Epistola pastoralis archiepiscopi Genuensis

11쪽

ΙΦraeter liaec , erunt , ne hic recolenda calumniosa licteria . quae in noS. vel priusquam ad vos venissininus , insinuarunt memorali scriptores Erunt ne hie delegendi arcani sines, propter ituos ita se gesserint Absit. D. F. et F. Sed hoc potius vobis hic prositemur , quocumque pertingere possint isthaec opprobria , num tuam profecto in corde praefocatura sensus ardentissimae charitatis. qua in illos, uti pastor et paler . flagramus. Ex quo colligite. dilectissimi. quod etsi in posterum in ministerii nostri osticio nos non

manerent nisi curae absque honore, labores absque solamine, non ideo tomen minus impense vestro studebimus majori bono. Quandoquidem ad vos mittimur. non ut propriae quieti, aut gloriae, aut emolumentis eoi SulamuS, non equidem ut Superbum in vos teneamus dominatum, insolentemque auctoritatem exerceamus, Sed imo potius ut omnium et singulorum utili- latibus provideamus. omnibusque absque discrimine

Serviamus, aequo animo in anteceSSum acceptantes, exemplo S. Pauli. aut gloriam aut ignominiam, simulque indesinenter partes agendo ministri Dei in tribulationibus . in angustiis. in angoribus et periculis quibuscumque. quae nobis secus viam obtingere poterunt 25). 0 magnam et inessabilem divini Praeceptoris erga filios prinvidentiam . dum illis absolute mancipat PastoreS, quos ad illos mittit . et simul quamcumque a tali ordinatione

aut reservationem aut limitationem arcet.

Hactenus vobis, I . F. et F. . aliquos patefecimus praecipuos obices. quibus praepediri potest qliadantenus

12쪽

nostri apud vos ministerii esticacia. Nee ideo tamen, quod candide declaramus, hebescit quam in vobis reposuimus fides. aut spes obtunditur. quandoquidem a Domino Deo ad vos mittimur: Deus ergo prausio nobis in omnibus aderit usque ad vitae terminum: ecce ego vobiscum

sum omnibus diebus sta : ipse nos luce sua illuminabit . et in brachio suo extento sulci et roborabitque. ADomino, non utique a nobis, laetum est istud ex quo missio nostra procedit, idcirco nos recreat spes quod ipse nobiscum praestabit . ut haec missio ad ejus gloriam vergat et ad vestram salutem: Domini enim est assumptio nostra 27). Ab illo, inquiebat S. Leo, procedit

onus, ab illo ideo provenient et vires ad sustinendum regendumque officium necessariae: dignitatem contulit, conseret et robur. Etenim de religionis ministris. de vivis et angularibus Eecclesiae lapidibus Spiritus Sanctus profitetur se insicina mundi et contemptibilia elegisse, ut sortia quaeque confundal 28). Ita sane: nec unquam I OS praeterit quod non sumus sussieientes a nobis quaeri ex nobis, sed quod sulscientia nostra in Deo est, et quod omnia possumus in eo qui nos consoriat 29).Mox enarratis spei causis, quae velut inconcussa basis animum nostrum firmani, aliae plures insuper accedunt, D. F. et F.: et quidem non minus honorabiles vobis, quam nobismetipsis suaves et iucundae: plene videlicet constans vestra sducia, impensus amor et filialis obedientia quibus Praedecessores nostros estis prosecuti,iluaeque praecipuiuia illis suere in ministerio solatium. sicuti eas velut praecipuum vestiram meritum aestima-

13쪽

tuus. Quocirca lionoranduna testinioniti in nobis ipsis praestiterunt duo illustres Pastores. qui postremo apud vos tot praeclara reliquerunt sollicitudinis episcopalis vestigia, viri longe minus dignitatibus, quam potius virtute et doctrina clarescentes. Quales igitur erga illos suistis, nobis dulcis arridet spes, D. F. et F. . quod tales erga nos sitis suturi. quandoquidem non

