, non abiectissimum pus suscipere concedes Circumspicienti autem mihi quo loco primum omnes nervos contendam, non ingratum vid0tur osse fabulae quae inscribitur Aiax partem ad certamen Sepulcrale pertin0ntem quam diligentissime perlu8trare atque explanare. Neque fugiet quemquam quae el0gi dentidem a compluribus doctis in controversiam vocata et reprehen Sa SSU, cum alii Summo honori a non esse Sophocli aut e magna parti' dolenda esse prosistantur, unus etiam Theodorus Bergilius nimia severitate extremam Aiacis partem uinin p0etae abiudicare Velit.

Opusculum autem ita disp0nam ut priore capite litem illam ab opinionum arbitriis universe seiunctam interpreter deinde, postquam h ic modo animos mihi scaenis sepulcralibus magis faventi conciliare studui, altero capite quasi re8piciam atque utrum poetam hic laudare doc0at necne astricte investigom.

10쪽

Fabulae Sophocleae, cui titulus est Aiax, versibus 865-l040 pr0pinqui in ii tem Aiaci8, qui p0S V. 86 Se ip80 interfecit, ita

ut quisque proprietate Sua na0Vetur lamentantur Id aut0m400ta intendit ut lamentati0ne in litem traducamur, quam inter Teucrum et Atridas dum ortu Sepeliend exoriri pus est. Nam primum Aiax animis oriri muli grati0riit, quippe qui ab ux0re, fratre amicis atque subiecti valde depl0retur, quin etiam dignus esse dicatur lacrimis inimic0rum 924). Talem Virum augustissimum o validissimum fuisse neque celera Sordida commisi 8se con-ssentaneum St. Simul autem piare c0epimuS, ut de sorte c0rporis m0rtui certi0re fiamus prae8ertim cum Atridas ira Aiacis flagrare eique aliquid machinaturo e8Se ex pri0re partu cognoverimus 25 al.). Praeterea qu0d maleficium quoddam e0rum V. 959 Sq. 985 qq. indicatur atque eos magnis inimicitiis di brevi in caenam pr0ditur0S SSe putamus Semina futurae acti0nis, quae iam antea par8 Sunt, hic ad maturitatempserducuntur. Denique autem lamentis funebribus 900ta contendit ut Aiax, cum laudibus maxime efferatur, Atridis, qui paullo post in scaenam veniunt invidiaque nobis displicent, efficienter

Omnin haec pars trag0ediae dignissima Si arte Sophoclea. Nam portet fabulam valere rebus bene p908itis atque hoc loco excellentissime res ibi pl)0nuntur. Aiaci per80na coniungit ut ita dicam, duas acti0ne diversa8, cum ipsa inter eas collocata sit. Etenim ab hac parte vehementi8Si me deploratur, voces lamentabiles aures n0Stra attingunt, cum ab illa part Atridis maximo di sit ut oppr0briis ac cavillati0nibus cuinuletur. Hic laudatur ut 0ptimus vir, quem omne desiderant illi iudicatur homo mal0scentissimus qui crudeliSSimam 90enam meruserit. Hic si praseparant ad Sepulturam faciendam, ex qua beatitudinum sumpiternam pendere Vetere putabant δ); illic mortuum sepultura

privare et Sempiternae miseriae tradere volunt. Lamsentatione funebri sequentia iam m0n Strata sunt. Nam primum inimici Aiacis odio suo satisfacient. Quomodo hoc v0nturum sit, tantum coniectari potest, cum posterioris effectus causa nihil certi pateat immo vero neque TecmeSsa neque

chorus 944-949, 955-960, 85 qq. SuSpicantur, quatenus