Fontes rerum Germanicarum bd. Heinricus de Diessenhofen und andere geschichtsquellen Deutschlands im späterem mittelalter. Herausgegeben aus dem nachlasse Joh. Friedrich Boehmer's von Dr. Alfons Huber. 1868

발행: 1868년

분량: 808페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

691쪽

6li lN0NTAE FL0flEMIM GESTA χPERATORUM.que uxorem silium regis Anglie, ex ea nec filiuin habens nec filium. Sane cum mortuo Rogerio patre, Guillelmus regni potestatem suisse adeptus prophetia quedam divulgata est quod Consumtia soror sua in destructionem ducere regnum Sicili et ruinam. Unde rex Guillelmus, convocalis amicis et sapientibus suis consilium requisivit, quid sibi esse dosorore sua Constantia sciendum. Consuluilque sibi maior par eorum, ut eam morti traderet si regni domini volebat

se securus. ra utilem inter eos quidam nomine Tancredus dux Tarentinus qui uera nepos Robertimuiscardi ex sororo que creditur uxor fuisse Boagdmontis principis Antiochie. Hic dolestatus consilium aliorum suasi regi Guillelmo

ne innocentem perderet dominam. Sicque laclum est ut dicta Constantia servaretur a morte, et non sponte, sed timor mortis quasi monacha nutriebatur in quodam monasterio monacharum Mortuo autem Guillelmo sine filiis, Tancredus

predictus Guillelmo in regnum successit sibique vendicavit absque Romane ecclesie voluntate ad quam regni illius ius et proprietas pertinebat. Hic Tuncredus naturali prudentia predilus valde litteratus suil habuitque uxorem Fbiliam

pulcriorem dominam orbis secundum multorum opinionem De qua genui duos filios et tres filias. Primus dictus est Rogerius, qui Vivente patre rex coronatus dehincius est. Secundus Guillelmus iunior qui vivente patre rex effectus est e mortuo patre aliquamdiu tenui regnum. Interea vivente Tancrodo et regnante regis Guilicimi soror Constantiu iam sorte quinquaginta annorum etalis erat co pore non monte monacha in civitate Panormitana. Namquct discordia es inter regem ancredum et Panormitanum archi episcopum, sorte occasione ista quod Tancredus iura ecclesie usurpabal Cogitavit ergo archiepiscopus, quomodo regnum Sicilio ranssereretur ad ullum e tractavit sagaciter, ut Constantia nubere Henrico duci Suovie filio rederici maioris. Henricus igitur uxore accepta, ad quam regnum pertinere videbatur de iure, in imperatorem coronatus est a Celestino

Hic Henricus Melancto Tuncredo, regnum Apuli ingressus mulis punivi inui cum Tancredo se tenuerant, sibique favorum prestiteran et regine Constantie iniuriam intulerant, et

692쪽

dedecus ingesserant conlini suo nobilitatis honorem. eo Constantia sui male Frederici secundi qui nostris temporibus Romanum imperium non dicam rexit sed potius sere ad destructionem perdi ii sicut in gestis eius plenius apparebit. Mortuo autem Tancredo regnum remansit filio suo Guillelmo

iuveni elate ac Sensu Henricus Ver ingressus regnum cum exercitu, pacem non eram cum rege iuvene habere cepit,

ipsumque raudulenter cupiens clam et paucis scientibus in Sueviam cum sororibus in exiliuin misit, ipsumque oculis pri-vnium ibi usque ad mortem custodiri precepit. Huic Guillelmo filio Tuncredi tres fuerunt sorores scilicet Alberia Constantia et IIadan in Mortuo Henrico imperatore et Guili et in iuniori castrato et exoculato defuncto Phγlippus dux Suavis tres istas filias ancredi ad preces uxoris sue, que sui filia imperatoris Manuelis imperatoris Constantinopolitani e relicta Rogerii filii Tuncredi, de carcere et exilio liberans abire permisit. Et Alberii quidem vel Alceria tres viros habuit Primus sui comes Gualterius de Brenna, frater regis Iohannis de quo nullis est Gualteranus comes IopensisAcui rex Cypri filiam suum in uxorem dedit. Mortuo immo interfecto comito Gualteri ii comite hybuldo Theolonico Alberi nupsit Iacob comiti de Tricario ex quo hubuit comi tem Symonem et dominam Addulitam. o mortuo papa Honorius maritavit Alberium comiti Tigrimo palatino comiti in Τhuscia, et pro dole tradidit ei comitulum Lili et montis Is-culios in regno Apulie Constantia vero sui uxor Marcisiani ducis Venetorum. Tercia soror que Medania dicta esl, virum non habuit. ec de successoribus Roberti uiscardi in regno Sicilio sive Apuli usque ad Constantiam matrem riderici imperatoris filii regis Henrici dubia mihi non sunt, reserente

