Antonii Matthaei ... Commentarius ad lib. 47. et 48. Dig. de criminibus. Adiecta est brevis, et succinta iuris municipalis interpretatio

31쪽

ia Huc usque Plato. Proximum est ut videamus, Cons. Tho- quid sit dicendum, si caedes conatum Sequuta Sit,sἡ 'v.in ii Mon tamen C e. u. 3it isse, quem quis destinaver m. ti 3, rat . Exempli gratia, Sempronius per errorem,omos. I c. Maevium occidit, cum Titium vellet, an , quasis ' ..is; h; effectu Sceler ε destitutus, mitius punienduserit Z

dium n. 5. Verius est huc casu, ne quidem Secundum mo-Bart. in I. n. res et generalem consuetudinem poeuum capitis re-

a i ta miliendam esse. Quippe habuit Sempronius occiden-

n. i55. Hae- di auimum, Decidit etiam,' tametsi non eum, que insitat Farin. destinaverat. Consuetudo exigit consummatum cri-Add.Η. h. men, huc eonsummatum est, licet in alterius pers p. 4. eouel. Da. Igitur gladio id ulcisci aequum est. Ita enim et c. qui Titio iniuriam sacere voluit, si Seio iaciat, quem Titium putat, Seio iniuriarum tenetur, L. eum quia8. S. iniuria D. do iniur. Et qui servo persuasit, quem liberum putabat, dominos eius servi corruptilenetur, L. F. S. I. D. M ser M. corr. Quam ridiculum, si Sempronius idcirco poenam furti sibi remittendam contendat, quod per errorem Damonis caprum Axceperit, cum Dan aetae vellet; aut si Clodius adulterii poenam dcprecetur, quod cum Pompeiam vellet, Lepidam adulteraverit, aut Fulviam. Si igitur tu surto, si in adulterio ridicula haec defensio, cur admittatur in eaede P Non daemon, non fortuna eius misereri u Iuerunt, quem eaedem facere passi sunt; cur ergo nos inisereamur P Cumque hic consilium simul at crimen in medio sit, cur recurramus ad illud: Satius

est nocentem absol re, quam innocentem condemnare P Nec adversatur, quod caedis reus non sit, qui iuvenatione, cum telum in seram mittere vellet, hominem luteriacit, L. Pervicicudum S. casu D. de Poen. Absuit etiim ab hoc consilium caedis et dolus malus, quam et Lex Cornelia, et consuetudo exigunt. Quatur, Vid. sentene lib. V. Tit II. S. I. Diversa igitur iuris ratio erit, si noluerit; quod enim de una iacti specie lex expressim statuit, eandem da altera, qtiae ipsi Opponitur, aeeus alatuere certi almum est. Vid. L. I9. D. de L. Cornel. de Iala.

32쪽

D RI . 33eatione nee illud obest, quod iniuriarum non teneatur, qui cum servum suum Caedere vellet, adstantem liberum invitus percussit, aut liberum caecidit, dum putat Servum suum esSe, Rut Vir ines appellavit, dum putat meretrices esse, L. 3. S. Mit., L. 4. . L. item apud Labeonem I 5. si quis virgines di da iniur. Abest enim iniuriandi animus ab eo, qui servum suum caedere vult, quod ei iure potestatis licet; aut virgines meretricio habitu utentes appellat; quandoquidem hoc quoque iusto errore fit, cui virgines culpa sua dedere caussam; at qui caedem facit non eius, quem destinaverat, ab eo dolus non abest, reique prorsus illicitae, imo caedi dedit operam ; longe igitur diversa utriusque caussa est. Quo constituto pronum erit quaestionem huic proximam dissolvere. Si quis cum Titium vellet, Maevium sorte adstantem, aut praetereuntem, vel et intercedentem occiderit,au gladio puniendus sit P Cum enim hic quoque dolus

malus cum eventu concurrat, non Video, qua rati

ne poenam gladii effugere possit. Sane, si defensionis

Euae caussa, cum adgressorem ferire vellet, adsta

tem sorte, vel intervenientem seriit, in poenam Legis Corneliae eum non incidere palam est, quoniam rei licitae operam dedit. Nec obstat L. 45. S. qui cum aliter D. ad L. Aquit. Cum enim in Lege Aquilia etiam culpa levissima veniat, quid mirum Aquilia teneri eum, qui adgressorem petiturus, lapidem imperite