minori nec minus impenso amore, ac illi, omnes et singulos vestrum complectimur. Hac itaque mutua fiducia. hac stricta animorum conjunctione facilis evadet operatio honi: etenim non ob aliam quamcumque causam. nisi ad operandum bonum . illudque quo abundantius per vires nostras licebit, desidorio flagramus cito ad vos veniendi. et super vos omnes spirituales gratias effundendi, qtias Salvator Christus ministerio nostro pastorali annectere voluit 50 . Quod si . F. et F. D. , sus est aliud in ministerio nostro inlustri praeter quam onuS nostris humeris formidandum ei ossietum coram Deo terribile. in hoc profecto gloriari iuberet et merito quidem . quod praescimur huic antiquae et perillustri Genuensi Ecclesiae, cujus inclIta sedes tot clarissimis Praesulibus lana virlulo quam doctrina insignibus suit illustrala, ut tunc ingenti gaudio cum regio Psalte exclamaremus: Confluebor tibi in Ecclesia magna, et in populo gravi laudabo te Gl). Simul una cum omnibus exterarum gentium viatoribus admiraremur tunc praeclaram hanc Metropolim, ubi omnia redolent et proclamant sapientiam laboris et industriariim multiplicita. lom. lunc Populum qui potuit scopulum . prius imma-

14쪽

num, convellere in urbem quae justo nomine superbuvocatur inter gentes. quaeque. ut perbelle advertebat celebris quaedam semina. a regum conventu splendida meditet ranci maris regina fuit creata. Ubi omnia semae vobis natura negarat, labor indefessus, polior samiliae et societatis lex, omnia vobis donavit. Verum quod praecaeteris longe magis admiraremur, quod perseelioribus et artis et laboris operibus praeponimuS, is est sapieniissimus divitiarum vestrarum iis . Eequis revera alte non

obstupescet inluens lot magnifica hospitia in beneficium humanitalis aut aegrotantis, aut ignarae, aut derelictae

extructa, tot inclytas sacraS aedes marmore et auro

pretiosas, in quibus majores vestri non peritima suae erga miseros charitatis et geli pro Christi religione monumenta reli luerunt. 0hi quantum haec miracula vestrae digna sunt Metropolis. quae quavis aetate gloriata est. et etiam nunc gloriatur dulcissimo litulo Civitatis Mariae. quam Reginam Coelorum augustam Dei Genitricem sibi patronam et prolectricem elegiti Nec minori persundimur laesilia intuentes recentiores aedes hospitales quas Genuensium civium poli Ssima pars.semper sibi constans suique ipsius digna, alque pietatis

majorum aemulatrix , nostra hac aetate erexit ad te. nerioris infantiae institutionem. et ad mendiconim refugium. Quae quidem providentiae, unicae serme quas majores vestri statuendas reliquissent, ex parte nostri profecto omnem ardentiorem Sollicitudinem. et efficacia incitamenta sit,i habebunt. 0uae quum ita sint. quumque lain late pateat ar-

15쪽

dutimque sit ministerium quod apud vos exordimur, in vestra imprimis, et silentissime quidem, cooperatione Omnem nostram reponimus liduciam. o venerandi tum civitatis . tum totius dioecesis Sacerdotes. Vos prosecto non latet aliaris ministros non utique esse meram individuorum aggregali0nem, Sed imo potius bene compactum Noddam c0rpus, quod ex unions membrorum et relativa subjectione vim suam haurit et robur. Absint ergo a vobis aut dissidentia, aut dissensioues, aut partium studia. Vocati . juxta grave Apostoli essalum. homines Dei 52 . et ut ejus consilia compleamus, OpuS plane est ut concordia mutuo constricti ad illam alacres progrediamur metam quam signavit Christus. Omnesque simul os unum et cor unum habeamus s5δ):

Opus est ut ad superna extollamur. et Super omneSpoliticas opiniones, super partes et cogitatus, quibus inserius homines discerpuntur: opus est ut omnibus S0cietatis conditionibus serviamus, quin ulli servi simus unquam: opus landem est ut omnibus omnia laeti satagamus omnes Christo lucrifacere 54J. Nec itaque rogo vos praetereat. Ecclesiam hisce quibus vivimus temporibus quam maxime indigore Pastoribus qui obsequium et obedientiam servent tum auctoritati, tum institutis, nec tamen in caecam cadant servilitatem: qui amore patriae flagrent, nec tamen ab Ecclesia discedant: qui sidem servent, nec lamen sinant ollandi sibi tenebras aut ignorantia, aut superstitione. Et haec quidem, Cooperatores nostri dilectissimi. haec sunt principia quibus in politicis negotiis nos regi oportet: et nemini unquam