ea mihi quodam prelain ecclesie digno dei qui quidem ista

non vidii, sed a patre suo qui sui de gonere ei parentela regis Tancredi veridico e leguli homine, hoc ita esse didicit et audivit. Post hec de comitissa Mallida dicendum, quo sui contemporanea Robertimui scardi. Male huius comitisse filii suisse dicitur cuiusdam, qui in Constantinopoli regnavit. In cuius curia sui quidam'tulus nobilis moribus magis quam onere, liberalis industrius in armis strenuus, omnibus dolatus donis, quibus militare

693쪽

liM RITAE FLORENTIM GESTA DIPERAT08 lgonus clarere solet. Propter hec omnia erat cunctis gratiosus

si quo amabilis. In uno filia imperatoris iniciens oculos clandestino matrimonio es coniuncta Acceptisque gaudiolis que potui habere atque pecuniis cum ipso in taliam sugil. Applicuitque prim in episcopuli Regino. Pater Vero domine quo unica era sibi feci eum peruuiri si quo modo inveniri posset. Inveniaque estis querentibus in episcopali predicis. Requisitaque is redire ad pii irem, cuicunque proximo principi maritanda respondit: Se hunc omnibus preelegisse, impossibiis fore ut derelicto ipso alteri carnaliter iungeretur. Nunciantur hec imperatori. Mandatque illico approbationis litteras matrimonii sic contracti, milli pecuniam innumeramo iubet emi castra et villas, quecunque pretio possunt venalia repperiri is nova hedificari de novo. inunt in eodem opiscopatu tria castra sibi invicem Valde propinqua propter quam propinquitalem regio illa Trin-castella vulgariter nominatur. Nec mullum longe a predictis castris arcem quandam domina hodis cari secit in monte inexpugnabili, que nuncupatur a nossu ubi Mallidis nobile fundavit monachorum monasteritura et dolavit. eo in montibus. In plano vero Guastallum atquc Sucetariam iuxta Padum emit plura monasteria hedificavit. Carsagania quoque et pars magni Frignani in Mutinensi episcopuli eius possessiones suisse dicuntur. In Bononiensi vero Foces Argelata et Medicina ville magne atque dissuse, de ipsius patrimonio suerunt. Multa alia habui in Lombardia aluue Tuscia ad suum dominium pertinentia. Mullos quoque nobiles amplis eis alis seudis sibi vasullos fecit. Multa monasteria in diversis locis hedificavit, e mullus ecclesias ealhedrales et insignes dolavit. Denique patre matrequo destinclis comitissa utilitis nubore deliberavit. Intellecto tuo fama atque potentia nec non et opulentia cuiusdam ducis Suevi nomine Guis sollempnes nuntios misit ad eum et procuratores legitimos qui inter ipsum et ipsam licet abs los matrimonii sedera confirmarent. Rulificato igitur matri monio, locus nuptiarum Lomellum decernitur enstrum nobilo de dyoces 'cinensi licet hodie si destructum. Gulso de Suevia venienti nil predicium castrum comitissa Mallidis cum multa militia dicitur occurrisse cum multaque letilia sunt ibidom nupti celebrale. Sed mox tristitia succedit elitie, dum contractum matrimonium ineptum manifestatur ad prolem

694쪽

3uΝORITAE FI 0RENTINI GESTA IMPERATΘΓM. 6l7 gignendam, quod dicitur esse precipuo matrimonii bonum.

