Curae Hippocraticae [microform]

1쪽

a partis the Foundations os,ester Civiligation Ρreservatio Projeci'

Reproductions may noti made ithout permission hom

Columbia Universit Library

3쪽

CURAE HIPPOCRATICAE

PLACE

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARMENT BIBLIOGRAPHIC MICROFORM ΛRCAT

Master Negative Rostrictions o Use:

Origina Materia a Filme QExisting Bibliographic Record

TECHNICA MICROFORM DATA

5쪽

l. l

6쪽

CURAE HIPPOCRATICAE.

QUAM AD SUMMOS IN PHILOSOPHIA HONORES RITE CAPESSENDOS

CONSENSU ET AUCTORITATE

AMPLISSIMI PHILOSOPHORUM ORDINIS

ALMA LITTERARUM UNIVERSITATE ALBERTINA REGI MONTANA

SCRIPSIT

BEROLINI.

7쪽

De dissertatione probanda ad ordinem rettulerunt Arthurus Lud wic Dr. Pros ubi Ord. Ricardus uens chir Pros pubi Ord.

haSee Studiorum primitias d. d. d.

auctor.

8쪽

Ubinam in congerie Hippocrate lateat Verus Hippocrates quaeque scripta sint genuinta quaeritur et quaeretur quOuSque Philologia erit inter mortales . Secundum Emperii illud do quaestione Homerica, cf. Mus. Rhen. I. 184l, g. 447 opuscula philologica et historica, Gotting.

1847, pag. 147.

Prooemium.

Librorum, qui Hippocratis nomine circumseruntur, magna caterVa non Solum medicorum sed etiam philologorum cru re Vera appellari potest nam et praeceptorum ad medicinam pertinontium diversitate et generis dicundi discrepantiis iam antiquis temporibus plane perspectum Sttum a medici S, tum a grammatici praecipue autem ab eiS, qui utramque provinciam velut Erotianus et Galenus administrabant horum opusgulorum congeriem nullo modo ab unius eiusdemque auctoris manu Xaratam DSSO, quae cognitio a recentioris aetatis viris doctis saepius atque iterum confirmata est quantopere autem OmnibUS

SciScitandi perscrutandique temporibus viri docti inter sedissederint, nulla alia re aptius illustratur, quam iudieiis de numer Scriptorum, quae ut genuina dispescebantur ab adulterinis. quod perpaucis exempli demonStrare praefanti mihi liceat ex grammaticis antiquis tres nominabo Erotianum a. 100 p. Chr. n.), qui triginta Galenum 2 p. Chr. n. Saeculo), qui tredecim, Palladium: T. p. Chr. n. Saeculo), qui undecim scripta Hippocrati ripsi attribuit ei de operum, quae in corpore Hippocratico insunt, Vario genere os praestanto Ilbergi disputationem Studia Pseudhippocratea ' disA. LipS. 1883. quibus causis nisus A. G orae Esuvi in libello, qui , Gr. LittgeSch. mi Borucksichtigun dor Gosch. d. issenschanen inscribi triri Lips I90b Ρg. 76 contendit: Hippocrate . . . de mincti Stenrili christon hintortasse hat' nsscio fortasso Palladii Sententiam

9쪽

recentioribus sufficiat asserre Ermerinsium, medicum Batavum, et Littrsium, virum doctum Francogallicum ille quinque, hic quattuordecim libros medicorum principi concessit. sed tunc temporis iudicium ferre - ut ita dicam multo sa-cilius erat quam hodie neque enim desperandi tam diu periculum erat, quamdiu qui vis, qui ad immensam commentationum Hippocratearum molem accederet, Speraret fore, ut Sibi contingeret, ut paleam a tritico diiungeret. sed odio rem longe aliter se habere omnibus, qui etsi non penitus tincti, at certe leviter imbuti sunt eiusmodidisquisitionum studio, manifeStum St. neque enim qui S quam BV medicus, neVe philologus hodie quoque putabit seri posse, ut Verum Hippocratem o seriptorum tam diver-SOrum 3 caterva eliciamus prosteamur hic necesse est Godo- Dedi Hermanni illam nesciendi artem ac Scientiam . quam rem nunc a nemine iam velari iuvat: nam et medici et

philologi in hac re uno ore consentiunt tamen non reticeam perpaustos homines eruditos nondum desperasse de genuino Hippocrate eruendo ea enim Scripta, quae ut ἡingeniosa vide perversum illud iudicium sacile segregantur a ceteris minutis ac levidensibus Hippocrati attribuunt, nescientes se nihil firmi ad sententiam afferre,

sed adumbratas imagines. Os autem quam acerrime

stamus ab illis, qui medici 01 et praecepta et dicendi scribendique genus e libris memoriae proditis percipi posse

praefracte negant.