16쪽

agnoScemus jus alia quaevis illis opposita nobis ultribuendi. vel injicendi suspicionem et insimulationem in

nostram regimini nunc consillulo observantiam, non magis ac in addictam . nostram voluntatem pro patriae incolumitale. prosperitate et gloria. 0uomodonam aliter so res habere posset y Enimvero quandonam religio, cujus miniistri sumus, aliud praeter subjectionem et obedientiam omni potestati sublimiori constitutae inculcavit unquam 3 uuandonam suum denegavit generosum concursum in his omnibus, quae ad filiorum suorum sortes et nobiliores et miliores faciendas vergunt Prosecto qui vel minimam hac de re suspicionem moveret, is religionis ipsius historiae mentiretur, spiritum ejus contemneret, divinumque illius calumniaretur Auctorem. Ministri Christi. Christi ipsius vestigiis haerentes. nil nisi ardentem charitatem erga fratres Suos spirant:

siquidem hac nostra, perinde ac MapSa aetate, a quin cumque societatis coetu et societate nunquam Se sinunt vinci nec amore nec operoso studio ad majus societatis,

imo et lolius humanitatis bonum: id solum odio habent quod hominem foedat et corrumpit. 0uid quod, vel ex ra propriae suae missionis limites ipsi sunt semper et ubique sinceri populi amici, generosi illius consiliarii, nec non et in ejus amictionibus et aerumnis vitae

consolator .

Hinc ergo concludite, dilectissimi Cooperatores nostri. quod si unquam rerum adjuncta quosdam VeSirum vo. carent ad aliquas exercendas partes in politicis disputationibus. meminerint hoc esse praestandum non uti lue Stu-

17쪽

ilio paritu in ad lovendas humanas concertationes. Sed

tali modo qui deceat virum sapientem. gelatorem juSliliae, pacis, ordinis et praesertim charitaliS. earumque lumine dirigatur. Omnibus itaque sit alta mente repoSitum. religionem nempe firmissimum esse societatis sundamentum. Solam et utilissimam clijtisvis legitimi prο-greMus normam, Simulque purissimum et inextiaustum felicitatis populorum sontem: uno verbo. Evangelium verum eSSe, imo et unicum morum et legum persectionis codicem, et tunc ministros Christi certo tenere debere.

se jam sal praestitisse. Si divini Praeceptoris documenta praebuerint, eiusque, spiritum commissis sibi populis insuderint. Re quidem vera major et Sanior hominum

pare non aliam, praeter istam, tum morum tum legum persectionem agnoscit et reveretur, nec alia quaevis extra istam esse unquam poterit. Ιlis hoc unum addamus. videlicet: ubi corpus constitulum ad erudiendos

populos in religionis principia doctrinam et officium

Sanctimonia vitae confirmat, robur lunc assequitur

plane divinum: robur hoc, inquam. quod mundum ad fidem convertit. siculi etiamnunc potest adhuc illum salvare: idilue eo magis patebit, Si attendatur tuomodo nunc agnoscant et proclament omnes cordati viri, causam religionis inlimo nexu cum causa ordinis et cum pace S0cietalis colligari. 0uis hinc non videt, dilectissimi Cooperatores, quantum discriminis adsit inter vestrum sublime ministerium et miserum ossicium scriptorum, qui vos odio et opprobriis insequunturὶ Enimvero vos nomine Chri-

18쪽

sti liomines alloquimini praebentes illis verbum vilao et veritalis. quod manet in aeternum 55): ipsi vero verba

proserunt quae dolum spectant. quaeque inania commenta , somnia et opiniones sibi invicem adversantes asserre consueverunt. Vos auditorum vestrorum fidem. conscientiam et ration in appellatis: isti vero hominum commoda, terrena emolumenta, imo saepius e Penes cupiditates blandiendo commovent excitantque. VOS pacem, concordiam, cliaritalem, ordinem praedicatis: isti ad concitali 0nes. ad dissensiones, ad luctamina provocant. Jamvero arduum ne erit diiscernere, ex quanam