Nam ullas uxorem cognoscere non poterat, nec aliam

mulierem frigiditate naturali vel alio impediment perpetu prepeditus. Ipse lamen suam Verecundiam cooperiens dicebat uxori hec se incurrisse per maleficium procuratum ab aliquo qui eius successibus felicibus inrideba A eo mitissa Mallidis fido plena coram deo et coram hominibus magnanimis de maleficiis huiusmodi nihil credens, illusumque sibi per maritum limens cameram suam Omnibus ma- montis lectis ac vestibus et curlinis evacuari iussit, mensamque nudam preparari secti, adducta loque uella sponso suo lotaliter nudata vestibus ei capitis crinibus diligenter discriminalis Hic nit, nulla malescia esse ponunt, accedens periuris et fruaris concubito nostro. Quod si nostrema μIudini illudere presumpsisti, propter honorem nostrum tibi reniam concedentes iubemus sine mora discedere et ad propria remeare. Quod si facere distuleris, absque mortis periculo non erudes. At ille timore perterritus veritalem consessus redire in Sueviam festinavit. Comitissa vero similes illusiones pavescens, et alia honera matrimonii hodio habens sitam in castitato usque ad mortem vitam transegit. Et in londens operibus picta lis in ullas ecclesias monasteria, hospitalis hedificavi atque dola lavit Bisque cum exercitu in subsidium Romane ecclesie polenter Venil. Semel contra or- mannos, qui ducatum Apuli violenter ecclesie subripueranto sines Cnmpani devastabant duos comitissa Mallidis devola filii sancti Petri cum Golisred Spoletano duce fugavit usque Aquinum tempore secundi lexandri Romani pontis eis. Alii vice contra quartum Henricum imperatorem pugnavit He loslamentum secil lolumque patrimonium suum super altare beati Petri obluli Romanamque ecclesiam here dem instituit, ei non nullum pus migravi ad deum et sepulta os ut dicitur in ecclesia Pisana quam a ilice dolaverat. Mortua vero es anno a nativitate Christi m. c.X.V. Quo anno in burgo sanctorum apostoIorum Florentie ignis accensus est, qui magnum partem civitalis consumpsit et quod residuum sui predicto civitatis .c. X. vii nnia iterum ignis in sacri scium devoravit. Ex hoc factum est, quod in lam nobili civi tale ei antiqua, in ecclesiis vel monasteriis, nulla scripta anti

s d. h. onera matrimonii odio.

695쪽

6l, illi0RlTAE FLORENTI GESTA 3lPERATORUM.quitatis, milli quasi libri sanctorum repperiuntur, quia omnia tunc per ignem assumpta sunt et deleta. In qua civitate cum hoc opusculum colligerem, nullius via lique scripturo auxilium polia invenire preter cronica eustachii romane ecclesiodyaconi. Tempore Urbani secundi el imperatoris Henrici quarti sto lus maximus congregaliis nobilium et popularium erram sui iam recuperavi hoc modo. Quidam miles in armis probus et ulurali prudentia reditus, Petrus nomino, nepos episcopi Meldensis devotionis ausu peregrinari voluit et visitare sepulcrum domini. Qui cum pervenisset in Ierusalem loca sancta a Saracenis prophanari videns et Christianos ibi dem graviter opprimi magno et prolando dolore consossus patriarcham Ierosolimilanum adiit, cum ipso longum coli quium habui do miseria Christianorum diligenter sciscitatusos ab ipso si patriarcha sciret aliquem modum, per quem

possent Christiani terre illius a laniiserrimi redimi, et errasuncla ad dominium Christianorum restitui osserit patri archa: hoc non posse fieri, nisi per succursum baronum et risorum ecclesie occidentulis. Rogia patriarcham Petrus ut nil papam per se litteras milial, quo miseris Christianorum exprimunt et redemptionis torre sancte auxilium pelant. Recipit Petrus litteras is continuo Cesarentia Voniens navem invenit paratam venire in Flulium. Ingressus eam brevi ultra modum tempore in Apuliam venit, inde per terram Romam properui pape Urbano patriarcho litteras represental, cum mullis lacrimis terre sancte statum et Christianorum oppreS-sionem manifestat petit ut succurrero studeat lante necessi-lali. Respondit papa animo compassivo se nihil posse auxilii conserre in miseri consillulis cum imperator qui idem et cclesiam tenebatur tueri contra iustilium eam crudelitor

devastare o contra eam scis malicos promovere atque lave-rol. Propter quod necesse habebat se imperatori opponere et eum excommunicalionis gladio porcellere Peli Petrus ut episcopis Francis Aquilani atque Germani mandet ut fideles ad succursum Orientur et crucis signaculo insigniri Volentes plenam peccatorum remissionem remuneraret. Illis litteris habilis Potrus qui heremita vulgarile dicebatur VR-dit in Frantiam, si divina inspiralion mulli nobiles et polentes crucem sumunt contra Saracenos, Procuperent terram