in praetereuntem. vel adstantem lorsit

Diximus, in Lege Cornelia dolum pro facto accipi,

et ideo ad poenam conatum Sufficere, eventu nDn sequuto; videamus e contrario, si caedes facta sit, sed Praeter mentem et exspectationem Caedentis , an habeat poena gladii loeum P Et hic certo iuro utimur, ut quia Lex Cornelia dolum exigit, ac ne lata quidem culpa dolo aequiparatur, non gludii poena, sed mitior aliqua extra ordinem infligatur, L. i. S. D. uadrimnus , L 4. S. I ., L. t 4. D. h. lit., L. I. et 5. C. eod. , L. I 6. S. eνentus D. de Poen. Hoc iure liberatur a poena ludi magister, qui discipulum castigaturus occidit; athleta, qui adversario vehementiori impacta plaga De Crim. Tom. . 313

q. 126. n. 19. et 162.

33쪽

ea assa mortis exstitit ' collusor, qui circa talos iratus et ex an descens , Praeter mentem collusorem interfecit; denique, quicumque percussit non occidendi animo, si praeter spem occiderit. Dices; ita paucos adprehcndet ultor gladius; qui cuinque enim caedem secerit, excipiet, Se quidem Percu SSiSSE, DOu lumen 6 *b oecidendi animo. Respondeo: non Propterea Poenam '' '' Ι egi, Deile sicarii effugient; non enim eam deseri sionem proposuisse satis est, nisi eadem idoneis arguis mentis confirmetur. In dubio enim caedes sicut quaevis iniuria, praesumitur dolo malo sucta, L. I., L. 5. C. h. lit., L. o. C. ds iniur.; sed ea praesumtio contrariis argumentis eliditur; quae desumuntur vel a

personis, Vel a tuli genere. A personis, veluti quod pater filium, magister discipulum, amicus amicum occidorit; necessitudo enim personarum, si nullis inimicitiis ea dissoluta et distincta probetur, excludit doli suspieionem. Unde si infans exanimis in lecto

reperiatiar, rectissime ab inter Pr tibus traditum est, a parentibus aut nutrice altum btertentibus oppressum Potius, quam occiSum credi; neque enim verisimile, Farin q, 27. occisuros eos, qui perdite amare solent. Et si quis in Mi.,ἡ'. puteo suffocatus reperiatur, incidisse potius, quam . n. i7. 19. in Siluisse praesumitur, eo faciliuS, quo sortior sui Ne Deb i de ipsius, quam aliorum amor CSt. A teli geneIe, veluti,

rh-ς- - ββ '-d pugno, quod serula, quod clavi, aut baculo quis

Percusserit; non en Im l aec instrumenta sunt, quihus homines occidi solent; ni si gladium quis strin-Σerit, quod telorum acutissimum Est, aut clava Ilerispulis usus sit, occidendi animo secisse creditur, L. S. D. Hadriantis D. h. lit., L. S. C. eod, L. MD. C. de emeri f. serM., L. 6. S. si quis commilitoncm D. de re milit. ). Ex circumstantibus quoque argumenta ducta reum, aut prement, aut Sublevabutiti veluti, quod minae praecesserint, quod insidiae tactae, quod adpa-

Verum , si in rixa percusser f, quamvis serro , ex ipso instrumenti genere dedi ela praesumtio de antruo oecidendi non obtinet. Vid. eit. L. 1. 5. h. E.

34쪽

tra, quod nihil horum intervenerit. Plurim a deniqua

huius generis sunt, quae Rethores copiosius quam IC. exponunt. Ex quibus omnibus adparet, non tam fa- Cile evasurum roum, quam obiectio fingit. Eo igitur sucida mento constituto, videamus, quid sit sentiendum de vulgatissima disputatione, qua quaeritur, si quis vulnerari mandet, occidi vetet; homine occiso, qua PDena mandans, atque mandatarius adfici debeant Videri potest superioribus consequens et co fientan Eum, mandatarium quidem si consulto occiderit, gladio feriri, mandantem vero mitius extra ordinem puniri. Etenim caedes iacta quidem est a mandatario,