Quae quamvis ita sint, tamen non inutilo est philologum incumbere in dicendi usum atque rationem nonnullorum librorum Hippocrateorum fuere quoque nonnulli, qui Ermerinsit invitationi obtemperarent os praes editionis Vol Ιpg. ): utinam philologi nobis medicis praesentes adsint et opem nobis praestent in Veterum de arte OStralibrorum recta interpretatione.' quo studio, etsi ut commentationes et in genuinas et in Spurias secernamVS nullo modo fieri potest, at certe alius fructus ab homine accurate investiganti demetitur: nam illa quaestion cognoScitur

volui R. Fuelisius in . Handbuch de Gesch der Med. edd.M. Nouburgor et Jul Paget vol. I Jenae 1902 pg. 34, qui te dici do libri, qui os de aero, aquis, locis auctore neminem ut 1 tare, quin Sit genuinus, mellis dio Gonialitat uni nivorsa tutdes Vater de Hodkundo amboston arsiolit .

10쪽

quam certisSi me duo aut tria scripta, quae tibi e magna c0ngerie elegisti, aut ab eodem scriptor aut a plane diversis concepta SSe quae enim ex siVo Verborum electione si vo modorum atque particularum usu concluduntur, Sine dubio ad eiusmodi quaestiones diiudicandas impendi possunt eo autem, quod evicta eiusmodi sententia illorum, quos egregavimuS, Scriptorum nomina asserre non OSSum US, si uia hoc nobis in aeternum vetitum est, minime angimur susticiat enim, si quae omnibus adminiculis adhibiti erui possunt, demonstrantur. Sed hoc fine non omne illorum Studiorum lucrum comprehendimus non solum de auctoribus aliquid certi elicitur Sed, qu0d non minori momenti St, Saeptu e paucorum scriptorum crebra lectione commodum percipitur ad Singulorum librorum manuferiptorum Seripturas contra alliorum virorum doctorum, qui Studii Hippocraticis Se dederunt, sententias Seu refellendas immutandaSque, Seu mordicus tenendas ego quidem non negaverim me hae Studia incohasse a textu nonnullorum librorum penitus perspiciendo; videbatur enim e re eSSe accuratiu eXaminare, Utrum BOViSSimus Hippocratis editor Κuehleweinius Semper in textus forma constituenda rem acu tetigisset an propter neglectum hic illic singulorum auctorum dicendi usum magulas textui aspersisset quod saepius factum esse brevi tempore intellexi imprimis in rebus minutissimis neque vitupero hune editorem quia, Si editor talia in quamVi parvam voculam studia impenderet, ne ithoni quidem aetas sufficeret ad unam editionem promulgandam tamen hoc tantum abest ut alios impediat, quominus ad eiusmodi disquisitiones se Vertant, ut eo impellat incitetque, ut illi ni ab editoribus saepius neglecto in Serviant quam diligentissime spero igitur

meam commentationem etiam in hac re non ab Omni enio- lumento vacuam futuram SSe. Quae OStquam praefati SumuS, ut unusquisque certior

seret, et qualis nunc esset Status quaestionis Hippocraticae et quo consilio admoniti hanc disputationem SuSciperemuS, ad argumentum pSum propiu accedam US.

Nihil re te sine exemplo docetur. Columella de re ruat. l. XL c. 1 e l. ix SSner, Ol. II g. 4l in.

Tria mihi selegi Seripta ex toto corpore Hippocrateo librOS de prisca medicina, de aere aqui loci S de praenotionibus in quibus citandis hiS USUS Sum compendiiS Ρ.m. R. a. l. Praen. Ubieci Riitem commentationi meae I u0hlew0inii editionem, quae apparuit in bibliotheca driptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, cuius editionis in priino Volumine continentur illa scripta alias editiones suis loci Aadhibui. atque loeos qui ex serpendi erant, ita laudavi ut inscriptione libri anteposita praeter caput paginam quoque eiusque VorSiculo eXScriberem hi praemoniti priuS- quam ad re tractanda aggrediar, neceSSe Si me a curat tu e Xponere, quibu cauSi commotus ea ipsa Scripta mihi ad investigandum ex sumperim. nam pertum Stlibros, iii nimis diversa continent, nullo modo idoneam disquisitionis materiam esse. 088untne igitur haecce, quae tractaturu Sum, Scripta SSe ab uno eodemque auctore 3 estne aliquid similis atque concinni in illis inveniunturne seu cogitationes seu dicendi formulae, quae unum eundemque Scriptorem Sapiunt quibusque hoc certe stabiliri potest illa scripta exarata SSe certi temporibus certoque saeculo nam italia eruentur, e firmior erit concluSio eo Solidior argu mentatio, qua nonnulli et argumentandi et loquendi similitudinibus concessis illa omnia a plane diverSi auctoribus eoncepta esse ostenditur et possunt in illis opusculis indagari luaedam, quae cogitandi viginitatem, quae certorum Verborum communem Sum comprobant. Lips. Ol. I 894 vol. II 1902. qua sint illa oditiones, inita in appendico II notavi. quae do hac re disputavimui in c. III huius partis