696쪽

sanctum is in STria Christianos pristine restiluani libertati. Non mullum pos Urbanus Remis concilio celebrata serelotum Occidentem provocat iid torre sancie subsidium et capolissime causa multi ad hoc animati sun quia propter guerras et scismala, quo inter Christianos diu fuerant ita erant Christiani sceleribus alienuli a via salutis quod dignam peniten liam desperabant se posse lacere et correolionem debitam quomodo apprehenderent ignorabant. Hoc solum salubro consilium extimabunt sibi si pro Christi crucifixi honoro animn Suas exponerent morti. In Storia que diligenter conscripta est raditur, quod sexcenta milia pugnatorum crucesignati fuerunt. Inter quos capilane suerunt Hugelli monachus, frater regis Francie Rubertus dux ormannie, filius Guillelmi regis Anglis, Stephanus comes Carnolensis et Blen- sensis, Ramundus comes Tholosanus e valens homo Goli-Dedus de Bostone dux Loloringie, et Balduinus comes Nance, comes Di e comes Arnuste et comes Sancti Pauli, et mulli alii comites quos propter multitudinem numerare edit, e Guillelmus de Monte Pessulano et Gerardus de Roseglon et muli alii magni viri, preter minorem populum, quia Petrus heremita cum cis adhuc non venera de Frantia. Et imperator Alamante cruce signatus es et Beumons princeps Tarentinus qui sui filius Tuncredi nepotis Roberii Guiscardiducis Apulie ei ipse rincredus nepos suus filius sororis sue et mulli barones terre illius qui non erant ita nominali. Hi omnes anno incarnalionis domini millesimo nonagesimo sexto cruce signati dato eis legato a summo pontesic Αγmaro episcopo de Podio, mense malo . . . . eiusdem mensis iter arripuerunt. Sed quia lania multitudo erat, quod si simul irent non possent victusti habere, diviserunt se. Et minor quidem populiis cum Petro heremita per Alamaniam, Bawariam Austriam Ungariam ei Bulgariam usque Consiuntinopolim alios precesserunt. Reliqui vero per taliam venientes in Duralium transierunt, barones Vero per navigium applicuerunt in Grecia. t minor quidem populus qui cum Petro precedebant in Ungaria in quadam villa, que dicebatur Mala- villa, propter insolentis in quorundam Alamannorum, qui in exercitu erant ab Ungaris male tractati sunt, et plurimi ex eis perempli, ut in vera floria raditur decem milia. Duinde

697쪽

6 30 lNDRITAE FL0RENTIM GESTA IMPERATORUM. cum pervenisseni Constantinopolim , et ni imperator Gre corum bene recepti fuissent transiorun brachium sancti Georgii et intraverunt Bilhiniam, abobantque habundantiam victualium, et ierunt in terra subiecta imperatori duobus mensibus, Xpectantes barones qui sequebantur. Tandem populus inpallens more inceperunt invadere terram que Soli manno regi Turchorum subiecta erat. Et Alamanni ceperunt castrum quoddam iuxta Niceam Bilhinio et interfecerunt Omnes a maribus usque ii seminas e castrum destruxerunt. duo audiens Solimannus, qui de oriente venera cum Bgno exercitu ad custodiendum erram suam, irruit in ipsos Theo tonicos et omnes occidit. Populus vero minutus Christiano rum tralus de cede sociorum, spreto consili quorundam, noluerunt expectare barones qui sequebantur sed XX milia peditum et quingenios equites contra Soli mannum miserunt duos Soli mannus devicit copilis occidit ita quod non nisi tres evnserunt. Solim annus ex hoc in superbiam elatus con ira Christianos sortitor rebellare cepit et post adventum baronum mullos congressus cum Christianis habuit intilla vie lorias obtinuit. Λ ultimum capta ichea et recuperata a Christianis, ipse depressus Soli mannus ex pacto ransire permisit ipsos. Et landem cum mullis periculis et laboribus in Antiochiam venerunt, que a Sarucpnis lenebatur sub tribuloe dominio licet mulli Christiani essent ibi immo plus quam Saracent. Ipsam nutem civitalem in brevi capiunt , habito prius gravi preti contra geniem regis Persarum, qui misit