Sed praeter spem et exspεctationem mandantis. Manis

datarius igitur, cum non id iacit, qnod mandatum

erat; nou tanquam mandatarius deliquit, sed suo nomine, suoque periculo crimen contraxit. Plane, quemadmodum secundum dialecticos instrumentum, simul ac age uti caussae desierit servire, ut si equi excusso fraeno rapiant aurigam, nomen instrumenti Perdit; ita etiam mandatarius, si nou mandati sines observet, mandatarii nomen amittere videtur. Quo Gomes d. c. . mi SSO , nec maudanti caedes , sed vulnus duntaxat im- S putandum erit. Verum enim Vero, quoniam res eSt d. puri. n. S. perniciosi exempli, mandare ut aliquis vulneretur, n. a. t . neC ictum moderari suo arbitrio maudatarius potest, idcirco existimaverim rectius hoc casu utrumque, ta

mandantem, quam mandatarium gladio feriri. Scivit enim, aut scire debuit mandans, quam sit periculosum gladium stringere; quam non sit in No-Stra potestate, certo loco, certae et definitae magnitudinis vulnus infligere. Posse adeo facile ouiscumbere, quem vulnerari iusseris. Postremo ; si vitae eius parci voluit, cur non mandavit potius ut alio contumeliae genere vexaretur P Εo ipso , quo vulnerari voluit, sitisse sanguinem adversari intelligitur. Neque novum est, caedem imputari et , qui caedem ipso non secit. Si enim qui abortionis , vel amoris poculum dant, etsi dolo non sacrant, tamen quoniam mali exempli res est, si mulier, aut homo perierit, su-

35쪽

mo supplicio ndficiuntur, L. si quis aliquid 38 s. qui

abortionis D. de Poen. Et qui ad possessionem occupandam prosectus est, de caede facta tenetur etiamsi meque ipse secerit, neque aliquis eorum , quorum opera utitur , sed ex ipsius comitatu aliquis a resistentibus caesus fuerit, L. quoniam 6. C. ad L. Iul. de Ni publ. Neque obstat fundamentum superius iactum ; nam a regula iuris recedimus interdum propter utilitatem et exemplum , ut ex d. L. 38 ,et d. L. 6. adparet . nec non ex iis, quae Iulianus eleganter

disseruit in L. ita Mulneriatus 5 i. D. ad L. Aquil. 8 .

7 Revertamur Dunc ad caedem dolo factam, in qua vindicanda nihil interest, utrum caesus in continenti animam efflaverit , an post diem ex lethali vulnere obierit; neque enim nullus iuris apex est, qui distinis gnat ; quin distinguendum non esse , non Obscure colligitur ex L. ian. C. de emorid. fgrν. , L. huic scria Pturae I 5. Id. L. ita vulneratus D. ad Aquit. Et licet ius divitium in vindicanda servi nece dierum distinctionem adhibeat s non tamen eandem adhibet in

vindicanda nece hominis liberi; in qua illud solum

considerari iubet, utrum Percussus surrexerit, et sci-

8) Ab auctoris sententia recessit Cl. Uoet in com. ad h. t. num. 3. Esto enim inquit ipse, quod vulnera non infligantur ad mensuram , et hoci ipsum cogitare Potuerit, aut certe debuerit, qui vulnus mandat, quia tamen tempore mandati interpositi , neque hoe eogitavit, neque mortem Sequuturam praevidit, ad summum tu culpa lata versatur, quam in Lege Cornelia pro dolo non accipi, neque Ordinariae poenae locum facere, inter omnus ira conlesso est. Verum non animadueetit doctissimus Vir quandoque dolum iure praesumi, et quidem in iis potissimum , qutie ex praemisso faciuore non tantum illicito . sed etiam Legibus vetito ut plurimum consequuntur. Accedit praesumptio , quae iuxta rescriptum Divi Hadriani ex gladio stricto pro animo occidendi desumitur. Si gladium strinxerit,

et in eo 'erctasserit, indiabit ate occidendi animo i d eram od mirrsee. Hanc autem praesumptionem ad eum quoquo reserri , qui ulteriinandavit, ut gladium stringerct , nemo non videt. II ine si excessus mandatarii in eo consisteret, ut alio instrumenti genere com missum facinus exequutus esset cum in mandato illud inestrumenti genus comprehenderetur, ex quo mors haud facile sequutura suisset rion equidem dubitaram, quin huius ui odi excessus munda uti minimo esset imputaudus .

