장음표시 사용
1쪽
ALIQUOT PROVINCIARUM PONTIFICIA DITIONIA
2쪽
Cum Catholida melegi a Christo Domino init
illis instituta, ad sempiternam hominum militem ei serandam, perieeine societatis formam vi divinae suae institutionis obtinuerit, ea proinde libertate pollere debet ut in sacro suo ministerio obeundo ni illi eivili potestati subiaceat. Et quoniam ad libere, ut par erat , agendum iis indigebat iraesidiis quae ein porum eonditioni ac necessitati congruerent; idcirco singulari prorsus divinae providentiae eonsilio factum est, ut eum Romanum eorrvit Imperium et in plura fuit regna divisum, Romanus Pontifex, quem Christus totius Ecclesiae suae caput centrumque consti tuir, civilem assequeretur principatum. Quo inne a Deo ipso sapientissime consultum est, ut in tant a temporalium Principum milititudine ne nrietate una mus Pontifex illa frueretur politica libertate,miae tantopere necessaria est ad spirituntem suam potestateus auctoritatem et iurisdietionem toto orbe absque nJl impedimento exercendam. Atque ita plane dec bat, ne atholico Orbi ulla oriretur censi dubitandi, impulsu ortasse eivilium potestatum, vel partium ludio duci quandoque posse in universali procuration gerenda Sedem illam, ad quam propter
3쪽
Facile autem intelligitur quemadmodum eiusmodi Romanae Ecclesiae Principatus, licet suapte natura temporalem rem sapiat Spiritualem tamen induat indolei vi sacrae, quam habet, destinationis, et arctissimi illius vinculi quo eum maximis ei Christianae rationibus coniungitur. Quod tamen nil impedit quominus ea omnia, quae ad temporalem qu que populorum selicitatem conducunt, perlici queant, quemadmodum gesti a Romanis Pontificibus per tot saecula civilis regiminis historia luculentissime te
Cum porro ad Ecclesiae bonum et utilitatem respiciat Principatus de quo loquimur, mirum non est quod Ecclesiae ipsius hostes persaepe illum convellero et labefactare multiplici insidiarum et
conatuum genere contenderint in quo tamen nefaria illorum molimina, Deo Ecclesiam suam iugiter adiuvante, in irritum serius ocius ceciderunt. Iam Vero novit universus orbis quomodo luctuosis hisce temporibus inlastissimi Catholicae cclesiae et huius Apostolicae Sed is fores abominabiles saeti in studiis suis, ac loquentes in hypocrisi mendacium hanc ipsam Sedem, proculcatis divinis humanisque iuribus, civili, quo potitur, Principatu spoliare nequiter adnitantur, idque assequi studeant non manifesta quidem, uti alias aggressione, armorumque i, scd salsis neque ac perniciosis principiis callide i ductis, ac popularibus motibiis malitiose cxcitatis.
4쪽
- V Neque enim erubescunt nefandam populis suadere ri bellionem contra legitimos principes, quae ab Λpost lo clare aperteque dumnatur ita docente: Omnis unima potestatibus sublimioribus subdita sit. Non est enim potestas nisi a Deo quae autem sunt, a Deo ordinatae sunt. Itaque qui resisti potestati, Dei ordinationi resistit. Qui autem resistunt ipsi sibi damnationem acquirunt. ' Dum vero pessimi istiusmodi veteratores temporalem Ecclesiae dominationem aggrediuntur, eiusque Venerandam auctoritatem despiciunt, eo impudentiae deveniunt, ut suam in E clesiam ipsam reverentiam et obsequium palam i
ctare non desinant. tque illud vel maxime dolei dum quod tam prava agendi ratione sese polluerit non nemo etiam ex iis, qui, ut Catholicae E clesiae filii, in ipsius tutelam atque praesidium impendere debent auctoritatem, qua in subiectos sibi populos potiuntur. In subdolis ac perversis, quas lamentamur m chinationibus praecipuum habet partem Subalpinum Gubernium, a quo pridem omnes norunt quanta et quam deploranda eo in Regno damna ac detrimenta Ecclesiae eiusque iuribus, sacrisque Ministris fuerint inlata, de quibus in Consistoriali potissimum Allocutione die XXII Ianuarii MDCCCL habita vehementer doluinans. Post despectas hactenus Nostras ea de re iustissimas reclamatione Gubernium ipsum e temeritatis modo progressum est, ut ab irroganda uni