predictum Soli mannum cum magno exercitu, utrantiochiam obfossam a Christianis liberares. Sed contrarium accidit. Nam cum do Frantia exerciliis iter arripuisset millesimo non agesimo SeAlo anno dominico incarnationis mense mali millesimo nonagesimo septimo mense iunii devictis Persis ut quo lagalis civitas Antiochia cum omnibus sortililiis suis in manus e dominium Christianorum tradita es dimissis salvis Saracenis custodibus sortililiorum cum rebus uxoribus et in futilibus suis. Ilio sui ultimus annus Urbani secundi pape. Cui successi in papali Pusoniis. Postquam civilias in pleno dominio Christianorii in suil patriarcha Greeus qui cum multo dedecor eiectus suoru a Saracenis quando Christiani civi latem obsidebunt, per Λγmarum odiensem legulum summi

s patriarcham recum S. Dissilia πιν Orale

698쪽

MINOR ITA FLORENTINI GESTA IMPERATORUM. 62limnuscis de consilio episcoporum et clericorum qui in eXercitu erant, et consensu baronum cuin ni ullo honore in patriarchatum restitutus est. Ecclesie, que ii Saracenis sedate erant, purgate sun et insutuli sunt sacerdotes e clerici qui ibi domino servirent, assignatis eis redilibus a legulo de consilio predictorum. Et quia Latini non intelligebant Grecos putriarcha predictus nomine Iohannes patriarchalui renuntians in Constantinopolim reversus est. Et legulus de consilio clericorum in patriarcham capellanu in suum nomine Bernardum natione Valentinum episcopum. Barones Vor unuSquisque partem suam contulerunt Boi mundo preter RuTmundum comitem Tholosunum qui nolui partem suam dare, et tenui portam que dicitur ad Pontem. Sicul in floria que diligenter conscripta est de is lopasagio peregrinorum raditur, antequam Antiochia cliperetur ei recuperaretur de manuaurchorum erat quidam Provincialis nomine Petrus simplex de comitivi Rumundi comitis Tholosani, cui apparuit beatus Andreas dicens: Ostendam tibi lanceam, cum qua lalus Christi in cruce apertum fuit umilite, sicut in iungelio legitur. Capta ergo civitate idem Petrus, prosente comite predicto elis poliano suo in ecclesia, que sui postea ad honorem beati Petri hedificata, sodi in loco ubi per re, elationem cognos bal esso lanceam prediciniti, et invenit eam. De quo mulluin consortali uni preregriniel voluerunt omnino ire in Ierusalem. Sed baronibus non Videbatur tempus eundi propter calorem ei dosectum Victu-nlium Tandem de Antiochi partibus Xeuntes et VerSus Ierusalem pergentes, in via mullas tribululiones et multa perieula passi sunt, ita quod penitebit mullos itineris huius. Ei de predicte lance inventione facta es conlenii mugias, quibusdam dicentibus quod hanc harullarium invenisse com 'STholosanus e capellanus presbiter suus ut populum ed eundum in Ierusalem animaret, et ut argentum mullunt de oblationibus populi lucraretur. Tunc ille Petrus, vir simplex et

reclus in fidem audacter coram baronibus SSeruit non barallariam sed verum esse, quod de lancea sibi revelatum fuerat et in testimonium huius iritalis rogabal accendi magnum ignem, quem cum lancea in manu proni illi se illes unal constitui oder aliutiches sellii in de lis 2 lucke in erras sur

699쪽

ωMI 0RITA FLORE TIM EATA IMPERATORUM

transilumina. Accensus est inquo ignis mafrnus Dedecim pedum die veneris et astante populo et pluribus amnibus Petrus, deposita tunica et genu ex oratione ad dominum sucis manu predictam lanceam lenens illesus per medium ignem transivit. De quo certificillus populus et accensus ad suam peregrinationem complendam deo magnifice gratias reddiderunt et cum magno gaudio dictum Petrum honora Verunt. ut post paucos dies defunctus a domino sue fidei

celerem remunerationem accepti, cui est honor et gloria in secula seculorum, Amen. Invenia os lancea senia millestino

nonagesimo nono.