36쪽

D E a a R . 3 s. 3 pioni innixus, prodierit, nec De ; ut illo casu poenaeapitis cesset, isto infligatur, E d. a I. M. I 8. Igitur, cum caesus in Coriti uetiti non exspiravit, hoc dumtaxat spectandum erit, an leti tale vulnus fuerit , atque id vulnus caus a mortis ei existeril; non aliquid ex trinsecus nocens. Utrumque medici iudicant, non Iu-

reconsulti i uri Culque Uriam In Sua artae Credendum

Creditur autem medicis renunciantibus ita, si duo sint et iurati; iniuratis noti facile habenda fides; sicut neu uni, nis fortasse plures haberi nou possint ; quo casu necessario unius iudicio standum, arg. L. 6. C. de re milit, L. I. Pr. et S. de inviciendo D. de vent. invia. L. I. S. idem Cornelio , L. 2ο. D. M QuaestNOM. 7. Cv. 3. ME S. quod autem. Nec esti necesse, ut in singulis caussis iurent; sussicit eos initio muneris sui iurasse ; nam cum iu consilium adhibentur, meminisse iurisiurandi olim praesiili iubentur. Interim ut iudex quoque aliquo inodo intelligat , quod renuntiaturi sunt, neve decipiatur facile a corruptis, Doritu utile erit praelibare illa , quae principes istius artis Scriptis consigna ruat.DE vulneribus igitur lethalibus Hippocrates 26hor xiii. Sect. vi. ita: cui Mesica Per-jecta fuerit, aiat cerebriam , aut cor , aut se etiam tra-5Mersiam, aut tenue quoddam intestinum, aut Mentricu-

Itis , aut iecur, lethale est. De iisdem Cornelius Celsus Lib. v. cv. Σxv I. , Survari non Potest, inquit, cui hasis cerebri , atii cor, cui stomachus cui iecinoris, Orrae, cui in vinia medulla 'c cussa est, cuiquo citii P αἰ-mO medius , aiat ictis aiam, aut lenum ius initistinum, aut Mentri ulcis , aiat renes Mulnerati sunt, cuises Circa μα- ces gran s Menae , Vel arteriae P aecisae sunt. Vix Gutem ad SanitatEmρErs Eniunt, quibus ulla parte Pulmo , aut iecinoris crassum , aut membrana , quae continet cercbrtim, Gut lien, aut Mialsea, aut Mesica , aut ullum intestinum , aut seρtum transMersum Mulneratum

est. Hi quoque in Praeci 'iti sunt, in quibus usque ad

crandes , intusque conditas Menas in alis, mel popliaribus mucro desedit. Periculosa etiam sunt Mulnerati5icumque Menae maiores sunt, quoniam exaurire hominem profuἷione sanguinis possunt. Idque evenit, nora,

. 1.

37쪽

in alis tantum , atque in Pulitibus , sed etiam in his

Menis, quae ad anum testiculosque PerMeniurat. Praeter hoc malum Mulnus est, quodcumque in alis, Mel seminibus, Mel inanibus locis, vel in arέιctilis, ωel inter digitos est Rem quodcumque musculum, aut nervum , aut a Victi iam , aut mcmbranam , Gut os , aut

eartilaginem laesit. Hactenus Celsus. Ex cuius verbis nec non ex iis, quae Galenus et reliqui ad d. v hor. I POc. commentati sunt, adparet, vulnera lethalia duorum generum esse. Nam aut lethalia sunt simpliciter , et ex necessitate; aut lethalia ut plurimum. Simpliciter lethalia, est, quod paucarum horarum vel dierum spatio necessario mortem inseri , nee ulla arte sanari potest. Diem enim septimum ita vulnerati non attingunt. Tale est , quo vel subito calor nativus dissipatur; vel subito obruitur et suffocatur. Suhito dissipatur in profundis vulneribus cordis, corchri, he- Patis, Omniumque vasorum maiorum. Suffocatur ita vulneribus , quae paulo post v pople Aia sequitur, et in quibus sanguis copiosior ad partes principes sertur, earumque calorem Sust Ocat item per quae aditias aeri ad pulmoncs intercluditur. E contra vulnera non si inpliciter lethalia sunt, ex quibus homo neque cito, neque ex necessitate moritur, cum interdum curati nem admittant ; nec raro qui moritur, non ex Vulnere , sed vel sua, vo I chirurgi culpa , aut superveniente gravi symptomate, ut convulsione, sebri epilesia r. h. - mo δ' tur Quae tam uu i PS a Symptumata neque neces-hio, Fario, neque Sem Per consequuntur 9 . Hactenus me-νi. n. a. Clar. dicorum silii, quorum iudicio, ut dixi, in hac di-

si Ast videndum an vulneris qualitus abeo υ te, sive . ut aiunt μἄbxtracto , vel retrae/Me Sivs, ut uiunt, in concreto ae Atiniurii a bit. Cum tu easu homicidii commissi nou quaeratur, an horuta in genere ex tali vir in rc Porire Soleat, nec ne, sed an Caius μx sacto pereo foris praesentis immediate perierit, et sic an in Caium vμ-rum homicidium commissum , asserendum idipstim utique videatur, si is ex vulnere Pro sua corporis , et Praesentis loci lempnaisque conditione fulvus evadere uoti potuit. Unile a xuhiecto nuti. ruam abstrahendum videtur. out ab uno homine ad alium arguen inum , sed in relatiWa, ac subiectiWα Ietlialitate subsistunduru . V i solium. ad Cama. Qua σνι. 26. Obs. a.