parte Sint sinceri populorum amici, et veri societatis defensores Vos itaque, venerabiles Dignitates et Canonici. qui praeclarum constituitis senatum Ecclesiae nostrae Gemi- ensis, et quibus velut corona Dalriim M) circumdabimur. non minus stricto sanctoque vinculo inter vos colligati. ac nobiscum uniti vestro capite et patre. vos nobiScum habebitis partem curarum et sollicitudinis in pasim rati ministerio. vos utique praesto nobis opitulantes erilis in exercitio sublimissimae missionis. Simulque nos et consilio et opere consonabitis. In altioribus dioecesani Clori subselliis collocati . caeteris exemplo erilis. lum diligentia in sacris muneribus, tum occlesiasticae disciplinae observantia, tum constanti omnium et sacerdotalium et christianarum virtutum exercilio. Iisdem virtutibus eademquo morum integri late mincabitis et vos. venerabiles Canonici singularum collegialarum nostrae dioecesis ecclesiarum. ol facietis ut vita

19쪽

nomini 5T). quini praesertis, respondeat: sicque eadem vos. ac Capituli nostri metropolitani membra, ad nostram existimationem et dilectionem jura aequiretis. Vos nunc. O Venerandi animarum Rectores, fideles et sapientes cooperatores geli nostri et amoris erga gregem nostrae curae commiSsum: vos qui tanta patientia et aequo animo indelasse laborantes in vinea Domini pondus diei sustinetis et aestus 58 : vos tandem. quorum prae cipue ope et a litorio ministerium proficuum reddere valemus populo, ad cujus salutem ordinatur: vos, inquam. solemne hic et honorabitu accipi loto testimonium singularis et quidem plenissimae fiduciae, quam in efficaci vestra cooperatione fragrantique virtutum odore reponimus. Id itaque pro certo tenete quod . ministerium vestrum honorificando juxta Apostoli exemplum db). eo majores titulos acquiretis ad nostriim assectum. necn0n in impensum studium ad omne quod sortos vestras aulmeliores reddere valeat, aut solatio aliquo assiciat. Verum dum gelanti et concordi animo obsecundantes pro viribus nos juvabilis ad omnia quae pro gregis nostri sanctificatione adgredimur. id nunquam vobis mente excidat. nempe ministerium. quo iungimini. prae se ferre debere feliciter commixtas et severitatem quae veritali obsequium parit, et mansuetudinem quae illi amorem concilial: mementote, quod si veritas hominum corda illumina t. charitale et patientia fit quaestus animarum

ministri Christi. Christi ipsius fideliores imitatores erilis

incessantes conatus vestros conserplis ad commovendos CDn VPrlsendosquὐ po salorPs. nouli quam voro ad illos Diuiti od by Coosla

20쪽

aut ignominia aut pudore sussundendos. Ad instar Samaritani. oleum vino miscebilis ad resananda vulnera ovium : scilis eliam nullum esse debere absque prudentia

gelum, et vel ipsam sapientiam. juxta Spiritus Sancti opsatum . nunquam debere sobrietatis sines praetergredi 40 . Videte ergo, ut vos Pauli verbis alloquamur, videto in qua via incedatis: quandoquidem mali sunt dies s4 ): sugite noxi lates doctrinae 42ὶ: simulque ingeniis temerariis et smeni impatientibus relinquite illa Opinamenta periculiis plena , male olentia, immoderata , quae ad id unum conserunt, videlicet ad discordias in clero serendas et dissidentias inter sideles: sunt certi denique fines sapientia majorum Signati. quos citra ultraque progredi nefas s45 . Tandem mementote, ministerium

pastorale in hoc solum conSi Stere, nempe ut Servetur. custodiatur verilas, neutiquam vero ut inveniatur: lidem servavi, conclamaι Apostolus. . . . depositum et lodi . .

permane in iis quae didicistis . . . tenete ιraditiones s44ὶ Siculi omnis spei nostrae. ita et omnis sollicitudinis et est usioris curae argumentum estis. o tenella sanctuarii genimina. juniores Levitae, quos perili magistri in sinminariis Genuensi et Clavariensi ad sacras doelrinas o- rudiunt. et ad omnes instituunt sacerdotales virtutes: ex brevibus annis sacri tyrocinii. uberiores quos p0leritis, enixe rogo. Ductus percipite, tempus labore et studiis

ita redimite. juxta monitum Apostoli s45 . ut aliquando digni fiatis Christi ministri: sacris hisce in aedibus probanda est vestra vocalio 46): quandoquidem ex vobis eliget Dominus quos si hi cooptabit, et sacri cultus o