Peregrini et lotus exercitus in Christum et in lanceiam ipsius habentes fiduciam, per Achon que Tholomaida dice

balur, venerunt Cesaream. Ubi cum essent, accipiunt colum bam volantem deiectam, abontem litteras rem Acoharon ligatas circa se hanc sententiam continentes: Reae crearon duci Cesare salutem Generatio canina renit, stens contentisso. contra quos per te et per alios legem tuum defende. Idem

nuntia aliis ciritalibus. Soldanus autem Egypti qui contra Soldanum de Perside Christinuis auxilium pro niserat si viri

liter contra eum in obsidione Antiochie resistorent et liberum accessum in Ierusalem post victoriam promiserat et spem dederat pacificandi cum eis mulavit sententiam concedens solum, quod ducenti vel recenti sine armis in Ierusalem irent , et sacta oratione post tres dies redirent. Quod cum audissent harones ei exercitus, vehementer indignuli remandaverunt ei per nuntios eius, quod ipsi Omnes armati contra eius voluntatem iren et ibi manerent. Soluta ergo obsidione civilillis Tripolitane iverunt omnes nil Ierusalem obsidendum. Ε obsessam ceperunt anno ab incarnaliono domini millesimo nonagesimo nono, elapsis tribus annis tempore quo cruce signati de Francia arripuerunt iter. sedonte in sede Romana secundo Gregorio papa, in Perante in inmania enrico Furio, in Constantindpoli imperante lexio in regno Franci remante Phγlippo. Et eodem anno, quo civitas capta est, barones exercitus regnum Ierosolimilanum communi consensu dederunt Golifredo duci loringie qui inter Omnes alios barones in negocio isto in ventus est probior et fidelior. Eodemque anno sequenti. scilicet mill psimo centesimo dolanctus est. Ε substitulus

700쪽

Ver erat princeps institutus Boagdmons, sapiens Vir filius Tuncredi principis Tarentini, qui nullone fuerat Normannus, nepos Robertimuisca iis sorore. larius qui et Liuierius dux Saxonio in imperatorem electus post Henricum quintum imperavit annis usque in annum domini in .c 'DPreerat Romane ecclesie eo tempore Innocentius secundus vita et sciencia preclarus. Contra hunc Petrus Leonis nobilis civis Romanus pupillum inVnsit,

seque consecrari suciens Anacteius vocatus est. Innocentius Vero non Valens substinere persecutionem Romanorum su- lim m. portans innocenciam secum eum Romam reduxit

de Gallia ipsumque polenter in Lateranens palatium collocat eundemque Petrum Leonis, qui ccclesiam sancti Petri miinierat expugnul. Sed non mullum post Petriis Leonis sine penitentia moritur. Innocenti iis vero talarium Rome in imperatorem coronai. Tunc Lodovicus rossus regnabat in Francia, cuius silium Ph) lippum parvulum Innocentius cum esset in Gallia coronavi Remis dii puer, ut supra dictumes de equo cadens propter porci cuiusdam inpedimentum. Subilo peremptus est. Imperator nil leni tulerius sive Lolarius post coronationem, Zelo dei accensus, tanquam fidelis advocatus ecclesie polenter cum papa Innocentio pullum intravit et Rogerium comitem, qui contra papam se erexit in Sicilium fugavit et clina papa ducem Rumonem pro eo in stiluit in Apulia Huic victori impera loris et pape astiterunt Pisani. Tempore huius Henrici quinti vulida famesolatiam occupavit. In Francia vero lania siccitas fuit ut flumina. lacu ne sontes ac pulei pro magna parte siccarentur. Ignis qu0que qui per rimas terro subintraverat, nec imbribus nec frigore biennio extingui potuit. Corradiis ercius post Loliarium ut ii quibusdam dicitur nepos Henrici quarti vel quinti ex sorore in imperatorem electus est. Imperavi annis quindecim, non tamen i papa liquo benedictionem habuit nec coronatus uilis lite in ianum domini .c xl. Dominavit hic Corradus tempore Eugenii

SEARCH

MENU NAVIGATION