5쪽
tatem , uti animadvertimus. ιuendam atque serVal l liun Primum sane ex manifestis aggressionis ii
diciis prodii quum vi Parisiensi Looveni anno 1856aelo, ex parte eiusdem Subalpini Gubernii inter ho stiles nomui las expositipites speeiosa quaedam ramii proposita situ ad civile Romani Pontificis
annium infirmandum, et ad Ipsius Sanctaeque huius edis auctori axem imminuendam. Ubi vero superiore anno Italicum exarsi hellum inter Austriae Imperatorem, et laederatos invicem Imperato rem Galliarum a Sardiniae Regem, nihil raudis nibit sceleris praetermissum est, ut Pontificiae N sirae Ditionis popuὲ ad nefariam victionem, dis omnibus impellerentur. Hinc instigatores missi, pecunia largite essusa, arma suppeditata, incitamenta pravj seripiis et ephemeridis admolia, ei omne fraudum genus adhibitum vel ab illis qui eiusdem Gubernii legaxione Romae iungentes, nulla habita genitum iuris honesIatisque ratione, proprio munere perperam abutebantur ad tenebricosas molitiones in Pontificii Nosti Gubernii perniciem agendas. Oborta deinde in nonnullis Ditionis Nostrae Provinciis, quae dudum occulte comparata suerat, seditione, illico per lautores Regia Dictatura proelamata est, statimque a Subalpino Gubernio Commissarii adlis eti, qui alio etiam nomin postea appellati, provincias illas regendas sumeren L Dum haec agerentur, Nos
6쪽
gravissimi mei Nostri memores non praetermisimus binis ostris uocutionibus die XX Iunii et XXV Septembris superiore anno habitis de violato civili huiusce S. Sedis principatu altissime conque
ri, simulque violatores serio monere de censuris ac poenis per canonicas sanctiones inflictis, in quas ipsi proinde misere inciderant. Existimandum porro erat, patratae Violationis auctores per iteratas Nostras monitiones ac querelas ab iniquo propo- ito destituros praesertim cuin universi Catholici Orbis sacrorum Antistites, et 1ideles cuiusque ordinis, dignitatis, et conditionis eorum curae commissi suas nostris expostulationibus adiungentes unanimi alacritate Nobiscum huius Apostolicae Sedis, et universalis Ecclesiae iustitiaeque causam propugnandam susceperint, cum optime intelligerent, quantopere ob vilis, de quo agitur, principatus ad liberam supremi Pontificatus iurisdictionem intersit. Verum Chorreseentes dicimus i Subalpinum Gubernium non tum Nostra monita, querelas, et ecclesiasticas poenas contempsit, sed etiam in sua persistens improbitate, populari sussi agi pecuniis, minis, terrore aliisque callidis artibus contra omne ius extorto, ni in i me dubitavit commemoratas Nostras Provincias in-Vadere, occupare, et in suam poteStatem dominati nemque redigere. Verba quidem desunt ad tantum improbandum lacinus, in quo plura et maxima ha bentur facinora Grave namque admittitur sacrile gium, quo una linii aliena iura contra natura leni
divinamque legem usurpantur, omnis iustitiae ratio
7쪽
subvertitur, et cuiusque civilis Principatus ac totius humanae Societatis undamenta penitus Vertuntur. Cum igitur ex una parte non sine maximo animi Nostri dolore intelligamus, irritas suturas novas expostulationes apud eos qui elv aspides surdae obivrantes aures suas nihil hucusque monitis a que- stubus Nostris ommoti sunt ex altera vero parte intime sentiamus quid a Nobis in tanta rerum iniquitate omnino postulet celesiae huiusque post lie Sediis ac totius Catholici Orbis causa, improb rum hominum opera tam Vehementer oppugnata, idcirco cavendum Nobis est nc diutius cunctando gravi simi ossicii Nostri muneri deesse videamur. Eo nempe adducta res cst ut illustribus Praedecessorum Nostrorum vestigiis inhaerentes suprema illa auctoritate utumur , qua cum solvere, tum etiam ligare Nobis divinitus datum est ut nimirum debita in sontes adhibeatur severitas, eaque salutari ceteris exemplo sit.