38쪽

B E s e L R . 39aputatione standum est; mores tamen et iudiciorum de S. v. 4 praxis, ne ea disputatio perpetua EsSet, dierum XL. 'i,.s' 'praescriptione ne ea excludi voluerunt, ut qui diem troi. iii. s. quadragesimum attigisset, non VH luere, Sed fato mor- ilelin. ult.

Iuus Credatur ἱ quamquam hoc quoque casu nonnulli

exigant praeter praescriptionem , ut Vulneratus Pro- pati.

eierit in publicum to). Videamus purro, quid sit dicendum, si quis homiciem lethaliter vulneravit, post alius eundem occiderit, ait uterque seriendus gladiop is

Haec quaestio, si ius Romanum spectes , supervacua est; probavimus enim iam ante, legem Corneliam dolum pro iacto accipere ; ideoque si uterque animo occidendi vulneravit , uterque gladio seriendus est. At quoniam mores .praeter dolum, everitum quoquae requirunt; non sine caussa ea quaestio disputatur. Videndum igitur, an ex lege Aquilia , quae et ipsa aliter vulnus, aliter caedem punit, arguere possimus. Iulianus quidem in d. L. ita mulneratus D. ad L. Aquit. tradit, in c. specie utrumque de occiso teneri; at contra Celsus in L. item Mela D. S. Celsus D. eod. scribit, priorem de vulnerato , posteriorem de Occiso teneri. Hanc antimoniam conciliaturi interpretes nonnulli

moriatur vul ratus, prior de vulnerato, posterior de stat. u i. occiso tenetur: Sin superestes per dies aliquot fuerit, I ''a dein moriat Rri, utarque de Occiso tenetur; quia iuCer M.veriae tum est, uretiis vulnere perierit; absurdius autem v. r

neutrum tenerio quam utrumque, quia alioqui male- : ἴia

fietum esset impunitum Alii glossographo duce , et d. n. 46. irectius quidem distinguunt, utrum prius vulnus Simplicitet leuiale suerit, nec ne ; priore casu uterque de occiso tenetur; posteriore, primus de vulnerato , aecundus de occiso. Ratio, quia priore casu certum erat,

to Inhaerentes fortasse iuri mosaleo, quod hac de re hahetur

in Mod XXI. V. 18. Si autem contenderint duo Diri, et Mercusserit iter a Ieeriam Iavide aiat Mugno, et ricinitie te moreutis , dei tibiaerit vitilem in lectulo , et xi surgens , ambulaoerie homo foris in haetio , a ne erimine erit illa, qui eram pereueserae r praeeeν accessioniamaae..dem dabit at at medieo i ensas curialiauit ,

39쪽

moriturum, vulneratum, Posteriore incertum. Iulianus autem in d. L. ita Mulnera tus, non de quocunque vulnere lethali loquitur, sed eo, ex quo moriturum serisv um certum erat. Quod si nec prius, nec posterius vulnus simpliciter lethale fuerit, obierit autem Caesus ex utroque , non moriturus sorte ex alterutro , hoc casu dixeris, utrumque de occiso teneri; absurdum enim seret neutrum teneri, cum caedes in medio sit. Pars

altera huius distinctionis eleganter consirmari potest Per ea, quae de specie non absimili disseruit Ulpianus in L. huic scripturae 15. S. I. D. ad L. Aquit. Servum. alienum morti sere vulnerasti , is postea ruina vel naufragio periit; de vulnerato , non de Occiso teneri quoniam ruina non est passa adparere, utrum ex vul-mere moriturum fuerit. Inde colligimus, si vulnusa impliciter lethale sit, ita ut ruina superveniens non possit incertum reddere exitum , de occiso vulneraritem teneri. Quae cum in Lege Aquilia locum habeatit,