Itaque post Divini Spiritus lumen privatis publicisque precibus imploratum, post adhibitum s lectae V. F. N. S. R. . Cardinalium Congregationis consilium, Auctoritate Omnipotentis Dei et Ss: postolorum e tri et Paulli ac Nostra denuo
declaramus , eo omnes, qui nefariam in praedictis Pontisciae Nostrae Ditionis Provinciis rebellionem et carum usurpationem, occupationem , invasionem, et alia huiusmodi, de quibus in memoratis Nostris Allocutionibus die XX Iunii ei XXVI
Septembris superioris anni conquesti sumus, Vel eorum aliqua perpetrarunt, itemque ipsorum mandantes,
8쪽
Iautores, adiutores, consiliarios, adhaerentes, vel alios quoscumque praedietarum rerum exequutionem qu libet praetextu et quovis modo proelirantes, vel per se ipsos exequentes, Maiorem Exeommunicationem, aliasque censuras ac poenas ecclesiasticas a s Cano
nibus, Apostolicis Constitutionibus, et Generalium Onciliorum, Tridentini praesertim Sess. XXII Cap. XI de
reso . Decretis inflictas incurrisse et si opus est, de novo Excommunieamus, et Anathematigamus, item declarantes, ipsos omnium et quorumcumque privilegiorum, gratiarum, et indultorum sibi a Nobis, seu B inanis Pontificibus Praedecessoribus Nostris, quomodolibet concessorum amissionis poenas eo ipso pariter incurrisse nec a censuris huiusmodi a quoquam, nisi a Nobis, seu Romano Pontifice pro tempore existente praeterquam in mortis articulo, et tunc eum reincidentia in easdem eensuras eo ipso quo convaluerint absolvi ac liberari posse; ac insuper inhabiles et inea-paees esse qui absolutionis beneficium consequantur, donec omnia quomodolibet attentata publiee retractaverint, revocaVerint, eassaVerint, et aboleverint, ac omnia in pristinum statum plenarie et cum essectu redintegraverint, vel alias debitam et condignam Ecclesiae,ae Nobis, et huic Sanetae Sed satissaetionem in praemissis praestiterint. Idcirco illos omnes, etiam speei
lissima mentione dignos, nec non illorum successores in ossiciis a retraetatione, revoeatione, cassatione et ab litione omnium ut supra attentatorum per Se ipsos
facienda, vel alias debita et ondigna Ecclesiae, ae Nobis et dietae S. Sed satissaetione realiter et eum
9쪽
esseet in eisdem praemissis exhibenda, pracsentium Litterarum, seu alio mocumque praet tu, minime liberos et exemptos, sed semper ad haec obligatossore et esse, ut absolutionis heneficium obtinere v
leant, earumdem tenore praesentium decernimus et pariter declaramus.
Duin autem hane muneris ostri partem, tristi Nos urgente necessitate moerentes implamus, minime Obliviseimur, Nosmetipsos illius hic in terris vim riam operam agere, qui non truti moris peccatoris, sed ut convertatur et rival mique in mundum --nt quaerere, et salvum facere quod perierat. Quapropter in humilitate eordis Nostri serventissimis pro eibus Ipsius misericordiam sine intermissione imploramus et exposcimus, ut eos omnes, in quos ecclesiasticarum poenarum severitatem adhibero coaeti sumus,
divinae suae gratiae lumine propitius illustret, atque omnipotenti sua virtute de perditionis via ad salutis
Decernente . praesentes Litteras, et in eis on- lenta quaecumque, etiam ex eo quod praefati, et alii quicumqne in praemissis interesse habentes, seu habere quomodolibet praetendentes, cuiusvis status, gradus, ordinis, praeeminentiae, et dignitalis existant, seu tilias specise et individua montione et expressione digni illis non onsenserint, sed ad ea meati, citati et audiit, ausaeque, propter quas praesentes emanaVerint, sumetenter adductae, verisicatae, et iustificatae non fuerint, aut ex alia qualibet causa, olore, praetextu, et apite, nullo unquam tempore de subreptionis vel
10쪽
vel interesse habentium consensus, ae alio quo eumque desecti notari, impugnari, infringi, retractari, in controversiam Mari, aut ad terminos iuris reduei, seu adversus illas aperitionis oris, restitutionis in integrum, aliudve quodcumque iuris, acti, vel gratiae remedium intentari vel impetrari, aut impetrato, Seu etiam motu seientia, et potestalis plenitudine paribus concesso, et emanato, quempiam in iudieio, vel extra illud uti, seu iuvari ullo modo posse sed ipsas praesentes ille ras semper firmas, validas, et meaces exister et re suosque plenarios et integros essectus sortiri, et obtinere, ac ab illis, ad quos spectat, et pro tempore quandocumque spretabit, inviolabiliter, et ineoncusse observari: sicque et non aliter in pra missis per quoscumque iudices ordinarios et delegatos, etiam causarum Palatii Apostolici Auditores, et S. R. E. Cardinales, etiam de Lalere Legatos, et Sedis pra
die lae Nuneios, aliosve quoslibet quacumque prae eminentia ei potestate Iungentes, et iuncturos, sublata eis
et eorum vilibe quavis aliter iudicandi et interpretandi saeuitate et auetoritate, iudieari, et desiuiri deinbere ae irritum et inane, si secus super his a quo quam quavis auetoritate scienter vel ignoranter eo tigerit attentari. Non obstantibus praemissis, et quatenus opus sit, Nostra et Caneellariae Apostolicae regula de iure quaesito non tollendo, aliisque Constitutionibus ei ordinationibus Apostolieis, ne non quibusvis etiam iuramento, eonfirmatione Apostolien, Vel quavis sit