OnsequenS est, eli ad mores transferri, ut cenim Aquilia aliter vulnus, aliter caedem puniti ita etiam generulis consuetudo I i).,6 Postrema quaestio est, de homine in rixa occiso. Si

Μεεbliti . , . in rixa Percu3sus homo Perierit, ictus uniuscuiusqtio 3. Trans. v. in hoc collcctoriam conte lari Paulus jussit. L. ult. e. z1. S. 6. D. h. tit. Si ca contemplatio percussorem prodat, bene Rufa m G. 6 est. Qv d SL Iaon Prodat, utrum Omnes cladio serieti t. a. S S. n. mus , Ut eo metu coacti caedis auctore es ipsi desi- C. er de oment: Durum sor et Omnes, cum Dossint in eo nume-Gomo, το ὲnnocenteS esse, quI De BitIngerant quidem cae-

.aP. 3. n. 56. ii) Malo eum celeberrimo Gerardo di Oodi lib. sinetii. ad Leg. Aquit. Cay. Io. lateri tuli auum in cit. L. 5i. ad Leg. Aquit. diversa plane ratione , qua Ulpianus in Cit. L. I t. D. crad. tu. eandemuoaestionem definivisse, atque ita ut postli ea tradita ad ipso desinitio eidem Iuliano displicuarit. Cum euitu in cit. L. ib. S. 1. eciae. e. t. s. i. Ulpianus reserens Iuliani doctrinam tradat, si servus vulneratus moi ii sere, Posthea ruina et naufragio, vel alio ictu matu-xius perierit de occiso agi non Posse, sed quasi de vulnerato, manifesta res est, tu memorata Quuestione ipsum Iulianum mutussa sente ut iam, c Eo demum de euisSe ut priore in de vulnerato, Posteriorem de Occisole ueri eum ceteris Icti. idem seu lieutibus Couclamaret.

40쪽

nocentum Condemnare. Ad haec incertum est habue-' ἰ ri ut ne omnes occidendi animum, cum in rixa Plur3que 5. Oh,. Casu , Pauca consilio gerantur. Postremo poriculosum ios Sand s. Est vel designatum ab ullis gladio serire , cum possint 'ta' ipsi quoque designa lores in innocentis Supplicium 8. 8 n. I. coiisentire. Quare probo inter pro tum sententium non iit seqq. invitus, Hempe Om uos et singulos eCuleo imponi, aut extra ordinem puniri, nou et i nn gladio feriri posse: Et licet plerique excipiant anctorem rixae , videri dum tamen, an id legibus satis Conserit aucum sit. Jam quae ab eis adducitur L. 3. S. 4. Morb. item qui auctor L . h. lit., parum ad rem facit; non enim de rixae, sed sedi. tionis auctore loquitur. Seditio multorum est; rixaetium paucorum; illa ad rem p. spectat, non haec. Sed nec L. 6. C. ad L. Iul. de vi multum urgere videtur; loquitur enim de eo, qui armatus et hominibus coa

ctis ad eripiendam alteri possessionem proficiscitur, qui proposito delinquit, non impetu; ut qui rixam

Concitat, temeritate magis quam proposito id facit. Ut taceamus, quod per se crimen cnpitale sit, prosicisci armatum ad Occupandam possessionem, etsi caedes non sit sequuta. Communem igitur sententiam itu sequemur, Si non emere, Sed cotis ulto rixa excitata

diuatur eo siue, ut in rixa homo periret i et).

s et si in rixa pereus sus homo perierit iuxta romani iuris prin- et pia non ex L. Cornelia de Sisariis. sed ex L Aquilia ue larimnodvio iudicium iti pereussores exercetur , quemadmodum in cit. πιι. Observavit laudatus Noodi, qui omnes in solidum teneri existimat, eum Demo caedis manifestus sit. Si tamen hoe eui Piti oidebi-atir , ita doetissimus Vir , is eogitee, eequid melitis constituere Acis sit e sed eo deoeniet, ut titit neminem ex his legi vi quiliae obliget, riue tiniam; cit si neminem dicet, aperte a Miarditis eriar eum mia Ie se a i ianita esse non iapore eo e s quod si tintim ti ree, rene frustrα erit: quis enim distinxtiat in re obseraria , in qtia nemia caedis ma-njestus est, qMis Omnium politis L. Aqtillici geneali 3 Abeunt igiliarin dioerstim et disytitationis subtilitas , et Atiniendi mutis ii rogio . Sed praetiit pro eommuni titilitata deinuise omnes teneri , elsi